Chili
Chaiten

Découvrez les destinations de voyage des personnes rédigeant un carnet de voyage sur FindPenguins.
Top 10 des destinations de voyage : Chaiten
Afficher tout
Voyageurs à cet endroit
    • Jour 29

      Volcan nous voila !

      2 décembre 2022, Chili ⋅ 🌧 16 °C

      Par Flav⛴️

      Je suis encore en retard désolée, du coup je raconte pleins de jours :

      Avant-hier, après notre (super) première nuit en tente on part se balader dans le Parc National de Chiloé : les balades sont courtes mais c'est jolie alors on les fait toutes !
      On prends en fin d'après-midi un bus qui nous ramène à Castro où on passera une journée chill (la seule chose a noter c'est qu'on a deposé nos habits et qu'on les as récupéré tout propres !) avant de prendre un autre bus pour Puerto Montt (la ou nous étions avant Chiloé pour ceux qui suivent pas au fond de la classe)
      Depuis Puerto Montt, on a pris un ferry de nuit dans lequel nous avions 4 places chacune : de quoi passer une pas trop mauvaise nuit

      Le ferry nous mène jusqu'a Chaiten : c'est le moment du périple ou on commence a descendre la Carretera Austral (la seule route qui parcourt la Patagonie coté Chili - toujours pour ceux qui ont du mal a nous localiser) où on pose nos affaires et hop on part en rando !
      On a monté un super volcan : c'est la rando touriste du coin et pourtant on a croisé que quelques personnes, en arrivant en haut ça fume (!!!) alors on est impressionnées et très contentes d'être arrivées au sommet parce que ça grimpait pas mal

      Finalement, aujourd'hui on etait un peu deg : de la pluie prévue toute la journée et donc compliqué d'aller en stop a la rando que nous avions prévue car moins de voitures/touristes a cause de ce temps. On se rabattra, après avoir attendu la fin de la pluie en buvant un thé dans un bar (car le stop mouillées : on a tenu 15minutes), sur une petite balade au bord d'une super plage du coin !

      Pas de dauphins alors que Pierre nous avait dit en avoir vu ici, mais notre faux espoir est vite effacé par la beauté des lieux et aussi parce que j'ai marché dans un sable mouvant !!! Je me suis enfoncée d'un coup jusqu'a mi-mollet : on a bien rigolé mais maintenant mes chaussures sont trempées

      Je vous écris depuis un banc au bord de la mer ou Nins et moi sommes venues profiter du soleil (et oui vous avez bien entendu maintenant que la journée est terminée, il a décidé de se pointer), c'est paisible et reposant
      On a hate de la suite mais de la pluie/neige est prévue sur plusieurs jours : nous prenons volontiers toutes prières ou manifestations pour que la météo change !!

      Nins : 🤠😍🌧
      Flav : 🥰😎😋
      En savoir plus

    • Jour 50

      Chaitén

      22 décembre 2022, Chili ⋅ 🌧 11 °C

      Das isch dr letschti stop gsi vu dr carretera austral und üserer Patagonia rundreis. 4 Wuche sind mir ez dur wunderschüni natur, chlini herzigi dörfli, wit ab vu dr zivilisation greist. Viel hemmer erlebt, viel hemmer gseh und eifach üsers lebe gnossä. 😁

      diä ganz reis isch es riesigs abetür gsi. me het niä genau gwüsst eb ez würgli en bus fahrt oder nöd und wo diä bussation söll si. Vielfach hets keini ka sondern hesch eifach irgendwo mösä warte und hoffä. es het zu üserer überraschig immer klappt und üsere plan isch ufgange.
      d lüt da sind zum glück au sehr hilfsbereit und ganz herzlich.

      uf üserer reis hend üs au ganz viel tolli hünd begleitet. i dr letschtä unterkunft hets ganz zwei tolli ka. Üseri Gang. Si hend üs immer überall hi begleitet supermercado, resti etc. und de natürli schü dusä gwartet und üs wiedr hei begleitet.
      En savoir plus

    • Jour 63

      On a vu des dauphins!!

