Nepal
TankiManang

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Top 10 Travel Destinations TankiManang
Show all
Travelers at this place
    • Day 8

      La grande traversata, pt.3

      April 27, 2023 in Nepal ⋅ ☁️ -7 °C

      Mano a mano che si sale avvertiamo la mancanza di ossigeno, le prestazioni diminuiscono rapidamente e camminare diventa sofferenza. Pochi passi sono sufficienti per provocare il fiatone.

      Ho riconosciuto una simile urgenza di ossigeno solo nei pesci, quando li tiri fuori dal loro elemento (non si riflette mai sul fatto che solitamente muoiono per asfissia). Anche allargare i polmoni e respirare a fondo non sortisce effetto: occorre fermarsi, e le soste si fanno sempre più ridicole, anche ogni 20 metri nei punti peggiori. Boccheggio.

      Dobbiamo continuamente controllare la cadenza, rallentarla per non fermarci nuovamente, fino a procedere come anziani. Ci controlliamo il passo a vicenda, per lunghi minuti procedo come in trans osservando i piedi di quello davanti, concentrandomi sul singolo passo, evitando di guardare troppo oltre per non scoraggiarmi. Oltre allo zaino sento il peso dello stomaco in subbuglio; digerisco strada facendo il cibo della sera prima.

      Durante le soste ci assale il sonno; ci viene spiegato che è a causa della mancanza di ossigeno. Guida e portatore, con il sangue allenato a queste altitudini, avranno una pazienza infinita per supportarci e rassicurarci.

      Infine vediamo le bandiere sventolare, verso le 9.
      Read more

    • Day 108

      Thorong la Pass

      April 11, 2023 in Nepal ⋅ ☀️ -5 °C

      Après Manang le rythme change : on ne doit pas dépasser les 500 m de dénivelé par jour donc on ralentit, on est rejoint par de nombreux randonneurs qui sont venus jusque Manang en jeep, il n'y a plus que des sentiers, le ravitaillement dans les villages se fait à cheval, le transport des câbles pour les ponts suspendus se fait à bras d'homme... On dort à Thorong phedi , à 4 500 m et on se prépare pour la grosse journée qui nous attend : départ à 4h du mat pour une ascension à 5 416 m pour passer le col avant de redescendre à Muktinath à 3 600m. Grosse journée qui nous prend 11h, avec le manque d'oxygène on en chie mais qu'est ce que c'est beau !Read more

    • Day 49

      Thorung Lass mal rüber gehn

      March 6, 2023 in Nepal ⋅ ☀️ -6 °C

      Heute sollte es endlich so weit sein: Sarahs Drittversuch an die 5000m-Marke.
      Nachdem sie die letzten beiden Male nicht antreten konnte, ging es heute also schon früh morgens los. Um 4:15 klingelte uns der Wecker aus dem mittelmäßig erholsamen Schlaf, weil sehr kalt und wir sehr aufgeregt. Schnell alle Zwiebelschichten angezogen, gefrühstückt, und aus - 10 Grad Innenraum in - 13 Grad dunkle Außenwelt.
      Mit Stirnlampe bewaffnet schlurften wir los, steil bergauf, und nach 500 Höhenmetern und einer Stunde überschritten wir sie, die 5000m-Marke. (Sarah: Wuhuuu)
      Voller Euphorie strotzten wir der Kälte, erfreuten uns alsbald an der aufgehenden Sonne, die alles um uns herum orange glitzern ließ. Bald darauf erreichten wir sehr stolz auch noch den Thorung La Pass (5416m).
      Während Sonne und Freude uns auf diesem höchsten Punkt des Annapurna Circuits Wärme vortäuschten, genossen wir den Ausblick.
      Dann ging es aber schnell weiter, denn so langsam wurde uns sehr kalt, sehr sehr kalt sogar, besonders an den Fingern.
      Mit der Überschreitung des Passes erreichten wir nun ein ganz neues Gebiet des Himalayas: Lower Mustang. Eine Landschaft, geprägt von Trockenheit (weil im Regenschatten des Annapurna-Massivs und Dhaulagiri) und farbenfrohen Bergen. Ehemals ein eigenständiges Königreich (zusammen mit Upper Mustang, das bis heute ein besonders geschützter Bereich ist), das tibetisch geprägt ist und anders als alle umliegenden Gebiete nie durch fremde Völker besetzt wurde.
      Gegen halb 1 erreichten wir schon das Tagesziel und konnten Kaffee und Apfelkuchen essen, in der Sonne sitzen, unsere Essensvorräte auffüllen, Kniffeln und die kommenden Tage planen.
      Jetzt sitzen wir eingepackt in Decken und Schlafsäcke im Bett und ärgern uns, nicht darauf geachtet zu haben, ob unsere Unterkunft über eine beheizte Stube verfügt. Mist.
      Bis morgen :)
      Read more

