Filipijnen

De volgende ochtend vlogen we meteen naar Puerto Princessa in Palawan. We maakten zo kennis met de Filipijnse logistiek: ons vliegtuig had 1,5u vertraging.

Aangezien we geen zin hadden om daarna nog urenlang in een busje te zitten, hebben we voor 7 dagen 2 moto's gehuurd voor een kleine 5000 PHP (80 EUR). En dat was meteen de beste beslissing van de reis.

Wauw, wat een mooie rit was dat! Je zag er echt hoe de Filipijnen leefden op Palawan: in rieten huisjes, scholen, ... Enorm genieten en helemaal niet zo gevaarlijk als de meesten doen uitschijnen. In Puerto was het wel heel druk en moest je assertief zijn, maar eenmaal daarbuiten was het rustig en mooi. Af en toe kwam er wel een grote claxonerende bus voorbij waardoor je je bijna van de baan verschoot...

We moesten wel lunchen bij een heel lokale chef die noodles voor ons klaarmaakte. Zo had ik ze nog nooit gegeten! 😉

Sabang was onze eerste stop. Toen we daar aankwamen, merkten we dat we wel echt iets heel stom over het hoofd hadden gezien. Geen enkele hostel aanvaardt bankkaarten en wij hadden geen extra cash afgehaald! We werden doorverwezen naar het enige resort dat wel kaarten zou aanvaarden, maar zij wilden ons niet helpen om cash ervoor te geven... Uiteraard konden we er wel een kamer boeken met onze kaart voor 150€! Niet dus...

Maar het eten zag er goed uit, dus hebben we er maar gegeten en gedronken op de kaart... We werden zelfs getrakteerd op een vuurschouwspel op beats. Wel raar als er in de achtergrond een trouw bezig is...

Met een bang hart gingen we terug naar ons hostel. We legden de hele situatie uit. Al een geluk was de manager zo vriendelijk om de plots magisch tevoorschijn getoverede 10€ van Philippe te aanvaarden. We hoefden zelfs niets bij te leggen in pesos. "For gaz", zei hij. Het was onze eerste ervaring met de Filipijnse gastvrijheid.En savoir plus