Zoeken resetten
Cornelia goes to Bella Italia
  • Cornelia's camperreis
Huidige
  • Cornelia's camperreis

Cornelia goes to Bella Italia

En na 2 maanden verder door naar Frankrijk Meer informatie
VolgenOverzichtOverzichtKalenderKalenderFoto’sFoto’sDelenDelenBucketlist
Oudste eerst
  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger

    Moltifao

    23 november, Frankrijk ⋅ ☁️ 5 °C

    Hier dan het verslag.
    Wat begon als een hele leuke dag veranderde aan het eind van de middag in een slecht avontuur.
    Na het koffie drinken gingen we op weg de bergen in. Elke wilde graag naar een uitzichtspunt in de bergen en ik naar een oude, bijzondere kerk in Murato.
    Veel gestopt onderweg, het was mooi weer met een zonnetje.
    En zowaar in het bergdorpje Rapale een restaurant gevonden dat open was, heerlijk gegeten.
    Intussen was het al 14.00 uur geworden, dus op weg naar St. Michele de Murato, een heel apart kerkje dat opgebouwd is uit groen/zwarte en witte stenen, zo heel anders dan we tot nu toe gezien hebben, het past eigenlijk niet goed in deze omgeving.
    Jammer genoeg was het dicht, dus geen foto's van de binnenkant.
    Als je er wat meer over wilt weten:

    https://frankrijkpuur.nl/bijzonder-kerkje-op-co…

    Het begon intussen aardig koud te worden, de zon was verdwenen en stom genoeg besloten we via de bergen naar Paul en Janet te rijden.
    Het had gesneeuwd en dat hebben we geweten. Wat normaal al een smalle 2-baans bergweg is bestond nu uit 1 baan middenin met aan de kanten hoge hopen sneeuw, die intussen ook nog aangevroren waren.
    Hopelijk geen tegenliggers dacht ik nog, maar dat mocht niet zo zijn. Al snel kwam er in een bocht een tegenligger, het leek logisch dat ik de kant inging want hij zat aan de bergkant en kon echt niet uitwijken. Dus langzaam achteruit de berm met sneeuw in en hij kon voorbij.
    Toen ik weer weg wilde rijden was dat niet mogelijk, nog een keer voorzichtig proberen, maar niet te doen, dan breekt het zweet je toch wel uit. Uitstappen en hopen dat er geen achterop- of tegemoetkomend verkeer komen. Ik zag het al de rechterwielen konden niet over de opgehoopte sneeuw heen komen. Eerst de sneeuw weggraven en toen de matjes uit de camper onder de wielen gelegd en zowaar heel langzaam kwam ik er weer uit.
    Pffffff, als er nu maar geen tegenliggers meer komen.......... Maar dat was ijdele hoop. Alweer in een bocht waar ik aan de buitenkant zonder vangrail reed kreeg ik 5 tegenliggers op een rij.
    Huilen helpt niet, ik ben uitgestapt en heb mijn armen uitgespreid en 'je ne sais pas' gezegd. De eerste tegenligger was een vrouw en ze wilde dat ik achteruit ging, ik dacht er niet over. Uit de derde auto kwam een man wat geagiteerd uit zijn auto en begon in rap Frans tegen me te praten, ik herhaalde het gebaar en de woorden. Hij liep naar onze auto's, gebaarde dat de vrouw achteruit moest rijden en gebaarde mij naar de zijkant, dat vond ik heel angstig zo vlak langs de rand met die gladde sneeuw, maar ze konden toen langs mij rijden.
    Een eind verderop nogmaals hetzelfde, intussen had ik gemerkt dat mijn gebaar en het 'je ne sais pas' werkte, dus ook hier weer en ja hoor dan krijg je hulp.
    Het nare is dat als je eenmaal op die weg zit je er niet meer af kunt, geen mogelijkheid om te draaien, dus we moesten zo'n 20 km op deze weg blijven, doodeng en hoog boven op de bergen was er ook nog heel veel wind. Elke heeft ook 2x vast gezeten op deze weg.
    Aan het eind was het intussen donker geworden en het heeft me weer even doen ervaren hoe weinig ik zie in het donker.
    In het begin reed ik achter Elke, maar toen die harder ging rijden moest ik haar laten gaan, ik zie de bochten niet en reageer dan te laat ook al rijdt er iemand voor me, nog een hachelijk ritje. Uiteindelijk vonden we elkaar weer in de bewoonde wereld.
    Nog even het voorgerecht kopen bij de Spar en precies zoals afgesproken om 18.00 uur bij Janet en Paul.
    Daar hebben we zo lekker gegeten en gekletst dat we die nare ervaring snel weer te boven kwamen.
    We hebben heerlijk geslapen bij hen voor de deur.    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Ons mooie plekje op het strand was veranderd in een wild, ruig en heel koud oord
    2

    In de sneeuw in Saint-Florent

    22 november, Frankrijk ⋅ ☁️ 7 °C

    Vannacht bijna niet geslapen, het begon eerst te waaien, toen te onweren en tenslotte te hagelen en te sneeuwen.
    Wat een herrie, van de golven die erg hoog waren en tegen de kust sloegen, van het onweer dat de ene keer vanuit zee kwam en daarna uit de bergen, dat hield de hele nacht aan. Ik maakte me zorgen dat we misschien vast kwamen te zitten omdat er zoveel regen gevallen was.
    's Morgens hoorden we een auto aankomen en dachten dat het de politie was, maar het was een 4x4 defender. Even later kwamen er nog meer. Er kwamen jonge mannen uit die hun surfboard uit de trucks haalden en zich in een surfpak hesen, gewoon met hun blote voeten op de met sneeuw bedekte grond, brrrrrr Ze gingen echt surfen op die ontzettend hoge, koude golven, heel spectaculair natuurlijk, het had hier meer dan 20 jaar niet gesneeuwd. Je zou kunnen zeggen dat we bevoorrecht waren dat we dit mee mochten maken, maar zo voelde het niet.
    Het waaide nog steeds heel hard en het was echt roetkoud. Snel inpakken en naar boven rijden voordat het nog erger werd.
    In pyama naar een bakkerij die open was, tas met kleren mee en in het toilet aankleden. Daarna heerlijke koffie en een croissantje.
    Het bleef eigenlijk de hele dag regenen en we gingen van winkel naar winkel naar bar naar winkel, rond een uur of 4 begon plotseling het zonnetje even te schijnen wat nog mooie foto's opleverde.
    We blijven hier op de haven slapen en morgen kijken we het weer aan, want deze sneeuw was gisteren ook niet voorspeld.
    Vanavond vroeg in bed, even wat slaap inhalen.    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Had ik het bijna weer voor elkaar om vast te zitten 😂Citadel Saint-Florent1We staan met zn 2en op het strand, we worden steeds brutaler 😃

    Saint-Florent

    21 november, Frankrijk ⋅ 🌧 7 °C

    Vandaag hebben Elke en ik ieder onze eigen dag gedaan. Elke moest wachten op een broek die ze besteld had in Calvi en ik wilde graag nog wat van het Noorderschiereiland zien voordat ik weer naar het zuiden afzak voor de ferry naar Marseille.
    We hebben afgesproken elkaar weer te ontmoeten in Saint-Florent aan het eind van de dag.
    Maar eerst nog even samen koffie vanmorgen.
    Het voelde gek en goed, gek omdat het inmiddels al zo vertrouwd geworden is om achter Elke aan te rijden. Goed omdat ik het binnenkort allemaal weer zelf ga doen en dit alvast weer oefenen was. Het voelde goed om te stoppen waar ik wil en net zo lang als ik wil en het voelde ook een beetje verdrietig dat Elke er niet bij was.
    De route ging langs de kust omhoog met een groot gedeelte door de bergen omdat er geen goed bereikbare kustweg is in het Nationaal Park.
    Het was bewolkt, het waaide aardig en het was, zeker in de bergen, behoorlijk koud, maar daardoor ook prachtig om foto's te maken met dreigende luchten.
    Nog 2 dagen om hier het schiereiland een beetje te ontdekken en dan op zondag naar Paul en Janet waar we een farewell dinner hebben en in hun tuin blijven slapen.
    Maandag gaat Elke naar Bastia en ik naar Propriano, we vertrekken allebei op dinsdag 25 november maar met verschillende bestemmingen.
    Ik snap echt niet dat 5 weken Corsica er nu al bijna opzit, wat is dat snel gegaan. Terwijl ik in het begin wel eens gedacht heb 'hoe kom ik die tijd door '. Mijn enthousiasme voor Corsica is nu groot terwijl ik het in het begin best moeilijk had.
    Zo zie je maar 't kan verkeren' om maar eens met Bredero te spreken.    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Calvi
    's Morgens onderweg naar calvi's Morgens onderweg naar calviDe citadelLeuke kleine tentjesLeuke straatjesNog vóór de citadelVanaf de citadelBinnen in de citadelCitadelCitadelCitadel1

