Reset search
RomeRome
SatelliteEdit route

Rome

March - May 2024
Trying life in Rome. Read more
Currently traveling
  • 9footprints
  • 2countries
  • 62days
  • 107photos
  • 3videos
  • 2.4kkilometers
  • 1.3kkilometers
Follow Calendar Share Bucket list
Date ascending
  • TravelerRome

    Twee maanden Rome, en dan wat?

    March 1 in the Netherlands ⋅ ⛅ 8 °C

    Wie had dat gedacht in augustus 2021, toen ik met een lange Italiaan praatte over Fleetwood Mac? Of nou ja, praatte. Ik stamelde vooral toen bleek dat hij nog nooit van deze band had gehoord. We dronken wijn, aten vis en aan tafel werd zelfs gezongen. Halverwege het surf kamp zat de sfeer in de groep er goed in.

    We maakten een deal. Als de lange Italiaan tien landgenoten wist te vinden die Fleetwood Mac wel kende, dan zouden we op date gaan. Dat lukte niet, ondanks de grote Italiaanse groep. Maar toch zaten we ‘s avonds samen op de picknickbank en dacht ik: waarom voelt dit zo vertrouwd?

    Wie had dit gedacht? Ik niet. Maar die lange Italiaan werd Michele, mijn vriend en vanavond morgen mijn huisgenoot. We gaan samenwonen in Rome voor twee maanden. Soort van test voor de toekomst. Hij werkt, ik leer Italiaans. We eten vast veel pasta en pizza, ik ga trainen voor de halve marathon en we gaan Pasen vieren in een katholiek land.

    En hier ga ik een beetje verslag doen. Voor mezelf, maar ook voor jullie. Niets meer en niets minder. Morgen rijd ik naar Düsseldorf, waar Michele naar toe vliegt en dan tuffen we samen door naar Rome. Nu een hoop stress, een beetje voorpret en veel te doen.

    Hier gaan we dan maar.    Read more

    See translation
  • TravelerRome
    111
    Day 2

    Roadtrip, in de rij voor eten en les

    March 3 in Italy ⋅ ☁️ 16 °C

    Een weekend rijden en je bent opeens in Rome. Op zaterdag komen we tot Como, waardoor we zondag een stuk minder lang in de auto hoeven te zitten.

    Ware het niet dat de rit uiteraard gepland wordt met een schuin oog op de lunch. Ergens halverwege is een restaurant met bijzonder eten uit de regio. Lees: vlees. Dus daar moeten we stoppen. En vaak hoef je maar even in de rij te staan, aldus Michele. Inmiddels weet ik dat ‘maar even’ een rekbaar begrip is en dat blijkt te kloppen. We staan een half uur tussen talloze andere Italianen die hier ook een tussenstop hebben gepland.

    Daarom rijden we uiteindelijk rond vijf uur Rome binnen, daarna nog kilometers over de rondweg, de auto uitpakken en dan zijn we thuis. In de woning hangen ballonnen, we drinken een glaasjes bubbels en dan prop ik mijn spullen zoveel mogelijk in alle hoeken en gaten van het appartement. Michele: I can organize my stuff even better so you have more space.

    Op maandagmorgen stap ik in de metro voor mijn eerste Italiaanse les. En na een toelatingstest word ik in een groep geplaatst met mensen die al simpele gesprekken kunnen voeren.

    Ai. Dat kan ik nog niet.
    Al stamelend baan ik mij een weg door de ochtend, om dan te concluderen dat dit diepe bad mij verplicht te zwemmen. En dat dit helemaal niet slecht is. Maar het betekent wel huiswerk maken en aanpoten. Gelukkig heb ik zes weken les.

    Al met al is het best overweldigend allemaal. Rome voelt waanzinnig groot en alles is nieuw. Gelukkig hebben we het samen gezellig en is al het begin moeilijk. En dat was het eerst.    Read more

    See translation
  • TravelerRome
    2
    Day 2–9

    Zo, dat was week 1.

    March 3 in Italy ⋅ ☁️ 16 °C

    Zo, dat was week 1.

