Lincoln County

Excellent geslapen, de kamer was zo groot als onze living, de badkamer echter was klein, geen plaats voor onze toiletzakken zelfs. Dus donderde de mijne tegen de grond, voordeel: alles is nog eens gesorteerd. Weer een beetje regen 's nachts maar buiten dat het grijs ziet is het droog. We konden ontbijten aan onze eigen keukentafel, dit motel wordt ook per week verhuurd, alles erop en eraan, alleen zie je dat de bedovetrekken en de dekens al een leven achter de rug hebben, maar voor mij primeert netheid en ruimte!
Nog even langs de kust tot Walport, we stoppen nog even voor een laatste blik op zee, en we zien een zeearend die vissen aan het vangen is, als hij een beetje te dichtbij komt ga ik maar terug, te bedreigend.
We slagen in op Hwy 34 en het lijkt wel of we langs de Lesse rijden maar dan wel 65 km lang. Hier zijn heel veel rhodondendrons en azalea's rond de huizen en in het wild, blijkbaar is dit hier de plant van de staat Oregon. Vanmorgen las ik dat men heel hard oplet dat de aanspoelende overblijfselen van de Japanse tsunami geen invasive organismen meebrengen. We zitten hier aan de Pasific oceaan en aan de overkant ligt Japan. Er zijn al drie verschillen debrie wave's (afval golven) geweest deze week spoelden er 6 bootwrakken aan van de Tsunami van 2011 en deze worden zorgvuldig onderzocht op vreemde (Japanse) overheersende zaden, mosselen, zeewier e.d.
In Sweet Home gingen we een broodje eten bij de Subway, met gevulde maag en full up beker rootbeer reden we de scenic byway 'over the rivers and throughout the Woods' we zagen achtereenvolgens een mooie covered bridge, (film: Madisons county, met Merrill Streep), Fosters dam met prachtig emerald groen water, Santiam rivier weg, deze weg dateert van 1859-1865 en diende om de huifkarren weg te leiden naar vruchtbaar land, later om de goudzoekers tussen Idaho en California te laten reizen en in de 1905 reed hier de eerste transcontinentale auto race, waarbij twee auto's New York verlieten om naar Portland te racen. Deze race duurde 44 dagen!
We stopten bij het landmark met de uitleg en er stond een mooie jeep, ik raakte aan de praat met deze mensen van Portland en hij vertelde mij dat zijn vader in 1905 de eerste wagen had die in Portland reed, hij had deze gewonnen met een loterij van de New York Tribune. En zijn vrouw vertelde dat haar vader bij zijn afstuderen in de jaren 1930 met zijn vrienden de weg gedaan hadden naar New York, en dat was toen een heel avontuur.
We stopten in Sisters om even door de hoofdstraat te wandelen en gingen een koffie drinken in een ijsjessalon, zwarte kersen en zwarte japkes smaken! Echt zwart, de kleur ging zelfs af het smaakte ook naar die Hollandse zwarte japkes. De eigenares was een uitgeweken Russische met een leuk accent maar zo druk, iedereen die binnen was moest ermee lachen. Ze bracht onze koffie naar buiten en toen kreeg Dirk een zoen en ik ook, toen ik later naar toilet was kwam ze een praatje maken met Dirk, je weet wel: van waar zijn jullie, hoe lang trek je rond enz.. en hij kreeg weer een zoen, 'k zal nog moeten oppassen met mijn Don Juan!
Ik kocht een thermometer op een ijzeren poot voor in de tuin, maar hij is veel te lang, de winkelier zei dat ik ermee naar een hardware store kon gaan of naar een garage met mekaniek en dat ze de staaf wel zouden inkorten, ik kon het toch niet laten liggen voor de prijs van 12,95$.
We reden voorbij bergen zoals The Tree Sisters en Mt Washington, zeer de moeite waard. We gaan op en neer zoals in een railway maar heel plezant rijden en niet te druk, regelmatig ontdubbelt de weg zodat het sneller verkeer voorbij kan. Een voordeel is ook dat in een stadje iedereen maar 30km mag rijden, je kan rustig oversteken ze stoppen zeker. Rond 5u waren we bij Redmond Inn ons motel voor de volgende twee nachten.
De kamer is super, iets kleiner dan vorige nacht maar zeker groot genoeg, alles aanwezig en vooraan aan de drukke weg geen raam maar achteraan aan de zonnekant wel. We gaan beneden zitten in tuinzeteltjes in de zon en lezen een uurtje of zo, dan naar de Safeway om 31% van onze aankopen te besparen met de klantenkaart! het werkt dus echt. Dan naar onze motelkamer waar we gezellig eten en de zonsondergang bekijken. Nog even bloggen en dan misschien eindelijk nog eens TV kijken, de boekhouding is voor morgen. De temp. is nog altijd tussen 15 en 22° en we reden 320 km in een lekker zonnetje.Baca selengkapnya