Peru
Mollepata

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Travelers at this place
    • Day 85

      Salkantay 2.0

      November 9, 2019 in Peru ⋅ ☁️ 6 °C

      Um 4:30 ist am zweiten Tag die Nacht zu Ende. Zu kurz war sie nicht, wir hatten fast 8 Stunden schlaf...nur so kalt, dass ich in meinem Schlafsack nur Dank Mütze, Fließpulli und Jacke überlebt habe :-).

      Langsam schälen sich alle aus ihren kleinen Hütten, mehr als eine kleine Katzenwäsche mit kaltem Wasser ist nicht drin, ist aber völlig ausreichend.
      Irgendwer übergibt sich auf dem Klo und das wird nicht das letzte mal an diesem Tag sein, dass die Höhenkrankheit ihr unschönes Gesicht zeigt...zumindest bei dem einen oder anderen.

      Wir stehen also nach dem Frühstück, um 5:30 bereit zum Abmarsch um unseren Guide herum. Er erläutert uns den Ablauf des härtesten Tages der Tour, teilt noch einige Cocablätter aus und erzählt uns beiläufig, dass die 2. von den heutigen 4 Etappen liebevoll "Gringo Killer" genannt wird.
      Im gleichen Moment tut mir der arme Tropf leid, den ich heute morgen nur den Porzellangott habe anbeten hören....TOI TOI TOI!

      Wir schrauben uns langsam den Pass hoch während der Sonnenaufgang die ersten Bergspitzen in leuchtendes Orange taucht. Der erste Teil ist erstaunlich einfach und dann ist der "Gringokiller" doch nicht so schlimm wie gedacht, es geht "nur" etwas über eine Stunde steil bergauf.....bis auf der ungewöhnlich harte Pochen meines Herzens und den immer häufig werdenden Pausen ist alles normal und trotzdem sehr anstrengend.
      Zugegeben gedanklich klopfe ich mir schon das eine oder andere Mal selbst auf die Schulter....#tschakaaaaaaaa

      Je höher es geht...desto weniger wird geredet. Jeder läuft so gut er kann stoisch mit kleinen Schritten den Pass hoch.
      Das Wetter ist fantastisch an diesem Tag, es ist klar, der Salkantay zeigt sich schneebehangen aber irgendwie unbeeindruckt von unseren Mühen.
      Immer wieder gibt der Berg laute knackende Geräusche von sich. Das Eis bricht in regelmäßiger Abständen von den Hängen und dem Getöse nach sind es jedes Mal zig Tonnen von Eis und Schnee die den Berg runter krachen!

      Nach etwas mehr als 4 Stunden bergauf, sind wir am höchsten Punkt angelangt auf 4630 Meter. Der Wind bläst hier unerbittlich und ich habe mittlerweile Fließpulli, Jacke, Regenjacke, Mütze und Handschuhe angezogen.
      Wir sind viel näher am Salkantay und er wirkt von hier oben noch mächtiger und imposanter, wer da wohl schon ganz oben war???.....

      Wir machen eine kleine Pause und beginnen unseren Abstieg. Es geht so schnell bergab, dass es etwas unwirklich wirkt nach 2 Stunden im Jungel zu sein um bei 30 Grad zu schwitzen. Etwas tut es mir leid, dass wir das schöne Bergpanorama so schnell verlassen haben, ich wäre gerne noch ein bisschen in den Bergen geblieben.

      Wir erreichen unser Camp pünktlich als es anfängt zu regnen, schnell noch heiße Dusche (Temperatur ähnlich dem Fluss nebenan), Abendessen und ab ins Bett...
      Morgen auf ein Neues!!!
      Read more

    • Day 21

      Laguna Humantay

      January 25, 2020 in Peru ⋅ 🌧 6 °C

      La Sveglia suona alle 3.50, molto presto.. troppo presto! Ero anche un po’ titubante se ci sarebbero mai venuti a prendere, abbiamo veramente pagato poco. Colazione, pranzo, ingresso, e le due guide tutto per 15 euro!! Vabbè speriamo in bene!

      Peró alle 4.15 ricevo la chiamata di uscire che erano fuori ad aspettarci! Ottimo, questo è già un buon segnale!
      Da lì si parte a raccogliere tutti.. mi avevano detto che non saremmo stati più di 15!! Se.. eravamo circa 30!
      Poi due ore di strada, noi tutti dormendo ovviamente, per raggiungere un paesino in mezzo al nulla dove faremo colazione! Pane con marmellata, frittata, caffè, te! Niente male nemmeno questo!
      Risaliamo sul bus, 1.30 di bus sulla strada sterrata.. ecco non so come facciamo ad essere ancora vivi,in alcuni punti il bus non ci stava nella strada perché c’erano pezzi franati!!

