Очистить поиск
Zuid-Amerika
Сначала новые
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Centro histórico.
    Gebouwen om Plaza San Martín heen.Een resultaat van de rellen: dit gebouw is afgefikt.1Het presidentieel paleis. Hinderlijk hoe de deur en het park totaal niet op één lijn zijn...De balkons!1Elke stad lijkt zijn eigen Goudgrijp te hebben.1De vele agenten kopen ondertussen ijsjes, lezen de krant, of laten hun schoenen poetsen.De wijk achter het presidentieel paleis.11Prachtig, dat Zuid Amerikaans enthousiasme! Leuk om te zien dat ze zo genieten.

    Lima - Dag 2

    8 марта 2023 г., Перу ⋅ ☀️ 33 °C

    Na heerlijk geslapen te hebben, was het tijd om het historische centrum te zien. Tot nog maar een aantal weken geleden waren hier de rellen nog best hevig, maar gelukkig zijn die behalve in een paar plekken in het land verdwenen. Af en toe schijnt er in Lima nog een relletje te zijn, maar daar blijft het bij. Wel is de politie aanwezigheid te merken op straat. Ze zijn met velen, en ook vrij zwaar bewapend en hebben zelfs gasmaskers paraat. Verder was er één plein, Plaza San Martín, afgesloten door agenten.

    Het historisch centrum ligt een stuk verder landinwaarts en is, net als Quito, UNESCO werelderfgoed. Het staat vooral bekend om zijn vele mooie koloniale gebouwen, met houten balkons. Door het hele centrum zijn er zo'n 1600 van deze balkons. Verder was het centrum mooi qua architectuur, maar er leek wat te missen qua sfeer. Of er toch nog wat spanning in de lucht hangt of dat het komt door de vele overheidsgebouwen die er gevestigd zijn (waardoor er ook een bepaald volk rondloopt), weet ik niet.

    Bijzonder was wat er zich in de wijk achter het historisch centrum afspeelt. Achter het presidentieel paleis ligt een rivier en een grote weg, met aan de andere kant een wijk die een totaal andere sfeer had. De gebouwen waren slecht onderhouden, lelijk en soms zelfs vervallen. De straat was slecht, er lag veel afval en er liep wat onguur volk rond. Het contrast vond ik enorm en ook frappant, gezien het feit dat het achter het presidentieel paleis en het historisch centrum ligt.

    Savonds heb ik weer druk gepraat met de Fransman en een Boliviaan, wat erg gezellig was! Het hostel heet trouwens "The healing dog". De eigenaren hebben zelf ook een hond die door het hostel rondloopt, maar die is alleen maar wild aan het rondrennen en blaft keihard naar iedereen. Vrij ironisch.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Mistig!
    De "VIP gate".De bus.Een kleurrijke wijk aan de rand van Lima.De kippenstallen.Jawel, heb de zon zien zakken in de zee.Schranzen bij een benzinestation!

    Nachtbus...

    9 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 30 °C

    Vandaag staat de lange busrit naar Cusco te wachten, maar voordat ik daar aan begon heb ik een ochtendwandelingetje gemaakt langs de kust. Erg hing een soort mysterieuze mist die vanaf de zee kwam, waardoor je nauwelijk in de verte kon kijken. Ondanks dat was het een lekker wandelingetje in de ochtend na een stevig ontbijt, want dat hebben ze erg goed geregeld in dit hostel!

    Rond het middaguur ging ik met de bus naar het busstation. Hier bleek ik achteraf nogal wat tijd te kunnen besparen, want de bus naar Cusco stopte ook nog in een eigen terminal...vlakbij het hostel. Maargoed, na een uur in de stadsbus kwam ik aan in de grote busterminal van Lima, waar ik mijn perron niet kon vinden. Wat bleek, mijn perron was bij een soort VIP wachtruimte, voor bussen langer dan een bepaald aantal uur! Er was zelfs een ruimte met computers die je kon gebruiken. Tjonge jonge, wat een luxe voor een busterminal.

    Voor deze rit heb ik toch stiekem een kinderdroom uit laten komen, namelijk die van het vooraan zitten in een dubbeldekker. Met zo niet alleen een raam naast, maar ook voor mij, kom ik de rit wel door. Nadeel is wel, als we een ongeluk krijgen, ben ik de eerste die een paar meter onder de grond komt te liggen. Ook zaten er flink wat barsten in de voorruit, wat me niet per se geruststelde.

    De rit was prima, en liep vandaag vooral langs de kust. Hier waren veel smalle, maar lange stallen te zien, die op het eerste oog leeg waren. Na wat beter gekeken te hebben, bleken dit kippenstallen te zijn. De kippen lagen in kleine hokjes een stukje boven de grond, opgepropt. Ook hier hebben ze dus niet een echt fijn leven...    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Tijd voor ontbijt!
    1Met een uitzichtje.1Grote markt onderweg!

    Cusco - Dag 1

    10 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 23 °C

    Sochtends om 6 uur kwamen we aan in Abancay. Een stad die niet veel voorstelt, maar op de een of andere manier stapte meer dan de helft van de mensen hier uit. Rond 8 uur kwamen we aan bij een klein restaurantje aan huis voor ontbijt. Na uiteindelijk een 25 uur durende bus te hebben overleefd, kwamen we aan in Cusco!

    Slaap heb ik nauwelijks gehad, maar na een menu del día dacht mijn lichaam dat het ook nog wel een leuk idee was om een uur naar het hostel te lopen. Aan het eind van de middag was het dus tijd om uit te rusten, wat te eten en op tijd het bed in te stappen. Het hostel zit in het historisch centrum, heeft een mooi binnenplaatsje, en vooral alles is heel laag. Als een soort hobbits loopt iedereen naar de kamers en douches.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Plaza de Armas, met links de Cusco Cathedral en rechts de Iglesia de la Companía de Jesús.1Pasaje Molle.1

    Cusco - Dag 2

    11 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 21 °C

    Vandaag een relaxed dagje! Cusco, tot 1976 Cuzco of Qosqo in Quechua, is een prachtige oude stad in het zuidoosten van Peru en is dé plek voor Machu Picchu, één van de zeven wereldwonderen. Iets voor het massatoerisme, van de 13e tot de 16e eeuw wel te verstaan, was Cusco de hoofdstad van het Inca Rijk. De stad bestond uit veel enorme stenen uit lager gelegen gebied. Hoe deze stenen vanuit lager gebied naar deze hoogte van 3399 meter zijn gebracht, is tot op de dag van vandaag niet duidelijk. Wel wordt vermoed dat de stad in de vorm van een puma is gebouwd, een heilig dier voor de Inca's.

