ペルー
Cabanaconde

FindPenguinsでトラベルジャーナルを書いて旅行者たちの目的地を探索しましょう。
この場所の旅行者
    • 日585

      Wanderung Colca Cañón Tag 2

      2022年7月12日, ペルー ⋅ ⛅ 18 °C

      Weiter geht die Wanderung im Canyon, heute mit dem Ziel Sangalle. Da der direkte Weg keine 5km lang ist, nehmen wir einen etwas größeren Umweg über Tapay und Malata. Deshalb geht es am Morgen erstmal wieder ein Stück bergauf bis nach Tapay, von wo aus wir einen tollen Blick in den Canyon haben. Nach dem Frühstück in diesem kleinen, verschlafenen Ort, geht es wieder bergab. Vorbei an Malata wandern wir dann bis zum Zielort, den wir gegen Mittag erreichen. Dass wir so früh sind, hat einen guten Grund, schließlich wollen wir es uns noch im Pool der Unterkunft gut gehen lassen. In Sangalle - tief unten im Canyon - verschwindet die Sonne schon um 15 Uhr hinter den Bergen, sodass wir die Zeit bis zum Abendessen noch mit der Erkundung der Gegend verbringen. In der Unterkunft treffen wir auch auf Wanderer wieder, die wir bereits am Tag zuvor kennengelernt hatten. Mit dem Abendessen lassen wir den Tag ganz in Ruhe ausklingen.もっと詳しく

    • 日124

      Sangalle

      2023年3月24日, ペルー ⋅ ⛅ 25 °C

      Dag twee van de trek! Ik koos ervoor om wederom vroeg te ontbijten, deze keer vooral om voor de heetste uren van de dag voor te zijn. Net toen ik de deur uit wilde lopen, kwam het Franse stel doodmoe binnen. Ze hadden een schorpioen en een grote spin in de kamer, dus hadden geen oog dicht gedaan 🙃

      Het eerste deel van de wandeling ging weer een stuk naar boven, met zo'n 750 hoogtemeters. Onderweg kwam ik eerste door een dorpje (stuk of tien huizen), waar ik verdwaalde. Het super groen en begroeid, en had allerlei kleine paadjes, zonder enig idee waar die heen gingen. Na een kwartier hield het pad toch echt op, en was er alleen eens steile wand. Alles zei dat dit niet het goede pad kon zijn, dus ging ik terug. Een hele lieve oude vrouw liep rond en kon me gelukkig de weg wijzen.

      Vervolgens verscheen al vrij snel Bélen, een iets, maar dan ook iets groter dorpje. Het zag er enorm armoedig uit, en iedereen zat of te koken, of een beetje voor zich uit te staren. Ondanks dat waren mensen toch heel geïnteresseerd en had ik een paar korte maar kleine gesprekjes. Lijkt mij heel irritant om steeds toeristen voorbij te zien komen, maar er financieel niks van te merken.

      Op het hoogste punt van de dag, ging het pad de bocht om en kon je weer een heel nieuw stuk van de canyon zien! Een stukje groener, maar vooral ook de oase die beneden ligt! Op de weg daarnaartoe ontmoette ik Panchito.

      Panchito begroette me erg vrolijk en vertelde dat hij een supermarktje had. Het supermarktje was niets meer dan een tafel met drinken en snack daarop, maar goed. Panchito, ik gok begin tachtig, bood al zijn producten voor normale prijzen aan, wat een uitkomst was! In Arequipa had namelijk al gehoord dat er in Sangalle (de oase) vrij extreme prijzen worden gevraagd voor eten en drinken. Na wat water ingeslagen te hebben, vertelde hij me nog dat hij de knapste man van de canyon was en dat niet één Frans meisje hem kon weerstaan. Hij moest is weten dat er nog drie aan zouden komen... Toen ik vertelde dat er nog zo'n zes tot acht mensen achter mij aanliepen, begon hij helemaal te glunderen. Eindelijk weer klanten!

