Zuid-Amerika

novembre 2022 - giugno 2024
Un’avventura a tempo indeterminato di Bram Leggi altro
Attualmente in viaggio
  • 193impronte
  • 7paesi
  • 566giorni
  • 1,8kfotografie
  • 103video
  • 35,3kchilometri
  • 16,4kchilometri
  • Giorno 38

    San Gil - Dag 2

    28 dicembre 2022, Colombia ⋅ ☀️ 34 °C

    Eindelijk weer wandelen! Vandaag heb ik een dagtripje naar Curití gemaakt, een dorpje ten noordoosten van San Gil. Vanuit een kleine busterminal om de hoek (een erg schattige), gaan allerlei busjes naar kleine dorpjes in de regio.

    De wandeling ging vandaag naar de Balneario Pescaderito. Her riviertje Quebrada Curití stroomt vanuit de bergen de Rio Fonce in San Gil in. Onderweg heeft het een aantal watervalletjes en heeft het plassen gevormd, waar je heerlijk in kan zwemmen en langs kan lopen! Dit heb ik dan ook zeker gedaan.

    Savonds, na wat gegeten te hebben, nam ik de bus terug naar San Gil. Ik zag vanaf het restaurant dat er om de zoveel minuten weer een bus ging, dus ik maakte me geen zorgen. Totdat ik op een bankje wachtte, en het wel verdacht lang duurde tot de volgende kwam. Enigszins vrezend dat de laatste al was geweest vroeg een ik een oudere vrouw die de geparkeerde auto's in goede banen leidde. Ze begon direct met grote armgebaren te zeggen dat de laatste was geweest, en weet ik veel wat voor paniek. Een oude man kwam erbij, en dankzij hem werd gelukkig snel duidelijk dat de volgens misschien pas over een uur kwam, maar dat er in ieder geval nog één zou komen. Dus samen met de twee ouderen op een bankje heb ik op de bus gewacht, die inderdaad kwam. Ondanks dat ik driekwart van wat ze zeiden totaal niet begreep, was de chill tijd met de hangouderen dat zeker waard!
    Leggi altro

  • Giorno 39

    San Gil - Dag 3

    29 dicembre 2022, Colombia ⋅ ⛅ 30 °C

    Een dag vol hoogtepunten! Letterlijk.

    Het begon met Bungee Jumpen! Dit had ik vorige week al geregeld, en vandaag was eindelijk de dag. De sprong wordt gedaan vanaf een kraan, naast de Río Fonce, 70 meter hoog. Na twintig minuten gewacht te hebben op een aantal mannetjes op motoren die het gingen uitvoeren, was het zover. Nadat alles aan m'n lichaam was gemonteerd, ging ik samen met één van de mannetjes het plateau op naar boven. Tijdens de rit werd uitgelegd hoe ik moest springen, wanneer ik moest springen, en dat ik aan een koord moest trekken als iemand "Rojo" schreeuwde. Er werd me geadviseerd niet naar beneden te kijken, maar recht naar voren, en ook echt te springen bij "uno, dos, tres, jump". Het eerste waar m'n ogen naartoe gingen, was zeker weten de rivier beneden mij.

    Na een paar foto's bovenop het plateau was het moment daar. In de seconden voor de sprong gaat er toch even door je hoofd wat je in godsnaam aan het doen bent, maar bij "jump" was de sprong ingezet. Vanaf dit moment tot het moment dat het elastiek op is en weer naar boven wordt geslingerd, zijn het meest intens. Daarna ga je nog een aantal keer op en neer, draaiend (verticaal/horizontaal/links/rechts) en krijg je langzaam door waar je ongeveer bent. De laatste helft had je gelukkig nog wat tijd om echt om je heen te kijken 🙃. Na op de kant te zijn getrokken met een touw, was het festijn weer over, maar de hele dag had ik een grote innerlijke vreugde (met de drang om nog een keer te gaan...). Het was een enorm succes!

