Restablecer búsqueda
Cornelia goes Maroc
  • Cornelia's camperreis
  • Cornelia's camperreis

Cornelia goes Maroc

Una aventura de 49 días de Cornelia's camperreis Leer más
SeguirResumenResumenCalendarioCalendarioFotosFotosCompartirCompartirLista de deseos
Más recientes primero
  • Inicio del viaje
    9 de enero de 2024
    Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    Route van vandaag in Marokko
    1Veerhaven Algeciras1Smoelenboek van de groepOp de ferryLand in zicht!!!De camping in AssilahCampingmeneer in jurkEcht een natte boel

    Van Algeciras naar Assilah

    9 de enero de 2024, Marruecos ⋅ 🌧 14 °C

    De wekker op 8 uur want om 10 uur moeten we gaan rijden volgens het opperhoofd.
    Nou dat lukte goed, behalve dat ik geen coördinaten kon vinden van de veerhaven. Maar ach hoeveel veerhavens zullen er zijn in Algeciras? Nou dat was niet het probleem, het probleem was dat ze er aan de weg aan het werk waren en dat het me duizelde van de borden. Je kon van Algeciras naar Tanger én naar Ceuta, oh jee welke was het ook als weer? Rustig blijven en op de ticket kijken, daar stond duidelijk Tanger. Nadat ik al een paar rondjes gereden had zonder het opstelterrein gevonden te hebben zag ik opeens een camper met een Nederlands nummerbord die volgens mij bij de club hoorde. Ik probeerde naar rechts te gaan om die te volgen naar werd bijna van de weg gereden door een luxe auto waar 2 ongure types inzaten die met het raam open met hun armen gebaarden dat ik moest stoppen. Nou dat ging ik dus niet doen, wees dat ik bij die camper hoorde en maakte een beweging dat zij opzij moesten gaan. Tegelijkertijd begon ik met mijn busje naar rechts te duwen, ze probeerden het nog even maar gingen er toen snel vandoor. Dat was best even spannend 🥵
    Aangekomen op het opstelterrein duurde het erg lang, het was al half 12 en er zat nog geen enkele beweging in de rijen campers, om 12 uur zou de boot vertrekken. Gelukkig belde Souwie zodat ik even mijn verhaal van de ongure types kwijt kon, was echt even fijn en ze zei precies de dingen die ik nodig had. Toen kregen we bericht dat de boot een uur vertraging had. Nou ja, niets aan te doen. Het regende pijpenstelen dus iedereen bleef in zijn camper zitten. Hè hè, eindelijk kwam er beweging in. En heel langzaam werd de boot geladen, de vrachtwagens moesten er achteruit inrijden en een heleboel campers ook. Ik gelukkig niet, maar ik zat in een rij die helemaal achteraan moest draaien om achter de vrachtwagens aan te sluiten. Ik kneep m wel een beetje want achteruitrijden is niet mijn sterkste kant, maar gelukkig ik was de eerste die gewoon mocht blijven staan, pfffff
    Uiteindelijk vertrok de boot 2 uur later dan gepland.
    Dan naar boven naar de paspoortcontrole wat je meteen een CINnr. krijgt, dat heb je nodig op de campings, hoeven we gelukkig niet steeds zelf op te geven dat doet de reisleiding.
    Inmiddels was het al dik tijd voor de lunch en natuurlijk koffie want dat had ik nog niet gehad vanmorgen.
    Door het slechte weer zat iedereen binnen en van het uitzicht genieten was er ook niet bij want het was allemaal grijs en je kon niet ver kijken.
    Van de boot af duurde ook een heel tijdje en ik werd er steekproefsgewijs uit gehaald om mijn paspoort te laten zien. Daardoor zat ik niet meer achter Dik en Dikkie, daar zou ik achteraan rijden omdat we op de camping pas internetkaartjes zouden kopen en mijn navigatie niet werkt zonder internet.
    Weer langs paspoortcontrole en daarna langs de douane die je paspoort en kenteken wilde hebben. Ze liepen er ook met een drugshond maar die kunnen ze beter voor de route terug gebruiken denk ik?
    Ik moest de achterkant van de Octobus opendoen, ze vroegen of ik iets aan te geven had een of ik een dronecamera bij me had daarna mocht ik snel weer door. Ik zag hoe andere campers alles open moesten doen, ik had deze keer mazzel.
    Nou ja eerst maar even Dirhams pinnen want we gaan over de tolweg en met euros betalen gaat niet.
    Daar kwam ik Eva weer tegen, ook een alleenrijdende vrouw, zij had kaarten van Marokko gedownload en dacht dat ze de camping wel kon vinden. Gevraagd of ik achter haar aan mocht rijden en dat was okay.
    We moesten zo'n 80 km rijden en hebben op die rit 3 ongelukken gezien, dat is best veel 😳
    Gelukkig waren we net voor het donker op de camping waar we verwelkomd werden door een echte Marokkaanse man in een jurk, daar werd ik wel blij van. De camping is heel basic maar ik heb het naar mijn zin.
    Internetkaartje is ook gelukt, 15G voor 30 maanden, ben benieuwd of ik dat red.
    Morgen gaat de zon weer schijnen en hopelijk trekken de plassen dan ook weg, zodat ik niet vast kom te zitten als we overmorgen weer wegrijden.
    Ik was een rondje over de camping, het was al donker, en toen ik weer bij mijn camper kwam hoorde ik iemand zeggen "Hallo Tonnie", het was Dirk streepje Jan. Ik heb hem ontmoet op een camping bij Villa Real de Santo Antonio. Hij kwam me in Monte Gordo de 80km sticker brengen en hij is nu ook hier op de camping, gezellig!
    Morgenochtend komt hij een bakkie doen ☕    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    Meet Dirk streepje Jan, op de koffie vanmorgen
    De camping1Overdekte marktTransportmiddelenTegeltableausBedrijfje waar met de hand houten deuren gemaakt wordenZo maken ze de bestratingSchoenen buiten uittrekkenDe smalle straatjes in het oude stadje1Nog meer smalle straatjes