      Sangalle is een groene oase, maar er wordt flink verbouwd, wat de ervaring een beetje wegneemt. Toch is er een zwembad en natuurlijk de prachtige uitzichten. Savonds hebben we met z'n wat spelletjes gespeelt en gebabbeld. Het Franse koppel was onderweg een slang tegengekomen, dus die zijn nu helemaal getraumatiseerd.
      もっと詳しく

    • 日110

      Canyon de Colca J2 : Oasis de Sangalle

      2023年6月11日, ペルー ⋅ ☀️ 13 °C

      Ce matin on se réveille tranquillement, on se prépare et on range la tente pour monter au resto manger notre petit-déjeuner. C'est la première fois depuis le Chili qu'on se fait un petit-déj à la sauce trek. Du coup par ici la poudre de chocolat chaud, les céréales, pains confiture et des fruits. On se régale et après on finit de se préparer pour partir tôt.

      Aujourd'hui c'est pas une grosse journée, 9 km avec 700 de D+ et 700 de D- mais il fait rapidement chaud donc plus on part tôt, moins on souffrira du soleil. Aussi, plus on arrive tôt, plus on pourra profiter longtemps des piscines que possèdent les hostal, ça fait une bonne source de motivation.

      On se met donc en route en attaquant directement par les 700m de D+. De jolis lacets de terre et poussière nous accueillent avant qu'on se mette à emprunter un chemin qui passe à travers quelques maisons et exploitations agricoles et devient donc plus vert. On finit par quitter cette montée verte pour retrouver la piste poussiéreuses.
      Sous la chaleur, on fait une petite pause eau avant de reprendre la route et nos derniers mètres de montée.
      S'en suit un faux plat qu'on suit pendant à peu près 2-3 km. Au dernier lacet du chemin, on aperçoit enfin l'autre côté du canyon qu'il nous était impossible de voir avant. On aperçoit la suite de la route jusqu'au chemin pour entamer la descente ainsi que l'oasis où l'on doit se rendre, passer l'aprem et dormir.

      Quelques minutes plus tard, on arrive au début de la descente. À mi-chemin jusqu'à l'arrivée se trouve un plateau légèrement creux qui nous fait penser à un cratère de volcan.
      La dernière partie de la descente permet de voir une cascade entourée de plusieurs arbres bien vert, ce qui contraste beaucoup avec l'environnement autour. Un dernier pont nous attend avant d'aller se rendre dans les différentes auberges afin de tâter le marché. On trouve une auberge bien moins cher que les autres avec une piscine, c'est parfait.

      On se pose un peu, on mange nos sandwichs et on file à la piscine pour se détendre. L'aprèm s'annonce tranquille.
      On continue à se prélasser jusqu'à ce qu'à 15h, le soleil décide de se cacher derrière le canyon et de ne plus apparaître. Pour la piscine c'est fini dorénavant mais bon on continue à faire une aprèm tranquille.

      Vers 18h, on commence à préparer notre repas du soir. On finit les paquets de pâtes et il y en a un peu trop pour la casserole ce qui pose pas mal de problèmes. Mais on finit par s'en sortir et manger un bon repas.
      On file ensuite au lit car il fait bien nuit, il commence à faire froid et demain il ne faut pas se réveiller trop tard car le bus part à 10h30 et qu'on a une belle marche: 1200m de D+ pour 5km, ça fait une bonne montée.
      もっと詳しく

    • 日107

      Le Canyon de Colca

      2023年6月5日, ペルー ⋅ ☀️ 15 °C

      Réveil difficile ce matin à 2h puisqu’on part pour le Canyon de Colca situé à 5h d’Arequipa en bus. Il s’agit du 2eme canyon le plus profond du monde, le premier étant son voisin le canyon de Cotuhasi. On laisse donc nos gros sacs à l’hostel puis on rejoint le terminal de bus avec le strict nécessaire dans notre sac de 20L pour prendre un bus à 3h30 direction Cabanaconde. J’en profite pour en placer une pour l’hôte de l’hostel qui, en plus d’avoir du se réveiller à 3h du matin deux nuits d’affilées pour nous, nous a gentiment commandé le taxi pour rejoindre le terminal.

