Momenteel aan het reizen
  • Cornelia's camperreis

Cornelia goes to Bella Italia

Een avontuur met open einde van Cornelia's camperreis Meer informatie
  • Via Ostuni naar Lecce

    19 september, Italië ⋅ 🌙 23 °C

    Vanmorgen lekker rustig aan, vertrek om 12.00 uur van de camperplaats. Een ritje van 45 minuten naar Ostuni, een prachtig wit stadje boven op een berg.
    Daarna lekker een lunchplekje aan zee, daar kan toch niets aan tippen, ik hou van het water, van het geluid van de branding. Heerlijk zoeken naar mooie stukken hout die ik eigenlijk allemaal wel mee wilde nemen, maar ja dat kan echt niet.
    Dan maar fotos er van gemaakt, ook leuk.
    Als laatste rit naar een hele leuke camperplaats op 11 fiets kilometers van Lecce, dat wij morgen gaan bezoeken. Hier blijven we 2 nachten.
    Heerlijk gedoucht, dat was echt wel nodig, een kattenwasje in de camper is okay, maar mijn haar wassen is echt heel fijn na zoveel warme dagen.
    Meer informatie

  • Trulli in Alberobello

    18 september, Italië ⋅ 🌙 19 °C

    Vandaag zijn we met z'n 3en achter elkaar aangereden, dat voelde heel goed na de vervelende inbraken van gisteren.
    Ons doel was Alberobello om daar de Trulli te bezoeken.
    Trullohttps://share.google/F8JCsnUTRZtJNY4ct
    We staan op een betaalde parkeerplaats waar gecontroleerd wordt, dat is even goed voor ons veiligheidsgevoel.
    Aangekomen eerst even lekker rustig aan tuttelen en smiddags met zn 3en het stadje in.
    We hebben genoten van de Trulli, meervoud van Trullo, ondanks dat het druk was met groepen toeristen en veel souvenierwinkeltjes.
    Vandaag mijn eerste ijsje gegeten en die was toch lekker..........😋
    Net wat we nodig hadden even helemaal iets anders.
    En Eva kreeg bij de apotheek gelukkig de medicatie die ze nodig had, want die hadden de inbrekers ook meegenomen.
    Meer informatie

  • Vreselijke domper na een leuke dag

    17 september, Italië ⋅ ⛅ 25 °C

    Met zn 3en om 10 uur op de fiets vertrokken. We gingen naar een natuurpark en eventueel door naar het stadje Trani. De wegen zijn echt zo slecht, vol met scheuren en gaten. En hoe zuidelijker we komen hoe meer afval er langs de wegen ligt.
    Onderweg nog even naar de zee en daar was een man bezig om inktvissen op een rots te slaan.
    Dat zag er uit als dierenmishandeling. Ik heb even opgezocht waarom dat gedaan wordt:
    "Door krachtig op het vlees te slaan of de dode octopus hard tegen een rots of muur te slaan – zoals ze in Griekenland doen – gaan de eiwitten kapot en wordt het vlees zachter."
    Oh gelukkig doen ze dat als ze dood zijn.
    Trani heeft ons aangenaam verrast, wat een leuk stadje! Heerlijk koffie gedronken en het stadje rondgewandeld. Nog even lekker lunchen en dan weer op huis aan. We hebben 32 km gefietst, een heerlijke dag.
    Maar bij aankomst bij de campers zag Eva dat er een zijraampje niet meer in de zijwand zat. Bij binnengaan bleek haar hele camper overhoop gehaald en waren er heel veel dingen verdwenen, zelfs haar medicijnen, ongelooflijk!
    En toen Kittie ging kijken hadden ze bij haar en stuk van een kunststof zijraam afgeknipt en waren zo ook bij haar binnen geweest en ook daar allerlei spullen, sleutels en geld verdwenen.
    Ik stond met Octobus naast Eva, maar bij mij was er niets kapot of verdwenen. Vanmorgen had ik nog gedacht om de stang die mijn deuren in de cabine aan elkaar verbindt op te bergen. Ik gebruik hem dikwijls snachts, maar ik dacht, nou ja kan geen kwaad om m te laten zitten, misschien is dat mijn geluk geweest?
    Heel vervelend allemaal, Eva en Kittie moesten naar de politie om aangifte te doen en werden, na 2x doorgestuurd te zijn naar een ander bureau, geholpen door een agent die alleen maar Italiaans sprak. Die heeft uiteindelijk een bewijs van aangifte afgegeven, dat is nodig voor de verzekering.
    Je leest inderdaad dat het in Zuid-Italië minder veilig is, maar zolang er niets gebeurd denk je dat dat je niet zal overkomen. Ik moet zeggen dat het gevoel van veiligheid nu even heel ver te zoeken is.
    Meer informatie