    • Day 8

      La grande traversata, pt.2

      April 27, 2023 in Nepal ⋅ ☁️ -12 °C

      5:30 circa: ripartiamo. Il sentiero è innevato ma farinoso, non scivoloso.

      Si tratta di 600mt di dislivello, con una geometria solo a volte complessa, che non sarebbe problematico sulle nostre Prealpi. A queste altitudini tutto diventa più difficile, a livello fisico e, passatemi la banalità, anche mentale.

      Si passa da circa 4800 ai 5400 del punto più alto della sella, da fare in poco più di due ore. A causa del meteo dobbiamo cercare di arrivare prima delle 10, e la preoccupazione di fare tardi sarà un assillo costante.

      Ad ogni modo il tempo non è dei migliori, diventerà limpido solo successivamente. Bianco sotto i piedi, bianco tutt'attorno, silenzio, è quasi mistico.

      Lorenzo mette la quinta e parte, lo rivedremo solo in cima. Io, Paolo, la guida e il portatore resteremo in gruppo.
      Read more

    • Day 8

      La grande traversata, pt. 1

      April 27, 2023 in Nepal ⋅ ☁️ -10 °C

      2:50: mi sveglio con lo stomaco in subbuglio. Routine del mattino. Nella stanza comune sono tutti in attesa di partire per "la grande traversata".

      L'impresa non è una passeggiata di salute: si passa da 4000 di Thorung Pedi a 4400 di High Camp, poi altri 600 fino al passo. Per concludere una ghiotta discesa di 1600 metri fino a Muktinath.

      3:30: salto la colazione precedentemente ordinata (uova fritte e toast), non potrei mangiare neanche un chicco di riso senza vomitare. In sala popolazione mista di gente in attesa di partire. C'è frenesia: facce assonnate, colazioni in preparazione, termos di acqua calda, the, portatori e guide in preparazione.

      4:00: partiamo, torcia in testa, in fila come i sette nani. Nevica. Io e Paolo per primi, Lorenzo che è più prestante parte con un handicap di qualche minuto, ma ci raggiunge subito. La salita fino ad High Camp è un muro che non molla mai, 400mt in poco più di 1km, che sulla carta potrebbe essere una tappa a sé, ma che per noi costituisce solo l'aperitivo.

      5:00: arriviamo all'High Camp per una sosta. Beviamo tazze di acqua calda, ne riempiamo le bottiglie. C'è gente che arriva, gente che riparte, cavalli per il servizio navetta (unico mezzo a poter attraversare questo tratto), portatori che trascinano mountain bike di danarosi ciclisti che faranno solo la discesa.
      Ci fermiamo un po' prima di ripartire.
      Read more

    • Day 7

      Thorung Phedi

      April 26, 2023 in Nepal ⋅ ☁️ 0 °C

      Lasciamo Yak Karka di buon'ora, passiamo per Letdar e raggiungiamo Thorung Phedi, una sorta di grande rifugio di montagna. Il corpo principale ospita la sala comune, la cucina e la camerata delle guide; poste in modo disordinato ci sono bagni all'aperto, camere, e due piazzette dove cazzeggiano trekkers di ogni nazionalità. È un discreto bordello, sia umanamente, sia di a livello di strutture.

