Nepal

October - November 2016

A 38-day adventure by Exploring the world Read more

43footprints
2countries
38days
237photos
0videos
6.9kkilometers
6.7kkilometers

Follow Calendar Share Bucket list

Traveler Nepal
- Show trip
- Add to bucket listRemove from bucket list
- Share
- Oct 19, 2016
- ⛅ 24 °C
- Altitude: 1,324 m
- Nepal Central Region Gothatar Thapagaun 27.704444, 85.37333327°42’16” N 85°22’24” E
Day 11
We tasten af...
October 19, 2016 in Nepal ⋅ ⛅ 24 °C
Dag 7
De tweede dag willen we de kinderen na het ontbijt naar school brengen, die begint om 10 uur. Mooi om te zien hoe ze zich allemaal gereed maken, uniform aan, haren doen en daarbij veel in de spiegel kijken (de ramen dienen als spiegel) ;) De jongens zijn natuurlijk eerder klaar, alhoewel er aan de haren ook zeer speciale aandacht gegeven wordt, die moeten goed liggen! En aangezien ze geen gel of iets dergelijks hebben, gebruiken ze hiervoor zonnebloemolie uit de keuken :D Bij de meiden, allemaal met lang haar, wordt eerst uitvoerig geborsteld en daarna ook nog gevlochten, dat duurt natuurlijk een beetje. De jongens zijn dan al onderweg en daarom gaan we samen met de 5 meiden op stap. We lopen een eind mee, maar tot hun school redden we niet meer qua tijd omdat wij ook om 10 uur moeten beginnen. Ze beloven dat ze morgen sneller zullen zijn ;)
In onze Engelse les vragen we eerst wat ze nog weten over hetgeen we ze gisteren over ons en ons land verteld hebben. Zo weten ze gelijk ook dat ze op moeten letten ;) Daarna geven we ze de opdracht in een paar regels iets over hun eigen land op papier te zetten. Daarmee zijn ze even bezig. We bekijken het van allemaal en vragen enkele het ook voor te lezen… dat doen ze niet graag. Om de boel nog een beetje te ontspannen spelen we nog een spel. Iemand tekent beetje bij beetje iets op het bord, en de klas moet raden wat het is en krijgt alleen ja/nee op de vraag terug. Al met al viel het vandaag niet tegen en konden we de aandacht wat beter vasthouden.

Na school hebben we afgesproken met Nabin in onze oude wijk. Hij had verteld dat hij daar een winkel weet die schuimstofmatrassen verkopen. Het slapen gaat weliswaar iets beter, maar we willen ons lichaam toch iets meer rust gunnen. En het is zeker geen weggegooid geld, want daarna kunnen we die dan gelijk doneren aan het weeshuis, die zijn er blij mee. De matrassen worden opgerold en zo vastgemaakt dat ze als `rugzak` gedragen kunnen worden, zie foto! ;-P We worden al opgewacht door de 2 kleintjes van de familie.

`s Avonds nemen we weer wat mee om te knutselen (dank je wel familie Roctus!). Kleine kunststof blokjes met letters erop. We vragen de kids hun naam tesamen te sprokkelen en allemaal, met uitzondering van de twee grootste jongens, doen ze mee. Dan rijgen we alles tesamen tot een armband of ketting. Een groot succes! Als extraatje hadden we vandaag een reep chocolade meegenomen… dat ging er wel in. Om 8 uur is het dan weer zo ver, de kleintjes naar bed en de groten kijken of nog even televisie of gaan naar hun kamer. We zeggen weer „tot morgen“ en lopen over het veld naar huis. Daar krijgen we eindelijk het goede bericht van de zoon des huizes, het wifi probleem is opgelost, en we kunnen Internet gebruiken. We komen echter in gesprek en komen zo ook meer te weten over het weeshuis, hoe en waarom hij en zijn vader zich hiervoor inzetten en wat voor andere projecten hij nog zo ondersteunt. Later meer daarover.Read more
See translation
0 likes
Traveler Nepal
- Show trip
- Add to bucket listRemove from bucket list
- Share
- Oct 20, 2016
- ☀️ 24 °C
- Altitude: 1,324 m
- Nepal Central Region Gothatar Thapagaun 27.704444, 85.37333327°42’16” N 85°22’24” E
Day 12
Zo langzaam beginnen we erin te komen.
October 20, 2016 in Nepal ⋅ ☀️ 24 °C
Dag 8, de derde werkdag.
Nog voor het ontbijt worden we door 2 van de jongens gevraagd of we kunnen helpen met huiswerk. Waarom dat nu eerst naar boven komt en niet gisteren?? ;0) Geen Engels deze keer, maar rekenen, optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen. Hm… hoe ging die methode ook weer met delen? Is ook alweer zooo lang geleden… ,0) Maar we krijgen het voor elkaar.
