Aramayı sıfırla
Georgië
  • Esther de Cooker
  • Robbert de Cooker

Georgië

Twee weken in de natuur in Georgië. Vanuit Tbilisi maken we een rondreis door de bergen, langs kloosters, grotwoningen en Sovjet-overblijfselen. We hopen enkele nachten te kunnen kamperen in onze daktent om te genieten van de natuur en de ruimte. Okumaya devam et
Takip EtGenel BakışTakvimPaylaşPaylaşYapılacaklar listesi
En yenisi başta
  • Gezinin başlangıcı
    18 Mayıs 2023
    Georgië

    Tukish delight

    19 Mayıs 2023, Türkiye ⋅ ☁️ 13 °C

    Onze reis naar Georgië begint op een heel ander Schiphol dan vorig jaar. De wachtrij voor de security staat niet buiten, want deze is er nu helemaal niet. Het personeel doet ook merkbaar met plezier zijn werk, dus er lijkt echt wat veranderd. Helaas denkt de marechaussee daar anders over, want er zijn maar een paar automatische paspoortcontrole machines open.

    We vliegen met een A330 van Turkish Airlines naar Istanbul en vertrekken van de Polderbaan in oostelijke richting. Waar de meeste Europese maatschappijen alle service tegen betaling doen, is daar bij Turkish geen sprake van. We krijgen een volwaardige en smaakvolle pasta maaltijd geserveerd. De A330 heeft een 2-4-2 stoelindeling, dus we kunnen comfortabel met zijn tweeën aan het raam zitten. De stoelen zijn zelfs nog voorzien van een voetensteun.

    Via Praag en Boedapest vliegen we in 3 uur naar Istanbul, waar we in het donker landen op het nieuwe vliegveld tussen de laaghangende bewolking door. Het vliegveld van Istanbul is prachtig en groots opgezet. We doden de tijd door wat rond te kijken in de shoppingmall en gaan rond 1 uur aan boord van weer een A330 die ons naar Tbilisi gaat brengen    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië
    Ons hotel
    Uitzicht vanaf dakterras hotelGezellig in het park bij de badhuizenLeghvtakhevi watervalMetekhi St. Virgin Church

    Tbilisi : badhuizen en watervallen

    19 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ⛅ 22 °C

    De vlucht naar Tbilisi duurt maar 2 uur en we landen rond 4.30 uur op het kleine vliegveld. Daar is het chaos bij de paspoortcontrole, omdat de meeste vluchten rond dit tijdstip aankomen. Een enorme mensenmassa staat redelijk ongecontroleerd in de rij. Het lijkt eerst megalang te gaan duren, maar dat valt uiteindelijk erg mee. Voordeel is dat de bagage al op de band ligt en we 5 minuten later in onze Bolt taxi (soort Uber) naar de stad rijden.

    Het is niet druk op de weg en in 20 minuten staan we in de lobby van ons hotel. Onderweg hebben we zoals in veel oude Sovjet steden een mengelmoes gezien van oude vervallen gebouwen en nieuwbouw. De kamer ligt op de 13e verdieping en heeft een balkon wat prachtig uitkijkt over de stad, die tussen en op de heuvels is gebouwd. We slapen nog een paar uur en eten dan op het dakterras een laat ontbijt.

    Het is een half uur wandelen naar het oude centrum en we kopen een simkaart om ook onderweg bereikbaar te zijn. Het is een beetje drukkend warm, maar in de schaduw goed uit te houden. De oude Zijderoute liep door Georgië en ook Tbilisi, waardoor er veel Europese,Turkse, maar ook Aziatische invloeden zijn. We kijken eerst wat rond bij de oude badhuizen, waarvan sommige honderden jaren oud zijn. Tbilisi betekent ook warme plaats en is vernoemd naar de vele hete bronnen die de stad rijk is.

    We lopen dan door Leghvtakhevi Canyon Canyon naar de Leghvtakhevi waterval. Het pad is eigenlijk gesloten, maar iedereen negeert de hekken, dus wij ook. Het is bijzonder om een dergelijke waterval midden in de stad te zien. Boven de canyon hangen de houten huizen over de kliffen heen. Tbilisi is beroemd om zijn huizen met houten balkons. We lopen verder naar beneden om de rivier over te steken.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië
    Bridge of PeaceRike ParkMoeder des VaderlandsSt Nicholas kerkNarikala fort

    Tbilisi part deux

    19 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ☁️ 23 °C

    Wat opvalt is dat het ontzettend druk is met touristen en veel grote tourgroepen lopen letterlijk door je heen. Ook lopen er veel honden en katten over straat. De stad is tegen de heuvels gebouwd, met daartussen de Mtkvari rivier. Wij steken deze over en komen dan kan het moderne Rike Park. Het icoon van het park is de Bridge of Peace, welke golvend over het water spant.

