traveled in 11 countries Read more Halle, Belgium
  • Day 122

    Cairns - dag 2

    February 23, 2019 in Australia ⋅ ⛅ 32 °C

    Vandaag een spannende dag. Weer een bucketlist item dat geschrapt kon worden. We gingen namelijk naar het Great barrier reef! Na wat zoeken hadden we een boot gevonden die drie plekken deed van het rif en die aangeraden was voor duikers. We hadden twee duiken op voorhand geboekt. Het was een vrij dure activiteit in vergelijking met onze uitstapjes in Azië. Maar het was het waard! Op de boot ontmoetten we een ouder koppel uit de VS. Zij waren ervaren duikers, morgen gingen ze zelfs hun 500ste duik doen, wauw! Wij waren nog newbies in vergelijking. Nadat de boot was vertrokken begon de briefing voor de duik. Alles was vrij duidelijk vermits we dit nog maar een tiental dagen geleden geleerd hadden. De boot was wel vrij groot en druk, een 80tal mensen konden erop. Wij zaten in een groep van 8 duikers. Dit was wat anders dan met onze padi cursus. Maar nogmaals daar waren we echt verwend. Het was al snel tijd voor de eerste duik. Hup in het water en via een touw naar beneden. Tat moest wat meer op haar gemak voor haar oren, maar het ging al veel vlotter dan de vorige keer. De rest verliep ook vlot. De tijd vloog voorbij. Uit het water duikfles afzetten en nog wat snorkelen, terug eruit en eventjes wachten tot we aan de volgende plek waren. Weer een duik en daarna middageten. Dit smaakte ons, want van al die waterpret krijg je honger. We hadden oorspronkelijk twee duiken geboekt, maar voor een kleine prijs konden we nog een derde doen. En we konden het ons natuurlijk niet laten. De derde duik stelde niet teleur, al was er wel wat stroming. Tat had terug blaren van te spannende zwemvliezen en dus hielp Steven wat mee door haar voort te trekken. Maar het was geweldig! We zagen verschillende grote vissen, ze waren echt enorm! Sommige waren 1.5 meter lang, echt cool om te zien. We zagen ook een stingray en een schildpad die we lang hebben kunnen volgen. Dan waren er de reuzenzeekomkommers en de "giant clams". Die laatste waren enorme schelpen en als we zeggen enorm dan bedoelen we ook echt gigantisch! De schelpen waarin je een voet/been zou verliezen moesten ze toeklappen. Tijdens de tweede duik zijn we ook door verschillende "swim throughs" gezwommen. Dit zijn doorgangen in het koraal, waar je tussen zwemt. Bij de derde doorgang was het eerder een tunnel en niemand wou eerst gaan, de instructeur is moeten terug komen om ons te overtuigen. 😜 Dan is Tat maar eerst gegaan en Steven laatste haha. Het was een super toffe dag en het Great barrier reef heeft zeker niet teleurgesteld.

    Na de boottocht zijn we te voet terug gewandeld langs het water. We zagen terug de pelikanen en ook een soort papegaaien. In ons appartementje aten we de overschot van gisteren op.
    Read more

  • Day 121

    Cairns

    February 22, 2019 in Australia ⋅ ⛅ 32 °C

    Gisteren was onze laatste dag in Bali. In de voormiddag deden we strandwandeling. We genoten van de golven die over onze voeten spoelden. Jimbaran heeft niet veel anders te beleven dan zijn strand. Maar we vonden het zeker niet erg om enkele dagen te relaxen. 'S middags gingen we nog een laatste keer seafood eten op het strand. Het was wederom uitstekend. In de namiddag gingen we naar het café met de katten. Er was een mooi zwembad en de eigenaar zei ons dat we er gebruik mochten van maken. Dat lieten we ons geen twee keer zeggen. 'S avonds aten we hier en het was heerlijk. Dan was het tijd voor de taxi naar de luchthaven. Aan de check-in balies stond al veel volk. Voor een keer geen Aziaten, maar Australiërs, want ja we vlogen naar Cairns 😁 Alles verliep vlotjes tot we aan de gate toekwamen om te boarden. Er was een lange rij en ze waren nog bagage aan het controleren. Vreemd want we waren al door alle controles gegaan. Blijkbaar werd er hier pas op vloeistoffen gecontroleerd. Dus mochten we ons drinkwater niet meenemen, terwijl we dat hadden gevuld op de luchthaven zelf. Vreemde regels hier.. We waren wel wat ambetant want nu hadden we geen drinken meer voor op de vlucht. Maar uiteindelijk bleek dat we onze drinkfles mochten vullen in de vlieger, de stewardessen waren heel vriendelijk. Onze vlucht was een nachtvlucht dus probeerden we wat te slapen, maar dit was heel moeilijk. Om 3u 's ochtends, 5u lokale tijd landen we in Cairns. We moesten door een biosecurity controle. We waren hier op voorbereid en hadden al onze spullen die een risico konden zijn te samen geplaatst. Uiteindelijk bleek alles ok, dus waren we ontzettend blij. De medewerkers op de luchthaven waren super vriendelijk en maakten zelfs grapjes. Dit waren we niet gewoon van in Azië, hier waren de medewerkers vaak wat grumpy 😜 we hadden een airbnb gehuurd in Cairns en met de uber gingen we hier heen. Toegekomen kropen we terug in ons bed om wat slaap in te halen.

