Reset search
Melvin ElzingMelvin Elzing
SatelliteEdit route
traveled in 4 countries Read more
  • Melvin ElzingEven ertussenuit: Keulen
    Day 4

    Dag 4: The end is near

    May 22 in the Netherlands ⋅ ☁️ 17 °C

    De laatste dag is aangebroken en dat laatste dag dat we kunnen genieten van de sexdouche. Na het lekker relaxen, opfrissen, het inpakken van onze spullen en het extreem op de proef stellen van het Duitse riool systeem was het tijd om uit te checken. Beneden aangekomen en de meest prototype, oudere Duitse vrouw stond achter de receptie. Het zou me niets verbazen als ze Helga had geheten. Ze was verder wel lief en we konden gewoon onze bagage daar achter laten, dus dat was wel chill.

    Met nog een goed lang dagdeel voor ons was het natuurlijk de vraag wat we vandaag gingen doen. Je wilt ook niet te ver weg struinen of course. We besloten eerst op bezoek te gaan naar een bakker voor een licht ontbijt. Deze gevonden vlakbij de Dom waar we een simpel broodje gehaald en deze vacuüm getrokken hadden en nu we toch bij de Dom waren, was het tijd om een blik binnen te werpen. De deuren stonden open en hoewel er twee clergyman voor stonden die klaar waren om te vechten mochten we toch naar binnen.

    Tot mijn verbazing barste ik niet in vlammen uit zodra ik naar binnen liep, dus dat is ook mooi meegenomen. Het was echt belachelijk groot en ruim van binnen en als ik naar boven staarde kreeg ik zelfs een gevoel van vertigo. Super veel en mooi glas-in-lood en kunstwerken op de pilaren! Super impressive and mingbogling hoe ze dat ooit hebben kunnen bouwen. (Waarom bouwen we tegenwoordig alleen maar van die lelijke shit). Verder kon je ook nog een stukje de crypt in, maar alles hier was zo afgezet zodat je precies net niets kon zien, maar hier zouden de canvassen van wat Duitse heiligen moeten liggen. Op een gegeven moment begonnen de orgels keihard te knallen en als ik IETS heb geleerd als gamer is dat je dan moet weg wezen want dan komt er een heftige boss fight aan.

    Zo gezegd zo gedaan, toen we buiten kwam, zagen we wat donkere bewolking in aantocht dus besloten we maar ergens een drankje te doen! Overdekt natuurlijk. Chris ging voor een heerlijke ijskoffie en had een echt hele goede (huisgemaakte) ice tea. Duurde wel ff voordat we konden afrekenen omdat ik systematisch genegeerd werd, maar je kan niet alles hebben.

    Daarna zijn we weer de stad wat doorgeslenterd. Dit omdat dit de vorige dag natuurlijk abrupt werd verbroken door zaad weer en we nog wat delen gemist hadden. Zo zijn we nog wat kledingwinkels ingedoken, maar Chris heeft zichzelf ingehouden en heeft veels te leuke jurkjes niet gekocht! Ook nog wat outlets bezocht, maar ook dat kon ons niet bekoren. Ook nog gebuurt bij de Dr Martens store waarvan ik de deur niet open kreeg omdat ik als idioot de verkeerde deur probeerde te openen. Ahhhh derp. Ik wil nog steeds een keer Dr Martins, maar die krengen zijn zo taffes duur.

    Verder zagen we nog een heel mooi gebouw van alleen maar glas wat een Peek & Kloppenburg bleek te zijn en een omgekeerd ijsje op de hoek van een gebouw wat geen ijswinkel was. Verwarring alom. Verder kwamen we nog een plein tegen met een circus en/of kermis! Helaas hadden we geen tijd om dit te ontdekken omdat we nog wat moesten eten en de bagage ophalen bij het hotel.

    We hadden al besloten te eten bij een tent om de hoek bij ons wat later een soort keten bleek te zijn? Want je had een restaurant, cafe en hotel van hetzelfde molen merk. Ze hadden hier méér dan keurige Kölsch, superfris en crisp. En ze bleven bijvullen zonder te vragen! Ik wilde eigenlijk gewoon de rest van m'n leven daar blijven zitten. Daar lekker geluncht/dineert hoewel Chris wat... Andere verwachtingen had van haar hoofdgerecht. Dit viel dus helaas een beetje tegen. Ik had een écht Deutsche schnitzel jawohler en dat was meer dan keurig. Na nog wat Kölsch verorbert te hebbben, was het tijd.. voor een toetje!!!

    Aangezien ze bij die tent niet echt bijzondere toetjes hadden, zijn we naar de ijsco boer aan de overkant gegaan waar Chris een ijskoffie genuttigd had (ik zie een beginnend patroon) en ik lekker een paar bolletjes ijs. Vervolgens terug naar het hotel, nog even in de lobby gechilled en onze bagage opgehaald om vervolgens de reis naar het station voort te zetten. De zon scheen opeens weer keihard dus het was prima weer om met zware bagage te slepen. We waren ruim op tijd op het station wat goed uit kwam, want de trein kwam ook al dik een kwartier eerder aanrijden, dus we konden alvast plaatsnemen.

    We hadden voor de terugweg ook zitplekken gereserveerd maar toen we binnenkwamen was het treinstel zo goed als leeg en toen we weg gingen zat het ook verre van vol. Gek genoeg waren de stoelen die we hier gereserveerd hadden WEL op twee verschillende rijen, Maargoed het was zo rustig dat we gewoon naast elkaar zijn gaan zitten. Helaas liep deze trein ook wat vertraging op door een kapotte bovenleiding, maar dit bleef maar bij een kwartier en was te overzien (en we werden ook gewoon geïnformeerd!!). Dit keer geen Benjamin de trein hond te zien helaas. All in all was het een vrije rustige terugreis naar Nederland. Dit keer konden we overigens wel naar buiten kijken. Op naar een volgend avontuur!    Read more

    See translation
  • Melvin ElzingEven ertussenuit: Keulen
    Day 3

    Dag drie: Regen en Divine Pizza

    May 21 in Germany ⋅ ☁️ 21 °C

    Dag drie in Keulen en ik zing nog net geen Schlagermuziek mee. De gezelligheid is goed te voelen in Keulen hoewel dat vandaag wel iets minder is omdat voor de doodgewone Duitser de werkweek ook weer is begonnen. Het was afgelopen dagen natuurlijk Pinksteren en blijkbaar vieren Duitsers dat ook, vandaar dat er ook een hoop dicht was (dit wisten we van te voren though).

    Afgelopen dagen hebben we hartelijk gelachen om het weer wat er in ons koude kikkerlandje was. Het was een boel regen en regen met nog een beetje regen en daarnaast ook nog een dash van regen en dat terwijl we hier afgelopen dagen PRACHTIG weer hebben gehad en ik weer intens veel sproetjes gekweekt heb (ik ben de taal bij 13.417 kwijt geraakt) . Helaas was dit keer Keulen aan de beurt. Lichtelijk dan… Volgens de voorspellingen. Mede hierom hebben we ook besloten om vandaag te stad in de gaan duiken en één van Chris haar favoriete bezigheid te gaan doen en dat is shoppen.

    Het weer begon overdag nog best okay en liepen wij dus lekker in een rokje en een korte broek (je mag zelf raden wie wat droeg) te genieten van het nog prachtige weer. We hebben allereerst een licht ontbijt genuttigd in een tent die er veeeeels te fancy uitzag, maar wel pretty in pink was. Bleek één van de oudste cafe’s van Keulen te zijn en iets met Napoleon ofzo, maar zo ver rijkt mijn Duits helaas niet. Tevens met uitzicht op de Dom wat toch echt een meer dan impressive gebouw is. Die in Utrecht is er precies niets bij. Anyhoo, daar ook een epische cappuccino genuttigd, dit in paniek bestelt omdat we eigenlijk nog niet helemaal zeker wiste wat we wilde hebben, maar dayum dat was een echt verse cappuccino met fancy room in zo’n super grote kop. They don’t mess around here. Super vriendelijk personeel ook verder en wij vervolgende onze weg naar de stad.

    Allereerst dook Chris een sieraad winkeltje in, want alles wat shiny is moet aanbeden worden. Hier was ook een mooi aanbieding waar Chris gretig gebruik van wilde maken en na alles uitgekamt te hebben heeft ze hierin een selectie gemaakt en wilde afrekening. Wij braaf naar de kassa komt er één of andere snol tussen die een vraag wilde stelde. An sich geen probleem denk je, ff snel tussendoor, maar nee zelfs de caissière was geirriteerd want die probeerde Chris haar e-mail te laten invullen zodat de rekening daar naartoe gestuurd kon worden. Ze gaf zelfs aan van “KENDE GIJ FF OPZIJ GAAN KHUT”, maar dan iets beleefder natuurlijk.

