Brazil
Espírito Santo

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Top 10 Travel Destinations Espírito Santo
Show all
Travelers at this place
    • Day 18

      Dag 17: Strand en stad

      January 2, 2020 in Brazil ⋅ ☁️ 32 °C

      Het begon een beetje te kriebelen dat we nog steeds niet naar het strand waren geweest. We hadden geen afspraken vandaag dus wij de auto in naar Praia de Itaparica, dat is Silvanias favoriete strand hier. Mooi en niet te druk, en ook nog eens goed aan te rijden. Er zijn mooiere stranden, maar die zijn veel drukker en parkeren is daar echt een crime.

      We hadden snel een plekje gevonden bij een van de strandtenten. De tenten hier zetten stoelen met parasols helemaal op het strand. Ik zit dan onder de parasol, Silvania ernaast. Biertje erbij en een portie aipim. Aipim is gefrituurde casavewortel. De smaak lijkt wel wat op van die huisgemaakte patat.

      Er stond nogal een flink briesje op het strand. Het was zelfs zo dat ik voortdurend de neiging had om alles vast te houden, omdat de wind overal aan zat te trekken de hele tijd. Ik kwam daardoor niet echt veel verder in mijn boek. We genoten er wel van, maar na een paar uur hadden we er toch wel genoeg van.

      We hadden bijna de hele middag nog, dus dat leek ons een mooie gelegenheid om de binnenstad van Vitória eens te gaan bekijken. De stad heeft een oud centrum waar zelfs Silvania nog niet eerder was geweest.

      Een van de reden daarvoor is dat het best een stukje rijden is. Om daar te komen reden we eerst langs een paar van de andere stranden en pakten we vervolgens de hoge brug (Terceiro ponte). Vanaf die brug heb je echt een schitterend uitzicht over de zeearm waaraan de stad is gevestigd. Op de foto komt het er niet helemaal uit, maar als je de huizen weg denkt kan je je goed voorstellen dat ontdekkingsreizigers hier wel wat in zagen. Wat een aanblik moeten die glooiende groene bergen zijn geweest.

      Onder aan de brug moesten we tol betalen. Het was maar een paar real, maar we hadden het niet. Pinnen was nog steeds niet gelukt en kon daar ook niet. Na een beetje praten mochten we toch door, maar we mochten maar 4 uur blijven en moesten wel terugkomen. Ons kenteken was geregistreerd.

      Nog een andere reden dat we niet in het oude centrum waren geweest is de ontzettende drukte.
      Het is een oude stad, weinig ruimte voor auto's meer wel veel huizen, winkels en mensen, dus heel druk en chaotisch. Ik vond het heel stressvol om daar te rijden. Amsterdam in het kwadraat.

      Na een korte stop bij de grote cathedraal hebben we de pinautomaat opgezocht. De dichtsbijzijnde was net buiten het centrum bij het busstation. Wij daarheen. Eindelijk was het geld opnemen gelukt. De navigatie leidde ons vervolgens via een andere, hele oude, brug naar de overkant. Een brug zonder betaalpoortjes. Hmm, wat nu? Ik besloot het er maar bij te laten, we zien wel of we er nog wat van horen.

      Onderweg nog twee pizza's meegenomen naar huis. Op die ene portie aipim na hadden we nog niet veel gegeten. De pizzeria die we tegenkwamen had zelfs een houtoven. Ik koos een traditionele Italiaanse pizza met champignons, voor mij geen vlees dit keer.

      Thuis de pizza's gedeeld met de familie, ingelogd op Netflix en samen een filmpje gekeken. De keuze viel op A Máscara, dat is de Brazilliaans nagesynchroniseerde versie van The Mask met Jim Carrey. De ondertiteling heb ik wel even aan gezet, die heb ik nog steeds wel nodig om het te kunnen volgen.
      Read more

    • Day 19

      Dag 18: Tropische regenbui

      January 3, 2020 in Brazil ⋅ ☁️ 28 °C

      Een dagje rust, dus tijd zat om even naar Campo Grande te gaan om te winkelen. We hebben wat verschillende boodschappen op het lijstje staan. Silvania heeft specifieke cremes nodig voor haar haar en die zijn hier wat makkelijker te krijgen dan in Nederland. Ook kijken we naar kleding en bezoeken we een religieus winkeltje met veel mariabeeldjes. Daarna scoren we wat koekjes met gember voor Maria en met nootjes voor Guus.