      Questo è il penultimo presidio di civiltà prima del passo; a 400mt più su c'è solo High Camp, in programma per domani. C'è una sorta di attesa della "grande onda", l'occasione meteo giusta per attraversare il passo.

      Arriviamo presto; Lorenzo è in gas e decide di fare un po' di acclimatamento salendo di 200 metri. Io sto ancora poco bene e Paolo ne ha abbastanza, quindi decideremo di lavare un paio di vestiti, salvo rinunciare per mancanza di acqua. Faremo poi un acclimatamento "modesto", tanto per non sentirci delle merde.

      Passiamo tutto il tempo nella camerata, tempo che sembra infinito, a guardare in cagnesco chi, varcando la soglia lascia la porta aperta, lasciando entrare la sciabolata artica.

      A sera, gli ultimi aggiornamenti meteo mettono sul piatto una nuova possibilità: saltare la giornata ad High Camp e fare la traversata in una soluzione unica. Lorenzo è tranquillo, io e Paolo abbiamo qualche dubbio, mentre la guida in modo un po' paraculo dice che "se ve la sentite, allora potete realizzare il sogno". Ci giriamo un po' attorno ma accettiamo: nessuno vuole rischiare di scontrarsi col maltempo il giorno della traversata, o peggio che il passo venga chiuso.

      Perciò seguiamo i dettami di Raje: lauta cena per avere energia, subito a letto e sveglia alle 3. La cena tanto lauta mi resterà sullo stomaco indigerita, complici la posizione orizzontale e la temperatura, e non dormirò per tutta la notte. PS: dormire è parte dell'allenamento...
      Read more

