Nepal
Khumjung

FindPenguins'te seyahat günlüğü yazan gezginlerin seyahat ettikleri yerleri keşfedin.
Seyahat Edilen En Popüler 10 Yer Khumjung
Tümünü göster
Buradaki gezgin
    • Gün 25

      Day 25: Kala Patthar

      14 Nisan, Nepal ⋅ ☀️ -12 °C

      Everest Base Camp may be what everyone sets out to do, but in my opinion, Kala Patthar is the real jewel in the trekking crown. Kala Patthar is a 5,645 m vantage point with gorgeous vistas over mahoosive peaks in every direction. It sits some 300 metres above Base Camp and comes with an even more stark view of Everest unlike any we'd seen before. So with the hour barely 6 am as we departed Gorak Shep, we were delighted to bear witness to the perfect conditions: shimmering snow, unblemished blue skies, and the sun's rays gently easing in the day from over the Himalayan horizon. It was peaceful bliss. Or at least it would've been if not for the punishing ascending altitude we were about to undertake.

      As we began our ascent, we were surprised to see other trekkers descending already, at 6 am? That's keen, we thought, as we continued to shuffle our way up the icy incline. Thomas seemed to be coping okay but I've got to say, it was the hardest 'easy' climb I've ever done; wheezing for breath after every few steps and ascending in painful slow motion. I say 'easy' climb because, if not for the altitude, it really should've been. But my god, altitudes that high can be crippling not only on the legs, but on the lungs, and even the brain too, taking sheer determination to stagger to the summit. It had taken us three hours to complete the 500 m of ascent, and our prize: front row seats in an amphitheatre of dramatic snow-capped mountains, headed by its showpiece: Mt Everest, the tallest on Earth. Perhaps ironically though, Everest was probably one of the less impressive views, with Pumori, Lingtren and the nearer Nuptse jarring into the sky, all appearing larger. Still, we lingered on the view out in every direction, and gawped at the climbers' route up to Everest's summit via the wild Khumbu icefall and lumpy Hillary step. Here, we also enjoyed some more enthusiastic celebrations and snapped plenty of photos in the still solitude of the summit. I also got to wave my Kala Patthar hat from the very place it described.

      The descent back down was much more brisk, and upon returning to the teahouse, we decided on the first food of the day. I knew something wasn't quite right: I'd felt hungry, but also that I didn't want to eat. Still, I picked away at a pancake and we eventually set off on our way back down. We'd made it barely a few steps out from the front of the teahouse when I then paused to put on my sunglasses, turned, and threw up both violently and repeatedly. Shit. Vomiting isn't a particularly good sign when it comes to altitude, and combined with the symptoms both Thomas and I had been experiencing over the previous couple of days, we decided we needed to take more responsible action and adapt our plans. We had previously intended on attempting the giant Cho La pass over a glacier to Gokyo lake, thus hoping to end today in the village of Dzongla. But feeling rough in ourselves, we instead descended back to Lobuche, where we'd evaluate our plans going forward.
      Okumaya devam et