      12 janvier 2023, Chili ⋅ ☁️ 8 °C

      Hier soir on est restées tranquilles a l’auberge.

      La dame de l’auberge nous parle d’une sortie en bateau pour aller voir le glacier suspendu donc on se renseigne et ca a l’air pas mal. On contacte le monsieur et on réserve l’excursion a 12h30 de 3h pour explorer la faune et la flore, aller voir des thermes et un glacier mais pas le fameux glacier suspendu qu’on voulait voir. C’est aussi écrit qu’on peut voir des dauphins mais je n’y crois pas du tout.

      Hier on part donc pour l’excursion avec 8 autres personnes, sur le lac de Puyuhapi, qui est en fait entouré de 8 volcans et 2 glaciers.

      On s’arrête au bord du lac et effectivement l’eau est brulante sur 5m2. Certains se baignent mais comme il fait froid je trempe juste les mains. On avance et d’un coup ils nous disent d’ouvrir bien les yeux car on peut voir des dauphins, effectivement on a meme pas le temps de sortir les téléphones que 3 dauphins sautent!! C’est vraiment incroyable, ensuite on en revoit sauter mais de loin. Je n’en avais jamais vu et ca m’a rendu très très heureuse et comme vous pouvez le voir sur la video que romane a prise je voulais vraiment en revoir et je les cherchais activement.

      Ensuite on a fini le tour et en revenant les volcans se reflétaient dans l’eau c’était magnifique !

      Il est 16h et on décide d’essayer de faire du stop pour rejoindre Chaiten à 230 km de la au lieu de dormir une nuit de plus. Encore une fois on est entourées de chiens et on croise 2 voitures mais ce sont des locaux et au bout de 30 mins un van s’arrête et deux jeunes néerlandais nous proposent de nous emmener ! Ils sont super sympas et on échangera pas mal sur nos voyages.

      Malheureusement ils nous posent un peu avant Chaiten, a Villa Santa Lucia, un minuscule village mais au moins on est a moins d’une heure de notre destination finale. On essaie de refaire du stop mais il fait froid et on croise encore presque aucune voiture donc on abandonne vite.

      Il n’y a que deux auberges ici et une est déjà pleine, on tente d’aller a la deuxième et elle est immense! La dame est sympa et il n’y a que 3 autres personnes. On a encore une chambre pour nous deux et en prime il y a deux petits chatons!!

      Aujourd’hui on a eu le droit a un super petit dej compris dans le prix de la nuit et vers 11h on ira faire du stop pour Chaiten!
      En savoir plus

    • Jour 63

      Chaiten, immense ville

      12 janvier 2023, Chili ⋅ ⛅ 11 °C

      Ce matin à 11h on a fait du stop ( encore avec des chiens alors qu’on était au milieu de nul part ) et au bout de 5 mins une voiture s’est arrêtée ! C’était deux monsieurs qui ne nous ont pas adressé la parole pendant 1h mais il y avait de la bonne musique et la route est super belle. Ils nous ont ensuite posé au milieu de nul part à 30 km de notre destination finale : Chaiten. On attends peut-être 25 mins et aucune voiture ne passe…puis un mini bus passe et c’était deux locaux dans un bus vide très sympas qui nous ont finalement amené à destination !

      Arrivée a Chaiten ce petit village est vraiment mort, on se balade au bord de l’eau et dans le village puis on va visiter le « musée » de la ville, qui retrace l’histoire de l’éruption du volcan en 2008 qui a détruit une partie du village. Il y a 6 maisons qui ont été détruites et une pièce avec 3 panneaux ( photo a l’appui ) qui retrace le récit de l’événement.

      Au bout de 5 mins on a tout vu donc on va se poser a l’auberge.

      On voulait ensuite aller sur l’ile Chiloe mais le prochain ferry est samedi donc on a sauté cette étape et on a un ferry de 9h demain à 11h pour Puerto Montt. La journée va etre fun demain
      En savoir plus

    • Jour 25

      Herzliche G(r)üsse aus Patagonien!

