Очистить поиск
Zuid-Amerika
Сначала новые
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Parque Nacional Cajas!
    De bar waar we buiten zaten.

    Cuenca - Dag 4

    11 февраля 2023 г., Эквадор ⋅ ☁️ 21 °C

    Samen met twee van de vele Duitsers ben ik vandaag naar Parque Nacional Cajas gegaan. Een heel mooi stuk natuur, maar een uur van Cuenca vandaan. Vanaf de ingang van het park zijn maarliefst 14 wandelingen te doen, van een half uur tot 14 uur! Wij hebben er één gedaan die zo'n 4 uur duurde, en het was erg, erg mooi.

    En voor de verandering een keer Franse taferelen, zoals ik het noem. Veel van de wandelingen tot nu toe hadden nauwelijks bordjes en waren op sommige stukken enigszins gevaarlijk. Laat staan dat het pad goed gemaakt was. Deze wandeling had daarentegen overal bordjes met de richting en was supergoed onderhouden!

    Savonds hebben we samen met een Amerikaanse en een Japanner/Amerikaan (beide niet van het hostel) wat gedronken en zijn we uit eten geweest, wat erg gezellig was! Al met al een druk dagje dus :)    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Gualaceo, met een rustig straatje!
    De partytent markt.De mercado! Deze was voornamelijk een vreetschuur.1Voedsel vergiftiging in de maak! En dan spaar ik jullie nog de gehele varkens aan het spit...Brug over de Río Santa Bárbara.Catedral de la Inmaculada Concepción, 28 jaar later!De achterkant, het is een enorm gebouw!Een verkoper die er savonds bananenchips verkocht.1

    Cuenca - Dag 5

    12 февраля 2023 г., Эквадор ⋅ ⛅ 25 °C

    Een extra dag geboekt in Cuenca, en zondag! De dag dat bijna alles dicht is. In Cuenca geldt hetzelfde. De straten zijn heel rustig en leeg, en het grootste deel van alles winkels is dicht. In andere woorden, tijd om een dorp met een zondagsmarkt op te zoeken!

    Vandaag was dit Gualaceo, een dorp met zo'n 35.000 inwoners. Of ze sloegen een week over, of de markt stelde gewoon niet zoveel voor, want de markt bestond maar uit één partytent waar schoenen werden verkocht (het dorp staat bekend om zijn leer en schoenen). Gelukkig was de normale mercado ook open, en vele andere winkels, dus het dorp was een drukte van belang!

    Na veel rond te hebben gelopen en bij een aardige man wat gegeten te hebben, ben ik wedergekeerd naar het rustige Cuenca. Hier heb ik nog een aantal plekken gespot die ik nog wilde zien. In het hostel bleek iedereen ook een rustdag te hebben, want iedereen lag verspreid te tukken, te lezen, of een serie te kijken.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Iglesia Católica Santísimo Rosario, 28 jaar later!
    Binnenin de Iglesia Católica Santísimo Rosario!1Er moet ook schoongemaakt worden uiteraard.Carlos Crespi Croci, de laatste foto, 28 jaar later!1Wachtend op de tram.Onderweg naar Guayaquil, nu nog in de bergen.Het landschap tussen de bergen en Guayaquil.Puente de la Unidad Nacional, over de Babahayo River.1Ben de enige in de slaapzaal, dus ze hebben extra veel tijd gehad voor een mooi bordje.

    Guayaquil - Dag 1

    13 февраля 2023 г., Эквадор ⋅ ☁️ 34 °C

    Nadat ongeveer iedereen met wie ik contact had in het hostel vertrok, allemaal in een andere richting, ben ik vandaag in een totaal andere wereld terecht gekomen. Van een prachtige historische stad omringd door de bergen, nu in een grauwe en grote stad omringd door het water en plantages. Vanuit de bergen ging de weg direct door enorme bananenplantages. Het grootste verschil is dat het bijna allemaal plat is hier, iets wat ik de laatste tijd niet echt meer heb meegemaakt. Daarnaast valt het op dat in de dorpjes die we passeren, de armoede vrij hoog lijkt te zijn, met slechte infrastructuur.

    De bus kwam aan bij het busstation van Guayaquil (verrassend). Wat de stad slim heeft gedaan, niet dus, is de enorme terminal (echt heel groot), die ook dienst doet als winkelcentrum, direct naast het vliegveld te zetten. Hierdoor was het buiten extreem druk, en enorm chaotisch. Ik wilde de bus nemen in plaats van een taxi, en heb die na lang zoeken en met de hulp van een armbandjes verkoopster (wederom shout out naar de Zuid-Amerikanen) gevonden. De stad is best lelijk, en best heel erg chaotisch. Alles gaat door elkaar heen en er gebeurt zoveel, dat je niet weet waar je moet kijken.

    Guayaquil is de grootste stad van Ecuador en ook de gevaarlijkste (ook in de top 10 van Zuid-Amerika). Als ook locals hun telefoon niet tevoorschijn halen in het openbaar, kan je dat als gringo al helemaal beter niet doen. Het is dus super alert zijn, nog meer dan in andere steden. Gelukkig zit mijn hostel wel in een vrij rijke en relatief veilige wijk van de stad.

    Verder is het hier ook een kwestie van zweten en lekgeprikt worden. Waar het de afgelopen weken aangename temperaturen te vinden waren, is het hier boven de 30 graden, maar ook aan de benauwde kant en vooral heel vochtig. Lekker door de stad glibberen dus. Maar, gewoon zoals overal hier in Colombia en Ecuador, kan het hier zoals vanavond met bakken uit de hemel vallen.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Shoarma gehad bij een heel leuk tentje midden in de stad.
    Uitzicht op Guayaquil.Malecón 2000, de boulevard die langs de Rio Guayas loopt.

    Guayaquil - Dag 2

    14 февраля 2023 г., Эквадор ⋅ ☁️ 33 °C

    Guayaquil! Na een hete nacht en twee enkels vol muggenbulten (en twee handen die er niet vanaf konden blijven), heb ik de stad ontdekt, met de telefoon opgeborgen.

    Het centrum geeft een heel andere indruk dan de wijken waar ik gisteren doorheen reed. Het centrum gaf namelijk een hele Amerikaanse sfeer. Net zoals in Riobamba, bestaat uit Guayaquil uit blokken. Het verschil was alleen dat alle wegen om deze blokken heen, erg breed waren, met erg veel verkeer van voornamelijk enorme auto's en veel bussen. Ook omdat er hier een aantal wat hogere gebouwen staan, voelde het wat Amerikaans aan. Misschien verwant, misschien niet, maar het grootste deel van de toeristen waren Amerikaans.