    Nog een nachtje Calvi

    20 november, Frankrijk ⋅ 🌬 11 °C

    Vandaag was een behoorlijk winderige dag, dat kwam niet verkeerd uit want ik moest nodig de was doen. Wel lastig met parkeren, Calvi is een behoorlijk belangrijke toeristentrekpleister zelfs offseason. Bij de superU, soort warenhuis waar de wasserette is, mag je minder dan een uur per 24 uur parkeren, daarna is het 10 euro per uur. Als de wasmachine 32 minuten duurt en de droger 40 minuten dan haal je dat al niet. Dus maar even boodschappen gedaan en dan met de busjes een andere parkeerplaats zoeken. Een behoorlijk eind verder eindelijk een gevonden.
    De was in de droger gedaan en in de tussentijd koffie drinken aan de haven.
    Elke ging alvast Calvi in en ik terug naar de superU, met de was naar de auto en daarna weer terug naar Calvi waar we elkaar weer opzochten.
    Zo heb ik al heel wat afgelopen en de citadel moest nog komen. Op weg naar de citadel leuke kleine winkeltjes, waarvan er veel gesloten waren, en smalle steegjes met leuke doorkijkjes.
    Een hele lange trap ging steil omhoog naar de citadel, weer mooie uitzichten op de haven en de stad. De citadel was mooi, maar er miste iets. Als ik het vergelijk met de citadel van Bonifacio zit het verschil erin dat in Bonifacio gewoon mensen wonen, dat geeft een hele andere sfeer. Het schijnt dat een garnizoen van het vreemdelingenleger in de citadel gelegerd is.

    ''Het mooie oude stadje Calvi.  ▲
    Jacht- en vissershaven met een imposante citadel. In de citadel is het Oratoire de la Confrérie St. Antoine gevestigd, een museum met archeologische en religieuze voorwerpen. Een andere, eigenzinnige toeristische attractie in Calvi is het vreemdelingenlegioen, dat al sinds lange tijd Calvi als thuisbasis heeft. Overigens behoren de stranden van Calvi tot de mooiste van het eiland."

    We zagen een man aan het werk beneden de hoge muur, hij trok een emmer, met puin, naar beneden en dan ging de emmer leeg weer omhoog, handig maar wel tijdrovend. Ik heb het gefilmd maar daar leek de man niet blij mee.
    Het waaide daar boven nog harder, je moest je af en toe schrap zetten, maar het bleef gelukkig droog.
    Koud en hongerig kwamen we naar beneden en zagen eindelijk een pizzeria die open was, met daarnaast een bar die erbij hoorde.
    Heerlijk pizza besteld, dat mochten we in de bar opeten want daar was het warm. Heel grappig want toen ik tegen Elke zei dat ik dacht dat dit van de maffia was, had zij het ook al gedacht. Veel mannen die er best stoer uitzagen die allemaal in die bar rondhingen en niets aan het doen waren, alleen af en toe telefoneren.
    Daarna gingen ze kaarten om geld aan ronde tafels waar ze alleen water dronken. Betalen kon alleen contant, dus we vermoedden direct dat het om witwassen ging 😂
    Leuk om zo mensen te observeren en er een heel verhaal omheen te bouwen. Toen er twee weggingen na een telefoontje zei ik tegen Elke 'die hebben een klusje, ze moeten even iemand ombrengen' vond ze het geloof ik iets te ver gaan, ja ik houd nu eenmaal van morbide humor en lees te veel Scandinavische crimis 🤣
    Misschien gingen ze wel braaf naar huis naar moeder de vrouw, maar dat paste niet zo leuk in het maffiaverhaal.
    We hebben er in ieder geval veel pret gehad en gelachen.
    Op weg naar onze slaapplaats nog even genieten van de zonsondergang en er is alweer een dag voorbijgevlogen.
    Vanavond lekker slapen in een schone pyama in een schoon bed!    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    L'Ile-Rousse
    L'Ile-RousseDe Biscuit BoulangerieL'Ile-Rousse1Onze slaapplek

    Via L'Ile-Rousse naar Calvi

    19 november, Frankrijk ⋅ 🌬 13 °C

    Vandaag hadden we allebei het gevoel dat de dag omgevlogen was. Eerst koffie en een pain au chocolat en dan een klein stukje verder naar L'Ile Rousse, een hele mooie badplaats met een heuse boulevard, prachtig strand en een vuurtoren op een rots. Je kunt je voorstellen dat het hier zomers erg druk is, maar nu geeft het een verlaten indruk. De strandtenten zijn dicht en je ziet bijna geen mens op het strand. Op weg naar de haven dan maar, daar is altijd wat te doen, op een terras iets drinken als echte toeristen. En ja daarna wilden we de vuurtoren wel van dichtbij bekijken, dat was nog een hele klim omhoog, maar wel een met prachtige uitzichten.
    Weer in het stadje wilden we wij iets eten en in een crêperie bestelden we boekweitcrêpes. Ze zien er niet appetijtelijk uit qua kleur, maar ze smaakten toch lekker 😋
    Heerlijk door de straatjes van Calvi zigzaggen, grappige kleine winkeltjes, waaronder een biscuit Boulangerie waar ze uiteraard koekjes verkopen in allerlei verschillende smaken. Bij binnenkomst kregen we direct de schaal met koekjes voorgehouden om te proeven. Het koekje met citroensmaak smaakte erg lekker, dus daarvan heb ik een zak gekocht. De mevrouw vroeg of we ook in de bakkerij wilden kijken, ja natuurlijk wilden we dat. Daar was de bakker met bezig om koekjes te maken van kastanjemeel, kastanjemeel is een specialiteit van Corsica. Heerlijk we mochten alle koekjes proeven, met caramel, met chocolade. Jammer genoeg konden we de koekjes van kastanjemeel niet proeven want die waren nog niet klaar, maar Elke heeft ze gekocht dus dat proeven komt wel goed.

    https://www.visit-corsica.com/nl/Ontdek-Corsica…

    Nog een paar leuke winkeltjes bezocht en oh jee, het is alweer half 4, voor het donker willen we nog een slaapplaats vinden. Elke had, vorige keer dat ze op Corsica was, gehoord dat er een mooie plek bij een kapel buiten Calvi is waar je zou kunnen overnachten.
    Wow wat een mooie plek, uiteraard weer illegaal maar we hopen dat we geen controle of andere narigheid krijgen.
    Gisteren hadden we voor 2 dagen gekookt dus weer hoefden nu alleen maar op te warmen en konden snel eten.
    Prachtig hoe de ondergaande zon de kapel in een rode goed zette, dit is by far de mooiste plek tot nu toe.    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    1Aan het begin en aan het eind een regenboog1

    Nog een nachtje in Palasca

    18 november, Frankrijk ⋅ ⛅ 12 °C

    Vandaag stond de wandeling met Janet en Paul op het programma. Wij hadden de busjes geparkeerd en Paul en Janet pikten ons op, samen met Lasco, de hond, die ik steeds Laszlo noem. Het is echt mijn vriend geworden, ik heb m zelfs aan de riem meegenomen
    Toen we uitstapten was er een mooie regenboog om de wandeling mee te beginnen.
    Echt een prachtige wandeling door een gebied met grote verscheidenheid aan beplanting en rotsen, soms een weg en soms klauteren en klimmen. Af en toe een zonnetje en af en toe heerlijk dramatische foto's met schitterende wolkenluchten.
    Paul en Janet hadden koffie en zelfgebakken scones meegenomen, dat was een heerlijke traktatie. En verder ging de wandeling. Ik had er geen idee van dat het zo'n lange wandeling zou worden en had alleen wat water en 2 mandarijnen meegenomen. Na weer een hele mooie wandeling kwamen we aan een strand met roodkleurige rotsen en dat was onze lunchplek. Lunchen......... Ik had niets mee, waarschijnlijk stond ik onder de douche toen dat besproken werd gisteren. Paul was zo lief om zijn heerlijk belegde broodjes met me te delen, in ruil voor een mandarijn, dat smaakte echt heel goed. We hebben daar heerlijk gezeten en gegeten in het zonnetje.
    En toen weer terug, we zijn rond 10 uur vanmorgen gestart en we waren om 3 uur weer terug bij de auto en daar was alweer een regenboog om de mooie wandeling mee af te sluiten.
    We zijn naar de slaapplaats van gisteren gereden en hebben nog een stuk gelopen om het strand waar we langsgelopen zijn nog eens van boven en de andere kant te bekijken. Daarna samen een maaltijd bereid, ik de saus en Elke de pasta. Een mooie afsluiting van een geweldige dag met hele lieve, interessante mensen.    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Moeflon
    We hadden ze al wel op een bord gezienEn toen in het echt, we hebben er wel 5 gezien, maar ze wilden niet allemaal op de fotoVanmorgen beduidend meer waterUitzicht vanuit het huis van Paul en Janet en het ontbijt dat al helemaal op was toen ik de foto namNet voor het donker op de nieuwe slaapplek