      9 février 2023, Chili ⋅ 🌧 15 °C

      Chaitén, Donnerstag, 9. Februar 2023

      Haben wir gestern bei der Ankunft in Quellón noch tüchtig geschwitzt, so werden wir heute darüber belehrt, dass sich das Wetter in Patagonien auch von einer ganz anderen Seite zeigen kann!
      Schon beim Aufstehen um 05:20 Uhr (!) regnet es und wir machen uns schnell bereit, denn laut dem Betreiber der Fähre müssen wir um 06:00 Uhr vor Ort sein, also genau zwei Stunden vor der Abfahrt.
      Martin meldet optimistisch, dass der Regen etwas nachgelassen habe, aber als wir das Haus verlassen, wird der Regen stärker und nach nur wenigen Metern beginnt es richtig zu schütten. Wir sind zwar gut eingepackt und schützen unsere Rucksäcke auch durch spezielle Regenhüllen, aber das nützt heute wenig, so dass wir nach 30 Minuten Fussmarsch um 06:15 Uhr wind- und regengepeitscht an der Fähre eintreffen.
      Es hat nicht viele Passagiere und die meisten unter ihnen sind junge, gut ausgerüstete Europäer und Chilenen. Wieder einmal stellen wir fest, dass niemand in unserem Alter mit einem Rucksack unterwegs ist.
      Wir können unsere grossen Rucksäcke in einem speziellen Gepäckraum abgeben, bekommen - wie bei den Busfahrten - ein entsprechendes Kontroll-Ticket und suchen unsere reservierten Plätzen auf - ganz vorne links, in der zweiten Reihe.
      Beim Ausziehen der Jacken merken wir schnell, dass wir im Grunde bis auf die Haut durchnässt sind! In der Unterkunft haben wir noch darüber gesprochen, ob wir unsere Regenhose und Pelerine (Regenumhang) drüberziehen sollen, haben es aber angesichts des leichten Regens dann doch sein lassen. Dies müssen wir jetzt bitter büssen!
      Später merkt Martin, dass er auch nasse Füsse hat - und dies, obwohl er die Wanderschuhe (mit denen er sonst, ohne nass zu werden, ins Wasser treten kann) vor der Abreise nochmals imprägniert hat. Socken wechseln geht nicht, da all unsere Kleidungsstücke in den grossen Rucksäcken in der Gepäckablage zuunterst unter vielen anderen Gepäckstücken liegen…

      Zur Beruhigung unserer Nerven trinken wir den mitgebrachten Kaffee und verzehren dazu eine Packung Kekse, später noch einen Pfirsich und Chips. Irgendwie müssen wir uns bei Laune halten, weil man draussen nichts anderes sieht als Wasser, Wolken und Regen. Zum Glück dauert die Überfahrt, auf die wir uns so gefreut hatten, eine Stunde weniger als von der Agentur angegeben und wir kommen nach 5 Stunden im Hafen von Chaitén an, der etwa einen Kilometer ausserhalb des Städtchens liegt.

      Mit der neuen Navigations-App (Mapy.cz) suchen wir die Adresse des AirBnB und Martin glaubt auch, fündig geworden zu sein. Also legen wir - in nur leicht schwächerem Regen als vor 5 Stunden - los und balancieren zwischen Regenpfützen die menschenleeren Strassen entlang zur (vermeintlich) richtigen Adresse.
      Hier tragen die Häuser keine Hausnummern und so verpassen wir es, auf die hölzernen Strassenschilder an den Kreuzungen zu achten. An der richtigen Strasse wählen wir die verkehrte Richtung und merken erst bei Nummer 668 (!), dass wir falsch liegen.
      Eine Ladenbesitzerin klärt uns über unseren Irrtum auf.
      Also marschieren wir dieselbe Strasse durch Regen und Pfützen wieder 500 m zurück. Unsere Laune tendiert stark gegen den Tiefpunkt, aber endlich entdecken wir das Schild „CorreosChile“, das uns unser Airbnb ankündigt. Der Besitzer betreibt nämlich gleichzeitig die Poststelle des Ortes.

