Thaïlande
Amphoe Watthana Nakhon

Découvrez les destinations de voyage des personnes rédigeant un carnet de voyage sur FindPenguins.
Voyageurs à cet endroit
    • Jour 47

      SUR LA ROUTE VERS LE CAMBODGE

      22 décembre 2015, Cambodge ⋅ ☀️ 31 °C

      Et oui, snif snif, la Thaïlande c'est fini...on y sera resté 2 semaines et demie (Jem a même dû payer une amende pour dépassement de visa). Pays de dingue, on a adoré, nourriture délicieuse, hôtels plus qu'abordables, chaleur humaine, chaleur tout court, diversité et beauté des paysages...on reviendra chère Thaïlande.
      Donc on se remet en route pour le Cambodge, avec l'idée de passer de nouveau par voie de terre la frontière. On embarque dans un minibus plein à craquer, je prend mon médoc contre le mal des transports et "c'est parti mon kiki". Direction Poipet, à la frontière cambodgienne. Passage de frontière difficile? Une formalité, en 10 minutes c'est emballé.
      En savoir plus

    • Jour 21

      Vlakom najnižšej triedy do Kambodže

      15 février 2019, Thaïlande ⋅ ⛅ 30 °C

      Je mnoho spôsobov ako sa dostať do Kambodže, ale len jeden je brutálne najlacnejší a teda podľa očakávania aj najzážitkovejší, takže pre nás nebolo inej voľby.

      Vstávame ráno o 4tej a taxíkom prefrčíme polku Bangkoku. Na vlakovej stanici kupujeme lístok na 255km výlet vlakom III. triedy (nižšia už nie je) za v prepočte neuveriteľných 1,3eur.
      Počas 5 a pol hodiny nás čaká až 46 zastávok, takže vlak stojí priemerne každých 5 minút.

      Vlak je čistučký a na zaplakanie možno ani nemá ďaleko od niektorých SK vlakov nižšej triedy. Väčšina okien je otvorených a pod stropom je každé 3m veľký otočný ventilátor. Tomu nášmu odišli ložiská ešte v minulom storočí a tak svojim hlukom konkuruje nie práve tichému otvorenému vozňu.

      Desiatky minút pred odchodom sa už vlakom premávajú predajcovia. Začína to vodou, postupne už chodí termoska s kávou.

      Rozbiehame sa do ulíc Bangkoku a to, čo ma fascinuje, že vlak ide krížom cez mesto (po zemi, nie ako nadzemná železnica). Dlhý vlak križuje veľké križovatky plné stojacich aút a motoriek, ktoré sú uzatvorené dlhými závorami (aj cez 3 pruhy).

      Prechádzame cez trhy, kde stánky končia necelý meter od vlaku a otočené sú smerom na koľajnice. Hneď ako prejde vlak stáva sa z týchto miest rušné trhovisko a tesne pred prechodom vlaku sa všetko rýchlo stiahne na boky.

      Ideme tiež cez tie najchudobnejšie štvrte, kde celý príbytok o rozmere 3x3m tvorí len kostra zo zopár konárov stromov potiahnutá nejakou látkou. V prednej časti sa z toho cez deň stáva predajný stánkok a celú zadnú zaberá posteľ s telkou (satelit samozrejme musí byť). Z vlaku sledujem vnútra týchto domčekov úplne detailne. Len o zopár desiatok metrov ďalej sa už týčia mrakodrapy.

      Po takmer 3 hodinách (od času kedy sme vstali) náš vláčik víťazoslávne prechádza tesne popod náš hotel, z ktorého sme skoro ráno vyrazili :)

      Ako sa rozvidnieva zvyšuje sa počet zaujímavých predajcov. Neprejdú 3 minúty, aby okolo nás niekto neprešiel a dookola neomieľal po thajsky svoju ponuku.

      Páči sa mi ujko, ktorý ťahá velikánske železné vedro plné ľadu a v ňom plechovky s rôznymi nápojmi. Občas prejdú tetušky s veľkými košíkmi plnými jedla od ovocia, rôznych buchtičiek, mäskoproduktov, cez polievky v sáčku, nejaké vegetariánske trávy, ale aj opekané larvičky. U väčšiny produktov jediné, čo viem, že je to na jedenie, ale čo to je netuším.