      Dans le bus, sans grande surprise, on finit notre nuit. On arrive vers 9h à Cabanaconde où on achète quelques barres de céréales et bananes en guise de petit déjeuner, puis on part pour le canyon. Enfin, pour l’oasis qui se trouve au fond du canyon plus précisément. Pour y arriver, il faut descendre en zigzag plus d’1km de dénivelé sans grand intérêt si ce n’est de voir l’oasis d’en haut. On peut le faire a pied ou à dos d’âne (inutile de vous dire quelle option on a choisie). Après 1h30 de marche (annoncée 3h sur le guide du routard), on arrive enfin à l’oasis où la 1ere étape avant de profiter de ce cadre idyllique est de trouvé un endroit où dormir. On se présente d’abord à une auberge où l’hôte nous annonce 40 soles la nuit. On se dit alors qu’on peut trouver moins chère, d’autant qu’on a pas amené beaucoup de liquide avec nous. On s’en sors finalement pour 15 soles la nuit avec les mêmes aménagements: piscine et possibilité de manger. On pose nos affaires dans notre chambre, puis on fonce à la piscine où on se permet même de siroter un petit mojito (2 pour 1 toute la journée, on était obligé!). Ensuite, on déjeune pour 20 soles, puis on digère tranquillement au bord de la piscine en lisant.

      Après ça et malgré la fatigue, on se motive à marcher jusqu’à la rivière au fond du canyon. Le problème, c’est que l’ancien chemin est actuellement en état de friche, et qu’on ne parvient pas à le trouver. On regarde donc sur maps.me (la meilleure ami des randonneurs) et on croit distinguer un autre chemin plus haut qu’on décide d’emprunter. Malheureusement, après une dizaine de minutes de marche et un pont à deux doigts de s’effondrer traversé, nous voilà de nouveau bloqué.

      En repartant, on voit au loin un monsieur allongé sur le sol en plein soleil et qui semble exténué. On va donc le voir et on lui propose notre aide pour retourner à l’oasis, pensant qu’il fait une insolation. De retour à l’oasis, on tombe sur un de ses collègues qui prend le relais et l’emmène dans leur appartement. On les suis pour vérifier qu’il l’amène bien en lieu sûr et on découvre qu’ils sont en fait maçons et qu’ils vivent dans des conditions très dures. Ils dorment sur des palettes en bois et boivent beaucoup à en juger par le nombre de bouteilles vides au sol. On comprend donc que le monsieur n’a pas fait une insolation, mais qu’il était juste saoul. Il aurait vraiment pu se blesser gravement s’il était rentré tout seul. C’est malheureusement la triste réalité derrière beaucoup d’endroits paradisiaques comme celui-ci.

      Cette mésaventure finie, on ne désespère pas et on continue à chercher l’ancien chemin menant à la rivière. Au bout d’un moment, on croise deux filles avec un guide qui s’y rendent. Wouhou! On va enfin y arriver. Une fois en bas, on en profite pour en voir les moindres recoins et essayer de traverser la rivière. Mais impossible de se frayer un chemin, les roches sont trop éloignées. On fini par rentrer à l’hostel où on se pose au bord de la piscine et où on fait la connaissance des nouveaux arrivants, un groupe venu avec un guide. Les pauvres, sont arrivés à 16h et on manqué les derniers rayons de soleil qui frappaient la piscine. A présent, il fait trop froid pour se baigner, donc on discute, puis on va jouer au carte avec un couple d’Australien à qui on apprend… la bataille bolivienne (encore et toujours)! Ensuite, on va manger, puis on ne tarde pas à aller se coucher car demain, on remonte le canyon pour rentrer à Arequipa. On prévoit un départ à 5h du matin pour éviter d’avoir le soleil sur la montée, qui se suffit très bien à elle même.