    Nadat de Spanjaarden de stad in 1533 hadden veroverd, is Cusco ontpopt tot centrum van de Spaanse kolonisatie en de verspreiding van het Christendom door het gehele Andes gebied.
    Sinds 1990, een kleine sprong vooruit in de tijd, is het toerisme enorm toegenomen, met in 2007 het benoemen van Machu Picchu als wereldwoner als laatste grote zet. Door de pandemie en de rellen van 2022 en begin dit jaar liep de regio dan ook enorme verliezen op, geschat op zelfs 2 tot 2,5 miljoen euro per dag! Om nog even een nog groter aantal te noemen, de laatste schatting van inkomsten uit toerisme stamt uit 2009. Die werd toen geschat op 2,47 miljard US Dollar per jaar.

    Maar, deze ogenschijnlijke mooie stad wil ik pas vanaf morgen met m'n eigen ogen zien (foto's zijn van latere dagen). Vandaag eerst een relaxte dag buiten het centrum om, waar het normale leven zich afspeelt. In een winkelcentrum heb ik nog een internetbundel kunnen aanschaffen. De mobiele provider (Claro) is zo groot, dat ze in het winkelcentrum drie verschillende winkels hadden. Uiteraard moest ik bij de derde zijn, na bij de eerste twee naast het net te hebben gevist.

    Verder was er ook nog nieuws over het noordenwesten van Peru, waar ik niet lang geleden nog doorheen gereden ben. Na de landslide in Colombia en de overstromingen in Alausi, Ecuador, een paar weken nadat ik daar was, is er nu een cycloon aan land gekomen in Trujillo. Overal overstromingen, het ziet er zeker niet vrolijk uit en ik ben blij dat ik ook hieraan ben ontsnapt.
    Savonds stonden er twee mensen op vertrekken. Het koppel vertelt super enthousiast dat ze naar de kust gaan om drie dagen te gaan surfen. De man van het hostel vraagt droogjes "Don't you read the news?". "Good luck surfing", waren zijn laatste woorden.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Het afgesloten vliegveld waar ik tussen de taxichauffeurs stond.
    1Gezellag!2Ons hotelletje.Mercado San Pedro.2Rare snuiters, die Peruvianen.Lunch in de mercado!De rand van de markt.Varkens, alleen dan wel overleden en opgestapeld in een vrachtwagen.1

    Cusco - Dag 3

    12 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 25 °C

    Wat leven we toch in een wrede wereld... Een poosje geleden kreeg ik het verdrietige bericht dat er vandaag een vliegtuig met treurige gringo's aan zou komen in Cusco. Wat kon ik doen om deze tijden van misère toch nog wat lichter te maken? In overleg met mezelf, ik en mij, heb ik besloten een vluchteling op te nemen. Een weekje iets helemaal anders, al was het maar om heel even uit de donkere tijden te kunnen ontsnappen.

    Nou, daar kwam pa uit z'n vliegtuigje! 🥳 Vanochtend om iets voor 9 uur kwam hij het vliegveld uit lopen, dat afgesloten was voor iedereen behalve reizigers door politie en militairen, nog in verband met de rellen. Een hele week zullen we samen in Cusco spenderen, met als grote doel Machu Picchu! Na gesetteld te zijn in het hotel, waar ik vanochtend m'n tas al had gedropt, zijn we de stad in gegaan.

    Het was zondag, dus marktdag. Aan de rand van het centrum staat Mercado San Pedro, een overdekte markthal. Maar, zoals vele andere markten, loopt de markt nog blokken verder door op de straten en in steegjes. Opvallend was toch wel weer de hoeveelheid vlees, maar vooral op de hoeveelheden restafval. Hoofden, hersenen, poten...het lag overal. In tegenstelling tot de dieren konden wij er wel van genieten :)    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    1De Saqsaywaman ruïnes met nog een echte Inca bewoner!2De Tambomachay ruïnes.3Bijzonder hoe het soms lastig te onderscheiden is wie wie is.Uitzicht op Cusco!

    Cusco - Dag 4

    13 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 24 °C

    Omdat Cusco vroeger het centrum was van het Inca rijk, liggen er in de omgeving nog veel goed bewaarde ruïnes, waarvan de bekendste natuurlijk Machu Picchu. Dichterbij liggen er ook een aantal, waarvan er vier langs één weg liggen en na elkaar te bezoeken zijn. Dat hebben we vandaag dus gedaan. De eerste, de Saqsaywaman ruïnes, liggen op loopafstand van het centrum af.

    Het complex was een fort met in het midden een groot plaza dat werd gebruikt voor ceremoniële activiteiten en rituelen. Toen de Spanjaarden de boel overnamen, hadden ze niet in de gaten dat wij het 500 jaar later best interessant zouden vinden, want ze hebben een groot deel van het complex uit elkaar gehaald om met de grote stenen Cusco uit te breiden. Die stenen pasten trouwens precies in elkaar, waarvoor geen cement oid nodig was, net als bij sommige eerder ruïnes die ik heb gezien. Ze passen zo goed in elkaar dat er vaak geen papiertje tussen te krijgen valt!

    Na een bezoek aan het Christusbeeld dat uitkijkt over de stad, zijn we met een stadsbusje naar de andere ruïnes gegaan, die wat minder groot en minder spectaculair waren. Tussendoor zijn we nog naar een dorpje gegaan dat we iets verderop zagen liggen, om iets te eten. Dit dorp bleek zo klein en stil, dat dit een mislukte poging was... Een voedzame menu del día in Cusco biedt dan altijd een oplossing!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Op pad vanuit Maras!
    1Het eerste zout is gespot.1De zoutmijnen!1Door veel regen in het regenseizoen, krijgen de mijnen een bruine kleur.1De witte randen van de plassen is ook allemaal zout!Stapels, maar dan ook echt stapels met zakken zout lagen op voorraad.Het dorpje Salineras.1Mercado de Urubamba.Uitzicht vanuit de bus.

    Cusco - Dag 5

    14 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 23 °C

    Vanochtend zijn we met een bus naar Urubamba vertrokken, met onderweg mooie uitzichten vanuit het dal waar we doorheen reden. Eenmaal in Urubamba was het de vraag hoe we naar Maras zouden komen, waar onze wandeling begon. De eerste de beste buschauffeur die we vroegen reed langs een splitsing waarvandaan weer collectivos naar Maras reden. Na die stap te hebben voltooid, stonden er inderdaad collectivos te wachten (al stapte er geen hond uit daar, behalve wij).
    We ontmoetten een vrij jonge chauffeur die ons wel naar het begin van onze wandeling wilde brengen. En, aardig als Zuid Amerikanen zijn, wist hij een veel beter pad voor onze wandeling en bracht ons daar naartoe.

    De wandeling liep naar beneden door een bijzonder landschap! Waar er aan de overkant van het dal vooral groene, besneeuwde en steile bergen waren, was deze kant een soort hoge vlakte met wat dorpjes en losse huizen/schuren waar veel mais werd verbouwd.