    • Day 17

      Thorang La Pass

      October 19, 2019 in Nepal ⋅ ⛅ -5 °C

      אז אחרי שעברנו את הטוליצ'ו והIce Lack אנחנו בהחלט מוכנים לפס!
      בגדול המטרה שלנו הייתה לנסות כל הזמן להפוך את היום הבא ליותר קל (בעיקר מבחינת הפרשי גובה).
      פתחנו את הבוקר בבוקר איטי ומפנק (הגיע לנו אחרי ליל אמש..) ולא הספקנו להיפרד מצלע שלישית כי הוא עזב לפני שקמנו..
      המטרה שלנו הייתה לישון ב Ledar אך לקחנו בחשבון את האפשרות שלא נספיק ושנישן ב Yak Kharka. באופן די מפתיע הדרך הייתה יחסית פשוטה והגענו בשעה מוקדמת ליעד. במהלך היום מזג האוויר היה נראה לא אופטימי אך זכינו לראות עייט עצום שעף ממש לידינו.
      כמו צעירים עשינו את הטעות הגורלית והתקלחנו. עכשיו, אני יודעת מה אתם חושבים- מה כבר יכול להיות טעות בלהתקלח..?
      אז להלן פרטים על המקלחת- המקלחת נמצאת במרחק הליכה מהחדר (לא בחדר וגם לא צמודה אליו). כמו כן, חדר המקלחת הוא חדר קטן וחשוך עם זרזיף מים עדין במקרה הטוב כשבחוץ ממש ממש קר- סך הכל חוויה מכשלת.
      הצלחנו להצטייד בלילה ב4 שמיכות ככה שקר לא היה אך גם לנשום הייץה משימה לא פשוטה (שי מצא סידור נפלא לשמיכות).
      יום למחרת פתחנו את הבוקר ליום שמשי ויפה. התלבטנו מאוד איפה לישון:
      1. Throung Phedi (4525)
      2.Throung High Camp (4925)
      התוכנית המקורית הייתה לישון באופציה 2 אבל פגשנו קבוצה של ספרדים שהיו די משכנעים לגבי אופציה 1.
      בסופו של דבר הגענו לאופציה 1 מוקדם מהצפוי, נחנו והרגשנו שאנחנו מרגישים טוב אז החלטנו לעלות לאט לאט לאופציה 2.
      לאחר שהגענו להיי קאמפ הלכנו לחדר אוכל בניסיון להתחמם ופגשנו שם משפחה ישראלית חמודה.
      זה הלילה שהכי פחדנו ממנו מבחינת קור ולכן החלטנו להצטייד בכל מה שניתן- 2 שמיכות נוספות+2 בקבוקים חמים- מדהים מה שכסף יכול לקנות..
      מפה לשם הלילה עבר בשלום כאשר הבוקר הגיע מוקדם מהרגיל (4:00!) . בגלל שהמזג אוויר הפכפך צריך להגיע לפס בשעות הבוקר המוקדמות וכך, לאחר התארגנות זריזה ותה חם של בוקר יצאנו לדרך כשעוד קצת חשוך בחוץ.
      הדרך לפס אכן עליה אך היא אינה תלולה- אם להיות כנים הדרך עצמה לא קשה וגם הגובה בשלב מסויים לא היווה מכשול כמו הקור. בעוד אנו צועדים לאיטינו כשכל בגדינו החמים נמצאים עלינו שלג קל ירד עלינו ורוח קרה נשבה.
      אומנם לא היה ערפל אך לא הייתה שום רעות מלבד הרים קרובים ומושלגים.
      וכך לפתע פתאום הגענו לפס!
      נכנסנו לביתן הצמוד ושתינו תה חם (כמובן שפגשנו שם את המשפחה הישראלית).
      מכל הדברים הדרך למטה היא שהייתה קשה-ירדנו וירדנו וירדנו וירדנו וככל שירדנו למטה גילינו שיש לנו עוד למטה לרדת.
      בסופו של דבר לאחר שכבר נשברנו הגענו ל Muktinath.