    Assilah oud en nieuw

    10 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ⛅ 16 °C

    Vandaag een vrije dag om Assilah te bezoeken. Vond het nog een beetje eng om alleen te gaan. Dirk streepje Jan, zo noem ik hem omdat hij op zijn streepje staat 😂, wil wel graag samen de stad verkennen, dat lijkt me een heel goed idee. Smorgens het nieuwe gedeelte waar we veel verschillende transportmiddelen en winkeltjes gezien hebben. En op een markt inkopen gedaan waar ik tussen de middag soep van gemaakt heb, die vervolgens de hele middag de tijd had om na te garen. Smiddags het oude gedeelte binnen de muren van het fort aan zee bekeken, je kijkt je ogen uit. Alles is hier zo anders, je voelt je overweldigd door alle kleuren, geuren en invloeden.
    Assilah is gebouwd door de Feniciërs als handelshaven rond 1500 bC, het ligt 42 kilometer ten zuiden van Tanger, gastheer van verschillende veroveraars en piraten.
    De medina en de gebouwen zijn veelal in islamitische of Andalusische stijl gebouwd waar
    modernisering is samengevoegd met oude bouwwerken.
    Het was een hele fijne dag, volledig ondergedompeld in de islamitische sfeer. Heel veel gelopen, als je op de 3 puntjes (...) rechtsboven klikt en dan op reisroute zie je wat we gelopen hebben vandaag. Te veel foto's gemaakt omdat het allemaal nog nieuw is, ik kon niet goed kiezen, daarom veel collages waardoor je de sfeer hopelijk kunt proeven.    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    Larache, langs het plein een soort galerijen met winkeltjes
    3Poezen in LaracheSmalle straatjes in de medinaDe boulevard van LaracheVolubilisMozaïekvloeren1Achter Eva aan rijden

    Via Larache+Volubilis naar Moulay Idris

    11 de enero de 2024, Marruecos ⋅ 🌙 12 °C

    Om half 10 vertrokken vanmorgen. Met Eva afgesproken dat ik achter haar aan zal rijden en daar heb ik beslist geen spijt van gehad. Ze nam niet de route over de tolwegen en snelwegen, maar zocht een route die door het prachtige bergachtige landschap en langs kleine dorpjes gaat.
    Rond 10 uur reden we door de bergen en het was bijna magisch, de dalen tussen de bergen waren gevuld met wat nog het meest op een wolkendek lijkt als je er met een vliegtuig boven vliegt.
    Wat is het jammer dat je tijdens het rijden geen foto's kunt maken.
    Het is vandaag een nationale feestdag en dat is duidelijk te merken. Er zijn ontzettend veel markten en veel mensen op de been.
    Ik heb mijn ogen uitgekeken naar alle mogelijke voertuigen en mensen die er op of in zitten.
    Er zijn veel van die pruttel driewielvrachtwagentjes met spullen in de laadbak en soms zie je daartussen ineens iemand zitten helemaal omringd door spullen.
    Veel paard, of ezel of muilezel, en wagen. Met spullen of met een platte kar er achter die helemaal vol zit met mensen. Ze zitten aan de zijkanten met de ruggen tegen elkaar en worden ingehaald door de auto's die vlak langs hun benen scheren.
    Wat zou ik daar graag foto's van maken, je gelooft je ogen niet.
    De eerste stop was in Larache waar een hele oude medina is (ommuurd geheel met plein, winkeltjes en hele smalle steegjes met huizen). Een lust voor het oog, maar de mensen willen niet gefotografeerd worden en dus is het moeilijk om een kraam te fotograferen want daar zit altijd iemand bij of achter.
    Tijdens de wandeling door de smalle steegjes lagen er dode ratten langs de kant, bah wat een naar gezicht.
    Een wirwar van kleine straatjes leidde uiteindelijk van het plein naar de haven. Het zal hier in de zomer zeker koel zijn de zon krijgt geen kans om in de straatjes te schijnen.
    Daarna wilden we nog naar Volubilis, een opgraving uit de Romeinse tijd.
    Volubilis was het bestuurlijke centrum voor dit deel van berbers Afrika. Volubilis was ook de plaats waar de Romeinen leeuwen, beren, luipaarden etc. kochten voor wildedierengevechten. Deze dieren kwamen in die tijd in Noord-Afrika nog in het wild voor.
    Gedurende een periode van 1000 jaar bleven er mensen in Volubilis wonen. De stad werd pas in de 18e eeuw verlaten om te worden afgebroken en bouwmateriaal te leveren voor de paleizen in het nabijgelegen Meknes; de aardbeving van 1755 bracht grote schade toe
    Ondanks de grote schade zijn er nog zo'n 30 mozaïeken van hoge kwaliteit te vinden.
    Na dit bezoek nog maar 15 km naar de camping.
    Wat een heerlijke dag!!!    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    Mausoleum aan de buitenkantDe modetrendWerkplaatsen en winkeltjesDe soukDeurenDe slagers afdeling in de soukStraatjes in de medinaGaren, band en versierselenIngelegde groenten en olijven

    Moulay Idris

    12 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☀️ 22 °C

    Met taxi's naar het stadje Moulay Idris gebracht.
    Moulay Idriss is een van de bekendste bedevaartsoorden in Marokko. Als je hier 7x op bedevaart bent geweest is dat net zoveel waard als een bedevaart naar Mekka, wat voor de meeste mensen financieel niet haalbaar is. Hier is het mausoleum voor de stichter Idriss, kleinzoon van de profeet Mohammed.
    Vanwege haar religieuze status was de stad tot het midden van de 20e eeuw gesloten voor niet-moslims. Tegenwoordig is de enige verboden plaats het mausoleum van Moulay Idriss.
    Je hebt de Medina die van oudsher voor Arabieren was en de Kashba erboven die van oudsher voor Berbers was. Tegenwoordig loopt het wat meer door elkaar heen.
    Tijdens de Moussem, groot religieus festival, zijn er tentenkampen opgeslagen om aan alle bedevaartgangers plaats te bieden en mag er ook in het Mausoleum geslapen worden, althans als je moslim bent natuurlijk.
    We hebben met een gids een rondleiding door de medina en aansluitend de Kashba gehad, dat was best een behoorlijke klim door de smalle steegjes, om tenslotte als beloning een mooi uitzicht te hebben.
    Opvallend veel metalen deuren hier, ik ben er nog niet achter waarom dat is.
    Gekke kleine werkplaatsen en winkeltjes en natuurlijk de Souk met allerhande kramen.
    Alweer een prachtige dag met teveel foto's 😃    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero

