Peru
Coporaque

Temui destinasi pengembaraan oleh pengembara yang menulis jurnal pengembaraan di FindPenguins.
Pengembara di tempat ini
    • Hari 10

      Terug naar Arequipa

      20 September 2019, Peru ⋅ ☀️ 18 °C

      Het is 05:15 uur als we uit een diepe slaap ontwaken. Gezien onze fysieke staat hebben we gisteravond het wijze besluit genomen om ieder een ezel te huren om ons de berg op te lopen. Dit heeft een bijkomend voordeel dat we een uur langer konden slapen dan de mensen die gaan lopen. De helling is namelijk nog steiler dan gister en gemiddeld loopt men er 3,5 à 4 uur over - de ezels doen het in slechts 1,5 uur. De ezels bikkelen goed door en onderweg halen we regelmatig (zwetende, bleek weggetrokken en vooral jaloers-kijkende) mensen in. Dankzij de ezels kunnen wij nog wel een beetje genieten van de omgeving. De conclusie is echter dat het extreem zwaar voor ons zou zijn geweest om weer boven te komen zonder hulp. Bovenaan verzamelen we en gaan we ontbijten met verse coca thee. Vanaf nu zit het lopen erop! De bus gaat rond 09:30 uur op de terugweg. We stoppen nog bij een uitzichtpunt (inclusief verplichte knuffel Alpaca) en bij hot springs. Daar gaan veel mensen even het hete water in om de spieren te ontspannen. Daarna gaan we verder naar Chivay (3600 mtr.) voor de lunch. We slaan het restaurant (met harde panfluitmuziek) waar we heen geloodst worden over en zoeken zelf wat uit. Het blijkt een gouden greep. We eten in alle rust een heerlijk maal, terwijl de bediening heel hard z'n best doen - we komen even bij. Na de lunch gaan we de hoogte in. We rijden verder naar een ander uitkijkpunt op 4900 mtr. Dit biedt een prachtig uitzicht op besneeuwde toppen van de vulkanen die rond Arequipa staan waarvan een enkele met karakteristieke aspluim. We blijven er niet lang. De kou en de hoofdpijn door de relatief snelle stijging in hoogte zorgt er voor dat we maar kort blijven. We zijn opgelucht als we rond 18:30 terug zijn in het hotel. Het is vrijdag dus 'pizza-night', maar na besteld te hebben in het restaurant wordt het 'take out'. De wisselingen in hoogte en tussen hitte en kou eist voor de tweede dag z'n tol bij Gordon. Gelukkig hebben we meer dan genoeg medicijnen bij ons en kan ook Gordon uiteindelijk van zijn pizza genieten. Wat een dag...Baca lagi

    • Hari 3

      Colca

      3 Ogos 2019, Peru ⋅ ☀️ 14 °C

      C'est parti pour l'altitude⛰️ Nous quittons Arequipa et ses 2600 mètres d'altitude pour rejoindre la région du Colqua avec le passage d'un col à 4900 mètres. Partis à 8h30 nous nous sommes rapidement arrêtés pour acheter des feuilles et des bonbons à la coca. C'est ainsi que les péruviens luttent contre le mal des montagnes. Après 30 minutes de route nous avons roulé 7 feuilles de Coca autour d'un catalyseur. Il faut mâcher 15 à 20 minutes, avec le bonbon à la coca pour atténuer le goût amer. Notre route consistait à contourner le volcan Misti 5822 mètres d'altitude (anciennement 11 000 mètres). Pendant 4h30 nous avons roulé dans des paysages volcaniques et quasi désertiques, l'extrémité du désert d'Atacama. En traversant la réserve nationale, nous avons eu la joie de voir des vigognes, alpaga et lamas. Au cours d'un petite pause technique nous avons pu déguster une infusion coca, thym, herbes des andes , appelés Inca Maté. Certains ont acheté leurs premiers tissus typiques. Vingt minutes plus tard nous sommes arrivés au Col de Patapampa à 4910 mètres d'altitude. Dès que nous sommes sortis du bus, nous avons senti les effets de la raréfaction de l'oxygène. Il faut marcher très doucement, et on très vite essoufflés. La vue est à couper le souffle mais il ne faut pas s'attarder si on veut que tout le monde soit en état de répartir. Nous pensions avoir fait le plus dur mais la descente vers Chivay a été trop rapide pour certaines (-1000 mètres en 20 minutes). A notre arrivée à l'hôtel nous déplorions une victime du mal des montagnes. Les 12heures suivantes ont été très éprouvantes pour Pascale... Mais finalement tout est rentré dans l'ordre après un traitement de choc, un peu d'oxygène et du reposBaca lagi

