Our Little Pineapple Life

De eerste maanden zal ik heel snel gaan samenvatten, het begon allemaal in Melbourne. We hadden allebei onze vlucht geboekt van Schiphol naar Melbourne, het enige verschil is dat Lotte zeven weken later zou aankomen als ik.
Meteen toen ik aankwam ging ik in een appartement wonen in Brunswick, hier woonde ik met Frank ( oude reisgenoot ), Georgie ( een Aussie student in Art ) en Reece ( een Aussie student in Fashion ). Voor het eerst woonde ik eigenlijk in een studentenhuis, maar ik voelde me meteen helemaal thuis. het waren top tijden met veel uitgaan, veel musea's bezoeken en heel veel mensen ontmoeten. Al snel kreeg ik een vriendenkring die bestond uit mijn huisgenoten, Sophie en Patrick die allebei studie genoten waren van Reece. Kort samengevat was Sophie hetzelfde als ik alleen dan in een vrouwenlichaam, zo gek als een deur en een raar soort humor. Patrick was een Philipijnse Amerikaan, een stille jongen die al aardig wat bereikt had in zijn leven met Fashion, hij had z'n eigen kleding lijn en ondertussen deed die er nog een studie naast.
De eerste weken had ik nog geen werk, en eerlijk gezegd was ik ook nog niet heel hard op zoek. Na anderhalve maand een beetje rond gekeken te hebben in Brunswick en andere suburbs vond ik een baantje als autowasser. Het werk was niet zo erg alleen de mensen waarmee ik werkte waren een stuk minder leuk. Het waren allemaal Indiers die geen woord zeiden voor 8 uur per dag. De dagen gingen langzaam... heel langzaam.
Na 7 weken was het eindelijk zover, Lotte kwam naar OZ! We waren allebei super excited en konden echt niet meer wachten op samen dit avontuur aan te gaan.Haar laatste dagen in Nederland bestonden vooral uit goodbye feestjes en etentjes, en hoe verdrietig ze er ook van werd om van iedereen afscheid te nemen, ze kon echt niet wachten om het vliegtuig in te stappen naar Australie. De vlucht liep soepel, met alleen een paar krijzende en schoppende baby's in het vliegtuig, maarja je moet er wat voor over hebben als je naar de andere kant van de wereld komt.
De dag dat ze aankwam was een echte Australische winterdag, het zonnetje scheen en het was rond de 17 graden. We namen de Uber Black terug naar huis. ( nooit doen, veel te duur! En nee dat wisten wij niet ) Aangekomen in Brunnie werd de tas uitgepakt in ons kamertje en gingen we lunchen in een typisch Melbourne's koffie cafe, lange dunne steegjes met veel planten en een techno muziekje op de achtergrond. De eerste dagen hebben we meer gezien van Melbourne dan ik had gezien in de laatste 2 maanden, we waren heerlijk de toerist aan het uithangen. Maar aan al het leuke komt een einde, want ik moest gewoon weer aan het werk. De dagen dat ik aan het werk was ging Lotte ook op zoek, met weinig succes. Het is heel lastig om een normaal baantje te vinden in Melbourne, want voor het gemiddelde cafe baantje vragen ze gemiddeld 3 jaar ervaring!