    En die ging razendsnel. Niet voor niets: de dagen voelen propvol. Dat komt mede doordat Rome zo ontzettend groot is: alles kost veel tijd. Dagelijks maak ik de trip naar de school vanaf huis en dat kost ruim een half uur als Michele mij naar het metrostation brengt. Anders tel je daar zo een kwartier bij op. Ons appartement ligt net buiten de gigantische Ring (65 kilometer lang) van Rome en in een miljoenen stad zijn de afstanden groot. Maar metro is zeer comfortabel. Meestal lees ik, Michele leert Nederlands. Voor 35 euro mag ik een maand onbeperkt rondrijden. Dikke prima.

    Ik stap uit de metro bij Republicca en wandel dan zo het historische centrum in. Tot nu toe went dat niet. Na een ochtend lessen, ben ik rond 13 uur klaar en ga ik of in de stad studeren, of reis terug naar het appartement om daar te studeren. Die uren heb ik echt nodig: tot nu toe gaat het leren niet gemakkelijk. Maar volgens Michele maak ik wel vorderingen :). Het afgelopen jaar heeft een wissel getrokken op mij, dus het is wel erg fijn met maar een ding bezig te zijn momenteel.

    Om te ontdekken of ik wat aansluiting met de mensen hier kan vinden ben ik dinsdag naar een Expat borrel geweest, die wordt elke week gehouden. Een mix (van zo'n 30 mensen) uit verschillende landen: Amerika, Rusland, Israel, Australie, Duitsland (veel Duitsers!), alles komt voorbij. En veel Italianen die hun Engels willen verbeteren.

    Een hoop indrukken dus, maar nog geen oordelen, die probeer ik voorlopig uit te stellen. Op donderdag at ik dan eindelijk mijn eerste pasta carbonara (van deze trip) en die smaakt naar meer. Uiteraard.

    Zo, dan ga ik nu weer studeren.    Read more

    See translation
  • TravelerRome
    111
    Day 11

    Piovere tutto il giorno

    March 12 in Italy ⋅ ☀️ 17 °C

    De zon schijnt weer, maar de afgelopen dagen regende het eigenlijk zoals in Nederland deze winter: non stop. Geen zonnige Rome-wandelingen dus, maar thuis een beetje aanklooien. Ik denk niet dat wij eerder zo’n weekend hadden, dus stiekem was dat best fijn. Voor een dag.

    Op zaterdag gingen we naar zo’n overdekt winkelcentrum, net als de rest van Rome. Het was dus druk, maar de supermarkt maakte een hoop goed. Zie hieronder.

    Ook aten we hier en het meest briljant in Rome is Aperativo. Je koopt voor 8 euro een drankje (Aperol Spritz bijvoorbeeld) en krijgt er dan een plateau met hapjes bij. En dan niet twee bitterballen en een stukje kaas, maar veel. We zijn immers in Rome. Ik ben vergeten een foto te maken. Uiteraard.

    Dan nog de beloofde supermarkt. Boodschappen zijn hier - op een aantal vlakken - een stuk duurder dan in Nederland. Fruit bijvoorbeeld, groente vaak ook, vleesvervangers en zeker ook alles wat niet in Italië wordt gemaakt: zoals wraps, havermout, kruiden en bonen (drie euro voor een potje soms). Wijn is goedkoper. Dat helpt een beetje. Helemaal erg zijn de ‘menstruatiekosten’. Tampons worden hier amper gebruikt en kosten voor een doosje met 16 stuks minstens 3 euro. Ibuprofen (kramp mannen): 8,90 euro. Je kunt je voorstellen dat ik briesend rondliep toen ik iets moest kopen en hier achter kwam. Volgens de Lange Italiaan is het hier normaal om maandverband te gebruiken. Ik moet er niet aan denken. In deze supermarkt vonden we de beste prijzen tot nu toe voor boodschappen. Niet voor de tampons helaas.

    Het waren een paar lastige dagen. Ik mis af en toe het Nederlandse ritme, het gemak van overal heen fietsen en kletsen met vriendinnen. Gelukkig is er tegenwoordig FaceTime.