    • Hari 23

      Tradicion Colca

      23 Ogos 2018, Peru ⋅ 🌙 0 °C

      Nasz drugi ulubiony hostel - opcja trochę z wyższej półki niż Chaska w Pisac.
      Tradicion Colca, położony u wjazdu do Yanque, powitał nad otwartą drewnianą bramą, za którą widać było elegancko zaprojektowany ogród. To rzecz naprawdę rzadka w Peru. - o ile wnętrza dla turystów mają na ogół dopracowane, obejścia często po prostu straszą.
      Wygląda na to, że Tradicion Colca był kiedyś starym folwarkiem, którego budynki gospodarcze zostały zaadoptowane na potrzeby hostelu. Można się założyć, że pokoje są w dawnej stajni, a recepcja i restauracja w spichlerzu. Odstawiony na wysoki połysk, robi bardzo przywiteczne wrażenie.
      Obsługa jest bardzo miła, Peruwiańczycy zdublowani z gringos wolontariuszami. Dlatego bez problemu można dogadać się po angielsku zasięgnąć informacji (niestety, wolontariusze są na tyle krótko, że nie we wszystkim się dobrze orientują, a lokalni wolą nie zdradzać sekretów podróżowania).
      Restauracja jest rewelacyjna - niestety dość droga, ale naprawdę warta ceny. Posiłki przygotowywane są w otwartej kuchni, i można nie tylko oglądać jak są przygotowywane, ale też rozmawiać z kucharkami. A wieczorem rozpalany jest żywy ogień, więc kolacja ma także wymiar romantyczny.
      Gdyby ktoś nie miał pomysłu na spędzenie czasu (same Yanque jest wyjątkowo nieciekawe, nawet obowiązkowy Plaza de Armas), hostel oferuje wiele atrakcji (większość dodatkowo płatnych) - basen (w cenie), sauna, jazda konna, i.... Planetarium z obserwatorium, zupełnie zaskakująca atrakcja w takim miejscu.
      Wieczorna sesja astronomiczna składa się z trzech części - oglądania konstelacji "na żywo" opisywanych przez peruwiańskiego eksperta (z tłumaczeniem przez wolontariusza), filmu o budowie układu słonecznego w planetarium (po angielsku albo hiszpańsku, do wyboru), i z oglądania gwiazd przez teleskop, olbrzymią bestię zainstalowaną na dachu planetarium.
      Jeśli ktoś chce podarować sobie odrobinę luksusu, to spokojnie można wybrać się do Tradicion Colca. Jeśli potrzebujesz jeszcze wyższego standardu, to zostaje Colca lodge, które ma na stanie własne ciepłe źródła :) tam nas jednak nie zaniosło, strona internetowa była mniej przekonująca.
      Baca lagi

    • Hari 10

      Yanque and Colca valley

      22 Mei 2022, Peru ⋅ ⛅ 32 °F

      We stopped in a small town in the Colca valley. While there was some interesting history, all I could think was "tourist trap". The dance is Quechua, called Wipiti, where the male warriors dressed and danced like women to confuse the enemy. The Franciscans came and built a church atop a Quechua holy site and proselytized in Quechuan ... but the Incan religious leaders used a different language for worship entirely. The two religions coexisted and to some extent melded in the region. I also included some random Colca valley pictures and a couple of alpaca 🦙 we saw along the way.
      ,
      Baca lagi