Na het ontbijt dezelfde afloop en inderdaad, deze keer zijn de dames ietwat eerder klaar, besluiten heel de weg mee te lopen en redden het net om op tijd op onze school te zijn. Vandaag staan richtingen op het programma en daarvoor tekenen we eerst een plattegrond op het bord. We vragen ze hoe men van A naar B komt en dat moeten ze weer opschrijven. Dat loopt redelijk goed, ook al zijn er natuurlijk altijd een paar die overschrijven van elkaar. De schriften worden nu ook al aan ons gegeven om na te kijken, dus we boeken vooruitgang. Het uur is snel voorbij en ze bleven vandaag allemaal redelijk goed bij de les. We gaan nu eerst een paar inkopen doen, plakband (om de zelfgemaakte vliegers van de jongens te repareren), prittstift voor het knutselen en dan voor ons wasknijpers en waspoeder (geen wasmachine dus handwas!), wit toastbrood (het enigste brood wat ze hier hebben blijkbaar), een potje jam vinden we zelfs en oploskoffie. Zo kunnen we ´s middags ook eens iets anders eten dan rijst met… Op de terugweg kopen we ook nog bananen voor allemaal.
´s Avonds worden dan eerst de vliegers weer gerepareerd, we hebben wat balonnen meegenomen wat altijd een succes is en waarmee we deze avond lang op de binnenplaats spelen. En de bananen verdwenen als sneeuw voor de zon ;D Wat Jana niet weet, ik heb enkele van de meiden aangesproken en verteld dat ze morgen jarig is. Ik heb een paar spulletjes meegenomen, en ze gaan er gelijk mee aan de slag om ze morgen te verrassen.Read more
See translation
0 likes
Traveler Nepal
- Show trip
- Add to bucket listRemove from bucket list
- Share
- Oct 21, 2016
- ☀️ 24 °C
- Altitude: 1,299 m
- Nepal Central Region Kathmandu Basantapur Kathmandu Durbar Square 27.704144, 85.30735127°42’15” N 85°18’26” E
1
Day 13
Jana´s verjaardag – Dagje binnenstad
October 21, 2016 in Nepal ⋅ ☀️ 24 °C
Vandaag is alles anders… Jana wordt al van ver met „Happy Birthday“ begroet :) Pramila komt dan naar Jana toe, en schenkt haar een super mooie zelfgemaakte kaart. Tevens krijgt ze een roze broche opgespeld, „Birthday Girl“ [kwam haar enigszins bekend voor…hoe zou dat nou toch komen ,-)] Vandaag zijn ze allemaal druk in de weer met opruimen en poetsen… is de moeder misschien op komst?
De kinderen gaan naar school, maar wij vandaag niet. Hadden een vrije dag gevraagd vanwege Jana`s verjaardag en die gaan we samen met Kedar, een gids van de vorige keer dat Jana in Nepal was en contact mee heeft gehouden, doorbrengen in Thamel, het centrum van Kathmanudu. We nemen de bus naar beneden, naar de Pepsi Cola kruising waar alle bussen passeren. Helaas vanwege het tijdstip is het mega vol in de bus. We moeten staan maar kunnen niet omvallen want we staan letterlijk in de sandwich. Deze straat is echt een verschrikking! Beneden aangekomen stappen we over, maar in een taxi en niet in een bus ;0) Het is ontzettend druk en het duurt erg lang want we staan regelematig vast. We komen gelukkig wel op tijd op de overeengekomen plaats van bestemming aan en enkele minuten later komt Kedar ook aangestoven, op de motor. Tot onze verbazing spreekt hij erg goed Duits. Blijkbaar omdat hij via Chameleon reizen voornamelijk met Duitse toeristen op pad was, heeft hij besloten in 2003 Duits te gaan leren. 2 jaar geleden is hij zijn eigen bedrijfje begonnen, met behulp van een krediet van Chameleon reizen. We beginnen aan onze ontdekkingsreis door de binnenstad van Kathmandu, eerst door het toeristische gedeelte en dan door het echte Thamel. Het is zeer levendig er er wordt driftig handel gedreven. Overal kleine winkeltjes en handelaren. We zien zoveel dingen die voor ons totaal onbekend zijn, maar Khedar geeft uitvoerig en geduldig uitleg. Dan komen we aan de Durban Square, waar vele tempels en paleizen van vroegere koningen staan. Entree is 1000 roepies, wat ongeveer 10 EUR is en duur voor hier, maar dit geld komt in een fonds voor de wederopbouw van de gebouwen. We zien de schade die de laatste aardbeving aangericht heeft. Twee tempels zijn volledig ingestort en andere worden gestut. De tempels stammen uit het ~5e Jh. De koningspaleizen zijn jonger, maar ook zeer beschadigd. Kedar vertelt ons dat voornamelijk de historische gebouwen door de aardbeving getroffen zijn, en gelukkig minder de woonhuizen. We zijn ietwat verwonderd, want als we zo door de binnenstad lopen zien we vele oude huizen, maar doordat ze tegen elkaar aangebouwd zijn, hebben ze niet zoveel schade opgelopen. In tegenstelling tot de Durban Square in Patan, zijn ze hier nog niet begonnen met renoveren. Dit plein staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Daarom is het wel te hopen dat er snel geld vrijkomt. Op onze toer komen we aan verschillende kleinere tempelpleinen voorbij. Wat wel interessant is om te weten, is dat de Boeddhistische tempelcomplexen ook door Hindoes gebruikt (mogen) worden.