    Palasca

    17 november, Frankrijk ⋅ ⛅ 15 °C

    Afgelopen nacht heeft het geregend, niet erg veel naar mijn idee, maar toen ik vanmorgen de verandering in het water beneden ons zag was ik verbaasd hoe snel dat water hoger geworden was. Als je het filmpje van gisteravond vergelijkt met deze van vandaag zie je duidelijk het verschil. Hoe moet dat er dan uitzien als er een grote bui valt?
    Een bijzondere dag vandaag. Gisteravond kregen we van Paul en Janet, het Engelse stel van gisteren, een uitnodiging voor een ontbijt en een douche. Heerlijk, zij hebben vroeger veel gekampeerd en weten duidelijk waar behoefte aan is. We hebben natuurlijk volmondig ja gezegd op hun uitnodiging.
    Maar eerst moesten we daar voor naar boven naar de skilift om ze überhaupt een antwoord te kunnen geven, want op onze slaapplaats was dat niet mogelijk.
    Dat was een hele mooie tocht langs bergen die bovenop nog nevel hadden en waar de zon soms tussendoor piepte. En als verrassing hebben we moeflons gezien, je moet op de foto's wel erg goed kijken om ze te zien, maar in het echt was het heel bijzonder.

    https://nl.wikipedia.org/wiki/Europese_moeflon#

    Elke had in al de jaren dat ze op Corsica komt nog nooit moeflons gezien, zo bijzonder is het om ze te zien. En de realisatie dat ik in een paar weken dingen gezien heb en te zien krijg waar zij jaren over gedaan heeft was daar ook, wat een geluksvogel ben ik.
    Na telefonische contact boven bij de skilift wisten we waar we heen moesten. Paul en Janet wonen in een heel mooi huis met daarachter een kleine woning die ze als B&B verhuren in de zomer. Het was weer tijd voor wat exposure, ook daar hadden ze in voorzien want ze hebben een hond, Laszlo. Voor koffie, en intussen ook voor een douche, doe ik alles dus ik ben er gewoon langsgelopen en dat ging heel goed.
    Paul verzorgde het ontbijt, gebakken bacon, gebakken eieren, brood, boter, marmelade, koffie en jus d'orange, heerlijk 😋
    Wat hadden we veel te kletsen, vooral Janet, Elke en ik. Janet is lerares Duits geweest en Elke spreekt weinig Engels, dus al snel waren we in het Duits in gesprek waarop Paul zich langzaam terugtrok want hij spreekt geen Duits.
    Eindelijk rond 14.00 uur ging Elke douchen en ik daarna. Wat heerlijk weer schone haren en lekker gedoucht.
    Rond 4 uur gingen we weg om naar onze nieuwe, wederom illegale, slaapplaats te gaan voordat het donker werd.
    Maar niet voordat we afgesproken hadden om morgen met zn 4en een wandeling te gaan maken dicht bij onze slaapplek.
    Net voordat het donker werd waren we op onze slaapplek, het was een onverwachte, ongeplande, bijzonder interessante dag!    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Nog even CortèCortèOnderwegOp de verlaten camping1Op de campingOp de camping

    Asco

    16 november, Frankrijk ⋅ ☁️ 9 °C

    Vanmorgen zoals afgesproken in Cortè taartjes kopen en in de bar naast de bakkerij opeten met heerlijke koffie erbij, dat was echt een feestontbijt.

    Vandaag stond in het teken van water in de vorm van bergwater dat in de diepte naast onze kronkelige bergweg stroomde.

    Ondanks de slechte weersvoorspelling was het droog met zo nu en dan een bleek zonnetje. Wat zijn we veel gestopt, het was zo bijzonder om te zien dat het water en de stenen met elkaar zo'n mooie kleurcombinatie en vorm gaven en dat het steeds een andere kleurcombinatie en vorm had.

    Het idee was om aan het einde van die weg in het dorp Asco naar boven te rijden naar de skiliften en dan om te draaien en de weg weer terug te nemen want dit was niet het doel van vandaag.

    Maar we hadden zo lekker geteut en gefotografeerd dat het al over 3en was toen we in Asco aankwamen. Toen we daar stopten stapte er een man van de fiets en begon een gesprek met ons, even later kwam zijn vrouw er ook aan gefietst in de achterhoede. Het is een ouder Engels echtpaar dat sinds 12 jaar op Corsica woont. Heel leuk gesprek en er kwam al snel een Corsicaan bij die vroeg of we een slaapplaats zochten. Hij vertelde dat we op een camping konden gaan staan, al was die gesloten dan mocht je er toch gewoon slapen, alleen er was verder geen service als water, douche, elektra etc.

    Nou dat maakte ons niet uit dus staan we nu met zn 2en op een totaal verlaten camping boven alweer een berg stroom met allerlei stenen en kleuren, we blijven nog even in het teken van het water 😃    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Citadel Cortè
    GhisoniWinkeltje in gemeentehuisVivaroPonte Vecchio, ontworpen door Gustave EifelCitadel CortèExpoExpoCortè

    Via Ghisoni en Vivaro naar Cortè

    15 november, Frankrijk ⋅ ☁️ 11 °C

    Vannacht begon het aardig te waaien daarboven op die berg, wat een geluid en geschommel. Toch nog wel aardig geslapen, ben tenslotte wel wat wind gewend.
    Vertrokken terwijl naast de weg de nevel nog niet opgetrokken was. Wat een prachtige route alweer met herfstkleuren, watervalletjes, schitterende uitzichten en zwijnen.
    In Ghisoni gestopt voor een kop koffie bij een klein winkeltje in het gemeentehuis waar je ook koffie kon drinken. In de vitrine lagen allerlei lekkere etenswaren om thuis op te warmen, maar voor ons werd het warm gemaakt in een mooie grote oven. Elke kreeg een vork en ik een mes en een lepeltje. Het was duidelijk niet de gewoonte om daar te eten. Gelukkig had Elke haar Opinelmesje mee en ik had in mijn rugzak een camping bestek.
    Over het eten van vandaag hoefden we ons geen zorgen meer te maken.
    Veel gestopt onderweg om foto's te maken, lekker relaxed.
    In Vivaro nogmaals een stop voor een kopje koffie waar we weer in een heel klein winkeltje terechtkwamen, wat zijn die authentieke winkeltjes prachtig.
    Het einddoel was Cortè, onderweg gestopt om de brug te bekijken die door Gustave Eifel (die van de Eifeltoren) ontworpen is, de trein gaat er overheen. Eerst ernaast vanaf de autoweg fotograferen en dan er onderdoor rijdend nog foto's.

    https://www.facebook.com/share/r/1Pz6SAZDXC/

    We zijn nu in Cortè, wederom illegaal op een parkeerplaats. Nog tijd om naar de citadel te lopen, een hele klim alweer, maar werkelijk prachtig uitzicht.
    Voordat we de citadel ingingen zagen we dat er een expositie was, eventjes kijken.......... dat werd dus iets langer waardoor we de citadel zelf niet meer konden bezichtigen. Dan maar even het stadje in, wat een leuke sfeer, het is een universiteitstad, de eerste stad waar het savonds bruist, alles is gewoon open.
    In een bar iets gedronken en in de bakkerij ernaast heerlijk gebak gehaald. Een mooie afsluiting van een prachtige dag!
    Morgenochtend gaan we eerst naar de bakker, daar kopen we taartjes waarmee we naar de bar ernaast gaan om daar koffie drinken, ik heb er nu al zin in 😃    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    1Magie
    SupermarktjeWat hebben we heerlijk gegetenEen kwartier verschilDe route met het bochtenwerk na de lunch

    Ghisoni

    14 november, Frankrijk ⋅ ☁️ 9 °C

    Vannacht en vanmorgen was het weer echt koud, zonder verwarming niet te doen, gelukkig met mijn kacheltje!
    Eerst inpakken en dan koffie zetten want de eerste mogelijkheid voor koffie was nog lang niet in zicht.
    Heerlijk twee nachten in de middle of nowhere in de bergen met paarden, koeien en wilde zwijnen om ons heen.
    Het weerbericht voorspelt dat het morgen gaat regenen en flink gaat waaien uit het westen, dus kunnen we beter naar het oosten gaan. Vandaag nog een mooie dag in de bergen en dan kijken we het weerbericht nog weer aan.
    We vertrokken over een smalle weg in prachtige herfstkleuren, in de verte een beetje nevelig, met serieus bochtenwerk, dat was genieten. Langs, of soms op, de weg weer koeien, zwijnen en paarden. Wat fotos door het voorraam en zijraam gemaakt want niet veel stop-gelegenheden.
    Op naar Zicavo waar we op tijd waren voor de kleine supermarkt. Weer brood en water ingeslagen en dan op naar de bar die we gezien hadden en die open was. Heerlijk koffie op het terras achter. Het was inmiddels half 1 en er kwamen zulke lekkere geuren uit de keuken dat we best trek kregen.
    De keuze was uit 5 gerechten, dat was ondanks dat niet makkelijk, er waren verschillende dingen die we wel lekker vonden. Uiteindelijk hebben we allebei iets anders gekozen en zouden samen delen.
    Tagliatelle met gehaktballen en basilicum op het ene bord en frietjes, gebakken ei en een worst van wildzwijn-lever op het andere bord. Wat hebben we heerlijk gegeten, het was veel maar alles ging op.
    Als afsluiter appeltaart met koffie, wat een luxe!
    Geheel voldaan gingen we naar de busjes en op weg naar een skilift gebied hoog in de bergen, 1673 m., bij Ghisoni. Dat was alweer een weg met heel veel bochtenwerk. Toen we nog 14 km moesten zagen we de nevel opkomen naast de weg en we kwamen prachtig in de mist boven op de plaats van bestemming. Zo mooi als alles verborgen is achter een witte waas. We hebben echt geluk gehad want na een kwartier trok de mist zich terug het dal in en was de magie bij onze campertjes verdwenen.
    De weegschaal is nu echt doorgeslagen, wat is Corsica mooi, ben zo blij dat ik gebleven ben.
    Morgen misschien naar een plaats waar vandaan de trein vertrekt want Elke is ook geïnteresseerd in een treinreis.    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger

    Nog steeds in de bergen bij Zicavo

    13 november, Frankrijk ⋅ ☁️ 12 °C

    We wilden vroeg op pad om een hike door de bergen te maken. Maar wat is het koud hier in de bergen, 3 graden vanochtend, snel de verwarming aan en terug in bed tot het uit te houden was. Dat was dus niet vroeg vertrekken, rond half 10 reden we op een onverhard pad met allemaal kuilen. Dat kwam uiteindelijk uit op een parkeerplaats waarvandaan je verschillende routes kunt doen. Prachtige hike, heel soms een echt pad, maar meestal klauteren over stenen en lopen door een dikke laag herfstbladeren. Wat was het weer mooi onderweg
    Naar een kapelletje, wat er uitzag als een schuurtje, dat viel dus tegen, de weg er naar toe prachtig! We keken tegen hoge rotsen aan waarvandaan waarschijnlijk een schitterende uitzicht zou zijn, dus daar heen klimmen.
    En inderdaad wat was het daar mooi, we hebben wel langer dan drie kwartier op de hoge rots gezeten, genietend van de oorverdovende stilte, het schitterende uitzicht en het frisse bergwindje om je heen. Wat ben je dan rijk als je dat mag ervaren.
    We wilden nog naar een refugio waar ze in onze fantasie lekkere koffie met taart zouden hebben, maar die wandeling werd niet beloond want de berghut was gesloten.
    Elke wilde nog naar de volgende berghut lopen, maar het was intussen 2 uur en ik vond het wel genoeg. Terwijl Elke door wandelde kon ik Octobus weer wat fatsoeneren, dat was weer hard nodig.
    We besloten om weer terug te rijden naar de slaapplaats van afgelopen nacht en waren daar om 16.00 uur terug, lekker vroeg in de zon salade gegeten door Elke gemaakt van de overgebleven pasta van gisteren met courgette, wortel, tomaat, ui en olijven.
    Om 5 was de zon verdwenen en dan is het meteen koud. Snel in de busjes, genieten van de fotos en straks lekker de verwarming aan.    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Zoek de paarden, ze hebben een goede schutkleur

    In de buurt van Zicavo in de bergen

    12 november, Frankrijk ⋅ 🌙 9 °C

    Vannacht heel goed gegaan, geen controle, wel veel bezoek van wilde zwijnen, niet dat we ze gezien hebben, want het was aardedonker, maar de grond rondom onze bussen was behoorlijk omgewoeld.
    Vanmorgen vroeg weg om een wandeling te maken door het bos bij Cucuruzu. Heel bijzonder met allemaal grote stenen en alles begroeid met een felgroene kleur mos, de stenen, de bomen. Het leek net een sprookjesbos uit de Efteling. En doordat het nog vroeg was zag je de zon door de bomen heen wat een prachtige gouden gloed gaf. Het was een wandeling van goed een uur, maar wij hebben er 3 uur over gedaan, genietend van alles, overal op en in klauterend en foto's makend.
    En dan op weg naar ons volgende doel, via de Col de Vaccia naar Monte Alcudina. Prachtige smalle bergweggetjes waar het een uitbundig kleurenfestijn in herfstkleuren was. Onderweg wilde zwijnen, koeien, geiten en paarden. Monte Alcudina hebben we niet helemaal gehaald want we zijn dikwijls gestopt onderweg om foto's te maken, morgen weer een dag. We staan op een mooie plek in de bergen met om ons heen wilde paarden en wilde zwijnen, beter kun je het niet verzinnen.
    Net nog genoeg tijd om te koken, we hebben elk maar 1 pit om te koken, dus Elke de pasta en ik de groenten en de saus. Wat smaakt dat heerlijk na zo'n lange dag.
    Ook hier is het weer in de middle of nowhere en aardedonker, dus kachel even aan en vroeg naar bed want Franka heeft gelijk het is al november en we zitten hoog in de bergen, het is koud. Heel blij met mijn kacheltje 😃    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Bergdorp
    Oud kapelletjeHier zicht op de ferry in Propriano, van hieruit vertrek ik naar Marseille eind novemberFerry Propriano/MarseilleLunch langs de wegPrachtige kerk1Volgens mij steenarendenOnze slaapplek vlak voordat het donker werd

    Cucuruzu

    11 november, Frankrijk ⋅ ☁️ 11 °C

    Weer een mooie bergdag vandaag, eerst koffie en brood bij Pierre en dan op weg naar Cucuruzu, een nationaal park in de bergen. Nu heb ik toch iedere keer als ik Cucuruzu zie of hoor het lied van Demis Rousos en Mireille Mathieu, Cucurucucu Paloma, in mijn hoofd. Jongere mensen dan ik weten niet welk lied het is, je kunt het ook beter niet weten want het is verschrikkelijk, maar als je het aandurft, volledig op eigen verantwoording, dit is het:

    https://www.facebook.com/share/v/1FNQD4TJmu/

    Je zal het maar in je hoofd hebben 🥵

    Op weg naar Cucuruzu gestopt op verschillende plaatsen om foto's te maken en om te lunchen.
    Schitterende uitzichten die we niet altijd konden fotograferen omdat er niet zoveel plaats is om te stoppen op smalle bergwegen.
    Honden therapie gedaan door 2 honden, niet zulke grote, om ons heen te laten lopen. Bij de derde had ik het idee dat het wel genoeg was geweest, die blafte ook hard en dan ben ik al zo bang dat het niet meer gaat.
    Ook behoorlijk grote vogels zien rondcirkelen op de thermiek hoog in de bergen, ik vermoed dat het steenarenden zijn.
    Dan op de tijd lettend omdat het snel donker wordt doorgereden naar Cucuruzu waar we verdekt opgesteld staan op een prachtige plek onder bomen en hopen dat we vannacht geen controle krijgen.    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Ons uitzicht vanaf de slaapplaats
    1Zulke weggetjes dus ookOnderwegVoor het eerst koeien gezienOnderweg1Norman op de parkeerplaats bij PierreOnderwegOnderweg1Bij Pierre1

    Aqua D'Oria

    10 november, Frankrijk ⋅ 🌙 14 °C

    Weer heerlijk ontbeten op het strand. Daarna moest ik echt afwassen want ik had helemaal geen schoon bestek meer. Dat afwassen stel ik net zo lang uit tot het niet langer uitgesteld kan worden en dat was dus vandaag.
    Lekker alles weer schoon in de kasten, inpakken en gaan. We zouden een wandeling gaan maken bij Capu di Muru, maar daar aangekomen voelde het voor mij niet goed. Ik hoorde honden blaffen en had geen zin in stress. Elke wilde iets gaan zoeken dat we met zn 2en konden doen, maar ik zei dat ze gerust zelf kon gaan wandelen en dat ik me in de tussentijd wel zou vermaken. Ik kon merken dat ze dat lastig vond, maar uiteindelijk is ze wel gegaan gelukkig. Ze heeft een kortere wandeling gemaakt dan gepland. Er kwamen twee honden aangelopen op de parkeerplaats toen Elke terugkwam die tegen haar blaften, ik was blij dat ik in mijn campertje zat.
    We besloten de bergen in te gaan, leuk dat Elke het ook prachtig vindt om op kleine bergpaadjes te rijden. Ik wilde graag naar een uitkijkpunt, dat we overigens niet gevonden hebben, Elke twijfelde of ze de steile helling wel kon halen. Ik dacht van wel en het lukte, we belandden via die weg boven op de berg, maar uitzichtpunt ho maar. We moesten draaien, we konden niet verder omdat er een militair gebouw stond met een heel groot hek erom heen, beneden had nergens een bord gestaan dat het doodliep. Op de terugweg een paar keer gestopt om fotos te maken want er was vrijwel geen verkeer op die weg.
    Elke had van iemand gehoord dat je bij Pierre, die een winkeltje annex broodjeszaak had, mocht slapen als je iets bij hem at, dus dat was het einddoel vandaag.
    Daar aangekomen bleek dat hij op maandag gesloten is. Nog een tijdje eromheen lopend en vanaf het terrasje foto's makend kwam er een auto aangereden, het bleek Pierre te zijn. Hij maakte de winkel voor ons open en we konden boodschappen doen, vooral water hadden we nodig.
    We konden blijven slapen op de parkeerplaats als we morgen om 09.00 uur een stukje verder op de weg gingen staan want dan was de parkeerplaats voor zijn klanten.
    Gelukkig verzekerd van een slaapplaats vandaag en morgen gaan we natuurlijk bij Pierre ontbijten.    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger

    Heerlijk dagje strand

    9 november, Frankrijk ⋅ 🌙 15 °C

    Vandaag niets bijzonders gedaan, lekker ontbijten en koffie gedronken samen.
    Het was mooi weer en allebei wilden we hier een dagje blijven.
    Ik wilde soep maken van alle dingen die over waren en de dingen die ik op de markt gekocht had in Sartène.
    Dus lekker in het zonnetje alles wassen en snijden, het was een hele pan vol, eerst bakken in olijfolie, water, linzen, kruiden en selderij erbij, 10 minuten koken en dan in bed. Zo dat is gedaan. Heerlijk aan de waterkant de tweede koffie met zelfgebakken koekjes van Elke erbij, wat wil een mens nog meer.
    Lekker gekletst en genieten van de golven, bij elke golf een beetje nat gesproeid worden.
    En toen kwam er opeens een vos over het strand aanlopen, dat is echt een heel bijzonder gezicht. Je verwacht dat in het bos meer dan op het strand. Ik heb opgezocht wat het betekent als je een vos tegenkomt. De uitleg is best verschillend, net vanuit welke hoek de informatie komt natuurlijk, maar deze komt best dikwijls naar voren:

    'Is het zien van een vos een goed voorteken?

    In veel culturen wordt het zien van een vos als een goed voorteken beschouwd. De slimheid, het aanpassingsvermogen en de overlevingsvaardigheden van de vos worden als positieve eigenschappen gezien, wat suggereert dat geluk, probleemoplossend vermogen en persoonlijke groei in het verschiet liggen. De context waarin de vos verschijnt, kan echter van invloed zijn op de algehele spirituele betekenis ervan.'

    Nou ik ben reuze benieuwd!
    Het was vandaag best druk hier vergeleken met gisteren, misschien wel 20 mensen die voorbij kwamen 😂, het was leuk mensen (en honden) kijken, een soort optreden in de buitenlucht.
    Zelf ook nog even een stukje lopen, want ja de beweging moet blijven, terwijl Elke bij de busjes en de spullen bleef. En daarna omgekeerd.
    En dan rond half 4 soep, salade, brood, olijven en ham, weer een feestmaal op het strand 😋
    Morgen gaan we weer vertrekken, weten nog niet waar naar toe. De bergen in als het goed weer is en anders toch langs de kust blijven.

    De slang in het water van gisteren was een Murene kwamen we vandaag achter. Best bijzonder dat we hem gezien hebben want hij jaagt hoofdzakelijk 's nachts.

    https://www.fishipedia.fr/fr/poissons/muraena-h…    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Sartène
    Sartène marktSartèneSartène kerkSartèneSartèneWandelingWandelingLunch op onze krukkenWandelingSerra-di-Ferro

    Serra-di-Ferro

    8 november, Frankrijk ⋅ ☁️ 14 °C

    Gisteravond toen ik de kachel aan wilde zetten kreeg ik een error-melding en hij sloeg niet aan. Ik stond behoorlijk scheef en misschien deed ie het daarom niet?
    Dat betekende vroeg in bed want daar is het lekker warm.
    Vanmorgen zou ik met Elke om 8 uur koffie gaan drinken in Sartène, wekker stond op 7 uur. Maar er uit komen daar had ik geen zin in, veel te koud 🥶
    Dus lekker de hele tijd snoozen en in bed blijven. 10 voor 8 er uit, snel aankleden en toen was het tijd. Geen zin om in die kou tanden te poetsen en te wassen, het zal wel goed zijn.
    Heerlijk koffie gedronken in een bakkerij met natuurlijk iets erbij want ontbeten hadden we allebei nog niet, en een heerlijk brood voor de lunch.
    Toen we verder liepen naar het oude centrum zagen we dat er markt was, nou ja precies 3 kramen. Ik heb nog wat kruiden en een stuk pompen gekocht en samen hebben we een zak clementines gekocht van 5 kilo, makkelijk als je met zn 2en bent dan kun je m delen. Nog even de kerk in, die was heel bijzonder verlicht met lila en dan op de muren nog kleuren van de gebrandschilderde ramen waar de zon doorheen viel, het gaf een heel licht en luchtig gevoel.
    En dan natuurlijk Sartène, wat een leuk oud stadje weer. De bouw van de huizen is erg hoog zodat er altijd schaduw in de straten is. Heel veel trappetjes en poortjes en soms hele smalle steegjes, dat was weer echt genieten voor de fotograaf. Maar dan merk ik ook dat ik me haast om Elke niet te lang te laten wachten.
    We hadden afgesproken om naar het strand te gaan en dan een mooie wandeling te maken. Elke is al veel vaker op Corsica geweest en weet mooie plekjes. Nog even voor de lunch ham gekocht die we gezamenlijk op gaan eten.
    Achter Elke aanrijdend stopte ze opeens bij een stalletje langs de weg waar ze kaas verkochten. Het was schapenkaas, we mochten proeven, eerste de jongere schapenkaas, mmmmmm heerlijk en daarna de oude schapenkaas, die was echt schandalig lekker. En ook hier fijn dat je met zn 2en bent dan hoef je niet te kiezen, gewoon van elke soort een stuk en dat samen delen. Na het kazenintermezzo reden we naar strand, hier de busjes neergezet en inderdaad een prachtige wandeling boven over de kliffen en soms klauterend over grote en kleinere stenen. We wilden graag een mooi plekje om te lunchen, dat viel nog niet echt mee.
    Toen we weer aan het klauteren waren zagen we een rotspartij waarvan het leek alsof er 2 krukjes stonden en ik zei, die hebben ze speciaal voor ons neergezet. Het was een rotspartij wat verder in het water, Elke dacht dat we daar niet konden komen, maar ik wilde het toch proberen en na wat geklauter en stappend op stenen in het water zijn we er toch beland. Voelde heel bijzonder om eigenlijk zo boven het water te zitten 😃
    De lunch bestond uit brood, ham, zwarte olijven, mandarijntjes en alcoholvrij bier. Wat een rijkdom en op zo'n prachtige plek.
    We wilden allebei de vetrand van de ham niet eten en gooiden die in het water waarop we vervolgens eerst kleine visjes zagen die er aan begonnen, toen een grote vis die de sliert direct meenam. Later zagen we opeens een soort slang met een hele mooi getekende huid, we schrokken er allebei een beetje van, maar waren ook erg nieuwsgierig. Dus hebben we van de overgebleven plakken ook de vetrandjes afgesneden en in het water gegooid. Eerst gebeurde er niets, maar na een tijdje wachten werd ons geduld beloond en was de slang er weer. We hadden een gratis show direct onder ons in het water.
    Voor het donker waren we weer bij de campers en besloten om nog even naar een mooie plek aan zee te gaan waar we kunnen blijven slapen. Daar zijn we nu en wat is het leuk om zo aan het strand te staan. We zouden het allebei niet alleen gedurfd hebben, maar met zn 2en sta je sterker 😃
    Ik heb genoten van een hele fijne dag vandaag, Corsica wordt steeds leuker en de kachel doet het gelukkig weer.    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Bastion
    De trapDe trapDe trapDe trap2BastionBastion1Een vuurtje op zeeNog even straatjes in BonifacioOnderwegSartène, morgen bezoeken

    Sartène

    7 november, Frankrijk ⋅ ⛅ 14 °C

    Wederom op het fietsje naar Bonifacio voor een bezoek aan L'Escalier du Roy d'Aragon en Bastion de l'Étendart. Er was regen voorspeld, dus eerst maar de trap want het was nog droog. Goede keus want de trap lag mooi in de zon en wat een prachtig uitzicht. Beneden liep de trap uit in een wandelpad dat je nog een tijdje kon volgen 15m boven de zee. Het was echt genieten, de zon, het geluid van water en de prachtige kliffen.
    En zoals ik al gedacht had was de weg naar boven veel zwaarder dan die naar beneden. 189 treden heb ik geteld, totale hoogte van de trap 70 m, waarvan 2/3 van de treden 2x zo hoog als onze normale treden en 1/3 van de treden 3x zo hoog. Dat liep dus helemaal niet makkelijk door die ongelijkheid in hoogte.
    Maar ik had het voor geen goud willen missen.

    'In 1420 claimde Alfonso V van Aragon het eiland nadat paus Bonifatius VIII Corsica aan zijn voorvader Jacobus II had overgedragen . Samen met Vincentello d'Istria , die tot onderkoning van Corsica was benoemd , belegerde hij Bonifacio bijna vijf maanden lang.
    De Genuese kolonie verzette zich en het beleg werd opgeheven. Volgens de legende werd de trap in één nacht door de Spanjaarden uitgehouwen.
    In werkelijkheid werd deze trap over een langere periode gebouwd door Franciscaanse monniken om toegang te krijgen tot de bron van drinkwater die zich in de grot van Saint-Barthélémy aan de voet van de klif bevond.'

