- Show trip
- Add to bucket listRemove from bucket list
- Share
- Feb 1, 2025, 2:50 PM
- ☀️ 14 °C
- Altitude: 10 m
SpainAndalusiaCadizPlaza de San Juan de Dios36°31’54” N 6°17’32” W
VAN ROTA NAAR CADIZ EN TARIFA

Vrijdag 31 januari
ik was van plan nog effe rustig hier te zijn maar er komen steeds meer campers vanwege de motorcross die morgen begint en ik werd helemaal ingesloten. En ik hoorde ook steeds vaker motors rijden hier in de buurt. En die rijden niet rustig. Dus ik wilde weg en vond een plekje een stukje verderop. Eigenlijk best aardig want vlak bij het strand. En vooral: geen herrie van motors.
Dus daar heb ik geslapen en de volgende dag ben ik Rota ingereden om te kijken of ik ergens Wifi kon vinden om online een uitvaart bij te wonen (van een ver familielid). Ik ging bij een hotel naar binnen en legde uit wat ik nodig had en waarom, en die lieve meneer bood me de heerlijk zachte bank aan in de hal, met het wifi wachtwoord. Na die uitvaart ben ik nog naar de boulevard gelopen om te kijken hoe het voelt daar, maar de sfeer voelde voor mij niet geweldig en ik had ineens genoeg van Rota dus besloot ik om naar Cadiz te rijden.
Nou, Cadiz is een van de weinige steden die ik mooi vind. Prachtig hoe dat op die landpunt ligt en de haven was erg indrukwekkend. Grote schepen en grote hijskranen voor het laden en lossen. Helaas kon ik niet echt stoppen daar om foto’s te maken, want het was heel druk, maar ik kon bij een stoplicht even snel een cruise schip fotograferen door mijn open raampje.
Parkeren was onmogelijk, alles was vol auto’s maar ik heb gewoon rustig het hele rondje gereden haha en zo ook alles gezien. Natuurlijk is het anders als je er rondloopt maar dit was voldoende voor mij. Net buiten Cadiz heb ik op een grote parkeerplaats langs het strand geslapen en ben de volgende ochtend vroeg terug gegaan want ik had gister een leuke boulevard gezien waar ik wellicht handpan kan spelen en ik dacht als ik nou héél vroeg ga dan zijn er vast nog parkeerplekje. Nou dat was erg optimistisch van mij dus ik moest effe goed zoeken maar vond uiteindelijk een plekje waar ik gratis kon parkeren. Omdat het pas 11 uur was ben ik eerst het centrum ingelopen langs de zee en heb rondom de Cathedraal door straatje en over pleintjes rondgelopen. Er was nog een rommelmarkt ook en er liepen al veel mensen en het voelde relaxed daar. En langs de boulevard liep je langs een muurtje en daar zaten meeuwen op die niet bang waren dus ik kon wat leuke foto’s maken van ze. Daar kan ik nou echt lol mee hebben om dat te doen.
Terug bij de auto heb ik wat gegeten en toen ben ik langs die boulevard handpan gaan spelen. Er kwamen massa’s mensen langs, maar mijn muziek werd niet of nauwelijks gewaardeerd. Haha dat is ook weer een ervaring, om te merken dat mensen gewoon langs je heen lopen en je niet lijken te zien of horen. Ik bestond gewoon niet voor hen. Oke er waren 3 uitzonderingen. Die mensen spraken mij even aan. Maar na 1,5 uur spelen heb ik me maar omgedraaid en ben ik met mijn gezicht naar de zee gaan zitten en heb gewoon lekker voor mezelf gespeeld.
Eind middag ben ik naar Tarifa gereden naar een parkeerplek: een grote vlakte met 10.000 andere campers. Niet echt natuurlijk, maar het waren er wel heel veel. De plek is wel heel bijzonder want vanaf hier kan ik over de zee heen kijken en zie ik Marokko.
Het is hier zo druk omdat de wind blijkbaar heel gunstig is voor kitesurfers. En het is een soort van wachtkamer voor diegenen die met de boot naar Marokko gaan.
Ik ben hier dus eigenlijk bij de straat van Gibraltar, waar de middellandse zee en de atlantische oceaan bij elkaar komen. Best bijzonder.
Als ik bovenstaande teruglees dan lijkt het alsof ik steeds goed weet wat ik wil maar dat is niet zo.
