Reset search
Willem KnoopsWillem Knoops
SatelliteEdit route
Je kunt me volgen op mijn Pacific Crest Trail (PCT) wandeltocht door de Verenigde Staten. Ik zal op deze pagina regelmatig een korte update en enkele foto's plaatsen. Read more Netherlands
  • TravelerContinental Divide Trail
    1
    Day 9

    Dag 9, Gila Cliff Dwellings

    May 16 in the United States ⋅ ☀️ 18 °C

    Nog voordat ik goed en wel de slaap uit mijn ogen heb gewreven sta ik alweer kniediep in gila rivier. Dat blijkt het thema te zijn van deze ochtend, paar honderd meter op land en dan weer de rivier door. Nou was ik er al aardig van overtuigd dat ik mijn kindfase nooit helemaal ontgroeid ben maar vanochtend bevestigd dat nog maar eens. Zonder er over na denken elke keer vol de rivier in lopen en met een grote glimlach er aan de andere kant weer uit.

    Tegen het eind van deze sectie is er een natuurlijke hotspring waar ik even ga kijken en niet kan laten om er in te gaan liggen. Niet dat het veel ‘zin’ heeft op een dag die al wat warm aan het worden is.

    Volgende stop is een klein dorpje met een winkeltje wat een populaire stop is voor wandelaars. Tot mijn verbazing zijn er al drie gasten als ik aan kom lopen, beaver, smash en kaboom. Het blijkt best lastig om hier weg te komen, het eten is er warm het drinken koud en ook nog goed gezelschap.

    Op iets van 5km van het winkeltje zijn de Gila Cliff Dwellings die graag wil gaan bekijken. Ik hoor dat het om 4 uur sluit en dat is eigenlijk al een gemiste kans gezien de tijd. Niet veel later loop ik weer aan, met een zakje crispy cheetos (aanrader) om het leed van de weg wandeling te verzachten. Ik check nog snel even online en zie dat de cliff dwellings om 16:30 sluiten. Dat kan ik nog wel halen! Dus ik besluit om er voor te gaan, onderweg begint het ineens enorm te regenen, waar heb ik dat aan verdiend? Nah ja, regenjas uit de tas en verder. Als ik om 16:01 (!) bij de cliff dwellings kom verteld de ranger me dat ze net gesloten zijn, ik kan haar helaas ook niet overhalen om een uitzondering voor me te maken. Ze verteld wel dat er in de buurt nog wat meer bezienswaardigheden zijn, daar ga ik maar langs dan is het toch niet helemaal voor niets geweest. Wel erg jammer dit, ik kan het dus niet laten zien maar ik raad iedereen even aan om de gila cliff dwellings te googlen.

    Na mijn kleine uitstapje zoek ik het pad weer op en het is waanzinnig mooi vandaag. Ik loop over hoog gebied met uitzichten op allerlei hoge kliffen, daal dan af via een kleine kloof met een klein riviertje erin en dezelfde soort massieve rotswanden. Het is moeilijk om ze op de foto te krijgen, ze torenen tientallen meters boven me uit. Erg indrukwekkend. Daarna kom ik weer bij de gila rivier uit en mag ik verder waar ik het vanochtend achter heb gelaten. Rivier in en rivier weer uit.

    Vandaag is een goed voorbeeld waarom ik deze tocht onderneem. Prachtige omgeving en natuur, beetje uitdaging en gelijkgestemde die er net zoveel van genieten.    Read more

    See translation
  • TravelerContinental Divide Trail
    Day 8

    Dag 8, Gila River

    May 15 in the United States ⋅ ☀️ 22 °C

    De dag begint aardig fris, zeg maar gerust koud. Ik twijfel even of ik mijn jas aan moet trekken, ik zie er vanaf want ik zie de zon al door de bomen schijnen.

    Het is vandaag een aardig klim door een rotsachtig landschap. Er is hier duidelijk veel vulkanische activiteit geweest gezien het gesteente en de rotsen. Het loopt voor geen meter, maar ik moet het er maar mee doen he.