    Het ware doel van de wandeling lag zo'n vier kilometer van Maras vandaan, waar honderden zoutmijnen liggen die al voor de Inca tijd worden gebruikt! De mijn bestaat uit een paar honderd verschillende terrasvormige, vierkante plassen. Bovenaan de mijnen stroomt heel zout water uit een bron naar beneden, dat door een systeem van kleine kanaaltjes naar de plassen vervoerd wordt. In de plassen, die ongeveer vijf vierkante meter groot en dertig centimeter diep zijn, verdampt het water en blijft het zout achter op de bodem. Na ongeveer een maand is het proces klaar, en kan het zout in laagjes van de bodem geschraapt worden.

    De eerste laag is de beste kwaliteit en kan als keukenzout gebruikt worden, de tweede laag is al matiger en is bulkzout. De derde en laatste laag heeft een meer bruine kleur en is industrieel zout (zonder dit zout worden er flauwe bochten in de weg gemaakt). In totaal produceert elke plas gemiddeld 150 tot 200 kilo zout per maand!

    De mijnen zijn voor iedereen uit de gemeenschap beschikbaar. De grotere plassen waren voor de grotere gezinnen, en mensen die nieuw waren in de gemeenschap konden een ongebruikte krijgen, die verder weg lag. Inmiddels is de gemeenschap meer verenigd en wordt het zout gewonnen en verkocht als bedrijf. Blijkbaar mocht je tot 2019 nog door de mijnen lopen als toerist, maar inmiddels mag dat (logischerwijs) niet meer.

    Na ons bezoek aan de mijnen zijn we verder naar beneden gewandeld, waar we aan de grote weg een willekeurig busje aan de kant hebben gevlagd die naar Urubamba ging. Na een lekkere maaltijd en door het dorp en zijn lokale markt te hebben gelopen, keerden we terug naar Cusco.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Het treinstation van Ollantaytambo.
    De show in de trein. Kwestie van broekspijpen oprollen, carnavals outfit aantrekken en gaan.11Mooie uitzichten onderweg.1Die nemen we mee.Aguas Calientes.1

    Aguas Calientes

    15 марта 2023 г., Перу ⋅ ☁️ 25 °C

    Het begin van ons Machu Picchu avontuur! Vanochtend om 8 uur vertrok ons busje vanuit Cusco naar het treinstation van Ollantaytambo, om vanuit daar met de trein naar Aguas Calientes te gaan, het dorp waar vanuit je Machu Picchu kan bezoeken. Aguas Calientes ligt tussen de bergen aan Rio Urubamba en is alleen te voet te bereiken, of met de trein. Vandaar dat het ook vrij dramatisch was voor de mensen die daar vast zaten tijdens de rellen, de treinen reden immers niet meer.

    Hoe dan ook, alles is weer grotendeels normaal! Eerder kon je nog vanuit Cusco rechtstreeks naar Aguas Calientes, maar om voor mij onduidelijke redenen is dat niet meer mogelijk, behalve voor heel veel geld. Ollantaytambo is een mooi klein dorpje, maar lijkt grotendeels in het teken te staan van het treinstation waar alles toeristen zich verzamelen. Er zijn twee verschillende treinen die in Peru rijden, PeruRail en IncaRail. Wij namen IncaRail, dat een nogal toeristisch tintje bleek te hebben 🙃

    Begeleidt door drie mensen in kleurige kleding, dans en geschreeuw en andere toeters en bellen, liepen we naar de trein die maar uit twee wagonnetjes bestond. En jawel, onderweg kregen we nog een show in de trein, die opgevoerd werd door de twee verkleedde medewerkers die meegingen in de trein. Maar eerlijk is eerlijk, de uitzichten (altijd weer die uitzichten...) tijdens de rit waren niet niks!

    Aguas Calientes is een dorp dat pas echt tot stand kwam in 1940, toen de aanleg van het treinspoor was voltooid en er veel toeristen naar Machu Picchu begonnen te komen. Dat het voor toeristen is gemaakt is te merken, want ongeveer elk gebouw is een hotel, restaurant of iets van die aard. Één gedeelte voelt nog wel een beetje aan als dorp, namelijk het deel waar de lokale bevolking woont. Toen we aankwamen viel ons op dat het dorp verrassend rustig was. Machu Picchu is natuurlijk the place to be in Peru, maar dat was er qua aantallen mensen niet echt aan af te zien. Zo waren we bijvoorbeeld de enigen in ons hotel, wat ook een beetje apart was.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Machu Picchu!
    Llama en baby llama.1De tempel van de drie ramen: de onderwereld, de hemel en het heden.Toen het wat opklaarde.Een laboratorium van de Inca's om te zien welke planten goed groeiden!1Ze hadden een vernuftig water afvoersysteem!Terug naar Cusco.

    Cusco - Dag 6

    16 марта 2023 г., Перу ⋅ ☁️ 13 °C

    Machu Picchu dag! Om de hoeveelheid mensen op Machu Picchu een beetje te reguleren, zijn er tijdslots waarin mensen kunnen komen. Die van ons was om 8 uur, dus om half 8 stonden we in het dorp bij de bushalte! De bus brengt je naar boven naar de ingang van het park. Er is een wandelpad, maar die is vrij steil en schijnt niet super bijzonder te zijn.

    Eenmaal boven kwamen we nog wat bekenden (voor mij dan) tegen, namelijk Fiona en Will, die ik bij Laguna 69 had ontmoet! We twijfelden nogal een tijdje of we een gids mee moesten nemen, en hadden uiteindelijk besloten dat wel te doen. Dit bleek een goede zet te zijn!

    Lopend naar boven was het heel erg bewolkt, regende het wat, en zag je eigenlijk niks. Maar onze gids vertelde dat het over tien tot vijftien minuten wel op zou klaren, dus bleven we bovenaan wachten. En jawel, het klaarde wat op! Voor en beneden ons lag Machu Picchu, met de beroemde berg/rots daarachter. De gids vertelde dat in 1911 een Fransman was, die opzoek ging naar Inca ruïnes. Hier in de buurt lopend sprak hij met locals, die hem vertelden dat er hier nog wel wat ruïnes te vinden waren. Hij stuitte op Machu Picchu, op dat moment helemaal begroeid met bomen en planten, nauwelijks zichtbaar (de gids had een boekje met foto's mee).

    Nadat alles was opgeruimd werd pas gezien hoe bijzonder deze ruïnes waren. De gids had echt enorm veel te vertellen over de Inca's en de gebouwen van Machu Picchu. Zo is er bijvoorbeeld de Temple of the Three Windows. Een tempel met drie ramen, die de onderwereld (gelinkt aan de slang), het heden (gelinkt aan de puma) en de hemel (gelinkt aan de condor) voorstellen, een thema dat steeds terug kwam. Ook was er de Temple of the Sun. Deze tempel, die waarschijnlijk voor offers werd gebruikt, vertelde ook door de inval van de zon exact wanneer zonnewendes plaatsvonden.
    Vergelijkbaar was de Intihuatana, een steen geassocieerd met de astronomische kalender van de Inca's. Aan de schaduwen van de steen waren de seizoenen af te lezen (op 21 maart en 21 september heeft de steen geen schaduw). Het feit dat dit alleen kon als de steen 13 graden gekanteld was, en de Inca's deze astronomische kennis hadden, gaf wel aan dat ze vrij snugger waren. Vermoed wordt dat de steen ook vooral voor rituelen en offers werd gebruikt.
    Zelf was de gids vooral onder de indruk van het gebruik van coca bladeren, die werden gebruikt in en als medicijnen. Zelf zat ie er de hele ochtend op te kauwen, en wij uiteindelijk ook.