    De lessen Italiaans gaan vooral over werkwoordsvervoegingen en die zijn allemaal verschillend, dus moeten echt geleerd worden. Stampen is nooit mijn kerncompetentie geweest. Nog twee dagen les tot mijn mini-break vanwege een reünie in Napoli van Michèles werk. Dan verblijven we drie dagen in de stad van Gomorra.    Read more

    See translation
  • TravelerRome
    Day 15

    Raam kapot, politie en bergen

    March 16 in Italy ⋅ ⛅ 10 °C

    Zo. Dat was blok een van de lessen. Na 2,5 week Italiaans studeren heb ik een mini-break vanwege een reünie van Michele zijn werk in Napoli.

    We zijn nu onderweg. Goed moment even een berichtje te tikken.

    Leven in Italië is anders. De dagen voelen anders. De indeling is anders. Opstaan is hetzelfde, om 8 uur verlaten we huis vanwege werk/studie. Maar omdat Italianen nog al lang lunchen (een uur ongeveer) zijn werkdagen later afgelopen. Of alleen bij die van mij, daar ben ik nog niet helemaal achter.

    Meestal is Michele om 20 uur s avonds thuis. Dan gaan we eten en is het zo 21 uur. Kortom: een dag vliegt voorbij en veel vrije tijd voor iets anders dan eten is er doordeweeks niet. Dat is best gek, als je de eindeloze avonden in Nederland gewend bent. Akkoord dat om 6 uur eten haal ik vaker niet dan wel, maar meestal heb ik toch nog uren na het eten.

    Gelukkig heb ik nu de middagen vrij. De lessen duren tot 13 uur, waardoor ik rond 14 uur thuis ben. Genoeg tijd om te studeren, hard te lopen of in de zon te lezen. Ook in de stad heb ik mijn favoriete studeerplek gevonden: een bibliotheek vlakbij de Trevi Fontein. Een kleine worsteling tussen de toeristen door zeker waard. De kamers zijn ruim, oud en stil. Enige nadeel: in elke ruimte staat ook een medewerker om te kijken of je je wel aan de regels houdt. Lijkt mij de saaiste baan ooit.

    Woensdag wilde ik rennen over de Via Appia Antica. De oudste weg van Italië, ooit aangelegd tussen Rome en Brindisi. Italië wil de weg in ere herstellen, maar het deel Rome schijnt prachtig te zijn. Schijnt ja. Want toen ik daar heen wilde rijden, bleek mijn autoruit ingeslagen. Het leverde een urenlang bezoekje op aan de politie om aangifte te doen. Toen we na een tijdje eindelijk bij een politieagent (erg aardig) mochten aanschuiven, had mijn Nederlandse verzekering al een Italiaanse schadebedrijf geregeld. Dit leidde tot hoofdschudden bij de beide Italiaanse mannen. Dat gaat in Italië niet zo. Die verdomde Italiaanse bureaucratie. Het politiebureau voelde ook als een stapje terug in de tijd. Maar goed. Ik heb de aangifte op papier en in drievoud binnen en de auto staat bij de garage. Gebeurt veel vaker bij toeristen, aldus de politieman. Door heel Rome. Waar de auto straks dus moet staan is nog eventjes puzzelen.

    Voor nu staat ie veilig en zijn wij op weg naar pizza, pizza en Napoli.

    Andiamo!    Read more

    See translation
  • TravelerRome
    Day 18

    Zes redenen om van Rome te houden

    March 19 in Italy ⋅ ☀️ 15 °C

    1. Het ontbijt.
    Wellicht een open deur, maar in Rome kun je voor weinig geld lekker eten en drinken. In een bar (niet op de meest toeristische plekken) koop je voor maximaal drie euro een koffie met een cornetto con crema. En geloof mij, dat wil je. Zo’n cornetto lijkt amper op onze croissant: hij is lichter en gevuld met een ‘crema’. Mijn favoriet is pistacchio, maar je kunt alle kanten op qua smaken. Meest voorkomend is de gewone crème (een soort custard), chocolade, jam en pistacchio. In de echte bars drink en eet je letterlijk aan de bar. Snel, al kletsend en met smaak.