Ik merk dat ik heel veel probeer te plannen en vooruit te kijken. En op internet lees ik van alles over stadjes en natuurgebieden en dan wil ik dat allemaal zien en probeer ik dat in mijn route in te passen. Maar uiteindelijk verlies ik altijd het overzicht en wordt ik dan helemaal gek. En daarmee komen de ‘Thailand vibes’ weer bovendrijven. Gelukkig heb ik het nu eerder door dat dit gebeurt en kan ik mijzelf terugfluiten.
Dan dwing ik mezelf om mijn telefoon weg te leggen en kijk ik weer om me heen en zeg ik tegen mezelf hoe bijzonder het is dat ik hier ben en dat het goed is zo. En dat ik gewoon mag doen waar ik behoefte aan heb. ‘Ja maar!’ zegt die toch andere stem in mij dan ‘ik heb behoefte om al die stadjes te zien, en al die wandelingen te maken!’
Lol
Nee, dat gaat over morgen en overmorgen. Waar heb je NU behoefte aan. Dat is de vraag.
En dan kom ik er wel weer uit met mezelf :)
3 februari
Ik was van plan om hier een dagje op deze parkeerplaats te blijven en niets te doen, te meer omdat het zou regenen en ik dan een lekker cocoon dagje zou hebben. Maar ik vond het te troosteloos op zo’n parkeerplaats tussen al die campers. En de zon scheen toch af en toe dus het weer leek mee te vallen..
Dus ik ben het stadje ingereden en heb een parkeerplaats gevonden vlak bij het centrum en ook vlak bij een supermarktje waar ik wat brood kon kopen.
Het begon ineens heel hard te regenen. De weer-apps op mijn telefoon bleven volhouden dat er geen neerslag verwacht werd op dat moment. Maar de praktijk zag er toch heel anders uit! Ik bleef bij de uitgang van de supermarkt de bui afwachten tussen de Spaanse vrouwen die dat ook deden. Het was me een gerebbel van jewelste. Jammer dat ik er niets van kon verstaan en niet mee kon praten. En engels konden ze niet, zo bleek. Toen de bui dan toch over was heb ik bij mijn auto mijn laarzen aangetrokken want overal waren grote plassen en liepen er stromen water over straat. Paraplu mee en hopla de stad in. En zowaar, het zonnetje kwam door.
Via de Puerta de Jerez kwam ik in het oude stadsdeel en heb daar door de straatjes gelopen. Die waren echt smal soms, ik zou er niet languit dwars in gelegen kunnen hebben en de balkonnetjes leken elkaar te raken. Verder was er een kasteel (Castillo de Guzman el Bueno) dat zijn naam te danken had aan Meneer Guzman die in 1294 tijdens een belegering een heldhaftige daad had begaan.
Daarna kwam ik bij de haven. Dat vind ik altijd toch een bijzonder sfeertje hebben. Het avontuur kun je dan gewoon ruiken. Heb ook nog even overdacht om de oversteek te doen. Ik ben hier nu, dus waarom niet? Maar het gaat net iets te ver buiten mijn comfort zone. Of eigenlijk een flink eind. En het kost bijna 300 euro enkele reis. Dus toch maar aan deze kant gebleven :)
Er was ook een ruïne van een kasteel (Castillo de Santa Catalina). Die zag er echt cool uit en ik wilde er op maar er zat een groot hek en een dikke muur omheen. En ik ben te braaf om dan niet toch door het gaatje te kruipen dat ik in het hek zag.
Nou ja :)
Even later zag ik nog mooie muurschilderingen. Die gingen over geweld tegen vrouwen denk ik, zo te zien aan de afbeelding. En ook over liefde.
Daarna ben ik naar de Lidl gereden om even flink eten in te slaan want ik ga nu de bergen in en daar kunnen blijven staan als ik het mooi vind.
Meteen ook langs het tankstation. Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid :)
Daarna naar een plekje net buiten Tarifa. Al een aardig stukje de heuvels in. Ik sta hier tussen de windmolens en die staan hier niet voor niets want het waait hier als een malle. Ik ben al aardig wat gewend de afgelopen tijd, maar dit slaat alles. En het regent ook, flinke buien. Dus gordijntjes dicht en lekker gekookt en nu cocoonen op mijn bed-bank :)Read more
Leuke avonturen! [Paul]
Traveler :)
Traveler Heerlijk Eef. Goed bezig lekker genieten van vandaag en zo elke dag
Traveler 😘