Zuidereiland

Dat lag ik te bedenken toen ik bezig was met niets doen.
Niets doen, kan dat, mag dat nog in onze maatschappij?
De tekst van mijn footprint impliceert dat het niet goed komt met je als je niets doet.
Wat is niets doen?
Volgens mij kunnen we het niet eens meer.
Worden mensen onrustig als ze niets te doen hebben.
We leggen het ons zelf ook wel op, vind ik.
Altijd bezig zijn bedoel ik.
Met onze social media bijvoorbeeld.
Iedereen hier, incluis ikzelf, is met social media bezig.
Soms kom je nog een café tegen waar ze geen WiFi hebben zoals laatst in Motueka.
Praat met elkaar bij onze goede koffie stond er op een krijtbordje.
Behalve degene achter de counter was er niemand dus met die dame een gesprekje aan geknoopt.
Je gaat wel anders naar het leven kijken als je zo een paar maanden op stap bent.
Zeker als je alleen bent.
De vier maanden in Ecuador en Peru waren heel anders als deze, nu bijna twee maanden.
Dat heeft vooral te maken dat we die vier maanden met z'n tweeën ervaren hebben.
Denk er vaak aan terug.
Vier hele bijzondere maanden.
Dus tot nu toe heb ik niet zoveel gedaan.
Eten, drinken natuurlijk, en een paar boodschappen.
Dat nietsdoen is niet zo moeilijk vind ik.
Veel moeilijker is het je hoofd, je gedachten stil te krijgen.
Hoe moet ik dit zeggen, hoe ga ik dat aanpakken?
Heb ik het wel goed gedaan of had ik het zo en zo moeten doen?
En als het dan niet zo en zo gaat is het dan wel goed?
Ben ik niet egoïstisch?
Ik geloof eerlijk dat je best wel egoïstisch mag zijn.
Ik vind het geen "vies" woord.
Egocentrisch daarentegen wel.
Soms doe je dingen, zeg je dingen die voor de ander niet leuk zijn.
Ik besef mij dat terdege.
Denk niet dat ik zoiets niet zelf ervaren heb.
Er is ook op mijn ziel getrapt, ook mijn hart is gebroken..
Uiteindelijk kies je of doe je wat de beste keuze is voor jezelf.
Zo is het met alles in het leven.........Okumaya devam et