    Verder hebben veel kledingwinkels getemd en Chris heeft een TUINBROEK gekocht. Niet omdat het moet, maar omdat het kan. Ze kan het in ieder geval DAMN goed hebben. Ik heb zelfs een giletje gekocht, ook gewoon omdat het kan en wat tanktops omdat ik hoop dat het festivalseizoen dit keer wat MINDER regen kent (eindelijk hoop, I know). Verder nog wat chille broeken gekocht en toen was het budget alweer op, maar natuurlijk zijn we ook nog naar zat andere winkels geweest.

    Zoals de Mediamarkt! Waarom? Geen idee eigenlijk. Ook niets gehaald uiteindelijk, maar het is altijd wel ff leuk om er doorheen te struinen en te kijken naar dingen die je toch nooit gaat kopen. Verder zijn we ook nog een in kaaswinkel geweest waar ik ‘t liefst van alles één wilde meenemen, maarja is niet zo handig zonder koelkast om koel te houden natuurlijk, dus ik heb me maar ingehouden. Verder ook nog de lego winkel bezocht en tot de conclusie gekomen dat er toch nog wel wat vette sets zijn die we zouden willen hebben die eigenlijk VEULS te duur zijn, maar wie weet ooit op een mooie dag. Verder kwamen we ook nog in een winkel met allemaal nerd-spul, die een mooie aanbiedingen had op shirts waar Chris gretig gebruikt van heeft gemaakt. Harry Potter, Star Wars en Lord of the Rings galore. Zelfs nog een kelder gedeelde waar ze allemaal (lewd) animè spullies hadden. Verder ook nog een schattig winkeltje gevonden wat een soort Flying Tiger was, maar dan met heel veel dingen in de vorm van katten spullen. Gelukkig hebben we ons hier in kunnen houden. De Sapphora hebben we ook nog gedaan want zoals Chris altijd zegt: “als er ergens een Sapphora is, dan moet ik er heen. I don’t make the rules”. Geen idee van wie ze dat nou weer heeft. Hier heeft ze zich redelijke kunnen inhouden, maar toch nog een mooie aankoop kunnen doen.

    Toen we daarna nog een kledingwinkel uitliepen was het KEIHARD aan het regen jonge. Dit gemengd met onweer (waar m’n telefoon al voor waarschuwde) zorgde ervoor dat we ervoor kozen om maar weer terug te gaan naar het hotel, waar we als een stel verzopen puppies aankwamen, want ondanks dat we een paraplu mee hadden, was deze vrij klein en liep het water steeds in Chris der nek *gniffel*. Gelukkig niet geëlektrocuteerd op de weg naar het hotel. Hier hebben we ons wat opgefrist om vervolgens (wel weer met natte sokken) op zoek te gaan naar avond eten.

    Chris had trek in pizza dus we were on a mission to get some pizza. Wij liepen naar het pleintje waar we de eerste dag wat hadden gedronken want Chris herinnerde zich dat ze daar een pizzeria had gezien. De eerste pizzeria die we zagen zag er meer als een take away uit, dus toen zijn we maar doorgelopen en beland bij 60 seconds to Napoli en boy let me tell you. ALS je ooit in Keulen bent en een pizzaatje hier of daar kan waarderen. GA HIERHEEN. Oh my god die pizza’s zijn echt legendary lekker en ik weet niet wat ze ermee doen, maar het is episch. Lange tijd geleden dat ik zo heb genoten van een pizza. Blijkbaar laten ze het deeg 72 uur rusten en ze hebben speciale ovens uit Zuid Italië geroggeld. Deze stoken ze op tot 485 graden en dat lang geruste deeg gooien ze maar een minuut in de oven (dus blijkbaar weten we wel een beetje wat ze ermee doen) wat onderdeel is van de EPISCHE smaak sensatie, We twijfelde nog even om nog een pizza to share te bestellen, maar zijn uiteindelijk toch voor de aardbei tiramisu gegaan, welke ook echt meer dan keurig was. De pornstar martini’s van Chris maakte het helemaal af.

    Chris heeft der pizza gehad nu was het Melvin bier tijd. Er was vlakbij het restaurant ook nog een craft beer café waar we heen wilde om met lekkere biertjes te verorberen. Helaas was ongeveer 98,45% van de weg afgezet en moesten we helemaal omlopen om er te komen en zelfs toen miste we het nog bijna. Dankzij Chris der scherpe blik hadden we de ingang gevonden. Hier zijn we neergestreken en hebben we lekkere biertjes geproefd. Het was niet super druk (makes sense, it being a random dinsdag avond and all), maar als nog hebben we een gezellige tijd gehad en er waren zelfs Ciders voor Chris om te proberen (nom, aardbei). Ze hadden zelfs nog een koelkast met biertjes die je mee kon nemen, dus hier ook nog een paar ingeslagen (niet teveel, want moet het ook mee terug sjouwen of course). Verder had hij nog een storing met z’n computer ofzo waardoor we tussendoor en met cash moeste betalen waar hij zich ongeveer 23,5 keer voor verontschuldigd heeft, maar we hadden nog cash over dus dit was precies 0 probleem.

    Vervolgens weer terug gestrompeld naar het hotel (het was nu gelukkig weer droog) waar we wederom onze kamer weer terug gevonden hebben en in een diepe slaap zijn belandt. Die in de ochtend verstoord werd door een kerkklok die helemaal loco ging, maar daarover volgende keer meer.

    Tschüss!    Read more

    See translation
  • Melvin ElzingEven ertussenuit: Keulen
    Day 2

    Bloemetjes snuffelen

    May 20 in Germany ⋅ ☀️ 21 °C

    Een nieuwe dag met nieuwe kansen. Die we vol benut hebben aangezien we geen ontbijt hadden geboekt en dus ook geen PRANGEND gevoel hebben ons te haasten omdat we nog moesten ontbijten. Het hotel boodt het wel aan, maar voor 24 euro per persoon, wat aan de stevige kant is. Daar ging onze Nederlands hartje niet echt sneller van kloppen. Lekker rustig aan gedaan en pas rond een uurtje of 12 gingen we op pad. Chris moet natuurlijk wel der make-up en dergelijke doen.

    Onze wandeltocht ging eerst richting het station, omdat we hier de dag ervoor gezien hadden dat de supermarkt daar wel gewoon open is en dat je daar voor een normale prijs iets kunt halen. Toen we uit het raam keken bij het hotel was het grijs een bewolkt en zag het eruit alsof het elk moment kon gaan regenen. Dus wij braaf jasje meegenomen, paraplu (want Chris is Ms. Prepared) na vijf minuten: BAM volle zonneschijn op je bakkes. Jas uit en om middel binden en gaan met die banaan. Vanwege het weer had ik me niet ingesmeerd, dus ben benieuwd of ik morgen krab-jezus ben. Anyhooo, tijd voor ontbijt

    Zo gezegd, zo gedaan en djeezus titty fucking Christ wat was het daar druk. Het leek wel een bende krioelende mieren die elk een stukje brood probeerde te pakken. Het was nog net geen Mortal Kombat. Wij ons er doorheen gewurmd zodat we in ieder geval al iets te drinken konden pakken. Wij weer terug naar het brood gedeelte waar we iets hadden uitgekozen. Chris wilde nog een croissant, alleen waren deze slecht gelabeld. Ik ben maar met goed geluk erin gedoken. Eindstand: Ik had iets gepakt met chocola en Hazelnoot. Chris list geen chocola en ik lust geen hazelnoot. Mijn croissant uitpik skills hebben me wel hard in de steek gelaten deze keer. Oh well, weer een prullenbak van extra inhoud voorzien.

    Wij vervolgens het station uitgelopen om aan de andere kant te belanden in een soort ghetto waar we een bankje of iets dergelijks zochten om onze maal te kunnen verorberen. Blijken hebben Duitsers hekel aan openbare bankjes, want deze waren bijna NERGENS te vinden. Dus maar leunend op een halve plantenbak onze broodje soldaat gemaakt waarna we verder zijn gaan lopen op Avontuuuur.