    Een paar uurtjes onderweg slaat mijn hart opeens een paar slagen over. Een dikke ratelslang op het midden van het pad en hij is boos, klaar om aan te vallen. Ik ben gelukkig nog op enkele meters afstand. Ik roep naar beaver die een stukje achter me loopt en de enige optie die wij kunnen verzinnen is recht de helling op, door het struikgewas en takken die me in mijn gezicht slaan. Het is een hele onderneming, zwetend en lichtelijk bloedend vind ik weg terug naar het pad. Ik kijk nog even achterom, jep, hij is er nog en ik ben er voorbij 😅. Hoe die het voor elkaar krijgt om precies daar te gaan liggen…

    Beide toch wel aardig geschrokken vervolgen we de klim. Ik vind na een tijdje een mooie plek bij een stroompje om even te lunchen en de ogen dicht te doen. Na een uurtje ontspanning ga ik toch maar weer de dag voortzetten. Wat volgt is een lange afdaling naar de Gila River. Vanaf hier volg ik deze rivier tot ik in het volgende dorpje ben. En als ik volg zeg is dat equivalent aan ‘doorkruis ik die 20x’. Het pad is moeilijk te volgen en ik moet al mijn navigatieskills uit de kast halen. Mijn telefoon in de juiste richting wijzen 😜. Elke keer als ik aan de oever van de Gila kom is toch even dubbelchecken of ik hem hier wel moet oversteken. Na verloop van tijd word ik er toch wat handiger in en loop ik zelfs stukken stroomopwaarts door de rivier. Het niveau van de rivier is gelukkig al wel veel gezakt, van wat ik gehoord heb was het een maand geleden buiknavel diep, bij mij is niet hoger gekomen dan net over mijn knieën. Dit beetje avontuur is precies wat ik even nodig had 👍.

    Ik heb beaver niet meer gezien na mijn lange lunchbreak, grote kans dat ik hem morgen tref in het dorpje. Het lijkt wel of wij de enige twee zijn die de CDT lopen op dit moment. Van wat we gehoord heb is er een aardige groep niet meer ver voor ons, we gaan het zien.

    Ik ga mijn tent opzetten en in slaap vallen zal geen probleem zijn vandaag met het gekabbel van de rivier op de achtergrond, dat is het perfecte slaapliedje voor mij😉.

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerContinental Divide Trail
    Day 7

    Dag 7, Are you heading for Canada?

    May 14 in the United States ⋅ ⛅ 25 °C

    Ik heb een goed nacht achter de rug, hoewel ik nog niet veel buiten heb geslapen deze trip doet een zacht matras me toch goed. Als ik mijn nest uit rol is beaver al weg om wat klusjes te down in het dorp. Ik eet mijn ontbijt in het gezelschap van Julie, ze heeft veel te vertellen over de omgeving en ik ben hongerig naar informatie 😉. Het enige wat ze me verteld heeft waar ik niet zo blij mee ben is dat er blijkbaar nog een flink pak sneeuw gedumpt is in Colorado. Misschien moet ik wat gas terugnemen zodat ik daar zonder al te veel problemen door kan, stof tot nadenken.

    Ik loop rond negenen richting het dorp voor second breakfast, boodschappen en stop bij de outdoorwinkel. Na een paar honderd meter hoor ik iemand roepen ‘are you heading for Canada?’ Waarop ik reageer, yes sir! Hij stelt zich voor als Hans een Zweedse immigrant, ook hij heeft veel te vertellen over de omgeving en ik ben nog steeds een en al oor. Ik vind het altijd leuk dat mensen weten wat je doet en graag even een praatje maken.

    Ik haal een enorme breakfast burrito en loop dan richting de outdoorwinkel. Mijn opblaaskussen is op de naad open gescheurd, een eerder poging om dit te fixen met wat superlijm is mislukt. Dus ik haal maar een nieuwe. Ik haal ook nog een nieuw paar sokken, één van de twee setjes die ik bij is al een aardig eind heen. Waarom ik die in godsnaam meegenomen heb 🧐.

    Volgende stop is de supermarkt om mezelf in leven te kunnen houden de komende dagen. En ik haal nog wat lunch die ik later in het park nuttig.

    Inmiddels 12:30 geworden, tijd om weer wat kilometers te gaan maken. De weg het dorp uit is ook de eerste 10km asfalt, maar om een of andere reden deert het me een stuk minder dan gisteren. Een paar kilometer onderweg hoor ik Beaver achter mij roepen, hij heeft besloten ongeveer dezelfde tijd te vertrekken maar kwam uit een ander deel van het dorp. We lopen veel van de dag samen wat wel fijn is, wat ouwehoeren, oorlogverhalen vertellen en uiteraard lachen.

    Na de wegsectie klimmen we snel het bos in en krijgen hier en daar een keer een fraai uitzicht. Het is allemaal niet spectaculair maar het is zo fijn om van de weg af te zijn en in deels beschutte en rustige omgeving te lopen.

