Teluk Sanghiyang

Vandaag verkenden we Nusa Lembongan en het naburige eiland Nusa Ceningan. We stonden vroeg op en huurden een brommer bij ons hotel. Het eerste wegje was in vrij slechte staat, dus werd Steven als chauffeur onmiddellijk getest. Hij deed het heel goed en we kwamen uit aan een uitkijkpunt, waar we een prachtig zicht hadden op de oceaan en de kliffen in de buurt. Dit was het eerste van vele mooie uitkijkpunten op het eiland.

Een volgende stop was aan Sandy bay beach. In theorie stond er een mooie pin op Tat haar google Maps kaart, in praktijk was het toch wat moeilijker te vinden. Drie keer hebben we de weg moeten vragen. Een van de verkeerde wegen was bezaaid met plassen en modder, hier ging het even bijna mis met de brommer. Toen we het strand hadden gevonden stonden we nat in ons zweet. Helaas waren de golven hier veel te wild om te gaan zwemmen. Het was een mooi strand met blauwe zee, maar zonder verkoeling van een duik in het water zou het daar snel ondragelijk worden. Dus reden we verder naar ons volgende punt, the devil's tear. We waren wat verward toen we toekwamen, waarom waar hier zoveel busjes? Blijkbaar was dit een super populaire plek bij Chinese toeristen... Heel veel volk dus. Deze plek was een verzameling kliffen, waarbij de zee enkele meters lager op de wand inbeukte. Dit was een spectaculair zicht, maar wat het echt afmaakte was dat er waterdruppels in een mist omhoog spoten. Precies zoals de damp die uit het spuitgat van walvissen komt. Iedereen probeerde de perfecte foto te nemen en sommigen gingen echt gevaarlijk dicht bij de rand staan. Wij hadden echt geen zin om ons tussen de massa te wurmen met de kans dat iemand ons naar beneden duwde, dus liepen we verder over de kliffen. Hier was het veel rustiger en hadden we ook spectaculaire zichten. De zee beukte hier ook in op de wand, maar de opspattende mist ontbrak. Wel zagen we verschillende poeltjes die enkel bij laagtij zichtbaar waren. Al bij al was het echt een geweldig plek, alleen spijtig van de horde toeristen. Misschien keren we wel eens terug op een rustig moment.

Niet veel verder lag het dream beach. Dit was inderdaad een heel mooi strand met dit keer een rustige zee. Helaas was het hier ook heel druk met toeristen. Tat spotte een schommel en herinnerde zich dat er verschillende zijn op de eilanden en dat deze heel populair zijn bij istagrammers. Deze was vrij en had mooi uitzicht, dus namen we uiteraard een foto. We waren blijkbaar trendsetters, want we waren er nog niet af of de andere toeristen maakten zich al klaar voor een fotoshoot. 😜

Gisteren had iemand ons aangeraden om het underground house te bezoeken en dus deden we dit. Dit is een soort van grot dat uitgehouwen is geweest door een hindoeïstische priester. Het had een enorme oppervlakte, 3 ramen, leefruimtes zoals slaapkamers en 7 uitgangen. Dit "huis" was uitgehouwen om als meditatie oord te dienen. Mensen zouden er een week in verblijven, wij konden er geen 30 min in blijven. Het was er snikheet en de meeste gangen waren klein waardoor je gebukt moest lopen. Er zaten vleermuizen en kakkerlakken in. Sommige delen hadden water en er leek geen logica in te zitten. Toen we een uitgang zochten kwamen we terug uit bij onze ingang. 😜 Het was zeker een belevenis en zeer indrukwekkend.

Hierna reden we verder naar de gele brug. Dit is de brug die de twee eilanden verbindt. Enkel voetgangers en brommers mogen deze brug gebruiken. Het water tussen de twee eilanden had een prachtige kleur. Het uitzicht vanop Nusa Ceningan was zo mooi dat we besloten te stoppen om te eten ook al was het nog vrij vroeg. Hier stonden er weer enkele schommels, maar ditmaal in het water. Na het eten maakte Tat een kleine plons en poseerde ze op een schommel. Het water was super helder en je kon de visjes zo zien zwemmen. Het was ook heel ondiep dus was het wat onhandig om te zwemmen, maar ach het was nog altijd verfrissend.

Een volgende bezienswaardigheid was de blue lagoon. We volgden het bordje, maar kwamen uit op een ander uitkijkpunt. Na wat zoeken en de weg te vragen, vonden we het uiteindelijk. Wauw! Het water beneden was zooo blauw, echt prachtig.

We zagen op Google Maps een uitkijkpunt met als naam The old tree at Nusa Ceningan. Dit moesten we toch een keer gaan bekijken. Er stond inderdaad een oude boom met wederom een schommel. Dit keer was Steven fotomodel. 😜 We konden nog verder lopen en hadden uitzicht op het derde eiland Nusa Penida. Het was zeker ook een leuke stop.

Onze volgende stop was wederom een strand, secret beach heette het. De naam was veelbelovend maar het strand zelf niet echt. Het was een mooie baai, maar nauwelijks strand. De rest van het eiland had weinig bezienswaardigheden, maar het was leuk om een rondje rond het eiland te doen. Zo passeerden we een onafgewerkt restaurant en gingen hier naar binnen. Als beloning hadden we een prachtig zicht op het eiland Nusa Lembongan.

Na onze ronde reden we terug de gele brug over en vervolgden we onze route op Nusa Lembongan. We reden een hele tijd naast Mangrove bos, maar het zicht was niet zo geweldig. We passeerden ook een soort vuilnisbelt in het midden van de mangrove, dit was confronterend om te zien. Na een tijdje rijden was het tijd voor verfrissing dus gingen we een sapje drinken. We hadden zicht op de zee en enkele mangrove bomen en rarara ... een schommel.

Op onze terugweg passeerden we bij het langste strand van Nusa Lembongan. Het was lang inderdaad, maar er lagen ook veel boten in het water, dus was het niet ideaal om te zwemmen. Het zand was bezaaid met dood koraal en was zeer ruw, Tat haar gevoelige voetjes waren er geen fan van.

Hierna was het terug naar ons hutje. We hadden al wat donkere wolken zien verschijnen aan de horizon en tijdens onze rit haalden ze ons in. Op nog geen 5 min van onze slaapplaats begon het ineens te stortregenen. Er was geen ontsnappen aan. Gelukkig waren we snel binnen. Toen we 's avonds gingen eten waren sommige straten overstroomd. Dat betekende dus natte voeten! Het regenseizoen heeft ons dan toch ingehaald.Read more