    • Gün 23

      Trekking Tag 7: Immer weiter nach oben

      29 Nisan, Nepal ⋅ ☀️ -1 °C

      Wie immer hiess es heute „breakfast at 7 a.m leaving at 7.30 a.m“. Wir waren unglaublich motiviert, denn schliesslich hiess jeder Schritt weiter hinauf einen Schritt näher ans Basecamp. Leider entwickelten bei mir recht schnell wieder starke Kopfschmerzen, sodass wir nur langsam voran kamen. Die Landschaft dagegen war atemberaubend! Hohen Berge wohin man blickt und eine Art Gras—Steppe so weit das Auge reichte. Nach einer abenteuerlichen Flussüberquerung erreichten wir nach ca 3 Stunden unseren Zmittags-Platz. Zum ersten Mal namen wir aufgrund des Windes und der extremen Sonne drinnen Platz. Nach Minz-Tee und je einem Teller Spaghetti mit Tomatensauce machten wir uns auf den Weg in Richtung Lobuche. Diesen steinigen und steilen Weg mit Kopfschmerzen zu bewältigen war wirklich alles andere als einfach. Aber wir haben es geschafft. Oben angekommen namen wir uns Zeit die verschiedenen Everest Memorials anzuschauen, ein wirklich berührender, aber auch magischer Ort. Danach gings noch für ca eine Stunde weiter über steinige Wege, bis wir Mitte Nachmittag Lobuche auf 4910 m.ü.M erreichten. Nachdem wir in unserem doch relativ gemütlichen Zimmer eingecheckt hatten, gabs zur Stärkung Minz-Tee und Momos 😋 Und wir lernten Lukas aus Frankreich kennen. Er kam gerade vom Mera Peak und war ebenfalls schon mit Dendi unserem Guide unterwegs. Wir verbrachten einen gemütlichen Abend zusammen und natürlich hat Dendi noch Tobis Rucksack unterschrieben. Später kuschelten wir uns in unsere Schlafsäcke. Nur noch einmal schlafen, dann geht‘s ins Basecamp!Okumaya devam et

    • Gün 24

      Trekking Tag 8: Everest Basecamp 🫶

      30 Nisan, Nepal ⋅ ☀️ -5 °C

      Heute ist es endlich soweit! Das Everest Bascamp liegt einen Tagesmarsch vor uns. Wir starteten den Tag wie jeden: „same same 07.00 breakfast 7.30 ready to go“. Nach ca. einer Stunde schaute ich auf meine Uhr und wir waren schon gut über 5000 m.ü.M. - nun haben wir also auch diese Marke geknackt. Wir liefen langsam durch Landschaften, die etwas an Star Wars erinnerten. Immer noch eher leicht bekleidet wegen der warmen Sonne und nach knapp 3 Stunden, weil es auf den engen und steinigen Wegen zu Stau kam, erreichten wir unser späteres Nachtlager in Gorkha Shep auf 5100 m.ü.M.
      Kurz ausruhen, Lunch und umpacken. Nur noch etwa 2 Stunden bis zum Basecamp! Wir starteten natürlich super motiviert, aber die Höhe machte uns das erste Mal wirklich etwas zu schaffen. Dann endlich hinter dem nächsten Hügel konnten wir es sehen, weiterkämpfen und knapp unter 2 Stunden waren wir an unsrem Ziel, dem Everest Bascamp! ENatürlich zuerst das WC ausprobieren 😉 Dann Fotos gemacht und einfach die Stimmung und die Umgebung aufgesogen. Schliesslich wurde heute ein Traum war!
      Leider mussten wir uns auch wieder verabschieden und den doch anstrengenden Weg wieder zurücklaufen. Todmüde, aber auch sehr glücklich wieder zurück in Gorkha zum Znacht und zur letzten Nacht auf dieser Höhe.
      Okumaya devam et

    • Gün 93

      Everest Base Camp Trek - Day 5

      1 Aralık 2019, Nepal ⋅ ☀️ -9 °C

      Tengboche - Dingboche
      Dingboche rest day 4,350m

      We woke up really early in Tengboche to start trekking. It's better to start early so we have the afternoon in the next place and if you start too late, then you have to stop for lunch. We really enjoy stopping for lunch and not have to trek any further. It was pretty cold in the morning. We all started out in jackets and mitts, but took them off when the sun came up.

      We ended up by mostly trekking with a group of british people. We were around the same speed as them, and it wasn't until the end of the day when we slowed down that they went ahead of us. Most of the people we saw on the trail were people who we had talked to at some point, or at least recognized.

      It wasn't too hard at first, most of the day was a gradual incline with some flat and a bit of dowhill. At the end of the day however, it got way harder, when we got to the 45 mins of uphill and it ended up being a 6 hour day. Everyone who we had passed and all the signs had said we only had 30 minutes left, but it ended up being more like an hour and a half of trekking uphill!

