Colombia
San Gil

Upptäck resmål hos resenärer som för resejournal på FindPenguins.
Resenärer på denna plats
    • Dag 37

      San Gil - Dag 1

      27 december 2022, Colombia ⋅ ⛅ 30 °C

      Vandaag was een korte reisdag van Bucaramanga naar San Gil. Bij het ontbijt bij Roma heb ik een Amerikaanse man ontmoet die 7 jaar geleden naar Bucaramanga is verhuist. Roma was zijn vaste eettentje en was erg enthousiast over Colombia. Na nog tips van het hostel gekregen te hebben over San Gil en omstreken (van een erg grappige jongen), ben ik op pad gegaan.

      De rit was fenomenaal! De weg liep door de Chicamocha Canyon. Deze kloof, tot 2000 meter diep, is met 227 kilometer lang de tweede grootste van de wereld en de weg naar San Gil is het enige stukje weg dat er echt doorheen gaat. Helaas was het door de zon en de bus lastig foto's te maken, die weet heb ik op de eventuele weg terug meer geluk! Anders is het zeker de moeite waard om even op te zoeken op het wereldwijde web.

      Maar het beste was natuurlijk om het met de eigen oogjes uit het raampje te zien!
      Läs mer

    • Dag 15

      Extrem

      16 augusti 2023, Colombia ⋅ ☁️ 27 °C

      San Gil ist bekannt für Extremsport. Extrem sind aber vor allem die Strassen hier. Auf der Suche nach einem Extremsportanbieter führt uns Google Maps durch Strassen, die ohne weiteres auch als Kletterwände dienen könnten. Wir verfahren uns und buchen anschliessend online.

      Wir haben uns für einen River Rafting Ausflug angemeldet und wählen hierfür die krassere Strecke im Rio Suárez. Dabei erwarten uns Klasse III - V Passagen. Was das bedeutet wissen wir nicht genau, nur dass die Skala bis Klasse VI geht und letztere Stromschnellen darstellen, die auf Grund ihrer Schwierigkeit in der Regel gar nicht erst befahren werden. Wir und unsere Gruppe besteigen das Gummiboot an einer Stelle, die wir bereits als aufregend bezeichnen würden. Der Guide meint das sei Klasse I. Wir sind gespannt. Aufgrund von Regenfällen ist der Fluss zusätzlich gerade einiges ruppiger als üblich, werden wir informiert. Und dann geht's los. Über den Zeitraum von etwas mehr als einer Stunde treiben wir und unser mikriges Boot durch tosende Wassermassen. Teilweise stehen die Wellen um uns so hoch, dass wir unter den lautstarken Anweisungen unseres Guides oberhalb unserer Köpfe paddeln. Irgendwann erklärt uns der Guide, dass wir soeben die zweitschwierigste Stromschnelle Südamerikas passiert hätten. Es ist einfach nur geil. Unsere Gruppe explodiert fast vor Adrenalin und Euphorie und wir geniessen jeden Moment dieser Irrfahrt. Fabienne bekommt sogar noch mehr fürs Geld und bleibt Abends länger wach und geniesst die anhaltende Vertigo.

      Für den nächsten Tag ist unser erster Gleitschirmflug angesagt. Dafür fahren wir an den Rand des Chicamocha Canyons und rennen nacheinander mit einem Piloten am Rücken die Böschung hinunter, bis wir von unserem Schirm in die Horizontale gezogen werden. Zusammen mit den Geiern, die wohl auf ein Unglück hoffen, schweben wir durch die Lüfte und Thermik bis uns schlecht wird. Nach der Landung ist uns immernoch schlecht. So sind wir uns dann gar nicht sicher ob es an uns liegt, als der Boden wackelt weil wir gerade ein Beben der Stärke 5.6 erleben. Offenbar sei der gegenüberliegende Berg (Mesa de los Santos), Ursprung der meisten Erdbeben in Kolumbien. Und auch in dieser Nacht wird Fabienne vom Schwindel in den Schlaf geschaukelt.
      Läs mer

    • Dag 173

      Saut Gil 💦🏊‍♂️

      29 juli 2023, Colombia ⋅ ☀️ 23 °C

      Ad la bouée

      Aujourd’hui on prend à peine le temps de déjeuner pour partir une nouvelle fois vers Curiti et sa fameuse station balnéaire : Pescaderito. On se prépare mentalement à affronter la pluie même si on part plus tôt, ce qui nous laisse une bonne chance d’avoir du soleil avant que celui ci disparaisse comme d’habitude aux alentours de 13/14h.