Wat ik jullie vergeten te vertellen ben is dat als het regende in Melbourne, ik naar huis werd gestuurd van werk, en het regent vaak in Melbourne in de winter. Heel vaak. Dus op een dag toen ik weer naar huis was gestuurd na een half uur gewerkt te hebben, was ik het zat. Lotte sliep nog en ik ging op zoek naar werk voor ons tweeen. Ik kwam uit op een Facebook-pagina waar mensen hun eigen werk ervaringen posten. En toen kwam ik het tegen, de droom waar we naar op zoek waren. Dit stel poste een verhaal over waar ze gewerkt hadden de afgelopen 2 maanden. We praten hier over een eiland genaamd Pumpkin Island, een klein tropisch eiland dat beheerd word door een koppel van 35 jaar oud. Ze moesten hier 4 uur per dag helpen op het eiland, waardoor ze gratis op dit eiland mochten verblijven. Snel schudde ik Lotte wakker en vertelde ik haar dat we gingen vertrekken. Terwijl Lotte d'r slaap nog uit haar ogen aan het vegen was, was ik al bezig met een te enthiausiaste mail te schrijven naar de eigenaren van het eiland. Lotte kon ook dr oren niet geloven toen ik vertelde wat dit stel allemaal kreeg voor die vier uurtjes die ze moesten werken. Alleen onze blijheid was al snel weg toen we op Facebook zagen dat al een stuk of 50 stellen haddden gereageerd op deze post, maar goed wie weet waren wij wel de leukste!
Die avond gingen we uit eten voor Lotte haar verjaardag in een van de gezelligste barretjes van Brunswick. We zaten er al vanaf half 5 dus rond 7 uur waren we al aardig aangeschoten. Nadat we onze chicken parma naar binnen hadden gewerkt en de volgende jug bestelde kregen we een mail binnen... van Pumpkin Island! Ze waren helemaal enthiasiast over ons, en vroegen direct wanneer we wilde komen. Ik weet niet meer precies wat ik op dat moment heb terug gestuurd maar volgens mij was het iets van: YES THAT IS AWESOME WE ARE RUNNING TO THE AIRPORT RIGHT NOW AND WE SEE YOU GUYS SOON, WE LOVE YOU! zoiets.
Daarna ging alles heel snel, we hadden Sophie overgehaald om ons apartement over te nemen en de tickets waren geboekt binnen een dag. Drie dagen later zaten we in het vliegtuig richting Yeppoon, het dichtsbijzijnde strandplaatsje waar de boot vandaan zou vertrekken een paar dagen na onze aankomst dag. We moesten hier boodschappen gaan doen voor 7 dagen aangezien we maar 1 keer per week boodschappen kunnen bestellen voor op het eiland. Oke, iets meer over het eiland: Het ligt 2 uur vliegen ten noorden van Brisbane, is super klein en er staan 6 huisjes op het eiland en 2 bungalows. Overnachten in een van de huisjes kost ongeveer 350$ per nacht of je kan het eiland afhuren voor 1500$ per nacht.
Op zondag 7 Augustus was het dan eindelijk zover, we namen de boot van 9 uur in de ochtend naar het eiland waar we misschien wel de komende 2 maanden zouden gaan verblijven. Toen we er aankwamen waren alle te mooie verhalen en fantasieën die we erover hadden niks minder waar, of misschien nog wel mooier. Op het eiland waren alleen wij twee en de eigenaren Wayne & Laureth en Indi hun dochter van 11 maanden oud, de twee meest relaxte personen die je maar kan bedenken. We werden naar onze bungalow gebracht en we konden onze ogen niet geloven, het was allemaal super nieuw en het lag aan een prive strand dat vanaf nu ons eigen strand was. De eerste dagen waren allemaal super relaxed en het werk wat we verrichten stelt allemaal niks voor, meestal zijn we niet eens langer bezig dan twee uurtjes omdat Wayne meer zin heeft om te gaan chillen en in de zon te zitten. De komende dagen zien er goed uit voor ons met 25 graden en geen wolkje aan de lucht, dus binnenkort zullen we snel gaan snorkelen in The Great Barrier Reef wat om ons eilandje heen ligt. Wie weet zien we nog wel dolfijnen of walvissen rond ons eiland zwemmen, aangezien dat nog regelmatig gebeurd in deze regio.
Voor nu wil ik het hierbij laten, sorry dat het zo lang verhaal is maar dat komt omdat het ons eerste blog is natuurlijk. Vanaf nu zullen we proberen vaker korte verhalen te posten en jullie niet een uur van jullie tijd af te nemen.
Liefs Lars & LotteRead more