    We maken kamp bij de eerste legitieme rivier die we tot nu toe zijn tegengekomen, het is niet veel maar het is stromend water (fuck yeah). Het is de eerste dag dat we de 20 mijl (jaja ik ben tijdelijk geconverteerd tot het imperiaal systeem) niet gehaald hebben. Maar het voelt goed om even wat minder te doen.

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerContinental Divide Trail
    Day 6

    Dag 6, Silver City

    May 13 in the United States ⋅ ☁️ 24 °C

    Door het ‘gelanterfant’ van gisteren ben ik in een onhandige situatie terechtgekomen. Het volgende dorp, Silver City is iets meer dan 50km verderop. Mijn idee was om ergens rond de 10km voor het dorp kamp te maken en de volgende dag erheen te gaan. Wat ik niet scherp had is dat de laatste 17km van het ‘pad’ verharde weg is, asfalt dus. Weinig kans dat ik daar een kampeerplek ga vinden. Dat laat me dus twee opties, de 34km doen en daar (hopelijk kunnen) kamperen of vandaag het dorp in. Degene die me een beetje kennen weten wel dat er in dit geval voor mij eigenlijk maar één optie is, Silver City here I come.

    Het bos waar ik start transformeert langzaam weer in een vlakte met lagere begroeiing nu er weer afgedaald wordt. Ik kom in een kloof en volg een opgedroogde rivierbedding. Nog steeds erg fraai, vooralsnog niets te klagen.

    Dat begint als ik bij het asfalt kom, de 17km het dorp slopen me fysiek en mentaal. Er is geen beschutting, de zon is fel en het asfalt warm. Ik word nu van twee kanten gegrild wat ook z’n tol eist op mijn voeten. Ik probeer zoveel mogelijk een stukje langs de weg te lopen maar dat is helaas niet overal mogelijk.

    Ik begin me langzaam af te vragen wat ik godsnaam aan het doen ben, dit is FUBAR (saving private ryan), dat is het enige wat in me opkomt.

    Nah goed, ook aan die ellendige weg komt een eind en ik loop richting in hostel/airbnb dat veel wandelaars gebruiken. Niemand aanwezig, hm. Beaver spullen liggen wel op het terras, hij zal iig niet ver weg zijn. Ik pak een stoel, doe mijn schoenen uit en wacht wel even op gezelschap.

    Ik ontmoet de eigenaar, Julie, en het enige wat ze voor me kan betekenen is een matras op de vloer in beaver’s kamer. Hij is akkoord, dus dat is geregeld.

    ‘Downtown’ is 1,5km verderop en ik heb echt geen zin meer om te lopen. Beaver pakt de enige fiets hier en brengt een burger voor me mee terug, ondertussen kan ik even in de douche en de was doen.

    Morgenochtend eerst even het dorp in, ik heb nieuwe sokken nodig en mijn (opblaas)kussen is stuk. Daarna kijken we wel weer verder.

    Oh btw, voor de (flauwe) filmliefhebbers, Rat Race is een race richting Silver City, ik vind het cool iig 😜.

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerContinental Divide Trail
    Day 5

    Dag 5, I am legend

    May 12 in the United States ⋅ ☀️ 14 °C

    Geen wekker vandaag, gisteren heb ik het later moeten maken dan ik gewild had, dus lekker uitslapen. Het is nog steeds een vakantie 😉. 7:15 heb ik alles weer ingepakt, ik moet enkel nog wat water halen. Wat me nu opvalt is dat de koeienstront er letterlijk in drijft, dat heb ik gisteren niet opgemerkt 🤔. Nou, we gaan erachter komen hoe goed mijn filter werkt.

    Met tegenzin haal ik nog enkele liters water uit het meertje, beter dit dan geen water…

    Na 5km kom ik bij een zandweg uit waar een watercache is met nog zeker 40L water. Hoe heb ik dat gisteren kunnen missen op mijn kaart 🤦‍♂️. Maar goed, gisteren de 5km extra moeten doen was ook geen pretje geweest. Ik dump mijn koeienstrontwater en vul mijn flessen met lekker fris water. En als kers op de taart is er ook trail magic in de vorm van blikjes frisdrank, nou dat gaat er wel in 😋.

    Voor de rest van de dag is de watersituatie beheersbaar, ik moet dan wel af en toe 3,5L meesjouwen maar verder geen problemen. 3,5L is niet extreem, maar als je beseft dat mijn tas zonder eten en drinken rond de 5kg weegt is het dus zeker wel merkbaar.

