Noorwegen

Hoewel het vanmorgen bewolkt was en eerst zelfs regenachtig, gingen we toch de Sherpatreppe (1204 traptreden) op, naar de Fjellheisen. Zwaar, maar met uitrusten op ieder bankje te doen. En boven was het fantastisch, strak blauw en Bart bleef maar foto's maken. Kenmerk van naar een top wandelen: boven gekomen lonkt altijd weer een volgende top. We zijn dus nog veel verder gewandeld en gestegen tot aan de top Floya en het was schitterend! Ik moest op sommige momenten wel even terugdenken aan het moment vorig jaar op die Italiaanse berg toen ik mijn enkel verstuikte (wat voelde en klonk als breken trouwens) , maar als ik die gedachte weg drukte was het adembenemend mooi. De stad die steeds kleiner wordt onder je, steeds verder uitzicht over bergen en eilanden, de bergen in de verte en de nietigkleine bootjes ver beneden in de zee. En dan met z'n tweeën hier lopen, wetende dat je nog lang kan blijven.
Iets te veel uur gelopen dus, dus het wijntje en chipje en het bordje pasta op het zonnige balkon was heerlijk. Luxe om een huis te hebben met douche, koelkast, fornuis, alles wat het leven comfortabel maakt. Inmiddels vallen we bij het lezen te vaak bijna in slaap en morgen moet er weer gewerkt worden (door mij dan, Bart is nu een fijn programma voor hem voor morgen aan het uitstippelen), dus we gaan zo het bed al in.Baca lagi