      Het is warm, broeierig en zweterig weer. Een hoge druk gebied, je voelt dat er regen aan komt. Door de hitte hebben we weinig zin om extra meters te lopen. Dus daarom lunchen we ditmaal bij een andere self-service dan we gewend zijn. Het is er gezelliger, maar het eten haalt het niet bij onze favoriet. Dus volgende keer gewoon weer daar heen.

      Op de weg terug naar de auto begint het wat te druppelen. Het gaat steeds harder. We zijn maar net op tijd bij de auto. Eenmaal binnen begint het te stortbakken niet normaal. Wat een enorme plens regen valt er, echt een tropische regenbui.

      De regen houdt best een tijdje aan en er ontstaan overal nieuwe riviertjes op straat. Het water komt werkelijk overal vandaan: uit straten, van daken en uit tuinen. Zo heb ik het nog nooit meegemaakt. Hier en daar staan regenpijpen dwars op straat gericht en spuit het water hierdoor horizontaal over straat. Wij zaten veilig en droog in onze auto. Ik had er best wel lol in eerlijk gezegd.

      Bij een tunneltje dat onder de snelweg door gaat, wordt de stemming serieuzer. Kunnen we wel verder hier? Ik zet de auto maar even stil om de situatie in te schatten. Er stond al zo'n flinke laag water in de tunnel dat ik besluit het risico maar niet te nemen en om te rijden. Dat betekent de snelweg op en keren bij de volgende afslag, ongeveer 10 minuten. Als ik omgereden ben, en aan de andere kant langs de tunnel rijdt, zie ik dat mannen in pakken het tunneltje afsluiten voor verkeer. Blijkbaar loopt het vaker vol daar.

      Vlakbij huis vinden we weer een spontaan regenzwembad. Het is een lager gelegen gedeelte in de wijk. Daar is de wateroverlast uiteraard het grootst. Er staat een flinke laag water waar we de diepte moeilijk van kunnen inschatten, maar aan de linkerkant van de weg zien we verschillende auto's zich toch succesvol een weg banen door het water. We wachten even tot ze van onze weghelft zijn en dan gaan wij ook het zwembad in. We rijden er doorheen met een rustig maar gestaag tempo. Dat gaat goed en we zijn extra blij dat we een auto gehuurd hebben met een wat hogere wielbasis.

      Thuis aangekomen vinden we Papa en Mama in huis met alle ramen en deuren dicht en alle elektra uitgeschakeld, inclusief licht, tv en ventilator. Beetje vreemd. Het blijken voorzorgsmaatregelen. Vroeger is de bliksem ('lampiano', leuk woord) ooit een keertje dichtbij ingeslagen en dat had nogal indruk gemaakt. Vervolgens zijn er dus bepaalde gewoontes bij onweer ontstaan. Op zich logisch, maar wel even wennen.

      Het had ingeregend en daardoor stond de veranda aardig onder water. Die moest sowieso gedweild worden, wat een aanleiding was om gelijk het hele huis schoon te maken. Daarna nog wat gerelaxt en een filmpje gekeken op Netflix.

      Netflix in Brazilië heeft andere films dan de Nederlandse versie. De keuze viel op de 10 mandamentos, de 10 geboden dus. Dat bleek een mooie Brazilliaanse verfilming van het hele bijbelboek Exodus. Top!