    Met een GoPro aan m'n pols is een filmpje gemaakt, maar die krijg ik pas over twee dagen.

    De locatie lag aan de weg richting de Juan Curí watervallen. Omdat ik vrij vroeg klaar was, heb ik besloten hier naartoe te gaan, nog vol adrenaline. Ik wuifde een bus naar de kant en stapte 25 minuten later uit bij een boerderij. Hier betaal je 10.000 pesos om op hun pad naar de watervallen te lopen. Het was vele malen mooier dan ik had verwacht! Er zijn vier grote watervallen (allen aan het eind) en onderweg heel veel kleinere watervallen. Bij sommige moest je er doorheen, bij andere was er een trappetje of den rotsformatie met touw om er bovenop te komen. Het was vooral een avontuurlijke wandeling (van zo'n 40 minuten heen, 40 terug), door het woud, met de grootste waterval aan het einde. In totaal is de waterval (de vier watervallen bij elkaar) 180 meter hoog en overigens is dit ook de waterval waar een opdracht van Wie Is De Mol was.

    Na de ervaring van het bungee jumpen, was de waterval en de wandeling een leuke verrassing! Zeker ook omdat de verwachtingen van de wandelingen niet hoog waren.
    Leggi altro

  • Giorno 40

    Barichara - Dag 1

    30 dicembre 2022, Colombia ⋅ ☀️ 36 °C

    Omdat ik het hele stadje San Gil eigenlijk nog niet eens heb gezien na twee volle dagen, heb ik vandaag daaraan besteed. Het is een erg mooi en levendige plek, met hele (hele) steile straten, mooie gebouwen en vooral veel mensen op straat, bier drinkend, babbelend en ijs kopend van de ijscomannen die door de stad lopen. Ondanks de hitte (het was echt heet vandaag) ben ik van uitzichtpunt naar uitzichtpunt gelopen, waaronder het Cerro De La Cruz.

    Vanaf de Terminalito ging de bus naar Barichara, mijn volgende bestemming. Het hostel is prachtig! Een zwembad, een paar terrasjes, een buitenkeukentje, buitendouche (er is geen warm water) en een ruime kamer met twee stapelbedden. De eigenaar is super aardig en zat vol met tips! Savonds was het heerlijk zitten, met het geluid van de krekels.

    Omdat de zon bijna onder ging, ben ik naar Mirador Salto del Mico gelopen, waar er een mooie donkerrode zonsondergang te zien was. Het was wel erg bewolkt, dus hopelijk worden de zonsondergangen nog beter!
    Leggi altro

  • Giorno 41

    Barichara - Dag 2

    31 dicembre 2022, Colombia ⋅ ☀️ 34 °C

    Barichara! Wakker geworden door de vogeltjes, heb ik vandaag de Camino Real gelopen. Dit is en pad van Barichara naar Guane, een dorp verderop. Een aantal honderden jaren geleden werd het aangelegd door de Spanjaarden voor handel, werk en sociale gelegenheden. Inmiddels is er aardig wat gesleuteld aan het pad, maar door de grote hobbelige stenen die het pad nog steeds vormen, voelt het toch nog een beetje authentiek aan (al loopt het ook weer niet extreem lekker).

    Savonds ben ik oudjaarsavond gaan vieren met een Braziliaanse (Evelyn) die ook in het hostel zit. Het was groot feest bij het Parque Principal! Naast alle lichten, de muziek en complete families die bij elkaar zaten, viel het dansen erg op. Er werd erg veel (ik denk) salsa gedanst, door iedereen, jong en oud. Dat gaf het nog wat extra sfeer! Op het moment zelf was er oprecht wel mooi vuurwerk (ben er normaal geen fan van) boven het plein te zien. Interessant was dat dit ook bijna het enige vuurwerk was, mensen hadden zelf niet zoveel ingeslagen blijkbaar. Hoe dan ook, het was een super keuze om oud en nieuw hier in Barichara te vieren!
    Leggi altro