      Arriviamo all’inizio della camminata siamo a 3.800 e dobbiamo salire fino ai 4200! Il primo 30% della strada è quasi in pianura, molto fattibile! Iniziamo a camminare non conscia a cosa stavo andando incontro! Arriviamo all’inizio della salita, non ho tenuto molto conto del mio poco allenamento e.. dei 3800 metri! dopo 5 minuti ho iniziato ad ansimare come pochi, ho creduto di non farcela a salire! Però oh.. c’erano i cavalli al massimo! Ma sono arrivata a metà e poi è andata meglio.. solo che sta salita non finiva più! Sono Proprio in uno stato pietoso.. mi sono resa conto che forse dovrei tornare a fare un po’ di sport anche qua!

      Arriviamo su, e vabbè!! Le foto parlano da sole, una cosa spettacolare! Peccato per la gente! Che era tanta ma si poteva stare comunque in pace!
      L’acqua è così azzurra perché l’acqua arriva direttamente dal ghiacciaio Humantay sopra, ed è ricca di minerali e batteri! Ne avevo visto uno molto simile in Cile!
      È infatti vietato toccare l’acqua perché si può contaminare!

      Tempo di fare foto e scendiamo giù! La discesa (io che odio le discese) è stata nettamente più bella è tranquilla!!

      Inizia a grandinare a pochi minuti dal parcheggio, che culo! Per il resto del tempo abbiamo avuto sole/nuvole! È stato veramente divino!

      Alle 13.30 risaliamo in bus, scendiamo per 1.30 sempre per quel bellissimo sterrato e facciamo un pranzo peruano! Buono dai.. ma la cosa migliore è stata decisamente la birra! 😬
      Ora siamo in pullman di ritorno verso cusco, ci beviamo una birra in piazza e poi dirette a letto! Che domani altra gita alle montagne 7 colori!

      🇵🇪
      Read more

    • Day 129

      Cuzc'o repos et départ du Salkantay (J1)

      June 15, 2023 in Peru ⋅ ☀️ 4 °C

      Par Arzhêl,

      La parade du matin nous appelle, et je me lève tôt pour y aller, cette nuit a été réparatrice sauf pour Leo qui est un peu malade d'une trop grande confiance dans l'eau du robinet. Il y a d'incroyables costumes, des danses sophistiquées mais la musique est toujours aussi étonnante. En tout cas heureusement que les péruviens sont petits, on voit tout facilement. J'en profite pour appeler ma grand-mère qui va super bien mais nous serons interrompus rapidement par son voisin Franck, merci Franck ! Je me balade ensuite jusqu'au marché artisanal de Cusco mais j'en croise encore tellement sur le chemin qu'on m'aura alpagué avant que j'y parvienne. On n'en peut plus de porter les mêmes vêtements depuis si longtemps !
      En chemin pour rejoindre Maël, je tombe par hasard sur le marché San Pedro qui deviendra de part ses atouts (ses jugos con leche quoi) notre point de rendez-vous. Sur les conseils de Pol (l'ami de Uros) on cherche un met raffiné et doux qui réveillera nos papilles, du cochon d'inde à la broche, dit Cuyes (attention à la prononciation qui feront rire les plus immatures). Spoiler, on n'en trouvera pas aujourd'hui, enfin pas cuit. C'est par contre le festival de la viande crue, ils vendent sur les étals des demi-têtes de vaches, des têtes de moutons, des pâtes, l'odeur est insoutenable et le rayon poisson est une accalmie olfactive dont on apprend à profiter. On surnommera ce couloir l'allée de la mort, vous comprenez pourquoi. Et quand il y en a plus, il y en a encore, le quartier entier est un mercado, il y en a même un deuxième à un quadra de San Pedro avec tout autant de viande à l'odeur si particulière.
      Sur le retour, un marché artisanal (encore?!) nous intrigue et une gentille dame trouve les mots justes pour nous facturer deux bonnets en alpagas très joli. Personne n'aura notre style en France (ici c'est moins sur). Ils sont même tellement jolis qu'ensuite la voisine retourne nos couvre-chefs dans tous les sens pour les copier plus tard.