    Tegen de middag werden we wakker. Natuurlijk hadden we honger gekregen en was het tijd om eten te gaan zoeken. We zochten onze weg en vonden een leuke bar met zicht op de zee. Hier geen mooi strand, maar "mud tidal flats". Eigenlijk nog beter voor ons, want dit was de ideale plek om vogels te spotten. We aten allebei een burger en die was heel lekker, maar ook wel groot en met veel frietjes. Dat waren andere porties dan in Azië. Tat heeft de helft van haar frietjes laten liggen 😜 we wandelden verder via een promenade langs de kust. Plots spotten Steven iets in de verte. Twee pelikanen zaten op het strand! We vonden dit heel cool, want ze zaten super dichtbij. Ze zaten op hun u gemak een dutje te doen, dus konden we hun bek niet zien spijtig genoeg, maar het was sowieso een spectaculair zicht. Hierna passeerden we een groot publiek zwembad, blijkbaar gratis. Was ook wel leuk om te zien, maar helaas hadden we onze zwemspullen niet mee. Het had wel deugd gedaan een verfrissende dip, want het is ook hier bloedheet. We zochten dan maar afkoeling in een shopping center. En Steven kocht een nieuwe zwembroek. Een "groene" gemaakt van gerecycleerde visnetten. We kochten ook nog zonnecrème die het rif niet beschadigd, want dat gaan we morgen bezoeken. We wandelden verder door de stad en zagen vele mooie gebouwen. Er was ook een overdekte markt die organische groenten en fruit verkochten. We besloten hier al een deel van onze inkopen te doen. De rest deden we in een supermarkt wat verderop. In onze airbnb hebben we een keukentje dus kunnen we terug wat koken. Voor de rest vonden we Cairns wel een leuke stad, niet te druk en voetgangervriendelijk. De mensen zijn wel iets anders, allemaal vriendelijk, maar toch wat bruter dan we gewoon zijn. Het is wat wennen 😜
    Read more

  • Day 119

    Jimbaran - dag 2

    February 20, 2019 in Indonesia ⋅ ☀️ 32 °C

    Vandaag was het een rustig dagje. We sliepen uit en in de voormiddag deden we een plonsje in de zee. Van al dat zwemmen hadden we honger gekregen. We besloten om een lekker visje met gamba’s en enkele schelpen te bestellen. Het smaakte ons zeer.

    Na de middag was het weer heet geworden en zochten we de koelte van onze kamer op om wat te rusten. Er viel wat regen uit de lucht voor even, maar dat was vlug over. We besloten om bij een Spanjaard onze namiddag door te brengen. Zo hadden we goede WiFi om zaken op te zoeken en te regelen voor de komende weken. Ook was het ideaal om eens te ontsnappen aan al die rijst die we bij onze seafood krijgen. Dus wat bestelt een mens dan ... seafood paella natuurlijk! 😄
    Read more

  • Day 118

    Jimbaran

    February 19, 2019 in Indonesia ⋅ ☀️ 32 °C

    Gisteren was een rustig dagje, waarbij we nog wat bekwamen van onze liveaboard. We zetten ons in gezellig cafeetje dat we hadden leren kennen via onze duikclub. Mooi interieur, goeie Wi-Fi en airco, meer hadden we niet nodig. In de namiddag gingen we nog iets drinken bij onze duikclub. We zagen onze twee duikbuddies nog en onze dive mom heel eventjes. We namen afscheid en gingen opzoek naar eten. We wouden pizza gaan eten, maar de resto was toe voor renovatie. Wat verder in de straat vonden we een Griek. Hier was het heel lekker, maar de eigenares was wel een figuur, vrij grappig.

    Deze ochtend stonden we op voor onze vlucht terug naar Bali. We gaan Labuan Bajo wel missen, vooral de mooie natuur er rond. Maar we komen zeker nog eens terug om de rest van Flores te verkennen.