  • Barletta

    16 september, Italië ⋅ 🌙 24 °C

    We krijgen het samen reizen steeds beter onder de knie. Ieder vertrekt smorgens op haar eigen tijd als het een reisdag is en rijdt een eigen route. Als we iets gaan bekijken op de plek waar we staan dan spreken we een tijd af en gaan gezamenlijk.
    Dat betekende vanmorgen dat Kittie als eerste weg was. Nadat ik Octobus reisklaar had gemaakt ben ik op koffiejacht gegaan en heb heerlijk op de haven op een terras cappuccino met een croissant, hier heet dat brioche, gehad.
    Toen ik terug bij de Octobus kwam was Eva ook al vertrokken. Voor mij ook tijd om te gaan.
    Ik wilde langs Monte Sant Angelo want dat was zeer de moeite waard. Daar aangekomen wilde ik niet op de grote parkeerplaats parkeren, maar een parkeerplaatsje dichterbij zoeken. Nou dat heb ik geweten. Ik kwam in het centrum van het oude stadje terecht en de navigatie gaf aan dat ik linksaf een straat in moest, je moest 3x kijken om de straat te kunnen zien, zo smal was die. Daar kon ik nooit indraaien. Dan maar doorrijden, nou ja dat was niet eenvoudig omdat er heel veel 1-richting straatjes waren. Gelukkig maar, want je zou er ook niet met 2 autos langs elkaar heen kunnen rijden. Met het zweet in mijn handen en op mijn rug kwam ik het stadje weer uit en had opeens helemaal geen zin meer om weer een parkeerplaats te gaan zoeken. Ik kom hier nog wel eens een andere keer terug dacht ik.
    Toen ik alweer een stukje op weg was richting Barletta zag ik dat ik nog maar heel weinig diesel had. Via googlemaps het dichtsbijzijnde tankstation opgezocht en dat was 14 km, 20 minuten rijden bij mij vandaan. Onderweg had ik geen internetverbinding meer en de navigatie deed het dus ook niet meer. Ik dacht dat ik gezien had dat ik linksaf moest over 3 km dus dat heb ik gedaan. Toen kwam ik echt in de middle of nowhere terecht. Doorgereden tot ik wat bebouwing zag en daar gestopt om te kijken of ik daar wel internetbereik had. En ja hoor gelukkig hier deed internet het weer. Maar ik zag ook dat ik de verkeerde kant op was gereden. Oh oh ........ en ik had al zo weinig diesel. Het was nu 39 minuten rijden naar het dichtsbijzijnde tankstation. En waar kwam ik weer uit? Bij Monte Sant Angelo (niet gedacht dat dat terugkomen zo snel al zou zijn) en weer kwam ik in de akelig smalle straatjes terecht. Op een gegeven moment kon ik niet rechtdoor want dat liep steil naar beneden, niet naar links want daar begon een trap en naar rechts zag ik ook een trap, wat nu? Er stond een auto achter me, daar ben ik naar toegelopen en gevraagd waar ik kon tanken. Een aardige Italiaan zei dat ik naar voren moest rijden zodat hij er langs kon en dat ik hem dan moest volgen. Rechts naast de trap bleek een hele smalle doorgang. 3x heb ik weer achteruit moeten steken om een draai te kunnen maken en gelukkig bleef de aardige Italiaan dan geduldig wachten. En ja hoor daar zag ik dan eindelijk het tankstation. Na grazie mille vertrok de Italiaan weer en kon ik de tank volgooien.
    Natuurlijk kon ik het stadje nog gaan bekijken, maar intussen had ik het helemaal gehad met Monte Sant Angelo en ben op weg gegaan naar Barletta.
    Als je dit ziet als metafoor voor iets, wat zou dit dan zeggen?
    Toen Eva vanavond haar fiets van de drager afhaalde bleek dat de remblokjes vastzaten. De fiets was onderweg, door het ontzettend slechte wegdek, met het achterwiel van de drager geraakt en ondanks dat alles goed leek had de fiets daar toch schade van opgelopen, wat een pech.
    Met de fiets op de drager naar een bikeshop 8 km verder. Onderweg schoot hij er bijna weer af, wat een slechte wegen met diepe gaten.
    We hoopten dat de fiets morgen dan gemaakt kon worden, maar tot onze stomme verbazing begon een hele leuke, aardige jongeman direct met de remblokjes vernieuwen. Maar toen was het nog niet klaar. Het wiel was uit het lood en er moesten wat spaken gesteld worden. Blij hadden we de fiets weer helemaal in orde mee en konden we weer op onze leuke camperplaats aan de haven staan.
    Vanavond nog getrakteerd op een oefening van een .............. Ja hoe moet je dat noemen? Een percussiegroep? We hadden eerste rang!
    Meer informatie

  • Vieste

    15 september, Italië ⋅ 🌙 22 °C

    Op de fiets naar Termoli, waar we heerlijk koffie gedronken hebben. Daarna een prachtige rit naar Vieste, door een heel mooi natuurpark, met echt heel veel bochtenwerk. En ook veel schaduw, dus vandaag was ik niet gekookt. Ik heb erg van deze mooie route genoten. Jammer genoeg weer bijna geen foto's kunnen maken omdat er geen mogelijkheden waren om te stoppen.
    Aangekomen in Vieste was Eva er al. De cp die we uitgezocht hadden was niet echt uitnodigend te noemen. Maar gelukkig had Eva een andere plek gevonden waar we heel goed staan.
    Naar de haven gelopen waar we heel lekker hebben gegeten en gezeten. Het was weer een hele fijne dag.
    Meer informatie

  • Termoli

    14 september, Italië ⋅ ☁️ 24 °C

    Vandaag verjaardag van mijn kleindochter Lola, heel jammer dat ik daar niet bij kan zijn. We hadden een behoorlijke tocht voor de boeg, dus hadden we besloten om de tolweg te nemen. Om 10 uur vertrokken en om 16.00 uur op de plaats van bestemming, incl. 2 pauzes 6 uur onderweg. Dat was geen lolletje kan ik je zeggen. Ik heb geen airco en op de tolweg is alles asfalt, dus erg warm, en geen enkele schaduw. Ik was bijna gekookt toen ik aankwam en dacht erover om op eigen houtje verder te gaan want dit soort ritten is me veel te lang. Gisteren een fijne rustdag, maar vandaag was dat effect al weer helemaal weg. Ik vroeg me onderweg af waarom we zo aan het doorjakkeren zijn en waarom ik daar aan meedoe. Dit is helemaal niet mijn manier van reizen.
    Toen Eva aankwam was ik heel blij haar te zien, Kittie was nog onderweg.
    We zijn lekker naar het strand gegaan, met de voeten door het water en lekker iets kouds drinken bij een strandpaviljoen. Het was fijn om het er even met Eva over te hebben en het strandbezoek hielp ook om alles weer even te vergeten van vandaag.
    Morgen weer een nieuwe dag en dan gaan we niet zo ver.
    Het strand staat hier vol met ligbedden en parasols, dat schijnt langs de hele kust zo te zijn, maar wat is het heerlijk om de zee weer te zien!
    Meer informatie

  • Rustdag

    13 september, Italië ⋅ ⛅ 17 °C

    Heerlijk helemaal niets hoeven vandaag op zo'n prachtige plek. Lekker een beetje aanlummelen, boek lezen, soep maken en vanmiddag een wandeling. Ik ben weer helemaal opgeladen en kom hier zeker nog eens terug om meerdere dagen in dit gebied te kunnen blijven.Meer informatie

