traveled in 5 countries Read more
  • Day 18

    Menjangang

    September 14, 2016 in Indonesia ⋅ ⛅ 31 °C

    Geweldig kunnen snorkelen aan de kust van het eilandje Menjangang. De eerste 30 meter vanaf de kant waren niet heel diep maar dan opeens kwam je een steile wand tegen die recht omlaag liep. Voorbij dit punt keek je in het diepe blauwe van de zee. Het rif zat vol leven en we hebben superveel vissen gezien. Ook was het leuk om langs de muur naar beneden te duiken en iedereen op de oppervlakte te zien zwemmen. We zouden twee snorkel locaties aandoen maar we konden de schipper overtuigen voor een derde. Heerlijk dagje zo!Read more

  • Day 17

    Pemuteran

    September 13, 2016 in Indonesia ⋅ ⛅ 27 °C

    Na drie heerlijke dagen surfen gingen we weer onze eigen weg, Robert en Michiel met de taxi naar Ubud, en wij naar het Noordoosten met de scooters. Na een flinke rit waren we aangekomen in Pemuteran, een klein havendorpje waar zowat alleen aan een grote doorgaande weg lag. Die avond meteen een trip geboekt naar het eilandje Menjangang, dit ligt naast en maakt deel uit van het Taman National park. Het eilandje staat bekend om het super goeie snorkelen dat je er kan doen. Ik ben benieuwd, eerst maar eens lekker uit eten.Read more

  • Day 15

    Surfing!

    September 11, 2016 in Indonesia ⋅ 🌬 28 °C

    Juist surfen, daar kwamen we voor. Het dorpje afgezocht naar enkele fatsoenlijke surfplanken en uiteindelijk vonden we twee planken bij een winkeltje, en twee bij het winkeltje er tegenover. We hadden een mooie bonte collectie; een longboard, een longboard softtop en twee kleinere hardtops. Daar zou het wel mee moeten kunnen volgens merel, die onze eigen surf lerares was. Op het strand bij het riviertje dat in de zee uitmondde kregen we de eerste les. Het opspringen in surf houding, daarna konden we het inclusief peddelen oefenen in het riviertje. Het was leuk en we hadden de smaak snel te pakken. En volgende ochtend koersten we naar het strand voor het echte werk, maar sodeju wat waren die golven hoog! Gelukkig verplaatste we ons naar rechts waar we in de kleine golven konden oefenen. De grote golven braken een eind van de kust en rolden door als een flinke bak schuim. We werden om de haverklap overspoelt door zo'n golf maar toch lukte het om af en toe een golfje mee te surfen. Liggend, knielend en uiteindelijk staan. Heel leuk om te doen maar ook erg vermoeiend. Na drie dagen surfen waren we nog steeds beginners maar hadden we allemaal onze eigen triomfen behaald! Gezelligheid, lekker eten, heerlijk relaxen tussen het surfen door, daar kunnen we wel aan wennen!Read more

  • Day 14

    Balian beach

    September 10, 2016 in Indonesia ⋅ ⛅ 28 °C

    Na een dag Changgu zijn we met de scooter naar Balian gereisd. Dit is een heel klein dorpje met een lange straat richting het strand. Het strand is een relatief onbekende surf spot. Er zijn wat restaurantjes en hotels. Wij hebben een mooie villa afgehuurd voor vier dagen. Een kast van een huis met een zwembad en dakterras. Een prima plek om samen met Robert en Michiel te Chillenden, want we hebben samen met hen afgesproken. Maanden eerder kwamen we erachter dat we beiden op vakantie gingen naar Bali, en ook nog in de dezelfde periode. Dus samen lekker surfen leek ons wel een leuk idee!Read more

  • Day 14

    Terug in Bali! Canggu

    September 10, 2016 in Indonesia ⋅ ☀️ 28 °C

    Wat een rit om hier te komen, toch maar laar minute besloten dat we de shuttlebus vanaf Padang Bai (waar de boot van Gili naar Bali aankwam) naar Changgu zouden nemen. Dat was namelijk een optie bij de boottocht. Die was overigens vrij warm, alle ramen dicht tegen het opspattende zeewater en nokkie vol met mensen. Ondanks de 5x 200pk duurde het nog 2.5 uur. Daar stapte we over op de shuttlebus, eigenlijk ging er helemaal geen bus naar Changgu volgens de Malinees die scheen te werken voor de shuttlebus dienst, maar na wat aandringen toch opeens wel. We mochten voorin, bijna bij de chauffeur op schoot. Drie uur later waren we in het hippe Changgu, waar de surf scène flink aanwezig was. We hebben hier ook ons vervoer gescoord voor de komende dagen, twee rappe scooters! De volgende dag gingen we op weg naar Balian.Read more