    We hadden vervoer naar de luchthaven via onze guesthouse geregeld. Alles verliep vrij vlot tot dat we ineens stopten en de passagier en bestuurder van plaats verwisselden. Een politieagent vroeg om papieren en keek heel streng. Uiteindelijk mochten we door. Dit ging niet zo vlot want onze nieuwe bestuurder kon blijkbaar niet zo goed met versnellingen rijden, hij viel constant stil. Iets verder was de straat volledig geblokkeerd door een politiecontrole. Onze chauffeur legde uit dat er veel illegale voertuigen zijn. We werden wederom gecontroleerd en de politieagent vroeg iets van taxi. Het antwoord was blijkbaar niet goed genoeg want hij kreeg een kleine mep in zijn gezicht. We moesten ons inhouden om niet te lachen. We vermoeden dat de agent vroeg of hij een taxi Licentie had en dat hij iets antwoorde dat hij het gratis deed. Het was overduidelijk dat wij toeristen waren dus de agent zal dit niet geloofd hebben, vandaar de mep. We mochten wel door en dat was een opluchting want langs de kant stonden veel brommers die blijkbaar in beslag genomen waren. Ondanks nog wat stilvallen bereikten we de luchthaven veilig.

    Onze vlieger was kleiner dan anders. Er waren maar vier stoelen per rij. Er zat ook totaal niet veel volk op, dus konden we allebei onze stoel naar achteren doen en wat relaxen. We hadden ook mooi zicht op de eilanden tussen Flores en Bali. Heel prachtig om dit vanuit de lucht te zien.

    Onze laatste bestemming in Bali is Jimbaran. Dit is een dorp langs de kust, ongeveer 15 min rijden van de luchthaven. Jimbaran is vooral bekend voor zijn seafood. 'S middags aten we met onze voeten in het zand op enkele meters van de zee. Daarna vonden we een gezellig café waar we enkele uren gespendeerd hebben. Wat vooral top was voor Tat, was dat er twee katten waren. Ze waren verzorgd en vriendelijk, dus volgde er een intense aaisessie. We missen onze beestjes toch wel.

    'S avonds keerden we terug naar het strand voor een echt seafood festijn. We bestelden een gebarbecuede vis en scampis. Er zaten ook verschillende sauzen, groentjes en rijst bij. Het was echt lekker en de setting was super. Wederom met onze voeten in het zand en we konden de zon zien ondergaan. Het was wel veel drukker dan 's middags. Er waren veel Aziatische toeristen toegekomen. Deze waren soms wel grappig om te zien. Met een volle maag gingen we terug naar onze guesthouse en kropen we in ons bedje.
    Read more

  • Day 116

    Liveaboard - dag 3

    February 17, 2019 in Indonesia ⋅ ☀️ 30 °C

    Om onze liveaboard af te ronden, stonden er vandaag nog twee snorkelsessies op de planning. De eerste was weer een leuke en het blijft speciaal. We gingen met reuzemanta's snorkelen. Dat is als we ze vonden tenminste. Het plan was simpel: in het water springen en meedrijven met de stroming. Wij zochten in het water voor manta's en de crew vanop de boot. We sprongen het water in en we zagen al wat leuks, een schildpad zwom wat verderop. Even wat zwemmen om dichter bij te geraken. De schildpad keek even om maar trok zich niet veel aan van onze aanwezigheid. Schildpadden zijn zo cool! Net monsters! 😄 We hadden geluk. We zagen een manta of een sea pancake, dat is de naam die onze duikbuddy gebruikte. We konden hem goed zien maar moesten hiervoor tegen de stroom in zwemmen. Na wat bewonderen werden de benen moe en gingen we verder. We zagen er nog een in de verte zwemmen. Wat later zagen we een stingray, een soort rog. Ook tof om te zien. Daar! Terug een manta! Nee, twee! Drie! We werden weer verwend. Op een plek zaten drie manta's te samen. We bleven zolang we konden boven hen snorkelen, maar moesten dan de stroming weer laten winnen. Tot onze verbazing en geluk, besloten twee manta's met ons mee te zwemmen met de stroming mee. Ze bleven mooi onder ons zwemmen en we waren zo blij dat we deze fantastische beesten zolang konden bewonderen. Een prachtig begin van onze dag.