    Meknes

    13 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☁️ 20 °C

    Met z'n allen in de bus naar Meknes, lijkt net een schoolreisje 😃
    In Meknes stappen we over in rijruigjes, dat zou ik normaal gesproken niet doen, maar het was eigenlijk best leuk. Onderweg probeerden de rijruigjes elkaar in te halen, het ging best hard.
    Meknes is de meest bescheiden van de vier koningssteden, waardoor het een andere plaats is, veel rustiger en meer ontspannen dan Fez, Marakech of Rabat.
    In tegenstelling tot Marrakech of andere steden in het zuiden van het land, is Meknes omgeven door velden, waarbij de landbouw een van de fundamenten vormt van de economie van de stad.
    In de 17e eeuw vestigde Moulay Ismaël de Marokkaanse hoofdstad Meknes, waarbij hij muren en prachtige poorten bouwde. Er is meer dan 40 km muur gebouwd.
    We bezoeken het mausoleum van Moulay Ismaël, een prachtig gebouw dat veel aan het Alhambra in Granada doet denken.
    Heerlijke tagine van rundvlees met pruimen als lunch en dan nog een bezoek aan de souk waarna we het museum, voormalig woonhuis van de premier bezoeken.
    Ook hier weer veel mozaïekvloeren en geometrische versierselen, het ene vertrek nog mooier dan het andere.
    Er is nu oa een museum van Arabische muziek in gevestigd.
    Dan is het alweer 16.00 uur en vertrekken we weer richting camping.    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero

    Naar Kénitra

    14 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☁️ 20 °C

    Niet veel te melden vandaag. Nou ja, ik heb vandaag de route helemaal alleen gereden dat is wel het vermelden waard 😃
    Ging heel goed maar de route was niet bijster interessant en als dat wel zo was kon ik geen foto's maken.
    Het was een route van 133 km waar ik meer dan 3 uur over gereden heb, er stond 3 uur in het reisboek, maar ik dacht dat het wel minder zou zijn, niet dus.
    De camping is ruim opgezet met veel groen en de douches geven genoeg water om je haar te wassen.
    Kénitra ligt weer aan de kust, morgen even lekker wandelen dan heb ik vast meer tekst 😂    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    4

    Kénitra

    15 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☁️ 18 °C

    We bleven een dagje op deze camping in Kénitra. 's Morgens was iedereen aan de was, behalve ik, daar had ik geen zin in. Lekker buiten in het zonnetje mijn boek gelezen. Dat is er nog weinig van gekomen deze reis. De was komt een andere keer wel 😃
    's Middags zijn we met vier vrouwen gaan wandelen. Eva en ik reizen alleen in een camper, maar Kitty en Gina reizen met z'n tweeën in de camper van Kitty.
    Heel erg gezellig, we wilden naar de vissersbootjes die we gisteren op de weg naar de camping hadden gezien.
    Dat was nog best een eindje lopen. Overal stonden borden dat we er niet in mochten en na een poosje kwamen we op de vismarkt. Wat weten ze die vissen toch mooi te etaleren, dat is echt een kunst op zich.
    Daarna toch nog even doorlopen om te kijken of er bij het water konden komen. En ja hoor opeens konden we naar het water toe. Daar lagen wat bootjes gemeerd. We begonnen over het aarden pad ernaast te lopen, dat was in het begin een goeie weg, maar na verloop van tijd moesten we over grote buizen die in zee uitmonden en basaltblokken klauteren om verder te kunnen.
    Het leek onbegonnen werk, maar elkaar helpend met een handje lukte het ons toch om bij een haventje/visverwerking fabriekje te geraken. En daar krioelde het van de vissersbootjes. Het was één van die haventjes waar vanaf de weg borden stonden dat we er niet in mochten, maar ze hadden niet op bezoek van deze kant gerekend want vanaf deze kant stonden geen borden 😂
    Er werd vreemd naar ons gekeken, want waar waren wij nou vandaan gekomen?............
    We zijn maar snel van het terrein af gegaan en de weg weer op.
    We wilden ook nog graag het strand zien, dat lag aan de andere kant van de camping. Het zag eruit als veel boulevards in verschillende steden met veel hoogbouw, maar wel met twee kamelen op het strand.
    Lekker gegeten in een tentje op de boulevard en toen in het donker weer naar de camping.    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    Het prachtige groene huisje
    OnderwegLe Jardin Sidi BouknadelLe JardinTerrarium, wat zijn die slangen eng 🥵1Op de camping in MohammediaHoop dat de haan morgenochtend niet te vroeg begint.......