      Gabriel ist sehr entgegenkommend, sieht unsere Not und setzt sofort den Holzherd für uns in Betrieb, damit wir unsere Schuhe, die Kleidung und auch die geleerten Rucksäcke trocknen können.
      Die Einrichtung des Hauses ist sehr einfach und geradezu spartanisch: Unser Bett ist nur 1,20 m breit (In der Anzeige war von einem Bett für eineinhalb - 1,5 geschrieben - Personen die Rede:-), Bettwäsche gibt es keine und wir benützen zum ersten Mal unsere Seidenschlafsäcke und auch unsere schnelltrocknenden Handtücher. Um diese Umstände wussten wir allerdings bei der Buchung, so dass wir nicht die Katze im Sack gekauft haben. Aber davon abgesehen ist alles vorhanden, was wir brauchen: heisses Wasser, eine grosse Gemeinschaftsküche und schnelles Internet. Und vor allem sind wir froh, endlich im Trockenen zu sein.
      Und um es vorwegzunehmen: Das 1,5 Personen-Bett hat uns nicht an den Rand der Verzweiflung gebracht - eher an die Zimmerwand:-)

      Nachdem wir unsere Siebensachen zum Trocknen aufgehängt haben, gibt es einen heissen Kaffee - mit Chips und Pfirsich :-)
      Dann brechen wir zu einem Dorfrundgang auf, denn es hat (vorläufig) aufgehört zu regnen :-)
      Martin möchte aufgrund seiner Nässe-Erfahrung dringend einen anständigen Regen-Poncho kaufen, denn seiner ist nichts anderes als eine grosse Plastiktüte.
      Wir gehen in einen Outdoor-Laden in der Nähe, wo man uns aber mitteilt, dass sie so etwas nicht führen. Aber wo könnten wir einen solchen erstehen? In der Eisenwarenhandlung! La ferreteria! Wir sind baff, aber der nächste Schraubenladen hat tatsächlich einen im Sortiment! Martin kauft für etwa 20 Euro einen übergrossen Regenumhang, damit ganz sicher zwei Rucksäcke darunter passen (einer hinten, einer vorne) und ist überglücklich. :-) Auch in der Schweiz wird dieser künftig bei seinen Wanderungen ein ständiger Begleiter sein.

      Jetzt müssen wir nur noch ein paar Essensvorräte einkaufen, denn von Luft und Liebe können und wollen wir nicht leben.
      Zuerst spazieren wir aber zum Rio Blanco, der den Ort seit dem Vulkanausbruch 2017 in zwei Teile teilt (Nord und Süd). Dort treffen wir auf einen gesprächigen Chilenen mit Sohn aus Puerto Montt, der uns durch die Aussage verunsichert, die (einzige) Brücke auf der Carretera Austral am Dorfeingang sei durch Demonstranten blockiert! Wenig später sehen wir zu unserer Beruhigung, dass sich die Manifestation - falls es eine solche gegeben haben sollte - bereits wieder aufgelöst hat.
      Auf dem Rückweg schauen wir noch, wo morgen unser Bus nach Puyuhuapi abfährt und erkundigen uns im Tourismus-Büro, ob es eine (zeitlich) alternative Verbindung gäbe. Sie haben dort aber ebenso wenig Ahnung wie wir!
      Martin sieht dann einen Bus der Firma „TerraAustral“ mit dem Schild „Chaitén“ stehen und fragt den Fahrer, ob und wann es morgen eine Verbindung gebe. Um 10:15 Uhr meint dieser. Später bestätigt uns die Firma per Telefon, dass er um 10:00 Uhr losfährt. Na ja, fast dasselbe :-)