    Op weg naar de tweede snorkelplek, een strand aan een resort. Onderweg zagen we nog enkele dolfijnen in de verte. Dat maakt dat we alle dagen dolfijnen hebben gezien. 😁 Ook, omdat het water zo helder is, kon je de bodem zien op sommige plekken vanop de boot. Dat vonden we heel fijn. Zo zagen we ook een schildpad naast de boot zwemmen. Schildpadden zijn zo'n coole dieren! Vooral Steven vind ze echt fantastisch.

    Op de tweede snorkel plek, zagen we mooi koraal en vele vissen. De vissen hier waren erg territoriaal. Zo werd Steven enkele keren aangevallen toen hij zich onbewust te dicht begaf bij een 'nest'. Gelukkig bijten de vissen niet hard en is het voornamelijk verschieten dat je doet. 😄 Hier, zagen we een beestje dat we nog niet gezien hadden tijdens al onze (onder)waterpret, een zeepaardje. Tof om te zien! Ook al ging het niet om een algemeen bekend zeepaardje met een krulstaart. Deze exemplaren waren uitgestrekt, maar even leuk om te zien.

    Na het snorkelen, was het weer wat ruwer geworden en tijd om terug te keren voor het helemaal sloeg. We hadden al gemerkt dat het water kouder was geworden toen we snorkelden. Snel een douche en dan lunchen want van al dat zwemmen, krijg je honger. Na een uur of twee varen kwamen we terug aan in Labuan Bajo. Tijd om te rusten nu want door de warmte 's nachts sliepen we niet zo goed. Dus de namiddag werd gevuld met wat rust en wat rondbellen naar het thuisfront. We aten nog eens lekker Mexicaans en kropen in ons bedje.
    Read more

  • Day 115

    Liveaboard - dag 2

    February 16, 2019 in Indonesia ⋅ ☀️ 29 °C

    Deze ochtend was Steven weer te vroeg wakker natuurlijk. Maar het was niet zo erg. Hij spotte direct dolfijnen en Tat was net tien minuten te laat wakker. Na een ontbijtje, gingen we aan land op Rinca om de Komodo varanen te zien. We waren de eerste bezoekers van de dag. Bij het binnenkomen van het park werden we al verwend met herten, waterbuffels en een Komodo varaan op de weg. 😊 Zoals vorige keer zaten de meeste varanen rond het basiskamp. We trokken vele foto's en begonnen aan onze wandeling. Niet veel verder werden we verrast door een onverwachte gast. Het was een 'spitting cobra'. Heel cool om te zien! Wat minder cool was, was dat onze ranger er mee moest kloten. Hij zorgde ervoor dat de cobra dichter bij ons kwam en dat vonden we niet zo fijn. Dus liet Tat weten dat ze dicht genoeg was. Steven kon enkele foto's nemen van de cobra in zijn typische positie met een brede nek. We wandelden verder door een prachtig landschap waarbij je maar aan één ding kan denken 'Dit is Jurassic Park in het echt'. Jammer genoeg was het weeral bloedheet geworden en was het wandelen van schaduw tot schaduw. Onderweg zagen we nog een Komodo varaan. Dan was het tijd om weer te keren naar de boot.

    Als tweede deel van de dag gingen we snorkelen aan Pink Beach. Deze naam komt omdat het strand wat rozig is door de korrels rood koraal tussen het zand. Om er te geraken was het wel even varen. En om op de snorkelplek zelf te geraken moesten we een taxiboot nemen omdat onze boot niet in zo'n ondiep water kan. We zagen mooie koralen en vissen. Maar er waren ook plekken dood koraal. Ook hebben we een keer ons omgedraaid en in de richting van waar we kwamen terug gezwommen omdat er voor ons een strook vol kwallen was. Dat vermijden we natuurlijk liever. Als hoogtepunt zagen we een octopus. Die zich bij het zien van ons vlotjes tussen een spleet in het koraal liet glijden om zich te verstoppen.

    Na de lunch, moesten we wat verteren. Ook was het het heetste tijdstip op de dag en hadden we nog niet veel zin in een nieuwe trekking nu. We waren dus wat aan het relaxen vlakbij Komodo. Toen we de moed hadden gevonden om de warmte te trotseren stapten we van de boot. Vanop de steiger zagen we al twee herten en een zwijn op het strand lopen. Dat zag er al veel belovend uit. Met een ranger trokken we er weer op uit. We zagen enkele herten langs het strand en ook nog wat zwijntjes. Aan een restootje, struikelde Steven bijna over een Komodo varaan, hun camouflage is dus top! 😄 Wat foto's nemen en verder wandelen want de ranger vond dit niet een goede plek om een foto met de varaan te nemen. Het was niet natuurlijk volgens hem. Na wat wandelen en vogels spotten, kwamen we bij een artificiële waterplas waar er drie Komodo varanen lagen. We zagen nog een exemplaar wegwandelen. Deze waterplas is gemaakt door de rangers om de dieren wat te helpen in het droge seizoen. Hier wou de gids wel foto's maken. Is dit dan wel natuurlijk? 😛