    • Hari 83

      Colca Canyon II

      11 Jun 2017, Peru ⋅ ☀️ 29 °C

      We were all so tired that we were sleeping around nine. I shared the room with Merel, a 19year old girl from the Netherland, traveling on her own in South America, speaking Dutch, English, Spanish and German since she left Europe after a season as a ski instructor in Austria. A very bright and lovely girl. Then there was Anna from Germany, also alone on the way, 22years, ergotherapeut and taking some time off between jobs. She doesn't know when she will go back home. I think this is very brave I don't know if I could travel not knowing when going home since already looking forward doing that in a month and seeing my people again, going to the Gurtenfestival and also starting to work.
      We had the meeting this morning at 4:55h. Cesar alsways had funny meeting times. We started the 6km hike 1200m up to 3400m. Still dark, the moon was giving enough light to walk without a torch. It was beautiful. I enjoyed it very much. Unfortunately some had problems, like Aurelien, suffering of altitude sickness. I was scared he would faint so I walked the last bit with him carrying his backpack. Luckily he got up there and after some break he looked and felt much better. We had breakfast in a nice little restaurant nad headed to the hot springs. That was a nice treat. Lunch was a bit frustrating since we stopped at a restaurant which wad overpriced and the staff very rude and unfriendly. At least the food was good and the company as well. After a short stop where we could quickly take pictures of Llamas and Alpacas we headed back to Arequipa. I took a shower, unpacked and repacked my backpacks and I am now sitting in the bus to Cusco for Trail number 2.
      Baca lagi

    • Hari 23

      Autokarem do Chivay i Yanque

      23 Ogos 2018, Peru ⋅ 🌙 0 °C

      Jako że kolejnym celem podróży jest kanion Colca, najlepszym sposobem na dotarcie tam jest autokar wycieczkowy. Wiemy już, że zdecydowanie wycieczki objazdowe nie odpowiadają nam w najmniejszym stopniu, ale co zrobić. Droga wiedzie przez (oczywiście) Andy, widoki rekompensują więc co nieco uwięzienie w puszce. Do tego jedziemy przez tereny zamieszkałe przez wigonie, wszyscy więc trzymają aparaty w pogotowiu, i wypatrują stąd saren z przerośniętą szyją. Jako, że wigonie dopisują, humor dopisuje również. Po 6 godzinach i jakichś 6 dziesięciominutowych przystankach w punktach widokowych (nie na wigonie, na jeziora i wulkany) docieramy do Chivay, które jest oficjalną bramą do Kanionu.
      I nie zatrzymując się na długo, łapiemy transport do Yanque na (oczywiście) Plaza de Armas. Tradicion Colca, nasze luksusowe miejsce odpoczynku, wita nas serdecznie, a kierowca zapewnia, że za jedyne 150 soli zawiezie nas jutro do mirador Cruz del Condor - czyli na punkt widokowy, z którego widać szybujące kondory. Dziękujemy uprzejmie, ale po 3 tygodniach w Peru, wiemy, że to jest mocno zawyżona cena, taka w sam raz dla gringos, którzy dopiero co wysiedli z samolotu. I rzeczywiście, gospodarze w hostelu pokazują nam gdzie łapać lokalny autobus za 5 soli od osoby, niestety, o 6 rano... Czyli z wymarzonego dnia relaksu z pobudką o późnej, europejskiej porze, niestety nici. No nic, może przynajmniej kondory będą tego warte.
      Baca lagi