    Wij nemen de gondellift over het centrum naar de top van Sololaki Hill. Hier staat de moeder des Vaderlands sinds 1958 prominent over de stad uit te kijken. Niet veel verderop staat de Saint Nicholas kerk temidden van het Narikala fort, welke binnen prachtig is versierd met fresco's.

    We wandelen de steile straat naar beneden toe en eten bij een restaurant twee typisch Georgische gerechten, onder het toeziend van een nieuwsgierige (maar niet hongerige) kat.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië

    Mtskheta

    20 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ☁️ 20 °C

    Stipt om 9 uur wordt onze auto afgeleverd bij het hotel. Heb is een Mitsubishi L200 pickup met daktent, waar we erg blij mee zijn. Na wat uitleg en betaling in cash kunnen we op pad. We rijden noordwaarts door het centrum van Tbilisi en stoppen eerst om gas te kopen voor onze gasbrander. Daarna rijden we naar een shoppingmall, waar we net aan de parkeergarage in kunnen met onze tent en doen boodschappen bij de Carrefour. Boodschappen zijn erg aan de prijs en veelal duurder dan in Nederland.

    Onze eerste bestemming van vandaag is Mtskheta. Deze stad was in de 3-5e eeuw de hoofdstad van Georgië en de plaats waar toen het Christendom de officiële religie van Georgië werd verklaard. We bezoeken de Svetitskhoveli Kathedraal, waar de mantel van Jezus zou zijn begraven. In de kathedraal worden net een bruid en bruidegom getrouwd door een priester. We bezoeken ook nog de Samtavro kerk, die samen met de kathedraal op de Unesco lijst staat.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië

    Grotstad Uplistsikhe

    20 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ⛅ 21 °C

    We rijden in ongeveer een uur via een provinciale weg naar Uplistsikhe. Onderweg passeren we veel kleine dorpjes waar de tijd heeft stilgestaan en veelal oudere mensen op straat te zien zijn. Opvallend is dat hier de gasleidingen bovengronds lopen, dat lijkt ons in het geval van een verkeersongeval toch gevaarlijk. Bijna iedere tuin heeft druiven erboven hangen, dat zal wel deels voor de schaduw in de zomer zijn. We rijden over wat heuvels, overal staan de weiden vol met een mix van boter-, paardenbloemen en margrieten.

    Uplistsikhe is een grotstad die zich tussen de 6e eeuw voor Chr. en de 1 e na Chr. heeft ontwikkeld tot een van de belangrijkste politieke en religieuze plaatsen van centraal Georgië. Het was een belangrijke plaats op de oude Zijderoute en er woonden op het hoogtepunt 20.000 mensen. In de 13e eeuw is de stad verwoest, door hue kan het ook, de grootste Mongoolse strijder Dzhengis Khan.

    Via een reeks trappen kom je in de stad uit, welke werd ommuurd door een verdedigingswal. In verschillende grotten waren tempels en woningen. De zijn verbonden door paden en straten die in de ritsen zijn uitgehouwen. Het complex wat we nu bezoeken is ongeveer de helft van wat het ooit geweest is. Het is mooi om te zien hoe men zo lang geleden alles uit de rotsen heeft gehouwen en hier heeft geleefd. Vanaf de stad heb je een mooi uitzicht over de vallei beneden, waar een snelstromende rivier loopt en een herder met een grote kudde schapen. Na heel wat klauterwerk daal je via een lange tunnel daal je weer af naar de rivier.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië
    Khachapuri

    Gori: druiven en het Stalin museum

    21 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ⛅ 22 °C

    In Gori slapen we vandaag bij de wijnboer. Die heeft sinds een maand drie cabins in de achtertuin staan, vanaf de veranda kijken we uit over de bergen. Tegen de avond rijden we naar Gori toe en kiezen een restaurant uit. Het is hier gebruikelijk om een aantal gerechten te bestellen en te delen, die dan steeds met een interval gebracht worden. We eten Khachapuri, een soort pizza gevuld met witte kaas en spinazie, shaslyk en vlees met aardappelen uit oven. Wat je in dit land ook besteld, het is lekker 😄.

    De volgende ochtend genieten we eerst van het mooie weer op onze veranda en gaan dan naar Gori toe. Dit is de geboortestad van Stalin, hij is hier nog zeer geliefd. In het Stalin museum staan zijn ouderlijk huis en zijn treinstel. Verder wordt zijn leven beschreven van jong tot oud en alle dingen die hij heeft "bereikt". Het beeld dat het museum schetst is zeer eenzijdig, over de gruwelijkheden wordt niets gezegd. Via de camera functie van Google Translate vertalen we de vele beschrijvingen die in het Georgisch en Russisch staan bij de displays. Buiten staat Stalin fier op zijn sokkel, al hebben ze hem in het centrum een dikke tien jaar geleden toch maar weggehaald.