      Vic🏝️
      もっと詳しく

    • 日13

      Colca Canyon day 1

      2023年7月18日, ペルー ⋅ ☀️ 17 °C

      Got up at 2am to be picked up for a 3 day hike at Colca canyon. Will stop at the condor lookout and then hike into the canyon. My troubles with altitude sickness started the moment we had breakfast at 3500m above sea level.もっと詳しく

    • 日11–12

      Colca Canyon

      2023年10月21日, ペルー ⋅ 🌩️ 13 °C

      Wanderung in den zweittiefsten Canyon der Welt - Was für eine verrückte Erfahrung!
      Mit einem Guide und einer Gruppe von 9 Leuten sind wir zuerst 1000m runter in den Canyon gewandert, nur um dann am nächsten Morgen wieder hochzukraxseln... Naja und natürlich um die Landschaft zu bewundern 😆
      Unten im Canyon liegt eine kleine Oase, in der wir in kleinen Hütten übernachtet haben.
      Die nächsten paar Tage werden wir die Beine hochlegen müssen, um unseren Monster-Muskelkater zu überwinden 😅 Das Gefühl, nach diesem steilen Aufstieg wieder oben angekommen zu sein, war unbeschreiblich!
      もっと詳しく

    • 日82

      Colca Canyon - Sangalle

      3月30日, ペルー ⋅ ⛅ 4 °C

      S nechutí jsme zase vstávali takhle brzo ráno. Takhle jsme si dovolenou nepředstavovali. Už se těšíme, až budeme vstávat do práce, to bude pohodička. Že bych po návratu začal chodit na sedmou a ne na devátou?

      S guidem jsme se sešli včas ve 04:20, ještě probrali pár věcí a pak vyrazili na lačno na kopec. První kroky začínaly ve 04:40 v Sangalle (2100 m.n.m.) spolu s dalšími skupinami. Většina měla čelovku a svítila si na cestu. My jsme naši taky měli s sebou, ale nějak se nám v batohu nejspíš zapnula a vybili se baterky. Měsíc ale krásně svítil na údolí a my se rozhodli, že baterku nepotřebujeme a tak jsme si nesvítili ani mobilem.

      Celkem nás mělo čekat přibližně 1000 výškových metrů a prvních asi 30 minut jsme měli relativně klidné tempo a říkali si, že je to překvapivě jednoduché. Pak nám průvodce řekl, že můžeme jít vlastním tempem a že se potkáme nahoře. My jsme tedy vyrazili. Při pohledu do údolí bylo vidět, jak se po svazích táhne had z čelovek. A to jak nad námi, tam pod námi. 

      Po asi hodině cesty to začínalo být náročnější. Zatím byla stále ještě relativně tma, v dálce ale byly vidět první osvětlené špičky hor. Sil ubývalo a a jak jsme stoupali, kyslíku ve vzduchu také nepřibývalo. Bylo to každým krokem exponenciálně víc nahovno. Pravidelně jsme se s několika páry předbíhali, protože jedni zrovna dosvačili nebo dopili a ti druzí šli teprve na to. 

      Slunce mezitím pomalu stoupalo a vrhalo světlo na větší a větší část kaňonu a okolních hor. Neměli jsme žádné mraky a tak byla skvělá viditelnost. Kolem 05:45 začali pořádně zpívat ptáci všude kolem nás, což celý dojem z okolní přírody akorát umocňovalo. Tentokrát jsme už potkali osly, kteří vynášeli turisty na kopec. Kupodivu byli skoro všichni ve věku +- jako my, nebo spíše mladší. Z nás lilo jako z konve, ale naštěstí jsme měli 3 litry vody s sebou. Ke konci už nám pořádně kručelo v břiše a bylo lehce na zvracení, i když byl náš žaludek kompletně prázdný. Snídani dostaneme až nahoře v Cabanaconde, které leží v 3200 m.n.m..

      Nahoru jsme dorazili téměř přesně po třech hodinách a na náš výkon jsme byli patřičně hrdí. Pod malým přístřeškem seděla místní babička, která prodávala nápoje a jídlo. My jsme do sebe hned kopli ionťák a k němu jsme dostali banán zdarma. Udělali jsme pár fotek a užívali si výhledy na kaňon i na zasněžené hory, které byly vidět až odsud zeshora. 

