Terrin Mobile Home Park

We ontwaken in onze camper na een comfortabele nacht. Buiten schijnt de zon al en de lucht is strak blauw. We bakken eitjes en zetten heerlijke oploskoffie. Buiten aan de picknicktafel genieten we, bij een inmiddels al warme temperatuur, van ons ontbijt.
Voordat we vertrekken legen we de reservoirs waarin het gebruikte water en het toilet zich in verzamelen. Het water en de electriciteit worden afgekoppeld en dan zijn we klaar om onze roadtrip te vervolgen.
Omdat het gisterenavond al laat was, hadden we de omgeving nog niet gezien. Nu zien we dat het erg droog is.
We rijden over een lange weg en zien het landschap in een woestijn veranderen. De weg strekt zich eindeloos voor ons uit en zo ver je kunt kijken is het een dor en droog landschap. In de verte steken bergen tegen de horizon af.
Er is wat lage begroeiing, maar verder is het stoffig en bruin. We rijden ook nog langs een zwarte krater, van wat ooit een vulkaan is geweest.
Na een tijdje te hebben gereden zien we opeens grote borden staan; we draaien Route 66 op! Dit is een bekende weg, die van Los Angeles in het westen naar Chicago in het oosten van Amerika leidt.
Het voelt alsof we een aantal decennia terug de tijd ingaan. Gebouwen en borden hebben nog de stijl van vroeger.
We stoppen bij een oud, vervallen gebouwtje. Er staat een oude, kapotte camper en binnen staan oude apparaten.
We rijden verder langs spoorwegen, waar treinen met goederenwagons rijden die minstens honderd meter lang zijn.
Verderop rijden we over de Colorado rivier, waarmee we de grens oversteken van Californië en we de staat Arizona inrijden.
Het landschap is indrukwekkend. Hoge, kale rotsen en onmetelijke vlaktes. Er groeien cactussen en in de lucht zweven grote roofvogels. Af en toe passeren we hele kleine dorpjes waar voornamelijk wat bungalows en caravans staan. Soms staan er langs de kant van de weg een hele rij brievenbussen: deze mensen wonen zo afgelegen dat ze een eind moeten rijden om hun post op te halen.
Langs een smalle, kronkelende weg rijden we de bergen in. We passeren het stadje Oatman. Het is alsof je het Wilde Westen instapt. Saloons, oude winkels en veranda's geven je het gevoel alsof je terug in de tijd reist. Er hangt een gezellige sfeer. We lopen een stuk door de hoofdstraat en gaan op de foto met ezels die hier allemaal in het wild rondlopen. Ze zijn gewend aan alle toeristen en trekken zich niets van hen aan.
Op het hoogste punt passeren we de Sitgreaves Pass, waar het 1100 meter hoog is.

De reis verloopt voorspoedig en om 17:15 rijden we de camping op. Na de hitte en het stof van die dag springen we in het zwembad om heerlijk af te koelen en bij te komen van alle indrukken.Read more