    Mohammedia

    16 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☁️ 21 °C

    Bewolkt weer vandaag en niet zo ver rijden, dus lekker rustig aan.
    Onderweg kon je als tussenstop naar de Exotische tuinen in Sidi Bouknadel, dat leek mij een goed plan. Ik had natuurlijk niet de juiste naam ingegeven en kwam in het stadje Sidi Bouknadel terecht, toen de navigatie me op een onverharde weg omhoog links af wilde laten slaan, naar een weggetje waar je misschien met de fiets op zou kunnen, wist ik dat ik verkeerd was. Twee vrouwen die daar met een paar kleine kinderen stonden konden me helpen toen ik in mijn beste Frans "Jardin Les plantes exotique" kon uitbrengen. Nog een mooie foto kunnen maken van een prachtig groen huisje, trots zei één van de vrouwen dat het haar huisje was.
    De vrouwen in Marokko zijn heel vriendelijk en behulpzaam heb ik tot nu toe gemerkt. Dat is met de mannen toch wel anders. Met hun hulp kwam ik dus toch nog bij Le Jardin exotique Sidi Bouknadel terecht.
    De Franse tuinbouw ingenieur Marcel François kocht in 1951 vier hectare grond op de weg naar Bouknadel Kenitra.
    Hij begon aan een exotische tuin die na 10 jaar voor het publiek werd geopend.
    Er zijn hier planten uit China, Zuid-Azië, Congo, Japan, Brazilië en Polynesië.
    Deze tuin wekte de belangstelling van het publiek maar onder andere door baldadigheid werd de tuin gesloten.
    In 2005 werd deze tuin weer voor het publiek geopend met behulp van banken en een stichting.
    In de tuin staan veel bijzondere bomen, struiken en bloemen uit 14 verschillende landen,
    er zijn ook een volière, vissen en een terrarium.
    Precies op de juiste tijd bezocht want toen ik weer bij Octobus kwam begon het te regenen. Tijdens de rit naar de camping bleef het regenen en er waren ook best wel heftige windvlagen. Octobus ziet er niet uit en kan wel een poetsbeurt gebruiken.
    De camping is erg vol en niet echt gezellig, maar ja het kan niet altijd feest zijn hè?    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    1

    Rabat

    17 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☁️ 16 °C

    Om half 9 vertrok de bus richting Rabat, het was best nog een eindje rijden.
    Als eerste naar het paleis van de koning, dat wil zeggen het werkpaleis want hij woont ergens anders in Rabat.
    We mochten uiteraard alleen buiten kijken, vooral de prachtige toegangspoort viel op. Een groot plein ervoor dat vandaag vrijwel verlaten was.
    We hadden een gids die erg veel vertelde over de geschiedenis van Marokko, interessant maar op een gegeven moment had ik mijn verzadigingspunt wel bereikt.
    Koffie drinken met wat lekkers erbij hielp wel 😃
    Daarna een bezoek aan het mausoleum waar koning Hassan II begraven ligt, een niet zo populaire koning. Maar het gebouw is echt prachtig met een zuilengalerij er omheen, prachtige glas in lood ramen in het houten plafond en mooie geometrische versieringen.
    Op het grote complex met zuilen staat ook de Hassan toren, jammer genoeg mocht je daar niet op. De toren zou deel uitmaken van een moskee, maar de koning overleed toen alleen de toren klaar was en de moskee is er nooit van gekomen.
    We hebben geluncht in een prachtige Riad die zo in het decor van 1001 nachten had gepast. Het eten was heel erg lekker.
    Uiteraard nog een bezoek aan de Kashba die toch wel erg verschilde met de vorige die we gezien hadden, beter onderhouden en schoner.
    Om 16.00 uur terug op de camping en nog even een stukje gelopen met Eva en Kitty en we vonden onszelf zomaar terug op een terras achter een heerlijke ijscoupe 😋🍨    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    Hassan II moskee
    Wat een magische sfeer1TegeltableausWasruimteLamp van boven en beneden gefotografeerdBouw van de moskeeKoffie uit een bestelwagentjeOnderwegMeidenlunch

    Cassablanca

    18 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☁️ 20 °C

    Alweer om half 9 met de bus, ditmaal naar Cassablanca. Toch nog een lange rit, vooral door de stad. Wat ik tijdens de rit gezien heb was nogal deprimerend, veel hoogbouw dat in slechte staat is, maar ook echte krottenwijken, niets van de sfeer van de gelijknamige film met Humphry Bogard 🫤
    De moskee van Casablanca, gebouwd in opdracht van alweer Hassan II, en ook naar hem vernoemd, is voor een deel in de Atlantische Oceaan gebouwd.
    De Hassan II-moskee is de grootste moskee van het land en behoort tot de 7 grootste moskeeën in de wereld.
    De moskee kan binnen 25.000 mensen bergen en buiten nog eens 80.000, in totaal is het complex 9 ha groot. De moskee is geopend in 1993 en nog maar zo'n 30 jaar oud.
    Binnen kreeg ik hetzelfde gevoel als in de Mesquita van Cordoba en het Alhambra in Granada. Heel imposant qua grootte maar ook door de schoonheid.
    De gebruikte materialen zijn allemaal afkomstig uit Marokko en zijn bijzonder mooi op elkaar afgestemd.
    Beneden is de wasruimte waar de mensen zich wassen voordat ze in gebed gaan, ook al zo smaakvol met veel zuilen, fonteinen en kranen bevestigd op tegeltableaus.
    Vanaf de boulevard hadden we na het bezoek een goed uitzicht op de moskee die een stuk in de Atlantische Oceaan steekt.
    Daarna heerlijk lunchen met de meiden en rozig met de bus weer terug naar de camping.    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero

    Via El Jadida naar Oualidia

    19 de enero de 2024, Marruecos ⋅ 🌙 16 °C

    Vannacht regen en windvlagen en dat was vanmorgen nog steeds zo.
    Ik had met Eva afgesproken om half 10 vertrek om naar El Jadida te gaan. Maar het plensde van de regen dus hebben we het maar een uurtje uitgesteld.
    In de regen vertrokken, eerst even over de tolweg om niet door het centrum van Casablanca te hoeven rijden en toen over de kustweg richting El Jadida.
    El Jadida is een door de Portugezen gebouwd vestingstadje dat nog mooi bewaard gebleven is.
    Op weg daarheen kwamen we nog wat mensen van onze groep tegen en met z'n 7en hebben we de vesting bekeken.
    Daar hadden we toch wel trek van gekregen en besloten om te gaan eten. Wat is dat lastig met 7 mensen 🥵, de één wil dit, de ander dat en de derde beslist niet............... Uiteindelijk vielen er twee af en hebben we met z'n 5en lekker gegeten in een soort kantine op de visafslag. Gekke grote ruimte met veel tafeltjes en stoelen, veel tl-buizen en een grootbeeld-tv waar voetbal uitgezonden werd voor de Africacup. De porties waren ook heel groot en zeer smakelijk.
    We moesten ook weer een half uur terug lopen naar over campers en het was al bijna 4 uur. We hoefden nog maar 87 km, maar daar doe je in Marokko best wel lang over, toch zeker anderhalf uur, we wilden graag voor het donker op de camperplaats zijn dus geen boodschappen meer gedaan.
    Op de camperplek aangekomen was er een man met een brommertje waar achterop mandjes aangebonden waren met oesters, schelpdieren en zee-egels. Er werd veelvuldig bij hem gekocht, hij had een goede dag. En mijn dag was ook heel goed 😃    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero

    Oualidia

    20 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☁️ 18 °C

    Om 10 uur werden we opgehaald voor een boottochtje op de lagune. Het was nog best koud zo vroeg op de dag en ik was blij dat ik mijn lange donzen jas bij me had.
    We voeren langs een koninklijk paleis dat helemaal vervallen was. Er stonden veel bewakers alsof er nog iets te stelen viel 😂 We mochten er ook geen foto's er van maken, natuurlijk toch eentje gemaakt, weliswaar te ver om het goed te kunnen zien.
    Na een goed uur terug op de camping een met een groepje het stadje in gelopen voor een kopje koffie.
    Om twee uur werden we terug verwacht want er waren tagines besteld, die met een klein driewielvrachtwagentje werden gebracht. We hadden alle tafels aan elkaar geschoven en gezamenlijk gegeten. Dat was echt heel gezellig, het weer werkte ook mee gelukkig.
    's Middags even olie gecheckt en Octobus een beetje gefatsoeneerd, wat wordt alles stoffig hier.............
    Vanavond lekker makkelijk een broodje eten en alles alweer inpakken voor de reisdag morgen.
    Alweer een hele fijne dag ❤️    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    Vestingstadje Safi
    1KeramiekverkoopWerkplaatsgedeelteOngebakken potjesDe ovensJos aan het onderhandelen1Mooie steegjesHennakunst

    Via Safi naar Marrakech

    21 de enero de 2024, Marruecos ⋅ 🌙 14 °C

    Reisdag naar Marrakech vandaag. Als tussenstop Safi, een pottenbakkersstadje. Vandaag waren de werkplaatsen gesloten maar ik had toch zin om er heen te gaan.
    Alweer een prachtig vestingstadje. De verkoop van keramiek was wel open, de hele boel werd buiten uitgestald.
    Omhoog lopende kwam ik langs de werkplaatsen en ovens. Er waren en paar werkplaatsen open en daar mocht ik binnen kijken. Ovens waren niet in werking vandaag. Maar het was wel mooi om ze te zien, het leken wel uit de krachten gegroeide broodovens zoals ze die in Portugal nog buiten hebben staan.
    Ik zou vandaag alleen reizen en eens uitproberen of het okay is om een kopje koffie op een terrasje te drinken.
    Het duurde lang voor ik er een vond, en ik zag daar ook alleen maar thee. De vrouw die er stond verstond mij niet, maar gelukkig waren er twee Marokkaanse mannen op het terras waarvan er een Engels sprak. De vrouw ging de koffie speciaal maken want dat verkocht ze normaal niet. Aan de praat geraakt met de mannen. Diegene die Engels sprak had een broer in Canada wonen en daarom sprak hij Engels. Na verloop van tijd kwam de vrouw terug met een vreemd uitziend glas koffie, maar het smaakte goed.
    Toen de mannen weg gingen wilden ze perse mijn koffie betalen.
    Er kwam een stel aan van onze groep en de man, Jos, zei dat ik zijn zuster was die hij niet meer mee wilde nemen, of hij mij niet kon verkopen voor 3 kamelen. De man zei dat hij al 3 kinderen had waarop Jos vroeg hoeveel vrouwen, hij had er maar een, Jos vond dat hij mij er dan wel bij kon nemen. Toen ik probeerde af te dingen en riep 2.1/2 kameel werd het echt hilarisch. We lagen met z'n allen in een deuk. De koop ging niet door 😂🤣😂 Op mijn tocht verder door het stadje kwam ik veel poorten met steegjes er achter tegen, prachtig om te zien.
    Aan het eind vroeg een vrouw of ik henna op mijn handen wilde. Dat wilde ik wel en na onderhandeling over de prijs kon zij aan het werk. Geweldig om te zien hoe ze een kunstwerk met henna op je hand maakt.
    Daar zat ik dan een half uurtje. Het moest een uurtje drogen voor het er af mocht. Oh jee dat had ik me helemaal niet gerealiseerd, hoe moest ik nu auto rijden? Het begon al met betalen, mijn portemonnee heeft een rits en daar heb je toch echt twee handen voor nodig.
    Terug bij de auto heel voorzichtig het stuur vasthouden met mijn linkerhand om te zorgen dat er niet te veel schade ontstond.
    Jammer dat de henna er weer af is, het is nu oranje maar die groene kleur vind ik eigenlijk mooier.    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    Tuinen MajorelleKoffiePaleis van de koningTagines

    Marrakech

    22 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☀️ 21 °C

    Oh wat was het vroeg en koud vanmorgen. We zitten inmiddels niet meer aan de kust en dat is goed te merken. Het is 's morgens vroeg 10 graden in de camper. Toch maar even het kacheltje aan.
    We moesten om half 9 in de bus zitten en gingen als eerste naar Majorelle, het huis waar Yves St. Laurent heeft gewoond met zijn man en waar hij een tuin heeft aangelegd met planten van over de hele wereld. Het Majorelleblauw is duidelijk te herkennen, het is werkelijk een prachtige kleur.
    Het was nog steeds heel koud toen we er weg gingen.
    Aansluitend naar het paleis van de koning, lijkt wel veel op de andere paleizen die we al gezien hebben, mooie tegeltableaus, houtsnijwerk en prachtige geometrische vormen.
    Lekker koffie drinken bij een leuk tentje en daarna naar het centrum van Marrakech waar we een wandeling maakten door smalle straatjes met allemaal winkeltjes waar ook nog fietsen, bromfietsen en de kleine driewielvrachtwagentjes doorheen reden. Intussen was het warm geworden, zodat het pellen kon beginnen, eerst 1 vest uit, toen de tweede en tenslotte de thermolegging. In Marrakech is het een echte explosie van kleur!
    Gezamenlijk nog een lunch en daarna was het alweer tijd om naar de bus te gaan.
    Morgen hebben we een vrije dag en gaan we met een groepje naar Marrakech om o.a. naar de oude souk te gaan.    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    1Zoveel indrukken.......SynagogeDe gevolgen van de aardbeving