  • Day 12

    Gili

    September 8, 2016 in Indonesia ⋅ ⛅ 27 °C

    Ahhh Gili Air, het kleine eilandje links boven Lombok, even heerlijk relaxen en niks doen. We zijn van de voet van de Rinjani in Senaru naar het haventje Bangsai gereden en hebben daar een snelle boot naar Gili genomen. Na 15 minuten waren we op het eiland. Onze bungalow lag aan het noorden van het eiland en zag er prima uit. De tuin was ook mooi en de huis kitten erg lief. We hennen op gili heerlijk gerelaxed, aan het strand gelegen, verse juices gedronken en gesnokeld met zeeschildpadden. Super!Read more

  • Day 11

    Rinjani deel 5

    September 7, 2016 in Indonesia ⋅ ☀️ 24 °C

    Na de lunch gaan we nog even liggen, het is een uur of 1 in de middag van de tweede dag en we zijn al aardig gaar. We moeten straks nog de kraterrand omhoog, een heel stuk door de jungle en daarna over een steile pas de wand op. We kijken er tegenop en vragen ons af waarom we dit ook alweer doen :). Maar ondanks dat de we 500 hoogtemeters moesten maken en er twee uur over deden was het een heel mooi stuk! In het groen hadden we beschutting van de zon em later van de steile kraterrand. Daar hadden we ook steeds een geweldig uitzicht op het kratermeer. De stukken klimmen waren leuk en uitdagend. Apart om te zien dat de porters met het zware gewicht op de.schouders en slippertjes aan met gemak ook boven komen. Eenmaal weer op de kraterrand dachten we dat we klaar waren voor de dag. Maar onze gids besloot een post lager te gaan overnachten, we waren op tijd en dan zouden we het morgen niet meer hoeven te lopen. De tering wat was uur naar beneden lopen zwaar, de knieën en benen hadden het al zwaar gehad maar nu helemaal. Rond vijf uur aan kwamen we aan op de post waar we zouden overnachten. Daar waren de porters al bezig met de maaltijd. Die nacht was het bijzonder koud, we zaten weliswaar in de jungle maar het leek kouder dan bovenop de berg een nacht eerder. Ik was blij om eruit te komen om half zeven ‘s ochtends. We hadden nog een 3 uur durende tocht voor ons, dwars door de jungle, en alleen maar naar beneden. En wat waren onze benen en spieren stijf in de ochtend, we leken wel opa en oma :) Na een half uurtje lopen was dat wel weg en maakte het plaats voor spierpijn. Ik telde de uren af en was blij dat we met elke stap dichter bij het einde kwamen. Na drie uur kwamen we onder de boog door die het begin, of eind van de tocht aangaf. We hadden het gehaald!! Yeah.

    Na een foto en een flinke slok water zaten we lekker te wachten. We vroegen de gids wanneer de pickup ons kwam halen. Zegt ie dat de auto nog 25 minuten naar beneden lopen is… goed, wat wachten we hier dan? Gaan met die banaan. Een klein half uurtje later zaten we in de auto naar het dichtsbijzijnde dorpje, daar een heerlijk pilsje gedronken op het uitlopen van de driedaagse rinjani tocht!
    Read more

  • Day 10

    Rinjani deel 4

    September 6, 2016 in Indonesia ⋅ ⛅ 21 °C

    Het is tijd om weer naar beneden te gaan, de zon is op en we moeten weer 1100 meter dalen naar het basecamp. We vliegen naar beneden zo lijkt het, grote stappen in het gravel waarbij je enkele tientallen centimeter door glijdt. Met het licht zien we nu pas waar we onszelf uren lang op stukgebeten hebben. We zien ook nog mensen omhoog gaan, nog steeds aan het zwoegen maar te laat voor de zonsopgang. We zien ze lijden en voelen ons des te beter :). Maar na een half uur afdalen begin ik mijn knieën en bovenbenen wel al te voelen. Gelukkig maakt het uitzicht veel goed. Na het gravel kwam het zanderige gladde pad, om niet uit te glijden moeten we voorzichtig stappen en zit er continu druk op de bovenbenen. Alleen maar omhoog is niet fijn, maar alleen omlaag is ook geen pretje. Met mijn wandelstok probeer ik de stappen op te vangen om de knieën te ontlasten. Na totaal anderhalf uit komen we aan bij het basecamp, gesloopt maar voldaan. We kregen snel een tweede ontbijt, kruipen daarna onze tent in en vallen snel in slaap.