      Oh, toevallig had ik wat verschillende biljetten Brazilliaans geld in mijn portemonnee. Wellicht leuk om even te zien.
      Read more

    • Day 21

      Dag 20: Barrerito Chopperia

      January 5, 2020 in Brazil ⋅ ⛅ 31 °C

      Na een dagje luieren had Silvania wel zin om even uit te gaan in Campo Grande. Ze had gehoord van een leuk barretje en wilde daar graag gaan kijken. Prima! Wij daarheen. We vonden het snel. Net achter het winkelgebied zijn er wat straten met barretjes en restaurants. Het is er savonds erg levendig en gezellig.

      Chopperia Barrerito. Bij binnenkomst konden we letterlijk niet om de beveiliging heen. We moesten eerst entree betalen om daarna te worden gefouilleerd. Je gaat je bijna onveilig voelen, zoveel aandacht is er voor de veiligheid.

      De Chopperia is een grote kroeg, aangekleed als boerenschuur met veel hout en een soort typische ingangspoort als entree. Het was nog niet erg druk en we vonden een goede plek om te zitten. Uiteraard een biertje besteld en ook maar een portie patat met baconsaus. Die saus had niet gehoeven, maar het stilde de lekkere trek toch wel behoorlijk.

      Het leuke was dat er live muziek was . Het eerstje bandje was samba, dus vrolijke strandmuziek. Het
      tweede bandje sertanejo, dat is meer lokale dansmuziek. Toen kwam iedereen lekker los, dus veel dansen en meedoen. Wij uiteraard ook. Leuk om mee te maken en mee te beleven. Echt een gezellig feestje!

      We gingen wat laat naar huis, het was al na twaalven. Daar aangekomen bleek het huis al geheel afgesloten aan de binnenkant. Tja, dus maar een beetje roepen. Papa dus uit bed getrommeld om de boel te openen. Gelukkig geen probleem, Papa blijft altijd lachen.

      In de slaapkamer hadden we nog even flink last van een lastige vlieg. We kregen hem maar niet te pakken. Half uurtje bezig met dat kreng. Toen kwam er ook nog een andere ongenode gast voorbij (zie foto), die was gelukkig wat makkelijker te verwijderen. Ik heb al die miljoenen pootjes zo het huis uit, in de bosjes gegooid. Welterusten!
      Read more

    • Day 23

      Dag 21: Churrasco bij Samara

      January 7, 2020 in Brazil ⋅ ⛅ 33 °C

      Het werd hoog tijd om langs te gaan bij Samara & Felipe. Ze waren het afgelopen jaar weer flink bezig geweest met het bouwen van hun huis en woonden er nu zelfs al. Het huis van Cida, dat er naast staat, schiet ook al aardig op, maar is nog niet bewoonbaar. De andere dochter van Cida, Sara, en haar zoontje Bryan, en Victor gingen ook mee op bezoek. Met een volle auto (6 mensen) dus die kant op. Gelukkig is het niet al te ver rijden.

      Bij aankomst kregen we gelijk een tour langs de twee huisjes om alles te bekijken. Het zag er netjes uit. Ook viel op dat de andere bewoners van de straat ook flink bezig waren geweest. Er waren huizen in verschillende fases van bouw verschenen die er vorig jaar nog niet waren. Het begint echt op een straatje te lijken.

      Het was een bijzondere warme dag. Na enig aandringen trok ik ook een zwembroek aan van Felipe om af te koelen in de waterbak. Normaliter staat dat op het dak voor de warmwatervoorziening, nu staat het op de veranda als zwembad. Je kan ermakkelijk met z'n drieën in zitten. De anderen hadden dat aanbod allang geaccepteerd. Je koelt er heerlijk van af.

      Leven in zulke warmte is een vermoeiende bezigheid. Ik was zo moe dat ik even een tukkie op de bank moest doen. En dat deed me goed. Met vernieuwde energie gelijk op avontuur in de buurt met Victor. We zagen wat mooie mango's hangen in een boom achter het huis. Die moesten er natuurlijk uit, dus wij stenen en takken gooien. Daar waren we best even zoet mee, maar uiteindelijk konden we toch een lekker maaltje mee naar binnen nemen.