    Na Komodo zochten we onze overnachtingsplek om voor anker te gaan. Wij sprongen nog eens in het water maar klimden al snel terug aan boord. Er waren ook hier aardig wat kwallen in het water. Dan was het tijd om al dat zout van de zee en zweet van ons af te spoelen. Na een douche, kregen we nog een show van een arend die vissen ving vlakbij onze boot. Ook dolfijnen lieten zich nog eens zien in de verte en om de avond af te sluiten zagen we nog enkele flying foxes.
    Read more

  • Day 114

    Liveaboard

    February 15, 2019 in Indonesia ⋅ ⛅ 29 °C

    Onze eerste dag van onze liveaboard. Het was vroeg opstaan deze ochtend, maar ach dat zijn we al gewoon en dat doen we met plezier als er weer een leuke activiteit op het programma staat. We zijn de enige passagiers op onze liveaboard, te samen met 4 crewleden. De kapitein en twee helpers en dan een jonge knaap die op training is. Het is zijn eerste keer ons volledig alleen begeleiden. Hij is echt mega enthousiast en vindt het super dat wij zijn kameraden zijn voor de volgende dagen. Onze "kajuit" is basic, maar uiteindelijk heb je niet meer nodig dan een bed. Van voor op de boot zijn zitplaatsen met een tafeltje. Hier zitten we bijna de hele tijd te genieten van het uitzicht. Met omgeving zoals hier heb je echt niet veel extra's nodig.

    Onze eerste stop was angels island. Dit was een klein eiland nog vrij dicht bij de kust. Er lagen nog enkele andere boten, maar wij waren de enige in het water. We waren hier om te snorkelen. Het rif was niet zo mooi en groot als op onze duikplekken, maar dat was te verwachten. We waren met het duiken echt verwend geweest. Maar er waren ook wel mooie koralen te vinden en vrij veel vissen. Zo zagen we verschillende soorten clownvissen. Deze zijn echt grappig want ze zwemmen naar je toe als je in de buurt van hun annemoonhuisje komt. Dus zijn deze heel makkelijk te bekijken want ze zwemmen niet weg zoals andere vissen. We zagen ook vele enorme schelpen die zich in het koraal hadden genesteld. Enkel hun blauwe lippen waren zichtbaar, ook wel cool om te zien. We zagen ook mooie blauwe zeesterren. Maar het hoogtepunt was toch wel babyhaai! Steven had hem eerst gespot en te samen volgden we hem vanop een afstand. Hij was ongeveer een halve meter en was echt zo cool om te zien.

    Na de eerste snorkelplek gingen we naar een ander eiland. Kelor island was vrij klein en onbewoond, maar wel vrij hoog. Dit was dan ook het doel van deze stop, omhoog klimmen om een prachtig uitzicht te hebben over de andere eilandjes en een deel van de kustlijn van Flores. Het uitzicht was inderdaad prachtig, maar de klim was steil en warm. Tat heeft toch wat lopen puffen. Gelukkig was het vrij kort. Na de klim konden we een verfrissende duik nemen in het water. Onze begeleider zei dat er niet echt koraalrif was en dat het geen echte snorkelplek was. Dit maakte ons niet uit en we deden toch onze snorkels aan. In het begin zagen we direct en enorme zeester. Dat alleen had al de moeite geweest voor ons, maar we zagen nog vrij veel vissen. Het was zeker geen slechte plek voor geen snorkelplek te zijn.

    De derde plek was wel een echte snorkelplek en de mooiste van de hele dag. In het begin was het wat zoeken, maar daarna zagen we echt prachtig koraalrif en verschillende kleuren, groen, blauw, rood,... Echt wel de moeite! Zo zagen we een murene, Nice. Maar ook enkele grote vissen en vissen met hele grote ogen. Eigenlijk teveel om op te noemen, jullie komen gewoon best even naar hier om het zelf te beleven 😜 Al dat zwemmen eiste wel zijn tol. Zo had Steven een blaar van zijn zwemvliezen ( welcome to the club, Tat heeft er ondertussen al vier; twee op haar vingers van haar wetsuit aan te trekken bij het duiken en nog steeds twee op haar tenen van manta's achterna te zwemmen in nusa penida) en Tat haar benen waren verbrand ondanks vrij grondig insmeren.