  • Giorno 42

    Barichara - Dag 3

    1 gennaio 2023, Colombia ⋅ ☀️ 33 °C

    Na uitgerust te zijn van gisteravond, heb ik net als gisteren weer een wandeling gedaan. Deze keer geen route die al bestaat, maar een geïmproviseerde. Vlakbij het dorp zou de El Salto de la Paramera zijn, een aardige waterval in een mooi stuk groen. Na een tijdje door de bloedhete zon te hebben gelopen, was ik toch echt al ruim voorbij deze waterval, en kwam ik tot de conclusie dat deze of niet vanaf deze kant te zien is, of alleen bestaat in het regenseizoen. Ondanks het niet behaald hebben van het doel, was het toch een geslaagde wandeling!

    Het gebied om Barichara heen bestaat deels uit lege, droge vlaktes, deels uit verrassend veel groen, en een aantal boerderijtjes. Bij veel van de boerderijtjes was het gezellig druk met de nieuwjaars afterparty, of iets dergelijks!
    Leggi altro

  • Giorno 43

    Barichara - Dag 4

    2 gennaio 2023, Colombia ⋅ ☀️ 31 °C

    Omdat Barichara zo goed bevalt en het zo ongelooflijk mooi en relaxed is, heb ik besloten een extra nacht te blijven.
    De ochtend heb ik met een Nederlands echtpaar doorgebracht, die ik al eerder heb ontmoet in het hostel. Zij (Jan en Willemien) waren een paar dagen geleden direct na hun vlucht van Amsterdam naar Bogotá naar Barichara gegaan. We hebben over van alles en nog wat gepraat, en heb hen vooral geholpen met de Colombiaanse simkaart te installeren.

    Smiddags heb ik de rand van het dorp een beetje ontdekt, waar ik nog niet eerder was geweest. Na een extreem goedkoop, maar erg lekker broodje heb ik een paar uur in een hangmat doorgebracht. Nadat ik met enige moeite hieruit was geklommen, zijn Jan, Willemien en ik uit eten gegaan in een schattig klein Libanees restaurant, iets wat ik hier nog niet echt eerder heb gezien. We hebben heerlijk gegeten van allerlei kleine hapjes, en het was erg gezellig!
    Ondanks dat Barichara zo'n succes was, ga ik morgen toch maar de reis vervolgen met een aardige afstand naar Cali.
    Leggi altro

  • Giorno 44

    The never ending story of naar Cali gaan

    3 gennaio 2023, Colombia ⋅ ⛅ 30 °C

    Vanochtend ben ik, na nog meer Nederlanders te hebben ontmoet (waar komen ze toch steeds vandaan), naar een museumpje in het dorp gegaan. Het is een gratis museum (de entree is gratis, je mag het museum niet gratis meenemen), met allerlei soorten kunst gemaakt in de omgeving. Moderne schilderijen, beelden, verzin het maar. Het was een erg mooi gebouw, en er zaten een paar mooie schilderijen tussen. Naast het museum is de lokale bibliotheek, en na gevraagd te hebben mocht ik een kijkje nemen. Het was een erg schattige bibliotheek met eigenlijk maar twee gangen, maar toch met overdreven veel tafels en stoelen.

    Toen begon het feest. De trip naar Cali zou zo'n 22 uur moeten duren. Om 12:45 nam ik de bus naar San Gil, die tegen de beweringen van de hosteleigenaar in alleen naar de kleine terminal ging, en niet de grote waar ik moest zijn. Geen ramp, want het was lekker weer om een half uurtje te lopen.