      When we got to the first lodge, it was full so we had to go a little farther to the next lodge. We had lunch there and got settled and relaxed for the rest of the day!

      Sophie
      Okumaya devam et

    • Gün 50

      Three Passes Trek

      15 Kasım 2022, Nepal ⋅ ☀️ -8 °C

      Afgelopen 2 weken gewandeld door de Himalaya.

      Het begon met een vlucht naar het gevaarlijkste vliegveld ter wereld (valt reuze mee, afgelopen 10 jaar geen ongelukken meer gebeurd maar klinkt toch cool😎) .
      De natuur was echt adembenemend, echt dag was ik weer verbaasd over de schoonheid van de bergen. Uiteindelijk 2 passes gedaan ipv 3 omdat het vreselijk koud was (rond de -15) en met enkel glas werd het ook flink koud ik de slaapkamers. In de woon/eet ruimte was het een stukje warmer dus 2 nachten heb ik daar geslapen. Soms moest ik die ruimte delen met wat Nepalese, was best gezellig alleen maken ze wel rare geluiden ‘s nachts.

      Er was ook geen groep van 25 Koreanen die 15 poorters en 10 yaks gebruikte om hun spullen te verplaatsen. Ze hadden zelfs een eigen kok en keuken bij die Koreaans eten voor hun maakte. Erg bizar wat allemaal mogelijk is als je ervoor betaald.

      Het was ook erg zwaar af en toe. De hoogste van 5550 meter op de eerste dag zorgde ervoor dat ik elke paar meter moest stoppen om weer op adem te komen.

      Omdat je geen verbinding had in de bergen kon je er voor kiezen om WiFi te kopen. Dit had ik niet gedaan omdat het me een leuke uitdaging leek om zonder telefoon te leven voor n paar dagen. Uiteindelijk hield ik het 7 dagen vol. Ik raakte er best snel aan gewend, alleen muziek luisteren miste ik best wel na n paar dagen. Ik ging ook tekenen om me te vermaken wat ik ook heel leuk vond om te doen.

      Ik zou de hele 2 weken met Timéo wandelen alleen naar 1 week werd ik erg ongelukkig en zijn we opgesplitst in good terms. Mijn slechte humeur had niks met hem te maken maar ik kan blijkbaar niet te lang samen met iemand zijn zonder ongelukkig te worden. Later zijn we elkaar nog meerdere keren tegengekomen en dat was erg gezellig, toch was ik erg blij dat ik alleen liep het grootste gedeelte van de tijd.
      Okumaya devam et

    • Gün 60

      1 Tag mit den Pflunders, Mt.Evi & Lhotsi

      17 Mart 2023, Nepal ⋅ ☁️ -6 °C

      Kommt mit auf einen Abenteuertag mit den 2 Pflunders (weil so platt)!