    We bereikte onze laatste stop van de dag vrij vroeg. De crew deed een dutje en wij verkenden de omgeving met de verrekijker. We lagen voor een eiland dat praktisch geen eiland was. Het bestond volledig uit mangrove bomen, maar er was niet echt een bodem die boven het zeewater uitkwam. Dit was een unieke plek, want er leefde een groot kolonie fruitvleermuizen. Flying foxes heten ze hier. Overdag waren deze niet te zien, maar tegen de avond zouden ze uitvliegen. Voorlopig konden we ons met andere dieren bezig houden. Zo zagen we verschillende vogels in de mangrove. Maar Steven was op dreef en spotte nog een cool dier, namelijk een zeeschildpad. Deze vond de plek rond de boot wel leuk en dus konden we hem verschillende keren zien boven komen. In de verte spotte Steven ook dolfijnen. We verveelden ons dus niet. Rond 6 uur klommen we op het dak van de boot zodat we een goed zicht hadden op het eilandje. Steven was nog wat met zijn camera aan het prutsen toen Tat zei: "kijk zijn dat vogels?" Maar onmiddellijk daarna had ze door dat het de vleermuizen waren! Ze kwamen vanuit de bomen en vlogen over het water richting vaste land om fruit te gaan zoeken. Het was echt ongelooflijk indrukwekkend om dit te zien. De vleermuizen waren vrij groot en vlogen over onze boot. Ze bleven maar komen en komen. En plots hoorden we water achter ons klotsen en zagen we nog drie dolfijnen vlak naast de boot passeren! Onze dag die al niet meer stuk kon, werd nog beter. De vleermuizen bleven maar komen en stilletjes ging de zon onder en kregen we een prachtige zonsondergang.

    Uiteindelijk was het tijd om verder te varen naar onze plek om te overnachten. Dit was in de buurt van Rinca, zodat we morgenvroeg kunnen gaan hiken. Tijdens de tocht kleurde de hemel prachtig rood en oranje. Ideale achtergrond voor wat foto's te nemen ^^
    Read more

  • Day 113

    Labuan Bajo - dag 4 en 5

    February 14, 2019 in Indonesia ⋅ 🌧 29 °C

    De derde en laatste dag van onze duikcursus om onze open water PADI te behalen. We moesten nog twee open water duiken doen vandaag. Onze instructrice had twee mooie plekken uitgekozen. Maar voor we het water ingingen, maakten we nog een leuke tussenstop.

    'S ochtends bezochten we Rinca. Dat is een eiland in het Komodo national park waar ook komodo varanen leven en je kan ze hier iets makkelijker zien. De komodo varanen zijn hier iets kleiner dan die op Komodo zelf. Maar ze waren nog steeds twee a drie meter. Indrukwekkend dus! We deden een kleine wandeling met als beloning boven op de berg een prachtig uitzicht. Ook werd er een filmpje gemaakt waarin Jurrasic Park werd nagespeeld. Een van de kerels die ons mee begeleidt met het duiken werd achtervolgd door onze instructrice in een T-rex kostuum. Geen zorgen het zijn echte duikprofessionals.

    Na deze leuke uitstap was het tijd voor duik nummer 1 van de dag. Deze was op een top duikplek, namelijk Batu Bolong. Een van de top 20 mooiste plekken om te duiken. We zijn goed verwend geweest en dat beseffen we maar al te goed. We zagen hier zoveel moois en overal waar je keek was er wel iets cool, van een murene tot een koraalduivel tot een zeeslak. En niet te vergeten, heel mooi koraal! Het was hier zo kleurrijk. We zagen ook twee grote schildpadden, een green turtle en een hawksbill turtle. Jeej! 😄

    Na de lunch was het tijd voor onze laatste duik om echte duikers te worden. Hier, op Manta Point, was het plan duidelijk ... manta's spotten. We moesten met de stroming meedrijven en als we een manta spotten moesten we ons vasthouden aan een rots zodat we ze goed konden bekijken terwijl ze bleven 'hangen' boven een koraalplek. Dit doen ze om zich te laten propermaken door kleinere vissen die hun parasieten opeten. Het was niet altijd even makkelijk om ons vast te houden, maar we hebben toch drie-vier exemplaren goed kunnen bekijken. En ze waren echt indrukwekkend! Dubbel zo groot als de laatste die we gezien hadden. Uiteraard zagen we nog andere dingen, zoals een dikke kreeft, kleine zeeslakjes en nemo. Die laatste vond dat hij niet genoeg aandacht kreeg, ook al heeft die een film over hem, en moest perse dicht bij Steven zijn bril zwemmen en zo in zijn zicht komen. Hij was waarschijnlijk jaloers omdat iedereen vol aandacht naar een grote hawksbill turte keek die volop van het koraal en anemonen aan het schrokken was. Hij werd ook aangevallen door verschillende clownvissen die het niet zo leuk vonden dat de schildpad hun huisje opat. Toen was het tijd om naar de oppervlakte te gaan. Het duiken zit er op hier in Komodo nu en we zijn echt verwend geweest op deze prachtige plek. We hebben nu onze Open Water PADI behaald! 😀 Dat werd officieel gemaakt door ons een logboek te geven om onze duiken in te noteren.