  • Boven op een berg

    12–15 sep., Italië ⋅ ☀️ 18 °C

    Prachtige plek boven op een bergpas gevonden, maar zonder internetbereik. Nu af en toe even bereik, dus ik probeer het nu maar.
    Vanmorgen tot vlak bij Urbino gereden om vervolgens naar het stadje te lopen. Het is een heel mooi gerestaureerd stadje en het is de geboorteplaats van schilder/beeldhouwer/architect Rafael Stanzi
    "Hier plaats ik later nog een link, lukt nu niet meer de directe internetverbinding"
    We hebben een bezoek gebracht aan zijn geboortehuis, en heel mooi statig gebouw, dit was geen arme kunstenaar, maar wel een hele getalenteerde.
    Verder natuurlijk nog een paar kerken en het stadje zelf bekeken. Het is ongetwijfeld een mooi stadje, maar het is erg toeristisch met heel veel souvenierwinkeltjes en groepen mensen in de straten. We hebben er heerlijk gegeten en toen weer op rit naar deze prachtige plek in het natuurpark Sibillini.
    Morgen een rustdag, misschien een wandelingetje of zo, maar vooral even niets hoeven, daar heb ik echt behoefte aan.
    Meer informatie

  • Op weg naar Urbino

    11 september, Italië ⋅ 🌙 22 °C

    Vandaag een heerlijke lange rit door de bergen naar een camperplaats in de buurt van Urbino. Het eerste stuk was nogal saai, dat eerst maar even doorbijten. Om te eten ben ik bij een tankstation gestopt waar een plekje in de schaduw was. Daar heerlijk een middagmaal gemaakt en een kopje koffie toe gehaald in de bar van het tankstation. De vrachtwagenchauffeurs hebben ook alleen maar de tankstations waar ze kunnen stoppen. Langs de weg zijn alleen maar kleine inhammen in de volle zon.
    Na het eten begin het landschap al snel te veranderen. En ja hoor daar waren de bergen. De wegen door de bergen waren smal, steil met heel veel bochten. Maar wat een prachtige vergezichten! Helaas langs deze bergwegen bijna geen mogelijkheid om te stoppen, dus niet veel fotos kunnen maken.
    Om 10.30 gaan rijden en rond 18.00 aangekomen op de camperplaats. Het was een mooie dag en ik heb er van genoten. Morgen gaan we Urbino bezoeken.
    Meer informatie

  • Offday in Bologna

    10 september, Italië ⋅ ☁️ 24 °C

    Wat heb ik vannacht slecht geslapen, het is veel te warm in de Octobus. Ondanks dat ik me gewassen had (met koud water) en dat verfrissend was, binnen de kortste keren weer helemaal bezweet. En zonder laken over me heen word ik gestoken door de hele kleine mugjes, ik zit al helemaal onder de muggenbeten, die extra gaan jeuken als het warm is.
    Vanmorgen al moe opgestaan, een klein eindje rijden naar Bologna, 40km, ingeparkeerd in een straat waar ik niet blij van word. In de Octobus koken kan eigenlijk niet, te laag als het dakje niet open kan en dat kon niet open omdat het regende. Dan maar bietensalade, dat hoeft niet gekookt.
    Het fietstochtje naar Bologna was leuk, maar aangekomen in de stad was ik heel erg moe. Van een stad word ik sowieso snel moe, maar nu was het dus dubbel. Het tempo en het aantal dingen dat per dag gedaan wordt is me echt te veel. Dan probeer ik het toch en moet ik uiteindelijk daarvoor de rekening betalen en dat is nu.
    Met Kittie en Eva afgesproken dat zij hun gang gaan en dat ik ergens ga zitten en rust neem.
    Dat zit ik nu te doen op een terras onder een galerij waar ze in Bologna 40 km van hebben. Eva vertelde dat dat was omdat ze dan woningen boven de galerijen konden maken en dat dat in die tijd nodig was. Ze geven trouwens ook fijn schaduw en je loopt beschermd van het verkeer.
    De accu even van de fiets afgehaald en gevraagd of die opgeladen kon worden bij het koffietentje. Er werd gewezen op een stopcontact waar de stekker niet in ging passen, jammer dan maar alleen koffie.
    Na een tijdje kwam de mevrouw de accu halen want ze had dus toch ergens een mogelijkheid gevonden om m op te laden, wat lief. En zo begint de offday langzamerhand weer om te draaien in een goede dag 😃
    Meer informatie

  • Po-delta en Ravenna

    9 september, Italië ⋅ ☁️ 23 °C

    Een heerlijke fietstocht gemaakt door de Po-delta vanmorgen, dat was een mooie tocht over meestal een heel smal onverhard weggetje langs het water. Veel visnetten gezien die met een installatie op een soort boothuis en aan de wal vastgemaakt zaten. Ik denk dat ze ze bij het juiste tij laten zakken en dan gewoon weer op kunnen halen met de vangst erin. Geen brandstof, geen gevaarlijke vaartochten, slim bedacht zo. We moesten op een bepaald moment met een pontje naar de overkant omdat we niet over de riviermonding heen konden.
    Onderweg nog even koffie en daarna nog flamingo's gespot. Na zo'n 3 uur waren we weer terug bij onze campers. Zullen we nog even lekker vis gaan eten in het leuke stadje? Dat leek ons wel wat en we hebben heerlijk gegeten, vandaag wordt er niet gekookt 😃
    Ja en wat gaan we dan nu doen? We kunnen nog wel naar Ravenna rijden, dat is maar zo'n 30 km verder. Dat was een heel goed plan. Ja en toen we er toch al waren konden we misschien direct nog even naar de mozaïeken gaan kijken waar Ravenna zo beroemd om is. Als eerste naar Basilique de San Vitale, je mond valt open zo mooi. Dat ze zoiets kunnen maken met mozaïeksteentjes, ongelooflijk.
    Daarna konden we ook nog even voordat het zou sluiten naar Basilique de Santa Apollinare, van een hele andere orde, maar ook prachtig! Echt een stad om nog eens naar terug te gaan. Maar we willen ook een beetje doorrijden, want anders halen we Sicilië niet in de tijd die we uitgetrokken hebben.
    Dus morgen vertrekken we naar Bologna om daarna wat sneller zuidelijker af te zakken.
    Meer informatie