    We hadden het idee om richting het noorden te lopen. Hier was zowel een dierentuin, als een skulpturenpark (jawohler) en een botanische tuin. Genoeg opties en dan kunnen we daar wel een keuze maken We liepen random door wat een beetje een hipster wijk voelde, met allemaal leuke pleintjes en terrasjes. En een grote poort! Die z',n doel een beetje voorbij schoot, omdat je er gewoon omheen kon lopen, maar hey, het zag er in ieder geval koel uit! Er hing zelfs een boot in. Dit plaatsje hadden we even mentaal opgeslagen.

    Verder in de wijk kwamen we langs allemaal mooie gebouwen wat ons een beetje aan een mediterraanse sfeer deed denken en zelfs een prachtig statig gebouw wat aan een ambassade deed denken. Wat ook wel chill is hier in Duitsland is dat voetgangers vaak voorrang hebben op afslaande wegen vanwege zebrapaden en geen stoplichten! Eenmaal in het gebied aangekomen stond er een man keihard te tütterren omdat.. hij Duits is I guess? Er kwamen zelfs een fietser aan om er wat van te zeggen. Bijna keihard rellen dus! Eigenlijk niets aan de hand.

    Omdat we ongeveer 23915 kinderen richting de dierentuin zagen lopen en we daar precies -1 zin in hadden, besloten we voor de botanische tuin te gaan wat nog een extra goed keuze was, want deze was complimento gratisch. Onze Nederlandse DNA sidderde van excitement en het was daar ook nog eens een stuk rustiger.

    Eerst daar even op een bankje gechilled want blijkbaar zijn ALLE openbare bankjes van HEEL Keulen in deze botanische tuin neergeplempt, want deze stonden hier om de 2,4 meter. Na kinderen gezien die wegrende van hun ouders zijn we de tuin ingedoken. Je werd begroet door een gigantische fontein met rijen bloemen ervoor en een pretty pretty gebouw wat een venue bleek te zijn. Benieuwd wat voor evenementen hier gegeven worden. Verder genoten van alle plantjes en bloemen zeker van een EPISCHE bloem genaamd 'Hello Darkness'. Chris heeft gelijk weer inspiratie opgedaan voor tattoo's.

    Verder kwamen we nog een soort barretje tegen waar je wat te drinken/eten kon bestellen wat je dan vervolgens mee kreeg in een soort draagtasje zodat je het park in kon meenemen en ergens kon picknicken, ware het niet dat je NERGENS OP HET GRAS MAG ZITTEN. Maarja genoeg bankjes natuurlijk, wij besloten daar in de schaduw te blijven en te genieten van een biertje en super lekker mango ijs. Wat verder nog bizar was is dat er mensen gewoon aan de rand van het park wonen met uitzicht op de tuin. Vette shit! Tevens hebben ze normaal gesproken ook nog een soort tropische tuin, deze was nu alleen dicht omdat <insert een Duitse text die ik niet begreep hier>. Ohwja, we hebben ook nog batsende blauwe libelles gezien.

    Nadat we het park uitgewoond hadden waagde er ons weer aan de terugweg waar we een tussenstop hebben gemaakt bij DE poort voor een late lunch (het was ondertussen alweer 4 uur). Hier streken we nog en heb ik een BOCKworst XXL verorbert met een biertje terwijl Chris een gezonde ei met spinazie had (aanrader) en een cocktail waarvan we de naam alweer vergeten waren. Raar genoeg bij de rekening had hij de fooi er al opgezet, wat apart is? Geen zin om er gezeik van te maken heb ik dat maar netjes betaald.

    The journey to the hotel continues met wederom een tussenstop. Dit keer een plein naast het plein waar we de dag ervoor gezeten hadden. Hadden we totaal gemist vorige dag. Het is gewoon pleinsception hier. Anyhooo we hadden trek in cocktails dus daar gingen we ook voor! Deze genuttigd en besloten er nóg maar één te nemen, want ja happy hour was goedkoper enzo dus ja dan moet het maar eh. Ik maak de regels ook niet. Duurde alleen we ff, omdat de dame bijna zo goed als alleen liep. Gelukkig kwam er later reinforcement die onze order opnam. Verder op stond nog een straatband straatband achtige dingen te doen en bedelen voor geld. Het klonk best aardig dus Chris heeft een donatie gedaan. Bless her heart.

    En door naar het hotel met nog één laatste tussenstop: el supermarkto. Wat Spaans is voor de supermarkt. We moesten tenslotte nog wat avondeten maar wilde gewoon iets kleins meenemen naar de kamer zodat we daar konden chillen. Hier besloten een Ceasar salad mee te nemen en 2 verschillende Kolsch biertjes voor vergelijkend ware onderzoek.

    Eenmaal in het hotel aangekomen zagen we dat de salades nog bevroren waren dus wij dachten we laten ze gewoon ff staan en doen ontspannen (veel gelopen tenslotte). Helaas bleven sommige dingen wat langer bevroren terwijl de rest sompiger werd dan de moerassen van New Orleans. Er zat een zakje saus bij wat meer inhoud dan 14 van die salades had, dus dat er maar overheen geplempt in de hoop dat het te nassen was, maar wat het uiteraard alleen maar sompiger maakt. Uiteindelijk toch maar met lichte tegenzin verorbert en zo kwam dag twee in Keulen ten einde. We sloten onze ogen voor de nacht klaar voor een nieuwe dag!    Read more

    See translation
  • Melvin ElzingEven ertussenuit: Keulen
    Day 1

    Dag 1. Best seats in the house

    May 19 in the Netherlands ⋅ ☁️ 21 °C

    Vandaag was eindelijk de dag dat we vertrekken. Een weekje vrij waarvan we er vier in Keulen gaan vertoeven. Vanochtend de laatste dingetjes gedaan, spulletjes gepakt en de kitties keihard gekroeld en BAM! (Gelukkig verzorgt mijn lieftalle moeder deze in mijn afwezigheid) De reis kon beginnen.

    De heenreis verliep vrij soepel, behalve dat de tram die ik naar 't CS pakte langere tijd stil stond, waardoor ik weer miniature panic attack had en dacht m'n overstap niet te halen. Eindstand: nothing on the hand, heb ruim m'n trein naar Utrecht gered waar ik met Chris zou meeten.

    We waren ruim op tijd op Utrecht dus konden nog wat te eten halen en blarenpleisters! Die heb ik nodig omdat ik ze NU al (HOE dan?!) begin te voelen. Misschien toch maar een keer goede schoenen kopen.

    Eenmaal op het perron kwam onze trein aangesjokt. Op het perron stond een Duitse man met zijn dochter en een super cute puppy hondtie. Chris wilde 'm ontvoeren en meenemen de trein in. Wat ook handig is, is dat er tegenwoordig keurig aangegeven wordt, waar welke wagon precies stopt, wat nogal van pas kwam aangezien we gereserveerde stoelen hadden. Helaas zat er een verlepte Duitser op onze plek die snel plaatst maakte voor ons en aan de andere kant van het gangpad ging zitten die ook gereserveerd bleek te zijn en door NIEMAND minder dan het de Duitse man + dochter featuring het puppyhondtje. Dit super schattige hondje hebben we Benjamin de reishond genoemd, hoewel deze later Emma bleek te heten. Zie foto, dat is toch veel meer een Benjamin?

    Het chille was dat we een plekje aan het raam hadden gereserveerd. Hiervan is ook echt heel veel terecht gekomen /sarcasm (zie foto). Daar betaalde gij dan voor. Voordeel was dan wel weer dat je zonder zwoksels zit en de muur zelfs koel aanvoelde. Dikke win!

    De treinreis verliep verder prima en Chris heeft zelfs Benjamin een paar keer STIEKEM kunnen aaien. Dit bovenop een nieuwe game die we allebei op de Switch hadden (Big City, Little Kitty) en de reis was voorbij voordat we er erg in hadden. Uitgestapt (en dat zonder de koffers te vergeten) gingen we voel goede moed aan de wandel op zoek naar onze slaapplek voor de komende dagen. Dit ging allemaal vrij soepel door de magie van Google Maps.

    Eenmaal in het hotel aangekomen leek het wel of we in een Metal Meeting beland waren, behalve de bejaarde die achter de balie stonden uiteraard. Wellicht is er wel een Metal feessie in de buurt? Heb het nog niet kunnen vinden. In de kamer aangekomen kwamen we erachter dat we een soort bad-, slaapkamer combi hebben. Intrigerend en ik heb het nog nooit gezien. Ziet er wel uit als een goede sexdouche. Gelukkig is de WC wel apart, hoewel hier ook zo'n semi-doorschijnende deur in zit. En geen minibar om drankjes koel te houden.. boeeee... Verder prima kamertsj.