    Uiteraard werd dit gevierd! Na onze duik hadden we honger en aten we iets in de bar van de duikclub met een pintje erbij. Tat liet zich een tattoo zetten van een manta omdat ze die zo mooi vindt. Geen paniek, het gaat om een henna tattoo. Blijkbaar weten duikers heel goed hoe ze een feestje moeten houden. Er werd goed gefeest deze avond en drank vloeide rijkelijk. Zo werden we ook getrakteerd op enkele shots vodka met een energiepoeder dat je eerst in je mond moest kappen. Het was een leuke avond en we beloofden om nog eens binnen te springen om dag te zeggen voor we vertrekken.

    De volgende morgen waren we al vroeg wakker. Maar bleven nog wat in bed liggen om uit te rusten (wie goed tussen de lijnen kan lezen, leest uitkateren 😁). De rest van de dag wandelden we eens rustig door het dorpje en was het voornamelijk rusten en wat verder plannen aan de volgende bestemmingen. We boekten ook een 'live a board', dus de volgende drie dagen spenderen we op een boot om de rest van het nationaal park te verkennen. Zo zullen we Rinca en Komodo bezoeken en op enkele plekken snorkelen. Internet zal er niet inzitten vrezen we dus is het even een stilte. 😊
    Read more

  • Day 111

    Labuan bajo - dag 3

    February 12, 2019 in Indonesia ⋅ ☁️ 28 °C

    Onze eerste dag duiken in de zee, spannend! We kwamen toe aan de duikshop en moesten wachten, want de felle regen van vannacht had voor wat vertraging gezorgd. Dat het nog enkele malen terug begon te regenen, maakte het er niet beter op. Het zag er een druiligere dag uit, maar na wat varen klaarde de hemel op, joepie! We zaten op de speedboat met andere duikers. Er was ons groepje met onze instructrice en twee duikers die hun master deden. Dan was er een meisje vanuit Frankrijk die in Jakarta woonde en een fun dive deed met een instructeur en een extra persoon die foto's nam. Dan was er nog een groep met twee meisjes die hun advanced open water deden met een instructeur en een groep van 3 getrainde duikers.

    De eerste plek waar we stopten, moesten wij aan boord blijven. De plek was namelijk te diep voor ons als beginners. Dit was niet echt erg, want we konden boven op de boot genieten van de zon en een prachtig uitzicht. We bevonden ons in het midden van het park bij het eiland Padar.

    Na de eerste stop vaarden we verder naar onze eerste duikplek. Ondertussen werd het laatste stukje theorie nog wat besproken. Dan was het tijd om in het water te gaan. We gingen als laatsten zodat we op ons gemak waren. Nog eens checken of dat alles werkt en achteruit in het water rollen. Dan volgde de afdaling. Bij Tat iets trager dan bij Steven omdat haar oren meer geklaard moesten worden door haar vallingske. Eenmaal op de bodem was het zicht adembenemend. Overal grote koralen en Tat spotte onmiddellijk een schildpad. 🐢 We zagen vele vissen, sommige nog vrij groot en ook een pijlstaartrog die Steven had gespot. Onze instructrice toonde ook een bidsprinkhaan garnaal (of wat de vertaling ook is in het Nederlands 😜). Het was een volledig andere ervaring om zo dicht bij het koraal te zwemmen ipv gewoon erboven te zweven met snorkelen. We oefenden nog wat skills zoals duikbril klaren van water, mondstuk weggooien en terug insteken,.. Alles verliep vrij vlot tot dat Tat ineens begon te stijgen. Dit gebeurd omdat je terug lichter wordt als je tank leger geraakt. Dus moet je meer lucht uit je pak laten. Dit probeerde Tat, maar omdat haar benen wat hoger hingen als haar armen, kwam de lucht er niet uit. Gelukkig was Steven redder in nood en greep haar zwemvlies, de instructrice was ook snel daar. Door van positie te veranderen was het wel mogelijk om lucht uit het pak te laten. En dus konden we onze duik verder zetten en uiteindelijk ook afronden.