    2. Wandelen is fantastisch
    Het centrum is uiteraard gigantisch en in het oude hart is elke straatsteen mooi. Het ene plekje is nog historischer dan de ander en dat maakt wandelen in Rome te gek. Je ontdekt telkens weer iets nieuws. En het mooie: de massa-toeristen zijn maar op een paar plekken, de andere straten zijn stil, of vol Italianen. Daarnaast telt Rome talloze parken waar het fijn vertoeven is. Van grotere (Villa Borghese), tot kleine met mooi uitzicht (Celio). En dan heb ik het Park Appia Antica nog niet genoemd. Dit park is honderden meters lang en vormde zich rondom de oudste weg van Italië.

    3. Italianen zijn erg vriendelijk
    Als je ciao weet te zeggen, moedigen Italianen je al juichend aan: volstrekt anders dan de Fransen. Italianen zijn trots op hun land en delen dat graag met iedereen die geïnteresseerd is. Of het nu gaat om eten, tips of andere dingen. Je voelt je eigenlijk altijd welkom.

    4. Water is gratis
    Overal in Rome vind je fonteinen, of kranen, waar altijd water uit stroomt. Dit kun je drinken. De stad telt zo’n 200 nasoni en het water is vers. Een lege fles meenemen naar het centrum scheelt heel wat dure flesjes kopen in de toeristische winkels.

    5. Metro A rijdt altijd en is spot goedkoop
    Ok, eerlijk is eerlijk: het openbaar vervoer in Rome is niet top. Bussen rijden op de grillen van de chauffeur en zijn erg onbetrouwbaar. Daarnaast telt de grote stad slechts drie metrolijnen: A, B en C. A is de meest betrouwbare en kruist de stad van west naar oost, of andersom. Elke drie minuten stopt er een metro op een station. Tot nu toe altijd. Daardoor is de lijn een prima vervoersmiddel van en naar werk. Lijn B gaat van noord naar zuid en is ook vrij betrouwbaar. Lijn C is dat (nog) niet. Die lijn wordt nog aangelegd, maar stuit op heel wat luxe problemen. Want elke keer als de schop in de grond gaat, worden bijzondere archeologische ontdekkingen gedaan. Daardoor duurt de aanleg ellende-lang en telt Rome voor zijn omvang bar weinig metro-lijnen. Wandelen dus vooral. Maar… zit je handig en kun je de metro gebruiken, dan is ie spotgoedkoop. Voor een maand onbeperkt reizen betaalde ik 35 euro.

    6. Aperitivo!
    Dit is een uitvinding: aperitivo. Onze borrel, maar dan doorontwikkeld. Voor een vast bedrag (tussen de 10 en 15 euro) krijg je een cocktail + hapjes. En die hapjes bestaan bijvoorbeeld uit pizzaslices, bruschetta, kaasjes, worst, tapperij en wat nog al niet meer. Een hele maaltijd. Je drinkt/eet een aperitivo zo tussen 18 en 20 uur in de avond. En ja, daarna ga je ook nog pasta eten :).    Read more

    See translation
  • TravelerRome
    Day 19

    Drie dagen tussen de uniformen.

    March 20 in Italy ⋅ ☀️ 18 °C

    Een groot verschil tussen Nederland en Italië: de eerbied (of fascinatie) voor beroemdheden en toch ook wel de eerbied voor het uniform. Wellicht verkeer ik in losse kringen (journalisten zijn dol op platte organisaties en vrijheid), en ben ik ook in Nederland een uitzondering, maar met uniformen heb ik weinig. En toen bleek de Lange Italiaan zelf zo’n ding te dragen en ook nog eens veel respect te hebben voor het uniform en alles dat daarbij hoort.

    Dat heb ik nooit helemaal begrepen. Want alles opgelegd krijgen lijkt mij vreselijk. Je baas niet bij naam noemen, maar Generaal. Het is voor mij een vreemde wereld.