Dan is het hoog tijd om even wat te eten. We bestellen Chicken Momo`s (met kip gevulde deegtasjes) in een Tibethaans Restaurant, lekker! Daarna slenteren we nog een beetje door de kleine straatjes en komen terug op ons beginpunt. Kedar moet morgen weer op een lange trektocht en daarom zeggen we voor nu tot ziens.
Wij draaien nog een rondje, want Jana will nog iets van „Kuchen“ kopen voor de kids voor haar verjaardag. Dat is nog niet zo makkelijk… afgezien van donuts vinden we eerst niks, maar kijk, daar is toch nog een bakker! Hier hebben ze een soort van cake met een beetje chocoladeglazuur. Dat nemen we mee!
Dan terug met de taxi. We verhandelen een goede prijs van 600 roepies. Waarschijnlijk wist de taxichauffeur niet precies wat hem te wachten staat…. Tot Pepsie Cola is alles ok, maar het laatste stuk tot Gothatar is echt off-road en daar had hij blijkbaar niet mee gerekend. Hij vloekt en tiert en will meer geld, 1000 ipv de verhandelde 600 roepies… We geven hem uiteindelijk 800 en lopen het laatste stukje.
Terug bij de kids. Daar wordt een grote muziekbox buiten gezet want het is tijd om te dansen :0) Vooral de kleinere jongens zijn zeer in hun element. De meiden doen niet vanaf het begin mee, maar komen dan toch ook in de mood. Na het avondeten blazen we een paar balonnen op, steken theelichtjes aan, snijden de cake in stukken en "Happy Birthday to you" galmt door de keuken. Toch een beetje het verjaardagsgevoel en ze hebben allemaal veel plezier.Read more
See translation
Mirjam Lecluyze Happy birthday! Xxx
11/9/16Reply
0 likes
Traveler Nepal
- Show trip
- Add to bucket listRemove from bucket list
- Share
- Oct 22, 2016
- ⛅ 24 °C
- Altitude: 1,324 m
- Nepal Central Region Gothatar Thapagaun 27.704444, 85.37333327°42’16” N 85°22’24” E
Day 14
Bezoek van de Rotary Club
October 22, 2016 in Nepal ⋅ ⛅ 24 °C
Dag 10
Vandaag is zaterdag, de enigste vrije dag die ze hier hebben want het weekend bestaat maar uit 1 dag.
Voor en na het ontbijt zijn de kinderen wederom vlijtig bezig. Ruimen op, wassen kleding en zich zelf ;0) Wij zijn behulpzaam bij het aanleggen van een klein bloemenperkje. Morgen is de officiele opening van het kleine nieuwe (studie) gebouwtje en we vermoeden dat dat de reden is. Maar nee, ´s middags komt bezoek van de Rotary Club en ook moeder Uma komt weer terug thuis. De organisatie Rotary club omschrijft haar doel als het samenbrengen van beroepsleiders en leiders uit de zakenwereld die humanitaire diensten verlenen, het bevorderen van hoge ethische standaarden in alle beroepen en het helpen bij het opbouwen van goodwill en vrede in de wereld. Dan krijgen we een zeer officieel gedeelte en worden er verschillende speeches gehouden. Wij zitten tussen de kids op een grote matras en proberen met wat gekke bekken trekken de spanning een beetje weg te nemen. De kinderen krijgen allerlei dingen in de handen gedrukt, telkens met de nodige foto`s vastgelegd. Ze hebben rijst mee, snacks, eieren, vele koekjes, een solar gedreven lamp voor het nieuwe gebouw en nog een paar stoffen en andere dingen. Helemaal op het einde komt er dan ook nog een echte taart te voorschijn en alle kinderen en gasten krijgen een stukje aangeboden, mmmm :0) Dit gebeurt op een stukje krantenpapier want bordjes hebben ze niet. De kinderen hebben de lange procedure echt goed volgehouden en nu is het dan ook eerst tijd om eens flink een paar koekies naar binnen te werken, je ziet ze denken, dat hebben we wel verdiend ;-) Zo langzaam nemen de Rotary mensen afscheid. Wij hebben nog een gesprekje met de vrouw van de president, die samen een college in de nagelegen stad Lalitpur/Patan hebben. Ze nodigt ons uit voorbij te komen zolang we hier zijn. Als ze weg zijn koken de meiden gelijk een paar zakjes instant-noedelsoep. En ik moet zeggen, dat smaakt wel zo`n (pittig...) soepje.