    Hierna was het tijd voor een welverdiende middagpauze. Op weg er naartoe riep de kapitein ineens whale shark! Iedereen ging direct kijken, het bleek echter een dolfijn te zijn. Wij waren nog steeds mega blij, maar de rest had dit al genoeg gezien, haha. Je zag duidelijk dat we met ervaren duikers op gang waren. Voor onze pauze konden ze geen betere plek gekozen hebben. We lunchten op een strandje van het eiland Padar. Enkel wij waren daar. Het was echt de definitie van paradijs.

    Na de lunch was het natuurlijk tijd voor duik nummer twee. Tat ging weer wat trager naar beneden, maar hé traag gaat ook hé. Wederom prachtige koraalriffen. We zagen nemo, dory en nog vele andere vriendjes. En Tat die zag nog net een haai wegzwemmen die de instructrice had aangewezen. We zagen ook andere enorme vissen die super indrukwekkend waren. We oefende nog wat skills waaronder degene waarbij je zonder lucht zit en het extra mondstuk bij je buddy moet gaan halen. Tat was degene zonder lucht en moest Steven zijn extra mondstuk gebruiken. Alles ging wel ok, buiten dat Tat het mondstuk omgekeerd in haar mond had. Dit was heel moeilijk te zien en Steven had dit ook niet door, gelukkig was er nog de instructrice. We kwamen te samen boven zoals in een noodsituatie zou gebeuren en Tat moest haar pak zelfstandig opblazen. Dit ging wel allemaal vlot. De laatste duik van de dag zat er op!

    Terug op de boot was iedereen wat uitgeput en het was een rustige rit terug. Maar onze dag zat er nog niet op, we moesten nog onze laatste theoretische test afleggen. We slaagden met 94% eindtotaal, woehoe!

    Morgen volgen nog twee duiken en misschien wat draken. 😁 Deze duiken gaan dieper zijn als degene van vandaag, maar zullen ook heel interessant zijn. We kijken er alvast naar uit!

    Ps: nog geen foto's van onze duik zelf, want onze actioncam kan maar tot vier meter diep. Onze instructrice heeft wel foto's genomen met een onderwatercamera, dus die volgen nog.
    Read more

  • Day 110

    Steven zijn bday!

    February 11, 2019 in Indonesia ⋅ 🌧 28 °C

    Vandaag was de dag! Steven zijn verjaardag! 26 dat is toch al een dagje ouder hé. 😜 Spijtig genoeg was het avontuur voor morgen gereserveerd. Vandaag was het nog studeren, beuh. Nee, het viel echt goed mee. We kregen filmpjes te zien met alle uitleg en tegelijkertijd vulden we een vragenlijst in. De meeste dingen waren duidelijk, sommige waren echt gewoon gezond verstand. Andere dingen moesten we wel eens over nadenken. Op het einde overliep de instructrice alle vragen met ons. Ze zorgde ervoor dat alles duidelijk was. Hierna moesten we een test invullen. Bij deze hadden we alles juist, buiten een vraag waarbij we twijfelden.

    Als beloning bestelden we ons een lekkere lunch. Deel een van onze dag zat er al op. Na de middag begon het echt leuke gedeelte. Alles wat we geleerd hadden, testen in het water. Eerst moesten we zelf ons materiaal testen en in elkaar zetten. Hierna mochten we onze wetsuit aantrekken, dit was vooral voor Tat een uitdaging. Het was zelfs zo moeilijk dat ze het vel van haar knokkels schuurde. Maar uiteindelijk geraakten ze er wel in. Tijd voor in het water te gaan. We oefenden enkele skills. Zo oefenden we water in ons masker te verwijderen door lucht uit te blazen via onze neus, ons masker volledig afzetten en terug aandoen onder water, ons mondstuk uitdoen en terug aandoen,... We oefenden ook volledig afdalen in het zwembad. Hier moest Tat het dus wat rustiger aan doen voor haar oren, maar uiteindelijk kwam het wel in orde, jeej. Steven was al een pro en had niet veel assistentie nodig. Hier oefenden we nog andere dingen, zoals onze "rugzak" met zuurstoffles aan en uit doen, wat te doen als je lucht op geraakt, hoe terug naar boven te gaan,... Alles verliep vrij goed en de instructrice was heel tevreden. Ze was dan ook een goeie leermeester.

    Na de zwembadsessie was er nog een deeltje theorie. Dit was snel voorbij. Hierna gingen we sushi eten voor Steven zijn verjaardag 😁
    Read more

Join us:

FindPenguins for iOSFindPenguins for Android