Caraz

Na het ontbijt vertrokken we rond half 9 in de morgen met de bus richting Laguna Parón. We hadden allemaal eigenlijk geen idee wat ons te wachten stond, we wisten alleen waar we heen zouden gaan. Al gauw bleek dat we nog wel een tijdje in de bus zouden zitten, ongeveer een uur of 4. Onderweg hadden we nog een tussenstop om wat eten en drinken te kopen.
Rond half 1 kwamen we aan bij de plek vanaf waar we moesten lopen. Dit keer bij lange na niet zo ver als gisteren, maar er ging op een gegeven moment een pad bijna recht omhoog. Klimmen dus. Toen we dachten dat we er bijna waren kwamen we een vrouw tegen die onderweg naar beneden was. Ze zei tegen ons, jullie zijn er bíjna het is nog maar 40 minuten lopen.
Na een tijdje was er geen pad meer, maar alleen grote rotsen en stenen tussen de rotsen. We keken een heel eind naar beneden terwijl we over de rotsen klommen om naar boven te komen. Tussen sommige rotsen zaten hele grote gaten waardoor je meters naar beneden kon kijken dus we hielden ons goed vast, helaas zaten er ook heel wat stenen een beetje los en werden we aangevallen door een soort van blinde muggen. Uiteindelijk aangekomen op de top was het uitzicht echt prachtig. Het water was fel turquoise en er dreven een aantal bootjes in. De bergen met sneeuw kon je ook aan alle kanten zien. Het was iets frisser dan beneden, maar koud was het niet, want de zon was heel fel.
Het logo van Paramount is gebaseerd op de vorm van een van deze bergtoppen. Vertelde onze gids, die overigens niet mee naar boven klom.
Toen we uiteindelijk rond 6 uur weer bij het hostel waren hebben we daar ook maar weer gegeten. We hadden geen zin meer om nog verder te lopen, ook al was dat wel eerst ons plan.
Na het eten gingen we al gauw weer naar bed, we praatten nog een beetje en daarna zíjn we gaan slapen. Want mogen gaan we naar het beroemde Laguna 69. En worden we om 4:30 opgehaald door de bus.Baca selengkapnya