    Aangekomen bij de terminal bleken kaartjes naar Bogotá opeens op te zijn, wat een uur geleden nog niet het geval was. Geen idee wat er is gebeurd, maar de eerstvolgende ging pas over ruim 4 uur. Nadat de bus anderhalf uur te laat eindelijk aan kwam zetten, stonden we na twee uur alweer stil vanwege motorpech. In de middle of nowhere. Na twee uur, met hulp van twee agenten, herpakte de bus zichzelf en konden we verder. Met als resultaat dat ik om 6:00 aankwam in Bogotá: 7,5 uur later dan gehoopt, en bijna 4 uur later dan uiteindelijk had gemoeten. En dan zijn we pas op de helft.
    Leggi altro

  • Giorno 45

    Cali - Dag 1

    4 gennaio 2023, Colombia ⋅ ⛅ 25 °C

    Wonder boven wonder ben ik vanavond aangekomen in Cali! Na een ontbijt in de busterminal van Bogotá, in een wat vaag, chaotisch cafeetje van twee oudere vrouwen, vertrok de bus naar Cali. Zowaar op tijd, zowaar zonder problemen. Mede door een vrij lange tussenstop bij een ogenschijnlijk populair wegrestaurant onder buschauffeurs, kwam de bus twee uur te laat aan in Cali. 32 uur en 15 minuten heeft de reis geduurd, zeker niet slecht! Na een maand lang vrijwel zonder problemen veel bussen te hebben genomen, is het ook niet zo gek dat het een keer wat minder soepel loopt. Daarnaast heb ik genoten van de mooie uitzichten, en van het hele avontuur op zich!

    Het hostel is prachtig! Er zijn alleen een paar privékamers, maar is alsnog gericht op reizigers, die er ook volop waren.
    Leggi altro

  • Giorno 46

    Cali - Dag 2

    5 gennaio 2023, Colombia ⋅ ⛅ 27 °C

    Vandaag Cali verkend! Cali is de stad van de salsa, maar ook één van de gevaarlijkste steden in Colombia, en misschien daarbuiten. In Cali is niet extreem veel te zien, het is vooral een grote stad van zo'n 2,5 miljoen inwoners.

    De stad ligt vol met afval en er zijn erg veel daklozen op straat, echt heel veel. Het stinkt op veel plekken ook, door afval, maar op veel plekken ook naar urine. Door al deze dingen maakt het de stad niet per se een mooie stad, maar wel den bijzondere. Toch heb ik de mooie plekken en de paar highlights opgezocht.

    In Cali ligt ook het Parque de los Gatos, een parkje met allerlei grote beelden van katten. In 1996 had kunstenaar Hernando Tejada een groot beeld van een kat geschonken aan de stad. In deze tijd vernieuwde de stad deze wijk, en moesten de vele katten die hier rondzwierven geruimd worden (best wreed). In het stuk groen dat gecreëerd werd in deze wijk is daarom dit standbeeld neergezet. Twee jaar later stierf Hernando, waarna 15 kunstenaars besloten om ter ere van hem en zijn beeld, nog 15 andere beelden te maken. Zo is er achter het eerste grote beeld een paadje gemaakt, met aan weerszijden de 15 andere, kleinere en kleurrijke katten geplaatst. Ze hebben allemaal een naam!
    Leggi altro

  • Giorno 47

    Popayán

    6 gennaio 2023, Colombia ⋅ 🌧 20 °C

    Vanochtend heb ik gewandeld door San Antonio, over het algemeen de vriendelijkste wijk van de stad, waarna ik een taxi naar de busterminal heb genomen.
    Na door chauffeur Orlando de hele busterminal door te zijn geloosd, op zoek naar een ticket en de bijbehorende bus, kwam ik aan het einde van de middag aan in Popayán.

    De sfeer in Popayán was vandaag erg anders dan normaal. Vandaag is namelijk Driekoningen, dat hier best groot wordt gevierd, in vergelijking met Nederland. Het centrum, waar ook mijn hostel is, was volledig uitgestorven. Alles was dicht, en bijna niemand was op straat. Een grote doorgaande weg aan de rand van de stad daarentegen, stond vol met mensen die elkaar onderspoten met een soort wit poeder/schuim. Waarom? Geen idee. Maar het zag er erg grappig uit. Mensen die rondrenden als gekken, helemaal wit, op een compleet witte straat. Een soort sneeuwballengevecht met spuitbussen. En uiteraard werd ik ook slachtoffer...
    Leggi altro