  • Naar de Po-delta

    8 september, Italië ⋅ ☁️ 25 °C

    We zouden oorspronkelijk naar Bologna gaan, maar eerlijk gezegd had ik het gehad met de steden en had ik meer behoefte aan natuur. En we besloten naar de Po-delta te gaan. We gingen pas na 11 uur weg, het was niet zo ver rijden, maar voordat we er dan alle drie zijn is toch bijna de dag voorbij. Gisteren was het ook al laat savonds voordat we thuis waren en dan kan ik niet direct slapen door alle invloeden die dan eerst tot rust moeten komen.
    Nu heb ik vooral behoefte aan een beetje rust, dus ben ik een tijdje met mijn stoeltje op de dijk gaan zitten lezen, uitkijkend over de Po-delta. Kittie en Eva zijn nog een wandeling naar het stadje aan het maken en ik lig lekker op mijn bed deze footprint te maken. Morgen gaan we een fietstochtje maken langs het water. Het is echt fijn dat we onze fietsen bij ons hebben, daar hebben we al best veel gebruik van gemaakt.
    Meer informatie

  • Padua

    7 september, Italië ⋅ 🌙 20 °C

    Na eerst vanmorgen nog naar Theatro risido geweest te zijn voor een experience van Klimt en Shakespear, Un bacio senzo tiempo (A timeless kiss)

    https://m.youtube.com/watch?v=SwQm-q08eFM#botto…

    doorgereden naar Padua.
    Daar wilde ik morgen graag de oudste botanische universiteits tuin van Europa bekijken. Gelukkig had Eva even gekeken naar de openingstijden en morgen bleek hij gesloten.
    Dan maar besloten om het vandaag te doen en omdat de Capelle degli Scrovegni er niet ver vandaan is, die ook maar meegepakt.
    Vooral dat laatste bezoek was heel bijzonder. Wij hadden tickets met een tijdslot van 20.00 uur. Om 20.00 uur liepen we richting kapel terwijl het al donker begon te worden, dat gaf een extra bijzonder gevoel aan het bezoek. Bij de kapel aangekomen moesten we in een ruimte plaatsnemen waar je als het ware geprepareerd werd om de kapel in te mogen, ontdaan van alles wat schadelijk voor de schilderingen zou kunnen zijn. Gelukkig tonen ze daar dan ook een film met veel informatie over de kapel, de schilderingen en de restauratie.
    Het is echt een bijzondere belevenis om al die bijzondere schilderingen van dichtbij te kunnen bekijken.

    https://cappellascrovegni.padovamusei.it/it/cap…

    Om half 10 pas weer terug bij onze campers, moe maar voldaan na een ongepland voor dag.
    Meer informatie

  • Verona

    6 september, Italië ⋅ ☀️ 27 °C

    Vandaag was het kerkendag, niet in Verona, maar voor ons. Heerlijk op de fiets een route gemaakt langs 4 kerken, Complesso del Duomo; Chiesa di San Fermo; Basilica San Zeno en Basilica Santa Anastasia. Sommige waren sober en mooi en anderen soms drukkend door de hoeveelheid kapellen, goud en schilderingen. Interessant om zo deze 4 kerken te kunnen vergelijken. Een greep uit de enorme hoeveelheid foto's die ik gemaakt heb. Het was een hele fijne dag en dan vanavond als toetje nog de opera, maar die foto's voeg ik morgen toe want het wordt een latertje vanavond. We staan nog steeds op dezelfde parkeerplaats want die bevalt ons bijzonder goed 😃

    Aanvulling wat betreft de opera
    Wat een spektakel was dat. Niet meer zoals we gehoord hadden dat je drinken en eten mee nam en het met elkaar deelde. Na corona is dat niet meer teruggekomen. Je mag alleen een flesje water mee brengen.
    We waren er al vroeg en toen was de arena nog bijna leeg, langzamerhand stroomde het vol totdat je geen leeg plekje meer kon zien. Je zit op de stenen treden met de voeten van de achterburen achter je rug. Dat was wel een hele zit zo, maar werkelijk de moeite waard.
    Prachtig als het donker valt en het toneel verlicht is. Eva had een verrekijker mee, dat was heel fijn want we zaten er te ver vanaf om echt de gezichten te kunnen onderscheiden.
    Het geheel duurde 3 uur met 2 pauzes tussendoor van zo'n 20 minuten waar je dan kon staan en een beetje bewegen. We waren na middernacht pas weer thuis
    Meer informatie

  • Bergamo beneden

    5 september, Italië ⋅ 🌙 23 °C

    Vandaag de drie musketirettes op de fiets naar Beneden Bergamo. Een leuke wandeling ter plaatse gemaakt. Oa in een heel mooi oud bankgebouw, waar je niet mocht fotograferen. Maar ja voordat ze dat gezegd hadden had ik al wat fotos gemaakt. En ook nog binnen in het paleis van justitie, daar moest onze bagage door een infrarood machine en daar mochten we ook niet fotograferen. Alleen een plaquette met allemaal glazen vlinders mochten we fotograferen en de tekst die er bij stond, in het Italiaans natuurlijk. Het is waarschijnlijk voor mensen die zijn overleden aan Covid, er stond in ieder geval covid19 in de tekst. Voor we er uit liepen werd mijn telefoon gecontroleerd om te zien of ik toch niet stiekem foto's van iets anders had gemaakt. En dit keer had ik dat idd niet gedaan gelukkig.
    Heerlijk op een terras in een grote zuilengalerij koffie gedronken. Daar waren een meisje met een viool en een jongen met een stuk plastic een performance aan het geven voor de automobilisten die voor een stoplicht moesten stoppen, is eens iets anders dan iemand die je voorraam ongevraagd komt wassen. Het zag er heel mooi uit, ik heb even een praatje met ze gemaakt en gevraagd of ik ze mocht filmen. Dat deden ze graag, eindelijk het gevoel dat er iemand geïnteresseerd was. Het was heel mooi om te zien hoe een viool en een stuk plastic zo'n mooi magisch geheel kunnen vormen. Daarna zijn we naar Verona gereden, de camperplaats was al vol en we staan nu in een straat ingeparkeerd. Morgenavond gaan we naar de opera Rigoletto in het oude amfitheater, dat verheug ik me nu al op 😃
    Meer informatie