      Wir machen nun die üblichen Einkäufe für Salat, Brot und Käse mit einer Dose Bier und schlendern nun doch zufrieden mit dem Tag zu unserer Unterkunft, die gleichzeitig Postamt, kleine Getränkehandlung und noch kleinere Papeterie ist. Entgegen den europäischen Gepflogenheiten wird hier im Ort keine Post ausgetragen. „Postlagernd“ ist das Motto und jeder, der Post erwartet, kann sie hier abholen. Woher der Empfänger weiss, dass etwas für ihn gekommen ist? Wir vermuten, dass Gabriel ihn per WhatsApp informiert. Aber genau wissen wir es nicht!
      Obwohl es seit unserer Ankunft nicht mehr geregnet hat, ist uns kalt. Zum Glück ziert ein alter Holzherd die grosse Küche! Wir befeuern ihn und beschliessen den Abend bei Kaffee und Keksen.
      En savoir plus

    • Jour 49

      Arrivée à Chaitén

      16 février 2023, Chili

      00h : on embarque dans le bateau, on s'installe vite dans nos sièges et on attaque la nuit. Le bateau ne partira qu'à 2h30.
      Je me lève à 7h pour admirer le lever du soleil, je prends quelques photos mais ça souffle fort alors je rentre vite me recoucher.
      On arrive finalement à 13h30 à Chaitén. On se renseigne et les bus pour Coyhaique ne partent qu'à 10h du matin, on doit attendre un jour. Alors on trouve un camping et je file me baigner dans l'océan Pacifique. L'eau est à 11°C alors c'est rapide 🥶 mais ça me fait du bien.
      On est aussi super content de retrouver un peu de soleil !
      Le soir, on va dans un resto pour se boire une bière patagonienne puis on trouve des burgers succulents. On discute avec la famille qui tient le camping, ils nous font bien rire avec ce qu'ils connaissent de la France (Zidane, Macron, la Marseillaise, le vin...).
      On file vite au lit, la petite nuit du bateau se fait ressentir...
      En savoir plus

    • Jour 5

      Dia Tres

      22 février 2023, Chili ⋅ ☁️ 10 °C

      Wir überspringen mal den zweiten Tag, denn der dritte hatte es in sich 😅
      Früh aufgestanden und motiviert ins Auto gestiegen! Nach ca. 2h Fahrt dann die Ernüchterung… Reifenpanne… Eine Delle in der Felge und ein Loch im Reifen. Außerdem qualmt das Auto aber dazu später mehr.
      Hin und her, wo setzen wir den Wagenheber an, wo ist das Ersatzrad, ist das noch intakt, Fragen über Fragen! Ersatzrad gefunden und rausgeholt, die Technik verstanden. Übrigens: bei einem Truck muss man fürs hintere Rad wechseln an der Achse ansetzen, nur falls mal jemand fragt 😅🙊 Fabi hat vollen Körper- und Verstandeinsatz geleistet, sonst ständen wir wohl noch dort. ❤️ Eine Mutter geht nicht mehr rauf, also fahren wir mit 5 Muttern statt 6 weiter zur nächsten Tankstelle wo es WLAN gibt. Andres kontaktiert, der sehr schnell geantwortet hat und dann heißt es nochmal weiter bis Coyhaique. Agustin soll helfen. 19Uhr da, Agustin kommt. Alles kann morgen früh um 9Uhr wohl gefixt werden. Der Rauch ist wohl der Dieselpartikelfilter, aber auch das wird morgen gecheckt.
      Daher kehren wir in einen Campingplatz ein, der sogar WLAN hat.
      ABER: wir haben so tolle Landschaften gesehen, jede Ecke ist anders, 2km und eine andere Sicht. Chile entschädigt alles und wir stoßen nun mit Wein an, dass wir diese Hürde geschafft haben. Morgen geht es weiter. 😉
      En savoir plus

    • Jour 27

      JURASSIK PARK

      20 mars 2023, Chili

      On se réveille après une nuit un peu humide et froide sur notre plage. Pendant que Joseph prépare ses affaires, Louis et Victor regardent l'océan et aperçoivent non pas une mais 3 otaries au loin. On en aura eu de la chance.

