Hunan

Vanmorgen vroeg opgestaan en toen de dame bij de receptie me zag vroeg ze waar ik vandaag heen wilde. Toen ik zei naar de Tianmen Mountain bood ze aan dat iemand me naar de kabelbaan bracht, die toch die kant op moest. Nou is het niet ver weg maar het is wel vriendelijk natuurlijk.
Bij de kabelbaan was het heel rustig. Dat kan als ik de verslagen op internet lees weleens anders zijn. Maar niet vroeg in de ochtend op 12 september in elk geval. Een kaartje gekocht (weer eens je paspoort bij nodig) en enkele minuten later zat ik al in de kabelbaan naar boven.
De kabelbaan is iets van 7 km lang en daarmee (een van) de langste ter wereld. Hij gaat eerst nog een stukje over de stad, dan door de heuvels waar je mensen aan de rivier de was ziet doen, en na een tussenstation waarbij de gondel van de ene naar de andere kabel wordt overgezet gaat hij eerst een stukje omlaag om vervolgens steil omhoog te gaan. Je hangt dan echt heel hoog in de lucht!
Eenmaal aangekomen boven op de berg wijst alles zichzelf. Er staan allerlei overzichten met routes en alles is zowel in het Chinees als Engels vermeld. Alle routes bestaan uit betonnen paden met stalen railingen, bekleed met materiaal waardoor ze uit hout gemaakt lijken. Ze hebben deze berg echt omgetoverd tot een park. Hoewel het erg touristisch is wordt het nergens kitscherig. Alles wordt netjes bijgehouden door mensen met bezempjes en papierprikkers en zo vroeg in de ochtend was het er nog niet heel druk. Gelukkig maar, want bij grote drukte loop je echt in een treintje achter elkaar aan.
Ik koos ervoor om eerst de west route te lopen. Deze loopt al snel naar de Glass Walk. Een pad dat aan een recht opstaande wand hangt, met glazen vloerpanelen erin waar je met slofjes overheen loopt (te huur voor 5 RMB). Het is geen lang stuk, maar het is best spectaculair. Ik meen dat het iets van 600 meter hoog is. Leuk om te zien hoe sommige vooral oudere Chinezen er angstig overheen gaan. Hierna liep de route verder, nu met beton in plaats van glas, maar nog altijd hangend aan de wand. Een stuk verderop is een hangbrug gemaakt die meedeint wanneer je eroverheen loopt. Je komt dan terecht op een pleintje met wat eetgelegenheden en een kabelbaantje naar een uitkijkpunt. Deze sloeg ik over, en ik bezocht eerst een tempelcomplex. Zeker de moeite waard, het is best een mooi complex. Uiteraard met buddha beeld en wat andere beelden.
Terug naar het plein en dan verder over de oostelijke route. Een deel van de route was helaas gesloten, maar al gauw kreeg je zicht op het "gat" in de berg waarna je verder liep en een mooi zicht kreeg op het hoogste punt. Hier bleek de reden van de deels gesloten route een skydive team te zijn waar om de paar minuten iemand over de reling sprong en in een soort vleermuispak met hoge snelheid verder naar beneden raasde. Spectaculair gezicht!
De route verder uit gelopen met uitzicht op Zhangjiajie en daarna weer iets terug naar de 7 (!) lange roltrappen in de berg die naar de bodem van het "gat" in de berg voerden. Hier eindigt een 999 treden steile trap, de "Stairway to Heavens Door". Hij is op sommig plaatsen zo steil dat je van bovenaf niet alle treden kunt zien. De trap vrij snel afgelopen en toen besloten de trap weer terug omhoog te lopen en dan met een roltrap weer naar beneden. Die 999 traptreden zijn niet gemaakt voor schoenmaat 44 en zijn nog best vermoeiend!
Van hier ging het met een bus over een geweldige haarspeldbochtenweg via een directe overstap weer terug naar Zhangjiajie. Hier nog even met een Amerikaanse oudere dame waarmee ik aan de praat geraakt was een Tsing Dao biertje gedronken en toen langs een supermarktje voor wat flesjes drinken weer terug naar het hotel.
Een zeer geslaagde dag waarin veel te zien was en meer heel mooi weer! Is Tianmen toeristisch: Ja! Moet dat je weerhouden? Nee zeker niet, maar ga niet op een drukke dag. Met wat nootjes, ijsje, drinken, toegangsgelden was ik bij elkaar zo'n 40 euro kwijt.Read more