    De stad heeft wel een aantal hele mooie plekjes! Het stadhuis is een enorm gebouw, waar je in een x vorm doorheen kan lopen, en er zijn meerder mooie parken, waaronder Parque Seminario. Dit park is relatief klein, maar is het onderkomen van, zo wordt geschat (beetje ruim naar mijn idee, maar goed), 350 Iguanas, ook wel Groene Leguanen. Het was vrij spectaculair om ze overal rond te zien lopen tussen de mensen.

    En, zoals overal hier, heeft de stad ook een paar prachtige kerken, zoals de Basílica Menor Católica Nuestra Señora de La Merced en de Catedral Católica Metropolitana de Guayaquil, die van binnen vooral mooi was.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    1Een gemiddelde bus hier. Gedecoreerd met Jezus, Mario, Sonic en Michelinman.

    Guayaquil - Dag 3

    15 февраля 2023 г., Эквадор

    Deel twee van Guayaquil ontdekken! Na de markt door te hebben gelopen, waar ik vooral bezig was met mijn tas, ben ik naar Cerro Santa Ana gegaan. Op deze heuvel ligt de wijk Las Peñas. Een super kleurrijke wijk (waar geen auto's kunnen komen), met overal gangetjes, straatjes trappetjes en poortjes. Bovenop staat een vuurtoren, El Faro. Vanaf daar was er een mooi uitzicht, maar het leukste was om door alles straatjes te struinen.

    Later die dag, zitten langs het water, heb ik Paolo ontmoet. Alles wat nu komt, komt van Paolo en niet van mij. Paolo is de messias. Hij heeft contact met engelen die hem dat hebben verteld. Uiteraard moet iedereen dit weten, maar dan moet hij eerst in Israël zien te komen. Helaas heeft ie daar geen geld voor. Ook zou hij graag met Paus Franciscus willen praten zodra hij in Israël is geweest, zodat hij zijn taken als messias kan bespreken.

    Paolo vindt het te betreuren dat Ecuador een republiek is. De macht zou in handen moeten zijn van een koning. Een koning die de macht heeft over de politie en het leger, die hem kan begeleiden naar Israël (ik denk dat ik dit verkeerd begrepen heb door het Spaans, maar ik stond inmiddels open voor alles). Daarnaast wilde hij ook wel vechten voor Oekraïne, maar ook daar was geen geld voor, en Israël had voorrang.

    Het meest bijzondere was nog wel dat de beste man niks op had, voor zover ik door kon hebben. Hij leek heel nuchter te zijn en voor zover mogelijk, "normaal". Hij heeft ook niet eens om geld gevraagd, wel heeft ie mn telefoonnummer, die die graag wilde.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    De busterminal van Guayaquil. 100 platforms verdeeld over 3 verdiepingen.
    Meer bananen! Het waren er extreem veel. Kilometers lang, en zover je kan kijken!Deze hond had een leguaan te pakken!2Mijn warme Ecuadoriaanse maaltijd...400 Dollar als ie stuk gaat. Tuurlijk.

    Loja

    16 февраля 2023 г., Эквадор ⋅ ⛅ 24 °C

    Gek reisdagje vandaag! Eerste een lange bus van Guayaquil naar Loja, en van daar uit een korte bus naar Vilcabamba. Op de website van het busbedrijf stond dat de bus naar Loja om 10:00 vertrekt, dus ik stond om 9:30 braaf voor het loket van de enorme busterminal (meer dan 100 platforms!). De mevrouw vertelde me dat de bus niet om 10, maar om 9 uur vertrok... Enigszins in de war, maar ze zweerde erop dat er geen bus om 10:00 was, de volgende was om 13:00. Dus rondbanjerend door de terminal wachte ik op de volgende bus.

    Met deze vertrektijd zou ik de laatste bus naar Vilcabamba nog net moeten kunnen halen (21:00), maar mijn vermoeden bleek terecht. Nadat de bus een half uur te laat vertrok, een stop maakte in een andere terminal waar niemand in of uit stapte, en meerder plaspauzes kwam de bus pas om 22:15 in Loja. Tijd voor een warme maaltijd en de zoektocht naar een hotelletje dus! Na een dag van 12 uur in ofwel een busterminal of een bus, was een bed zeer welkom.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Terug in de bergen!
    Markt in Vilcabamba, rondzwervend door het dorp.Bij de man links kreeg ik het idee dat hij ook aardig wat vlees op zou kunnen leveren.3Iemand heeft hier de kunstopleiding gedaan. (En geen idee waarom ik dit zo gefocust fotografeerde).Iglesia de Vilcabamba. Eindelijk een simpele naam!

    Vilcabamba - Dag 1

    17 февраля 2023 г., Эквадор ⋅ ⛅ 29 °C

    Wederom een gek dagje. Na laat wakker te zijn geworden (betekende niet dat ik lekker had geslapen), heb ik alsnog de bus naar Vilcabamba kunnen nemen. Terug in de bergen, waar ik blij mee was!

    Aangekomen in het dorp was het maar een klein stukje lopen naar het hostel. Een hostel waar niemand de deur open deed. Ook hulp van de buurman, die wat telefoonnummers tot zijn beschikking had, leverde niets op. Met zijn Wifi heb ik een bericht gestuurd, waarna ik maar een plek voor lunch op heb gezocht. Na een stevige maaltijd heb ik wederom het hostel geprobeerd, maar wederom niets. En later, na klein beetje het dorp verkennend (wat niet ideaal was in de hitte en volle bepakking), nogmaals geprobeerd, weer niks.

    Op m'n telefoon zoekend naar een nieuw hostel, kwam een auto voorrijden, met jawel, de man die de deur open kon doen. Hij legde uit dat de eigenares op vakantie is (en blijkbaar niet lekker communiceert?) en hij het overneemt voor een tijdje. Hoe dan ook, ik was blij dat ik naar binnen kon, en de man bleek super aardig te zijn.

    Wat ook opviel is de enorme hoeveelheid Amerikanen hier. Voornamelijk gepensioneerden en hippies. Waarom ben ik nog niet achter gekomen.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Uitzicht op Vilcabamba.
    Een best grote en aparte sprinkhaan!1Cerro Mandango.1De andere kant van Cerro Mandango.1Actiefotootje!3Carnaval!

    Vilcabamba - Dag 2

    18 февраля 2023 г., Эквадор ⋅ ⛅ 31 °C

    Weer een goede wandeling op het programma! De wandeling ging naar Cerro Mandango, een soort Devil's Nose van Vilcabamba. Het was prachtig weer met mooie uitzichten, en het was vooral goed om weer te wandelen.