      Návšteva revízora s klasickými socialistickými klieštikmi na lístky, ktorý permanentne niečo dookola nahlas melie (ešte, že mu nič nerozumieme) je sprevádzaná dvoma ozbrojenými policajtmi s výzorom vyžadujúcim rešpekt. Jeden zopár metrov pred ním a jeden zase za ním. Chránia ho ako nejakú celebritu. Nechcem vedieť, čo by sa stalo s čiernym pasažierom, ktorý by nebol ochotný zaplatiť pokutu...

      Keď už myslím, že ma nič neprekvapí dochádza predajca výherných losov.

      Každých 10 minút prejde vozňom ešte aj ozbrojená ochranka a treba povedať, že je tu naozaj veľmi bezpečne.

      Čo mi tu chýbalo bol kôš na odpadky až kým som nezistil, že to bola pravdepodobne taktika na vytvorenie ďalšieho pracovného miesta. Kôš tu bol živý a raz za čas sa prešiel vozňom a vyzbieral všetky odpadky.

      Pripomína mi to železničku na Alpinku, len nám zabudli pribaliť parný rušeň. Niečo podobné však vpredu asi bude, lebo cez otvorené okná nám dnu vlietavajú malé čiastočky sadzí a Tomčo vyobliekaný do najbielejšieho bieleho, čo má je z toho máličko na infarkt.

      Nezažili sme síce žiadne sliepky vo vlaku a nikto dnu nenatrepal ani koňa... Proste Thajsko aj v najnižšej triede má svoju úroveň a pre adrenalínovejšie zážitky by sme asi museli prejsť do iných krajín.

      I tak to však bol jednoznačne zážitok aj keď sme veľkú časť cesty nezávisle na názore ostatných cestujúcich prespali na 4 sedačke v ležatej polohe.

      P.S. Všimnite si nad spiacim Tomčom označenie čísel sedadiel.
      En savoir plus

    • Jour 3

      Tag 3: Bangkok → Aranya/Poipet (Grenze)

      30 novembre 2010, Thaïlande

      Um 4:05 Uhr klingelt der Wecker. Ich habe das Gefühl, nicht viel geschlafen zu haben. Die Klimaanlage war Hölle-laut und ohne konnte man nicht schlafen. Vor lauter Müdigkeit vergaß ich sogar die Morgen-Wäsche. Schnell auschecken, Taxi am Ende der Khao San Road suchen und los geht es zum Mo Chit Bus Terminal (Northern Bus Terminal). Der Taxifahrer braust zum Teil mit 100 Sachen durch die Stadt. Um 4:45 Uhr ist er nach ca 20 min da (für 95 THB). Der Ticketschalter für die 1. Klasse Busse nach Aranyaprathet liegt förmlich vor mir. Für 207 THB geht es um kurz nach 5 Uhr los in Richtung Kambodscha.
      Um ca 10:50 Uhr erreicht der Bus Aranya, das sich ein paar Kilometer von der Grenze entfernt befindet. Beim Austeigen lerne ich Alex aus Hongkong kennen – wir sind wohl die einzigen, die zur Grenze wollen. Für die letzten paar Kilometer bis zur Grenze nehmen wir für 60 THB ein Tuk-Tuk. Auf halbem Wege biegt der Fahrer rechts ab und möchte uns ein Visum anbieten. Ich winke ab und fordere ihn freundlich, aber bestimmend auf, uns auf dem schnellsten Wege zur Grenze zu bringen - nur dort gibt es nämlich ein Visa 😎. Alter Trick der Einheimischen, um sich ein paar extra Dollar zu verdienen - der aber nicht immer funktioniert! Der Fahrer kehrt ohne Widerrede um und bringt uns zur Grenze. Oops, das ging aber einfach 😆.
      En savoir plus