      Wecker klingelt um 4.45 Uhr, denn heute geht es über den Renjo La Pass (5340m) und für Mittag war Schneesturm angesagt. Abfahrt bei perfekten Bedingungen: Nebel, Schneefall, Wolken. Dafür nicht ganz so kalt. Wir gehen slowly slowly über den nicht sichtbaren Weg, was auch ganz gut klappt. Ohne Sicht und Sonne, mit dem steilen Weg und der Höhe wurde es jedoch recht schnell ordentlich anstrengend und motivationstechnisch schwieriger. Vor dem letzten Anstieg (nach ca 3h) waren wir beide fast komplett am Ende. Wir hatten kalte Hände, tierischen Hunger, und rutschten zunehmend häufiger rum, da unter der frischen Schneeschicht Eis lag. 2 astreine Telemarks waren auch dabei (es war aber nie gefährlich oder ausgesetzt, keine Sorge!).
      Sarah stand zwischenzeitlich bei gefühlt 40° Steigung (sehr dunkelrot bei Komoot!) zwischen den Optionen weiterzugehen mit knapper Luft oder zu heulen und dabei noch weniger Luft zu bekommen. Tim hatte währenddessen auch eher sehr wenig Luft.
      Also gingen wir weiter, und nachdem wir eine Ewigkeit das Ziel schon vor Augen hatten, standen wir plötzlich oben auf dem Pass. Da flossen die Tränen dann wirklich vor Erschöpfung und Euphorie, und der Mount Everest, Lhotse und Cholatse blinzelten frech aus der dicken Wolkenschicht zu uns rüber.
      Ganz begeistert und glücklich beobachteten wir fast eine Stunde lang das wunderschöne Schauspiel aus Wolken und Riesenbergen, bevor wir uns dem Abstieg nach Gokyo widmeten. Bis auf eine kleine slippery-slope Passage über einen Babygletscher lief das gut, und unglaublich erschöpft erreichten wir die Unterkunft. Dort gab es erstmal viel viel Wasser, dick Spaghetti und Dal Bhat und einen wohlverdienten Mittagsschlaf.
      Den Nachmittag verbringen wir gemütlich in der Stube mit Blick auf das Schneetreiben, Spielen und trinken Kaffee.

      Was für ein Tag, zum Glück hat sich die unglaubliche Anstrengung wie immer vollkommen gelohnt.
      BiMo <3
      Okumaya devam et

    • Gün 46

      6e jour - on a enfin vu les sommets 😍

      31 Mart 2023, Nepal ⋅ 🌫 -8 °C

      Départ matinal autour de 6h pour avoir des conditions dégagées. Et ça a payé !
      Après une montée de 400m de dénivelé, nous sommes arrivés sur une crête où nous avons pu enchainer pleins de points de vue sur des sommets entre 6000 et 7000m (la fameuse crête que j'avais faite hier dans le brouillard 😅) . On se sent tout petit à côté, bien qu'on soit déjà à 3800m...
      Par moment, on avait des vues à 360 degrés, c'était magique !! On en a profité pour faire une belle séance de shooting 😁.
      Au moment de redescendre, le brouillard est arrivé progressivement, bien qu'il n'était que 8 ou 9h, on a bien fait de se lever tôt !
      La suite du programme était une longue descente jusqu'à 3200m, puis de nouveau une montée très raide pour atteindre Tengboche à 3850m. Le repas de midi a donc été bien mérité !
      Ayant déjà fait une grosse journée de marche, après mangé nous avons continué une petite heure pour rejoindre une lodge dans un village plus sauvage, à Milinggo.
      Dès 15h, il s'est mis à neiger à gros flocons, c'était annoncé. Le timing a donc été parfait, nous avons passé une superbe journée et nous avons évité la neige 👌.

      Le soir nous avons pu nous réchauffer grâce au pôel de notre lodge (alimentée par des bouses de yacks, car il n'y a plus beaucoup d'arbres à cette altitude 😁).
      Okumaya devam et

    • Gün 50

      10e jour : acclimatation 5080m

      4 Nisan 2023, Nepal ⋅ ☁️ -6 °C

      Aujourd'hui nous avons fait l'aller retour à un sommet culminant à 5080m 😍.
      C'est un pic très fréquenté par toutes les personnes souhaitant s'acclimater avant de rejoindre le base camp de l'everest.
      Nous sommes donc partis assez tôt pour être tout seul sur le chemin.

      Réveil vers 5h30, petite portion de muesli et c'est parti!
      C'est simple, depuis Dingboche, c'est 3km d'ascension pour environ 700m de dénivelé, donc ça pique...
      Nous y sommes allés tranquillement pour être bien niveau souffle et ne pas se mettre dans le rouge.
      Au fur et à mesure de la montée, le soleil a émergé de derrière les montagnes nous réchauffant peu à peu.
      La vue a été encore une fois sublime. 360 degrés avec pleins de sommets, des vallées menant directement à des glaciers, des cours d'eau au fond de ces vallées, un vrai régal!