    We zitten hier niet ver van Zuid-Ossetie, een van de twee gebieden in Georgië die min of meer onder Russische controle staan. In 2008 heeft Poetin een maand oorlog gevoerd in Georgië, gelukkig is het toen voor het land goed afgelopen. Wel is er hier letterlijk tien kilometer vandaan een 4000 man sterk Russisch leger aanwezig.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië

    Naar Koetaisi en het Gelati klooster

    21 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ⛅ 21 °C

    We verlaten Gori via de enige snelweg die Georgië rijk is. Deze loopt van Tbilisi naar Batumi aan de Zwarte Zee. We kunnen zo wel lekker opschieten, helaas is een stuk nog niet af in heuvelachtig gebied. Hoe kan het ook anders, de Chinezen zijn druk aan het bouwen. We slingeren steeds onder de nieuwe weg door, waar tientallen tunnels en viaducten worden aangelegd. Dit zal wel een strop worden voor de lokale bevolking, die langs de oude weg zijn handelswaar aanbiedt. Zo verkoopt in een dorp iedereen iets wat op een grote schoenzool lijkt, een ander dorp strandstoelen en weer een ander keramiek.

    Het schiet totaal niet op, werkverkeer, vee, mensen te voet, alles gaat samen op de weg. Eenmaal uit de heuvels gaat de snelweg verder. Bij Kutaisi gaan we eraf en slingeren ons naar het Gelati klooster, welke dateert van de 12e tot 17e eeuw en gebouwd door koning David de Bouwer. Het klooster was een van de belangrijkste van de orthodoxe kerk en bevat prachtige muurschilderingen. Alleen staat hij sinds kort helemaal in de steigers van binnen.Toch kunnen we in de bijgebouwen wel veel muurschilderingen zien en een voorstelling maken hoe de kathedraal er vanbinnen uit heeft gezien.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië

    Tskaltubo: in het spoor van WIDM

    21 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ 🌧 19 °C

    We rijden via de chaotische straten van Kutaisi naar Tskaltubo toe. Deze plaats was het belangrijkste kuuroord van de Sovjet Unie, dankzij het bewezen gezonde mineraalwater dat hier naar boven komt. Tientallen sanatoria zijn destijds gebouwd om een groot park heen. Op het hoogtepunt reden er dagelijks verschillende treinen vanuit Moskou en St. Petersburg hiernaartoe. Na de val van de Sovjet Unie viel in een klap de hele markt weg en sloten de sanatoria hun deuren.

    Nu staan deze bijna allemaal leeg. Sommige zijn gebruikt voor de opvang van vluchtelingen uit Abchazie, een van de regio's die Rusland onder controle heeft. De laatste jaren zijn een aantal verkocht aan projectontwikkelaars, die bezig zijn ze weer in volle glorie te herstellen.

    Wij slapen in het statige en slaperige Plaza Hotel, waar de grandeur vanaf druipt, al heeft deze zijn beste tijd wel gehad. We hebben een ruime kamer met apart zit en slaapgedeelte. Voor het diner besluiten we eerst een bezoekje te brengen aan sanatorium Gelati, waar je veelal vrij kunt inlopen. Buiten in de tuin is een oude speelplaats, waar muren nog deels met mozaïeken van dieren zijn bekleed. Ineens staat daar een politieagent achter ons die niets zegt.

    Hij wenkt ons mee en geeft zonder een woord te zeggen een rondleiding door het gebouw, waar ook nog vluchtelingen wonen. Via een statige binnenplaats komen we uit in de voormalige lobby en gaan naar de eerste verdieping, waar je op het balkon uitkijkt op de binnenplaats. Er is een oude cinemaruimte, waar nog filmrollen liggen van destijds.

    Zwijgend gaan we naar de bovenste verdieping, via de trap met een provisorisch getimmerde deur. De agent houdt de deur voor ons open. Waar zijn we nu toch weer beland?
    We kijken rond in de oude gastenkamers, waar soms het behang nog op de muren zit en meubilair, boeken en tijdschriften nog liggen uit de jaren 80. Best bijzonder om eens te zien. Verder is alles van waarde, inclusief tegels, leidingen etc. al lang uit het gebouw gesloopt. Het is bijzonder dat dit tot 40 jaar geleden een welvarende en bruisende stad is geweest.

    We bedanken de agent en eten bij een lokaal restaurantje weer heerlijke gerechten. Kebab, aubergine met walnoten puree en een vlees/aardappel ovenschotel.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië

    Tskaltubo: Sanatorium Shakhtiori

    22 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ☀️ 22 °C

    De volgende ochtend eten we een heerlijk ontbijt. Ons doel is om in het sanatorium tegenover het hotel te komen, welke is verkocht door de stad aan investeerders. We gaan bij de poort kijken en daar is net de bewaker. Die wil tegen een steekpenning wel een rondleiding geven.

