Vietnam

De wekker gaat af en we staan snel op🥱. Ik ben toch een beetje zenuwachtig voor de vlucht en kijk er eigenlijk ook echt tegenop (zo lang). We maken ons klaar en Stan wordt zelf wakker. Tess moeten we gaan wakker maken.
Om iets na 6 staan we beneden: de taxi is er meteen. Laatste autorit zonder kinderstoelen! We komen aan op de luchthaven en gaan naar de check-in: daar staat een hele lange rij 😳. Lars gaat aanschuiven terwijl de kindjes als wilden rondlopen in de luchthaven 🫣. Het gaat maar traag vooruit en Lars krijgt wat zenuwen. Ik ga kijken waar we erna moeten zijn. Opnieuw zie ik een gigalange rij om de passpoortcontrole en douane te passeren en het koud zweet breekt me uit😱.
We geven onze koffers af en haasten ons naar de douane. We zien dat het nooit gaat lukken om de vlucht te halen als we netjes aanschuiven, dus we vragen aan anderen of we voor mogen. Zo steken we eigenlijk de zigzaggende rij voorbij (echt 200 mensen ofzo) en staan we nog achter 15 mensen te wachten om onze passen te laten controleren. Eens we daar door zijn, heb ik 10min om het resterende Vietnamese geld op te maken aan souvenirs en water: ik heb uiteindelijk nog €0,50 over 💸.
Uiteindelijk belanden we 3min voor het sluiten van de gate in het vliegtuig 😬. Maar we zien dat het nog vrij leeg is … ? Ik zie naast mij een ziekenhuisbedje: benieuwd wie daar moet komen liggen.. Om 8.10u zouden we vertrekken, maar we zien de tijd voorbij strijken. De piloot roept om dat we nog wachten op passagiers - waarschijnlijk stonden zij netjes in de rij. Het wordt steeds later en plots roept ze om dat er te veel tegenwind is en dat het vliegtuig te zwaar is om daardoor op te stijgen. Ofwel wachten ze tot de wind gaat liggen, ofwel proberen ze het vliegtuig lichter te maken en berekenen ze alles opnieuw..
Na ongeveer 2,5u al in het vliegtuig te zitten wachten, kunnen we dan eeeeindelijk vertrekken✈️. Hoera: 13u20min vliegen…
Helaas betekent deze vertraging dat wij onze TGV naar Brussel om 19u niet kunnen halen 🚝.. Ik krijg stress. Fuck, wat nu??
Lars spreekt een stewardess aan en zij zegt dat we naar de infodesk in Charles de Gaulle moeten gaan bij aankomst. Er is WiFi aan boord dus we kunnen onze ouders contacteren. We laten hen bellen naar Airfrance om informatie in te winnen. Daar zeggen ze dat ze niet kunnen zien hoeveel plaats er nog is op de TGV en dat we dus naar de infodesk moeten gaan in de luchthaven🙄. Tegen een andere ouder zeggen ze dat alle treinen volzet zijn. Er wordt gecheckt of dit klopt en we ontdekken dat er toch nog tickets te koop zijn? Pff wat een kutzooi. Lars zijn papa had ondertussen al voorgesteld om ons in Parijs te komen halen 💪🏻. We vinden het lastig voor hem maar toch ook blij omdat we met die 2 kleine aapjes zitten. Wie weet wat voor oplossing de infodesk van Airfrance voor ons had… Wachten op de volgende trein, overnachting en pas dag erna naar huis.. Allemaal echt geen zin in! Nu we onderweg zijn naar huis, willen we wel zo snel mogelijk thuis zijn🏠.