    Ik heb de woestijn nu even achter me gelaten en ik mag daadwerkelijk wat gaan klimmen, het terrein is wat heuvelachtig en transformeert langzaam in een bos. Gila National Forest. Ik ben helemaal in mijn hum vandaag, de temperatuur is wat lager omdat we aardig wat hoger zijn, de zon is nog wel fel, maar het bos biedt beschutting en het is een prachtig omgeving. Ik neem meer pauzes dan gebruikelijk en leun af en toe tegen een boom aan om er extra van te kunnen genieten. Opmerkelijk hier is dat de boomgrens omgekeerd is, vanaf een bepaalde hoogte beginnen ze blijkbaar te groeien, moedertje natuur 🧐😜.

    Door mijn late start en de hoeveelheid stops kom ik niet zover vandaag, daar lijken mijn benen en voeten geen enkel probleem mee te hebben. Ze moeten nog steeds wat wennen aan de omslag in levenstijl.

    Ik ben vandaag geen ander persoon tegengekomen, ik lijk Will Smith wel, die als enige (of een van de weinige) de apocalyps heeft overleefd. Het is Gila en ik vandaag, we maken een goed team 😉. Morgen kom ik de buurt van een stad, kijken of daar nog levende zielen te bekennen zijn, het zal me benieuwen.    Read more

    See translation
  • TravelerContinental Divide Trail
    Day 4

    Dag 4, Drooglegging

    May 11 in the United States ⋅ 🌬 18 °C

    Checkout is om 11:00 en ik totaal geen behoefte om eerder uit bed te komen, afgezien van een snel ontbijtje dan. Om 10:30 spring ik snel even in de douche en pak daarna mijn spulletjes weer in.

    Ik loop het dorp in en kom een drietal wandelaars tegen die ik gisteren heb ontmoet, zij zijn net aangekomen en willen zich zsm op gaan frissen. Bij een tacotruck zie ik beaver, die nog even een lunch scoort en dan weer aanloopt. Ik doe hetzelfde maar ik moet ook nog even boodschappen doen, ik zal dus wel heel de dag net achter hem lopen.

    De watersituatie vanuit Lordsburg is niet makkelijk, de meest betrouwbare info die ik is dat er op iets van 20km pas water is. Het is weer aardig warm dus voor de zekerheid neem ik 4 liter mee.

    Het is een erg monotone, zeg maar saaie omgeving waar ik me doorheen beweeg. In de verte liggen wat bergen waar ik op af lijk te gaan, ik kan niet wachten.

    Na ongeveer 8km kom ik een waterreservoir voor koeien tegen die niet op kaart staat. Blijkt dat ik niet meer op het juiste pad, kak. Maar het water ziet er goed uit, ik heb nog 2,5 liter dus ik vul niet aan, waar ik een paar uur later enorm spijt van ga krijgen!

    Als het pad eenmaal een beetje de bergen begint te bereiken komen ook de waterpunten ‘in zicht’, de eerste twee zijn droog, daar ging ik al vanuit. Maar de derde ook! Fuck!

    Hier moet ik even rustig voor gaan zitten, ik heb nog 1 liter over, dus ik heb gelukkig opties. Noordwaarts is de eerst gegarandeerde bron op 18km, met mogelijk een meertje op 6,5km. Of ik kan de iets van 12km teruglopen. Teruglopen zie ik niet zitten, maar 18km ga ik niet halen met 1L… Ik denk eraan om kamp te maken en dan heel vroeg, voordat de zon het helemaal onmogelijk de 18km te doen. Maar dat betekent geen avondeten, of ja, ik zou het moeten doen met enkele repen en ook nog een nacht doorkomen met bijna geen water. Ik besluit om naar het meertje te lopen en als daar geen water is de rest in de ochtend te doen.

    Het pad daarheen is waarschijnlijk het mooiste wat ik tot nu toe gehad heb, maar ik heb maar één ding aan mijn hoofd nu. Toch nog een korte onderbreking om even snel een bergje op te rennen om een 360 graden uitzicht mee te pakken (ik ben nou eenmaal een sucker voor een goed uitzicht, ook in deze penibele situatie).

    Vanaf de hoogte waar ik nu ben zie ik het meertje, ik bedank god op mijn blote knieën en gooi een halve liter water naar binnen, dat valt goed. Ik ren letterlijk de berg af richting het water. Het meertje is gevuld met algen en insecten maar ik heb nog nooit zoiets moois gezien 😉.