      On prend notre petit bus du terminal local. Juste avant de rentrer avec Maël nous sommes pris pour de fervents supporters de Boca et River par une argentine. Elle ne peut donc pas s’empêcher de prendre une photo pour son père et nous donne par la même occasion 2/3 conseils sur la région, ce qui nous fait presque louper le bus 🚌.

      Une fois arrivé à Curiti on négocie un tutuk pas trop cher à 4, c’est Arzoo qui passe devant. S’en suis une lutte pour le guidon, Arzoo essayant par tous les moyens de devenir pilote. Malheureusement cela ne se fera pas, une prochaine fois !

      Une fois arrivé la faim nous empêche de faire un pas avec Maël on prend donc un paquet de doritos extra queso 🤤 qui nous sauvera ! On remonte alors la rivière afin de trouver le meilleur endroit pour nos activités nautiques. Une fois le spot idéal trouvé on fait du repérage, malgré de nombreux essais on arrive pas à toucher le fond, idéal pour nos sauts ! On enchaine alors les plongeons, døds, 360 et sauts bouteilles et les plus téméraires se lanceront à l’assaut de l’arbre ! Grâce à nos compas dans l’œil et une précision au dixième de millimètre on arrive à calculer que le rocher est à 4m, la première branche de l’arbre 6 et la deuxième 7, impressionnant !

      On rentrera ensuite au village à pied et on en profitera pour visiter, le truc à voir étant la statue de la place centrale, très originale diront nous ! On monte au dessus du village pour voir le coucher de soleil puis on rentre manger et enchaîner les parties de tarot !
      Läs mer

    • Dag 32

      Un jour en Ardèche

      18 augusti 2023, Colombia ⋅ ☁️ 24 °C

      Pour se remettre de notre périple surchauffé de hier, nous décidons de passer une journée de plus dans les environs de San Gil mais cette fois ci direction la rivière et la fraicheur !
      Nous partons donc a Curiti, pueblito réputé pour son artisanat autour de l'exploitation du fique. Plante andine dont on extrait la fibre pour la teindre et la tisser. Mais ce qui nous interesse avant tout c'est le rio Pescaderito et ses vasques paradisiaques. Belles dalles de roche brune polie par les eaux, cascades et toboggans naturels au milieu des alpages. Quasiment personne à part quelques locaux, et surtout tout est gratuit ! Enfin !
      Un petit air d'Ardèche (de la vallée de la Thines plus précisément !) mais avec plus d'envergure tout de même. Et puis les aigles qui tournoient tranquillement au dessus de nous nous rappellent que l'on se trouve bien dans la Cordillère des Andes.
      Läs mer

    • Dag 861

      Cambios drásticos

      29 juli 2022, Colombia ⋅ ⛅ 25 °C

      Casi que desde que salimos a viajar, hace más de dos años ya, empezamos a sufrir (léase disfrutar) de todo tipo de caminos que han puesto a prueba el techo de nuestro querido BumBumChácata. Cualquier cantidad de espinas, ramas y troncos de innumerables especies vegetales han estado golpeando, arañando y maltratando techo y paredes por miles de kilómetros ya; desde los manglares del sur de Estados Unidos, luego en el desierto del norte de México, más adelante a lo largo de toda la selva Centroamericana y ahora dando los primeros pasos por las increíbles montañas de Los Andes.

      Un tremendo aguacero nos cae encima y de pronto vemos correr un poquito de agua por la pared. Esa agua salía nada más y nada menos que de donde pasan varios cables eléctricos. Nos espantamos, ésta ha sido por este tiempo y seguirá siendo quién sabe hasta cuándo, nuestra casa con ruedas, así que algo como esto no lo podíamos ignorar; había que atajarlo a tiempo y así hicimos.

      Consultamos todas las fuentes digitales al alcance y hasta valoramos acercarnos a la capital, pero fue a través de uno de los tantos amigos colombianos que hemos hecho por acá que dimos con el equipo perfecto que se iba a encargar de hacer el trabajo. A pesar de que vamos moviéndonos hacia el sur, tuvimos que regresarnos unos 65km al norte y olvidarnos de pasear por unos días, definitivamente esto era prioridad.

      Primeramente se quitaron los paneles solares, claraboyas y algunos otros obstáculos para poder trabajar con comodidad. Luego se despegó la capa de caucho que cubría todo el techo y que estaba directamente encima de la madera. Se limpió muy bien la superficie y se le comenzó a aplicar capas de resina con fibra de vidrio. Más tarde se colocó un manto asfáltico recubierto con aluminio, el que se adhirió a la resina con calor. Todos los bordes, hendiduras y agujeros que pudieron quedar se sellaron y finalmente se pintó y se limpió aquellas partes que lo merecían antes de volver a colocar paneles, tapas, claraboyas y todo aquello que se había desmontado al inicio.