    Op de weg terug kwam ik twee vogelaars tegen. Ze hadden in de bomen een speakertje opgehangen waar het geluid van een bepaalde uil uitkwam. Wat ik niet wist, is dat de meeste vogels en ook andere dieren, het totaal niet moeten hebben van uilen. Maar, bepaalde vogels komen er juist op af, zoals de kolibrie. Voor onze neuzen vlogen zo'n 10 kleine kolibries heen en weer! Ik was al een tevreden man, maar de vogelaars bleken opzoek naar een andere vogel. Ik vroeg of ze die gele bedoelden, die ik net zag wegvliegen. "Where?! Where?!" Met enig gevoel van triomfantelijkheid was ik de enige die de vogel (ook al was het per ongeluk) had gezien die dag.

    Ondanks dat de officiële data van carnaval de 20ste en 21ste zijn, is vandaag het feest al afgetrapt met vanmiddag een kleine optocht en vanavond dans op het plein! Samen met een Duitser ben ik gaan kijken. Normaal ben ik niet zo van zulke festijnen, maar dit was echt erg leuk. Tussen het gelul van een man op het podium door (duizenden keren "Señoras y Señores" schreeuwend, we hebben ons kapot gelachen), was er veel traditionele dans en muziek! Het mooie eraan was het enthousiasme van de dansers. Het waren soms wilde, maar de meest vrolijke en energieke dansen. En de dansers zelf waren alleen maar aan het lachen, ze hadden er zoveel plezier in!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Uitzicht vanuit het hostel.
    11Carnaval!De lege straten van Loja.

    Loja - Dag 1

    19 февраля 2023 г., Эквадор ⋅ ☁️ 25 °C

    Helaas al weer tijd om Vilcabamba te verlaten. Hier was carnaval doorbrengen waarschijnlijk het leukst geweest, maar alle (betaalbare) hostels zijn gesloten deze dagen, dus ga ik terug naar Loja.

    Na nog wel een wandeling gemaakt te hebben door het mooie gebied, bleek Loja doodstil te zijn! Iedereen viert carnaval blijkbaar elders, en verlaat de stad. Ik had juist hier veel drukte verwacht, maar het is niet anders. Sowieso is carnaval hier niet veel meer dan water- en schuimgevechten en keiharde muziek. Het is vergelijkbaar het het eerdere Blanco y Negro in Popayán, waar ook iedereen onder het witte schuim zat. Voor de grote parades en praalwagens moet je naar een stad als Quito of Guayaquil, zo heb ik begrepen.

    Hoe dan ook, vandaag was een relaxed dagje :)    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    1Eerst wat mooie kunst!
    3Mijn kunst.Loja!1Plaza de la Independencia San Sebastian, met dit malle monument.Mercado San Sebastian, die aan het plein vast zit.Capilla Católica del Colegio La Dolorosa.11Catedral Católica de Loja - Parroquia El Sagrario, deze was vooral in het donker erg mooi!

    Loja - Dag 2

    20 февраля 2023 г., Эквадор ⋅ ☁️ 26 °C

    Vanochtend werd ik wakker met extreem veel muggenbulten, zo dacht ik. Uiteindelijk blijkt het waarschijnlijk een leuke dikke allergische reactie op iets te zijn, ik heb alleen geen idee wat. Hoe dan ook, overal zijn er jeukende bultjes, m'n beide ogen zijn wat opgezwollen en later ook nog m'n lippen. Uiteraard zorgt dit voor een super charmant gezicht.

    Ondanks dat Loja nogal leeg is, is het vandaag toch een stuk drukker, omdat het gisteren zondag was. Loja heeft veel geschiedenis in de kunst, en staat daarom bekend als muzikale en culturele hoofdstad van Ecuador. Daarom extra verrassend dat iedereen de stad verlaat voor carnaval. Wel is er door de stad veel kunst op de muren te zien en heeft het mooie architectuur. Loja is namelijk ook één van de oudste steden van Ecuador.

    Maar eerlijk is eerlijk, het was toch een beetje een gek gezicht om door zo'n rustige stad te lopen, terwijl je verwacht had dat het juist een hele drukke zou zijn. Gek gezicht. Haha.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    1De weg was ook niet altijd even goed.Carnaval in een passerend dorpje!1Zumba.

    Zumba

    21 февраля 2023 г., Эквадор ⋅ ☁️ 23 °C

    De reis richting Peru is begonnen! De allergische reactie is er nog, maar lijkt iets minder te worden. Ecuador heeft drie grenzen met Peru, waarvan die aan de kust het populairst is, daarna is er nog één iets meer de bergen in, en als laatste de grens die ik ga nemen. Het is de meest rustigste, wat komt omdat ie een beetje in de middle of nowhere ligt. De dichtstbijzijnde stad in Ecuador is Loja, bijna 200 kilometer het land in. In Peru is het Jaén, zo'n 150 kilometer naar beneden.

    Er is een bus die direct van Loja naar Jaén rijdt, maar die duurt erg lang (er zijn alleen maar bergen en een lang stuk onverharde weg), en daarnaast is er een veel leukere manier om in Peru te komen! Dat deel zal deel twee zijn, en vandaag was deel één. Een bus naar Zumba, het dichtsbijzijnde redelijke dorpje. Het ligt ongeveer 30 kilometer van de grens, en is niet meer dan rustige dorpje. Het is heerlijk ons kent ons, de honden liggen midden op straat te tukken, oude mannetjes zitten naast elkaar op een bankje en er is een militaire post met verveelde soldaten die vooruit staren.

    De weg naar Zumba toe leverde prachtige uitzichten op. Omdat die vooral aan de andere kant waren dan waar ik zat, dacht een enkele medereiziger dat ik hem aanstaarde, met m'n mooie botoxlippen.
    Oftewel, het was 5,5 uur lang genietend uit het raam turen!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Het busstationnetje van Zumba.
    De Ranchero!1La Balsa zelf is niet meer dan een paar straatjes.De grens.De collectivo naar Jaén.

    Jaén

    22 февраля 2023 г., Перу ⋅ ☁️ 25 °C

    Deel twee van de reis naar Peru! Vanuit Zumba vertrekt er om 8 uur sochtends een Ranchero naar La Balsa, de grens. Een ranchero is niet veel meer dan een omgebouwde kleine vrachtwagen die niet zou misstaan in een dierentuin, maar gezien het feit dat dit dunbevolkt gebied in de bergen is, ook niet gek dat ze hier geen grote touringcars hebben.

    Hoe dan ook, ik had de tijd van m'n leven! Sochtends door de wolken, heen en weer hobbelend, tassen vasthoudend, met een paar locals, een kip en een hond als medepassagiers (letterlijk). De hond liep rond in de bus eb leek ook te genieten, de kip was nog maar half in leven in een zak.