    Het is allemaal veel te veel om te vertellen, maar het staat vast dat het erg interessant was, en mooi, ook met de natuur eromheen. Smiddags ging onze trein terug naar Ollantaytambo, waar vandaan het busje naar Cusco vertrok.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    De wandeling naar Cañón de los Espejos Turquesa de Muñapata.
    De cañon!1Huaro.Mirador Cielo Punku!1Terug in Cusco.

    Cusco - Dag 7

    17 марта 2023 г., Перу ⋅ ☁️ 22 °C

    Vandaag ging alles iets rustiger aan, maar zijn we zeker wel op pad geweest. Ten oosten van Cusco liggen een paar meren en een canyon, dus die zoeken we maar is op! Met een stadsbusje reden we naar de terminal waar de bussen naar Urcos vertrekken. Tussen alle doktersposten en wat voor medisch gebeuren dan ook (werd buiten ook nog reclame voor gemaakt), was een soort groot uitgevallen garage die als busterminal diende.

    Na iets meer dan een uur rijden, namen we een taxi die wist waar het begin van de wandeling naar de canyon was. De wandeling was een stuk minder lang dan we dachten en misschien hadden gehoopt, want binnen 20 minuten stonden we er. De canyon zelf was ook een stuk kleiner, maar niet minder mooi. Helder blauw water stroomde tussen de nauwe rotsen naar beneden.

    Na terug naar de weg te zijn gewandeld, hadden we een kort ritje naar Huaro, waar we wat hebben gegeten. Huaro stelde niet zoveel voor, zeker niet door het lelijke plaza de armas, waar ze ook nog aan werkten om het misschien nog minder aantrekkelijk te maken (de rest was overigens wel aardig :)). Een stuk boven Huaro zijn twee grote handen, de foto's leggen het wel uit, met een mooi uitzicht. Na hier prachtig te hebben geposeerd, namen we de bus terug naar ons hotel in Cusco. In de bus was er een man eeuwig aan het lullen om zakjes Chinese poeder te verkopen die goed waren voor allerlei organen, om weet ik veel welke redenen!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Ontbijt in Mollepata!
    Het begin van de wandeling, in Soraypampa.Het besef dat pa op een gehoefde vriend zat.Laguna Humantay!1Het klaarde nog een heel klein beetje op.Toch nog in actie!En toch nog mooie bergen op de terugweg!

    Cusco - Dag 8

    18 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 21 °C

    Vroeg op vandaag, want op onze laatste dag hebben we een tour geboekt naar Laguna Humantay. Dit meer ligt op 4200 meter hoogte en lijkt een beetje op de meren in het Parque Nacional Huascaran. Om 4:30 zouden we opgehaald worden op de hoek van een straat. Op deze hoek was het verrassend druk voor het tijdstip, met eigenlijk alleen maar taxi's en tourbusjes, die waarschijnlijk allemaal naar Humantay, Rainbow Mountain en misschien ook wel Machu Picchu gingen.

    Later dan gepland kwamen Carlos en Carlos, de gids en de bestuurder ons inderdaad ophalen. Na nog een aantal mensen opgepikt te hebben (in totaal waren we met zo'n 15 man), begon die drie uur durende rit. Na twee uur stopten we nog voor ontbijt, waar we in een zaaltje zaten met ook andere tours. Op en top gezellig dus!

    Bij aankomst hebben we eerst een stukje met de groep gelopen, en bij het begin van de klim werd ons uitgelegd wat de route was en wanneer we terug moesten zijn etc. Mensen die de klim niet te voet wilden maken (het was best steil met ongeveer 400 hoogtemeters), konden met een paard omhoog. Ondanks de beste vele busjes, viel het filelopen erg mee, mede dankzij het brede pad en verschillende tempo's. Toen ik een tijdje geklommen had, keek ik achterom, maar pa was nergens te bekennen. Eenmaal aangekomen op de top werd mijn vermoeden bevestigd: pas zat op een vierhoevige vriend. Met een big smile kwam ook hij dus boven!

    Helaas was het heel erg bewolkt en regende het ook aardig bij het meer. Aan de overkant zou een grote besneeuwde berg te zien moet zijn (Humantay Peak, 5638 meter hoog), maar die was met vakantie. Ondanks dat was het toch wel erg mooi.

    Omdat het paard zonder toeristen op de rug weer naar beneden gingen, werd pa gedwongen om naar beneden wel te gaan lopen, maar dat was uiteraard geen probleem. Na disco achtige taferelen in de bus kwamen we aan bij dezelfde plek van het ontbijt, maar nu voor de lunch. Na de lunch viel iedereen massaal in slaap leek het wel, zelfs ik heb nog een powernappie gehad.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Daar ging pa weer...
    Op weg naar de busterminal.1Escaleras Calle Armargura.Het feestje op het Plaza Sán CristobalMet het stadsbusje naar de terminalDe terminal.Het voertuig dat mij naar Arequipa bracht.

    Nachtbus

    19 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 23 °C

    Vanochtend rond kwart voor negen, nadat pa met "gringo papi!" uit z'n busstoeltje gebonjourd werd door een oudere vrouw, stonden we weer bij het vliegveld. Na een super leuke en snelle week, was het tijd voor mijn westerse vluchtelingen om terug te keren. Natuurlijk mocht ik niet mee naar binnen, dus heb ik door het hek staan zwaaien. Vanaf hier gaat het avontuur weer alleen verder.

    Door de normalere buurten van Cusco ben ik naar de busterminal gelopen voor een ticket naar Arequipa. De bussen naar Arequipa vertrekken eigenlijk allemaal savonds, dus de rest van de dag had ik nog in Cusco te spenderen. Onder het genot van een lekkere lunch en wifi verbinding, heb ik mijn plannen gemaakt voor de komende tijd. Na veel gevonden te hebben en ideeen te hebben gemaakt, was het plan "naar Arequipa gaan en we zien wel". Strak plan al vond ik het zelf, en niet heel verschillend dan al mijn andere plannen deze reis.

    Vervolgens heb ik nog een stukje historisch centrum ontdekt dat pa en ik nog niet hadden gezien, wat erg mooi was! Plaza Sán Cristobal hoorde hierbij, een kerk+plein wat hogerop, met een mooi uitzicht over de stad. Op het pleintje waren vooral veel locals, met onder andere een feestje, tenminste, daar leek het op. Veel flessen bier, muziek en wat gedans.