    We snappen wel waarom dit gebouw is verkocht, de grandeur spat er vanaf. Brede trappen met houten balustrades, plafonds die nog intact zijn en grote raampartijen. Ook hier is alles van waarde gestript, inclusief veel deurposten. Zwijgzaam banjeren we achter de bewaker aan en komen in een grote ruimte met hoge zuilen en een prachtig plafond, waarschijnlijk is dit een eetzaal geweest. In een andere grote zaal ligt de vloer nog deels tussen de zuilen. In het grote theater hangen de doeken nog boven het toneel.

    In veel kamers ligt puin en troep van tijdelijke bewoners. Op de weg terug glip ik nog even weg om aan de voorkant foto's te nemen van de statige voorkant van het gebouw en de lobby. Hier wil de bewaker ons niet hebben, uit vrees dat iemand ons vanaf straat ziet. We zijn blij dat we dit sanatorium nog hebben kunnen zien, voordat het wordt verbouwd.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië

    Tskaltubo: Medea sanatorium

    22 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ☀️ 23 °C

    Wie denkt dat de rijke Sovjets hier kwamen kuren heeft het mis. De grondwet schreef iedere inwoner heb recht voor om te rusten. Doktoren schreven een verplicht bezoek aan een kuuroord voor in landen als Georgië, Litouwen of Kazachstan.

    Het Medea sanatorium is architectonisch een van de mooiste van de stad. Via een reeks trappen kom je bij die ingang, waar een reeks zuilen boven staat. Binnen is het sanatorium in een zeer slechte staat. Veel van de oude gastenkamers zijn bewoond geweest door vluchtelingen, die hebben duidelijk hun sporen achtergelaten. Veel kamers liggen vol puin en allerlei gebruiksvoorwerpen. Toch staan er her en der nog meubels uit de Sovjettijd. Het zwembad wordt nu bewoond door een groep kikkers.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië
    Oud badhuis
    Opgeknapt badhuisKleine KaukasusOkatse CanyonPlatform Okatse Canyon

    Okatse Canyon

    22 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ☀️ 25 °C

    In Tskaltubo kijken we rond in het centrale park. Daar worden spa behandelingen gegeven in een opgeknapt badhuis. Ook lopen we samen met een hond door het park en bezoeken de overblijfselen van een oud badhuis, die op een vliegende schotel lijkt. Het is ontzettend warm geworden, dus we houden het verder voor gezien en rijden noordwaarts naar Okatse Canyon. Onderweg stoppen we bij een uitzichtpunt waar we de besneeuwde Kleine Kaukasus zien liggen in centraal Georgië. Ook stoppen we bij een hangbrug die over een wildstromende en modderige rivier hangt.

    We kopen tickets voor Okatse Canyon, maar kunnen helaas de ingang niet met de auto bereiken, want men is een nieuw bruggetje aan het bouwen. Dat wordt dus 4 km extra lopen, in de hitte geen pretje, maar gelukkig gaat het grotendeels naar beneden. In de canyon zelf is een stalen looppad aan de rotswand bevestigd, waardoor je honderden meters hoog boven de rivier loopt. Aan het eind is een platform dat nog wat verder de diepte in hangt. De begroeiing steekt prachtig af tegen de blauwe lucht en wolken partijen.

    Gelukkig staan er taxichauffeurs te wachten bij de uitgang, blijkbaar kun je er toch komen met de auto. De rit terug naar de parkeerplaats gaat over een zeer ruig pad, waar de chauffeur overheen scheurt alsof er plat asfalt ligt.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië

    Kinchkha waterval

    22 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ⛅ 25 °C

    Vanaf de canyon klimt de weg steeds verder omhoog. Langs de kant staan de bomen mooi in bloei. Via een stalen pad dalen we af naar de Kinchkha waterval, die in drie delen naar beneden valt. De grote waterval is 70 meter hoog. Vanaf een platform sta je naast het laatste stuk waterval van 20 meter.Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië

    Kamperen naast de rivier

    22 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ☀️ 26 °C

    Een halfuur verderop kiezen we een kampeerplek uit op de uiterwaarden van een wildstromende rivier. Eindelijk kunnen we onze daktent gaan uitproberen. We hebben deze reis een backpack met kleren mee en een koffer vol kampeerspullen. Afhankelijk van het weer en locatie verwachten we 4-5x te kamperen.Onze uitrusting bestaat uit 2 opvouwbare stoelen, een opvouwbare tafel, 2 foam kussens, 2 slaapzakken, 1 kleine gasbrander, een pannenset, bestek, borden en bekers en een opvouwbare elektrische koelbox. Alles past precies in de koffer.