      (אין הרבה תמונות- היה קר מידי כדי לצלם..)
      Read more

    • Day 11

      Etappe 6: Yak Kharka - Thorung Phedi

      October 8, 2019 in Nepal ⋅ ⛅ 1 °C

      Wir sitzen morgens im Frühstücksraum und sehen in viele müde Gesichter: Die zwei Jungs uns gegenüber nagen teilnahmslos an ihren Teigfladen, ohne ein Wort miteinander zu wechseln, links von uns erzählt eine Israelin, dass ihr Freund heute mit dem Pferd nach Manang absteigen muss... Nur die drei Britinnen Anfang 60 lassen sich von ihrem Guide bedienen und sind guter Laune. Nora etwas müde nach einer „kurzatmigen“ Nacht, sonst sind wir beide aber fidel und optimistisch für einen vermutlich kurzen Wandertag von 3.15h, 500 Höhenmeter, 7,1km.
      Den Ratschlägen folgend kriechen wir sehr langsam vorwärts. Ab Ledar (4200m) öffnet sich vor uns ein buntes Tal: aride Bergsteppe mit bunten Gräsern und Sträuchern, schneebedeckte Gipfel in der Ferne (Chulu West, 6419m) und grasende Yaks an den Berghängen geben ein so friedliches Bild ab, das das harte Leben der hier wohnenden Menschen in den sehr einfachen Hütten vermutlich etwas romantisiert. Im Zickzack geht es auf 4400m zu einem Teahouse hinauf, wir erholen und wärmen uns auf mit heißer Schokolade und Kaffee bis es an der steilen Felswand entlang Richtung Base Camp Thorong Phedi geht: auf 4520m Höhe wollen wir heute Nacht schlafen, in Vorbereitung auf die morgige Passüberquerung. Zur Akklimatisierung planen wir, später noch zum High Camp zu klettern.
      Im Base Camp sind die Vorbereitungen in vollem Gange: die einen fleetzen in Hängematten in der Sonne, andere speisen im Dining-Room kräftigende Suppen, Akklimatisierungsversuche und Erlebnisse aus den letzten Tagen werden ausgetauscht. Angespannt-vorfreudige Stimmung macht sich breit. Erst im zweiten Anlauf bekommen wir einen kleinen Raum für die Nacht, da das Base Camp schon voller Leute ist. Nach einer heißen Suppe wollen wir kurz zum High Camp hoch, als Nora plötzlich sehr schwindelig wird. Wir werden unruhig: Sind es erste Anzeichen der Höhenkrankheit? Wie gefährlich ist es? Heißt es für uns nach den ganzen letzten Tagen Aufstieg nun plötzlich doch den Abstieg? Wie schätzen wir es richtig ein, ohne Gesundheitsrisiken einzugehen?
      Es ist 14.30 Uhr, ca. 3h Abstieg bis ins nächste Dorf. Ab 18.00 Uhr ist es hier schnell dunkel und passend hat draußen gerade ein Schneegestöber begonnen... Die netten nepalesischen Guides beraten uns und wir entscheiden uns, erstmal zu bleiben, da die Symptome wieder abklingen. Falls sie über Nacht wieder schlimmer werden und dann nicht innerhalb von 30-40min weggehen, droht uns evtl. ein nächtlicher Abstieg. Krisenstimmung.
      Wir verwerfen den High Camp-Aufstieg und verbringen den verbleibenden Nachmittag in der warmen Hütte, bevor wir mit etwas beklommenem Gefühl durchs Schneegestöber in unsere kalten Schlafsäcke kriechen.
      Read more