    La Balsa is een klein dorpje, maar eigenlijk maar een paar straatjes. De grens is de rivier Rio Canchis, en mensen uit het dorp lopen rustig heen en weer van het ene naar het andere land. De Ecuadoriaanse douane had zich verscholen in een klein kamertje tussen de huizen gepropt. Één bank, één stoel, één tafel, één computer en een man in z'n dagelijks kloffie die door Facebook zat te scrollen. Ze hadden hier niet zo'n paspoortscanner, dus alles werd overgetypt in de computer. Nadat alles ook nog met de hand werd overgeschreven en hij de stempel in de hand had, vroeg hij nog of ik eigenlijk het land naar binnen wilde of wilde verlaten (goeie vraag nog aan het einde).

    De buren waren iets professioneler, behalve dat de vrouw van de douane wel nog uit bed kwam rollen 🙃 Nadat ik officieel in Peru was (feest!), kon ik wachten bij de collectivo naar San Ignacio. Dit was een mannetje met een oude witte auto, en het wachten was op twee andere passagiers. Zoals verwacht, duurde dit lang. Tussendoor kwam de lokale agent erbij zitten en hebben we over voetbal gepraat. Na 45 minuten besloot ik maar voor de hele auto te betalen, want het zag ernaar uit dat ik de enige ging zijn die ochtend, misschien wel de hele dag. Wel een gek sfeertje zo in alle rust en verlatenheid!

    In San Ignacio bracht de beste man me naar de terminal waar collectivos naar Jaén vertrekken. Het derde en laatste deel van vandaag. Ook hier was het wachten lang. Vijf busjes met elk plek voor veertien mensen, dan raken ze niet snel vol. Gelukkig had ik een enthousiaste oude man die niet stopte met schreeuwen, en zo haalden we binnen het uur alle passagiers binnen. Uiteindelijk met zeventien man in het kleine busje, wel met de kids meegerekend, vertrokken we.

    En daar waren we dan, in Jaén. Een bloedhete stad, met overal mototaxi's! Net als je denkt dat je alle manieren van vervoer hebt gehad, staat er nog een toetje te wachten naar het hotel! Een heerlijk avontuur vandaag.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Jaén en zijn vele mototaxi's!
    1Buiten het centrum is elke weg een beetje als deze. Extreem modderig, geen verrassing die mototaxi'sDe collectivo naar Bagua Grande.Het droge landschap hier.1De terminal/schuur voor Chachapoyas.De al een stuk mooiere landschap!1

    Chachapoyas - Dag 1

    23 февраля 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 25 °C

    Jaén is voor mij niet meer dan ee tussenstop, dus behalve de stad een beetje verkend te hebben (wel leuk natuurlijk zo'n chaotische stad!), heb ik vooral geslapen en vanochtend de terminal opgezocht voor collectivos naar Chachapoyas. Vanaf hier vertrekken ook lange afstandsbussen, dat voornamelijk grote, luxe dubbeldekker bussen zijn. Het verschil met de collectivos mag er wezen.

    Peru is enorm, waardoor ik me ook nu al lijk te vergissen in de afstanden. Waar de afstand naar Chachapoyas op de kaart niet enorm lijkt te zijn, valt dat vies tegen. Rechtstreeks is het zo'n vier uur, alleen is er geen rechtstreekse collectivo. Ik had veel geluk deze keer, en was de laatste passagier voor Bagua Grande, dus we konden gelijk vertrekken. In Bagua Grande was iedereen zo aardig om me de terminal voor Chachapoyas te vinden. Hier zijn de collectivos namelijk van kleine bedrijfjes, en niet van individuen zoals in Centraal Azië, en dus hebben veel bedrijven hun eigen terminal/schuur, verspreid over de stad. Hoe dan ook, het waren dus hele aardige mensen!

    Om 17:30 kwam ik uiteindelijk aan in Chachapoyas. Het was een prachtige weg door een kloof met een snelstromende rivier. En het werd nog leuker, want het hostel was bij een familie thuis! Een oudere vrouw runt het hostel (twee kamers), waar ook zijzelf, haar dochter en haar twee kinderen wonen. En het zijn echt enorm gastvrije mensen! Ze hebben zelfs het telefoonnummer van een kennis opgehangen die Engels spreekt, voor mocht je iets in het Engels willen vragen 🙃    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Plaza de Armas de Huancas.
    Terug in (het drukke) Chachapoyas.De markt.

    Chachapoyas - Dag 2

    24 февраля 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 23 °C

    Na een lekker ontbijt gemaakt door de eigenares (allerlei lokale dingetjes) ben ik op pad gegaan naar Huancas, een gehucht verderop. Het eigenlijke plan was om vandaag naar Kuelap te gaan, de Incaruïnes, vergelijkbaar met Machu Picchu. Maar een landslide heeft het grootste deel omver geworpen, dus het duurt nog wel even voordat dit weer overeind staat! Ook in Alausi, waar ik eerder was, zijn afgelopen weken landslides en overstromingen geweest. Gaat lekker hiero!

    Hoe dan ook, Huancas ligt aan het Cañon de Huancas, een indrukwekkende kloof waar een rivier doorheen stroomt. De kloof is zo'n 600 meter diep, en aan de overkant waren allerlei watervallen te zien. De wandeling liep van de ene kant naar de andere kant, maar was niet extreem speciaal.

    Na nog een vrouw te hebben ontmoet die enorm enthousiast was dat ik uit Nederland kwam, ben ik terug gegaan naar Chachapoyas om dat verder te zien. De vrouw heeft mijn nummer voor als ze ooit naar Amsterdam gaat (ik moest en zou haar rondleiden), en ik heb haar nummer voor als ik bij haar wil eten de komende dagen!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Cocachimba en onze mototaxi.
    Gocta! In de vallei waren trouwens nog vele andere watervallen te zien.Een greep uit de vele foto's, hier staat iedereen op behalve de maker van de foto.De Japanner, Argentijn en ikPassen en meten in het donker. Gelukkig was de afgrond links en reden wij rechts...

    In de zetel van de maagdelijke Carmen

    25 февраля 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 25 °C

    Virgen del Carmen was de naam van de bus, waarin ik heb overnacht. Niets meer dan dat.

    Gisteren heb ik met een Argentijn afgesproken om de wandeling naar Catarata del Gocta te maken. Het werd duidelijk dat ik met een Zuid Amerikaan te maken had, want om 7:30 stond ik keurig klaar, terwijl hij nog vrolijk z'n tanden stond te poetsen. Om 8:15 vertrokken we pas, maar het voordeel was dat er net een leuke Japanner binnen was gekomen, die met ons mee zou gaan.