Daarna komt nog een andere sponsor voorbij. Hij heeft een oom in London (en een zus in Muenchen), die regelmatig geld inzamelt en bereid stelt. Hiermee werd het buro al gesponserd. Nu was er nog wat geld over in het fonds, en er is ook nog wat bij gekomen, dus hij komt kijken waaraan ze dit het beste uit kunnen geven. Het idee is, een toilet naar westerse standaard te installeren, want ze hebben hier alleen 2 Nepalese wc`s wat betekent, flnk door de knieen zakken ;0) Tevens willen ze de opening naar het dak sluiten zodat ze een beetje meer privésfeer hebben.
´s Avonds komt er ondanks de vele koekies en taart toch gewoon normaal eten op tafel (rijst met een Currybouillon uit groenten en eieren). Na het eten gaan we nog mee naar de kamer van de meiden waar veel gek gedaan wordt en we veel lol hebben met z´n allen ;)Read more
See translation
0 likes
Traveler Nepal
- Show trip
- Add to bucket listRemove from bucket list
- Share
- Oct 23, 2016
- ☀️ 23 °C
- Altitude: 1,324 m
- Nepal Central Region Gothatar Thapagaun 27.704444, 85.37333327°42’16” N 85°22’24” E
Day 15
Bezoek uit Japan
October 23, 2016 in Nepal ⋅ ☀️ 23 °C
Zondag, de eerste school-/werkdag van de week. Maar, vandaag is alles anders! De kinderen moeten niet naar school, want vandaag komt er bezoek uit Japan. Een organisatie heeft hier enige weken geleden een nieuw klein gebouwtje neergezet, wat als studieruimte moet gaan dienen. Vandaag vindt de officiele opening plaats. ´s Morgens zijn daarom alle kinderen weer extra actief en deze keer wordt het buro opgeruimd. Hier wordt ook speelgoed bewaard zoals ballen en badminton, maar ook gesponserde schriften voor school, papier enz. Er wordt in ieder geval flink gemest, geveegd en… oh jee, wat is dat?! Daar komt ineens een dode rat te voorschijn. De meesten zijn er vies van, maar Raju neemt ´m bij z´n staart en begraaft ´m.
De meiden zijn druk bezig met uien en knoflook pellen, want de Japanners willen koken. Daarom is er vandaag geen tijd voor het normale Dal Bhat ontbijt, maar krijgen we allemaal een soort donut.
Kort voor 9 uur komt dan de Japanse delegatie aan. Een paar waren hier al bij de bouw van het huisje. We vinden het verbazingwekkend, maar geen enkele Japanner schijnt Engels te kunnen en ze hebben daarom een tolk bij. Een paar mannen gaan gelijk aan het werk, want het huisje moet nog verder geschilderd worden. Twee vrouwen en de rest van de mannen bewegen zich naar de keuken. Er worden nog meer uien gepeld, maar ook grote porties aubergin, zwammen en gember.
Om 10 uur moeten wij wel naar school. Vandaag lezen we een verhaal voor en stellen daarna vragen hierover. Iedereen moet het antwoord zelf opschrijven, om de concentratie enigszins te handhaven. Evengoed wordt er natuurlijk veel vergeleken en afgekeken… Daarna doen we nog een kleine woordzoekerpuzzel (horizontaal, vertikaal, diagonaal). Ze krijgen van ons een woord, en moeten het tegenovergestelde hiervan in de puzzel vinden. Dat was eindelijk eens een succes vandaag.