    Het is aangenaam kampeerweer met zon en 26 graden. De tent klapt zichzelf uit recht naar boven, in tegenstelling tot de klaptent die we in Namibië hadden. Hij staat dan ook in 1 minuut op 😊. Na nog wat van de zon en rust te hebben genoten is het tijd om te koken. Nou ja, we hebben voor 4x trekkingmaaltijden mee uit Nederland genomen. In dit geval eten we Turkse stoofschotel, met lamsvlees en rijst. Deze staat met alleen roeren in 10 minuten op tafel en smaakt heerlijk.

    Als de zon ondergaat maken we een bescheiden kampvuurtje, wat lekker warm is bij de dalende temperatuur. Andere kampeerders zijn er niet vandaag. We kruipen het dak op en onze tent in. Die nacht is het zwoel, maar het regent wel een tijd.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië
    Cable car in Martvili
    Hamlap op de wegEn wat geitenEnguri Dam

    Enguri Dam

    23 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ⛅ 22 °C

    Vanaf onze kampeerplaats rijden we via binnenwegen langs het voorgebergte van de Kaukasus. Het is het ene dorpje na het andere. In Martvili stoppen we even bij een oude Sovjet muurplaat en cabinelift. Waar deze vroeger voor diende is ons een raadsel. We passeren veel kleine dorpjes waar de tijd heeft stilgestaan. Er zijn meer koeien en varkens op de weg dan auto's.

    Voor deze twee moet je echt oppassen. Uiteraard is de rijstijl van de Georgiërs niet best. Dit is ook te zien aan de vele auto's die zonder voor/achterbumper rijden, zonder beiden of een koplamp missen. Gaat iets stuk, dan wordt het niet vervangen. Dat hebben we nog niet eerder gezien. Als er een obstakel op de weg is dien jij ze altijd voor te laten, ook al hinderen ze daarbij ons. Koeien en varkens gedragen zich net zo. Als zij ergens staan of liggen, gaan ze echt niet aan de kant, ook al is het midden op de weg.

    We stoppen bij de Enguri Dam, een Sovjet bouwwerk waar ze nog steeds trots op zijn. En terecht, want de dam is nog steeds de tweede hoogste dam ter wereld. In 1961 is er begonnen met het bouwen, maar het project was pas in 1987 afgerond. Politiek gezien is de dam problematisch, omdat de dam zelf in Georgië ligt, maar de hydro electrische faciliteiten die de electra opwekken in de afvallige regio Abchazie. We moeten 2 Lari entree betalen, waarvoor we een token krijgen die in een poortje moet, naast een open slagboom. Vanaf een platform kijk je uit over de immense dam en het stuwmeer, die onzettend laag staat.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië
    Onderweg door de canyon
    De eerste wachttorensCentrum MestiaKoningin TamarPrachtige bloesemEn weer heerlijk eten

    Mestia: donder en bliksem in de Kaukasus

    23 Mayıs 2023, Gürcistan

    Onze bestemming vandaag is het bergdorp Mestia. De enige weg ernaartoe is erg slecht. Het begin doordat er hele stukken uit de weg zijn gefrased, waardoor we continu moeten slingeren en remmen. Deze gaan nog geasfalteerd worden, alleen frasen ze eerst 20km weg, alvorens te gaan asfalteren. Verderop wordt de weg beton, maar die brokkelt af door de extreme weersinvloeden. Gelukkig is er niet veel verkeer. De weg volgt eerst het lange stuwmeer en klimt dan langzaam omhoog door een canyon. Halverwege krijgen we steeds meer te zien van het hooggebergte en slingeren via berghellingen naar 1500 meter.

    Mestia ligt in de regio Svaneti en eenmaal boven doemen de kenmerkende oude wachttorens op, die ieder dorp hier kenmerken. Hierover later meer. De lente begint hier wat later, dus er staan veel bomen en velden in bloei. We doen een paar boodschappen bij de Spar en besluiten niet te kamperen, aangezien het in de nacht net een tikkeltje te koud is.

    Eenmaal bij het het hotel blijkt dat ze overboekt zijn, dus we moeten last minute een ander hotel nemen. Dat is zo gevonden en een straat verderop. Bij het inchecken krijgen we te horen dat het ontbijt wordt geserveerd vanaf 9.30 uur, hoe laat vragen we, de jongen haalt zijn schouders op. Boven blijkt dat we alleen warm water hebben, wat niet heel erg is, alleen het toilet doet er uren over om bij te vullen.