    Na een uur in een collectivo en mototaxi, kwamen we aan in Cocachimba waar de wandeling begint. Gocta is een enorme waterval van 771 meter hoog. Onoffcieel staat hij genoteerd als de vijfde hoogste ter wereld, door de World Waterfall Database als zestiende. Waarom dit verschil en er een World Waterfall Database bestaat, moet je mij niet vragen. Dat de waterval echt heel hoog is, is een feit! Nog een extra feitje: de waterval is pas in 2006 gemeten en op de kaart gezet (letterlijk), na aandringen van een Duitser. Ook leuk om te weten is dat het Spaans twee woorden voor een waterval heeft: cascada voor kleine watervallen, Catarata voor de groten.

    Na ongeveer een half uur wandelen kwamen we een groep Peruvianen tegen, met wie we de rest van de wandeling hebben gedaan, heen en terug. Het waren oprecht ook leuke mensen en tijdens het wandeling kreeg vooral ik een spervuur aan vragen, van m'n lievelingskleur tot of ik in de heer was. Het was erg gezellig! Wat wel een gevolg is van een groep Zuid Amerikanen, en ook nog is een geïnteresseerde groep Zuid Amerikanen, is dat overal foto's gemaakt moeten worden. Foto's met iedereen, foto's met alleen alle mannen, foto's met alleen de buitenlanders, selfies... Alles is gemaakt. Terug in het hostel was het een kwestie van alles snel inpakken, want om 19:00 ging mijn bus naar de volgende plek.

    De nachtbus naar Cajamarca was niet bepaald een pretje. De weg was gevaarlijk, zacht uitgedrukt. Veelal onverharde wegen, die zo breed waren als de bus zelf. De wegen zaten ook nog vol gaten, en dan heb ik nog niet over de afgronden gesproken. Daar kwam ik pas achter toen de chauffeur met groot licht ging rijden. Inmiddels ben ik wel gewend aan slechte wegen, maar deze spande wel de kroon. Scherpe bochten, hele kleine bruggetjes, de bus paste er steeds maar net doorheen. Op één punt moest de politie er aan te pas komen om tegenliggend verkeer er langs te leiden. Dat zelfs de locals in die bus de bus hadden verlaten op dat moment, geeft wel een beetje aan wat de situatie was...

    Ik heb twee uur kunnen slapen, tot het groot licht moment kwam. Daarna geen oog meer dicht gedaan. Savonds wel nog van vier van de Peruvianen appjes gekregen 🙃    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Een dorp midden in bergen, om drie uur snachts...
    1Ventanillas de Otuzco!Otuzco zelf.1

    Cajamarca - Dag 1

    26 февраля 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 24 °C

    Levend aangekomen in Cajamarca! Rond 7:30 kwam de bus aan in de normale busterminal. De meeste grote bedrijven hebben hun eigen plek in de stad in Peru, met als voordeel dat ze vaker in het centrum liggen, maar met als nadeel dat niet alles op één plek is. Deze bus kwam dus aan in de normale terminal, ver weg van het centrum.

    De mensen in het hostel zijn super, en ik kon direct inchecken en mn bed opzoeken. Het is erg rustig, in de slaapzaal met twaalf bedden zijn er inclusief de mijne maar vier bezet. Na een klein beetje uitgerust te hebben, ben ik met een klein busje vertrokken richting Otuzco.

    In Otuzco liggen de Ventanillas de Otuzco. Deze soort van gaten in de muur werden tussen 200 tot 800 na Christus gebruikt door de lokale bevolking als necropolis. In de rotsen zijn allemaal ruimtes uitgehakt, waar de lijken in werden gelegd. Elke ruimte hebben in vierkante ingang, wat de gaten zijn die vanaf de buitenkant te zien zijn. Toen deze necropolis ontdekt werd, was het onduidelijk waarom er geen hele skeletten werden gevonden. Men vermoedt dat de lijken eerst werden begraven, een tijd later weer werden opgegraven, en een deel van de botten in de ruimtes werden gelegd.

    Verder was opvallend dat veel mensen foto's met mij wilden 🙃. Eerst dacht ik dat ze wilden dat ik een foto van hen maakte, maar ze wilden juist een foto met mij. Het park is super klein, maar dit is met drie verschillen groepen mensen gebeurt. Het is vaker voorgekomen deze reis, zeker op plekken waar weinig toeristen komen, maar wat hier de reden was, geen idee. Misschien leek ik op een lijk en dachten ze dat ik erbij hoorde?    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Het pad naar de eerste waterval.
    1Llacanora.2De kat leek niet erg enthousiast over mijn plannen.

    Cajamarca - Dag 2

    27 февраля 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 24 °C

    Na een lange en heerlijke nacht, ben ik vandaag naar Llacanora gegaan. Het busje dat daar naartoe gaat, is nogal moeilijk te vinden, maar na wat rondvragen had ik hem eindelijk gevonden. Het busje (ze hebben hetzelfde formaat als de collectivos) zat helemaal volgepropt met mensen die op weg waren naar een markt. Allemaal hadden ze emmers vol met kaas, melk, bundels gras en weet ik veel wat om te verkopen. Onderweg stopten we nog voor een man die meewilde met het busje, maar z'n schaap moest ook mee. Helaas mocht dit niet van de chauffeur omdat de bus al zo vol was. De ultieme kans om in een propvol busje met een schaap te zitten ging aan me voorbij...

    Llacanora is een klein gehucht, maar heeft een mooi wandelingetje langs allerlei watervallen. Na de mooie wandeling naar Gocta met een enorme waterval viel dit een klein beetje tegen, maar uiteindelijk was dit wel een heel relaxte wandeling. Smiddags heb ik wat gebabbeld met de Amerikaan die in het hostel werkt. Hij werkt in het hostel, studeert online en maakt prachtige tekeningen op zijn tablet. Daarna ben ik plannen gaan maken totaan Cusco, over een paar weken. De kat van het hostel kwam op me liggen, wat betekende dat ik zo'n 2,5 uur daar heb gezeten, totdat ik echt honger begon te krijgen en opzoek ging naar eten.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Uitzicht over de stad vanaf Santa Apolonia.De markt!1Uit het niets begint het keihard te regenen, waar na een half uurtje de blauwe lucht weer verschijntIglesia San Francisco.

    Volgende nacht in een bus

    28 февраля 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 22 °C

    Dag 100 van de reis! Dit besefte me ik pas een paar dagen later, maar goed.

    Voor vandaag was mijn plan om naar Cumbemayo te gaan, een van de vele andere archeologische plekken in de omgeving. In Cumbemayo zijn voornamelijk aquaducten te vinden, die één van de meest significante waterbouwkundige bouwwerken zijn uit die tijd (1500-1000 voor Christus).
    Hoe dan ook, de collectivo hier naartoe bleek niet meer te bestaan... De hele ochtend heb ik gezocht, ik ben naar meerdere plekken gestuurd, maar het vervoer was nergens te vinden. Jammer, maar helaas dus.