Terug in het weeshuis komen precies op tijd, want het eten is klaar. Alle groenten zijn met een beetje kip en veel saus vermengd en wordt met (toch weer) rijst geserveerd. Ons smaakt het prima, de jongens halen ook nog een 2e portie, de Japanners zelf vinden het natuurlijk geweldig maar de meiden kost het meer moeite ;0) Na het eten wordt de muziekbox weer buiten gezet en wordt er uitbundig gedanst. Het is ontzettend warm in de middagzon, maar iedereen doet mee. Daarna wordt er naar hartelust volleybal, voetbal en badminton gespeeld. De kinderen vereeuwigen allemaal hun hand met verf op de wand van het gebouw en hiermee is de schilder ook klaar. Veeeele foto`s worden er gemaakt en na het officiele gedeelte vertrekt de groep zo tegen de klok van 3 uur weer. Wij blijven nog zitten, babbelen met enkele van de kids nog wat na en dan staan ineens 2 meisjes uit onze klas voor onze neus. Ze hebben ons bij het voorbijlopen gezien, en komen even hallo zeggen. We babbelen nog even verder en dan keert de rust weder, ze zijn allemaal moe en voldaan. Wij besluiten het hier ook bij te laten voor vandaag, en niet terug te komen voor het avondeten. We hebben goed gegeten, en zelf nog een paar sneetjes toastbrood en 2 plakjes kaas in de koelkast beneden liggen, dat moet genoeg zijn voor vandaag. Jana komt nog op het goede idee 2 eieren mee te nemen, dus dat wordt een welkome afwisseling. Maar helaas… ons plan gaat niet op! De stalen hordeur naar de bovenste etage is op slot… opa is blijkbaar op pad en van deze deur hebben we geen steutel. Ook bij de familie op de 1e verdieping is niemand thuis. Jana loopt gelijk terug naar het weeshuis om te kijken of Indira er nog is. Zij is de huishoudster en zoals al eerder vermeld, helpt ook bij de kinderen. Jammer genoeg is zij er ook niet…hm… we gaan op het balkon van de familie zitten en proberen in de tussentijd een plan te maken wat we morgen op school kunnen doen. Na een half uur komt Indira en tegelijkertijd komt ook een van de jongens uit het weeshuis, Shishir, voorbij. Indira stuurt hem over het rijstveld in een bepaalde richting, omdat ze denkt dat opa daar is, maar nee… De buurvrouw is inmiddels ook gearriveerd en er wordt door beide dames driftig getelefoneerd. Dan probeert Shishir als een slangemens door de balustrade te kruipen en zowaar het lukt hem nog ook. We begrijpen nog niet zo wat dat ons nu kan helpen, maar op aanwijzingen van Indira loopt hij naar boven en komt even later met een sleutelbos naar beneden! Geen idee waar die verstopt was, maar ons probleem is opgelost (en dat zonder de mogelijkheid Engels te spreken…!) en we lachen met z`n allen. Omdat het nog licht is, maken we snel ons eten klaar en zetten ons nog even op ons terrras. Zo rond de klok van zessen wordt het hier donker, en dan koelt het ook flink af. Nu nog dagboek schrijven, school voorbereiden, douchen en dan ons nog steeds harde bedje opzoeken ;)Read more
See translation
0 likes
Traveler Nepal
- Show trip
- Add to bucket listRemove from bucket list
- Share
- Oct 24, 2016
- ⛅ 24 °C
- Altitude: 1,324 m
- Nepal Central Region Gothatar Thapagaun 27.704444, 85.37333327°42’16” N 85°22’24” E
Day 16
In de lappenmand…
October 24, 2016 in Nepal ⋅ ⛅ 24 °C
Hmmm…. deze dag begint alles behalve geweldig… wc… Afgelopen avond begonnen de maagproblemen al. Bij Jana gaat het nog wel, maar bij mij voor geen meter… Jana gaat even naar de kids om te zeggen dat we niet voor het ontbijt komen, want aan rijst met curry kunnen we op dit moment niet denken. Daarna loopt ze ook nog even naar onze school om te zeggen dat we niet kunnen komen vandaag. Als ontbijt proberen we er een wit boterhammetje met jam en een gezond bakje maag/darmthee in te krijgen. Met ons is geen land te bezeilen vandaag. Middagdutje… Jana gaat dan naar beneden om een Knorr soepje klaar te maken wat ze in de supermarkt gevonden heeft. De familie heeft ons meermaals laten weten dat hun huis ons huis is, en dat we alles mogen gebruiken. Tot dusver hadden we daar alleen nog maar gebruik van gemaakt voor het water en om iets in de koelkast te bewaren. Nu dus voor het eerst `koken`. Een klopper zou niet gek zijn maar die is niet te vinden, alleen een lepel. Aangezien het toch geen bouillon is maar een cremesoepje, is het resultaat….nou ja, niet optimaal zullen we maar zeggen ;) maar in ieder geval iets warm in onze buik en het blijft er gelukkig ook in. Kort voordat het donker wordt komt er een van de meiden (Pramila) overgelopen om te kijken hoe het met ons gaat. Uma, de moeder heeft ze gestuurd. Jana wilde zowiezo voor een paar uurtjes daar naartoe, om gelijk ook wat mee te eten want bij haar gaat het gelukkig weer. Zo gezegd zo gedaan. Na een paar uurtjes zijn ze allebei weer terug, met 3 mini banaantjes omdat ik toch iets moet eten. Eentje ging erin ;0) Op tijd in ons mandje in de hoop dat morgen alles weer beter is…