    Savonds was het super druk in de terminal, want blijkbaar gaan alle bussen die vanuit hier vertrekken (drie grote bestemmingen), rond hetzelfde tijdstip weg. Naast mij zat een jongen die half op mijn schouder op slaap viel, dus dat was weer één groot feest!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    1Sommige simpele foto's laten perfect zien waarom een land zo leuk is.
    2Plaza de Armas van Arequipa!Niet plassen. Drukken dus toegestaan.Mercado San Camilo.De tekst werd er niet ingegraveerd, maar er heel keurig opgeschilderd!

    Arequipa - Dag 1

    20 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 25 °C

    Om 6:30 stond ik in Arequipa, de tweede grootste stad van Peru! Na een stevig ontbijt, wat eigenlijk gewoon een lunch of avondeten was, vertrok ik met een aardige taxichauffeur naar het hostel. Het hostel is prima, maar je kon merken dat het een partyhostel was tijdens minder drukke tijden. Er zijn maar een paar andere mensen, waaronder een Duits/Braziliaanse jongen die hier woont, maar plotseling een discotheek naast z'n appartement kreeg, dus nu tijdelijk hier slaapt.

    In het hostel zouden karaokes, feesten en andere plezierigheden plaatsvinden (echt zóveel zin in!!), maar die vonden natuurlijk niet plaats. Jammer. Na het heel rustig aan gedaan te hebben, heb ik het historisch centrum verkend. Arequipa zou misschien wel de mooiste stad van Peru zijn, maar daar was ik het niet helemaal mee eens. Het was verre van lelijk, maar dan vond ik Cusco toch echt mooier. Maar, en dit lijkt een beetje een thema te worden, het centrum is wederom UNESCO Werelderfgoed.

    Na rustig rondgelopen te hebben en uiteraard de markt te hebben bezocht (met een man die boven in een kamertje zat met een microfoon en maar wat zat te lullen over de hele markt heen), ben ik in een enorme supermarkt beland en ben ik vroeg naar bed gegaan.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Uitzicht op vulkaan Chachani.
    Monasterio y Museo de la Recoleta.Plaza de Yanahuara.De andere vulkaan, Misti.1Parroquia San Juan Bautista de Yanahuara.

    Arequipa - Dag 2

    21 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 23 °C

    Een tweede dag in Arequipa, die eigenlijk een heel verrassend beeld van de stad gaf! Iets buiten het centrum ligt de wijk Yanahuara. Een heel relaxed wijkje met mooie oude gebouwen, veel groen, sportvelden, maar vooral een mooi uitzicht op de Misti vulkaan!

    Op het Plaza de Yanahuara werd een concertje gegeven door mensen met een verstandelijke beperking, overal reden ijscomannetjes, en oude mannen lazen de krant op de vele bankjes. Heerlijk dus om doorheen te lopen en de mooie gebouwen te zien! Het blijft altijd wonderlijk hoe in deze wijken nauwelijks toeristen lijken te komen. Ze zijn soms zoveel leuker dan de populaire plekken!

    Vanmiddag heb ik me verdiept in de Colca Canyon. Deze canyon, ongeveer 160 kilometer weg van de stad, maar voor Peruviaanse begrippen nog altijd in de regio, is één van de diepste ter wereld waar prachtige wandelingen gemaakt kunnen worden. De meeste mensen gaan hier met een tour en gids heen, maar ik ga het alleen proberen. De vrouw van het hostel begreep niet waarom, maar was gelukkig nog wel bereidt wat info te geven. Na het internet nog wat doorgespit te hebben, kan het avontuur morgen beginnen!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    De terminal van Arequipa.
    Vicuñas, met een beetje een schutkleur hier!In the middle of nowhere deze peaje, met een aantal restaurantjes en winkeltjes.Alpaca's!Het slechte weer...1De bijbelman!Het restaurantje met een schattig oud koppel dat het runde. De man dirigeerde de vrouw wel nogal.

    Cabanaconde

    22 марта 2023 г., Перу ⋅ ☁️ 19 °C

    Begin van de middag vertrok mijn bus naar de Colca Canyon! Een nogal oude bus met een busschauffeur die naar me salueerde met "mister" vertrekt een paar keer per dag naar Cabanaconde. Onderweg kom je niet veel levendigs tegen, dus de bus zat ook niet eens halfvol. De rit ging deels door het Salinas and Aguada Blanca National Reservation, wat prachtige plaatjes waren. Enorm uigestrekte hoogvlaktes, een vulkaan en vooral heel veel Alpaca's, Llama's en Vicuña's!

    In het tweede deel van de rit werd het heel erg bewolkt, wat geen super goed teken was voor de komende dagen. Maar gelukkig was daar mijn medepassagier die zo'n drie kwartier heeft staan voordragen uit en over dee bijbel! Niemand luisterde echt, maar ik moet het hem geven dat hij goed kon voordragen en enthousiast bleef. Vooral de twee stukken dat hij zong waren erg vermakelijk, gezien zijn afwezige zangkunsten. Ik heb één filmpje, gemaakt om een beetje stiekem zijn voordracht op te nemen....

    Savonds, na een rit van 7 uur (uiteraard weer langer dan gepland), kwam ik aan in Cabanaconde. Het enige dorp met soort van formaat bij de canyon. Ik had inmiddels erg veel trek in eten, dus toen ik op de hoek een restaurantje zag, ben ik gelijk binnengestapt. Al snel kwam een groep van vier meiden, drie Fransen en een Nederlandse, binnen, die morgen ook zouden beginnen aan een trek. Na gezamenlijk gegeten te hebben, bleken we in het zelfde hotelletje te slapen. De eigenares was super aardig, had heel veel info over de canyon en gaf me haar beste kamer vertelde me ze. Daarna snel naar bed, want morgen vroeg op voor het begin van de driedaagse wandeling!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    De man voor mij heeft mij, en de hond, nog de weg gewezen. De hond haakte vrij snel af.
    Eerste uitzicht op de canyon!1Met vogeltjes en vlindertjes.De paar "huisjes" vlakbij de lodge.Wordt goed slapen vannacht.

    Llahuar

    23 марта 2023 г., Перу ⋅ ☀️ 32 °C

    Dag 1 van de trek! Zoals gezegd is de Colca Canyon (70 kilometer lang overigens) erg diep: tot wel 3000 meter op het hoogste punt! Op het punt van de canyon waar ik ben is ie 1200 diep, en dat moet allemaal gedaald worden vandaag. De eerste slaapplek ligt namelijk in Llahuar, aan de rivier die door de canyon loopt.

    Bij het ontbijt om 6:30 bleek het weer enorm opgeklaard te zijn! De zon scheen, en er waren weinig wolken aan de lucht. Het dorp was al erg levendig om deze tijd, in hoeverre het levendig kan zijn. Er stond een kleine rij voor het winkeltje waar brood werd verkocht, en meerdere mensen waren op weg met gereedschap om op het land te gaan werken. Een betere manier dan tussen de lokale bevolking vertrekken is er denk ik niet.