      On retrouve nos frenchies à l'hostel le soir qui reviennent du Machu Picchu pour une soirée ping pong/beer pong/billard où chaque match se joue dans un mouchoir de poche mais on se couche tôt car c'est trek demain !

      Le lendemain cest le départ pour le trek du Salkantay, 5 jours jusqu'au Machu Picchu, on déleste nos sacs de tout item inutile, on ne prend que le strict minimum. On passe faire nos courses au marché, on craque pour des churros fourrés au duce de leche (vraiment hyper super bon) et on prend le collectivo qui nous emmène le long d'une jolie route jusqu'à Mollepata. De ce point, un taxi qui aura su marchander moins avant son homologue pourtant arrivé premier nous permet de monter à Sorraypampa le long d'une jolie piste. Ce premier jour est consacré à un aller-retour au lac Humantay. Perché à 4100, on l'atteint en sueur mais ça vaut la peine. Le lac est d'un bleu superbe au pied d'une montagne recouverte d'une glacier qu'on s'imagine à escalader. C'est la Patagonie ! De l'autre côté on peut admirer la vallée par laquelle on est arrivée, quelle vue déjà !
      On redescend au milieu d'une horde de chevaux broutant paisiblement, juste récompense d'une dure journée à porter tout ces flemmards de visiteurs. Reposez vous bien, gaufrette et pissenlit ! Sur leur exemple, on se couche tôt (encore?!) car le petit dej est à 5h30. La tenante n'a pas l'air d'avoir compris que nous on randonne super vite ! Rapide, nous sommes rapide.. En tout cas on la remercie chaudement pour les bouilloires qu'on s'empresse de glisser sous nos t-shirts.
      Read more

    • Day 100

      Salkantay Jour 1 : Laguna Humantay

      June 1, 2023 in Peru ⋅ ☀️ 9 °C

      Ce matin c'est le grand : c'est le départ du trek du salkantay qui nous amènera au Machu Picchu. On se réveille donc à 7h pour partir le plus rapidement possible mais encore une fois, le petit-déjeuner tarde à être servi par l'hostal.
      Dès qu'on est prêt, guidés par Louis, on se rend au collectivo qui nous mènera au départ du trek. On en a pour environ 3h.

      Après un premier arrêt à une barrière où on attend une trentaine de minutes pendant lesquelles on joue notamment au ninja (on fait un cercle et tour à tour on doit essayer de taper dans les mains des personnes à côté de nous), on reprend la voiture pour arriver à Mollepata. L'arrêt ici est bref car on y passe uniquement pour s'enregistrer et payer les droits du trek (20 sols/personnes). On recroise aussi des français qu'on avait vu au Potosi en Bolivie qui font eux-aussi le trek. On devrait donc partager quelques moments avec eux pendant ces 5 jours.

      Ensuite, le collectivo nous arrête à notre destination finale : Soraypampa. On quitte le parking et on marche 15 minutes pour aller là où sont les hostal et après on se lance à la recherche de places de camping où poser la tente. On arrive à trouver un endroit où on dormira bien au sec avec nos tentes puis, ayant faim, on mange nos sandwichs, avant d'entamer un petit repos.
      Après manger, libre de nos sacs, on va au lac Humantay Ccocha qui est perché à 300m au-dessus de nos têtes, ça tape pas mal sur les jambes et le cardio cette reprise de trek. Après avoir admiré ce lac dominé par les montagnes et un glacier, ce qui nous rappelle grandement la Patagonie, on décide de monter encore un peu pour se rendre sur des petites crêtes qui longent le lac et qui nous offrent une super vue sur la vallée derrière nous, le lac, le glacier et les montagnes autours.

      On redescend ensuite au campement. De là, les filles, qui étaient descendus avant, nous font un spectacle pour fêter nos 1 mois de voyage ensemble. C'est très amusant, très esthétique et réalisé avec beaucoup de grâce. S'en suit d'autres activités folles de mimes, chorales et autres fantaisies avec en toile de fond, derrière nous la montagne Humantay et son pic à plus de 5500 mètres, qui s'habille aux couleurs du couché de soleil. C'est beau et ce moment permet de rigoler et de nous réchauffer car la nuit s'annonce, et le froid aussi.