    Ik maak maar kamp bij het meertje, het begint al laat te worden. Ik heb beaver niet meer gezien, wat ik opvallend vind, ik hoop dat hij op tijd water heeft gevonden. Ik zie hem vast binnenkort weer.

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerContinental Divide Trail
    Day 3

    Dag 3, terug in Lordsburg

    May 10 in the United States ⋅ ☀️ 29 °C

    Omdat ik gisteren verder gegaan ben dan gepland, ben ik nu op net wat minder dan 50km van Lordsburg, dus het is bijna zonde om er niet direct heen te gaan. Daarbij ben ik al toe aan een douche, onvoorstelbaar hoe snel je vies word in een hete, droge zanderige omgeving.

    Ongeveer dezelfde tijd als de voorgaande dag ben ik klaar om weer te vertrekken, met als doel voor vandaag dus Lordsburg. De eerste uurtjes zijn erg aangenaam, er hangen wat wolken voor de zon waardoor de temperatuur relatief laag blijft. Maar nog ruim voor lunchtijd verdampen de wolken en word het warm, of zeg maar rustig heet.

    De CDT hier is nog steeds erg vlak dus een mooi tempo handhaven is niet moeilijk. Ik maak de noodzakelijke stops om water aan te vullen als dat mogelijk is en de enkele schaarse keer dat er een boom staat duik ik er even onder om aan de zon te ontsnappen.

    Gelukkig is mijn verkoudheid inmiddels wat op de weg terug, met de droge lucht hier is het geen pretje om zoveel snot te produceren. Het droogt vrijwel meteen op waardoor mijn neus verstopt raakt, wat ik dan telkens weer kan ‘opruimen’ als ik een beetje normaal wil kunnen ademhalen (ja smerig karweitje, maar jullie hoeven het niet te doen 😜) .

    Tegen vijven ben ik weer terug in Lordsburg. Hier heb ik drie dagen geleden 100+ dollar betaald voor een shuttle die me naar de grens bracht zodat ik door dit onherbergzame terrein terug kon lopen, het gevoel dat hier iets niet klopt bekruipt me 🤔😉.

    Ik regel een motel kamer en ga direct in de douche/bad. Gvd, wat stroomt er een vuil van me af. Opgefrist ga ik even op bed liggen om daarna wat te gaan eten. Ik heb afgelopen dagen wat te veel gedaan merk ik nu, mijn voeten voelen enigszins pijnlijk aan nu. Hopelijk trekt dat wat bij morgen, wat maar een korte dag word. Eerst nog weer wat aansterken.

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerContinental Divide Trail
    Day 2

    Dag 2, Mojo

    May 9 in the United States ⋅ 🌬 27 °C

    Ik wil vroeg van start vandaag, een paar kilometers maken voordat het erg warm wordt. 5:00 uur de wekker, 5:30 de rugzak weer op mijn rug. Het is nog donker wat ik niet verwacht had, met mijn hoofdlampje op mijn hoofd baan ik me een weg door de woestijn. Het is lastig het pad te volgen, maar dat doet er ook niet echt toe. Het is een lang uitgestrekte open vlakte met lage begroeiing, dus zolang ik een soort van noordelijke richting aan houd komt het wel goed. Wat vervelend is, is dat alles wat er groeit me wil prikken, steken, krassen of anderzijds verwonden, beetje opletten is wel nodig.

    De dag vliegt voorbij, het is allemaal vrij vlak wel vaak rotsachtig maar ik kan een aardig tempo aanhouden. Ik maak enkele stops als ik wat schaduw vind (even uit de zon 🥵), of bij de enkele schaarse plekken waar wat water te halen is.

    Het word nog even spannend als ik een zooitje koeien passeer waarvan er in ieder geval twee stieren zijn die mij nauwlettend in de gaten houden. Maar zij hebben gelukkig ook geen zin in een confrontatie 😅

    Rond de klok van drieen, bij een watertank waar we even gestopt zijn, zeg ik voorlopig gedag tegen beaver. Hij heeft grotere plannen dan ik voor vandaag, ik heb niet de energie om hem te kunnen volgen, mijn lichaam moet nog even wennen aan dit ‘fysieke geweld’. Maw, nog even mijn mojo vinden. Daarover gesproken, ik ben nog zoekende naar mijn trail ritme, vanochtend was ik mijn tent op aan het ruimen met nog spullen erin, ik heb een waterfles ergens achtergelaten die gelukkig geretourneerd is door beaver en het inschatten wat ik aan water nodig heb is nog niet ‘on point’, waardoor ik standaard ongeveer een liter te veel bij heb (maar ja, better safe then sorry).