  • Officiële opening van de Italië-reis

    4 september, Italië ⋅ ⛅ 21 °C

    Een heerlijke luie dag vandaag. Eerst koffiedrinken met Eva en Kittie was er eventjes later ook bij. Wat leuk om elkaar weer te zien. De koffie duurde zo lang dat het al weer lunchtijd was en lekker op een terrasje van een lunch genoten.
    Daarna moest ik weer terug om Octobus klaar te maken voor vertrek naar onze gezamenlijke camperplaats in Bergamo.
    De stoeltjes buiten en lekker bijkletsen. Allemaal ons eigen potje koken en ik heb eindelijk gedoucht. Ik snap niet dat de muggen mij nog lekker vonden na meer dan 2 weken niet gedoucht te hebben, maar ik ben lek gestoken door hele kleine mugjes.
    Morgen gaan we op de fiets de beneden-stad van Bergamo bekijken en we vertrekken pas om 10 uur, heerlijk relaxed.
    Meer informatie

  • Bergamooi

    3 september, Italië ⋅ 🌙 21 °C

    Heerlijk de hele dag naar Bergamo. Eerst met het fietsje naar de bushalte, volgens de navi 9 minuten, maar je raad het al dat werd ietsje langer. Met de bus 29 haltes, 37 minuten. Ik zit toch echt wel een stukje van het centrum vandaan. Na de bus in de Funiculare naar boven en dan sta je ineens midden in het oude centrum op een plein.
    Eerst maar eens koffie in de uitspanning die bij de funiculare lijkt te horen. Wat een leuk café, artdeco-achtig met deuren van metaal met glas erin, prachtige boogramen met glas in lood en een heerlijk balkonterras waar vanaf je een prachtig uitzicht hebt.
    Daarna gewoon lopen door het oude gedeelte van de stad, met een bezoek aan het Palazzo della Ragione waar je gratis in mag en er ook nog kunst aan de muren hangt. In het midden van de grote zaal staat een sculpture van een liggende man, helemaal wit, op een bank, die liggend aan het plassen is. Er zit een filmpje bij en als je goed op de juiste plek kijkt zie je een waterstraaltje lopen. Heel grappig dat een mevrouw, ook helemaal in het wit, een foto probeert te maken van heel dichtbij van?????
    Natuurlijk ook een bezoek aan de kathedraal van Bergamo. Heel ruim en licht met hele mooie kapellen, elk weer voorzien van een eigen rond plafond, beslist de moeite van een bezoek waard.
    Onder de zuilengalerij van het Palazzo heerlijk in de schaduw mijn boek zittend op een trap gelezen.
    Weer een eindje lopen en dan weer terug naar Octobus. Alles bij elkaar duurt het een uur om van mijn slaapplekje naar het centrum te komen.
    Morgenochtend koffie drinken met Eva, die daarna Bergamo gaat bezichtigen, misschien vergezeld van Kittie als die op tijd is. Ik ga na de koffie weer terug, Octobus inpakken en dan naar de camping waar we met z'n 3-en overnachten en waar onze Italie -reis dan echt begint 😃
    Meer informatie

  • Bergamo buitenwijk

    2 september, Italië ⋅ ☀️ 21 °C

    Gisteren geen spectaculair onweer, alleen maar een vaag gerommel op de achtergrond. Wel veel regen vannacht, maar vanmorgen was het weer droog en scheen de zon weer.
    Heel lang gereden vandaag, weer weinig kilometers, net over de 200, maar meer dan 5 uur over gedaan, inclusief pauze. Het eerste stuk was door een wijngebied. Door de regen van afgelopen nacht was dat helemaal fris gewassen en het was allemaal zo groen dat het pijn aan je ogen deed. De tweede helft was meer een vlak gebied met stadjes waar je doorheen reed.
    De plek waar ik nu sta is helemaal niet interessant, het is een buitenwijk, want ik mag met Octobus Bergamo niet in.
    Rond 15.00 uur was ik er en wat was het warm 🥵. Omdat ik gewoon in een straat sta kan ik geen stoeltje buiten zetten en binnen in de bus was echt niet te doen.
    Dan maar beginnen met de roestplekjes aan de schaduwkant van Octobus. Ik heb een heel handig apparaatje gekocht dat met usb opgeladen kan worden, daarmee dacht ik de plekken waar je met schuurpapier moeilijk bij kan te schuren. In het begin ging het heel goed, maar na een tijdje was het schuurkopje helemaal glad en kon ik er niet meer mee schuren. Handig zo'n apparaat, maar nog handiger was het geweest als ik reservesetjes had gekocht.
    De primer was met deze warmte wel heel snel droog, afijn lekker bezig geweest.
    En dan moest ik ook nog mijn 20 minuten loopje doen. Dat nodigt niet erg uit in zo'n saaie, onpersoonlijke buurt. Toch maar gedaan en tevreden over mezelf en deze dag.
    Meer informatie

  • Bijna bij Rifugio Nuvolau

    1 september, Italië ⋅ ☁️ 22 °C

    Vanmorgen de bus weer even aan kant gemaakt, na twee dagen is het een zooitje in zo'n kleine ruimte. Gelijk ook even op de begraafplaats water gehaald voor de tank.
    Daarna naar Rufugio Fedare, waar de kabelbaan naar boven gaat. Bij het intypen van de bestemming kreeg ik een code rood alarmfase voor hevig onweer. Oh nee toch dan gaat de kabelbaan misschien niet vandaag. Bij de kabelbaan zeiden ze dat het onweer morgen pas kwam, dus gerustgesteld heb ik een retourtje gekocht. Adembenemend mooi om in de stilte in zo'n stoeltje te zitten, de koele bergwind door je haren en de panorama's voorbij te zien komen, ik had er wel een uur in willen blijven.
    Boven aangekomen bij Rifugio Auvera was het heel erg druk met mensen met stokken en mensen met een helm op en een soort broektuigje, die gingen waarschijnlijk abseilen.
    Ik ben nog gaan kijken naar het pad naar Rifugio Nuvolau, dat was nu nog maar 1 kilometer. Maar je moest wat ik kon zien een stuk over de rotsen klauteren en het werd opeens flink kouder. Nog steeds een beetje duizelig en dan zonder stokken, het leek me niet verstandig. Ik had al zo genoten in de kabelbaan dat het zo ook goed was.
    Heerlijk smaakt de koffie zo hoog in de bergen en wat leuk om iedereen in de weer te zien. Op een gegeven moment kwam de groep met helm en broektuigje stuk voor stuk terug, allemaal met een triomfantelijke lach op hun gezicht, het was ze gelukt dat was duidelijk.
    Nog maar een kop koffie en heerlijk genieten van het prachtige uitzicht.
    Daarna de tocht naar beneden, die was nog mooier want van boven naar beneden heb je een veel beter zicht, zo zag je ook goed een deel van de weg met de mooie bochten.
    En ja dan sta je weer beneden en wat nu? Het weerbericht zei toch echt dat het vanavond al ging onweren. Volgens google moest je met onweer in de bergen zorgen dat je in een dal bent want dat kan het minst kwaad.
    Maar ik besloot dat het maar een paar dalen verder moest zijn en ben gaan rijden. Ik sta nu in Mezzocorona op een hele leuke camperplek die hoort bij een distilleerderij, misschien kan ik morgen een kijkje gaan nemen? Voor nu verheug ik me op het onweer, ik sta veilig en er staat nog een andere camper naast me. Ik hoop op mooie bliksems boven op de bergen 😃
    Meer informatie