Ondertussen zijn de kindjes superflink! Stan doet na het middageten flink een dutje van 1,5u en Tess geniet uuuuuuren van gedownloade filmpjes te kijken (terwijl ze de nagellak van haar tenen prult). Stan bezighouden is wel een uitdaging en soms irritant, want ik ben zelf ook moe en wil gewoon wat tv kijken. Tijdens zijn dut heb ik wel een film kunnen zien (Ticket to Paradise)! Hij kijkt weer 50 keer hetzelfde filmpje (niet na elkaar), maakt een blokkentoren met Lars, met Sneeuwwitje en de 7 dwergen gespeeld, wolken gekeken, over ons gekropen, geknuffeld, getekend, rondgelopen, zottekes gedaan … Afin, hij was erg wakker, maar flink👶🏼.
Tijdens de vlucht ruiken we regelmatig een kakgeur 💩. We zitten vlak aan de toiletten maar toch is het vreemd, want de ruimte rond de toiletten en de toiletten stinken niet. De geur wordt met momenten echt penetrant en goor. Echt niet aangenaam om zo te zitten.
Er ligt dus een vrouw op het ziekenuisbedje die in haar lies (ofzo?) was geopereerd. Op een bepaald moment ruiken we echt een verse drol (van een volwassen persoon) gemengd met andere ranzige geuren, en Lars ziet dat de vrouw wordt verschoond 🤮. Om de zoveel tijd komt er een walm op ons af, en meermaals wordt ze verschoond. Op een bepaald moment spuit er dan eindelijk iemand wat luchtverfrisser of parfum ofzo. Oef, dat is toch iets beter..🤧
We vliegen terug in de tijd (5u verschil) dus we zien de kindjes moe worden, maar toch niet willen toegeven aan hun vermoeidheid. Pas in de laatste 45min vallen ze in een diepe slaap😴. We doen hun schoenen aan en zelfs dat merken ze niet. Lars krijgt dan een sms’je waarin staat dat Airfrance onze trein van 19u heeft omgeboekt naar de trein van 21u 😑. Goeie service, maar te laat, want Lars z’n papa staat er natuurlijk al. Heel stom dat ze ook telefonisch dit niet hebben gezegd, of dat we dit niet op voorhand wisten dat het zo snel en vanzelf geregeld werd..
We landen, we laten bijna iedereen uitstappen en dan maken we hen rustig wakker. We controleren onze plek en wandelen naar de bagage. Stan weent eventjes maar zegt dan ‘dag fiegtuig’. Tess moet wat wakker worden maar is al snel weer een springkonijn🐰. We mogen voor andere passagiers om de douane te passeren (yay, families hebben voorrang!) en gaan op zoek naar onze bagage. De grote koffers zijn er snel, maar de rest laat eventjes op zich wachten. Tess voelt haar vermoeidheid en begint te wenen. Het is nog maar 20uu in België, maar voor ons is het al 12u ‘s nachts. Ze is al van 5.40u wakker en heeft 45min geslapen: arm schaapje.
We zijn dus wel blij dat we niet nog een uur op de trein moeten wachten, met zo’n twee kindjes die stikkapot zijn🥱.
Lars zijn papa staat ons op te wachten en we zitten snel in de auto. Ik zit tussen de kindjes en ze kijken nog enthousiast naar alle vliegtuigen die we nog passeren. Na 20-30 min liggen zij (en ik) in slaap. Op nog 22min van thuis, in de file van de Kennedytunnel, wordt Stan wenend doodmoe wakker😓. Tess dus ook. We proberen hem te sussen maar dit lukt niet. Ook Tess begint te wenen.
We stappen uit en leggen de kindjes snel in bed, Stan weent nog even dus ik ga nog even knuffelen. Het is wel leuk om ons huis terug te zien. We vinden dat het zo netjes en proper is 😅. Lars haalt de koffers snel binnen, we springen nog snel in de douche en duiken ons bed in 😴😴😴😴😴: 24u wakker. Slaapwel.

-Einde van ons FANTASTISCHE AVONTUUR 🇻🇳😍🤩: zeker voor herhaling vatbaar!

(om half 5 was Stan aan het wenen en was ik zelf ook wakker, dus om iets na 5u zat ik met hem beneden - bedankt jet lag🇻🇳)Read more