    Ennn erop uit! De buurt ontdekken! Avontuur! Na een korte wandeling langs een kerk, bibliotheek en de media school van Keulen kwamen we ut op een soort hoofdplein waar we zijn neergestreken. We gingen zitten bij een plekje genaamd caffer & gelato, maar alsnog heb ik in mijn beste Duits geprobeert bier te bestellen en warempel, het is nog gelukt ook! Driewerf hoezee voor al die Duitse gasten van toen ik nog in de horeca werkte.

    Na wat drankjes verorbert te hebben zijne we even terug gegaan naar het hotel om op te frissen wannnnt Chris had gereserveerd bij Hard Rock Cafe! Dat is tevens ook gelijk de regel. Als je op vakantie bent en in de betreffende stad is er een hard rock cafe, dan moet je erheen om er te eten en een kledingstuk te kopen. Ik heb de regels ook niet gemaakt

    Zo gezegd, zo gedaan! We waren iets vroeger dus wij enthousiast dat winkeltje besnuffelen om te kijken of ze iets hadden wat onze fashion drang kon stillen. Uiteindelijk een leuk shirt gevonden, met dank aan Chris, alleen hadden ze deze niet in mijn maat. Gelukkig stond Stephan achter de balie welke ten hulp schoot en ging kijken of de betreffende maat nog aanwezig was. Enkele minuten later kwam hij weer vrolijk naar beneden gehuppeld met het betreffende kledingstuk. HOEZEE, het geluk is aan mijn zijde, ware het niet dat het artikel blijkbaar niet meer in de kassa stond. Ik denk dat Stephan het wel 23x met 6 verschillende shirts heeft geprobeerd, een encyclopedie van kledingstukken erbij had gepakt 37 verschillende codes HANDMATIG heeft ingevuld, maar helaas zonder succes. Het zweet begon aan alle kanten te gutsen totdat je jongeman een GENIAAL idee had. Een ander item met dezelfde prijs scannen. Ouwe legend. Eind goed, al goed.

    Time for the food. Ik heb een epische burger verorbert terwijl Chris de vega variant naar binnen heeft geschoven. Wat semi-ok cocktails erbij en een veuls te machtige cheesecake later waren we ook wel weer klaar. Oh, wel geleerd dat Mike Shinoda best een vet solo nummer gemaakt heeft. Zo leren we ook nog wat vandaag

    Terug naar het hotel gewaggeld wat verder ook vrij uneventful was, daar aangekomen hebben we nog even gechilled voordat we de oogjes sloten en vertrokken naar het Duitse dromenland.    Read more

    See translation
  • Melvin ElzingTravelling through Japan
    Day 23

    Dag 22 - Shibuya staat altijd paraat

    May 6, 2017 in Japan ⋅ ☀️ 23 °C

    Een nieuwe zonnige dag op deze al super awesome vakantie! Het kan bijna niet meer stuk. We werden alleen een beetje laat wakker (rond een uurtje of half 11), maar dat kwam voor mijn gevoel alleen maar beter uit aangezien ik het idee had dat ik pas om vier á vijf uur in slaap viel. Snel gedoucht en erop uit getrokken.

    Onze reis begon bij het station. Nu we JRPass-loze plebs waren moesten we natuurlijk een andere oplossing zoeken. Wij braaf naar het toerismecenter gebeuren, blijkt dat je die kaarten gewoon uit de machine moet halen. Weer wat geleerd. Vervolgens zijn we gelijk naar een ander station gelopen om tickets te regelen voor naar het vliegveld op maandag. Goede voorbereiding is het halve werk zullen we maar zeggen.

    Onze eerste stop vandaag was Ikebukero, een nieuw stadsdeel waar we ook nog niet geweest waren. Arjen wilde graag de architecten toerist uithangen. Er is namelijk een Japanse architect die altijd aparte gebouwen creeërt met als hoofdthema natuur en daardoor heel veel hout gebruikt. Dit gebouw was nog redelijk braaf (is tenslotte een city hall), maar kent toch een hoop elementen die je nergens anders ziet. Op de tiende etage zou ook nog een tuin moeten zijn, maar daar konden we helaas niet heen omdat alles afgesloten was vanwege Golden Week.

    Onze weg vervolgend kwamen we bij een gigantische hoge toren uit met onderin een winkelcentrum tot dat we een lift tegen kwamen. Waarmee je naar de 59ste verdieping kon! Hier waren allemaal restaurantjes en natuurlijk een fenomonaal uitzicht. Bizar dat overal waar je om je heen kijkt vanaf zo hoog gewoon stad ziet. Logisch met veertig miljoen inwoners, maar als koel harde Nederlandse kikker blijft het apart. Het mooiste uitzicht was vanaf een restaurant waar je niet zomaar in mocht lopen en om nou bijna 40 euro te betalen voor tien stukjes sushi gaat me wat te furrr.

    Vervolgens weer met de lift naar beneden getransporteert (wat echt snel gaat ook!) en vervolgens een An!mate ingedoken tegenover het winkelcentrum. Normaal gesproken is dit een winkel waar ze allemaal manga, animé en de likes verkochten, maar dit filliaal was speciaal gericht op vrouwelijke cosplayers (denk ik). En ik maar denken dat ze al die toffe shit zelf maakte. Het hing hier gewoon in de winkel! We zijn er vanzelfsprekend ook niet lang gebleven. Het was ondertussen wel al lunchtijd! Vanwege we de drukte kozen we maar weer voor de zijstraatjes techniek die dit keer gelijk zijn vruchten afwierp waarbij we belanden bij een Vietnamees restaurantje. Hier een lekkere kip noodles soepje gehad. Waar je een mini stukje peper bij kreeg. Maar dayummmm wat maakte die het geheel pittig. Wel super lekker maar wel bizar. Vraag me af wat voor een peper dat was. Daarna nog een beetje rondgelopen op zoek naar een parfaitshop, cuz we like sweet stuff! Eentje gevonden, maar daar stond een rij en Nederlanders houden niet zoveel van rijen als Japanners. Uiteindelijk geen parfait gevonden, maar nog wel een geinige Inari shrine.

    Next stop: Shibuya. Daar zou namelijk ook weer een gebouw van diezelfde architect staan. We hebben hem alleen nooit gevonden dus zijn we maar wat gaan rondwandelen en kwamen we uiteindelijk terecht bij een cd winkel. Niet zomaar één, maar één achterlijk grote met dik acht verdiepingen! Daar hebben we dus een flinke tijd lopen rondneuzen en onszelf laten verleiden om allemaal toffe soundtracks te kopen, maar we hebben ons in kunnen houden. Wel heb ik weer een hoop toffe bandjes ontdekt dus qua muziek zit het wel goed voorlopig (wist niet eens dat Steel Panther een nieuw album had). Uiteindelijk kwamen we wat bladmuziek tegen wat Arjen interesseerde. Helaas hadden ze hier niet wat hij zocht, maar bij navraag spurde de madam weg en kwam ze terug met de locatie van een Yamaha-winkel waar ze wel meer zouden hebben. Attent.

    Wij de directions gevolgd, maar we konden dat kreng nergens vinden. Drie rondjes gelopen om het gebouw om zeker te weten of we hem niet gemist hadden, but to no avail. Toen maar gaan zitten bij een barretje in de buurt (ha! gewoon bier drinken in een wijnbar, omdat het kan!) waar we het gelijk nagevraagd hadden en waar we van dude achter de bar te horen kregen dat hij gesloten was. D0h, dat schiet niet op natuurlijk. Tien minuten later kwam hij (zonder enige vorm van vraag door ons) met route beschrijvingen naar andere muziekwinkels. Dit waren helaas alleen gitaarwinkels en daar zal je niet zo snel bladmuziek voor piano vinden, maar het gebaar is nice! Zeker omdat ze het uit zichzelf doen. Kunnen wij nog wat van leren.

    Op naar voedsel! Uiteindelijk binnen gelopen bij een Shabu Shabu tent ergens op de 7e verdieping. Dat zou moeten inhouden onbeperkt vlees, maar dat was het niet echt I guess? We kregen een grote pot met kokend water op tafel met daarin wat zeewier (dachten we). En daarnaast een schaal met wat vlees. Het voelde heel onnatuurlijk om vlees in water te koken en het vlees had eigenlijk ook geen smaak. Het enige smaak kwam van het sausje wat op tafel stond. Ook het personeel wat er rondt liep leek alles behalve geïnteresseerd te zijn in de gasten die er zaten. Een uurtje or so later vroeg hij of we nog een "last call" van vlees wilde, maar we zaten er al zo doorheen dat we dachten van laat maar. En wat nou onbeperkt eten. All in all veels te veel moeten betalen voor die baggerzooi die ons voorgeschoteld werd en ook zeker niet iets wat ik zou aanraden. Ook al lig je dood te gaan van honger op de straat en zou het het enige tentje zijn.

