Cornelia goes Maroc

Reisdag naar Marrakech vandaag. Als tussenstop Safi, een pottenbakkersstadje. Vandaag waren de werkplaatsen gesloten maar ik had toch zin om er heen te gaan.
Alweer een prachtig vestingstadje. De verkoop van keramiek was wel open, de hele boel werd buiten uitgestald.
Omhoog lopende kwam ik langs de werkplaatsen en ovens. Er waren en paar werkplaatsen open en daar mocht ik binnen kijken. Ovens waren niet in werking vandaag. Maar het was wel mooi om ze te zien, het leken wel uit de krachten gegroeide broodovens zoals ze die in Portugal nog buiten hebben staan.
Ik zou vandaag alleen reizen en eens uitproberen of het okay is om een kopje koffie op een terrasje te drinken.
Het duurde lang voor ik er een vond, en ik zag daar ook alleen maar thee. De vrouw die er stond verstond mij niet, maar gelukkig waren er twee Marokkaanse mannen op het terras waarvan er een Engels sprak. De vrouw ging de koffie speciaal maken want dat verkocht ze normaal niet. Aan de praat geraakt met de mannen. Diegene die Engels sprak had een broer in Canada wonen en daarom sprak hij Engels. Na verloop van tijd kwam de vrouw terug met een vreemd uitziend glas koffie, maar het smaakte goed.
Toen de mannen weg gingen wilden ze perse mijn koffie betalen.
Er kwam een stel aan van onze groep en de man, Jos, zei dat ik zijn zuster was die hij niet meer mee wilde nemen, of hij mij niet kon verkopen voor 3 kamelen. De man zei dat hij al 3 kinderen had waarop Jos vroeg hoeveel vrouwen, hij had er maar een, Jos vond dat hij mij er dan wel bij kon nemen. Toen ik probeerde af te dingen en riep 2.1/2 kameel werd het echt hilarisch. We lagen met z'n allen in een deuk. De koop ging niet door 😂🤣😂 Op mijn tocht verder door het stadje kwam ik veel poorten met steegjes er achter tegen, prachtig om te zien.
Aan het eind vroeg een vrouw of ik henna op mijn handen wilde. Dat wilde ik wel en na onderhandeling over de prijs kon zij aan het werk. Geweldig om te zien hoe ze een kunstwerk met henna op je hand maakt.
Daar zat ik dan een half uurtje. Het moest een uurtje drogen voor het er af mocht. Oh jee dat had ik me helemaal niet gerealiseerd, hoe moest ik nu auto rijden? Het begon al met betalen, mijn portemonnee heeft een rits en daar heb je toch echt twee handen voor nodig.
Terug bij de auto heel voorzichtig het stuur vasthouden met mijn linkerhand om te zorgen dat er niet te veel schade ontstond.
Jammer dat de henna er weer af is, het is nu oranje maar die groene kleur vind ik eigenlijk mooier.Читать далее