      On quitte notre campement un peu avant 9h30, on se mets sur la route pour essayer de faire du stop pendant quelques minutes puis un bus arrive et l'on monte dedans afin qu'il nous dépose plus haut. Objectif d'aujourd'hui : visiter le secteur Nord du parc Pumalin. 4 randonnées dont les départs se situent en bord de route, sont possibles. On décide de commencer par la randonnée du lago Trenador, puis de descendre pour faire les autres et ensuite de revenir à Chaiten d'ici mardi.

      On rentre tous de suite dans un environnement très différent de nos dernières randonnées. Le décor de ce sentier nous fait étrangement penser à Jurassic Park. La flore est verdoyante avec différents types d'arbres et de grandes fougères et on retrouve aussi une faune ancienne et presque fossilisée: des dinosaures !!! (En réalité c'est juste un groupe de touristes de sextagénaires). Malgré nos gros sacs sur le dos et une rando très pentue (400 de D+ pour 1,6 km), on dépasse ces reliques d'un autre temps en deux enjambées.

      La rando est super, et nous conduit jusqu'à un lac super sympa en nous faisant passer sur un chemin étroit bordé de plantes vertes, constitué de planches en bois, des fois pourries, des fois remplacées par la boue ou des troncs de bois que l'on doit escalader ou passer en s'accroupissant. Louis est enchanté (il a bien raison de l'être). On se pose tranquillement au lac pour déguster notre traditionnel sandwich thon-mayo et son paquet de biscuits avant de redescendre toujours dans ce merveilleux cadre. On aura rencontré au total 10 personnes sur cette rando ce qui la rend agréable aussi.

      De retour sur la route, on enchaîne avec une autre petite rando pour admirer de magnifiques arbres millénaires: des Alerces (dans quelques jours, de retour en Argentine, on fera le parc des Alerces). Les arbres sont magnifiques de leurs grandeurs. Sur le chemin, on traverse un pont où on peut voir une jolie petite rivière qui nous donne fortement envie de nous baigner.

      Il est 15h, on vient de finir notre deuxième petite rando et le prochain camping, ainsi que sa randonnée (cascade Escandidas) n'est qu'à 2 km, une petite demie heure de marche. On arrivera sûrement à temps pour se poser et faire la randonnée ce qui nous avancerait beaucoup pour demain. On fonce donc, on arrive au camping (par chance qui est gratuit), on fait sécher la tente et on se pose quelques minutes avant de partir (sans nos gros sacs), aller voir nos cascades. La rando est rapide et toujours aussi belle et verdoyante. On descend à une première cascade puis on monte à la deuxième cascade où on fait des simulations de cascades (on crache de l'eau comme un geyser). Victor a beaucoup de mal. Durant l'ascension, on trouve une superbe petite veste de montagne accrochée à une branche (sûrement quelqu'un qui l'a perdue ou laissée là exprès). Louis, pris par un élan de générosité, essaie de convaincre ses deux amis, de "l'emprunter définitivement" pour l'offrir à Victor. Joseph et Victor, dans un élan de bonté chrétienne, préfèrent laisser cette veste à son endroit afin de réchauffer son arbre, soumis aux vents et à l'humidité.

      On redescend au camping se poser et surtout faire notre traditionnel partie de Uno pour savoir qui fait la vaisselle (2 vaisselles sont en jeu). Joseph perd les deux parties lamentablement (est-il nul ou n'a-t-il pas de chance?) tandis que Victor gagne 5 parties sur 6 (a-t-il beaucoup de chance ou est-il très fort? Le karma frappera sûrement dans les prochains jours). Louis quant à lui est mi-figue, mi-raisin, ni bon ni mauvais mais échappe aux tournées de vaisselles. Pour redorer l'honneur de Joseph, il faut rappeler qu'à El Chalten, Joseph et son comparse Victor regardaient Louis et Nico se disputer la dernière place, tout en nommant ces batailles pittoresques, avec un plaisir malin, "La bataille des cancres".