      On part ensuite dans la salle commune pour manger et en attendant le repas, qui sera servi à 18h30 (c'est un autre rythme) on joue aux cartes.
      Une fois la bonne plâtrée de pâtes et la soupe avalé, c'est direction le lit ou plutôt la tente. Ça fait longtemps qu'on a pas dormi dedans, c'est bien aussi de se remettre aux treks. Par contre, point négatif, Louis a son matelas percé, il risque donc de passer une mauvaise nuit.
      En plus, demain, c'est réveil 5h et on a une belle journée : 20 km, 800 de D+ avec un passage à 4650m puis 1800 de D-. Il faudra donc être en forme.
      Read more

    • Day 77

      Trek du Slakantay J-1

      May 28, 2024 in Peru ⋅ ☁️ 14 °C

      Encore une fois réveil à 4h30 pour partir pour le trek du Salkantay. Le but : marcher 4 jours pour rejoindre le Macchu Picchu. Pour pas m’embêter à enchaîner les collectivos j’ai réservé uniquement le transport dans un tour qui va à la laguna Humantay, départ du trek. C’est assez loin donc on commence par deux heures de bus qui me permettent de finir ma nuit avant d’arriver au restaurant pour prendre le petit déjeuner. Comme à chaque fois avec les tours c’est buffet à volonté donc je me fais plaisir, en prévision des 4 jours intenses qui arrivent. Après une autre heure de bus on arrive en bas de la laguna, je lâche donc le groupe et je commence l’ascension. C’est assez escarpé, on monte environ 400 mètres sur 3 kilomètres, surtout que j’ai mon gros sac avec moi contrairement à toutes les personnes qui font le tour à la journée. Au final ça se passe bien je monte même un peu plus rapidement que prévu. Arrivé en haut je me pose car c’est quand même éprouvant et je prend du temps pour faire quelques photos. Après une grosse demi-heure, je redescend car y’a plus rien à voir. Arrivé en bas au lieu de retourner au bus donc je continue mon chemin sur le trek du Salkantay. Après environ une heure et demi et encore 400 mètres de dénivelé j’arrive devant un endroit pour camper. Je demande à une locale si c’est possible de camper plus haut car il est tôt et je peux encore marcher pour raccourcir la journée de demain. Elle me répond que c’est pas vraiment une bonne idée car je risque d’avoir très froid. Je décide de l’écouter et on verra plus tard que j’ai bien fait. Je plante donc ma tente ici, à 4200m d’altitude, il est environ 13h. Après avoir mangé un bout je vais faire une sieste car le réveil n’a pas encore été digéré. Je me réveille après trois heures d’un sommeil bien réparateur et nécessaire. Je lis un peu avant de me faire à manger et de profiter du magnifique ciel étoilé malgré le froid mordant. C’est là que je dis que j’ai bien fait d’écouter les conseils de la femme, déjà ici je sens plus mes doigts de pieds alors 400 mètres plus haut j’imagine même pas. Je pars me coucher de bonne heure parce que de toute façon on voit plus rien et demain encore il faut se lever tôt pour attaquer une longue journée de marche.Read more

    • Day 32

      Salkantay Trek dag 1

      August 5, 2024 in Peru ⋅ ☁️ 5 °C

      Onze wekker ging vandaag onmenselijk vroeg, om 04:00. We werden met een busje naar het bedrijf van de hike gebracht vanuit waar we zouden vertrekken naar het beginpunt van de trek. We gingen in een busje samen met de 13 andere mensen uit onze groep. Het was een rit van ongeveer drie uur maar we maakten een stop voor ontbijt. Het zat erg vol bij de ontbijt plek omdat er in totaal vier groepen de hike gingen doen. We reden verder en kwamen aan bij het begin. Onze duffelbags werden verder vervoerd door paarden en muilezels. We maakte kennis met onze gids Julio, een hele grappige en aardige gast gast die veel interessante dingen te vertellen heeft over Peru en de omgeving. De wandeling begon met een zware klim omhoog van ongeveer twee uur waarna we uitkwamen bij het Humantay Lake. Het zou een super helderblauw meer moeten zijn, maar wij hadden slecht weer dus waren niet heel erg onder de indruk. We liep nog een uur of 2 naar beneden en toen kwamen we bij ons eerste camp aan, waar we eerst met zn alle lunchde. Hierna was het tijd voor een dutje in het hutje. Om 6 uur was het happy hour! Maar met thee, koffie en popcorn. Ook leuk. We kaarten wat met onze medehikers Blake, Veronick en Ronan. Een Nieuw-zeelander, een Canadees en een franstalige Belg. We kregen avondeten en gingen daarna alweer naar bed, want morgen gaat de wekker om 5.Read more