      En resumen, la resina junto con la fibra de vidrio, garantizan buena parte de la impermeabilización; además de crear una superficie fuerte y a la vez flexible. El manto asfáltico junto con el sellante que se aplicó eliminan definitivamente toda posibilidad de filtración, y la capa exterior de aluminio sirve para regular la temperatura al reflejar mucho más que como teníamos antes la luz solar.

      Han sido días de mucho trabajo, donde el clima atentó más de lo que nos esperamos, viéndonos rodeados de lodo la mayor parte del tiempo. Al estar justo al lado de la carretera, el ruido era ensordecedor hasta de madrugada. Tuvimos que replantearnos unas cuantas veces las soluciones que íbamos a implementar, pues también hubo imprevistos al resolver algunos materiales, que repercutieron en los costos y la velocidad con que avanzaba todo. Pero por encima de los problemas el colombiano no deja de sorprendernos. Estos muchachos no paraban de transpirar buen ánimo y ganas de que el trabajo saliera impecable; y ese fue el resultado final. De aquí nos fuimos habiéndonos llevado nuestra azotea mejor de lo que nos imaginamos y habiendo dejado otros muy buenos amigos.
      Läs mer

    • Dag 189

      Extended stay in Colombia

      14 mars 2020, Colombia ⋅ ⛅ 26 °C

      When we woke up at 6am, there was no running water. As this has happened before, we decided to sleep a little longer as waiting usually solves the problem. And indeed, at 7:30am, the water was back on.
      We had breakfast and started our cycling day by pushing the bikes out of Aratoca because the roads were too steep to ride. Back on the main road, we could get back on the bicycles, and continue our trip to San Gil. It was a nice and easy ride with some climbing at the beginning but a great and long downhill into the town. The scenery was cool as well and we heard the crazily loud noise of grasshoppers most of the time.
      We only cycled about 30km today as we are taking it slowly at the moment. Due to the Coronavirus, South American countries are closing their borders to foreigners. So we figured we may as well take our time to see more of Colombia. Our visa does not expire until end of May and there's heaps to see and bike here.
      In San Gil, we checked into a hostal. Here, we also heard the expected news that Ecuador will close its borders tonight, Peru on Monday. So I guess we'll really have some more time to explore this diverse country.
      The town seems to be a backpackers' mekka, you can do all adrenaline stuff such as rafting, bungee jumping, paragliding, caving, canyoning... We just went for a walk around the town with its crazily steep roads, checked out a view point and the central square, did some chores and cooked dinner at the hostal.
      Läs mer

    • Dag 102

      Endlich Raften

      17 juni 2023, Colombia ⋅ ☁️ 27 °C

      Alle haben uns schon vorgewarnt. San Gil soll nicht schön sein. Aber im Lonely Planet steht, dass der Ort dann irgendwie doch seinen Charme hat.. Vielleicht ist es ein bisschen realer als die letzten verträumten Dörfer, in denen wir waren.

      In San Gil waren wir eigentlich nur, weil wir gehört haben, dass es das Rafting Mekka ist. Also los. Laura war morgens leider sehr schlecht gelaunt, ich glaube wegen Haaren, Abflug, Restreiseplanung. Und dann mussten wir mal wieder relativ viel warten.

      Warten, bis der Bus uns abholt. Im Büro auf die anderen gewartet. Bus gefahren. Gewartet, bis die Guides alles vorbereitet haben. In unserer Gruppe waren sonst nur Leute aus Bogota. Ein Papa mit seinem Sohn. Beide sehr dünn und anscheinend auch sehr schlau. Die Tochter wohnt in Hamburg und studiert Modern Dance. Vater und Sohn konnten besser Englisch als die meisten. Und beide waren sehr weiß, der Papa war heller als wir. Und dann noch ein Pärchen, die sich immer mit mi amor angesprochen haben und nicht so viel Englisch konnten. Auch sehr nett, aber zunächst war da schon eine Sprachbarriere. Die ist erst gefallen, als wir unsere Paddel aneinandergehauen haben. Die Sicherheitseinweisungen waren wieder sehr lang. Wie die Kommandos gehen (adelante atras adentro alto) und vor allem was passiert, wenn man vom Boot fällt. Das Level war höher als letztes Jahr in Montenegro. Deshalb gab es ein Rettungskajak und einen Einführungskurs inklusive Laura ins Boot zurück ziehen.