      Felipe was ondertussen thuisgekomen na zijn werk in de glasfabriek. Zowel Felipe als Victor zijn Engels aan het leren, dus dat moest gelijk gepraktiseerd worden. Victor krijgt op school les, maar Felipe leert Engels door Engelse boeken te lezen, zoals de biografie van Steve Jobs.

      Wat kan je doen met drie man, juist: voetballen. Dus wij op weg naar het nabijgelegen grasveld. Door de bosjes, via een smal boomstammetje een slootje over, door het hek, en het grasveld op. Nou ja, grasveld, dat is een beetje overdreven. Er was wat gras, er waren groene delen bij, maar het veld was verre van egaal. Overal kuilen en hobbels. Niet echt lekker om op te voetballen, maar een beetje hooghouden en op doel schieten ging prima. Allemaal op blote voeten natuurlijk.

      Bij terugkomst stond Samara al met haar grote zwangere buik achter de bbq. Cida en Sara waren al lekker bezig in de keuken. Silvania hield baby Bryan ondertussen een beetje bezig. Het was een mooie middag. Na een lekkere maaltijd was het tijd weer terug te gaan naar Pa en Ma.
      Read more

    • Day 24

      Dag 22: Domingo Martins

      January 8, 2020 in Brazil ⋅ ☁️ 31 °C

      De volgende dag was het weer erg warm. Thuis blijven is niet echt een leuke optie, dus of een zwembad opzoeken, of een dagje de heuvels in en Domingo Martins bezoeken, Ik dacht dat het daar wel wat koeler zou zijn, dus wij de auto in en op weg naar hopelijk wat verkoeling. Het is een uurtje rijden.

      We parkeerden ergens achter het centrum. Tijdens de korte wandeling naar de centrale winkelstraat was de 'verkoeling-vinden'-luchtballon wel lek geprikt. Het zweet liep ons al gelijk over de rug. Na wat rondgekeken te hebben snel ergens naar binnen om te eten.

      Leuk is: alles is Duits daar. We aten bij een restaurantje met de naam: Caminho de Immigrante ('Wandeling van immigratie'). Dat zegt wel iets over de geschiedenis van het stadje. Domingo Martins is gesticht door Duitse immigranten die al wandelend door de bergen deze plek vonden om een nieuw leven te beginnen. Dit begon al voor 1900. De huizen doen dan ook Duits-achtig aan hier en daar.

      Vervolgens hebben we het plaatselijke museum bezocht. Het had veel oude gebruiksvoorwerpen uit vroegere tijden. Veel waren goed gebruikt en niet in al te goede staat meer. Gelukkig stond er hier en daar wel bij wat het was.

      We zijn verder niet al te lang gebleven. Zo warm joh, was gewoon niet leuk meer. Dus hup de auto in en airco aan!
      Read more

    • Day 270

      Vila Velha

      September 25, 2020 in Brazil ⋅ ☀️ 25 °C

      After leaving Minas Gerais, a landlocked state, I made my way to Vitoria. The hostel was placed in Vila Velha a boarder City in the South of Vitoria.
      I was favored by fortune when I arrived in the hostel. The weather was getting better and my roommates were a mixed up bunch of passionate people. Raimunda was definitely the craziest of all. She created two amazing lunches for our little squad and was fully loaded with the Brazilian spirit. She liked to dance on the streets, sang funny songs and was always up to do something.
      After all the time our group spent together I was happy once not to be in a hotel or alone in a rented car. It’s good to have good company especially if you miss someone badly.
      Read more

    • Day 45

      Guarapari

      January 11, 2022 in Brazil ⋅ ⛅ 29 °C

      Guarapari foi uma agradável surpresa. Tem mais de 52 praias, mas claro que num dia só conseguimos fazer duas. São praias pequenas com rochas de cada lado. Rochas lisas onde dá para caminhar.

      Passámos a maior parte do dia na praia da Bacutia, antes de ir para a praia dos Padres, bem mais bonita e com pouca gente, onde bebemos a melhor caipirinha do Brasil, uma caipirinha de pitaia.