    En dan naar het Bastion dat je van alle kanten hoog op de klif ziet liggen. Hier ook weer prachtige uitzichten, het weer was intussen al veranderd en je zag de wolken en de regen vanuit zee aan komen drijven.
    Maar ik zag ook iets dat leek op een brandje op zee, dat kan toch niet? Maar toch zag ik witte rook, het verplaatste zich naar de kust, dus het zal wel een boot geweest zijn, maar het was echt een rare gewaarwording, ik weet nog steeds niet wat het was.
    Snel weer op het fietsje om terug te gaan naar Octobus, een paar spettertjes onderweg. Bij Octobus direct het fietsje binnen gezet want het was nu niet zo erg nat. Allemaal precies op tijd. Maar dan dient zich de vraag aan 'waar ga ik naar toe'? en meer specifiek waar ga ik slapen vannacht? De andere camper was al vertrokken en ik had vannacht slecht geslapen, er reden autos rond op de parkeerplaats en ik hoorde muziek en stemmen, dat was niet echt rustig, zeker niet als je weet dat Corsicanen zich slecht gedragen tegenover camperaars die niet op een camping staan. Maar bijna alle campings zijn dicht......... Ik wilde naar Sartène waar ook geen slaapplaatsen zijn in deze tijd en heb besloten om dan toch maar te gaan en te zien waar ik kan slapen.
    Onderweg nog schitterende uitzichten, wat is Corsica toch mooi en zo verschillend.
    Bij het inrijden van Sartène zag ik 2 buscampers geparkeerd staan langs de weg en daar was voor mij ook nog plaats. Uitstappen en even een praatje maken, zij hebben vandaag Sartène al bezocht en stonden op het punt van vertrekken, oh wat jammer nou. Maar ja ik vond het toch wel goed voelen en besloot om er te blijven staan.
    Fietsje eruit want dat is toch wel heel prettig als je wat ruimte hebt.
    Nog een man aangesproken die hier woont om te vragen of ik kon blijven staan en of het veilig is. Hij zei dat het heel veilig is en dat ik goed stond.
    Intussen is het donker geworden en ben ik dit verhaal aan het schrijven, hoor ik ineens geklop op mijn bus, wat is dat? Gaat het nu beginnen? Ik neem me altijd voor dat ik niet open doe als er geklopt wordt, maar ik heb het licht aan en de gordijnen van de cabine nog niet dicht, dus ze zien me zo zitten. Je ziet niet wie er in het donker staat, dus ik probeer in het Engels te vragen wat er is, dan zie ik plotseling dat het een vrouw is. Nou dan kan ik wel opendoen. Het is Elke, de vrouw die in een van de camperbusjes reed die ik eerder gesproken had.
    Ze was teruggekomen omdat de slaapplaats die ze wilde gebruiken toch niet goed voelde in haar eentje.
    Even een tijdje gekletst en afgesproken om morgen samen koffie te drinken, om 8 uur al, want zij heeft geen toilet aan boord en anders wordt het te dringend 😃
    Toch wel fijn dat ze er weer is en ook fijn als iemand je fysiek een goede nacht wenst.    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Bonifacio
    Koffie in Sari-SolensaraPrachtige witte kliffenkustDe vesting vanaf beneden gezien

    Bonifacio

    6 november, Frankrijk ⋅ ☁️ 17 °C

    Was een wat onrustige nacht slapen naast Norman, het fietsje. Octobus is best klein maar met het fietsje erin blijft er echt weinig bewegingsruimte over. Vanmorgen kon ik ook mijn yoghurt-ontbijtje niet maken want de koelbox kon niet onder het bed vandaan schuiven en de kast met ontbijtspullen kon ook niet open. Oh wat vervelend nou......... dan moet ik maar gaan koffie drinken met een chocoladecroissantje 😂
    Dit koffiehuis was van een andere orde dan de barretjes bij een tankstation, zag er best wel chique uit, dat is ook wel eens leuk voor de verandering. Een hele vitrine vol met gebak in alle mogelijke kleuren, nee ik heb me ingehouden en het is bij een chocoladecroissantje gebleven.
    Helemaal weer wakker terug naar Octobus waar iemand een vrachtwagen met een kraan erop zo neer had gezet dat ik er niet meer uit kon. Dat wil zeggen niet op de normale manier. Ik moest achteruitrijden langs aan twee kanten autos en dan een draai achteruit naar links maken om de oprit van de parkeerplaats op te kunnen. Daar had ik 8x steken voor nodig voordat ik vooruit door de smalle opening kon. Maar ik voelde me wel goed dat het gelukt was 💪
    Op weg naar Bonifacio dan maar, waar geen enkele camping meer open is. Wel een parkeerplaats waar stond dat mensen er wel eens sliepen. Er zou een shuttlebus zijn die naar het centrum rijdt. Nou je snapt het al die bus reed niet meer want het seizoen is over. Er stond al een andere camperbus van ook een alleenrijdende vrouw, alhoewel zij had wel een hond mee, een husky, maar die reed niet 😃
    Gevraagd of zij ook bleef slapen hier en gelukkig was dat zo, want helemaal alleen op zo'n grote parkeerplaats buiten de stad voelt toch niet echt goed.
    Dan maar met het fietsje naar Bonifacio, 17 minuten fietsen en middelmatige heuvels, dat moet te doen zijn.
    Maar oh, de achterband was weer een beetje zacht, niet getreurd ik heb nu immers een fietspompje. Die past dus niet waardoor er nog meer lucht uit de band liep, ik kon er nu echt niet meer mee fietsen, de band zwabberde over de weg. Dan maar lopen met de fiets en hopen dat ik een tankstation tegen kom, want het is een autoventiel.
    Na zo'n anderhalve kilometer lopen inderdaad een tankstation met lucht, maar hoeveel bar zou er in de band moeten? Geen idee, binnen even vragen of ze me willen helpen en er liep een man met me mee, 2 bar moet het zijn, onthouden voor de volgende keer. Heerlijk om op het fietsje verder te kunnen.
    Bonifacio ligt hoog boven op een klif, ziet er geweldig mooi uit, maar dat betekent wel even trappen, gelukkig kan het fietsje best veel aan en ik redde het tot boven aan toe. Wat een geweldige aanblik ❤️
    Links van de weg naar de vesting zag ik een pad lopen, waar zou dat naar toe gaan? Dat kwam uit boven op een witte klif waar vandaan je goed kan zien hoe Bonifacio boven de zee uitsteekt, een schitterende wandeling.
    Het werd al later, toch maar naar het Touristoffice. Geholpen door een hele aardige mevrouw die ook nog ging bellen of een museum waar ik later in de tijd naar toe wil geopend is, gelukkig is dat zo. Voor morgen een combinatieticket voor het bastion L'Etendard en voor L'Escalier du Roy d'Aragon, een trap die helemaal naar beneden naar het strand loopt. De heenweg zal wel meevallen, maar de terugweg zal wel een vermoeiende zijn denk ik.
    En toen had ik nog wat tijd om door de smalle straatjes van de vesting te dwalen, prachtig die straatjes met historische panden. Een mooie stad met opvallend weinig souvenir shops gelukkig.    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    De stoppels in het opgedroogde meerIk was er echt door geobsedeerdPrachtige wortels en omgevallen bomenAan de kant van de stuwdam staat een beetje water11Deze ga ik echt niet helemaal opkrijgen...... wat een groot ding

    Sari-Solenzara

    5 november, Frankrijk ⋅ 🌙 15 °C

    Het eindpunt voor vandaag niet gehaald. Het was zo mooi onderweg dat ik te lang foto's heb gemaakt, vooral bij Barrage L'Ospedale. Dat is een stuwmeer dat op dit moment bijna geen water bevat, alleen het stukje bij de stuwdam daar staat water. Het bijzondere aan het droog staan van het meer is dat je nu de stammen/stronken ziet van de bomen die afgezaagd zijn om het meer te kunnen maken en dat geeft een heel bijzonder effect. Grappig is ook dat mensen allemaal stenen/steentjes op de stronken leggen, daar zijn verschillende verklaringen voor, ik vond deze wel aardig omdat ze meerdere verklaringen geven:

    https://heenenterugnaardeardeche.blogspot.com/2…

    Vervolgens naar Zonza gereden, de weg er naar toe was prachtig, maar Zonza zelf niet bijzonder en ook hier weer bijna alles dicht.
    Col de Bavella was het volgende doel op de rit, pas de tweede keer lukte het om daar te komen, toch weer behoorlijk fout gereden en de navigatie lost dat op een beetje bijzondere manier op, laat je 9 km de verkeerde kant op rijden. In de bergen ben je daar wel een tijdje mee bezig. Het was intussen al 16.00 uur en het was nog 1 u 25 minuten rijden naar het voorlaatste doel. Nou verder ga ik dan ook niet want dan is het al donker, morgen weer een dag.
    Maar het probleem waar ik moet slapen dient zich wel weer aan.
    Ik sta op een parkeerplaats bij een restaurant dat dicht leek, maar nu zijn de lichten aan. Ik denk dat ik er ga eten en vragen of ik vannacht mag blijven staan.
    Het is gelukt, ik zit nu in de pizzeria en mag blijven staan vannacht 😃    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger

    Laatste dagje camping Porto -Vecchio

    4 november, Frankrijk ⋅ 🌙 16 °C

    De hele dag op de camping gebleven. Het plan voor vandaag schuift door naar morgen. Vandaag Octobus opgeruimd en schoongemaakt. Kleedjes uitkloppen en alles aanvegen, wat een zand had ik binnen zeg........ had bijna een privestrand.
    Deze laatste dag wilde ik de powerbanks en de accu van de fiets opladen en heb voor een dagje stroom genomen, 4.90 per dag.
    In het tentje bij de receptie gegeten, gnocchi met pesto en mozzarella, heel smakelijk en kijk wie er naast me komt liggen? Een van de honden, het voelde goed, misschien dat er toch iets minder angst overblijft?
    Lekker douchen en haren wassen, ik kan er weer even tegen de komende tijd 😃
    Ik heb ook een fysiek boek meegenomen waar ik gisteren in begonnen ben.
    Een soort science fiction roman over wat er kan gaan gebeuren als alle banktegoeden ineens op nul zouden staan en iedereen 1000 euro per dag kreeg, waarvan het resterende bedrag eind van de dag vervalt, zodat je niet kunt sparen. Wat kan je allemaal ineens doen met die vrijheid? Je hoeft niet meer te werken voor de hypotheek en vaste lasten, je hoeft ook niet meer naar je werk. Wat zou je dan kunnen gaan doen? Er is dan geen macht meer, want mensen kunnen niet meer omgekocht worden of gedreigd met baanverlies. Geen verschil meer tussen arm en rijk. Ook de media wordt niet meer betaald door adverteerders en sponsoren waardoor ze opeens vrij zijn om alles uit te zenden dat zij belangrijk vinden.
    Uitvindingen en ontdekkingen die onder in de la beland zijn omdat ze het grote geld in de weg stonden, kunnen nu gebruikt worden want er is geen mogelijkheid meer om winst te maken. Kortom het gaat om de vrijheid om te kunnen zijn wie je bent en wat zou je dan doen?
    Het boek past goed bij mijn opmerking van een week geleden dat we zo afhankelijk zijn geworden van onze telefoon.
    Ja of het allemaal waarheid zou kunnen worden dat weten we niet, maar Jules Verne hebben ze uitgelachen omdat hij in zijn boek 'twintigduizend mijlen onder zee' dingen had staan waarvan men dacht dat dat nooit zou kunnen. En toch is daar een heleboel van waar geworden.
    Het zet mij in ieder geval aan het denken. Eigenlijk ben ik al financieel vrij omdat ik niet meer hoef te werken en wel geld krijg om van te leven, dat is een bevoorrechte positie. Maar leef ik ook wie ik ben? Deels in ieder geval wel want het reizen heeft altijd al in mijn bloed gezeten en nu kan ik dat doen zo lang als ik wil ❤️    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Zoekplaatje, waar is de kraanvogel?Hier zie je de verschillende kleuren blauw

    Plage Santa Giulia

    3 november, Frankrijk ⋅ ☀️ 20 °C

    Weer prachtig zonnig weer vandaag, nog maar eens een strand bezoeken, dit keer Plage Santa Giulia.
    En wederom helemaal bij het strand pas een bord dat het verboden voor campers is. Wat moet je dan nog doen als je er al helemaal heen gereden bent? Nou dan maar kijken waar de weg nog verder naar toe gaat en toen stond ik ineens langs een soort binnenbaai waar heel veel flamingo's en een paar kraanvogels aan het fourageren waren. Een prachtig gezicht, wel jammer dat je het niet goed op de foto kunt krijgen. Als je de foto's probeert uit te vergroten dan is helemaal niet meer duidelijk wat er op staat. Dus jullie zullen me op mijn woord moeten geloven als ik zeg dat het flamingo's en kraanvogels zijn. Het verwonderde mij dat er zo weinig kraanvogels waren en toen ik het opzocht las ik dit:

    29-OKT-2025 - Het wachten op een spectaculaire doortocht van kraanvogels tijdens hun jaarlijkse trek wordt overschaduwd door triest nieuws uit Duitsland. Duizenden kraanvogels over de gehele West-Europese migratieroute zijn getroffen door de vogelgriep. Op de bekende rustplaatsen, waar normaal gesproken honderden tot duizenden ‘kranen’ luidkeels trompetteren, heerst nu een akelige, oorverdovende stilte.

    Geen wonder dat er maar een paar kraanvogels waren, verschrikkelijk voor de kraanvogels. Maar intussen vraag ik me af of ze nu de flamingo's besmetten met de vogelgriep?

    In ieder geval heb ik een mooi tijdje zitten genieten van deze prachtige vogels. Het verschil was het snelst te zien aan de manier van fourageren. Waar de flamingo zijn hals in een bocht draait om met zn snavel in het water te komen moet de kraanvogel met zn hele lijf een beetje zakken om met zn snavel in het water te komen. De kleur is natuurlijk ook heel verschillend, maar met een knal zonnetje erop en van een afstand is dat soms toch lastig te onderscheiden.
    Daarna naar het strand gelopen, minder mooi dan Palombaggia, maar wel weer hetzelfde aquamarijnkleurige water in het ondiepe gedeelte en dan verschillende kleuren blauw tot het diepe gedeelte waar het water echt blauw is.
    Heerlijk gewandeld, geluncht en een tijdje mijn boek gelezen.
    En toen weer terug, ik kon niet weg gaan, het zonnetje stond nu zo mooi op de binnenbaai en de vogels. Alhoewel er boven de bergen een hele donkere lucht zich ophoopte is het niet gaan regenen.
    Weer een tijdje foto's maken, die zijn niet beter geworden dan de eerste foto's, maar ik ben wel weer een aardig tijdje bezig geweest.
    Op de meeste foto's zie je niet dat het vogels zijn, het lijkt meer op een soort kleine spookjes of personen in witte gewaden.

    Voorlopig nu wel even genoeg strand gezien. Morgen wil ik een tour gaan maken langs verschillende stadjes in het binnenland en dan overmorgen vertrekken naar de volgende plek, weet nog niet waar dat is, ga ik vanavond uitzoeken.    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger

    Baie de Rondinara

    2 november, Frankrijk ⋅ ☁️ 19 °C

    Weer gezond ontbijten en dan koffie in het tentje, waar ik dan direct ook mijn telefoon op kan laden voor een nieuwe dag foto's maken.
    De kaart die ik van de Touristoffice in Moriani gekregen had eens even goed bestuderen.
    De camping is officieel vandaag dicht gegaan, maar ze zijn nog wel een tijdje aan het werk hier en daarom mag ik langer blijven 😃
    Daar wil ik graag gebruik van maken, maar moet dan gaan plannen wat haalbaar is om hiervandaan met de auto te doen.
    Ook wat info van de mevrouw van de receptie gekregen voor een dagtrip.
    En wat zag ik op de kaart nog? Er gaat een trein van Ajaccio naar Calvi en Bastia, dat is leuk, daar ga ik zeker gebruik van maken.
    Maar even terug naar vandaag. Er zijn heel veel mooie stranden in deze buurt, maar waar kun je een beetje gemakkelijk met Octobus komen? Ik zag een baai tussen een kust met kliffen, dat leek me wel wat. Volgens de navigatie kon je er vlakbij komen.
    Een hele mooie weg door de bergen er naar toe, af en toe wat smal maar goed te doen en je komt geen kip tegen. Dat zal in het hoogseizoen wel anders zijn denk ik.
    En toen ik er was lag er boven de ingang van de parkeerplaats een hoogtebalk van 2.10 m. De naastgelegen doorgang zonder balk was met een ketting afgesloten. Het is een betaalde parkeerplaats en als er iemand is zal die de ketting er wel af doen, maar er was niemand.
    Ik heb aan de buitenkant voor de ketting geparkeerd, daar kon toch niemand door.
    Wel gek dat er van te voren niets aangegeven staat over een hoogtelimiet, dat was toch wel het minste geweest voordat je deze weg kilometers lang gaat rijden.
    De baai was ook bijna helemaal verlaten, voor de mooie foto's hadden ze nog een zeilboot in de baai geankerd.
    Het was echt geweldig om al dat moois te zien. De kleur van het water is onwaarschijnlijk aquamarijn en het zand bijna spierwit en dan de rode rotsblokken, mooier had het niet bij elkaar gezocht kunnen worden.
    Ze hadden regen opgegeven voor vanmiddag en dat zag je in de lucht ook wel aankomen, maar voordat het begon was ik al weer bij Octobus.
    Nog even boodschappen doen bij de Spar en dan terug naar mijn plekje op de camping.
    De weegschaal slaat nog een stukje verder uit naar 'wat is Corsica mooi' 😃    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    2
    1Onderweg ook rode stenen