    Nogmaals Marrakech, de rode stad

    23 de enero de 2024, Marruecos ⋅ 🌙 14 °C

    Lekker uitgeslapen vanmorgen. Om half twee met z'n 5en in een taxibusje naar Marrakech centrum.
    Als eerste de oude souk bezocht, het is echt overdonderend. De hoeveelheid, de geuren, de kleuren, het steeds op moeten passen omdat er voortdurend brommertjes, paard en wagens, fietsen ook nog door de smalle straatjes gaan.
    De collage met 12 foto's geeft aan wat er met mij gebeurd, veel te veel prikkels en veel te veel mensen, ik word er bijna duizelig van.
    Na een terrasje naar de synagoge in de Joodse wijk, waar we ook geconfronteerd werden met huizen die in elkaar gestort zijn of gestut worden als gevolg van de recente aardbeving.
    Dan nog weer door de stad om naar de plek te gaan waar we om 19.00 uur in restaurant Ali moesten zijn voor het gezamenlijk diner.
    Intussen was de mensenmassa nog groter geworden en ik kon er echt niet meer tegen. Op het grote plein aangekomen waar de slangenbezweerders, muziekmakers en dansers zijn ben ik afgehaakt en ben naar het restaurant gegaan. Gelukkig kon ik het vinden in alle drukte.
    We hebben heel erg lekker gegeten. Na de maaltijd nog een uurtje over het intussen donkere plein waar je overspoeld werd door alle geluiden, mensen en lichtjes.
    Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat ik kan slapen vanavond. Het was een heel mooie, maar zeer intensieve dag.    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    1

    Streetfoodtour door Marrakech

    24 de enero de 2024, Marruecos ⋅ 🌙 17 °C

    Een lekkere luie dag vandaag. Alhoewel stond toch al weer in het teken van weer op weg gaan. Dat is namelijk morgen het geval, dus alles al een beetje reisklaar maken om morgen vroeg te kunnen vertrekken.
    Het wordt morgen een en route die toch wel zo'n 5 uur zal duren. Gelukkig rijd ik achter Eva aan.
    Om half 7 in de busjes die ons naar Marrakech brachten.
    Er waren twee gidsen die elk een groep voor hun rekening namen. Als eerste aten we een Marokkaanse donut met thee.. Toen liepen de twee groepen elk een andere route om vervolgens bij hetzelfde eettentje aan te komen voor de Harira, soep met dadels en een soort pannenkoekjes. Als derde lopen naar het plein waar we escargots kregen in een soort soep.
    Door naar het volgende restaurantje waar we Tangina kregen. Een soort Keulse pot waarin rundvlees met Has al ranout. Deze potten garen uren in het vuur van de Hamam. En als laatste weer lopen naar het grote plein waar we nog een grote beker vruchtensap kregen.
    Om 10 uur waren we pas weer thuis.    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    Koffie, een hele grote kop op een piepklein schoteltjeHet Atlasgebergte komt steeds dichterbij1LunchplekjeIn de schaduw

    Van Marrakech naar Taroudant

    25 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☀️ 30 °C

    Een reisdag vandaag. Met Eva afgesproken dat ik achter haar aan rijd, niet dat ik het alleen niet zou kunnen, dat durf ik intussen wel. Maar vooral omdat het gezellig is. Na een uurtje lekker koffie drinken samen en rond 13.00 uur een lunchstop.
    Wat is het een verademing om het Atlasgebergte binnen te rijden, de prachtige kleuren en patronen, je kijkt je ogen uit. Een mooie tegenhanger van Marrakech waar je ook veel kleuren en patronen zag, maar dan anders.
    In Marrakech zagen we ook wel vrouwen op scooters maar hier in het berggebied opvallend veel vrouwen die allemaal lopen of op een busje staan te wachten. De vervoersmiddelen zoals fiets, brommer, paard, ezel, auto zijn voor de mannen blijkbaar.
    En om dat laatste direct te ontkrachten zien we in Taroudant, dat in een laag vlakte ligt, ineens veel vrouwen op de fiets. Ik weet het niet meer, kennelijk streekgebonden 🤣
    Het was alles bij elkaar toch een warme reisdag van 5.1/2 uur, het is nu om half 5 nog 28 graden 🌞
    Iedereen zit lekker in de schaduw iets te drinken, in de zon is nog niet te doen.    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero

    Taroudant, klein Marrakech

    26 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☀️ 29 °C

    Het advies was om met koetsjes naar het stadje, naar de leerlooierij, te gaan omdat er geen taxis bij de camping kwamen volgens de beheerder van de camping. Zijn familie zal wel in de koetsjes handelen 🤣
    Eigenlijk had ik er geen zin in, je moest dan op tijd weer terug zijn bij de koetsjes om vervolgens naar het stadje gebracht te worden. In Meknes vond ik het leuk om in een koetsjes te zitten, maar één keer was voor mij wel genoeg. Gelukkig bood Eva aan om naar het stadje te rijden en Kitty, Gina en ik konden mee rijden. We gingen een half uur voordat de koetsjes zouden komen weg en reden naar een Park4night in het stadje. Daarvandaan was het de hoek om en daar was de leerlooierij, helemaal voor ons 4en. We kregen uitleg hoe het werkt en er waren uiteraard allerlei winkeltjes waar je iets kon kopen.
    Ook waren er mannen die je een werkplaats lieten zien, zo ook bij mij. Er was een werkplaats waar iemand met een grote metalen spatel het leer aan de binnenkant zachter maakte. Er was een prachtige schaduw in de ruimte en terwijl ik stond te fotograferen voelde ik ineens iets tegen mijn tas aan. Ik keek en zag dat de andere man wel heel dicht bij mij stond en dat mijn tas niet meer dicht zat. Mijn portemonnee stak er bijna uit. Ik begon in het Nederlands met "ben je nou helemaal gek, dat ga je niet doen" en keek hem aan. Hij stoof weg en gek genoeg heb ik hem niet meer gezien. Alles was nog in mijn tas gelukkig, waarschijnlijk was het iemand die het zakkenrollen nog moest leren. Maar wel een vervelende ervaring.
    Toen de groep met de koetsjes kwam waren wij klaar met de leerlooierij en zijn het stadje ingelopen naar het plein en de souk. Ze noemen Taroudant ook wel klein Marrakech, maar gelukkig was het hier veel minder massaal en druk 😃
    We waren om half 3 weer terug op de camping want het was inmiddels 32 graden geworden, veel te warm om iets anders te doen dan in de schaduw te zitten.    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    2