    We lopen een rondje door het centrum, wat probeert aan te doen als een Europees bergdorp, maar dan Georgisch chaotisch. Terug van het avondeten loopt een kolonne mieren in onze kamer van de muur naar een leeg glas cola. Eenmaal weggehaald verdwijnen de mieren ook snel. Die avond begint het te onweren, te regenen en hard te hagelen. De hele nacht volgen de onweers/hoosbuien elkaar op, dus het is letterlijk een onstuimige nacht.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië
    Uitzicht over Mestia
    De weg is deels wegRijdend door de canyon op weg naar UshguliUshguli1De lunch met Georgisch bronwaterShkhara

    Ushguli

    24 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ⛅ 22 °C

    De laatste donderklap klonk rond 9 uur in de ochtend. Als we opstaan is er geen electra, gelukkig kunnen ze met een generator toch ontbijt maken. We rijden eerst naar het skioord van Mestia, waar de gondel 365 dagen naar 2300 meter moet gaan. Maar sinds de Covid waarschijnlijk niet meer, onderweg naar boven hebben we toch een mooi uitzicht over de vallei waar Mestia in ligt.

    Onze bestemming van vandaag is Ushguli. Dit bergdorp gelegen op 2200 meter is een van de hoogste, permanent bewoonde plaatsen van Europa. De weg ernaartoe voert eerst door een vallei, over een bergpas en klimt dan langzaam weer omhoog. Af en toe verschijnen er hoge besneeuwde pieken tussen de wolken. Er wordt op verschillende plaatsen aan de weg gewerkt, die soms door de rivier deels is weggeslagen. Het laatste stuk is onverhard en voert door een canyon. De weg is soms erg smal en hobbelig.

    Boven de boomgrens verschijnen dan de eerste wachttorens van Ushguli, waar het dorp er 200 van heeft. We parkeren de auto en maken een wandeling door het dorp, waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. Veel huizen zijn ook niet meer bewoond. Niet gek, want de omstandigheden moeten hier heel zwaar zijn, zeker in de winter. Op de berghellingen lopen kuddes koeien en paarden.

    Het dorp ligt prachtig tussen de nu besneeuwde bergen van de Kaukasus en op de achtergrond de hoogste berg Shkhara van Georgië met 5193 meter. We eten een heerlijke lunch in een van de restaurantjes van het dorp en vragen dan of de bergpas verderop van 2600 meter hoogte open is, dat is niet zo. Dit is niet verwonderlijk gezien de sneeuw die er nog ligt. We besluiten terug te gaan naar Mestia en boeken daar het hotel wat we gisteren zijn misgelopen. Helaas moeten we dezelfde weg terug (dat die ik niet graag). Hier kamperen is gewoon te koud, met temperaturen van rond het vriespunt in de nacht.

    We rijden nog wel naar een uitzichtpunt op Shkhara en dalen daarna af. Onderweg begint het te regenen, dus we hebben een goede keus gemaakt. Het hotel heeft vandaag wel een kamer, die modern en mooi is.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië

    De bergen en wachttorens van Mestia

    24 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ⛅ 15 °C

    In de avond klaart het nog op, dus maken we nog een ritje om de bergen te zien en de verlichte wachttorens. De torens komen alleen voor de regio Svaneti en zijn gebouwd in de 9e t/m 12e eeuw. Al sinds de prehistorie worden dergelijke torens gebruikt in deze regio voor verdediging. Ze zitten vaak vast aan een huis, de bovenste verdiepingen van de toren werden voor verdediging gebruikt en de onderste voor opslag.Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië
    Sovjet mozaiekSoviet bushokje

    Anaklia: spook resorttown

    25 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ⛅ 26 °C

    De volgende ochtend is het schitterend weer en we rijden de hele bergweg weer terug, maar nu met prachtig zicht op de bergen. Eenmaal beneden rijden we door trieste plaatsen, die in de Sovjettijd vast wat te betekenen hebben gehad, maar nu niet meer. We komen nog een mooi Sovjet mozaïek tegen en een bushalte met mozaïeken.

    Onze bestemming vandaag is Anaklia, een resorttown aan de Zwarte Zee, waar ons vele verrassingen te wachten staan. We komen bij de zee uit op een boulevard met park dat totaal verlaten is, het gras hoog staat en al een tijd geen onderhoud meer heeft gehad. Wij hebben een resort geboekt in Indiaase stijl, waar de security guard de manager belt. Onze boeking was nog niet doorgekomen, dat is geen probleem, want we zijn de enige gasten. Het seizoen moet nog beginnen blijkbaar, als er al een seizoen is. Na de formaliteiten worden we naar onze kamer gebracht, die inderdaad Aziatisch is ingericht en een enorme badkamer heeft met ligbad en een doucheruimte van 5 m2.

    Het zwembad wordt leeggepompt, het onkruid groeit weelderig tussen de stenen. Het geheel doet een beetje zielig aan, maar goed, dit is toch weer een belevenis. We wandelen naar het strand, wat een mix van donker zand is en kiezels. De boulevard is onderdeel van een festivalterrein, waar vroeger jaarlijks festivals werden gehouden. Het podium staat er nog, alsmede toiletten en een ontvangstruimte. Een oud bootje is op een heuvel geplaatst en kijkt uit over de zee. En een futuristische toren staat er varlaten bij.