Bijgaand stellen we onze kids voor (van links naar rechts), klaar voor een uitstapje:
Foto 1: Sunisha (3), Shristi (4), Ujjwal (5)
Foto 2: Loken (9), Suman (10), Shirshir (11)
Foto 3: Harshit (11), Krishna (12), Parash (12)
Foto 4: Raju (15), Safal (15)
Foto 5: Barsha (13), Rima (13), Nitu (13)
Foto 6: Deepshika (15), Pramila (15)Read more
See translation
0 likes
Traveler Nepal
- Show trip
- Add to bucket listRemove from bucket list
- Share
- Oct 25, 2016
- ☀️ 25 °C
- Altitude: 1,324 m
- Nepal Central Region Gothatar Thapagaun 27.704444, 85.37333327°42’16” N 85°22’24” E
Day 17
Nog steeds niet fit...
October 25, 2016 in Nepal ⋅ ☀️ 25 °C
Mijn algehele toestand is nog niet echt beter. Ook Jana heeft niet echt trek in Dal Bhat voor ontbijt, maar gaat kort even kijken. Daarna gaat ze naar de supermarkt en komt terug met een soort beschuit en honing. Dat wordt ons ontbijt en lunch.
In de namiddag wil ik er even uit, ook om te kijken hoe het gaat, en maken we voor een korte wandeling door de rijstvelden en langs de huizen (ons huis op 4e foto). Overal zijn natuurlijk de blikken op ons gericht. Nepalezen zijn zeer terughoudend, maar als men groet met Namaste dan komt meestal wel een Namaste terug of tenminste een glimlach op het gezicht. ´s Avonds gaan we dan naar het weeshuis, ze zijn blij ons te zien en vragen hoe het gaat. We spelen een beetje, en eten een klein beetje met de pot mee… in de hoop dat het goed gaat.

Raju (zie foto) is de oudste jongen hier en hij praat graag met ons. Het gaat niet altijd soepel, maar hij probeert het want wil graag zijjn Engels verbeteren. Vandaag vertelt hij ons zijn verhaal….de eerste die het aandurft. Hij komt uit een landelijke omgeving, waar geen straten zijn en waar je tot het eerste ziekenhuis dik een dag moet lopen. Ze onderhouden zichzelf daar door landbouw. Zijn moeder is al gestorven toen hij 1 jaar oud was, en met 11 jaar is dan ook zijn vader gestorven. Hij had een voor ons nietszeggend wondje, maar echter zonder verzorging is hij vermoedelijk aan een infectie gestorven. Hij heeft alleen een oom als familielid, en die heeft hem naar Kathmandu gehaald , contact met Uma opgenomen en Raju mocht komen. Hij is hier erg gelukkig en heeft geen plannen nog eens terug te gaan naar zijn geboorteplaats. Hij wil graag een poosje in het leger, daarna geld verdienen met hopelijk een goede job en zijn droom is ooit zelf een weeshuis op te richten, mooi.Read more
See translation
0 likes
Traveler Nepal
- Show trip
- Add to bucket listRemove from bucket list
- Share
- Oct 26, 2016
- ⛅ 24 °C
- Altitude: 1,324 m
- Nepal Central Region Gothatar Thapagaun 27.704444, 85.37333327°42’16” N 85°22’24” E
Day 18
Weer terug aan de slag
October 26, 2016 in Nepal ⋅ ⛅ 24 °C
Vandaag weer terug in het normale ritme. Dal Bhat ontbijt, maar deze keer met bloemkool-curry als groente. Zodra de kids weer allemaal naar school zijn, gaan wij ook weer naar onze. Thema van vandaag, conversaties. Deze keer moeten de leerlingen met zijn tweeen een conversatie uitwerken. We hebben 4 thema´s, en elk paar krijgt er eentje toegewezen [zo is het ook moeilijker om af te kijke ;)]. Zodra ze klaar zijn, moet het voor de klas voorgedragen worden. Je ziet dat sommigen echt hun best doen er iets van te maken terwijl anderen het wel geloven. Bij sommigen helpen we een beetje en geven een paar punten voor hou vast. Dan is het zover en moeten ze voor de klas… De meisjes zijn nog steeds erg schuchter, spreken ontzettend zacht en draaien zich van de klas af, echter het grootste probleem is dat de rest van de leerlingen niet luistert maar kletst… We moeten elke keer weer om aandacht vragen… „Attention… please listen!“ maar het brengt allemaal niet veel. Het is ontzettend vermoeiend vandaag… een kop als een ketel… Om bij te komen gaan we eerst maar even een blokje om en kopen mandarijnen voor onze kids. We geven ze graag extraatjes en zeker dingen die ze normaal gezien niet of nauwelijks krijgen.