    Ondertussen was het al donker geworden en scheen de neon feller dan ooit te voren. Wij nog wat winkeltjes doorgestruind (niets gevonden, behalve dat Dipper Dan zich ook in Tokyo heeft genesteld), waarna we maar op zoek gingen naar een dessert, want de honger was eigenlijk nog niet gestilt. Dus wij liepen braaf op straat te struinen op zoek terwijl zo'n propper achtig vrouwmensch vroeg ik een massage wilde? Beleefd sloeg ik het af waarna haar tweede vraag kwam:"blowjob?" Die zag ik even niet aankomen. Geen idee of ik er zo wanhopig uitzie, maar het is goed om te weten wat de mogelijkheden er zijn en de industrie hier ook prima draait, I guess.

    Uiteindelijk een tentje gevonden waar we van de "schrik" kon bekomen en waar we een parfait naar binnen hebben gewerkt met tapioca. Een raar soort tropisch zaadvrucht waar je érg veel op moest kauwen. Na de parfait en wat drankjes vonden we het wel weer welletjes en hebben we de trein terugpakt naar Ueno en zijn we terug gegaan naar het appartement.

    TL;DR - Ikeburo geweest. Architectuur gezien. Op de 59ste etage gestaan. Geluncht in vietnamees restaurantje. Naar Shibuya geweest, muziekwinkel uitgewoond, rondgestruind, niet lekker gegeten, aparte voorstellen gehoord, dessert gevroten.

    Dag - Het is alweer bijna voorbij - 私はまだそのフェラチオがどれほど高価なのか疑問に思います    Read more

    See translation
  • Melvin ElzingTravelling through Japan
    Day 20

    Dag 21 - Tandenknarsend treinreizen

    May 3, 2017 in Japan ⋅ ⛅ 21 °C

    Onze laatste grote reisdag (naast het terug keren naar het land van de Chrysanten, de letterlijke vertaling van Nederland in het Japans) is vandaag aangebroken. We gaan vanaf Hiroshima heeeuuulemaal terug naar Tokyo. Dus van links naar rechts zeg maar. Met een overstap op Kobe wat op 1/4th op de weg ligt. Allebei met de hogesnelheidstrein de Shinkansen (waar een nieuwe groene versie van is die er van de bovenkant als een mislukte clownschoen uitziet). We hoefde pas rond 12 uur de trein te hebben en dat kwam goed uit want we hoefde pas om 11 uur opgebokt te zijn uit het appartement.

    Ik stond rond een uurtje of 10 van de zon te genieten op het balkon en zag bij de ingang van het gebouw een vrouw staan wachten, een vrij lange tijd. Ik gapte voor de gein dat ze op ons stond te wachten als schoonmaakster van het appartement. Wat bleek nou; toen wij weggingen pakte diezelfde vrouw de sleutel uit de brievenbus die wij er zo braaf hadden in gestopt! Ik had dus gelijk. Arme vrouw heeft dus dik een uur staan wachten in de brandende zon! Oh well, niet onze fout.

    Wij bepakt en bezakt naar het station gehuppeld waar we voor één van de laatste keren onze JRPasses flashte om door te lopen mogen. Hij verloopt helaasch na morgen dus we moeten hem vandaag nog maar even goed gebruiken. Je kan de pass namelijk maar voor één, twee of drie weken aanvragen. Dus om rond te reizen in Tokyo moeten we opzoek naar een andere oplossing. De eerste Shinkansen ging lekker soepel. Uiteraard weer gereserveerde stoelen en hoewel er een dude in mijn stoel zat, zag hij ook snel in dat hij de verkeerde stoel had. Niets aan de hand.

    Overstap op Kobe? Geen zweet. We mochten bezichtigen hoe een buitenlandse vrouw moeite had om haar afval te sorteren (ze zijn hier super goed met afval sortereren en het stond er duidelijk op. Zowel in het Engels als met een plaatje). Dus dat was een grappig momentje. Wij in de trein stappen die vrij leeg was, oh chill dachten we nog! Een lekker rustig ritje voor de boeg. I GUESS NOT.

    De mensen die mij kennen weten dat ik niet zo'n fan ben van kinderen. Dit komt voornamelijk door het gehuil en het gekrijs. Nu zat er toevallig een peuter zo goed als de hele reis non stop te janken. Echt niet gezond. Ik kreeg bijna medelijden met de moeder. Deze liep steeds weg met het kind naar het tussenstuk, maar ook vanaf daar was zijn symphonie van helse geluiden duidelijk hoorbaar. Dan moet je nog na gaan dat ik aan het gamen op de Switch was mét oordopjes in. Hels kabaal! Zeker toen me Switch op een gegeven moment leeg was. Daarbij kwam ook nog dat ze er pas de tweeder laatste halte uit ging.. arrgghhh, ik kon op een gegeven moment mijn prachtige rode lokken uit mijn hoofd trekken en in dat kind zijn smoelwerk te douwen. Ik heb me gelukkig kunnen inhouden. Ironisch genoeg zat er een mooie dame schuinachter ons met een nog jonger kindje waar niks mee aan de hand was. En hoe meer haltes we passeerselde, hoe meer kinderen erbij kwamen. Ik denk dat het "ginger-martel-dag" was in Japan.

    Ruim drie uur later waren we in Tokyo en een snif frisse lucht deed de reis alweer voor een groot gedeelte vergeten. Wij weer richting Ueno waar ook dit keer onze laatse verblijfplek verblijft. Ironisch genoeg niet eens heel ver van onze vorige locatie in Tokyo. Alleen is dit appartementje een stuk beter dan onze eerste ervaring in Tokyo. Twee ruime bedden, een aparte douche en wc. En gewoon ruimer dan we gewend waren van de afgelopen logeerplekken. Mooie manier om te eindigen!

    Nadat we een beetje gesettled waren hebben we een stukje gelopen richting Ueno Park. Om te kijken hoe het eruit zag zonder de Sakura bloemen die we de eerste anderhalve week zo voor lief namen. Het antwoord is: een stuk minder impossant. Hoewel het nog steeds een mooi park is, voegt de Sakura schoonheid echt wat toe. Dat realiseren we nu pas nu we het zonder de rossige bloemetjes moeten doen. Bizar hoe we dat voor lief namen. Japan is een mooi land <3. Na een kleine wandeling door het park kwamen hoorde we wat muziek na waar we een Japanse junk (denk ik) tegenkwamen die zei dat er een gratis concert was. Nou jah, we zijn natuurlijk Nederlands dus daar zijn we gretig op ingegaan!

    In een soort openlucht theather stond een band een soundcheck te doen. Waarna ze één nummer speelde en vervolgens van het podium verdwenen. Wij dachten dat net gewoon groepies waren die de instrumenten checkte, maar even later kwamen ze weer op het podium en speelde ze wat nummers. Tussendoor nog een heel emotioneel (blijkbaar, want hij moest een traantje wegpinken) verhaal en na een geoot half uurtje was het afgelopen! Toch best leuk om te zien. Het was waarschijnlijk een klein lokaal bandje.

    Door de muziek was de honger toegeslagen en besloten we maar om te gaan foodseleren. En er was één plek die ik vorige keer gezien waar ik absoluut heen wilde: het hard rock café! Het is een tick van mij om in elke stad waar ik ben waar ook een hardrock cafe is, om daar te eten en een shirt te kopen. Zo gezegd, zo gedaan. Heerlijke burger naar binnen gestouwd onder begeleiding van bijna alleen maar degelijke muziek (wtf doet dat nummer van rihanna/coldplay en 1 of ander wazig maroon 5 zonder gitaren er tussen?). Daarna nog een shirt gekocht, want traditie.

    We hadden nog geen zin om terug te keren dus hebben we een rondje door Ueno gelooen wat hilarische beelden opleverde. Het is natuurlijk nog steeds Golden Week en daar maken de mensen gretig gebruik van. Er liepen een hoop aangeschoten mensen over straat gekke dingen te doen. Grappig gezicht. Er liep zelfs iets rond wat op bewaking leek, maar ik kreeg er meer een nare vibe van. Om die te ontlopen zijn we maar terug gegaan naar het appartement waar we ons klaar hebben gemaakt om te gaan pitten.