    Na een stuk taart met ananassap (er worden hier heel veel ananassen en papayas geteeld, dus deze sapjes zijn overal en goedkoop te vinden!), ben ik de stad gaan verkennen, want dit had ik nog niet gedaan. En dat was zeker geen teleurstelling! Cajamarca is een levendige stad met hele mooie architectuur en vooral ook heel veel mototaxi's in de stad! In tegenstelling tot Jaén, zijn het hier meer een soort tuktuks. Ze hebben allemaal kleurtjes, dus het geeft een gezellig sfeertje.

    Ook heeft de stad een enorme markt. De officiële markt is een overdekte, zoals elke stad en elk dorp heeft. Hier ging de markt verder door op straat. En niet zo'n klein beetje ook, want tot meerdere blokken verderop werd van alles verkocht. Vooral heel erg veel fruit, maar alles wat je maar kan bedenken, was hier te koop. Zo liep er bijvoorbeeld een man rond met zakjes met goudvissen.

    Savonds om 22:00 begon mijn reis naar Huaraz. Peru is enorm, en je vergist je snel in de afstanden. Op de kaart lijkt het niet zover, maar morgenavond zal ik pas aankomen. Deze nachtbus vertrekt naar Trujillo, waarvandaan morgenochtend m'n bus naar Huaraz vertrekt. De bus was wel heel relaxed. Heel veel beenruimte, de stoel kan tot 160 graden naar achteren, de stoelen zitten (liggen) lekker...het was zeker niet verkeerd. Zoveel relaxter dan een vliegtuig, zeker ook omdat je er niet uren van tevoren hoeft te zijn. Verder lijkt het grappig genoeg heel erg op een vliegveld, het zijn net gates en werkt ook exact hetzelfde.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    De terminal.
    Een dorpje langs de kust. De bus is compleet rood van buiten, waardoor je nauwelijks fotos kan makenTussenstop in Pariacoto!Eindelijk weer wat groen in de omgeving!

    Huaraz - Dag 1

    1 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 23 °C

    Om 5:00, voor de verandering een keer eerder dan verwacht, kwam de bus aan in Trujillo. Ik was lichtelijk bang dat er nog niks open was en ik op straat moest wachten, maar gelukkig was de terminal van dit busbedrijf gewoon open. Verrassend genoeg was ik ook zeker niet de enige, stonden er taxichauffeurs te wachten en was er tv met het nieuws. De bus naar Huaraz vertrok pas om 9:30, dus het was een lange ochtend. Tussendoor heb ik nog een ontbijt gehad in een benzinestation vlakbij, om te overleven.

    De busrit ging grotendeels langs de kust, en ik ben blij dat ik de route door de bergen van Ecuador naar Peru heb genomen, en niet die langs de kust. Het is extreem warm, en de kustlijn zelf is niet zoveel aan. Veel afval, geen stranden oid, lelijke dorpjes en veel verkeer, want dit is de belangrijkste weg van het noorden naar het zuiden van het land. Een paar andere reizigers in de bus bevestigden dit. Maar, om het een dag vanuit de bus te zien was toch leuk en interessant!

    Pas om 18:30 kwam de bus aan in Huaraz, dus na een stevige maaltijd ben ik direct naar het hostel gegaan. Het guesthouse heeft een aantal eigen kamers, en twee kamers als hostelkamers. De toko wordt gerund door een familie en bij binnenkomst zaten er drie kleine kindjes achter de receptie naar een film te kijken. Het beste welkom ooit! De grote zus checkte me in, en ik bleek de enige in de kamer te zijn. Na nog heel even meegekeken te hebben naar de film en wat tips gekregen te hebben van de zus, ben ik snel gaan slapen, want morgen gaat de wekker weer vroeg af!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Het startpunt.
    1Doel in zicht!1Één van de gedeelten met kabels, de minst heftigste...Laguna Churup!Geen verkeerde plek voor een snack.Het was enorm helder water, met groene planten op de bodem (in het ondiepe stuk).1De donkere wolken kwamen er aan.

    Huaraz - Dag 2

    2 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 25 °C

    Huaraz ligt bij het Parque Nacional Huascarán, een gebied met een aantal hoge, besneeuwde bergen en bijbehorende meren! Vanochtend ben ik vroeg opgestaan om mee te kunnen met een collectivo naar laguna Churup. Vrijwel geen meer is bereikbaar met openbaar vervoer, behalve deze. Bij aankomst was ik de enige, terwijl de collectivo pas vertrekt bij zeven mensen. Na lang wachten begonnen de onderhandelingen voor de prijs voor mij alleen. Eindelijk waren we akkoord, maar toen kwam het wonder! Vier andere reizigers (twee Fransen, een Ier en een Zweedse) kwamen aan! Het waren de vier die ook in de bus naar Huaraz zaten, en zo konden we uiteindelijk we normaal vertrekken.

    Op de weg ernaartoe pikten we nog een aantal Queshua vrouwen op, met allerlei gereedschap om op het land te gaan werken. De Queshua zijn de inheemse bevolking van een deel van Zuid-Amerika, en vooral in Peru zijn er nog velen van hen. We wisten dat het Queshua waren, omdat ze een opmerkelijke eigen taal hebben (Quechua). De Fransman van het clubje vertelde trots dat hij wist hoe je "goedemorgen" zegt in Quechua, en zei dit dus tegen de vrouwen. Ze begonnen keihard te lachen. Paul, de Fransman, bleek "goede borsten" te hebben gezegd... De rest van de rit bestond vooral uit lachen.

    De wandeling naar het meer was niet heel lang, maar had heel veel hoogtemeters. Dat, samen met de hoogte waar we op waren, maakte het dat de wandeling alsnog een groot deel van de dag in beslag neemt. Ook waren er ee paar technische stukken, waar je door middel van kettingen naar boven moest klimmen. Dit was niet alleen een hulpmiddel, maar letterlijk noodzakelijk om verder te kunnen. Op sommige plekken knepen we hem echt wel even. Maar het resultaat was het allemaal waard, want op 4450 meter hoogte was daar eindelijk het prachtige meer, en we hadden het hele rijk voor ons alleen.

    Op de terugweg begon het wat te regenen, wat de technische stukken nog moeilijker maakten. Gelukkig was de Ier gymleraar en loodste hij ons naar beneden. Bij het startpunt stond onze collectivo om ons weer naar beneden te brengen. Daar hebben we met z'n allen nog wag gegeten en gedronken, ondanks dat we allemaal kapot waren.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Rio Santa, het begin van de wandeling.
    Gelukkig kan je niet verdwaald raken met deze fantastische kaart.Santa Cruz.Laguna Wilcacocha. Eerder een plas dan een meer, maar oke...Ook met bewolking was er af en toe een besneeuwde piek te zien!1Bevriend geraakt met een paar kippen. Wat een paar stukjes brood wel niet kunnen doen...1En vergeet ook niet het schaap met de tong uit de mond.