    Palombaggia

    1 november, Frankrijk ⋅ ☁️ 18 °C

    Weer eens een gezond ontbijtje van yoghurt, amandelen, havermout en honing. Wat een luxe dat je dat gewoon buiten op kunt eten, alhoewel dat moet je niet te vroeg willen want dan is het nog wel wat fris.
    Koffiedrinken in het tentje naast de receptie en gelijk even geïnformeerd of er een bus gaat naar Palombaggia, dat bekend staat als één van de mooiste stranden van Corsica. Helaas die gaat alleen in de zomer, dus dan maar met Octobus er heen rijden. Dat ben ik eigenlijk niet zo gewend, gewoonlijk zet ik Octobus neer en ga dan lopen, fietsen of met het openbaar vervoer ergens naar toe. Buiten het seizoen ergens zijn betekent aanpassing aan wat je gewend bent te doen.
    Op Googlemaps had ik een parkeerplaats opgezocht bij het strand van Palombaggia. Toen ik er aankwam herkende ik het want eergisteren was ik hier ook al geweest, maar toen was de slagboom dicht en bij de andere parkeerplaats was een hoogtebalk waar ik niet onderdoor kon dacht ik. Nu was de slagboom open dus reed ik de grote parkeerplaats op. Maar er was niemand en hoe kwam ik daar vandaan bij het strand? Van helemaal achterin kwam er een bestelauto aanrijden. Ik wuifde met mijn arm om m te laten stoppen. Het bleek dat de slagboom per ongeluk open stond en dat je na het seizoen hier niet meer mocht parkeren. Hij legde uit waar het wel kon en zei toen dat ik maar achter hem aan moest rijden. Bij de bushalte zei hij dat ik kon parkeren, want ja de bus reed niet meer. Hij zei ook dat er bijna nooit politie kwam om te controleren en dat ik hier ook kon blijven slapen. Nou dat zie ik toch echt niet zitten met alle verhalen die ik gehoord en gelezen heb, maar voor overdag was het een mooie plek.
    Op en bij het strand van Palombaggia vind je prachtige stenen en rotsen die van oranje tot donkerrood gekleurd zijn, inderdaad een heel bijzonder strand. Het begint me eindelijk duidelijk te worden waarom mensen Corsicaan zo mooi vinden. Alweer hele mooie dingen gezien vandaag en ook alweer een hele aardige, behulpzame Corsicaan. Het tij begint te keren 😃    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    Porto-Vecchio vanaf de haven gezien
    Uitzicht vanaf het terras op het bastionJohannes de Doper kerk, prachtige glas-in-loodramenMuseum Napoleon geslotenEen hele bijzondere winkelStraatjesDe havenPorto-Vecchio2Fietspompje en kettinkje

    Porto-Vecchio bezoek

    31 oktober, Frankrijk ⋅ ☀️ 20 °C

    Vanmorgen ontbijten in het tentje van de camping. Heerlijk jusd'orange, croissant, stokbrood, boter, jam en natuurlijk koffie.
    Maar voordat ik daar aangekomen was was ik al bijna weer rechtsomkeer gegaan, er zijn namelijk loslopende honden, 3 in dit geval. En dat aantal deed sterk terugdenken aan de achtervolging van 3 honden waarbij ik met de fiets gevallen ben. De schaafwonden zijn nu genezen, maar de angst zit er groter in dan daarvoor al het geval was.
    Ik zag ze lopen en was al omgedraaid, maar toen dacht ik 'ik moet er toch langs als ik zo meteen op de fiets naar Porto-Vecchio ga, en met de fiets lijkt nog veel meer op die situatie van toen'.
    Dus weer omgedraaid en naar het tentje toegelopen, dat ging zo waar goed. De honden zijn van de mevrouw van de receptie, van haar broer en van een jongedame die er werkt.
    Normaal gesproken had ik een andere camping opgezocht, maar in dit seizoen mag je blij zijn als je iets gevonden hebt. Zo zie je maar als het niet anders kan dan moet het maar. Wel bijzonder dat dit ook 3 best wel grote honden zijn, het moest gewoon zo zijn.
    Na het ontbijt wilde ik op de fiets richting centrum, maar de achterband van Norman was heel zacht, wat gek hij zal toch niet lek zijn? En natuurlijk geen fietspomp bij me.
    Met het fietsje naar de receptie om te vragen of ze een fietspomp hadden. De broer ging zoeken achter de receptie, in het tentje, in een schuurtje en zowaar daar kwam een mini fietspompje tevoorschijn.
    De broer pompte de band op en ik was klaar om te gaan.
    Vijftien minuten fietsen, ik heb hele stukken over het trottoir gefietst, het is zo eng om op een 2-baans weg te fietsen waar ze met 80 km langs je heen scheuren.
    Als eerste naar de Touristeninfo, daar kreeg ik een foldertje met een route langs de bezienswaardigheden.
    Porto-Vecchio is geen heel bijzondere stad, maar de smalle straatjes binnen de citadel zijn erg leuk.
    Natuurlijk naar het terras op het bastion met prachtig uitzicht op de haven.
    En al snel was ik natuurlijk ook de weg weer kwijt, niet erg want het dwalen door de straatjes is echt leuk. Eigenlijk wilde ik wel graag koffie drinken op de haven, dus dan moet je best een eindje naar beneden in de wetenschap dat je dat straks ook weer omhoog moet.
    Maar de haven was heel anders dan ik me voorgesteld had. Er lagen behoorlijk veel grote jachten en de restaurants en bars waren duidelijk gericht op het publiek dat bij die grote jachten hoort. Not my cup of tea, koffie trouwens ook niet. Dus weer terug naar de oude stad en toen ik omhoog keek was de stad wel heel erg hoog. Maar één manier om er te komen, gewoon gaan.
    Eindelijk weer boven heb ik een ijsje gegeten, echt lekker Italiaans ijs, 1 bolletje chocolade met echt stukjes mandarijn en 1 bolletje gemberijs met echt stukjes gember.
    De navigatie aangezet om het Touristoffice weer te vinden, want daar stond mijn fietsje nog.
    Terug op de camping de fotos bekijkend en een beetje uitzoekend hoor ik iemand 'madam' zeggen. Toen ik omkeek stond er een man die ik vanmorgen al in het tentje gezien had en hij gaf me een fietspompje en een soort kettinkje, 'cadeau' zei hij.
    Ik was wat verbouwereerd, pakte het aan en bedankte hem, wat een lief gebaar! Het kettinkje is het oog van Lucia, het verhaaltje staat bij de foto's, en het beschermt je ogen en je keel. Nou dat is handig, zou het misschien ook helpen tegen nachtblindheid? 🤣
    Een hele fijne dag vandaag, veel mooie dingen gezien en een lief gebaar van een Corsicaan. De weegschaal gaat een beetje meer richting leuk!    Meer informatie

  • Cornelia's camperreisCornelia goes to Bella ItaliaReiziger
    De camping van vandaag
    1Heerlijk onder de mensen ontbijtenHet toiletgebouwDe bbq-plek met zitjes voor mijn neusEten klaarmakenPrachtige camping

    Porto-Vecchio

    30 oktober, Frankrijk ⋅ 🌧 18 °C

    Vanmorgen toen ik wakker werd voelde het nog steeds niet goed op de camping. Het zou de hele dag bewolkt zijn met regen, dat maakte het nog erger. Het was nog droog en ik heb snel alles ingepakt om weg te gaan. Helemaal alleen op die camping, niemand die gisteren even was komen kennismaken. Alleen een jongen gesproken die met de bosmaaier bezig was en die zei dat het niet uitmaakte waar ik ging staan.
    Ik kan heel goed alleen zijn, maar dit was een beetje te veel van het goede.
    Toen ik het terrein afreed was er nog steeds niemand. Na een tijdje claxonneren verscheen dezelfde jongen, die moest bellen hoeveel ik moest betalen en toen kon ik gaan.
    Dat voelde heel goed. Blijven op een plek waar het niet goed voelt helpt niet. Iets gaan doen helpt wel.
    Onderweg gestopt om heerlijk te ontbijten in een leuk eettentje, weer onder de mensen!!!
    En toen rijden richting het zuiden. Veel campings onderweg maar allemaal al gesloten. Om 14.00 uur had ik nog steeds niets gevonden. Even koffie drinken en daar gevraagd of er iets open was. Ja de enige camping die nog open was lag 4 kilometer terug. Eerst even bellen en ja hoor ze waren open.
    Wat een verademing, een hele aardige mevrouw, een tentje waar je kunt ontbijten, eten, koffie drinken. En de camping is ook heel leuk. Veel caravans, niet allemaal bezet, maar ik zag toch wat mensen lopen.
    Heel grappig is het toiletgebouw, het lijkt of er patio's in het midden zijn en daar zijn mooie heesters en struiken geplant. In elke ruimte is de natuur onderdeel van het gebouw. Norman, het fietsje staat tegen de geschilde kurkeiken en naast Octobus heb ik mijn zitje gecreëerd onder de bomen.
    Lekker de overgebleven soep van gisteren opgewarmd met wat brood. En net toen alles afgewassen was begon het te spetteren, goeie timing.
    Heel tevreden zit ik nu in mijn Octobus 😃    Meer informatie

  • 2025© FindPenguins
  • Home
  • Over ons
  • Groepstracking
  • Pers
  • Voorwaarden
  • Privacy & Cookies
  • Helpcentrum
  • Afdruk