      Ao final do dia voltámos para Vitória, onde nos encontrámos para jantar com a Thais, amiga do Valentim. A prima dela juntou-se a nós.

      Saímos do restaurante expulsos pelos empregados que nos oferecem a última cerveja num copo de plástico para nos irmos embora.
      Read more

    • Day 19

      Huisje kijken

      January 14, 2019 in Brazil ⋅ ☀️ 31 °C

      Zondag gingen we met bijna heel de familie naar de andere kant van de berg. Twintig minuutjes met de auto. Daar woont nichtje Samara met vriend Felipe, en die bouwen daar ook zelf een nieuw huis. Dat moet natuurlijk even bezichtigd worden.

      Eerst kregen we lunch in het nabijgelegen appartement waar ze nu wonen. Was erg gezellig! We hebben Google Streetview bekeken van Amsterdam en Alphen aan den Rijn en veel muziek geluisterd. Ik kende Felipe nog niet, maar het blijkt dat we allebei dezelfde muzieksmaak hebben. De zoete klanken van de soul uit de jaren 70, en de meer frisse muziek van het heden vulden de kamer en de voetjes gingen natuurlijk weer van de vloer. Toen ik voor de grap 'Drank en Drugs' aanzette, deed ook Mama (80 jaar) een dansje.. haha :D

      Toen was de hoogste tijd om het huis in aanbouw te gaan bekijken. Na een blokje om kwamen we bij een groen stuk terrein. Van een weg is nog niet te spreken, maar de huizen in de straat krijgen al vorm. Je huis zelf bouwen is vrij normaal hier, ik heb er wel respect voor. De grond kopen is daarbij het duurste niet, maar bouwmateriaal is wel prijzig. Dit betekent dat de bouw langzaam gaat. Dat is hier wel vaker zo, veel huizen net buiten de stad zijn half af. Het valt mij al niet eens meer op. Bij Samara en Felipe moet nog veel gebeuren, maar het gaat mooi worden! Wie weet wonen ze er over een jaar al wel.
      Read more

    • Day 5

      Forró em Itaúnas

      December 29, 2015 in Brazil ⋅ ⛅ 31 °C

      A lot of Forró... it starts in the Padaira from 6 am to 6 pm. Then in Café do Brasil or Samba Crepe. After that you can go to the big show it at least 5 bands which does not end until sunrise at 6 am. And then all the people go to the Padaira... :-)Read more

    • Day 207

      Ein Traum wird wahr: Forró in Itaúnas

      July 16, 2016 in Brazil ⋅ ☀️ 29 °C

      Itaúnas, der Traum eines jeden Forrozeiros und einer jeden Forrozeira!
      Ein Forró Festival in einem kleinen Ort am Strand im Bundesstaat Espiritu Santo. Für eine Woche im Juli wächst die Bevölkerung auf 10.000 tanzwütige Menschen an.
      Auch ein paar Deutsche sind dabei. Und eine sehr glückliche Verena!!!
      24 Stunden Forró... Tag und Nacht...
      Wenn die Parties frühmorgens vorbei sind, geht es in der "Padaria" weiter. Nach und nach kommen die Musiker und spielen für die Übriggeblieben... Bis die abgelöst werden von denen, die schon wieder aufgestanden sind und tanzen möchten...
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Espírito Santo, Espirito Santo, ES, إسبيريتو سانتو, Штат Эспірыту-Санту, Еспирито Санто, কাপিক্সাবা, Estat dEspírito Santo, Espirito-Santo, Espírito Santo osariik, اسپیریتو سانتو, אספיריטו סאנטו, एस्पिरितो सान्तो, エスピリトサント州, ესპირიტუ-სანტუ, 이스피리투산투 주, Civitas Spiritus Sancti, Espirito Santas, Espiritu Santu, एस्पिरितो सांतो, Эспириту-Санту, Espìrito Santo, اسپریتو سانتو, Chuya Ispiritu suyu, Эспириту Санту, รัฐเอสปีรีตูซานตู, Еспіріту-Санту, Espiritu-Santu, 圣埃斯皮里图州

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android