We steken weer over van ons huis naar de kids, en nemen een kleurboek mee voor de kleintjes. Waar we niet mee gerekend hadden is dat alle jongens, zelfs de grootste, erbij komen zitten en willen kleuren, een prachtig gezicht :)
Uma is opgewonden deze middag, want haar zoon en dochter zijn weer in aantocht. Die waren een paar weken geleden samen met haar naar de familie op het platteland gegaan, en nog wat langer gebleven. En ja hoor, kort voor het eten komen ze inderdaad aan. We worden door beiden hartelijk begroet. Ze zijn beide volwassen en wonen in de buurt. De dochter is getrouwd en heeft haar kleine dochtertje van 5 ½ bij zich. We zijn blij dat ze zo goed Engels spreken, dan kunnen we de komende dagen ook eens een paar vragen stellen. We krijgen thee en moeten een of andere zoetigheid proberen. Kort daarna wordt voor ons alleen ook nog een soepje gemaakt… oh jee… en straks ook nog normaal eten?! We besluiten de mandarijnen maar tot morgenochtend te bewaren. Deze keer eten we niet met de kids mee, maar moeten we wachten tot ze klaar zijn, want we moeten met de familie samen eten vandaag.
Na het eten steken we ons hoofd nog even op de jongenskamer binnen. Een paar zijn nog steeds bezig met kleuren [dat wordt een meesterwerk ;0)] en van degene die klaar zijn, hangen we het op aan de (kale) muur. Bij de meiden horen we muziek… Die oefenen met de 2 oudste jongens (!) een dans, die ze op de aankomende feestdagen willen opvoeren. Applaus, want dat ziet er al super uit :0)Read more
See translation
0 likes
Traveler Nepal
- Show trip
- Add to bucket listRemove from bucket list
- Share
- Oct 27, 2016
- ☀️ 24 °C
- Altitude: 1,324 m
- Nepal Central Region Gothatar Thapagaun 27.704444, 85.37333327°42’16” N 85°22’24” E
Day 19
De bouw van...
October 27, 2016 in Nepal ⋅ ☀️ 24 °C
Vanmorgen zijn de kinderen weer al druk in de weer voor het ontbijt. Twee zijn bezig een stukje grond om te ploegen, want daar willen ze graag curry (groenten) aanbouwen. Een paar andere jongens proberen kuilen in de grond van de speelweide te 'boren'. Hier worden dikke bamboepalen ingeplaats die met kiezelstenen en grond vastgezet worden. Wat moet dat worden vragen we ons af... ? Ze willen een schommel maken, wat we een super idee vinden, daar hadden we zelf ook al over nagedacht want zo af en toe komen we hier idd een zelfgemaakte schommel tegen. We helpen om een klein rond bloemenbed weer weg te maken omdat het nogal in de weg ligt. Met de kleinsten maken we nog een ronde vuil ruimen, want dat is hier echt een probleem en veel belandt gewoon op de vloer ipv gelijk in de afvalbak.
Op school vallen we terug op iets wat we al eerder uitgetest hebben... We lezen een verhaal voor, en stellen daarna 10 vragen die ze schriftelijk moeten beantwoorden. Vandaag loopt het echt goed, dat mag ook wel eens ;-) Daarna gaan we lekker even een eind wandelen en komen toevallig aan een grote supermarkt voorbij, waarover ze ons hadden geinformeerd. Ook al hebben we niks nodig, we lopen op het gemakje alle schappen langs want we zijn nieuwsgierig wat er zoal toch te verkrijgen is. Zoals bij elke supermarkt waar we tot noch toe waren is er een grote selectie aan müsli en cornflakes, alleen melk hebben we nog nergens gezien... Veel zoetigheid, de nodige huishoudswaren en drogerijartikelen. We zijn verbaast over wat ze hebben, bv. Garnier dag/nacht creme kan men hier kopen! Maar wie kan zich dat hier veroorloven?? De prijzen voor zulke dingen zijn omgerekend gelijk aan de onze en soms zelfs nog duurder... Geen idee hoe dat kan. En een mens zou het bijna vergeten, maar de prijzen voor levensmiddelen en drogerijartikelen zijn gezien het gemiddeld inkomen in Duitsland erg goedkoop. We gaan uiteindelijk met een grote zak snoep voor de aankomende feestdagen, naar buiten.