    • Jour 19

      02. Februar 2017, Bangkok / Siem Reap

      2 février 2017, Thaïlande ⋅ ⛅ 28 °C

      ** Nächster Halt, SIEM REAP **

      Wir konnten die halbe Nacht nicht schlafen, egal, wir mussten sowieso früh auf. 😔

      Um 06.30 Uhr gings mit dem MiniVan los in Richtung kambodschanische Grenze. Die Fahrt dauert über 7 Stunden. Vor der Grenze angekommen stiegen wir alle aus dem Fahrzeug und liefen über die beiden Grenzen. Das Prozedere dauerte über 1 1/2 Stunden. 🙈

      In Kambodscha angekommen, wohlverstanden zu Fuss, warteten wir auf unseren nächsten Bus. Das Gepäck kam separat dazu - jemand überführte dies ebenfalls zu Fuss mit einer Garette! 💪🏼

      Unser nächster Halt (nach ca. 40 Minuten), war ein kambodschanisches Restaurant. Wir assen für knapp 7 USD pro Person so viel wir konnten, es war mega lecker.

      Weiter gehts mit einer 2-stündigen Fahrt nach Siam Reap, wo sich dann auch unser "Albtraum" befand. Das Hotel war wirklich im schäbigen Zustand, eine Frechheit. Es lagen gebrauchte Ohrstäbchen im Zimmer rum, wohlverstanden nicht von uns! Der Raum war mit Staub übersäht und die Tücher sowie die Bettlaken, eigentlich alles Stoffige, hatten gelbliche Flecken. Durch die grosse Vorfreude liessen wir uns dadurch nicht beeinträchtigen. Nach einem 30-Minütigen Aufenthalt ging es bereits mit dem Tuk Tuk weiter zum Abendessen in ein von "G Adventures" unterstütztes Camp.

      Richtig kambodschanisch, man sass im Kreis am Boden und teilte sich das Abendessen von grossen Platten. Auch hier, super fein! Zeit sich zu erholen hatten wir jedoch immer noch nicht, eine knappe Stunde später wurden wir bereits zur Zirkusvorführung abgeholt.

      21:00 Uhr war die Show auch zu Ende.
      Nun aber ins Hotel, Tagwach am nächsten Morgen um 4:00 Uhr, die Besichtigung des Angkor Wat Tempels stand an...
      En savoir plus

    • Jour 156

      Das Kapitel Kambodscha

      9 juillet 2017, Cambodge ⋅ ⛅ 25 °C

      Wow, das ging schnell. Nun gehören drei Wochen Kambodscha schon wieder der Vergangenheit an. Es fällt mir schwer, meine Eindrücke in Worte zu fassen. Kambodscha, du hast mir während unseres ersten Treffens schon gefallen, aber nach meinem zweiten Besuch habe ich mich glatt in dich verliebt.
      Einst warst du "die Schweiz Südostasiens". Davon bist du heute weit entfernt. Heute gehörst du zu einem der unentwickelsten Länder der Welt. Jahrzehntelang von Kriegen zerrissen, heilen deine Wunden nur langsam. Korruption und Armut prägen den Alltag deines Volkes. Ein sehr junges Volk, das durchschnittlich nicht älter als 24 Jahre alt ist. Ein Volk, das mit Stolz auf die glorreiche Zeit Angkors zurückblickt und mit Furcht, Schrecken und Trauer auf die Herrschaft der Khmer Rouge, die 25 Prozent der Bevölkerung das Leben kostete. Ein Volk, das trotz alledem sein Lächeln nicht verloren hat. Und dieses Lächeln macht dich aus, Kambodscha. In dieses Lächeln habe ich mich verliebt. Von deiner Schönheit ganz zu Schweigen. Stundenlang bin ich durch die Reisfelder Koh Trongs spaziert, habe mit dem Motorroller die Umgebung Kampots erkundet oder mit dem Fahrrad die Tempel von Angkor. Manchmal saß ich einfach nur da und habe das Treiben auf der Straße und den lokalen Märkten beobachtet.
      Kambodscha, es war keine Liebe auf den ersten Blick, aber definitiv auf den Zweiten. Du überzeugst mit Natürlichkeit, Unverfälschtheit und der Herzlichkeit deines Volkes.