    Huaraz - Dag 3

    3 марта 2023 г., Перу ⋅ ☁️ 24 °C

    Omdat er voor vandaag veel bewolking en regen voorspeld stond, heb een wat kleinere wandeling gemaakt naar Laguna Wilcacocha. Dit meer ligt niet aan de Nationaal Park kant van de stad, maar juist aan de andere kant. Zonder bewolking kan je aan de overkant wel heel mooi alle pieken zien!

    De wandeling begint zo'n 20 minuten buiten de stad, te bereiken met een bus. Ondanks dat de wandeling best kort is, heeft het wel 600 hoogtemeters waardoor het nog best pittig is. Het pad loopt na het dorpje Santa Cruz door de landerijen en boerderijtjes waar veel mensen aan het werk waren. Heel erg leuk, en naast veel begroetingen ook een aantal gesprekjes gehad. Maar hier werd weer bewezen dat het Spaans in Peru vele malen lastiger is dan in Colombia en Ecuador. Van alle gesprekjes heb ik nauwelijks begrepen waar we eigenlijk over hebben gepraat...toch was het erg gezellig 🙃

    Het meer zelf viel nogal tegen (gelukkig was ik daar op voorbereid), maar de uitzichten en vooral de wandeling zelf was zeker de moeite waard.

    Savonds bleek Huaraz een hele levendige stad te zijn! Waar iedereen zegt dat de stad niks aan is, is er veel volk op straat, op een positieve manier. Naast de vele kleine winkeltjes die tot laat open zijn, wordt er ook veel op de stoep verkocht. Van kleurboeken tot goudvissen, alles was te vinden. Het toppunt waren toch wel de Zuid Amerikaanse boa's. Tot nu toe zijn ze overal geweest, maar hier was het vrij extreem. Het zijn bijna altijd oude mannetjes in een soort politiepak, met alleen een wapenstok en een fluitje. Een fluitje. Die gebruiken ze graag. Op compleet willekeurige momenten fluiten ze keihard, zonder reden. Vaak kijken ze gewoon op hun telefoon, en beginnen ze keihard te fluiten. Waar belastinggeld wel niet goed voor kan zijn!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Op de achtergrond weer mooie bergen!
    Het overdekte gedeelte van de markt.Catedral de la diócesis de Huaraz, die gerestaureerd werd.Kippetjes...Hier kwamen de vrachtwagens met kippetjes aan, waar ze hun laatste adem uit zullen blazen...En hier keken de nog levende kippetjes naar hun nabije toekomst...Meerdere van deze borden vol met advertenties etc, mensen stonden zelfs met boeken notities te maken

    Caraz - Dag 1

    4 марта 2023 г., Перу ⋅ ☀️ 26 °C

    Twee van de andere meren die ik van plan ben te bezoeken, liggen verder weg van Huaraz, dus verhuis ik vandaag naar Caraz, een dorp anderhalf uur naar het noorden. De collectivos hier naartoe zijn lichtelijk riskant, wetende dat er ook plaatsjes met de namen Carhuaz en Carhuac. Gelukkig had ik de goede en kwam ik eind van de middag aan (met prachtige uitzichten onderweg op het Nationaal Park!).

    Het hostel wordt gerund door een vrouw die ook Engels geeft op de lokale school, maar haar vader deed de deur open omdat ze niet thuis was. Eerst ging er een luikje open en kwam zijn gezicht tevoorschijn. Na drie keer verteld te hebben dat ik een kamer gereserveerd had en dat mijn naam Bram was, ging er een lampje branden en deed ie de deur open. Hij liet een paar dingen zien, maat keek zonder te stoppen heel verwachtingsvol naar mij, alsof eigenlijk hij de gast was, en ik hem alles moest laten zien. Lichtelijk ongemakkelijk, maar wel erg grappig.

    Voordat ik vertrok ben ik eerst nog Huaraz in geweest, om te zien hoe de stad overdag is. Conclusie: nog levendiger! Het is zeker geen mooie stad, maar de markt is enorm. Soms leek het wel eindeloos door te gaan. En zoals inmiddels duidelijk is, er zijn nooit genoeg markten. De markt van vandaag stond vooral in het teken van de kip en zijn levensweg. Ze hangen overal aan haakjes, of zitten nog levend opgepropt in kunststof kooien. Maar het eten van de kip zit hier zo ingebakken (haha), dat het niemand blijkbaar iets uitmaakt. Daarnaast gok ik ook dat er hier sowieso iets minder aan dierenrechten gehecht wordt.    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    De volle Toyota.
    De wandeling naar Laguna Parón.Laguna Parón met z'n blauwe water!Het witte links van de duidelijke piek is de Paramount Pictures berg.1

    Caraz - Dag 2

    5 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 22 °C

    Laguna Parón! Één van de meer bekende meren in het Parque Nacional Huascarán. Gisteren heb ik al even geïnventariseerd of het mogelijk is om hier op eigen houtje naartoe te gaan. Zoals bij veel meren boekt bijna iedereen een tour omdat het openbaar vervoer zo onvoorspelbaar is. Nadeel van een tour vind ik dat je sochtends eerst lang in de bus zit, omdat iedereen opgehaald moet worden bij hun hostel. Vervolgens heb je maar een bepaalde tijd bij het meer zelf, en moet je per se weer terug.

    Ondanks dat toch iedereen me adviseerde om voor de tour te gaan, was ik dom/geniaal genoeg om het op eigen houtje te doen. Om 7 uur sochtends, na een vrouw op de markt gevonden die manden vol met hele lekkere verse broodjes verkocht, stond ik bij een mini terminal met collectivos naar verschillende dorpen in de buurt. Één daarvan ging naar Pueblo Parón, het laatste dorp voor de Laguna. Na 45 minuten hadden we eindelijk genoeg volk voor in de Toyota Caldina (één man hangend boven de koppeling) en gingen we op pad. Helemaal aan het einde werd ik afgezet, waarvandaan het nog 10 kilometer naar het meer was. Een lange en stevige wandeling met 1100 hoogtemeters. Bij de ingang van het Nationaal Park stond een enthousiaste man die me vrolijk vertelde dat ik de eerste was die dag en dat er nooit mensen lopen, en hij trots op me was.

    Met frisse moed, maar enige angst omdat ik de eerste was die dag ging ik aan de wandel. Ondertussen verschenen enkele auto's en busjes, die blij hun duimen naar me opstaken. De wandeling was prachtig, door een kloof met hele steile rotswanden, die glommen van het water wat er over naar beneden gleed. 100% de moeite waard en best vermoeid kwam ik boven aan, en het meer is waanzinnig. Het is super blauw, met zes verschillende pieken rondom. Door de bewolking waren ze niet allemaal tegelijk zichtbaar, maar uiteindelijk heb ik ze allemaal kunnen spotten. Met als leuk feitje, één van de zes, de Artesonraju, de berg van het logo van Paramount Pictures is!