    • Day 108–110

      Salkantay Trek Tag 1 & 2: Humantay

      September 19, 2024 in Peru ⋅ ☁️ 9 °C

      Lange überlegten wir uns ob wir den Weg zum Machu Picchu geführt in Angriff nehmen wollten oder selbstorganisiert.
      Um es vorwegzunehmen, wir entschlossen uns ohne Guide und Tour zu gehen was sich hinterher als goldrichtig herausstellte 🥰

      Also von vorne, in unserem vorherigen Post ging es um den Rainbow Mountain und mit der selben Agentur buchten wir letztlich den Transport zum Startpunkt des Salkantay-Treks. Super easy, da die meisten Agenturen wirklich jeeeeden Tag dorthin fahren um unter anderem Tagestouristen zum Lake Humantay zu bringen.

      Wir entschieden uns für die „echte“ Variante, was bedeutete, dass wir noch ein Stück früher ausstiegen (in Callacancha) um die 6km nach Soraypampa zu wandern. Das war ein relativ einfaches Stückchen mit einem kurzen Anstieg auf 3800m und dann immer entlang an dem vor Jahren angelegten Bach der Inkas.

      In Soraypampa angekommen fanden wir unsere Unterkunft ohne Probleme, da es halt auch einfach nicht allzuviel dort gibt 😅
      Von dort aus konnten wir auf den Berghang blicken der zum Lake Humantay hinaufführte.
      Massen an Menschen, wie kleine Ameisen liefen herunter und hinauf. Zwischendrin noch Esel und Pferde, welche die weniger begabten Wanderer hochtrugen 🥸
      Wir entschieden noch etwas abzuwarten, da die Tagestouren gegen Mittag alle wieder abfahren. Wir gingen schlussendlich zwei Stunden später los.

      Wie es das Schicksal wollte, fing es genau dann an zu regnen, na klasse 🥹
      Naja für was gibt’s denn Regenjacken 😎

      Der Anstieg war doch garnicht mal so einfach wie es von unten aussah. Dennoch waren wir nach knapp einer Stunde steilen Anstiegs an der Lagune. Noch leicht Nebelverhangen standen wir dort und machten Bilder, welche auf ihre ganz eigene Art und Weise spektakulär ausschauen. Passend als wir schon wieder fast unten waren hörte der Regen auf und die Wolken lichteten sich. Kurz überlegten wir nochmal aufzusteigen, das war dann aber doch zu viel des Guten.
      Als der Nebel sich lichtete, hatten wir auch von unten doch noch einen wunderschönen Blick auf den Berg Humantay mit seinem schneebedeckten Gipfel.
      Zum Abendessen gabs in der Unterkunft etwas komplett unerwartetes. Veganes Soja mit Reis und Gemüse - was seeeehr lecker war 😍 beim Abendessen quatschten wir noch mit den anderen Reisenden und lernten viele Leute kennen, welche uns die Tage begleiten sollten. Vor allem waren da die beiden Engländer Rosie und Mike, welche nun in Australien leben und aktuell etwas Südamerika erkunden. Gegen 20:00Uhr gingen wir dann auch schon ins Bett, denn der kommende Tag sollte der Härteste des kompletten Treks sein & werden 😉

      Tag zwei brach also an und der Wecker klingelte um 5:15. Clever wie wir in unserem 10er Schlafsaal waren beschlossen wir am Abend zuvor nur einen Wecker zu stellen damit nicht alle Handys durcheinander klingeln.
      Mit Rosie&Mike sowie dem slowenischen Pärchen Ziga&Zarja ging’s dann zum Frühstück.

      Gegen 6:15Uhr brachen wir alle auf um den Pass auf 4630m zu erklimmen und die 20 Kilometer zu meistern. Knappe zwei Stunden später waren wir auf dem Pass angekommen und das Wetter zeigte sich und die umliegenden Berge in seiner kompletten Pracht. Ab diesem Punkt ging es dann mehr oder weniger nurnoch Talabwärt. Gegen 11:45 erreichten wir dann als die Ersten (wobei unser slowenisches Pärchen keine 5 Minuten nach uns ankam) unsere nächste Unterkunft. Der Besitzer gab uns gleich unser Zimmer und wir konnte entspannen, eine Dusche (lauwarm 🫣) nehmen und noch kurz etwas snacken.
      Abends gabs dann noch ein kleines Abendessen und wir gingen wieder bei Zeiten ins Bett um am nächsten Tag fit und ausgeruht zu starten!
      Read more

    • Day 17

      J-16/17 Laguna Humantay

      October 26, 2024 in Peru ⋅ ☁️ 12 °C

      Vendredi, journée tranquille pour se reposer un peu des excursions. Grasse mat et de mon côté, visite du musée d'art précolombien.