      Le seul point négatif est la présence d'un trop grand nombre d'hélicoptères...
      Le base camp de l'everest est une vraie attraction touristique, de nombreux groupes de randonneurs (expérimentés ou non) s'y rendent. Nous avons remarqué que depuis que nous avons dépassé Lukla (l'aéroport par lequel la majorité des gens arrivent, il raccourcit l'approche de 3 jours de marche environ), la densité de personnes sur les chemins a été décuplée. Mais le problème n'est pas là.
      C'est plutôt concernant les personnes souhaitant rejoindre le base camp juste pour avoir leur précieux selfie, le tout en évitant les journées de marche. Ce sont ces mêmes personnes qui vont solliciter un hélicoptère.
      Et finalement, nous avons remarqué que dès 6h du matin, et ce jusqu'à 16h ou 17h, des dizaines d'hélicoptères circulent de manière continue.

      Je trouve ça carrément dommage !
      Le calme qui devrait régner dans ces vallées est remplacé par le grondement des hélicoptères...
      Et en plus de ça, à l'heure actuelle où l'on parle de réduire nos émissions CO2, ce type de "loisir" devrait être limité ou interdit...
      Okumaya devam et

    • Gün 58

      18e jour : C'est la fin du duo 😢

      12 Nisan 2023, Nepal ⋅ ☀️ -1 °C

      Apres quelques jours passés aux alentours de 5000m, Leo s'est senti mal soudainement à cause de l'altitude. Il a certainement trop forcé dans la montée du Kala Patthar hier pour être à l'heure pour le lever de soleil 😢.
      Il ne faut pas rire avec ça, c'est donc sans hésiter que nous sommes redescendus dans la vallée.

      J'ai laissé mon sac à Dzonglha, j'ai mis le sien sur mon dos et nous avons entamé la redescente.
      Nous avons rejoins Periche, un village 600m plus bas où nous avons mangé.

      Sur le chemin, nous avons discuté de plusieurs scénarios possibles. Finalement nous avons décidé que Leo continuera de redescendre en espérant que son état s'améliore rapidement et il m'attendra à un village plus bas dans la vallée, tandis que moi je remonterai pour continuer l'aventure et pour passer les deux derniers cols.

      C'est avec un petit pincement de cœur que nous nous sommes séparés mais c'était certainement la meilleure décision.

      Après mangé, j'ai donc du remonter la vallée. Heureusement que le plat était copieux !
      En négociant rapidement, j'ai réussi à avoir une chambre gratuite dans une lodge 🎉. Lors du dîner, j'ai fait la rencontre de 2 autres randonneurs. Le fait d'être tout seul pousse forcément à discuter avec les autres, et c'est super sympa de voir les différents parcours (parfois un peu farfelus 😅).
      Okumaya devam et

    • Gün 8

      Es wird ruhig

      23 Nisan 2023, Nepal ⋅ ☀️ -9 °C

      Nach einer eisigen Nacht treffen wir uns alle wieder fit und munter beim Frühstück. Danach geht es los. Nase und Ohren beim eincremen nicht vergessen, Rucksack auf und weiter zieht die Karawane 😎.

      Danach wurde es sehr ruhig. Keiner redet mehr, die Höhe macht allen etwas zu schaffen. Schritt für Schritt wandern wir weiter durch das Gokyo-Tal. Die Sonne strahlt, ein kalter Wind pfeift und im Tal hört man immer wieder das Gletscherwasser rauschen. Immer wieder halten wir kurz um etwas zu trinken und ein paar Eindrücke mit Fotos festzuhalten.

      Nach etwa 6 Stunden erreichen wir unser Tagesziel auf knapp 4800m.
      Okumaya devam et

    Burayı şu adlarla da biliyor olabilirsiniz:

    Khumjung

    Bize katılın:

    iOS için FindPenguinsAndroid için FindPenguins