    Vorige week kreeg ik voor eerst een meerdaags inkijkje in deze wereld. Michele begon 20 jaar geleden (!) aan zijn opleiding op de academie van de luchtmacht, iets ten noorden van Napoli. Hier worden de nieuwe officieren opgeleid en als student moet je meerdere toelatingstesten doen en word je gekozen uit zo’n 5000 kandidaten. Best prestigieus dus en je vormt met een select gezelschap een jaargang van zo’n 100 man. Die volgen een opleiding tot piloot, studeren iets medisch, of zoals Michele: studeren aan de technische universiteit. (En ja, er zijn ook vrouwen. De beste van Michele zijn jaar is Anna.)

    Zo’n klas krijgt een naam en eens in de twintig jaar is er een nieuwe klas die diezelfde naam krijgt. Dat was nu dus zo ver. De luchtmacht organiseert een driedaags feestje voor alle generaties met dezelfde naam en de eerstejaars leggen tijdens het slotfestijn een eed af tijdens een officiële ceremonie met de minister van defensie. Een onwijs belangrijk moment, aldus Michele.

    Een kamergenoot van de Lange Italiaan bleek getrouwd met een Duitse en samen aanschouwden we de wereld die we amper kenden (met een glaasje prosecco in de hand, we mochten niet overal bij zijn, stonden we in een aparte ruimte met de andere partners en kinderen). Een paar dingen op:

    - De trots die al die mannen en vrouwen van eind dertig uitstraalden. Op hun uniform, op de groep en ja, ook op de vlag.
    - Binnen zo’n organisatie is meer warmte dan je vooraf bedenkt. Herinneringen ophalen, geintjes uithalen, elkaar complimenteren: ik kan mij voorstellen dat je op elkaar kunt leunen in zo’n organisatie.
    - Wat je belangrijk maakt, is ook belangrijk. Vooraf studeerden de studenten urenlang hun passen ritme in voor dit moment en ook de vele vlaggen en andere tradities worden allemaal uiterst serieus genomen. Als buitenstaander snap je dat sentiment niet helemaal, maar duidelijk is wel dat die tradities de groep verbinden.
    - Ik vond het vooral leuk om te zien waar de lange Italiaan volwassen werd en uren studeerde, gestraft werd (Jup Ja, het leger), at en rondliep. En ja, ik was daar enorm van onder de indruk. (Het uitzicht was ook nog eens magisch.)

    Kortom: drie dagen in een bijzondere wereld. Die ik wellicht ietsjes beter begrijp. Ietsjes.    Read more

    See translation
  • TravelerRome
    Day 31

    Puglia!

    April 1 in Italy ⋅ 🌬 22 °C

    De man komt uit Puglia, de hak van Italië. De provincie van de eeuwige zon, olijfolie en goede rode wijn. Hij groeide op in Bitetto, een klein dorpje midden tussen de velden met olijfbomen op een steenworp afstand van Bari. Ik vind het een fantastische plek.

    Het leven verloopt langzamer en volgens vaste patronen. Als we hier een paar dagen verblijven zijn er allerlei plannen, maar inmiddels weet ik dat die lang niet allemaal uitgevoerd worden. Belangrijkste tijdens zo’n weekend: het eten. Nog meer dan elders in Italië draait het hier om voedsel en de bereiding daarvan.

    Mijn schoonmoeder en -zus kunnen allebei fantastisch koken en bakken. En met Pasen leven ze zich nog eens extra uit. Dat is niet vervelend, want wij reden naar Bitetto voor dat Paasweekend. Op vrijdag kwamen we precies op tijd aan voor de processie. Een traditie in Zuid-Italië waarbij kerkgangers met beelden door de straten lopen die de lijdensweg van Jezus uitbeelden. Die beelden wegen soms wel 400 kilo en wordt gedragen door meerdere mensen (vooral mannen). Ook de lange Italiaan liep een stuk mee. De traditie is belangrijk en bijzonder om een keertje mee te maken.

    Op zaterdag aten we de assassina in een restaurant. Dit pastarecept is een specialiteit in Puglia, want in plaats van gekookt, wordt de spaghetti ook gebakken, wat een rokerige, pittige smaak oplevert. Het recept werd uit armoede geboren: overgebleven pasta werd de volgende dag gebakken en gegeten. Heerlijk, ik kan niet anders zeggen.