    • Hari 24

      Trek do Uyo Uyo i gorące źródła

      24 Ogos 2018, Peru ⋅ ☀️ 13 °C

      Jako, że wyprawę do kondorów zakończyliśmy wcześnie, a krajobraz kanionu zbudował apetyt na dalszą eksplorację okolicy, po południu postanawiamy wybrać się na krótką wycieczkę do ruin Uyo Uyo, kończąc pławieniem się w gorących źródłach. Nasz hostel nawet oferuje taką wycieczkę z przewodnikiem, ale postanawiamy wybrać się sami testując mapy "maps me" załadowane z sieci.
      Ma być luźno i spokojnie, 3/4 drużyny wyrusza więc w sandałach na modłę peruwiańską.
      Mapy internetowe działają pięknie, pogoda sprzyja, drogę do ruin odnajdujemy więc bez problemu. Po drodze mijamy wesoła lamę biegnąca na swoją własną wycieczkę, a na horyzoncie (bliskim) oczywiście Andy i dymiący Sabancaya.
      Ruiny nie budzą większego zachwytu (kto wie, może jednak trzeba było wybrać się z przewodnikiem), dla poprawienia statystyki wycieczki zdobywamy więc pobliskie wzgórze (mimo protestów M'n'Ms w sandałach).
      Sandały akurat rzeczywiście okazują się pomyłką, ale nie ze względu na trudny teren, tylko na stopień zapiaszczenia drogi, w zasadzie idziemy po kostki w pyle. Za to w stopy wnikają się kolce kaktusów, agaw i innych klujących roślinek których w okół, i w pyle, nie brakuje.
      Słońce zachodzi, wschodzi za to imponujący księżyc niemal w pełni, który uczciwie obfotografowujemy.
      Wreszcie wyczekane źródła - na szczęście otwarte do 6.30.
      Trzeba podjąć ważną decyzję - w lewo czy w prawo, bo kompleksy basenów widać po obu stronach. Informacji o temperaturze wody oczywiście nie ma. Wybieramy te po prawej - są bliżej, więcej basenów i chyba cieszą się większą popularnością.
      Szatnie oczywiście umowne, ale co tam, nie będziemy wydziwiać, chodzi o to żeby jak najszybciej znaleźć się w ciepłym basenie, bo temperatura spada.
      A tu niespodzianka, do najciekawszych basenów trzeba dojść po wiszącym moście, który choć nie jest zrobiony z trawy, kiwa się i ucina zdecydowanie bardziej niż starożytny inkaski.
      Za to po drugiej stronie ciepłe baseny, i widok który wynagradza wiele - po nami rzeka Colca, nad nami kanion, z jednej strony wysoki i strzelisty most kamienny, godny Kotliny Kłodzkiej, a z drugiej dymiący wulkan. A nad wszystkim księżyc w pełni, brakuje tylko jelenia - albo chociaż lamy...
      Wieczór kończymy wyśmienitą kolacją w hostelu - po raz pierwszy w Peru jesteśmy naprawdę zachwyceni jedzeniem - i specjalnym pokazem w planetarium, też w hostelu. O planetarium jest szerzej w osobnym poście, tu napiszę tylko, że jesteśmy tak blisko równika, że rewelacyjnie widać planety, Wenus, Marsa, Jowisza i Saturna, które świecą wielokrotnie jaśniej niż gwiazdy. Poza tym niebo zupełnie inne - w końcu jesteśmy na półkuli południowej. Oczywiście łatwo znaleźć krzyż południa (który wcale nie wygląda jak krzyż) i skorpiona. Inne znaki zodiaku są widoczne przede wszystkim dla osób o dużej gwiezdnej wyobraźni, za to Orion lśni na niebie wszystkimi gwiazdami dużo jaśniej niż na północy!
      Na zakończenie mieliśmy jeszcze okazję pooglądać planety i księżyc przez olbrzymi, profesjonalny teleskop, i chociaż Jowisz niestety schował się za drzewem, pierścienie Saturna widać było przepięknie. Za to księżyc dosłownie oślepił nas blaskiem ( bez znaczenia że odbitym), i jesteśmy przekonani, że wszystkie kratery mamy już na zawsze wypalone na siatkówkach....
      Baca lagi

    • Hari 4

      Bus naar colca

      26 April 2017, Peru ⋅ ☁️ 19 °C

      Vandaag was het weer een beetje avontuurlijk, ik heb mij al voorgenomen om toch eens spaanse les te volgen. De busterminal was een uitdaging, ik had al mijn ticket, maar blijkbaar moest ik ook nog naar een kotje lopen om een service fee te betalen en dan naar een ander kotje om mijn bagage af te geven. Alles werd duidelijk aan mij uitgelegd in het spaans. Door andere mensen te observeren ben ik erachter gekomen wat ik moest doen.
      