    Voordat het dalen begon, was er al een prachtig uitzicht en kon je zelfs de lodge van aankomende nacht al zien liggen. Wel was er nog een gedenksteen van een Belgische vrouw die hier vorig jaar is overleden. Ze was ook niet de enige, want door de jaren heen zijn er aardig wat mensen naar beneden gedonderd, wat je uiteraard niet overleeft. Deze vrouw specifiek schijnt pas na zes maanden in de rivier te zijn gevonden door een visser. Met een iets meer gematigde vrolijkheid dus toch maar begonnen aan het afdalen!

    Door de zon was het bloed en bloedheet, omdat er nauwelijks schaduw was onderweg, behalve van een paar verdwaalde cactussen. Gelukkig vond ik de technische kant van het pad best wel meevallen en was het goed te doen, naast een paar stukken waar het goed uitkijken was. Veel eerder dan verwacht kwam ik aan bij de lodge (om 11:00), waar er een warm onthaal was! De lodge heeft een aantal kleine hutjes waar je kan slapen en er wordt ontbijt, lunch en avondeten geserveerd. Het ligt aan de rivier, waar ook nog twee hotsprings zijn! Ze waren niet perfect onderhouden, maar toch was het lekker om in een warm bad te liggen, naast de kolkende rivier.

    Ook werd duidelijk dat deze tijd de perfecte tijd was om de trek te doen. Mede door de rellen, maar vooral ook door het laagseizoen zijn er heel weinig toeristen. Naast mij en de vierkoppige groep die ook vandaag aankwam, was er alleen nog een ander Frans stel, en that's it. In normale tijden zitten er zo 30 tot 40 man in deze lodge. Daarnaast is het het einde van het regenseizoen, waardoor alles best mooi groen is! Llahuar stelde overigens niets voor. Behalve een paar huizen, waar alleen een familie was om wat rotsblokken van de weg te halen, stonden er alleen de lodge en een ander, gesloten, hotelletje.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    De hond had ook zin in ontbijt.
    Weer op pad!Bélen.Veel cactussen! Het blijven bijzonder dingen.1De oase beneden!Piepend en krakend bruggetje...In de oase!

    Sangalle

    24 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 25 °C

    Dag twee van de trek! Ik koos ervoor om wederom vroeg te ontbijten, deze keer vooral om voor de heetste uren van de dag voor te zijn. Net toen ik de deur uit wilde lopen, kwam het Franse stel doodmoe binnen. Ze hadden een schorpioen en een grote spin in de kamer, dus hadden geen oog dicht gedaan 🙃

    Het eerste deel van de wandeling ging weer een stuk naar boven, met zo'n 750 hoogtemeters. Onderweg kwam ik eerste door een dorpje (stuk of tien huizen), waar ik verdwaalde. Het super groen en begroeid, en had allerlei kleine paadjes, zonder enig idee waar die heen gingen. Na een kwartier hield het pad toch echt op, en was er alleen eens steile wand. Alles zei dat dit niet het goede pad kon zijn, dus ging ik terug. Een hele lieve oude vrouw liep rond en kon me gelukkig de weg wijzen.

    Vervolgens verscheen al vrij snel Bélen, een iets, maar dan ook iets groter dorpje. Het zag er enorm armoedig uit, en iedereen zat of te koken, of een beetje voor zich uit te staren. Ondanks dat waren mensen toch heel geïnteresseerd en had ik een paar korte maar kleine gesprekjes. Lijkt mij heel irritant om steeds toeristen voorbij te zien komen, maar er financieel niks van te merken.

    Op het hoogste punt van de dag, ging het pad de bocht om en kon je weer een heel nieuw stuk van de canyon zien! Een stukje groener, maar vooral ook de oase die beneden ligt! Op de weg daarnaartoe ontmoette ik Panchito.

    Panchito begroette me erg vrolijk en vertelde dat hij een supermarktje had. Het supermarktje was niets meer dan een tafel met drinken en snack daarop, maar goed. Panchito, ik gok begin tachtig, bood al zijn producten voor normale prijzen aan, wat een uitkomst was! In Arequipa had namelijk al gehoord dat er in Sangalle (de oase) vrij extreme prijzen worden gevraagd voor eten en drinken. Na wat water ingeslagen te hebben, vertelde hij me nog dat hij de knapste man van de canyon was en dat niet één Frans meisje hem kon weerstaan. Hij moest is weten dat er nog drie aan zouden komen... Toen ik vertelde dat er nog zo'n zes tot acht mensen achter mij aanliepen, begon hij helemaal te glunderen. Eindelijk weer klanten!

    Sangalle is een groene oase, maar er wordt flink verbouwd, wat de ervaring een beetje wegneemt. Toch is er een zwembad en natuurlijk de prachtige uitzichten. Savonds hebben we met z'n wat spelletjes gespeelt en gebabbeld. Het Franse koppel was onderweg een slang tegengekomen, dus die zijn nu helemaal getraumatiseerd.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Dag 3!
    Cosñinhua.De poort naar Tapay!1Iglesia de Tapay.San Juan de Chuccho.2Slaapplek van vannacht.

    San Juan de Chuccho

    25 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 26 °C

    Vandaag zou de derde en laatste dag van de trek zijn, maar er zit nog meer in het vat bij mij. Vandaar heb ik besloten om er een dagje aan vast te plakken! Verderop in de canyon ligt San Juan de Chuccho. Het verste wat je aan deze kant van de canyon kan komen (op een enigszins normale manier). Na het ontbijt liet ik alle Fransen, Belgen en de Nederlandse achter me en ging ik verder. Omdat San Juan niet ver lopen is, heb ik de route uitgebreid via Tapay. Tapay ligt weer een heel stuk hoger, dus qua klimmen en dalen is het vergelijkbaar met gisteren.

    Onderweg kwam ik nog langs een paar dorpjes, die groter waren dan de vorige twee. Bijzonder, want het ligt steeds verder weg van de weg die naar boven loopt. Na een tijdje lopen kwamen er twee ezels met heel veel bepakking de bocht omlopen, en jawel...Panchito! Hij herkende me al vanaf een afstandje en schreeuwde "Amigoooo!" naar me. Hij vond het maar wat leuk dat ik via Tapay naar San Juan ging, want daar komen nauwelijks toeristen vertelde hij. Na deze ontmoeting kwam ik aan in Tapay, het meest moderne (in hoeverre dat kan) dorpje van allemaal. Er was een mooi kerkje, een mooi plein, en vooral de prachtige besneeuwde bergen daarachter, die ik zonder de verlenging niet had gezien!

    Onderweg naar beneden was er nog een schattig kindje dat rondrende met een blaffende puppy achter hem aan, en een groepje mensen die hard aan het werk waren bij een huis. De zeven bijbehorende honden sprongen en blaften wild om mij heen, wat iets minder geslaagd was.