    Een uur later worden we al weer gewekt, het is tijd voor de volgende etappe, naar het crater meer en de hot springs. Vooral dat laatste is genoeg motivatie om uit de tent te kruipen, lekker even het zweet wegspoelen. De route naar het bergmeer is bijzonder mooi, het is eigenlijk een hele grote stenen trap naar beneden waar we soms overeen moeten klauteren. In de verte zien we het bergmeer omringd door de krater en allerlei bossen en ander groen, net alsof je door een lord of the ring set loopt. De bovenbenen beginnen wel behoorlijk zwaar te worden, en met elke stap zien we de kraterwand verder boven ons uit rijzen, wetende dat we die dezelfde dag ook nog op moeten. Maar goed, dat is van later zorg, wel zijn er na drie uur wandelen/klauteren. We gooien onze spullen neer en gaan op zoek naar de hot spring. Hij ziet er super uit, een komvormige vijver in het stroompje waar een flinke waterval in valt. Het water is zo’n 40 graden gok ik. Heerlijk warm en we spoelen de lagen stof, zand en vermoeidheid van ons af. Met tegenzin gaan we er naar een tijdje weer uit. De lunch staat klaar!
    Read more

  • Day 10

    Rinjani deel 3

    September 6, 2016 in Indonesia ⋅ 🌫 8 °C

    Na een uurtje worden we wakker gemaakt uit onze coma, het avond eten was klaar. We kruipen de tent uit en we zien een supermooi uitzicht. De wolken zijn deels open aan het trekken en draaien mooi over de toppen van de krater heen, het lijkt wel een heksenketel, flarden mist, wolken en zonnestralen. Het eten is prima al gaat het er bij mij maar moeizaam in, meer dorst dan honger en nog steeds erg moe. Na het eten en van het uitzicht genoten te hebben kijken we nog even naar de top van de berg. We zitten op 2640m en we moeten nog 1100m tot de top, en tering wat is het einde steil. Om half 3 snachts zullen we gewekt worden om in het donker de drie uur durende beklimming naar de top te maken, om zo precies op tijd te zijn voor de zonsopgang.  We gaan naar bed rond een uur of half acht, het is al een tijdje aan het schemeren en het wordt al kouder.

    Midden in de nacht maken we ons klaar voor de beklimming, lange broek, thermokleding, fleece en windstopper aan en wat geleende handschoenen, het is koud! Maar wat is het mooi buiten die sterrenhemel. Geen twijfels en gedachten op nul, die berg gaat eraan! Het lichtspoor is al te zien van de mensen die al aan het klimmen zijn. Wij sluiten aan en al snel gaan we stapje voor stapje omdat het zo steil is. Na het eerste steile gedeelte lopen we een stuk over de berg kam die redelijk vlak is, erg fijn die afwisseling voordat de hel begint. Vanaf dat punt lopen we op gravel van lavasteen, losse zooi waar je maar geen grip op kan krijgen steiler dan de vliezotrap van opa! De lucht hangt vol met stof van het gravel en iedereen gaat naar de klote. Stapje voor stapje, rustig voet neer zetten en niet te hard afzetten om wegglijden te voorkomen. Na enkele stapjes zit de hartslag tot in de keel en moet er even een paar seconden gerust worden. Dit gaat zo voor mijn gevoel uren door. Wat een tyfus berg. Het zweet gutst van me af maar mijn handen zijn ijskoud. Merel is maar lastig bij te houden, maar stiekem heeft die het ook zwaar.

    Dan komt het laatste steile stuk er aan, het lijkt alsof we al 5 uur lopen terwijl het toch echt maar de helft is. Het ochtendgloren komt al en de aarde krijgt een gouden rand, ik vraag me af of wel op tijd boven zijn. De laatste stapjes, nog even kwaad maken en we zijn er! 3726 fokking meters! We zijn op de top van de vulkaan! Eindelijk even rust en lekker wachten op de zonsopgang, al is het wel erg koud! Het uitzicht is echt fenomenaal, we kijken kilometers ver en zien de aarde in diep goud veranderen. De zon komt op en het is magisch. Een heerlijk gevoel van voldaanheid en overwinning terwijl we naast elkaar de wereld zien ontwaken.
    Read more

Join us:

FindPenguins for iOSFindPenguins for Android