    Van Taroudant naar Tafraout

    27 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☀️ 16 °C

    Een prachtige rit door het Atlasgebergte, 171 km waar ik 6 uur over gedaan heb. Een koffiestop bij Dorret&Berend in hun grote, luxe camper, zij waren op dezelfde plek gestopt om foto's te maken. Lunchstop in Igherm waar ik ook kon pinnen gelukkig want het tanken lukt me tot nu toe alleen met contant geld.
    Heel veel gestopt als er gelegenheid was om te stoppen, want de weg was te smal om zomaar langs de kant te gaan staan.
    Steeds dacht ik dat het niet mooier kon en dan was het toch nog weer mooier of anders.
    Heel erg genoten vandaag!!!    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    11

    Excursie door de Oase bij Tafraoute

    28 de enero de 2024, Marruecos ⋅ 🌙 13 °C

    Weer vroeg op want om 09.00 vertrekken de 8 4x4's, die bijna de hele dag bij ons blijven, voor o.a. een excursie naar de oase bij Tafraoute, Gorge de Ait Mansour.
    Een oase die zich uitstrekt over de lengte van een bergstroom, omlijst door indrukwekkende rotsblokken.
    De eerste stop was bij gigantische rotsformaties die geschilderd zijn in de kleuren blauw, roze en geel door de Belgische kunstenaar Jean Vérame (geboren in 1936 in België). Het is onderdeel van een project waarmee hij hele delen van de woestijn met verf bedekte. Zo heeft hij de landschappen van de Sinaï in Egypte, de Anti-Atlas in Marokko, het Tibesti-massief in Tsjaad en de Atacama-woestijn in Chili getransformeerd, moeilijke/tegenstrijdige gebieden, die hij wilde verzachten door middel van een esthetische impuls.
    Om de rotsen te schilderen gebruikten hij en zijn medewerkers potten verf van 25 kilo en verfpistolen zo lang als hengels... Het resultaat is magisch: het is geen schilderen en geen landart.
    Daarna weer door de langgerekte oase, de excursie was mooi afgewisseld met autorijden en stukken wandelen.
    Tijdens een stop hoorden we een luid klaaglijk gehuil, de akoestiek in zo'n Gorge is enorm goed. Er stond een geitje op een richel tegen de steile bergwand. Alle andere geitjes waren al beneden maar deze durfde blijkbaar niet. De herder klom helemaal omhoog boven het geitje en probeerde door roepen en steentjes gooien het geitje in beweging te krijgen.
    We moesten weer terug in de auto zonder te weten hoe het afgelopen is, alsof ze in de bioscoop de film uitzetten voordat de ontknoping er is.
    Hopelijk is het geitje weer heelhuids beneden gekomen.
    Koffie in een klein tentje met groot terras in de oase. En een zeer uitgebreide 3-gangen lunch.
    Rond 4 uur weer terug op de camping. Even zitten en nog een wandelingetje met Kitty rond het tijdstip dat de zon onder gaat en de bergketen rose kleurt.    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    2

    Via Tiznit naar Sidi Ouassay

    29 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☀️ 23 °C

    Weer terug naar de Atlantische Oceaan. Om 09.30 uur vertrokken samen met Eva. Het eerste stuk is weer adembenemend mooi maar dichter naar Tiznit wordt het landschap woestijnachtiger en saaier.
    Tiznit staat bekend om zijn zilversmeden, messen en dolken, maar ook sieraden.
    We gaan naar de coöperatie in de hoop mensen aan het werk te zien, maar het bestaat voornamelijk uit winkeltjes met vitrines waarin veel blingbling te vinden is.
    We lunchen met koffie en taart, kopen telefoonkaartjes en bezoeken de Souk. Hier vallen vooral de slagers op: kippenbouten waarachter een lange kooi met levende kippen; rundvlees waar een hele koeienkop hangt; schapenvlees met gegaarde schapenkoppen en zowaar kamelenvlees met een heuse kamelenkop en kamelenpoten. Heel bizar!
    En ook hier rijden brommertjes gewoon de souk binnen.
    Het laatste stuk naar de camping hebben we apart gereden. Dat was echt een heel saai stuk, maar we zitten nu op een camping in Sidi Ouassay aan het strand van de Atlantische Oceaan, wat wil een mens nog meer?    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    1

    Parc National de Souss Massa

    30 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☁️ 24 °C

    Excursie naar Parc National de Souss Massa. Met taxi's naar de ingang en verder een wandeling door het park van 4 uur met gids Ibrahim.
    Totaal was het maar 6 kilometer, maar door het steeds stoppen, kijken en vertellen van de gids duurde het zo lang.
    Is aan mij niet besteed, ik word zo moe van dat geslenter en ik krijg het ervan in mijn rug.
    Maar er waren zeer enthousiaste mensen van de groep die met grote toeters op hun camera aan het fotograferen waren en met een boek erbij opzochten welk vogeltje ze zagen. Dat was wel leuk om te zien.
    En ze maakten prachtige foto's, de collage met vogels is niet van mij en de video met opvliegende flamingo's ook niet.
    Rond 14.00 uur weer thuis en lekker in de schaduw wat eten en boek lezen. Vanavond gaan we met een paar mensen in het restaurant op het strand vis eten gezellig!    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero

    Imi Ouddar

    31 de enero de 2024, Marruecos ⋅ ☁️ 19 °C

    Maar een klein eindje rijden vandaag, 100 km naar Imi Ouaddar, voorbij Agadir aan de Atlantische kust. Het eerste stuk is een akelig rommelige weg door de gaten in de weg en door de brommertjes die links en rechts inhalen. Ook weer een ongeluk met een brommer gezien, dat komt hier best vaak voor. Het is behoorlijk warm vandaag en door het drukke verkeer wordt het er niet koeler op. Ik betrap mezelf er op dat ik af en toe in het stuur zit te knijpen zo spannend vind ik het.
    Langs de route komen we langs een winkelcentrum waar een Decathlon en een Carrefour zijn.
    Toch maar even gestopt om alleen water in te slaan dacht ik.
    Wat een allemachtig grote winkel is die Carrefour, je kan er makkelijk in verdwalen. Oh ja ruitenwisservloeistof is wel handig en echte kaas is wel erg lekker en oh kijk nou bruin brood en komkommer en groenten en fruit en limonadesiroop en........... Met een halfvolle kar kom ik weer buiten.
    Heerlijke lunch, bruin brood met geitenkaas 😋
    Sinds 4 dagen ben ik gestopt met de medicatie vanwege de vermeende hoge bloeddruk. De arts in Portugal had gezegd dat ik er mee kon stoppen, maar ik durfde het niet. Nu was ik 4 dagen geleden vergeten om de medicatie te nemen en ben weer goed de bloeddruk gaan meten. Elke dag meten en de bloeddruk blijft ook zonder medicatie eigenlijk aan de lage kant. Dat betekent ook dat ik best wel weer kaas kan eten, wat smaakt dat toch weer lekker!!!
    Na het winkelen door naar de camping Atlantica Parc. Een hele leuke camping, we blijven hier een paar dagen, dus dakje omhoog en lekker soep maken.
    Berend komt vragen of we uit eten gaan, maar iedereen is zijn potje aan het koken. Ik nodig Berend uit voor soep met brood en camembert.
    Heel gezellig, lekker buiten zitten, het is een warme avond met een lekker briesje. Nog even de benen strekken op de camping waar we Wilma en Wim tegenkomen, die komen net terug van een strandwandeling en hebben wilde zwijnen zien lopen in de straten, etend van het afval wat er ligt, dat is wel een heel bijzonder filmpje.    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    1

    Excursie naar Agadir

    1 de febrero de 2024, Marruecos ⋅ ☀️ 21 °C

    Om 09.00 uur stonden we klaar voor de bus, maar die kwam niet. Gerard, onze reisleider belde en kreeg te horen dat de chauffeur ons vergeten was. Waarschijnlijk had hij slecht geslapen omdat Marokko gisteravond verloren had van Zuid-Afrika in de Africacup, Marokko ligt er nu uit.
    Oppassen vandaag om niet de woorden "voetbal" en "Zuid-Afrika" te gebruiken 😂
    We konden allemaal nog even koffie zetten want de bus vertrok om 10.00 uur.
    Eerst naar een heel luxe vakantiepark met een golfbaan. Heel gek om ineens groen gras te zien, al helemaal gewend aan aarde en stof. Het luxe hotel dat er bij hoorde zijn we even doorgelopen en het was best even leuk om al die luxe te zien. Dan door naar een vesting van waaruit je een prachtig uitzicht had over de haven van Agadir.
    Agadir zelf is een moderne stad om te zien. Dat komt omdat in 1960 bijna de hele stad verwoest werd door een aardbeving. Van de 50.000 mensen die er toen woonden kwamen 20.000 mensen om het leven. We reden langs een enorme begraafplaats waar de slachtoffers in massagraven lagen. Maar dat gebeurde niet met alle slachtoffers. Sommige gebieden waren niet begaanbaar door de ingestorte huizen, daar lagen slachtoffers onder, maar daar konden ze niet bij. Daar ging ongebluste kalk overheen en daarna aarde. De nieuwe stad werd een stukje verderop gebouwd.
    Koffiestop met een aardbeientaartje en toen een bezoek aan de souk. Dat begint een beetje te wennen, ik koop er bijna niets want ik heb het gevoel dat ik niets nodig heb. Vandaag heb ik 2 potjes crème met Arganolie gekocht omdat de reisleider vertelde dat ze in deze souk de goede crème verkopen, er schijnt veel nep in omloop te zijn.
    Daarna nog een late lunch langs het strand en om 16.00 uur terug op de camping.    Leer más

    Ver traducción
  • Cornelia's camperreisCornelia goes MarocViajero
    1

    Vallee de Paradis en diner dansant

    2 de febrero de 2024, Marruecos ⋅ 🌙 16 °C

    Met zn 4en, Kittie, Berend, Eva en ik, in de camper van Eva naar Vallee de Paradis gereden. Was toch nog wel een uurtje rijden met af en toe een stuk heel slechte weg er tussendoor.
    Toen we bovenaan reden hadden we al Ohs en Ahs omdat we het zo mooi vonden. Maar nadat we de camper geparkeerd hadden en over een pad door de bergen gingen lopen werd het nog steeds mooier. Gelukkig waren we vroeg en was het nog niet druk. Hoe verder we naar beneden kwamen hoe leuker het werd. Allerlei cafeetjes en restaurantjes waar ze leuke hippie-achtige bankjes, kussens, kleden en stoelen hadden. Koffie gedronken bij een cafeetje waar een man op een ezel het brood kwam bezorgen.
    Beneden in de kloof waar water stond ook allerlei hoekjes en zitjes, zelfs stoelen in het water zodat je met je voeten in het water kon zitten. Wat hebben we genoten!!!
    Om half 2 weer terug op de camping want we moesten ons klaar maken voor het diner dansant dat om 4 uur al begon in het zwempark van de camping. Er was een meneer met een accordeon die zong en tussendoor werd er een bandje gedraaid.
    Het eten was erg lekker en het was heel leuk om te zien hoe iedereen de dansvloer op ging en zich uitleefde.    Leer más

    Ver traducción