  • Rifugio Nuvolau niet gehaald

    31 augustus, Italië ⋅ ☀️ 18 °C

    Vanmorgen weer op pad om naar het begin van de hike te komen. Dat bleek bijna onmogelijk omdat er overal aan beide zijden van de weg autos geparkeerd stonden en er echt geen plekje voor mij over was. Toch maar weer terug gereden net zo lang tot ik een plekje gevonden had. Dat was al weer een aardig eindje van het beginpunt af. Maar plotseling kwam ik bordjes tegen waarvan er één naar rif. Nuvolau verwees, slechts 1.40 u en 5.3 km. Dat leek me wel wat, maar wat was dat afzien, het was een heel klein olifantenpaadje dat steil omhoog ging. En omdat het gisteren nogal veel geregend had was het best glad. Omdat ik mijn stokken in de rugzak heb die Kittie mee gaat nemen miste ik houvast. Ik had wel de paraplu meegenomen die ik gebruikte als een soort stok, maar die was zo laag dat ik het er van in mijn rug kreeg. Daar kwam nog bij dat ik gisteren al een beetje duizelig was en dat is op een steile helling ook niet bevorderlijk. Toen ik ook nog grote druk op mijn hoofd voelde besloot ik dat het niet verstandig was om deze hike vandaag te doen. Ik ben nog steeds een stukje naar boven gelopen en dan weer even zitten totdat ik bij een pad uitkwam dat horizontaal het olifantenpaadje kruiste. Daar was er een bordje, 1.20 u naar rif. Nuvolau, er stond geen km meer bij. Maar de andere kant op was het 10 minuten naar een andere Rifugio die aan de weg ligt. Dat was een goed idee. Lekker buiten op het terras koffie drinken en kijken naar de bonte mengeling van wielrenners, motorrijders en hikers wat daar allemaal samenkomt om iets te drinken en te eten. Dit is de Colle Santa Lucia en is een waar Eldorado voor de wielrenners en motorrijders met al zijn bochten.
    Ik zat aan een tafel met 2 Duitse vrouwen, zij komen uit de buurt van München, en zij vertelden dat je eerst ook aan de hoogte moet wennen en dat dat die duizeligheid kan veroorzaken.
    Daarom morgen tweede poging, maar dan ga ik met de kabelbaan naar boven en moet dan nog maar 1 km tot Rifugio Nuvolau, weliswaar met veel steil geklauter wat ik gelezen heb. Maar ik ga sowieso genieten van de kabelbaan en het mooie uitzicht daar boven. Of ik de rifugio haal zie ik nog wel.
    Ik kwam mezelf wel weer tegen toen het niet ging naar boven. Als ik iets wil dan ben ik daar nog niet zo snel vanaf te brengen. Na mezelf toe gesproken te hebben dat het waar ik nu was ook heel mooi was en dat ik daar ook van kon gaan genieten zakte het gevoel van gefaald te hebben weg en ik heb nog een hele leuke dag gehad.
    Ik sta nu op een fijne, rustige plek bij een begraafplaats, vooralsnog nog alleen, ik hoop dat er nog campers bijkomen, dat voelt wel beter.
    Lekker op mijn gemakkie de groenten gesneden voor de soep en ja hoor de eerste soep van deze reis staat in bed verder te garen. Het voelt of ik alles weer een beetje gewend ben in mijn Octobus 😃
    Meer informatie

  • Nog anderhalve kilometer

    30 augustus, Italië ⋅ ☁️ 10 °C

    Vannacht niet gewekt door de politie, dat is goed gegaan. Maar er sliep wel iemand naast me, dat was Norman het fietsje 😃 Om niet te veel aandacht te trekken had ik m binnen laten staan. Het is geen vervanging voor Max, maar hij deed erg zijn best om een goed maatje te zijn. En bovendien moet Norman ook van tijd tot tijd opgepompt worden.
    Als eerste vanmorgen maar even tanken want wie weet hoeveel Octobus verbruikt in de bergen. Maar wat raar mijn tankapp zegt dat er geen internetverbinding mogelijk is. Oh no hoe moet ik nu weten waar ik kan tanken? De navigatie had ik ervoor al aangezet en die deed het gelukkig nog wel met offline kaarten. Dan maar vast op weg en bij het eerste de beste tankstation volgooien.
    Dat tankstation kwam al snel in zicht en laten ze daar nou ook koffie hebben, twee vliegen in één klap. Op de navigatie staat dat het 255 kilometer is en dat ik er 5.22 uur over zou doen. Dat was toch zeker omdat ik geen internetverbinding heb? Nou ja, ik zie het wel.
    Toen de verbinding weer hersteld was bleef dat de tijd die de navigatie opgaf. Wat gek waar zit m dat dan in?
    Nou ik kan je vertellen dat het venijn voor het grootste gedeelte in het staartje zat, maar ook de schoonheid zat daar in.
    Bij de laatste 85 kilometer gaf de navi nog 2 uur rijden op en dat had ik ook echt nodig. Een aaneenschakeling van bochten, rijden in de 2e versnelling en soms zelfs terugschakelen naar 1 omdat het zo steil omhoog ging. Het stikte van de motoren op de weg, wat zullen die genoten hebben van al dat bochtenwerk. En waar ik dacht dat het vanmorgen al mooi was, dit laatste stuk is sprakeloos mooi. Geen idee hoe ik dat moet omschrijven.
    Ik sta nu 1,5 km (hemelsbreed) van Rifugio Nuvolau af waar ik morgen heen wil, dit stond echt boven aan mijn lijstje, ook wat hoogtevrees betreft trouwens. Op een hoogte van 2151 m.
    Vandaag heb ik de hele dag gereden omdat ze voor morgen droog weer opgeven in deze buurt en overmorgen alweer regen.
    Ik sta nu op een parkeerplaats bij een restaurant, waar ik vanavond pas om half 10 een tafeltje heb en mag hier vannacht blijven staan, dus geen kans op politie aan de deur. Wel een extra dekbedje want het is hier in de bergen best koud 😃
    Meer informatie