      ***Das Bild lade ich in ein paar Wochen noch einmal in besserer Qualität hoch***
      En savoir plus

    • Jour 6

      … welcome to the other side ;-)

      25 mars 2023, Cambodge ⋅ ⛅ 37 °C

      Sehr fixer und problemloser Übergang für ca 35$ Visa on arrival Gebühr … weiter gehts nach Siam Reap

    • Jour 78

      Traverser la frontière à pieds

      27 mars 2018, Thaïlande ⋅ ☁️ 27 °C

      Des douanes chaotiques, nous pensions en avons vues lorsque nous avons fait le passage (ou plutôt la course) de Singapour vers la Malaisie, mais Poipet, un point frontalier qui relie la Thaïlande et le Cambodge, nous réservait des petites surprises!

      Nous n’avons rien à dire sur les formalités d’immigration en tant que telles. Elles se sont faites facilement et rapidement, mieux qu’à bien d’autres endroits même. Ici, c’est le parcours pour passer d’un pays à l’autre qui fait que nous allons nous souvenir longtemps de Poipet comme l’une des douanes les plus uniques que nous ayons eu à traverser.

      Voici donc, basé sur notre expérience, comment traverser les douanes de Poipet en 5 étapes faciles (ou presque).

      -

      ÉTAPE 1 : Faire faire son visa cambodgien (et aller chercher une cargaison de tuiles de béton)

      Ce matin, nous avons pris l’autobus de Bangkok en direction de Siem Reap. Arrivés a Aranyaprathet, environ 4 heures plus tard, notre autobus s’est arrêté et le responsable à bord nous a demandé de lui remettre nos passeports et nos formulaires de demande de visa afin qu’il puisse aller faire faire le tout.

      Nous avions lu à ce sujet, alors nous avons procédé sans hésitation. Là où nous avons commencé à nous poser des questions, c’est quand le petit monsieur est parti à moto avec le lot de passeports et que l’autobus, lui, est parti dans une toute autre direction... dans un quartier industriel douteux... pour ramasser une cargaison de tuiles de béton!

      Quinze minutes plus tard, cargaison à bord, on retrouvait notre guide et nos passeports munis d’un nouveau visa.

      -

      ÉTAPE 2 : Obtenir son étampe de sortie à l'immigration thaïlandaise (et être agréablement étonnés)

      Avant d'entrer dans un nouveau pays, c'est important d'avoir la confirmation qu'on est sortis de l'autre. Parce que la preuve physique n'est pas suffisante (tes deux pieds au Cambodge ne sont pas ce dont le Gouvernement thaïlandais a besoin pour être certain que tu sois sortis de son pays), il faut la petite étampe dans ton passeport.

      Quand notre autobus s’est arrêté près du poste d’immigration thaïlandais, notre “guide” nous a pointé dans la direction à aller et nous a dit, tout sérieux : « We’ll see you on the other side, in Cambodia. If you run into any problem, call the number on this card. Good luck. »

      Pour avoir lu sur les douanes mythiques que sont celles de Poipet, une intervention du genre ne nous étonnait guerre. Après tout, il y a autant de commentaires négatifs sur ces douanes réputées pour être une trappe à arnaques et à mésaventures qu'il y a de photos d'Angkor Wat sur Google Images.

      Pour nous rendre au poste frontalier thaïlandais, des affiches nous indiquaient le chemin à suivre, donc tout s’est bien passé jusque-là. On a eu la petite étampe qui confirme qu’on est sortis du pays en quelques minutes à peine et nous sommes ressortis.

      « Ah bein... sont peut-être pas si pires que ça, les douanes de Poipet, finalement! »

      -

      ÉTAPE 3 : Chercher le bureau cambodgien

      Entre le bureau thaïlandais et le cambodgien, il y a un bon 400 mètres à faire a pied, à travers un corridor grillé, d’abord, puis un marché où il est possible de se procurer à peu près n’importe quoi. Il n’y a aucune affiche qui pointe vers le poste cambodgien et beaucoup, beaucoup d’action autour : des voitures, des motos, des marchands, des piétons... et des gens dans notre situation qui ne savent pas trop où aller et qui sont là, passeport dans les mains, en « no man’s land », entre deux postes frontaliers.