De busrit was zonder pauze meer dan 4 uur lang zigzag door de bergen en ik had er niet aan gedacht om wat water mee te brengen. Middageten mocht ik ook vergeten, maar gelukkig had ik mijn boek bij. Het eerste deel was langs de vulkaan, en dat is nogal een woest landschap met wat struiken en cactussen. Naarmate de colca canyon naderde werd het een stuk groener, met veel alpaca's. Wat mij verbaasde was dat de bus eens stopte om mensen op te pikken in een streek waar echt niets van bebouwing te zien was, enkel rotsen en wat planten. Uiteindelijk begon ik een boek te lezen om niet meer te moeten letten op de inhaalmaneuvres van de chauffeur en de snelheid waarmee hij de u-bochten nam, maar voor een rit van 170 km voor 4€ kan ik niet klagen. De bus stopte in chivay (blij dat ik er uit was) en ik moest nog verder naar yanque op een of andere manier, maar dat was geen probleem want ik had nog geen twee stappen gezet of er stond al een taxichauffeur voor mijn neus. Die kende de bed & breakfast waar ik moest zijn en begon natuurlijk een hoop te vertellen in het spaans. Ik had nog niets gedronken sinds mijn ontbijt en mijn keel was zelfs te droog om te praten.


      Ik heb het geluk dat ik wat engels kan spreken tegen de eigenaar van de bed & breakfast, en dat het een restaurant heeft, want in yanque zelf is er vrijwel niets. Het is een boeredorpje met maar twee verharde wegen en je kunt er in vijf minuten door wandelen. Ik had dit initieel gekozen als wat afwisseling met de vorige hotels die midden in het centrum van de twee grootste steden van peru waren, en afwisseling is het zeker. Er is nog een andere kamer (van de 5) bezet, maar ik was alleen in het restaurant. Alpaca vlees is trouwens zeer lekker, niet echt biefstuk en niet echt schaap.


      Na aankomst heb ik ook al een beetje rond gelopen, na eerst een pull en vest aan te doen, om de streek wat te verkennen. Het was wat bewolkt met zon ertussen en rond de 17 graden. Wel raakte ik niet ver omdat ik wat begon te draaien in mijn hoofd en mij zeer slap voelde. Ik denk terug de hoogte (3417m) of omdat ik nog niet gegeten had. Het uitzicht is hier wel prachtig, de youtube filmpjes die ik bekeken had doen het geen recht.
      Baca lagi

    • Hari 5

      Cruz del condor

      27 April 2017, Peru ⋅ ☁️ 19 °C

      Vrijwel niet geslapen vannacht, vanwege hoogteziekte. Mijn kop deed zeer, ademen was wat ongemakkelijk en niet in slaap kunnen geraken. Tegen de ochtend was de hoofdpijn wel weg, maar ik was zeer slap en had geen eetlust. Geen eetlust hebben is ook een eneveneffect van de hoogteziekte, dus ik heb mij toch geforceerd van te eten. Momenteel is het bijna avond en gaat het al wat beter, de koppijn is er wel weer.


      Ik moest om 6 uur op en rap ontbijten, want die taxichauffeur van gisteren kwam mij om 7 uur oppikken om naar de cruz del condor te voeren. De meeste kans om de condors te zien is vroeg in de ochtend. Als ge dit vannuit arequipa boekt moet ge om 4u snachts vertrekken en vijf uur in de bus zitten, wat ook een van de redenen was dat ik nu in een boeredorpje op een uurtje ervan zit. En ik ging met die taxichauffeur gezien hij mij overtuigde dat hij dit veel goedkoper wilde doen dan die tourbussen. De prijs leek mij redelijk en ik had geen zin op dat moment om zelf iets te zoeken. 


      De rit naar de condors is door de colca canyon en deze is prachtig. Af en toe stopten we op een plaats met mooi uitzicht waar ook alle bussen stoppen. De weg ernaartoe is voor het overgrote deel een verharde aardeweg en af en toe moesten we door een riviertje zien te geraken. Ik was blij dat het niet met mijn auto was. Er reden enkel bussen met touristen op die weg, de locale bevolking rijdt nog op een ezel of llama hier. Ook stopten we bij twee kerkjes die van buiten gezien niet veel soeps waren, maar vanbinnen best origineel. De taxirit was wel voornamelijk in stilte vanwege het taalprobleem. Eenmaal aangekomen op cruz del condor, wat eigenlijk ook niet meer is dan een parking met uitzicht, zag ik dat er behoorlijk wat bussen waren, maar de plek is groot dus het viel mee. Ik had eigenlijk niet verwacht om een condor te zien, althans niet zonder lang te wachten en met een verrekijker, maar het duurde niet lang of er scheerde enen op twee meter boven mijn hoofd voorbij. Prachtige en vooral grote beesten. Ik heb net als de andere touristen een poging gewaagd om een foto te nemen, en tot mijn verbazing is er zelfs ene goed gelukt.