    Ons gedeelte is verbonden met de stad zelf door een lange hangbrug. Het hout van het brugdek is op sommige plekken aan vervanging toe. Buiten ons struinen er nog wat toeristen rond. Aan de overkant gaat de boulevard verder, maar is ook totaal verlaten. De hotels hebben de Covid niet overleefd. In de jachthaven ligt 1 modelboot en een Chinees paviljoen staat weg te rotten. Wel kun je fatbikes huren, wat de locals lijken te doen. Na alles verbijsterd te hebben aangezien lopen we terug naar het hotel en genieten van de zon aan het zwembad.

    Foto's van Anaklia staan in een aparte post.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië
    Sovjet obelisk enroute
    Mineraalbrin in SairmeSneeuwrand op de bergkamView richting TurkijeOnze kampeerplek

    Zakari pass

    26 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ⛅ 15 °C

    Het is vandaag de nationale feestdag van Georgië, waarbij de onafhankelijkheid van Tsarist Rusland wordt gevierd. Overal hangen vlaggen op en staan groepjes mensen langs de kant van de weg. Verder zien we weinig festiviteiten. Het is een miezerige ochtend en de eerste uren passeren we weer veel troosteloze plaatsen.

    We maken een korte stop bij de plaats Vani waar een paar zwavelbaden zijn. Het weer is er niet naar om erin te gaan, bovendien gaan we kamperen en hebben geen zin om dit te doen al stinkende naar rotte eieren.

    We rijden de bergen van de kleine Kaukasus in, waar in de plaats Sairme het druk is met vakantiegangers, die komen kuren in het mineraalrijke water wat hier naar boven komt. Wij beginnen na Sairme aan de beklimming van de Zakari pas. De weg slingert onverhard door het bos omhoog, waarna we boven de boomgrens komen en ook deels boven de bewolking.

    Wolken drijven tegen het bergmassief aan, waarbij af en toe de verderop gelegen bergen zichtbaar worden. Hier groeien vele rododendrons, welke net als andere planten beginnen te bloeien. Eenmaal op ons hoogste punt komen we in de wolken en we volgen een bergkam op 2250 meter. Helaas hebben we geen uitzicht, maar de wolken en vele sneeuwranden op de weg maken het een interessante rit.

    Als we bij de Zakari pas zelf aankomen breekt de bewolking een beetje en klimmen we naar een piek met een ijzeren kruis. We kunnen nu de dichtbij gelegen bergtoppen zien liggen, maar ook die over de grens in Turkije. De afdaling begint goed, maar eenmaal onder de boomgrens wordt de weg erg slecht, doordat deze wordt uitgesleten door stromend water. Er zijn mensen die deze pas in hun sedan trotseren, dat is zeker niet goed voor je auto.

    Op 1800 meter slaan we ons kamp op in het Borjomi Nature Reserve, op een grasveldje aan de overkant van een riviertje. Naast ons is een Georgisch gezin aan het bbqen, zij delen een shaslyk met ons. Wij maken 2 zakken trekkingvoedsel klaar, dit keer pasta met zalm, welke goed smaakt.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië
    Onze kampeerplek
    DansvoorstellingAkhaltsikhe Castle1TuinenMoskee

    Arkhaltsikhe Castle

    27 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ☀️ 25 °C

    Nadat de zon boven de heuvels komt is het lekker op onze kampeerstek en eten we ons ontbijt. Daarna rijden we door Abastumani, een voormalig kuuroord waar de Romanov Tsarenfamilie een huis had. Het dorp is helemaal opgebroken, dus we zien er weinig van. Daarna rijden we naar de doorgaande weg tussen de grens met Turkije. Deze voert door een vallei waar de klaprozen en margrieten weelderig groeien.

    In Akhaltsikhe gaan we naar het gelijknamige kasteel, ook wel het Rabati fort genoemd. Voor de Molloten onder ons bekend van een testopdracht. Hier is het heel druk met kinderen in klederdracht, die meedoen aan een traditionele dansuitvoering. Ze zijn nog druk aan het oefenen, het wil allemaal nog niet echt lukken. Het kasteel dateert van de 13e eeuw, maar is vele malen vernietigd in zijn bestaan. In 2012 is het volledig gerestaureerd. Het herbergt nu een hotel, moskee, synagoge, tuinen en een kerk. Het complex is 7 hectare groot. Vanaf de hoogste toren heb je een prachtig uitzicht over het fort zelf, de stad en de bergen in de omgeving.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië

    Kamperen bij Vardzia in een kloof

    27 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ 🌩️ 25 °C

    Vanuit Akhaltsikhe gaat de weg eerst door een kloof. Het is druk met Turkse vrachtwagens, die via Georgië naar Armenië rijden. Na de kloof komen we in een vallei waar de klaprozen in grote getallen in bloei staan. Onze bestemming van vandaag is Vardzia, een grotstad die in de wand van een kloof is gebouwd. We aanschouwen de stad kort (morgen bezoeken we deze) en rijden dan verder de kloof in en kiezen op de oever van een rivier een kampeerplek uit. Beneden staat een Poolse meneer, die zo te zien hier al even is.