      Po asi 20 minutách dorazila poslední členka naší skupiny a my mohli jít konečně na snídani. Ta se servírovala v centru města, které leželo asi 15 minut chůze odsud. Nasadili jsme tedy tempo, abychom dnes ještě vše stíhali. K snídani byly vajíčka a houska, i tak to ale chutnalo výborně po tom ranním výkonu.

      Po jídle jsme naskákali do dodávky a jeli asi hodinu k horkým pramenům (něco jako termálním lázním) u města Chivay. Tady jsme měli hodinu na to užít si za malý poplatek 15 Soles místní bazény, které měly  teploty 33°C, 35°C, 38°C a jeden studený bazén na ochlazení. Naše dodávka dorazila jako jedna z prvních a tak byly bazény ještě relativně prázdné. 

      My jsme se převlékli a naskákali do vody. Byl to skvělý pocit se po takovém výšlapu uvolnit v horkých lázních. Mezitím přijížděli další turisti a bazény se pomalu začínaly plnit. 

      Takticky jsme střídali horkou (38°C) a studenou vodu, nejen protože to bylo nejpříjemnější, ale zároveň tady bylo nejméně lidí. Studená jim byla moc studená a horká zase moc horká. Proč toho tedy nevyužít, že. 

      Po hodině jsme se opět sešli u dodávky a jeli k restauraci, kde servírovali jídlo formou bufetu. To jsme si museli tentokrát zaplatit sami. Já měl ještě pořád hlad, protože jsem měl jen poloviční snídani (vajíčka jsem rozdal ostatním) a tak jsem si to zaplatil. Niki to vynechala, protože byla ještě plná a přišlo jí to zbytečně drahé (40 Soles). 

      Když byli všichni najedení, čekaly na nás ještě tři zastávky. První na vyhlídce, odkud měly být vidět okolní vulkány. Tam ale bylo zataženo, takže jsme neviděli nic a zastavili jen na 5 minut. Další byla u silnice uprostřed přírodní rezervace, kde se pásly vicuña, alpaky, lamy a ovce. Poslední pak akorát na záchod, než dorazíme do Arequipy. 

      Po návratu jsme se rozloučili se zbytkem naší skupiny a šli si vyzvednout batohy do cestovky. Ještě stále tam byly! Poděkovali jsme, nechali si poslat odkaz, kde jim můžeme dát dobrou recenzi, a šli se ubytovat.

      Na chvíli jsme si dali pauzu a projeli fotky z dneška a pak šli konečně na jídlo. Dneska se už nic víc dít nebude a my si půjdeme akorát odpočinout po dnešním výšlapu.
      もっと詳しく

    • 日240–241

      Tag 240- 241 | Colca Canyon 🚶‍♂️🚶🏼‍♀

      4月27日, ペルー ⋅ ☁️ 17 °C

      Um 3Uhr endete unsere Nacht. 🌠
      Eine Zweitages-Wanderung lag vor uns.

      Ein beliebtes Ausflugsziel im Norden von Arequipa ist das malerische Colca-Tal.
      Dieses Tal beherbergt den zweit tiefsten Canyons der Welt, den Colca Canyon, der mit 3.400 Metern fast doppelt so tief wie der Grand Canyon ist.

      Wir quälten uns in den Minivan, der uns in drei Stunden in Richtung des Canyons fuhr.
      Bevor wir in die Tiefen des Canyon hinabstiegen, nutzen wir die Chance die majestätischen Andenkondore zu beobachten. Die Kondore sind die größten flugfähigen Vögel der Welt und erreichen eine Spannweite von bis zu 3,20 Meter. Sie können bis zu 7000 Meter hoch fliegen und leben in dieser Anden-Region.🦅

      Die Landschaft des Canyon ist wirklich wunderschön, der Weg hingegen bestand nur aus viel Geröll und Staub, was den Abstieg nicht leichter machte.