      Erstmal standen wir lange am Ufer und haben am Ende mit dem Kajakfahrer geredet. Der hat uns einen Wanderweg von Barichara aus empfohlen. Ich glaube, die Hälfte der Gruppe musste sich für uns mit der Frage auseinandersetzen: Barichara oder Suesca? Dieser Wandertipp war auf jeden Fall ein Punkt für Barichara.

      Im Boot musste dann auch Laura lachen. Spätestens, als die auf meiner Bootseite und ich in den Fluss springen sollten. Und Laura musste mich an der Rettungsweste rausziehen. Dann lag ich wie ein toter Fisch auf ihr drauf. Andersherum wars genau so witzig.

      Der Fluss war leider nicht so klar und beeindruckend wie in Montenegro. Vielleicht sollte man das gar nicht so vergleichen. Die Wellen waren aber höher. Manchmal haben wir literweise Wasser ins Gesicht bekommen. Ich hab mich totgelacht und mir gewünscht, dass wir noch ganz lange fahren. Nach jeder Stromschnelle haben wir unsere Paddel aneinander geschlagen und "celebración" gerufen. Das war dann der Latino-Touch der Tour. Auch, dass wir einmal langsamer fahren sollten, um Fotos zu machen. Fotos machen: immer sehr sehr wichtig!! Schade dass ich immer noch nicht fotogen gucken kann.

      In meinen Augen wars viel zu schnell vorbei. Am Ende haben sie noch ein Tischen mit Snacks, Pollo, Kartoffeln, Sandwich, Käse und Früchten und Bier! Für uns vorbereitet. Danach sind wir zurück ins schöne San Gil.
      Läs mer

    • Dag 295–300

      San Gil • Colombia

      21 januari 2023, Colombia ⋅ ☀️ 28 °C

      👁️ El Galinelo Natural Park
      👁️ Parapente Chicamocha
      👁️ Catedral de Santa Cruz
      👁️ Pozo Azul Balneario
      👁️ Colombia Bungee Jumping
      .....and much more ....

      🚍 Cascades de Juan Curi Parque Ecológico
      🚍 Parque Nacional del Chicamocha
      Läs mer

    • Dag 66

      San Gil, Colombian adventure capital

      20 februari 2023, Colombia ⋅ ⛅ 26 °C

      After a big city restlessness I headed towards the mountains to a place I just have recently discovered by recommendations, as it usually happens, San Gil in Santander department.

      I stayed in one of the most famous hostels, and it had a perfect view, nice crew and great adventure activities offer. San Gil is famous as an adventure hub - everything is available from rock climbing, hiking, caving to extreme white water rafting and kayaking. I decided for the most famous ones - rafting level 5 in the Suarez River and paragliding. Besides that I spent couple of days just chilling in San Gil, which had a nice “hub” vibe even though it was rather small and peaceful town, enjoying amazing local coffee and pastries.

      Huge recommendation for a local coffee farm and bar just in the center of San Gil - Las Cruces. Amazing coffee, great ambience and you’ll get to support a young entrepreneur who takes his family coffee business to a next level. He even put illustration of his parents on the packaging of the two most famous coffee blends from their farm. How cute is that! 😍
      Läs mer

    • Dag 48

      Giardia + paragliding = bad times

      27 februari 2023, Colombia ⋅ 🌧 25 °C

      The next stop was San Gil, the ‘ adventure capital of Colombia’. We stayed in a really friendly hostel where we met a British guy called Thomas who we hung out with for a couple of days before he left to do a workaway.
      We spent 5 days here and visited the pescaditos, a series of five consecutive watering holes in the river, as well as the local botanical type garden which had some beautiful plants and provided some much needed coolness. We also visited the beautiful Barichara which we decided we wanted to come back to. We also visited a waterfall which after our trip to El jaguar, didn’t feel super impressive…

      Jesse took the plunge and got a haircut from a Colombian barber, which could have been disastrous but actually ended up being amazing. Jesse now has a typical Colombian mullet which they are rocking.

      The last couple days is where things started to go wrong. We had the most disgusting meal of our time so far which still makes me sick thinking of it. Through some language troubles, laura accidentally ordered a lasagne with spagbol. Rancid chicken and cat food toppings.

      The final day Laura wanted to go paragliding. What should have been a cool experience turned out to be not especially enjoyable as Laura immediately got motion sickness and then threw up her breakfast whilst she was in the air.
      Then the food poisoning truly kicked in…
      Läs mer

    Du kanske också känner till platsen med följande namn:

    San Gil

    Gå med oss:

    FindPenguins för iOSFindPenguins för Android