  • Het klooster en nogmaals Blautopfbron

    29 augustus, Oostenrijk ⋅ 🌧 14 °C

    Vanmorgen lekker vroeg naar het stadje, ditmaal door de borden Altstadt te volgen. Zonder verdwalen kwam ik in het oude gedeelte terecht. Oude straten waar een kanaaltje langs de mooie oude huizen loopt, lekker genieten met het zonnetje erbij. Koffie drinken in een leuk alternatief tentje dat vroeger het badhuis van het stadje was geweest. Het oude bad was in tweeën gezaagd en daar was een zithoek van gemaakt. Gehaakte kussentjes voor op de stoelen en oosters aandoende kleedjes op de tafels. Alles met liefde en zorg samengesteld, zelfs tot in het toilet, ongebleekt bruin toiletpapier, allerhande menstruatie artikelen, kast met echte handdoekjes ipv papieren handdoekjes. De koffie is Fairtrade en de taarten zelfgebakken. Een feestje om hier te zitten.
    Daarna naar het klooster en het tweede badhuis vandaag, het badhuis van de monniken. Het klooster is prachtig sober en licht, samen met de stilte een hele mooie sfeer. De houten spanten van het plafond geven een apart patroon. De sfeer in het badhuis van de monniken was heel anders. Het was vergeleken bij het klooster veel donkerder. De muren waren gewoon van onbehandeld steen waar allemaal vlekken op zaten, vermoedelijk van het stoken en het vocht. Dat gaf soms mooie kleuren en patronen, waarin ik met mijn grote fantasie natuurlijk allerlei afbeeldingen in zie. Op een muur zag ik zelfs een vrouwfiguur in de muur gekerfd, hè dit waren toch monniken en die zijn toch celibatair?
    Ik ga nog eens op internet struinen om te kijken of er iets van te vinden is.
    Dan nog even naar de Blautopfbron, nu met het zonnetje erbij. Fotos genomen van dezelfde plekken als gisteren. Ik heb een collage gemaakt van 2 fotos, 1 van gisteren en 1 van vandaag. Zelf vind ik die van gisteren het mooist. Je denkt dat fotos met het zonnetje erbij mooier zijn, maar dat is niet altijd waar. De zon maakt dat er hele lichte plekken zijn en hele donkere schaduwen. Vanmorgen bij het fotograferen van de oude straatjes had ik daar ook last van, soms kon ik een foto gewoon niet maken vanwege de hele donkere schaduwen.
    Vanmiddag wlde ik naar Garmisch Partenkirchen rijden, maar dat is niet gelukt. In Nettenwang gestopt om boodschappen te doen voor een paar dagen en toen was het al 17.00 uur. Te laat om nog ver te gaan rijden. Nu zit ik plotseling in Oostenrijk zonder dat ik het in de gaten had. Ik sta helemaal alleen op een parkeerterrein dat op Park4night aangegeven stond als slaapplaats. Nou ja hopelijk moet ik hier niet weg want in Oostenrijk mag je alleen met de camper staan op plekken waar dat aangegeven staat en niet zoals in Duitsland overal waar NIET staat dat het verboden is.
    Hopelijk zijn ze zo dicht bij de grens niet zo streng?
    Meer informatie

  • Blaubeuren

    28 augustus, Duitsland ⋅ 🌧 19 °C

    Vandaag naar Blaubeuren gereden na een tip van Franka over dit stadje. Bijna 200 km verder en ik heb er 5 uur over gedaan, inclusief een stop, voor koffie natuurlijk, van een half uur. Heel veel werkzaamheden aan de weg waardoor ik steeds weer een nieuwe file inreed. Dat is goed geconcentreerd rijden want het ene moment kon er gewoon doorgereden worden en het volgende moment stond het plotseling stil.
    Vanmorgen heel gezond havermout met yoghurt gegeten en alvast de lekkere zuurdesem boterhammen klaargemaakt. Dat is een goed plan gebleken want zo kon ik tussen de files door een boterhammetje eten.
    De weg was niet vlak meer, behoorlijk stijgen en dalen, het maakte het uitzicht wel mooier dan tot nu toe.
    In Blaubeuren op de parkeerplaats buiten de camperplaats gaan staan, naast sportvelden, de 17 euro die ze op de camperplaats voor 1 nacht vragen ga ik wel ergens anders aan besteden.
    Ik wil graag naar de Blautopfbron morgen (want dan geven ze droog weer op) en dacht dat het wel slim was om alvast een verkenningstocht te maken met Norman, het fietsje.
    Nou ja ik heb weer eens bewezen dat ik totaal geen richtinggevoel heb en dat ik ook de borden niet goed interpreteer want ik ben een berg opgereden die best wel steil is, maar ook op de top geen Blautopfbron. Weer naar beneden en misschien was het toch wel handig om eerst naar de Touristinformation te gaan. Daar kreeg ik een plattegrond mee waar de mevrouw alles op aangetekend had. De blautopfbron is dus 350 m van mijn parkeerplaats vandaan. Ik heb zeker 4 km gefietst en dan nog op een berg waar ik helemaal niet moest zijn.
    Afijn gewapend met de plattegrond weer naar buiten, de mevrouw was meegelopen en wees waar ik heen moest. Wat had ze nou ook al weer over dat groene gebouw gezegd? Volgens mij dat ik daar links moest. Toen ik dat deed kwam de mevrouw roepend achter me aanrennen, daar moest ik niet linksaf, maar het gebouw aan mijn linkerkant houden. Ze had duidelijk niet veel vertrouwen in mij en volkomen terecht. Ik denk niet dat ze gelooft dat ik met deze afwijking gewoon de wereld over reis 😃
    Opnieuw op de fiets gestapt en het bleek heel dicht bij het centrum van de stad te liggen. En het is echt waar de kleur is heel bijzonder blauw/groen, zelfs bij deze bewolking, dus het heeft duidelijk niet met de weerspiegeling van de lucht van doen.
    Morgen ga ik er lopend naar toe, om te wachten tot er een zonnetje doorbreekt om de kleur te kunnen vergelijken. Gelukkig weet ik nu hoe ik er moet komen.
    Het centrum van het stadje is ook heel fraai met (soms hele grote) vakwerkhuizen. Bij de foto's alvast een voorproefje.
    Zo meteen lekker eten en daarna lezen in de Octobus want het regent en ze geven voor vannacht echt nog veel regen en onweer op.
    Meer informatie