    Eenmaal aangekomen was er wederom een soort oase. Een vers gemaaid grasveldje, hutjes daaromheen, en de twee aardige eigenaren die met een houtoven aan het koken waren. Op het perceel groeide van alles, maar naast veel citroenen, vooral heel erg veel avocado's. Echt extreem veel, en goed groot ook!

    Tijdens het avondeten kwam er een gids naar beneden vanuit Cabanaconde, met twee vrouwen uit Lima. De gids kwam met een zucht naast me zitten en vertelde dat ze ongelooflijk traag waren. Hun dag duurde 7 uur, waardoor ze te laat waren om nog naar hun eindbestemming Sangalle te lopen. Blijkbaar had hij nog twee Fransen bij zich, en die zitten nu dus alleen in Sangalle... 🙃    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Puente de San Juan de Chuccho.
    1Mijn welkomstcomité!De weg naar Chivay.

    Arequipa

    26 марта 2023 г., Перу ⋅ ☀️ 31 °C

    Vandaag dan toch echt de laatste dag van de trek. De twee Peruvianen met de teleurgestelde gids vertrokken om 3:30 in de ochtend weer naar boven met als reden, en ik quote James de gids, "dat we voor het donker nog aankomen boven...". Wat later ging ook ik naar boven, en qua uitzichten was dit veruit de beste dag! Het was super helder, waardoor je heel ver kon kijken en ook de besneeuwde bergen steeds beter kon zien naarmate je steeg. In combinatie met een heerlijk ochtendzonnetje en niemand die voor of achter mij liep (behalve James), was het fantastisch.

    Na heel vaak stoppen en genieten (en veel te veel foto's), kwam ik 1200 meter hoger weer aan op twee kilometer afstand van Cabanaconde. Lopend naar het dorp kwam er een collectivo naar Chivay voorbij, waar voorin nog plek was voor één. De collectivo zat propvol en mijn droom was dan eindelijk uitgekomen. Er zat in schaap in de auto! En het wordt nog beter dan iemand ooit had durven dromen, naast het schaap ook nog een hond en... een baby Alpaca!! Blijer kon ik niet zijn. Aan de enige gringo naast mij vroeg de chauffeur waar ze vandaan kwam. "Paises Bajos". Met een oprecht verbaasd gezicht zei ik "Huh, yo tambien", waarop iedereen achter ons keihard begon te lachen. En waar kwam ze precies vandaan? Jawel, Assen.

    In Chivay namen we een volgende collectivo naar Arequipa. En het geluk hield maar niet op. We mochten nog vier uur met de alpaca in de collectivo!

    Eind van de middag kwamen we aan, waarna ik direct een volgend busticket heb gekocht. Na nog even door de stad gewandeld te hebben, ben ik vroeg naar bed gegaan en nagenoten van de geweldige tocht van afgelopen dagen.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Lekker oude bus!
    Zonsopkomst.Aankomst in Tacna!Avondzonnetje.

    Tacna - Dag 1

    27 марта 2023 г., Перу ⋅ ☀️ 31 °C

    Mezelf een beetje gemarteld te hebben met mijn keuze, vertrok vanochtend om 5:30 mijn bus naar Tacna. Door een hele aardige taxi chauffeur ben ik naar de terminal van Flores gebracht. Met een halfvolle bus gingen we op pad.

    De rit van bijna 7 uur ging eigenlijk alleen maar door woestijnachtige taferelen. Na maar één dorp/stadje van formaat tegen te zijn gekomen (waar al mijn vier verse appels werden ingenomen vanwege eventuele gevaarlijk beestjes enzo...), kwam de bus aan in Tacna. Tacna ligt in het uiterste zuiden van Peru en ligt helemaal alleen in de woestijn. Gemiddeld zijn er drie dagen per jaar dat het hier regent. Het was een bijzonder beeld! Wat ik sinds Ecuador en Peru vaker doe in plaatsen als deze waar niet echt hostels zijn, heb ik ter plekke een goedkoop hotelletje gezocht.

    Na iets gevonden te hebben en na wat uitgerust te hebben, ben ik het stadje wat gaan verkennen. Het is een gezellig druk stadje met een paar leuke parkjes en vooral heel veel kleine interessante straatjes. Voor de rest is er geen toerist te bekennen hier, dus dan ben ik sowieso al wel tevreden :)    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    1

    Tacna - Dag 2

    28 марта 2023 г., Перу ⋅ ☀️ 34 °C

    Om het een klein beetje rustig aan te doen, blijf ik een extra dag in Tacna! Vandaag ben ik de highlights bij langs gegaan, en heb ik de plannen voor de komende week uitgestippeld. Vandaag toch nog een aantal toeristen gespot, maar het waren allemaal oudere Amerikanen. Onder andere in Guayaquil was exact hetzelfde aan de hand, dus ik begin te vermoeden dat oudere Amerikanen in principe overal op vakantie kunnen gaan, als het er maar bloedheet is.

    Ook heb ik vandaag toch wel een financieel hoogtepunt bereikt. Bij het wisselen van Peruviaanse Soles naar Boliviaanse Boliviano heb ik 0,73 winst geboekt. Hoe zo'n winkeltje ook genoeg verdiend op een dag is mij een raadsel.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    De bus en de vrouw, waarvan het me niet had verbaasd als ze een huurmoordenares was.
    De grens (foto's maken mocht).Arica!Vier mannen die zaten te trommelen. Ik werd er erg vrolijk van (vooral van de linker gast).Heb de zon zien zakken in de zee!

    Arica - Dag 1

    29 марта 2023 г., Чили ⋅ ☀️ 34 °C

    De laatste dag in Peru gehad, vandaag de grens weer over! Enkel een half uurtje van Tacna vandaan ligt de grens met Chili. Het doel is om in Bolivia te komen, maar ik heb expres voor deze route gekozen, in plaats van de gebruikelijk via het Titicaca meer.

    De hele dag door rijden er collectivos en bussen naar Arica, de eerste stad over de grens. Op het vrij grote en lege busstation van Tacna was het busje al snel gevonden. Bij het instappen moest je je paspoort afgeven bij een iets te tuttige vrouw en was het niet heel lang wachten tot de bus vol zat en vertrok. Onderweg moesten alvast de formulieren worden ingevuld voor de Chileense immigratie. Het was een gezellige boel van pennen uitlenen en een manier vinden om te schrijven in de hobbelige bus.

    Bij de grens kreeg ik gelukkig mijn paspoort weer en konden we een rijtje vormen voor de douane. De verhoudingen tussen de twee landen zijn goed, dus heel praktisch hebben beide landen hun kantoortjes recht tegenover elkaar gezet. Waar de Peruviaanse kant in hun normale kloffie zat en elkaar moesten vragen welk land "Paises Bajos" eigenlijk was, bestond de Chileense kant uit grote gespierde mannen met baarden in uniform die me bestookten met vragen. Ik kreeg een uitgeprint visum op een bonnetje en mocht binnenkomen. Nadat wederom twee appels waren geconfisqueerd en iedereen klaar was, ging de bus verder naar Arica.