      On était un peu étourdis par tout ce qui se passait autour et par le manque d’indications, surtout. Sachant que c’est un endroit où beaucoup de touristes se font arnaquer chaque jour, nous étions un peu sur nos gardes, mais avons décidé d'embrasser le chaos et d'en rire. Ici, les premières impressions, on n’y porte pas trop d’attention.

      -

      ÉTAPE 4 : Chercher encore...

      Avec un compatriote français du même autobus que nous, on continue les recherches pour le bureau cambodgien. Un petit monsieur nous pointe dans une direction, mais si on suit son conseil, on s'en va jouer directement dans le traffic et c'est une danse qu'on a pas envie de faire alors on emprunte un chemin différent dans l'espoir de tomber sur une voie un peu plus tranquille.

      On a fini par voir, au loin, le responsable de notre autobus qui nous attendais a l’entrée du poste cambodgien. ALLELUIA!

      -

      ÉTAPE 5 : Arriver au Cambodge (puis retourner dans le no man's land)

      Au bureau d'immigration du Cambodge, c'est un peu moins rapide qu'en Thaïlande, mais on fini quand même par avoir notre étampe d'entrée dans un temps très respectable. Et voilà : nous sommes officiellement au Cambodge!

      On n'a pas le temps de célébrer trop longtemps que notre « guide » nous fait signe de retourner dans l'autobus... qui est dans le no man's land! Pas tout de suite le Cambodge finalement.

      -

      Tout est bien qui fini bien. Nous avons vécu l'expérience de Poipet sans se faire arnaquer ou avoir besoin de téléphoner à notre chauffeur!
      En savoir plus

    • Jour 3

      Tag 3: Poipet / Einreise nach Kambodscha

      30 novembre 2010, Thaïlande

      Als erstes wird die thailändische Einreise in eine Ausreise umgewandelt. Besonders freundlich sind die thailändischen Grenzer nicht. Dann geht's im Niemandsland zum Visa-Office von Kambodscha. Das ganze kostet 20 US$. Die 100 THB, die er extra verlangt, zahle ich nicht – da ich auch keine mehr habe, was für ihn kein Problem ist. Ich bekomme meinen Pass nach 5 min mit einem tollen Visa-Stempel zurück. Nächster Stopp ist der "Gesundheits-Check". An einem Tisch auf offener Straße müssen ein paar Fragen zu Krankheiten angekreuzt werden, die aber keiner kontrolliert. Zu guter Letzt läuft man die Straße entlang, bis zum Immigration Office. Die Schlange ist hier etwas länger. Es geht das Gerücht um, das zusätzliche Gebühren in THB fällig werden, die keiner mehr hat. Die Unruhe ist aber unbegründet. Nach einer Stunde ist alles erledigt und ich bin offiziell über den Landweg in Kambodscha eingereist 👏.En savoir plus

    • Jour 32

      Wieder Thailand, juhu!

      9 janvier 2020, Thaïlande ⋅ ☀️ 34 °C

      Um 8 ging's los und nach gut 2,5h waren wir an der Grenze. Für die Überquerung brauchten wir nochmal gute 2h und dann nochmal 3,5h mit dem Auto zum Hotel.
      Aber sagen wir mal so: Es hat sich gelohnt!

    • Jour 17

      Zu Fuß über die Grenze…

      8 février, Thaïlande ⋅ ☀️ 37 °C

      … und nach 9 Stunden Reise mit der Fähre auf die Insel.
      Aber es hat sich gelohnt, siehe unser Hotelpool!

    Vous pouvez également connaitre ce lieu sous les noms suivants:

    Amphoe Watthana Nakhon, Watthana Nakhon, วัฒนานคร

    Rejoignez-nous:

    FindPenguins pour iOSFindPenguins pour Android