Cornelia goes Maroc

Wat was het koud vannacht en vanmorgen, brrrrrrr dat is echt weer wennen hoor.
De weersvoorspelling voor Picos de Europa was nog steeds hetzelfde, vanaf morgen regen.
En wat nu dan? Dan maar naar Burgos. De vorige keer dat ik er was was een teleurstelling omdat ik het bijna niet meer herkende. Het is jarenlang mijn nummer 1 geweest op de stedenlijst , maar ik was er al meer dan twintig jaar niet geweest. Vandaar dat het me de vorige reis zo tegenviel, ik zag allemaal nieuwe wijken en herkende in eerste instantie niets.
Vanmorgen bedacht ik dat het Burgos zo als ik het me herinnerde er ook nog ergens moest zijn als je door de wirwar van nieuwe wijken heen zou breken. Burgos verdient het echt om een nieuwe kans te krijgen. Bovendien had ik zin in tapas vandaag en de herinnering hoe ik daar heel lang geleden samen met mijn zus Leny, tijdens de wandeltocht naar Santiago de Compostela, in een bar zo heerlijk tapas had gegeten bracht het water in mijn mond, Burgos dus!
Ik werd pas om 10 uur wakker en ging als laatste weg van de camping om 11 uur, het was toen nog steeds koud.
De roep om koffie werd steeds luider en ik ging van de weg af omdat er een afrit naar een benzinepomp zou zijn. Nou dat was even zoeken en 3 kilometer rijden. Ja hoor in de middle of nowhere is de benzinepomp, nou jou een heel oud gebouwtje waar je kunt tanken, aan het toilet kun je zien hoe oud het is 😂 Het beloofde restaurant was er niet bij, maar er was wel een koffieautomaat gelukkig.
Eerst koffie met een paar overgebleven biscuitjes. Toen tanken, banden op spanning en even de spanbanden van mijn dakje aantrekken want ik dacht te horen dat het klapperde.
Het leuke van het afslaan was dat ik op deze weg wel kon stoppen om foto's te maken.
Rond 2 uur nog een stop voor een tosti en een koffie en weer door naar het nieuwe doel.
In Burgos boodschappen doen en naar de parkeerplaats. Die viel alles mee, door de voorruit kijk ik op flats, achter Octobus is een doodlopende straat die uitkomt op een park en aan de zijkant een school. Daar zal ik morgen wel last van hebben. Fietsje vast zetten aan een paal, zonnepaneel achter de voorruit want alles wat het opbrengt is meegenomen.
En dan op weg naar een bar een kwartiertje lopen waar ze ook tapas hebben.
Opvallend hoe snel je door de nieuwe wijk heen bent en rond het klooster van Burgos loopt. Vroeger moet dat ergens buiten Burgos gestaan hebben, maar nu wordt het aan de ene kant omarmd door de nieuwe wijk en aan de andere kant door de oude wijk.
Wat een geluk in die oude wijk was dus de bar. Het deed me echt denken aan die keer met mijn zus, de tapas en pinchos staan op de bar in een vitrine en je wijst aan welke je hebben wilt.
Heerlijk ansjovis in het zuur en pincho met geitenkaas en gekarameliseerde uien, dat laatste is beslist een oefening voor thuis.
Op het terras lekker genieten van de zon, het uitzicht (is op het klooster) en de heerlijke hapjes.
Wat kan een mens zich nog meer wensen?
En Burgos heeft het voor elkaar, ik denk dat ik opnieuw verliefd aan het worden ben op de oude stad ❤️Read more