    • Day 10

      Etappe 5: Braga - Yak Kharka

      October 7, 2019 in Nepal ⋅ ⛅ 1 °C

      Da wir wussten, dass heute nur eine 4.15h-Etappe bis nach Yak Kharka (4020m) vor uns lag, trudelten wir eher gemütlich in den Tag mit unserem mittlerweile Standardfrühstück: Tibetian Bread, Porridge und eine große Kanne Ginger-Lemon-Honey-Tee. Den gemütlichen Essensraum füllte aufregendes Stimmengewirr, nachdem am Abend vorher erschöpftes Schweigen herrschte: die Passüberquerung rückt näher, andere sind schon so begeistert von den Bergen, dass sie sich von den Guides die Everest-Route erklären lassen. Wir spazieren nach 9h Schlaf fröhlich gegen 8.15 Uhr los, um nach 30min schon wieder in Manang anzuhalten. Manang scheint von der Infrastruktur her das touristische Zentrum zu sein: Viele kleine Cafés und Bakery’s säumen die Dorfstrasse, es werden englischsprachige Filmeabende angeboten und das ortsansässige Krankenhaus bietet Info-Veranstaltungen zur Höhenkrankheit an und man kann sich seinen Sauerstoffwert messen lassen. Wir widerstehen und machen Halt bei der Safe Drinking Water Station. Der Mann, der uns unsere Trinkblasen auffüllt, erzählt, wie dieses Wasserprojekt auch den Dorfbewohnern Gesundheit gebracht hat.
      Über schmale Pfade geht es weiter nach Tangki (3650m), selbst Mopeds, die hier auch über Treppen fahren, ist die Weiterfahrt als motorisiertes Vehicel untersagt und uns begegnen vermehrt mit Lasten beladende Pferde und Esel. In Tangki blitzt uns ein kleiner Schmuckstand entgegen und „Oma“, wie sich die mittelalte Frau selbst nennt, erklärt uns die Symbolik der selbstgeknoteten Armbänder, der geschliffenen Kettenanhänger und der tibetisch-korallenfarbenen Perlen. Sie erzählt uns von ihrem Großvater, der aus Tibet nach Yak Kharka geflüchtet ist - unserem heutigen Etappenziel - in dem heute keine Yaks mehr wohnen, sondern der treffendere Name sei heute „Tourist Kharka“. Dann beginnt sie plötzlich zu singen, in einem tranceartigen, wohlklingenden Singsang „Om mani padme hum“, das buddhistische Urmantra, was so viel heißt wie „Oh du Juwel im Lotos“. Sie fordert uns auf, mitzusingen und eine Audio-Aufnahme zu machen, damit wir die Melodie nicht vergessen. Wir wiegen eine Weile zur Melodie in der Sonne und entscheiden uns dann für ein paar von „Omas“ Schmuckstücken. „Oma“ schenkt uns noch ein kleines selbstgeknüpftes Armband zum Abschied. In Gunsang (3900m) hocken wir uns auf einer hübschen Dachterrasse mit Blick auf das Annapurna-Massiv. Da unser Weg nun in ein anderes Tal abbiegt, ist es nochmal ein schöner Abschiedsblick. Den restlichen weg gehen wir zusammen mit dem Guide Daba, der uns etwas über das nepalesische Bildungssystem und sein Leben als Guide erzählt. Nach einer weiteren Stunde kommen wir in Yak Kharka an. Da alle Hotels in Upper Yak Kharka belegt sind, bleiben wir in Lower Yak Kharka. Zur Akklimatisierung treibt Nora noch einen Nachmittags“spaziergang“ mit 330 Höhenmetern auf einen Berg an. Danach sind wir begeistert von der (vermutlich vorm Pass letzten) warmen bzw sogar heißen Dusche. Neben 5-6 Litern trinken und Akklimatisierungswanderungen haben wir uns dann zum Abendbrot an eine Knoblauchsuppe gewagt - die war wirklich heftig! Das angebliche Geheimrezept der Einheimischen gegen die Höhenkrankheit. Zu unserer allabendlichen Tasse Tee gesellen sich noch 4 Israelis zu uns zum Klön, neben US-Amerikanern, Australiern und Deutschen die angeblich meist angetroffene Nation im Annapurna-Gebiet.
      Read more

    • Day 22

      Le Thorungla... en deux fois !

      April 1, 2019 in Nepal ⋅ ⛅ -5 °C

      Et bien le col n'aura pas (du tout) été franchi le 1er avril. C'est mon corps qui m'a fait une farce ! Après à peine 100 m de dénivelé, j'ai la tête qui tourne comme un manège et dois me poser sur une pierre. J'essaie de reprendre mes esprits et monte encore quelques dizaines de mètres, mais là c'est un gros mal de ventre qui m'assaillit (sympa la diarrhée à 5h dans le froid, la neige, la nuit ! et désolée pour ces détails...).
      Puis ce sont les jambes qui flageolent, je me sens très faible, incapable de mettre un pied devant l'autre. Tout est brouillé, j'ai l'impression que je peux tomber d'une minute à l'autre. OK.. pas la peine d'insister. Signe à Marie : Non. Demi-tour ...
      Je ne peux même pas lui expliquer clairement ou discuter, la priorité est de redescendre. Je galère ne serait-ce que pour parcourir les quelques centaines de mètres qui nous séparent du "high camp". Un Hot Lemon et direct au lit. Trois heures de sommeil de plomb, sans même enlever mes nombreuses couches de vêtements..

      La belle consolation, c'est que Marie, en pleine forme, en a profité dès le retour (6h15) pour faire l'aller-retour vers l'étape d'avant, dans la matinée seulement. Et... a retrouvé son porte-monnaie ! Nous étions ravies.
      En l'attendant, après la grasse mat forcée, je n'ai pu qu'écraser dans la salle commune en écoutant de la musique, encore faiblarde... Et un peu déprimée. Entre la tourista, le Chulu raté et ce nouvel accès de faiblesse, je me sens merdeuse et me dis que mon corps de soi-disant sportive ne vaut décidément pas grand chose...