    We krijgen gezelschap van een zwart hondje, die braaf bij ons, onder de auto en heerlijk ontspannen op zijn rug bij ons ligt. Uiteraard krijgt hij een stukje brood om zijn maag te vullen. De zon is genadeloos, dus we zoeken de schaduw op van de pickup. Tegen de avond eten we een pastamaaltijd met aubergine, zongedroogde tomaten en een lekkere saus. Na het eten komt een onweersbui de grens over vanuit Turkije. Het levert wel schitterende plaatjes op.

    De volgende ochtend worden we gewekt door een piepende hond, die weer is teruggekomen en het wel tijd voor ontbijt vindt. Hij heeft ook een vriend meegenomen. We krijgen nog bezoek van een herder, die ons wijst op een rotsformatie aan de overkant van de rivier.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië

    Vardzia

    28 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ☀️ 23 °C

    Die ochtend rijden we naar Vardzia en worden door een busje omhoog gereden naar het begin van het wandelpad. Het is nog vroeg en we zijn de bussen toeristen voor. Vardzia is gebouwd in de 12e eeuw om te ontkomen aan Mongoolse plunderaars. Het kostte 50 jaar om zo'n 6000 kamers met de hand uit te hakken. De stad kon 50.000 mensen herbergen. Helaas stortte tweederde deel in de 13e eeuw in doordat de bergwand naar beneden kwam tijdens een aardbeving. Vandaag is Vardzia een klooster waar nog steeds een paar monniken wonen.

    Via een serie trappen zijn de verschillende kamers tegenwoordig verbonden, wat het allemaal een stuk makkelijker maakt. Vroeger moest men heel wat meer moeite doen om zich hier te verplaatsen. We bekijken verschillende kamers, sommige heel klein, andere hoog en diep. Wat een werk moet het geweest zijn om dit uit te hakken. Halverwege komen we bij de klokkentoren van het klooster. Daarachter ligt de kapel, maar deze was helaas dicht. Wel zien we mooie fresco's op de plafonds en muren bij de kerk.

    Van hieruit loopt een serie tunnels de rotsen in, welke langs een waterbron lopen en steeds hoger gaan. We hebben uiteindelijk een prachtig zicht op de stad en de kloof waarin deze ligt. We lopen via een serie trappen langs onder andere een wijnkelder en de vertrekken van koningin Tamar, die het complex liet bouwen. Daarna dalen we via een lange tunnel af naar beneden.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • Georgië
    Sovjet mozaïeken voormalig sanatorium

    Borjomi : terug naar de USSR

    28 Mayıs 2023, Gürcistan ⋅ ☁️ 24 °C

    Het is vanochtend in mijn rug geschoten, het vele klimmen in Vardzia heeft het gelukkig goed gedaan. Toch is autorijden niet verstandig, dus Esther rijdt dezelfde weg als gisteren terug naar Akhaltsikhe . Onderweg stoppen we even bij Akhalakhi Castle, een kasteel welke prominent op een heuvel ligt waar drie valleien samenkomen. Een half uur later eten we een boterham bij een rivier, waar een man zit te vissen.

    In Borjomi hebben we een nieuw hotel geboekt en krijgen een upgrade naar een kamer met een groot balkon. Het hotelpersoneel heeft niet veel te doen, als we wat later naar de auto gaan zit de receptioniste met haar vriendje te vozen in de lobby.

    Borjomi is een oud kuuroord, waar de Sovjet elite naartoe kwam. Ook hier staan er veel oude sanatoria, waarvan sommige zijn omgebouwd tot appartementencomplex. Een daarvan heeft een bijgebouw met daarop rondom prachtige mozaïeken die allerlei zaken van het leven, Georgië en de Sovjet-Unie uitbeelden. Het complex zelf ziet er zeer vervallen uit, de leefomstandigheden zullen helaas niet best zijn. In de oude lobby zijn kinderen aan het spelen.

    Niet veel verderop aan de overkant van de rivier ligt het grootste sanatorium van Borjomi. In een van de gebouwen zijn ook appartementen gemaakt, het hoofdgebouw is totaal geplunderd en nu bewoond door koeien. Het is moeilijk voor te stellen dat het hier 30 jaar geleden druk was en mensen verbleven. Door een kogelgat zien we de binnenkant van een badhuis.    Okumaya devam et

    Çeviriyi gör
  • 2025© FindPenguins
  • Ana sayfa
  • Hakkımızda
  • Grup takibi
  • Basın
  • Hükümler
  • Gizlilik & Cookies
  • Yardım Merkezi
  • Damga