Lower Shotover

Daar is die dan, de dag van de waarheid.. of nou ja, de dag dat ik mijn eerste bungee jump ga doen. Eens zien of ik over mn hoogtevrees heen kan komen! De ochtend begon rustig, nog geen zenuwen.. wat gek is want ik heb er wel over gedroomd, maar de daadwerkelijke sprong nooit gemaakt. Maar voor het zover was moesten er eerst nog andere voorbereidingen getroffen worden. Wat boodschappen inslaan, wifi punt opgezocht en een kleine lunch genuttigd. Toen dat gedaan was moest ik er toch echt aan geloven... papieren ingevuld, bijna niet mogen springen door een kleine blessure aan mn hand😅. Ze nemen geen enkel risico, en noteren alles zodat je ze geen claim aan de broek kan hangen. Maar uiteindelijk dan toch goed genoeg bevonden om te morgen springen. Daan en ik hadden al afgesproken dat hij eerst zou springen, dan snel naar boven zou komen om de Gopro aan mij te geven zodat mijn sprong ook gefilmd kon worden😆. Ze vroegen aan Daan of hij met zn handen het water wilde raken, en natuurlijk wilde hij het moment vol beleven en zo diep mogelijke sprong maken. Natuurlijk werden dat niet alleen zijn handen, maar landde hij tot zn navel in het water😂. De was de beurt aan mij.. op de rand dacht ik echt, waar ben ik aan begonnen. Maar ik moest dit doen! Gelukkig zijn de mannen die je helpen heel geduldig. En nadat ze hebben afgeteld is er geen weg terug, je springt🙃! De vrije val, is ook echt een vrije val, pas toen kwam de adrenaline vrij. Wat geweldig! Super blij dat ik dit heb gedaan. En ook super blij met de steun van Daan😘. Nadat de rush een beetje gedaald was, hebben we de foto's en filmpjes gekocht als souvenirs en een ervaring rijker. Het werd tijd om onze reis te vervolgen. Vandaag nog een wat langere rit richting Te Anau om daar op zoek te gaan naar Fangorn forrest en door te rijden naar Manapouri. Te Anau is een klein dorpje aan een meer. Uit eten was het plan, maar aangezien we voldoende eten hadden ingeslagen besloten we dit niet te doen en op zoek te gaan naar Fangorn Forrest voor het donker zou worden. De locatie waar LOTR opnames zijn geweest was echter geprivatiseerd en was niet meer te betreden zonder toestemming. Dus hebben we gekeerd en vervolgden onze weg naar Manapouri, waar we zouden overnachten. Komen we een Hermelijn langs de weg tegen. Die willen we natuurlijk even op de foto hebben, dus in zn achteruit op een klein landeeggetje om het beestje op de foto te zetten. Maar jammer genoeg was die cameraschuw en dook onder een bosje. We hebben nog geprobeerd hem er onder weg te krijgen, maar helaas... De hoop opgegeven en doorgereden naar onze eindbestemming van de dag Manapouri, bij Possum Lodge & Holiday Park. Hier konden we onze vuile was wassen, zodat we weer wat frisser door konden😁. Morgen weer een dag🖒.Read more