      Déjeuner pourtant joyeux et dépensier, avec un sentiment inédit de richesse lié aux retrouvailles des sous (d'ordinaire le midi c'est pique nique crackers/fromage/peanut butter).
      L'après midi ça s'inverse un peu : Marie est fatiguée (logique), tandis que je me motive pour monter et voir ce que ça donne, malgré le temps pourri. D'abord jusqu'à un point de vue (4980m) puis sur le chemin du Thorungla. Je monte sans peine jusque 5080m. Je revois les endroits où j'ai du m'arrêter le matin, c'était tout au début ! J'aurais bien poursuivi pour me rassurer pour le lendemain mais il neige et on ne voit plus grand chose, pas prudent de continuer seule.

      Nouvel essai le 2. J'ai appris des erreurs de la veille : me préparer plus tranquillement, ne pas engloutir mon petit dej (+ suppression du lait en poudre et du café super sucré et dégueu), couches de vêtements en plus, gros gants, grosses chaussettes (la veille je m'étais pris un gros coup de froid, aux mains et au corps, qui m'avaient divertie de mon souffle), ne pas sortir tant qu'on n'est pas toutes emballées, techniques pour que l'eau ne gèle pas dès le début ... Cette fois noud avons ausi chacune notre frontale donc chacune peut aller a son rythme et se concentrer sur son effort (Marie avait oublié la sienne mais une Irlandaise lui en a donné une), une autre fille m'a donné du diamox, etc etc. J'ai également convaincu Marie de partir plus tard pour réduire le temps de marche dans la nuit et le froid. Emballées comme des cosmonautes, on progresse lentement mais sûrement. Tout se passe bien pour nous mais autour c'est l'hécatombe ! On voit rebrousser chemin un groupe de 10 + 2 yaks + des guides, avec en tête un homme chancelant, puis une fille (celle qui m'a donné du diamox!) dans le même état, soutenue par son guide, puis un couple apeuré qui nous dit qu'il y a une snowstorm là-haut..
      Mais d'autres lumières plus haut avancent. On continue. On apprendra plus tard que le groupe est revenu a cause d'un accident : un Polonais (trop lourd) chevauchait le Yak (drôle d'idée sur ce sentier enneigé et étroit), le Yak a glissé, l'homme aussi, c'est finalement le guide essayant de rattraper l'homme qui a devalé toute la pente...

      Pour nous tout roule. Le temps s'ameliore aussi et c'est sous un grand soleil que nous franchirons le col vers 8h. Oh joie !
      La descente ensuite est raide et bien enneigée mais c'est l'occasion de tester la technique népalaise : luge ! Pour une fois ils sont mieux équipés : sacs plastiques plutôt que sur les fesses.

      Dej sympa avec un Belge et 2 Français dans un petit restau vers 4100m. On s'offre un jus frais et des desserts ! (Plus ou moins réussis, chocolate pudding a proscrire).
      En approchant, nous apprenons que Muktinath est un haut lieu religieux pour des raisons un peu obscures (une histoire de geyser et d'étang qui regroupent les 5 éléments, des ammonites qui seraient l'incarnation terrestre de Vishnu cote hindu, le séjour du Guru Rimpoche au 8e siècle côté boudhiste.. ). On croise des pèlerins indiens. Une jeune femme entreprend de me convertir et veut absolument m'offrir son compteur (objectif : prononcer 21 000 fois le nom de Dieu par jour). Bonne joueuse, j'ajoute deux "swami Narayan" au sien: on passe à 3 916. Elle ferait mieux de s'y remettre plutôt que d'essayer de sauver mon âme !
      Douche, lessive, courses, wifi, dîner, sommeil très récupérateurs.
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    TankiManang

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android