      On va ensuite à la douche. L'eau est plus froide que gelée, c'est donc une épreuve mais tout le monde la passe avec brio pour enchaîner avec notre repas traditionnel du soir: 200-250g de pâtes avec une préparation de riz déjà cuisinée. La fatigue terrasse ensuite nos 3 aventuriers qui vont se coucher vers 21h-21h30. Demain matin: objectif volcan de Chaiten puis retourner à Chaiten et pourquoi pas enchaîner sur Futaleufú pour rejoindre l'Argentine le plus tôt possible (et déguster des pintes de bières pour pas cher).
      En savoir plus

    • Jour 62

      Arrivée à Chaiten et départ illico

      9 avril 2023, Chili ⋅ 🌧 11 °C

      Par Arzhêl,

      On reprend le stop depuis le camping, au bout du pont de San Francisco. Cependant on sens bien que le débit routier s'est amoindri. A raison, il est dimanche, on perd la notion des jours. La faim nous tiraille et en bons chasseurs-ceuilleurs on repère un murier proche que l'on chasse instantanément. On finit par récupérer un bus ou l'on coiffe deux ricains au poteau parce que nous au moins on a du cash pour nous emmener à Chaiten. Coincé entre deux chilienne de deux fois mon gabari, je jalouse Maël assis (sur mon sac en plus) a l'avant du bus, une vue imprenable sur le paysage. La route est belle, on commence à croire que cest normal de croiser des glaciers aussi souvent.

      A Chaiten, on rencontre sur la plage Milan, un belgo-suedois des côtes d'Armor qui nous conseille une ancienne prison abandonnée pour poser nos tentes. Il est temps de free-camper pour l'aventure (et le prix du bus pour Chaiten). L'ambiance est celle d'un film d'horreur, on est vigilant à ne jamais se séparer. Les prisons d'Amerique du sud ne sont pas, de réputation, les plus fréquentables.
      On passe la nuit en cellule et on quitte Chaiten le lendemain (pas d'inquiétude on y reviendra), direction l'ile de Chiloé oùil parait que des amis à nous se cachent. On en profite cependant pour faire un petit point culture en sortant de zonz avec le musée dédié à l'éruption volcanique du volcan Chaiten qui a ravagé la ville éponyme sous 3m de cendres en 2018.

      Mention spéciale à Milan qui, apres moultes négociations, finit par réussir l'exploit de l'aller retour jusqu'au guichet de la compagnie à 2km du quai et revenir a temps. On retiendra la guichetière et sa connaissance approximative des horaires. Le ferry avance lentement mais on n'est pas pressé, c'est l'occas de faire une aprem belote. À mesure que l'on s'approche de l'île, l'air marin est de plus en plus marqué, c'est la Bretagne comme dirait Léo. On débarque à Castro, une ville de pécheurs aux maisons colorées, très jolie mais très en pente. On en profite pour cocher notre première église en bois de l'archipel (les menteurs c'est de la tôle !).

      Il pleut des cordes cette nuit, on cherche donc un toit plus étanche que notre tente. D'âpres négociations s'engagent avec tout les gérants d'hostel de Castro et grace aux talents de Milan dignes du GIGN on finit avec un prix défiant toute concurrence dans un hotel avec vue sur mer où nous sommes seuls ce soir, ayant la place de bien s'étaler comme on veux. Affamés depuis le bateau, on se cuisine un riz légumes hyper complet qu'on peine même à finir.
      En savoir plus

    • Jour 120

      Parque Nacional Pumalín

      1 décembre 2023, Chili ⋅ ☁️ 8 °C

      After the ferry dropped us off at Caleta Gonzalo, we took two amazing (and soggy) hikes through the forests of the Pumalín park, first to see the thousand-year old alerce trees, and then to see some hidden waterfalls nestled in the dense forest.En savoir plus

    Vous pouvez également connaitre ce lieu sous les noms suivants:

    Chaiten

    Rejoignez-nous:

    FindPenguins pour iOSFindPenguins pour Android