's Middags hebben we een lang gesprek met Himal (de zoon des huizes) over wat ons de aankomende feestdagen zo te wachten staat, wat de tradities zijn en meer over de geschiedenis van het weeshuis. Meer details hierover op een later tijdstip.
Na het eten eerst maar even de beentjes van de vloer, want er wordt eerst met z'n allen een ronde gedanst. Daarna werken de dames nog verder de choreografie uit voor een nieuwe dans met z'n vieren.Read more
See translation
0 likes
Traveler Nepal
- Show trip
- Add to bucket listRemove from bucket list
- Share
- Oct 28, 2016
- ☀️ 23 °C
- Altitude: 1,324 m
- Nepal Central Region Gothatar Thapagaun 27.704444, 85.37333327°42’16” N 85°22’24” E
Day 20
Bemesten...
October 28, 2016 in Nepal ⋅ ☀️ 23 °C
Vandaag de laatste schooldag voordat het festival begint. We doen een half uurtje een oefening uit het leerboek en sluiten af met een half uurtje puzzelen. Dan is het vakantie tot 7 november, ook voor onze kids.
Vrijdag komen de kinderen altijd eerder uit school. We gaan er naar toe en kijken wat er zo nog op het programma staat. We spelen wat met de bal, eten een kleine portie chinese noedelen, en we geven de kleinsten een paar gifgroene rubbere kikkers in een opblaasbaar zwembadje, wat we van thuis meegebracht hebben (een succes). Dan komt het decoratiemateriaal voor het feest tevoorschijn, vele dingen worden opgepoetst en afgestoft en in een hoek van de slaapkamer van de grotere jongens opgesteld. Even later wordt nog een andere actie gestart, we weten nog niet wat het is maar Jana gaat mee en ik blijf bij de kleinsten. Meerdere kinderen en Indira gaan met een emmer en grote manden voor op de rug op pad en trekken over het veld. De vraag is echter, wat gaan ze halen?? Ze lopen naar een huis, maar de bewonders zijn er blijkbaar niet. Terwijl Indira probeert ze telefonisch te bereiken, klimmen de jongens in een boom en stelen de rijpe vruchten (geen idee wat het is...). De hond vindt dit natuurlijk maar niks en zou het liefst uit zijn kooi breken. Naast de kooi is een mini stal met een koe (koeien zijn hier helig en mogen niet gegeten worden). Dan komt het… Indira heeft blijbaar groen licht gekregen… ze mogen verse mest meenemen wat voor het veldje is waar ze de groenten willen gaan verbouwen. Echter, alles wat ze bij hebben is een hakker en de manden en emmers. Maar Indira begint er aan, en maakt de mest eerst met de hakker los. Dan worden de emmers gevuld, met behulp van de hakker en… de blote handen. De grotere dragen de manden op de rug, maar met ondersteuning van een sjaal die om het hoofd gebonden wordt. Ik zie de eerste terugkomen en dan komt ook Jana met een volle 10 kg emmer en een gezicht van… ;0) Alles wordt op het veld leeggekipt en dan gaan ze weer. Ik ga nu ook mee, want ik kan ze toch niet alleen laten ploeteren. De volgende lading… Vooral de emmers waar de mest weinig stro bevat zijn erg zwaar. Een van de jongens komt niet ver, de emmer is veel te zwaar voor hem dus we helpen. En we gaan nog eens terug. Indira haalt nu nog de verse mest direct uit de stal, lekker lekker ;0) Midden op de weg ligt ook nog een hoop, hop, die gaat er ook nog in. En alles handarbeid ;) Na gedane arbeid gaat we toch eerst maar even terug naar ons om handen en voeten gronden schoon te maken. Iedereen loopt hier alleen maar in slippers rond, inclusief wij, dus dat is zowiezo extra poetsen elke dag. En die broeken... sniffel sniffel... die gaan ook gelijk in de (hand)was.
Bij ons wordt door de jongste zoon het huis net versierd. Hij woont bij ons op de etage en is voor het feest naar huis gekomen. Hij hangt vele lichtkettingen op en is niet de enige. Zodra het donker wordt zien we overal de kleurrijke lichtjes fonkelen (het heet niet voor niks lichtfeest).
Tijd voor avondeten, dan nog even kletsen en dansen bij de oudsten.Read more
See translation
0 likes