  • Sankt Martin, een prachtig wijnstadje

    27 augustus, Duitsland ⋅ 🌧 22 °C

    Natuurlijk eerst weer op zoek naar koffie. Op Google Maps kon ik niets vinden, maar dat geloofde ik niet en besloot te gaan lopen naar het stadje. Allereerst maar naar de toeristeninfo, daar konden ze de kerk en de wein- und steinlehrweg aanbevelen. Op de vraag of ik ergens koffie kon krijgen was het antwoord bij Café Zauber bij het park even buiten het stadje. Nou dat was dan gelijk een leuke wandeling dacht ik nog. Aangekomen bij Café Zauber waren ze gesloten wegens familie omstandigheden, ik hoop maar dat het iets leuks was en niets ernstigs. Maar wel ernstig was dat het al later en later werd en ik nog geen koffie gevonden had. Ja wat nu? Naar de Octobus terug en zelf koffie zetten? Nee hoor het zal toch wel lukken om ergens koffie te krijgen? Bij een prachtig hotel ben ik binnen gelopen en heb verteld dat cafe Zauber gesloten was en gevraagd of ik bij hen koffie kon kopen. Gelukkig was de uitbaatster zelf aanwezig, te herkennen omdat zij als enige geen uniform droeg, want de receptioniste schudde al nee, maar kreeg van haar bazin de opdracht om mij te vergezellen naar de bar, waar ik voorzien werd van een heerlijke grote kop koffie en alweer taart, dit keer frambozen/yoghurt. Het hotel is een kasteel geweest, dat kun je goed zien bij de entree want die is in de toren.
    Als je in de buurt van Sankt Martin komt dan is het echt een bezoek waard. Het is een heel oud stadje, met prachtige (vakwerk)huizen helemaal in het teken van de wijn. Wijnranken langs de huizen, gespannen over de straten, overal gezellige terrassen en wijnproeverijen.
    De kerk was heel mooi, ontzettend jammer dat de glasinlood ramen niet te vangen zijn op de foto.
    Daarna naar de wein- und steinlehrweg, die lag helemaal boven aan het stadje met een helling van 15%, goed voor de conditie 🥵
    Ik was verbaasd dat er zoveel verschillende druivensoorten waren, mijn verwachting was dat ze hier alleen een moezelwijntje maken, maar er waren wel 20 soorten. Ook bijzonder om te zien dat de kleuren zoveel kunnen verschillen, ik heb me heel goed vermaakt op deze wandeling.
    Het plan was om naar Blaubeuren te gaan vandaag, maar ze geven morgen regen op en het leek me beter om met regen te gaan rijden en nu nog even rustig van het mooie weer te genieten. Op mijn gemakkie eten klaargemaakt voor 2 dagen en lekker buiten lezen. Vandaag 16.00 uur begon het te betrekken en vanaf 17.00 uur hoorde ik onweer en het begon te regenen. Goed dat ik al gekookt en gegeten heb, vanavond alleen nog een boterhammetje 😃
    Meer informatie

  • Sankt Martin

    26 augustus, Duitsland ⋅ ☁️ 25 °C

    Het is maar een klein stukje zuidelijker geworden. Eerst koffie gedronken in Lambrecht met een stuk Johannisbeerrahm, dat was werkelijk heel lekker, maar wat een grote hap 😋
    Daarna naar Neustadt om opslagkaartjes voor de camera's te kopen en iets om mijn foto's van de telefoon op over te zetten, want ik krijg steeds de melding dat ik geen ruimte meer heb en de telefoon is heel erg traag. Zo'n overzetsticky was niet zo makkelijk, na in 3 telefoonwinkels geweest te zijn (waar ze allemaal zeiden dat ik naar de Mediamarkt moest) kwam ik in een klein winkeltje waar ze het wel hadden. De meneer wilde me wel helpen met het overzetten, nou dat heb ik geweten. Het waren 8000 foto's die ik op het sticky wilde hebben en dat duurt toch lang.......... Ik heb meer dan tweeënhalf uur zitten wachten en toen besloot de telefoon dat ie er genoeg van had na 5000 foto's overgezet te hebben. En ja welke 5000 foto's zijn het dan, de eerste of de laatste 5000? Op goed geluk gegokt en daarna moesten die 5000 natuurlijk ook weer van mijn telefoon af, dat duurde minder lang maar evengoed ging het heel traag. Maar het goede nieuws is dat ik nu bijna helemaal klaar ben voor mijn reis naar Italie 😃
    Intussen was het al 15.00 uur en heb ik besloten om naar Sankt Martin te rijden, een heel mooi plaatsje in het wijngebied. Bij de camperplaats aangekomen was die al helemaal vol. Er stond een picknickbank aan de zijkant en daar kon ik mooi met mijn Octobus bij staan vind ik. Even eieren koken en een lekkere salade eten met Duits zuurdesembrood, de scheurbuik is weer op afstand gezet 😃
    Ook voor het eerst de watertank gevuld, 20 cent voor 10 liter , wat een luxe dat er gewoon water uit de kraan komt.
    Morgen koffie drinken in Sankt Martin en het stadje verkennen. Ik weet nog niet of ik hier blijf staan of morgen weer door ga.
    Meer informatie