    Na een tijdje genoten en rondgelopen te hebben, was het tijd om vervoer te regelen. Het originele plan was om de 10 kilometer terug te lopen en te hopen op een collectivo, maar er waren zoveel tourbusjes dat ik een kans heb gewaagd. Al snel had ik beet, en mocht ik mee naar Caraz waar ik afgezet zou worden. Zo is mijn plan om het zelf te regelen toch maar mooi gelukt!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    De collectivo.
    Het eerste stuk van de wandeling.De grote waterval. Daarboven ging de wandeling verder.De tweede, hoger gelegen vallei.1Laguna 69! Met de berg Chakrarahu daarachter.11Op de weg terug liep een koe in de weg. Toen ze mij doorhad, stapte ze opzij zodat ik kon passeren!

    Wederom een nachtbus

    6 марта 2023 г., Перу ⋅ ⛅ 25 °C

    Voor vandaag hetzelfde verhaal als gisteren. Om naar Laguna 69 te gaan, één van de bekendste meren ter wereld wordt wederom geadviseerd om een tour te boeken. Openbaar vervoer is onregelmatig en in tegenstelling tot Laguna Parón leidt de weg (naja, weg... hobbelig pad) niet helemaal tot het meer, maar is er eerst nog een stevige wandeling van 3 uur vereist. Maar, omdat gisteren zo'n succes was, gok ik het er vandaag weer op!

    Om half zes in de ochtend vertrok ik, via de vrouw met het heerlijke brood, naar de busterminal waarvandaan collectivos naar Yungay vertrekken. Omdat dit op de weg naar Huaraz ligt, is het vertrek van deze collectivo de enige gegarandeerde. Aangekomen in Yungay stond er al een collectivo klaar die langs het begin van de wandeling zou rijden, dus ik kon mijn geluk niet op! Na even te hebben gewacht en een uur rijden, kon ik uitstappen uit het propvolle busje.

    De wandeling was waanzinnig. Het pad was zo'n 6 kilometer met 600 hoogtemeters, met het meer aan het eind, op 4600 meter hoogte. Het pad hiernaartoe had alles in zich. Het eerste deel liep door een groene vallei, waar een rivier en koeien doorheen lopen. Vervolgens kwam het eerste stuk omhoog, waarvandaan je langzaam maar zeker de besneeuwde bergen begon te zien. Na nog een stuk door een kleiner open landschap, dat boven de grote waterval lag die je constant in de verte kon zien, kwam het steilste stuk, op 4500 meter hoogte, wat je echt wel merkt. Maar het uitzicht liet je dat vergeten. Overal watervallen, besneeuwde toppen, andere meren...het was erg, erg mooi. En dan het toetje... Laguna 69.

    Mijn collectivo kwam tegelijk aan met een tourbus. Omdat ik heel graag een rustig meer wilde zien, en niet in de menigte wilde staan, heb ik vrij snel gelopen. Uiteindelijk bleek dat ik de 3 uur durende wandeling in 2 uur had gedaan. Het resultaat: alleen met twee andere Peruvianen bij het meer, wat een zeldzaamheid is. Het water is net als Laguna Parón super blauw. Maar door de kleinere omvang, de besneeuwde Chakrarahu vlak daar achter en natuurlijk de mooie wandeling, was dit meer nog indrukwekkender. Op sommige momenten was er een luid geluid te horen, wat lawines bleken te zijn, waarvan één ook te zien was. Al met al was het erg indrukwekkend.

    Na een paar uur gezeten te hebben en genoten te hebben samen met een Amerikaan en een Franse, ben ik teruggelopen. Ik wist dat er een plekje vrij was in de tourbus, maar die zou pas laat vertrekken vanwege een paar trage wandelaars. En terwijl een grote groep al bij die bus stond te wachten...kwam dezelfde collectivo weer langsrijden en werd ik vrolijk verwelkomd door de bestuurder! Enigszins lachend naar de wachtende tourgangers, sjeesde ik met de collectivo al terug naar het hostel.

    En savonds, jawel, stond de nachtbus naar Lima al op me te wachten. Druk dagje!    Читать далее

    Посмотреть перевод
  • Bram SiedersZuid-AmerikaПутешественник
    Lima!
    1Parque John F. Kennedy.Vertroetelen die beesten.Parroquia La Virgen Milagrosa.1

    Lima - Dag 1

    7 марта 2023 г., Перу ⋅ ☀️ 30 °C

    Vanochtend bij zonsopkomst aangekomen in Lima! Lima wordt over het algemeen geen leuke en mooie stad gevonden, maar zoals altijd, eerst zien, dan geloven. Wat zeker is, is dat de grote stad aan de kust een enorm contrast is met een dorpje in de bergen.

    Midden in de ochtendspits nam ik een taxi naar het hostel, wat door het verkeer meer dan een uur duurde en de chauffeur een aardig zakcentje opleverde. Het hostel ligt in Miraflores, een dure wijk aan de kust. Hoezo duur? Tussen het Hilton, Marriott en Pullman rijden zakenmannen op elektrische stepjes, lopen oudere vrouwen met veel te veel make-up, veel te weinig kleding en een yogamat onder de arm en rijden er oude mannen in roze polo's en met airpods in veel te grote auto's.

    Na gesetteld te zijn in het hostel, en zowaar nog even geslapen te hebben, heb ik de wijk en de kust verkend. En eerlijk is eerlijk, ik vind het tot zover echt geen saaie of lelijke stad. De sfeer is heel gemoedelijk en relaxed. In de zee zijn mensen aan het surfen en in de vele parken wordt er gepicknickt en gesport. Natuurlijk is dit maar een klein deel van de stad, maar ik was positief verrast.

    Iets verder de stad in heb je Parque John F. Kennedy. In dit park, midden tussen de drukke winkelstraten, zwerven heel veel katten rond. Een goed doel zorgt dat ze te eten en te drinken hebben, en ondertussen liggen ze de hele dag te zonnen in het gras. In het hele park zie je dan ook op de meest gekke plekken mensen liggen of hurken, om de katten te vertroetelen.

    Savonds heb ik een Fransman in het hostel ontmoet met wie ik de blijdschap over de stad kon delen. Hij is hier nu een paar dagen en is net zo enthousiast. De rest van de avond heb ik genoten van al zijn levensverhalen als artiest en Engelsdocent, waarmee hij over de hele wereld, voornamelijk Zuid-Afrika en de VS zijn geld heeft verdiend.    Читать далее

    Посмотреть перевод