      Op de terugweg nog op een aantal plaatsen gestopt om foto's te nemen, en rond 10:30 was ik terug in yanque. Ik vroeg mij af of het verstandig was om nog iets te doen, gezien hoe ik mij voelde, maar ik kan moeilijk de rest van de dag in bed liggen met een boek. Dus besloot ik om een testwandeling te doen en een paar honderd meter later keerde ik terug om toch maar even op bed te liggen. Rond 13u dacht ik van een tweede poging te wagen, ik had een wandeling buiten het dorp gezien die er vrij plat uit zag. Het bleek toch niet zo plat te zijn, maar met veel rustpauzes en een bejaardentempo geraakte ik toch vooruit. Het ging zelfs zo goed dat ik halverwege een afwijking van mijn traject nam, een klim naar een uitzicht waar ook een archeologische site was. Dit was zeer zwaar, om de twintig meter moest ik even stoppen, maar het lukte. Het idiote is dat mijn benen niet moe waren en ik zelfs niet eens zweette, het is gewoon dat gebrek aan zuurstof. Een uur of drie later lig ik terug op mijn bed en zal ik niet veel meer doen dan een boek lezen en alpaca eten. Middageten heb ik terug overgeslagen, ik zou niet weten waar. Gelukkig heb ik drie pakken graankoekjes gekocht voor dit soort gevallen.
      Baca lagi

    • Hari 6

      Wandeling

      28 April 2017, Peru ⋅ ☁️ 19 °C

      Vandaag besloot ik om te voet naar chivay te wandelen, het zag er niet zo ver uit op de kaart. Gisteren rond 8u al mijn ogen dicht gedaan en een goeie tien uur kunnen slapen. De koppijn is er nog een beetje, maar voor de rest alles normaal. Het ontbijt hier en in de vorige hotels is altijd met fruit, een bord vol en ik was duidelijk de laatste die ging ontbijten, rond 8 uur.


      Ik zag op het weerbericht dat het max 17 ging worden en regenen. De zon was vollop uit, maar heb toch pull en vest meegenomen, om die rap in de rugzak te steken. Zon of niet scheelt enorm kwa temperatuur. Mijn eerste stop was coporaque, een dorpje aan de overkant van de canyon, waardoor ik even op en neer moest klimmen. Het uitzicht is prachtig, maar ik merkte in dat dorp ook dat de huizen er daar slechter aan toe zijn dan de gerestaureerde ruines die ik gisteren gezien heb. Ze doen hier aan landbouw, op die terassen, en alles met de hand. Geen tractor te zien. Niet zo veel verschil met de middeleeuwen dus. De straten in dat dorp waren niet eens aangestampte aarde, gewoon gras en aarde. Er stonden ook een paar luxe hotels aan de rand van het dorp die voor een sterk contrast zorgden.


      Het wandelen ging vrij vlot, dus besloot ik om in dat dorp een omweg te maken naar een uitzicht dat denk ik een honderdtal meters hoger lag. Dat was er wat te veel aan, ik merkte dat ik nog maar een derde van de afstand had afgelegd, en ik was reeds uitgeput. Ook zag ik over de bergen regenwolken op mij af komen. Ik was blij dat ik toch die pull en vest mee had. De rest van de wandeling was zeer lastig, op en neer met veel rustpauzes op een bejaardentempo terwijl het een beetje regende. Ik was blij toen ik eindelijk aankwam in chivay, rond 13:30, na meer dan 4 uur wandelen. Het begon dan goed te regenen, dus rap een restaurant binnengesprongen voor kip met frietjes. Daarna was de zon er weer. Nog effe in chivay rondgelopen, maar de energie was op dus ik zocht een taxi terug naar hotel. Rest van de dag was uitrusten.
      Baca lagi

    Anda mungkin mengenali tempat ini dengan nama berikut:

    Coporaque

    Sertai kami:

    FindPenguins untuk iOSFindPenguins untuk Android