      Samedi, excursion pour voir le laguna Humantay. Départ 5h pour 3h de bus jusqu'au début de la rando pour accéder au lagune à 4250 m d'altitude.
      Environ 1h15 de marche pour monter mais assez raide donc quand même difficile. Encore une fois, je suis abandonnée par Océ qui prefère monter à cheval... 😂
      Très fière d'être arrivée en haut et pour une vue magnifique ! On a fait notre séance photo, puis notre guide nous a expliqué des choses sur le lagune et son histoire. Avec en bonus une tradition péruvienne pour faire une prière à la terre avec en offrande des feuilles de coca, que l'on place ensuite sous une pile de pierres. 🍃

      Fin de la journée, restaurant local pour goûter de la viande d'alpaca pour la 1ere fois. Pas très fort en goût mais un peu de mâche. On a eu droit à un feu d'artifice sur la place principale pour célébrer le fondateur de la place. 🎆
      Read more

    • Day 37

      Salkantay Trek zu Machu Picchu

      October 23, 2024 in Peru ⋅ 🌩️ 8 °C

      Wir haben eine viertägige Wanderung zum Machu Picchu unternommen. Da man den Inka Trail nur in einer geführten Gruppe unternehmen kann, haben wir uns für den ebenso schönen Salkantay Trek entschieden.
      Die Wanderung war sehr schön, total abwechslungsreich und auch nicht übertrieben anstrengend. Die ersten Tage waren hoch und bergig, die folgenden Tage dann im Dschungel.
      Wir haben viele nette Leute kennengelernt und dann auch immer wieder getroffen. Das ist immer schön bei so Wanderungen.
      Jeder Übernachtungsort war besonders.

      Da online alle Karten ausverkauft waren, mussten wir am letzten Tag recht schnell wandern. In Aguas Calientes angekommen mussten wir durch einem verrückten Anstehprozess, um noch Karten für Machu Picchu zu erhalten. Wir hatten dann Tickets 925 & 926 von 1000 bekommen und ziemlich Glück gehabt 🙃 Andere Reisenden mussten mehrere Tage in Aguas Calientes verbringen und sich morgens ab 4.00Uhr um Tickets bemühen.
      Abends mussten wir dann ein zweites Mal anstehen und konnten mit unseren Nummern Karten kaufen 😅
      Machu Picchu selbst war groß und schon beeindruckend. Nach den ruhigen Wandertagen in der Natur fand ich es aber auch irgendwie anstrengend mit so vielen Menschen und dem ganzen Kartenkaufprozess 🙃
      Read more

    • Day 423

      Zur Laguna Humantay

      November 29, 2024 in Peru ⋅ ☁️ 11 °C

      Die ganze Nacht regnet es stark. Gegen Morgen hört es auf, doch die Wolken hängen tief. Eine kurze Besichtigung der Inkaruine und schon sind wir wieder auf der Ruta 3s. Nach 11km biegen wir ab, eine tolle Straße in die Berge. Bis Mollepata, dann eine enge Dorfdurchfahrt und weiter geht eine enge, schlechte Piste. Schotter und ausgewaschene Rinnen. Wir kommen immer höher hinauf, die Wolken hängen mal mehr, mal weniger tief. Am letzten Parkplatz, 3869m hoch, angekommen, regnet es sogar. In einem Wolkenloch machen wir uns auf den Weg zur Laguna Humantay. Nach einer halben Stunde geb ich auf, starkes Herzklopfen und keine Puste lassen mich umkehren. Tomi marschiert alleine weiter, ich bin froh, als ich wieder beim Auto ankomme.
      Nach Tomis Rückkehr entschließen wir uns, gleich noch abzufahren und nicht auf 3900m zu übernachten. Außerdem sind alle Tourfahrzeuge weg und wir haben die enge Piste für uns allein. In Mollepata bleiben wir am Dorfplatz.
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Mollepata

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android