    Bitetto heeft een stokoud centrum, met kleine straatjes. Langzamerhand worden de huisjes opgeknapt en zien de inwoners dat ze de toeristen ook wel wat te bieden hebben. En dat klopt, dat centrum is geweldig om even doorheen te lopen. Hier staan nog veel huisjes te koop, voor weinig geld. Niet-gerenoveerd koop je zo’n pand voor 39.000 euro, terwijl je een netjes afgewerkt huisje niet eens het dubbele koopt. Gekscherend dromen wij over een airbnb hier, maar laten we eerst maar eens beslissen waar we zelf willen wonen :).

    Een run tussen de olijfbomen maakte ons weekend af en maandagavond reden we terug naar Rome. Een beetje nostalgisch, dat wel. Want die trage tijd in Puglia is zeer fijn voor een paar dagen vrij.    Read more

    See translation
  • TravelerRome
    Day 35

    De tijd vliegt, lente in Italië.

    April 5 in Italy ⋅ ☁️ 18 °C

    Ik ben net klaar met mijn een-na-laatste week Italiaans. Dat voelt bizar. Alsof ik gisteren pas begon. Akkoord, dat komt ook omdat ik nog steeds het gevoel heb amper Italiaans te spreken, maar ook omdat er zoveel gebeurt. En toch ook weer niet.

    Want doordeweeks is ons leven burgerlijk. School of werk. Koken (meestal ik, en de Italiaan vindt het nog lekker ook 😳), sport en bank. Zoiets. Niet spectaculair.

    Maar in het weekend kun je een hoop toffe dingen doen in Italië. Elke straathoek is mooi (dat is overigens niet helemaal waar, want los van de historische binnensteden zijn de buitenwijken iets minder appetijtelijk, maar kniesoor). Afgelopen weekend gingen we naar Firenze, omdat die stad hoog op mijn wensenlijstje stond. En die stelde niet teleur.

    We sliepen op de legerbasis van de luchtmacht in een hotelkamer die er 50 jaar geleden precies zo uitzag (geen grap), maar amper geld kostte en voor het gigantische park van Firenze ligt. Door een fietsenprogramma in Firenze, waren we binnen een kwartier in het centrum.

    Wat een te gekke stad. Veel groen, op elke straathoek geschiedenis (Italië, i know) en een persoonlijke gids. De lange Italiaan studeerde en woonde een half jaar in Firenze en nam mij op sleeptouw. Nadat we in rap tempo langs alle bezienswaardigheden waren gelopen, bezochten we twee musea die hij ook nog niet kende: het geboortehuis van Dante (schrijver en de vader van de Italiaanse taal) en Museo degli Innocenti een voormalig weeshuis. Dit laatste gebouw had een soort raam waar mensen anoniem baby’s in konden leggen. Imponerend!

    Op zondag gingen we naar Uffizi, want op de eerste zondag van de maand zijn veel musea in Italië gratis. Scheelt een hoop geld. We zagen een hoop beroemde beelden en schilderijen van onder andere Leonardo Da Vinci, Michelangelo en ook een zelfportret van Rembrandt van Rijn. (Ik noem niet een aantal heel bekende Italiaanse kunstenaars, maar ik weet niet hoe je ze schrijft. Behalve Giotto. Omdat een schaatser dezelfde naam heeft. Tjah, je kunt het meisje uit Nederland halen, maar niet Nederland… overigens is kunstenaar Giotto hier veel bekender dan de schaatser. Waar ik dan weer niets van begrijp.)

    Verder aten we vooral een hoop. Waaronder de beroemde sandwiches van Firenze (zie foto). Kon minder.

    Terug in Rome wandelde ik donderdag met een guided tour van de Italiaanse school door een minder bekende wijk aan de noordkant van het centrum. Die tours gaan in het Italiaans en tijdens mijn eerste wandeling begreep ik 5 procent. Nu veel meer! Toch zeker wel 50/60 procent. Daar zit nog een hoop raden en context bij, maar ik ben blij met die vooruitgang.

    De komende dagen wordt het echt lente in Rome en kruipen de temperaturen omhoog. Hopelijk hoog genoeg voor een strandbezoek morgen. Dit weekend zal ook wel weer voorbij vliegen.    Read more

    See translation
  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice
  • English