Verrassing

Zagora.
Alweervroeg op. Gisteravond werden we nog verrast door de ober die tijdens het hoofdmenu alvast kwam verklappen dat we cake kregen. Daar het avond eten wat tegen viel qua malsheid en smaak was die cake zeker welkom.
Voor ons was het erg grappig.

13 juni, om 9:00u een afspraak met de gids om door de Wasid te wandelen. Dit is een groene strook van 160 kilometer bij de rivier. Maar ik ka n jullie verzekeren dat er weing water is.
We pikken Abdoul op bij de Moskee en rijden met hem jaar zijn huis. Hier krijgen we uitleg over het gebied. Het duurt even voor wij zij kennisbank de Engelse taal met fransetongval kunnen begrijpen.
Met een handkar vol verdwijnen we de wasid in. We komen bij een soort van palmentuin met stukken voor akkerbouw. De rondleiding is indruk weekend. We stoppen en zoeken een plek in de schaduw. Allesspullen komen vande handkar en we beginnen met de eerste workshop, theezetter, hierna volgt de kleding. We krijgen de mooiste kleding aan. Daarna een cursus begroetingen en als afsluiting hoe te onderhandelen. Het komt er op neer dat o er sommige prijzen niet te onderhandelen valt maar over andere wel. Als het gaat om souvenirs is de truk om diverse winkels af te gaan en te onderhandelen ober de prijs dan ga je terug naar de winkel waar ze hebben wat je graag wilt hebben en onderhandeld het uit. Waarbij geldt dat een ander niet in jou portemonnee kan kijken en dus niet weet of jij meer te besteden hebt . Het gaat dus niet om het percentage wat je er onder wilt zitten maar hoeveel je er voor en wilt uitgeven. Geduld is een schone zaak nooit gehaast doen. Want dan betaal je zeker te veel.
We sluiten af met een li ch b8j Abdoul thuis. Zijn zus heeft een heerlijke Marokkaanse salade gemaakt en een Tajine.

Hierna melden wij ons aan voor de tocht naar de woestijn. We zijn wat vroeg en brengen nog 1,5 uur door bij een hotel.
We slaan 4,5 l water per persoon in. Die we bevroren kopen en zetten koers naar de dromedarissen. We parkeren de auto en klimmen op de klaar liggende dromedarissen.
Mohamed leidt ons doorde woestijn. Hij raapt plastic op onderweg en verbrand het. Net als hij dat aan het doen is gaat de eerste dromedaris lopen. Gelukkig lopen ze niet zo hard. Na 1 uur wandelen veranderd de dorre vlakte in zandduinen en een klein half uur later komen we aan in het tentenkamp.
We klimmen het duin op en genieten van de ondergaande zon.
Terug in het kamp krijgen we thee en wordt het al snel donker. Na het eten en het doven van de hoofdlamp openbaart zich een prachtige sterrenhemel. Onze bedden worden naar buiten gebracht en we slapen onder deze prachtige hemel.Read more