      Zur Mittagszeit erreichten wir die tiefste Stelle des Wanderwegs. Nach einer kleinen Stärkung ging es dann immer weiter fleißig auf und ab. Wir durchquerten Kakteenfelder und den "Colca River", der durch den Canyon verläuft, bis wir unsere Unterkunft nach einer insgesamt fünfstündigen Wanderung erreichten.

      Den Abend verbrachten wir mit Kartenspielen und Abendessen.

      Auch die nächste Nacht endete schon um 04:00Uhr, denn wir machten uns (ohne Frühstück) noch im Dunkel an den Aufstieg. Völlig erschöpft erreichten wir drei Stunden später den Rand des Canyons.🏜

      Mit Stolz blickten wir hinunter in den Canyon, der uns auf 20 Kilometern knapp 1800 Höhenmeter auf und abwärts abverlangte.
      もっと詳しく

    • Trek dans le canyon du Colca: jour 3

      2018年10月6日, ペルー

      Ce matin, départ à 4h30 pour l'ascension du canyon jusque Cabanaconde où nous attend un petit déjeuner. Nous avons commencé à monter dans la nuit à la seule lumière de nos frontales. La lumière du jour qui se lève sur les montagnes, les volcans et les glaciers était magnifique.
      Après 3h de marche et un bon petit déjeuner, nous sommes allés aux sources chaudes de Yanke. Les bassins chauffés naturellement étaient à différentes températures très chaudes qui nous ont fait beaucoup de bien :)
      Après le déjeuner, nous sommes repartis en bus direction Arequipa mais avons fait plusieurs arrêts en chemin. Nous sommes montés à 4910m pour voir un magnifique panorama sur tous les volcans de la région et sommes passés par la réserve naturelle d'Aguada Blanca où nous avons vu plein de lamas et alpagas dans les pâturages.
      Nous avons même vus plusieurs condors en chemin!
      もっと詳しく

    • 日122

      Cabanaconde

      2023年3月22日, ペルー ⋅ ☁️ 19 °C

      Begin van de middag vertrok mijn bus naar de Colca Canyon! Een nogal oude bus met een busschauffeur die naar me salueerde met "mister" vertrekt een paar keer per dag naar Cabanaconde. Onderweg kom je niet veel levendigs tegen, dus de bus zat ook niet eens halfvol. De rit ging deels door het Salinas and Aguada Blanca National Reservation, wat prachtige plaatjes waren. Enorm uigestrekte hoogvlaktes, een vulkaan en vooral heel veel Alpaca's, Llama's en Vicuña's!

      In het tweede deel van de rit werd het heel erg bewolkt, wat geen super goed teken was voor de komende dagen. Maar gelukkig was daar mijn medepassagier die zo'n drie kwartier heeft staan voordragen uit en over dee bijbel! Niemand luisterde echt, maar ik moet het hem geven dat hij goed kon voordragen en enthousiast bleef. Vooral de twee stukken dat hij zong waren erg vermakelijk, gezien zijn afwezige zangkunsten. Ik heb één filmpje, gemaakt om een beetje stiekem zijn voordracht op te nemen....

      Savonds, na een rit van 7 uur (uiteraard weer langer dan gepland), kwam ik aan in Cabanaconde. Het enige dorp met soort van formaat bij de canyon. Ik had inmiddels erg veel trek in eten, dus toen ik op de hoek een restaurantje zag, ben ik gelijk binnengestapt. Al snel kwam een groep van vier meiden, drie Fransen en een Nederlandse, binnen, die morgen ook zouden beginnen aan een trek. Na gezamenlijk gegeten te hebben, bleken we in het zelfde hotelletje te slapen. De eigenares was super aardig, had heel veel info over de canyon en gaf me haar beste kamer vertelde me ze. Daarna snel naar bed, want morgen vroeg op voor het begin van de driedaagse wandeling!
      もっと詳しく

    この場所は、次の名前で知っているかもしれません:

    Cabanaconde

    参加する:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android