    Na mijn pauze vervolg ik de route, zonder echt een plan voor de rest van de dag. Ik heb voldoende water bij om de nacht door te komen. Niet gedacht/gehoopt dat ik nog bijna 10km moest lopen voordat ik een beetje geschikte kampeerplek heb gevonden.

    Excuses ik blijf maar typen, ik moet ook iets doen om de avond door te komen nu ik alleen kampeer 😜.

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerContinental Divide Trail
    Day 1

    Dag 1, Valse start

    May 8 in the United States ⋅ 🌬 23 °C

    Een kleine twee jaar geleden liep ik Canada binnen, aan het einde van mijn PCT tocht, gepaard met een mix van gevoelens. Vooral voldoening, enigszins euforisch en toch wel wat neerslachtig omdat zoiets moois ten einde was. Maar het had me ook (mentaal) gesloopt, ik miste dagelijks comfort, een toilet, een douche, een bed, een koekast, geen zorgen meer maken over eten en drinken, niet meer te warm of juist te koud. Alles wat ons leven zo makkelijk heeft gemaakt. Ik was dan ook wel even klaar met (lange) wandeltochten, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan een binnen enkele weken nadat ik weer gewend was aan alle comfort van het dagelijks leven ging ik stiekem toch alweer op zoek naar de volgende tocht.

    En nu bevind ik me voor de tweede maal op de grens van Mexico en Canada. Duizenden kilometers onbekend terrein liggen wederom voor mij, door enkele van de mooiste gebieden die Amerika rijk is. Het enige wat ik hoef te doen de komende maanden is de ene voet voor de ander en al het moois in me opnemen, het word wederom een zware tocht, maar een waar ik enorm veel zin in heb!

    Enkele dagen voor vertrek ben ik overvallen door een lichte verkoudheid die ik nu nog bij me draag, met een hoofd vol snot en een schorre keel start ik de CDT. Het voelt als een valse start, ik moet het vandaag doen met enkel halve longinhoud. Gelukkig is het begin van de CDT vrij vlak en komt het nog niet aan op uithoudingsvermogen. Ik start de dag alleen maar het duurt niet lang of we lopen met z’n drieën, beaver, hot wheels en mijzelf. Beide hebben al aardig wat mijlen (jep, Amerikanen) in de benen en dat maakt voor aardig wat gesprekstof. Ik loop vaak graag alleen, maar dit is wel fijn voor nu, het landschap is nog niet zo enerverend, het is warm maar de wind zorgt voor wat afkoeling en het is vaak zoeken naar het pad. Dus een beetje ouwehoeren brengt wat afleiding 😊.

    Ik eindig de dag met beaver, hot wheels is al wat eerder afgehaakt. Met iets meer dan 40km is het een zwaardere dag geworden dan ik had gedacht, mijn lichaam moet duidelijk nog even wennen aan het nieuwe leven. Ik geef het twee dagen, dan moet er toch wel wat meer inzitten 😜.

    👋👋    Read more

    See translation
  • TravelerPacific Crest Trail
    1
    Day 107

    Dank jullie wel!

    August 10, 2022 in the United States ⋅ ⛅ 21 °C

    Wat voor mij enkel begon als een simpele manier om jullie een manier te geven om mij te volgen op de PCT is voor mij uitgegroeid tot een soort van dagboek. Dat was nooit mijn intentie, maar ik ben ontzettend blij dat het dit is geworden.

    Ik heb me (bijna) elke avond geforceerd om een korte samenvatting van de dag te schrijven ook als ik laat in kamp was en niets liever wilde dan gaan slapen. Ik wilde de juiste emotie bij de dag vastleggen, voor als ik zelf dit alles nog eens terug lees. Zodat ik me weer in die dag kan verplaatsen.

    Ik hoop dat ik jullie op een leuke manier op deze waanzinnige tocht heb mee kunnen nemen. En misschien wel heb kunnen inspireren, alles is mogelijk als je het maar graag genoeg wilt 😉.

    Ik wil jullie bedanken voor het volgen van mijn reis en voor de berichtjes die jullie gestuurd hebben. Ik heb ze allemaal gezien en gewaardeerd.

    👋👋    Read more

    See translation

Join us:

FindPenguins for iOSFindPenguins for Android

  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice
  • English