    TL;DR - Een oude vrouw laten wachten. Treinreizen met een jankend kind drie uur lang is kut. Ueno park is toch minder mooi zonder sakura. Gratis concert gezien. Gegeten bij hard rock cafe. Japanners zijn grappig als ze dronken zijn.

    Dag who cares - 私の糞は今日恐ろしいにおいをした    Read more

    See translation
  • Melvin ElzingTravelling through Japan
    Day 20

    Dag 20 - Hana Festival - Golden Week!

    May 3, 2017 in Japan ⋅ ⛅ 19 °C

    Vandaag gingen we Hiroshima zelf onderzoeken. Zoals jullie waarschijnlijk al weten is er hier een atoombom gedropt in de Tweede Wereldoorlog en wij waren van plan om vandaag daar wat meer over te leren. We begonnen ons zoektocht te voet, want je kan nooit genoeg lopen natuurlijk. Het is heel raar hier in Japan als je op sommige kaarten kijkt. In Kyoto was een stukje wat bijvoorbeeld heel kort leek, een pleuris end lopen. Hier in Hiroshima was het allemaal omgekeerd! Alleen maar beter natuurlijk!

    We begonnen onze speurtocht bij de Atomic Dome. Een gebouw wat niet helemaal in elkaar is gezakt door de bom (de bom ontplofde 600meter in de lucht boven het middelste eiland van Hiroshima). Dit is nu een beschermd monument en staat als teken voor vrede van de Japanners. Dat er maar nooit meer zo een wapen gebruikt mag worden. Ruim 200.000 hebben alleen al in Hiroshima het leven gelaten door de bom. De dome staat naast het peace memorial park waar onder andere het museum staat en nog meer monumenten gericht op vrede en de bom. Zeer impressive om te zien en ik kan me niet voorstellen hoe het er toen uitzag aangezien alles weer opgebouwd is. Er liep ook een man rond bij de Dome, die allemaal mappen in verschillende talen had samengesteld over de beruchte dag. Hij was op de dag namelijk nog een fetus in zijn moeders buik. Door straling hebben veel baby's en fetussen het niet overleeft en hij claimde meer informatie in die mappen te hebben staan wat ze niet bij het museum hadden. Zijn familie's verhaal stond er ook in. Heavy allemaal. Er was ook een monument gemaakt waar je kon bidden die precies uitkeek op de A-dome.

    Daarna wilde we naar het museum, maar het was een beetje druk. Wat blijkt nou? Het is Golden Week! Dit zijn drie nationale feestdagen achter elkaar in Japan waarbij alle scholieren vrij zijn en dus een lang weekend hebben. Super leuk voor ze, maar vergeet niet dat Japanners naast deze "vakantie" en de zomervakantie verder geen vakanties hebben (we hebben het nog niet zo slecht). Goede reden om los te gaan en dat kunnen ze hier wel! We liepen namelijk zo maar het begin van het Hiroshima Hana (bloem) Festival 2017 binnen waar ze met een optocht bezig waren. Super tof om te zien! Allemaal dansende, sportende mensen die in de optocht meeliepen. Allemaal school gerelateerd en de kleintjes werden natuurlijk ook niet vergeten.

    Na een tijdje duurde het allemaal wel erg lang en probeerde we ons door de drukte heen te wurmen langs alle mensen en alle kraampjes die super lekker ruikend eten verkochtte. We wilde even wat lunchen, maar zijn uiteindelijk toch eerst richting Hiroshima Castle gegaan! Want ook Hiroshima heeft een kasteel en die laten we niet ongerept natuurlijk. Een flinke wandeling door de stad, zijweggetjes en ondergrondse passages later kwamen we bij het kasteel terecht en liepen we gewoon naar binnen. Het stukje binnen de kasteelmuren is gratis om te bezichtigen. Hier was ook een Shinto tempel te vinden waar Arjen aan een tablet een super awesome bericht heeft achtergelaten. Die berichten worden gezien als wensen gericht aan de goden. Als je deze op een tablet opschrijft en hangt dan worden die wensen naar de Goden toegebracht. Een mooie manier om ermee om te gaan.

    Toen gingen we door naar het hoofdgebouw van het kasteel zelf. Uiteraard is het kasteel ook getroffen door de atoombom en zo goed als compleet weggevaagd. Op de kasteel grond waren ook alleen nog maar funderingen en omheiningen tezien van wat er ooit gestaan heeft. Alleen het kasteel is wel herbouwd zoals het er origineel uitzag. Ze hebben er alleen een museum van gemaakt. Super impressive, maar je mocht alleen geen foto's maken helaas. Hier hebben we harnassen van Samurai gezien, katana's, informatie over het ontstaan van Hiroshima, de effecten van de bom (met foto's) en nog veel meer. Op de bovenste etage had je uitzicht over Hiroshima zoals de keizer vroeger ook gehad zou hebben. Een educatief dagje al so far! Het kasteel had ook een katachtige mascotte! De lijst wordt weer groter.

    Toen zijn we weer terug gelopen richting het centrum en kwamen we middenin het Hana festival terecht! Deze was nog vollop bezig. Ze hadden de grootste weg van Hiroshima compleet afgezet en het stond overal vol met podia waar optredens werden gegeven en kleine kraampjes die voedsel en drankjes verkochten! Een soort Parkpop, maar dan niet in een park. En cooler, want Japan. Zo hebben we even staan kijken bij een soort vrouwen drumband die ook een toneelstukje over demonen erbij deden (denk ik). Deze groep had ook een oudere fluitspelende man erbij zitten die er gewoon badass uitzag. In mijn volgende leven (als dat een ding is) wil ik die man zijn met de stem van die buschauffeur uit Kyoto.

    Daarna liepen we door, even biertje gehaald, want nu mag je op straat drinken en kwamen we terecht bij een "rock" podium waar vier dames en een dude bezig waren met een optreden. Hier ook even bij staan kijken en ze waren nog best goed! Geen idee waar ze over zongen, maar het waren scholieren dus het zal wel niets heel bijzonders zijn geweest. De sfeer zat er in ieder geval goed in! Wij weer doorlopen nadat ze klaar waren en kwamen we weer terecht bij een groepje trommelfanaten die er nog verdomd goed in waren ook. Zo in sync, met danspasjes erbij en switchend van trommels alsof het niets was. Ik wil niet weten hoeveel oefening daarin zit. Er zat zelfs een dame bij die zo hard aan het glimlachen was van plezier dat je er zelfs ook spontaan van ging lachen. Flower festival = awesome!

    Na een korte pauze in de schaduw genomen te hebben, (ik ben nog steeds een ginger eh) aangezien de zon immens zijn warme licht op ons neerdaalde, besloten we op zoek te gaan een craft beer cafe die ik eerder opgezocht had. Na wat rondlopen kloten hadden we hem gevonden en ondanks dat hij pas om 17:00 zou opengaan, was al open toen we aankwamen! Score!

    Daar hebben we eigenlijk een groot deel van de avond doorgebracht. Met lekkere biertjes, (tegen belachelijke prijzen. Dat wordt droog brood eten voor een maand als ik thuiskom) lekkere hapjes en goede gesprekken hebben we ons vermaakt. Na een beetje bekomen te zijn van de schrok van de rekening maakte we aangestalte om een parfait shop te vinden! Dit keer moesten en zouden we slagen!

    Wij liepen als twee beetje aangeschoten gaijin door de stad op zoek naar een parfait shop en je raadt het al, we hebben het niet gevonden. Alweer niet. Balen! Verslagen keerde we maar terug naar het appartement wat een flinke wandeling was die een stuk korter leek door het goede gezelschap. Eenmaal "thuis" aangekomen hebben we nog even ontspannen totdat we als een blok in slaap vielen.

    TL;DR - A-dome bezocht en memorial park. Golden week en daarmee ook het bloemen festival. Drukte. Optocht gezien. Hiroshima castle bezocht. Terug naar het festival. Een aantal optredens bezocht. Naar een craft bier cafe geweest. Veeeeel bier gedronken. Geen parfait shop gevonden. Groot end terug lopen.