    Ook al liggen de twee plaatsen zo dicht bij elkaar, toch zit er twee uur tijdsverschil tussen. Zo kwam ik pas eind van de middag lokale tijd aan en ging ik opzoek naar een verblijf. Dit bleek een hotelletje te zijn met een hele leuke eigenaresse, die me alles heeft verteld over de stad. Van plekken die ik moest zien, tot het beste strand en alles bussen die hier naartoe gingen. Ook vertelde ze erbij dat het na 20:00 geen vrolijk stadje was en ik mezelf beter met taxi's kon verplaatsen.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Morro de Arica.
    1De haven van Arica, best een drukke bedoeling en erg vermakelijk om naar te blijven kijken.Het centrum van Arica.Het oud Amerikaanse gevoel.

    Arica - Dag 2

    30 марта 2023 г., Чили ⋅ ☀️ 33 °C

    Een dagje in het hete Arica! Als eerste ben ik naar de Morro de Arica gegaan, een heuvel aan de rand van de stad, waarvandaan je een mooi uitzicht hebt over de stad en de zee. In 1880 werd hier een gevecht van maarliefst 55 minuten uitgevochten tussen Chili en Peru. Arica was namelijk in de handen van Peru, maar sinds 7 juni dat jaar niet meer. Er werd een verdrag gesloten dat de komende tien jaar zowel Tacna als Arica in handen van Chili zou zijn. 46 jaar later werd besloten dat Tacna terug werd gegeven aan Peru. Hoe dan ook, allemaal na dat gevecht van 55 minuten op deze heuvel.

    Arica voelt een beetje aan als een oude western. Veel oude, half vervallen gebouwen en een aantal van die hele Amerikaanse restaurantjes. Het is zeker niet mooi, al die oude en half kapotte architectuur, maar leuk is het zeker dus ik keek mijn ogen uit!

    Arica wordt steeds populairder onder lokale toeristen, dus inmiddels staan er aan de rand van de stad meerdere nieuwe flatgebouwen en een paar resorts.

    Aan het strand hoopte ik nog een schildpad te spotten die hier schijnen te leven, maar veel verder dan wat pelikanen kwam ik niet, al stemde me dat al zeer tevreden.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    De bus naar La Paz.
    1Wederom formuliertjes invullen in de bus!De mooiste grensovergang die er is?Lunchtijd, vlak over de grens.Nog meer besneeuwde toppen...1De enorme stoet demonstranten.

    La Paz - Dag 1

    31 марта 2023 г., Боливия ⋅ ⛅ 20 °C

    Op naar Bolivia! Vanochtend om 9:30 vertrok de bus niet eens half gevuld van Arica naar hoofdstad La Paz. De reden voor deze route, is dat de bus door het Parque Nacional Lauca aan de Chileense kant rijdt, en aan Boliviaanse kant door het Parque Nacional Sajama. Gebieden waar je zelf moeilijk komt, behalve met een eigen auto, of misschien een tour. Dus heb ik het zo gedaan!

    De grens ligt tussen de twee parken in, met de hoogste berg de Vulkaan Parinacota, die voor de helft Chileens is en voor de helft Boliviaans (de top is wel van Bolivia). De grens, die op maarliefst 4500 meter ligt, is nog maar sinds kort open voor personen, eerder was dit alleen voor vrachtverkeer. Na al hele mooie uitzichten te hebben gehad, konden we uitstappen voor de douane. Opvallend was dat de douanes van beide landen een paar meter van elkaar af zaten, en 7,5 kilometer van de grens vandaan in Bolivia. Het was super koud en winderig, dus de douanebeambten zaten goed ingepakt. En geen appels afgepakt deze keer!

    Na een korte stop ging de bus verder door het Parque Nacional Sajama en kwamen we eind van de middag aan in La Paz. Ik dacht we eerder dan gepland aankwamen, maar het verkeer in La Paz was verschrikkelijk. Al van de rand van de stad stond alles muurvast en leek het eeuwen te duren voordat we eindelijk aankwamen. Lopend naar het hostel bleek dat er een enorm protest van het onderwijs gaande was in de stad, dus dat zal daar aan bij hebben gedragen. De vrouw van het hostel vertelde met een zucht dat ze steeds meer van dit soort grote protesten hebben in de stad.

    Ook gaat de klok nu weer een uur terug.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    1De bussen in de stad!
    Plaza Emilio Villanueva.Cámara de Senadores.De bijzondere mix van gebouwen: het overheidspaleis, de kathedraal en een modern overheidsgebouw.1Plaza Metropolitana Murillo.1Mirador Killi Kikli!Twee manieren van bezorgen...Av. 16 de Julio.

    La Paz - Dag 2

    1 апреля 2023 г., Боливия ⋅ ☀️ 24 °C

    De dag der verkenning van La Paz! Na een simkaart te hebben gefixt in het kantoor van Boliviaans staatsbedrijf Entel, waar ik voor het eerst deze reis een mondkapje op moest doen, ben ik op pad gegaan.

    La Paz is met 3640 meter de hoogste hoofdstad van de wereld! De stad ligt in een soort dalletje tussen de hoogvlaktes aan de ene kant, en de hoge bergen aan de andere kant in. Het eerste verrassende was het aantal hoge en soms ook moderne gebouwen. Waar, Quito en Bogotá deze niet echt hadden, heeft de hoofdstad van Bolivia, toch wel armer dan de andere twee, deze wel. Tegelijkertijd heeft de stad ook nog heel veel oude gebouwen, en het allerleukste, de super oude Ford en Dodge bussen die rondrijden als openbaar vervoer! Toch weer een sprong terug in de tijd.

    Mooi bruggetje naar het andere openbaar vervoer: de kabelbanen. Met aan de ene kant het hele oude openbaar vervoer op de grond, zweeft er heel modern openbaar vervoer door de lucht. Omdat er heel veel hoogteverschil in de stad is, werd in 2014 de eerste kabelbaanlijn geopend. Inmiddels zijn dit er al 10 door de hele stad heen! Vandaag maak ik er nog geen gebruik van, maar morgen ga ik m'n eigen tourtje organiseren.

    Voor de rest is La Paz simpelweg een hele leuke stad om doorheen te lopen. Ondanks dat het ongeveer een miljoen inwoners heeft, voelt het totaal niet aan als grote stad. Het is gezellig druk op straat en er zijn verrassend veel gezellige parkjes verscholen tussen de gebouwen. Voor het avondeten heb ik wel echt het minst sfeervolle plekje gekozen, namelijk Chinees restaurant "Bruce Lee", dat zich in een kelder bevindt, dat blauw staat door de keuken en blijkbaar matige ventilatie.    Читать далее

    Посмотреть перевод