    Dag - het gaat allemaal veels te snel - は、シャワーが小さくすることが多い    Read more

    See translation
  • Melvin ElzingTravelling through Japan
    Day 20

    Dag 19 - Tropisch Eiland

    May 3, 2017 in Japan ⋅ ☁️ 18 °C

    Je schuift de gordijnen open en wat krijg je? Volle zonnenschijn! Nice, dat wil je hebben op je vakantie. Vandaag was de planning om naar het eiland Itsukushima te gaan, wat bij Miyajimaguchi ligt. Hierdoor moesten we een trein pakken die richting op. Deze zat op de ochtend ook al helemaal vol, veel mensen zullen wel hetzelfde idee gehad hebben om het eiland te gaan bezoeken. Het eiland is zo bekend omdat er een gigantische houten torii gate staat in de zee, ook de shrine die erachter stond, is in/aan het water gebouwd, leerde we later. Overigens ter verduidelijking. Shrines (jinga) zijn van het Shintoïsme en tempels (otera) van het Buddisme

    Die JRpass is echt baas aangezien we daarmee zelfs niet voor de ferry naar het eiland hoefde te betalen. Een korte boattrip van tien minuten later en we waren op het eiland! Vanaf het schip zag je de shrine en de torii gate al opdoemen wat ervoor zorgde dat iedereen aan de railings ging staan om foto's te nemen. Zo ook twee Nederlanders die, na ons Nederlands te horen praten, geen enkel woord meer gesproken hadden. Alsof ze zich betrapt voelde ofzo. Gekke Dutchies. Daarna was het allemaal netjes van de boot af en werd je vrij gelaten op het eiland.

    Van die vrijheid hebben we gretig gebruik gemaakt door het eiland te verkennen. We zijn eerst de shrine gaan bezoeken waar je een klein bedrag voor moest betalen. Hier het handenwas ritueel gedaan (Japanners stonden er verbaast naar te kijken dat een Gaijin het deed en wist hoe het moest) en daarna verder de shrine en torii gate bezocht wat mighty impressive was. Oh, ik vergeet het bijna. Toen we het station uitliepen werden we weer begroet door een hertje! Deze lopen hier, net zoals in Nara, gewoon vrij rond. Zo mak als een lammetje (haha). Ik heb die beesten vak zat eten zien snaaien van mensen wat weer een hoop grappig Japans gebrabbel oplevert. Het toffe is dat de shrine op houten palen staat en dat bij vloed de omliggende omgeving onderstroomt, terwijl het bij eb een zanderige bedoening is. Helaas was het eb toen wij er waren, dus we hebben het niet onder water gezien.

    Er liepen ook veel scholieren rond, blijkbaar worden Japanse studenten vaak zat op een cultuur uitje gestuurd. We zaten ze een beetje te bestuderen terwijl ik een gigantische bak geschaaft ijs naar binnen zat te werken, want dat is hip hier. Denk ik. Het was in ieder geval wel lekker. We zaten aan een soort van strandje wat gelijk het gevoel van een tropisch eiland opleverde. Ontspannend! Daarna zijn we verder op onderzoek uitgegaan en wat blijkt nou? Je kan naar de top van de berg klimmen! Maar met Inari in het achterhoofd gaan we dat dus niet doen eh? Er stond dat de hike trail zo'n dik anderhalf uur was en dat je goeie "gear" (lees: schoenen ed) moest hebben dus dat schikte ook al af. Het was mogelijk om een kabelbaan naar de top te nemen, maar dat voelt als valsspelen.

    Op een gegeven moment kwamen we bij een Buddhistische tempel uit die in de bergen lag. Een groot complex met allerlei verschillende gebouwen waar zelfs een soort ondergrondse bidkamer was met allemaal lampionnen aan het plafond, wat een aantal mooie foto's opleverde. Hier hebben we wat meer geleerd over het Buddisme en de oorsprong (China) ervan en de invloeden. Interessant! Vervolgens zijn we weer doorgelopen en kwamen we uit bij een parkje op de berg waar we even doorheen gewandeld hebben. Dit zag er wederom weer mooi uit en bloemde Arjen zijn inspiratie van een Japanse tuin op. Het tofste is nog dat er een Ryokan (soort luxe guesthouse) bij zat waar je kon logeren. Zeker iets om te onthouden voor de volgende keer als ik Japan nog eens bezoek. Zeker omdat alle toeristen na een uurtje of vijf weg zijn omdat er dan geen boten meer rijden. De rust zou dan helemaal compleet zijn.

    Hoe meer we door het toeristische straatjes liepen (foooood everywhere!) hoe meer Nederlands we hoorde. Het werd bijna eng op een gegeven moment en dat was ook het moment dat we besloten maar terug te keren naar de boot. Hoppaa, wij weer in de rij en de rij werd nét afgesneden na Arjen en mij. Weer eens geluk gehad. Wij weer braaf terug met de pond en in een volle trein terug richting Hiroshima waar we even in ons appartementje gechilled hebben voordat we op onderzoek gingen voor een avondmaal.

    Aangezien bij ons in de buurt niet super veel was en we niet weer zin hadden in een "meh" burger, besloten we één van de eerste tentjes in te duiken die we tegenkwamen. Goede keus geweest. Hier hebben we gesmikkeld van wederom allemaal kleine gerechtjes (dat is hét ding hier in Japan) en groot bier besteld waar je ook écht een grote bier kreeg. Voor nog een "degelijke" prijs ook. Ik was dus happy. Desserts hadden ze alleen niet en na het eten gingen we op zoek tocht naar een parfait shop (we like sweet stuff) maar niet kunnen vinden ondanks dat we iets op google maps hadden gezien. Er zat ook een fugu-restaurant (die hele giftige vis als hij niet goed bereid wordt) in de buurt, maar ook die konden we niet vinden :(

    Verslagen hebben we maar wat bier en een ijsje bij de 7/11 gehaald en zijn we terug gekeerd naar het appartement waar we nog even gemario kart hebben voordat we ons klaar gingen maken voor de volgende dag.

    TL;DR - ferry genomen naar eiland, begroet worden door hertjes. Shrine en torii gate in het water gezien. Over eiland gezwerft, mooi parkje, toffe buddistisch tempel complex. Veel Nederlands gehoord. Weer terug gekeerd en in een lekker restaurantje gegeten. Op zoek naar een parfaitshop. Niet gevonden.

    Dag ik ben de tel kwijt - 私はビールが欲しい    Read more

    See translation
  • Melvin ElzingTravelling through Japan
    Day 18

    Dag 18 - Een saaie dag, wel met bier

    May 1, 2017 in Japan ⋅ 🌙 16 °C

    Reizeeuuuh, dat is wat we voornamelijk gedaan hebben vandaag. We moesten namelijk vanaf Izumo naar Hiroshima, wat op de kaart aan de kust aan de andere kant ligt en een beetje naar het westen. Easy life zou je denken. Niet dus.

    Er gaat blijkbaar geen trein die direct naar het zuiden gaat wat best logisch is, want Japan is een land met vele bergen. Daar moet je dus omheen. We moesten vervolgens dus met een trein terug naar Okayama (wat ten westen van Himeji/Kyoto ligt), om vervolgens een shinkansen te pakken naar Hiroshima. De eerste deel van de reis zou een dikke drie uur duren en de tweede een kleine drie kwartier. Wij braaf in Izumo een kaartje voor de eerste trein reserven wat prima lukte. Bij het reserveren voor de tweede trein liep de communicatie een beetje spaak waardoor we zoiets van hadden "prima, doen we daar wel".

    De treinrit was vrij saai. Het was bewolkt weer dus het uitzicht uit de trein was ook niet echt bijzonder. De conducteur vroeg ons wel enthousiast waar we vandaag kwamen om ons vervolgens een kaartje te geven waar allemaal dingen in het Japans op stonden. Go figure. Volgens Arjen waren het de haltes die de trein af ging. Een lief gebaar I guess. Oh, weet je wat ook koel is. Elke keer als een conducteur een treinstel verlaat, draait hij/zij zich om om nog een buiging te maken. Respectvol!

    Wij aangekomen in Okiyama, willen we reserveren voor de shinkansen. Jah, kannie eh? Blijlbaar waren alle reserveerplekken al op. Gelukkig heeft de trein ook nog non-reserved seats dus zijn we daaraar voor gegaan. Met geluk hebben we een plaatsje kunnen bemachtigen. Dit was een korte rit en op Hiroshima ging ook bijna iedereen er uit. Het moest zo zijn! Wij moesten alleen nog een vervolg trein pakken die twee haltes verder ging. Helaasch moesten we hier wel staan, maar goed dat overleef je ook wel die twee haltes. Wij uitstappen waar Arjen het ingenieuze idee kreeg om alvast tickets voor de Shinkansen terug te boeken (voor over vier dagen) naar Tokyo zodat we zeker weten zitplaatsen hebben. Het is maar goed dat we dat gedaan hebben, want sommige tijden zaten nu al vol! +1 voor Arjen! Dit komt waarschijnlijk door Golden Week waar ik later nog wel een meer over zal uitwijden.

    Wij aankomen bij ons appartementje op de zesde etage (geen bijzonder uitzicht overigens) staat er maar één, iets groter dan medium sized bed. Dat was niet helemaal de bedoeling natuurlijk, maar gelukkig hadden we nog een futon in de kast gevonden. Dus we hebben de kamer even verbouwd en een extra bed geroggeld. Vervolgens gelijk een wasje gedraaid, want de vieze was zak/tas begon alweer vol te raken. Een minuut later begonnen onze buikjes te rommelen dus gingen we (zoals zo vaak op deze reis) op zoek naar voedsel! We zitten vrij dichtbij het station waar we een leuk tentje vonden met allemaal super lekkere kleine hapjes.

    We wilde wat fris erbij bestellen, maar dat hadden ze niet dus toen werd het maar bier, want ja je moet toch wat eh? Alleen maakte ik een rare beweging waardoor dit gouden goedje overal belanden behalve waar het hoorde; in mijn mond. Typische Melvin actie weer. De serveerster kwam gelukkig aangesnelt met allerlei doekjes en even later met een nieuw biertje! Super service, ze zal wel gedacht hebben. En nee, het was het eerste biertje. Mijn kruis was in ieder geval al nat.

    Het was alleen mijn laatse schone shirt + broek, maar gelukkig stond de wasmachine al aan! Het was een droger/washer combi. Alleen ja dat ding is natuurlijk helemaal Japans. Dus hebben we gewoon in het appartement gechilled totdat het weer droog was. Dat duurde vrij lang want tegen de tijd dat ik weer kleding aan had, was het alweer donker en gingen we opzoek naar voedsel!

    Wat nog vrij lastig was. Veel was dicht en de rest zat allemaal vol. Uiteindelijk gaan zitten bij een soort Amerikaanse bar die een Mexicaanse uitstraling had. Daar was het op één tafel na ook leeg. Al een voorbode? We didn't care en zijn er alsnog gaan zitten. Hier hebben we een biertje en burger genuttigd en dat was niet denderend. Niet slecht ofzo, maar gewoon het minste wat we nu hebben gegeten in Japan. Die eer moet ook aan iemand toekomen. Daarna zijn we nog opzoek gegaan naar een barretje. Helaas gefaald dus zijn we maar terug gegaan naar het appartementje en hebben daar nog even ontspannen. Told you dat het een saaie dag zou worden.

    TL;DR - Niks gebeurt behalve veel gereist en ik heb bier over mezelf heen gegooid.

    Eigenlijk geen noemenswaardige foto's genomen vandaag dus hier is een foto van een Japanse duif die op het station naast me stond.    Read more

    See translation
  • Melvin ElzingTravelling through Japan
    Day 18

    Dag 17 - Balen, Usagi & Mario Kart!

    May 1, 2017 in Japan ⋅ ⛅ 17 °C

    Het was een zéér zonnige dag in Izumo toen we wakker werden en eigenlijk is dat de hele dag zo gebleven. We hadden een heel dagje vrij om hier te besteden dus we hebben wat plannen gemaakt om hier de dag door te brengen. We wilde eerst naar een Onsen (hot spring) om vervolgens verder richting de berg en zee te trekken om daar wat dingen te bezichtigen.

    Zo gezegd zo gedaan. Wij konden via het hostel waar we bleven een kortingskaartje voor de onsen kopen wat we uiteraard gedaan hebben. Komen we daar aan. Is die nog dicht. Het was rond half 10 en hij ging pas om 10:00 uur open. Toen hebben we maar wat over het (relatief mini) station gestruind op zoek naar voedsel waarna we terug keerde naar de Onsen om onszelf even goed te reinigen van binnen (zen) en buiten. Komen we daar aan, word ik gewoon geweigerd vanwege m'n tattoo. Blijlbaar mag je in Japan niet in Hot Springs als je een tattooage hebt. Bij deze, you have been warned.

    Gelukkig konden we het geld van het kaartje terug vragen bij het hostel en bij navraag waarom deze regel geldt, kregen we als antwoord dat tattooages vaak met gangster en ander tuig geassocieërd wordt en die willen ze niet in de onsen hebben. Logisch natuurlijk. Na wat verder google werk blijkt het al een tijdje een hevig discussiepunt te zijn in de Japanse politiek. Er zijn natuurlijk zat buitenlanders met tattoo's omdat er in de Westerse wereld anders naar gekeken wordt. Verklaard wel waarom ik nog geen Japanners met tattooages heb gezien. Zeker de oudere zijn er op tegen en vinden het lichaam vernietiging. Interessante standpunten in ieder geval! Ik baalde wel want ik keek er naar uit, maar het is niet anders. Je mag met tattoo's overigens wel gewoon in private onsen, maar die moet je maar net in de buurt hebben.

    Daarna hebben we maar de bus gepakt richting Izumo Taishi (grand shrine) waar weer een gigantische shrine op ons stond te wachten. En een hoop drukte! Het was lekker druk. Maar nergens vervelend. De tickets waren hier helemaal om bomen gebonden (voor good luck) wat een tof uitzicht opleverde en het dikste strotouw wat ik ooit heb gezien (hangt bij een tempel om de evil spirits weg te houden en de goede aan te trekken). We kwamen ook nog allemaal super schattige Usagi (konijnen) beeldjes tegen die het liefst had willen meenemen, maar helaas ze waren nogal zwaar.

    Toen we daar klaar waren zijn we richting de zee gelopen. Onze eerste blik op de Japanse zee sinds we hier zijn (can you believe it?) en deze was ruig wat een zeer mooi beeld opleverde. Zeker met het windje erbij. Hier hebben we een tijdje staan genieten van het uitzicht en de golven. Er stond zelfs een Benten-tempel op een rots op een steenworpafstand (haha) van het strand, waar een heel verhaal achter zit waar we nog niet helemaal over uit zijn. Zen genieten op en top. Het was ook helemaal niet druk op het strand wat de sfeer alleen maar ten goede komt natuurlijk.

    Nadat we uitgewaaid waren liepen we weer terug richting de shrine en de drukke straten eromheen. Onderweg daarheen heb ik echt het smerigste drankje van deze reis tot nu uit een machine getrokken. Ik dacht dat het een soort ice tea was, maar het bleek een soort graan/tarwe thee te zijn, niet te zuipen. Weet je dat ook weer. NIET kopen. Na het rondstruinen zijn we neergestreken bij een klein restaurantje waar we geluncht hebben, uiteraard mijn favo gerecht. Die omelet met rijst shizzle. Hmmm lekker! Kan er geen genoeg van krijgen. Who knew dat die combinatie zo goed zou werken.

    Daarna nog wat verder gelopen en ondertussen kwamen we allemaal afbeeldingen van een dude tegen, die met een touw om een rots heen, bij de zee stond die rots naar zich toe te trekken. Wij dachten misschien dat het sloeg op die tempel die we op het strand zagen, maar daar hebben we nooit bevestiging voor gevonden. Wel tof dat kleine plaatjes zoals dit, dit soort legendes hebben. Toch een keertje uitzoeken wat dat nou was.

    Een busritje later waren we weer in het "centrum" van Izumo waar we opzoek gingen naar een schaduwplek om te voorkomen dat ik een krab veranderde. Dit lukte niet echt, maar we zijn ondertussen nog wel een shrine tegengekomen die er vrij verlaten uit zag. Altijd leuke bijkomstigheid. Na nog meer rondjes gelopen te hebben zijn we maar weer terug gegaan naar de hostel waar we even ontspannen hebben.

    Daar heb ik Mario Kart 8 voor de Switch online gekocht om het trein reizen wat gezelliger te maken. Helaasch moest dit nog downloaden dus dat zou nog wel even duren. In de tussentijd hebben we gedineert bij MOS burger waar het eten dit keer wel snel was en nog steeds erg lekker! De burgers zijn alleen net te klein om je dat volle gevoel te bezorgen, maar je proeft tenminste vlees. Daarna nog een wandeling door de stad gemaakt terwijl de duisternis de stad had overgenomen (het was donker), waarna we terugkeerde en wat bier genuttigd hebben onder een paar potjes Mario Kart. Life is good! All in all een vrij rustige dag met een lichte teleurstelling, maar dat mag de pret niet drukken!

    TL; DR - met een tattoo mag je onsen niet in BE WARNED. Shrine bezocht. Naar de zee geweest waar een shrine op een rots staan. Veel gewandeld. Lekker geluncht. Nog meer gewandeld en nog meer gechilled. Bier en Mario Kart!    Read more

    See translation

Join us:

FindPenguins for iOSFindPenguins for Android

  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice
  • English