Peru
Santa Teresa

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Top 10 Travel Destinations Santa Teresa
Show all
Travelers at this place
    • Day 14

      Salkantay2

      July 18 in Peru ⋅ ☀️ 18 °C

      Vandaag was het vol spanning wachten geblazen tot Jahro's tasje aankwam. Aangezien gisteren de paarden rond 13u toekwamen, hoopte wij rond 14u te kunnen vertrekken. Jammer genoeg was hij hier pas tegen 15u30 waardoor we niet meer naar het volgende dorp kunnen wandelen. Gelukkig hebben we opnieuw geluk en kan de auto wel in die richting en willen ze ons hier een lift (tegen betaling natuurlijk) geven naar ons volgend dorp. Dus eigenlijk gewoon een rustdag in een leuke tuin, alles zat nog in het tasje en de reis kan gewoon verder gaan zoals gepland. Dat is pas heel veel geluk hebben. Het kon allemaal veel erger 😁👌Read more

    • Day 408

      Wanderung nach Machu Picchu Town

      July 7 in Peru ⋅ ⛅ 14 °C

      Wir wandern🥾🥾 von Hidroeléctrica nach Aqua Calientes. Es sind knapp 12 Kilometer von unserem Stellplatz bis nach Machu Picchu Town. Der Weg geht zu meinst direkt an den Bahngleisen entlang, auf denen auch der Zug verkehrt. 37 USD kostet eine Strecke pro Person, wenn man lieber Bahn fahren möchte.

      Der Weg ist so idyllisch, dass Melanie immer wieder 📸Foto-Stopps einlegt, und so brauchen wir knapp 2,5 Stunden für die 12 km Wanderung. Gestartet sind wir morgens 6.40 Uhr. Warum so früh? Wir möchten zeitig in Aqua Calientes ankommen, denn es gibt nur eine bestimmte Anzahl von Tickets pro Tag. Und umso früher wir unsere Nummer ziehen, desto größer die Chance unsere Wunsch-Route zu einer guten Uhrzeit buchen zu können.☝️

      Wir bekommen unsere Nummern, und dürfen 15 Uhr wiederkommen, um uns für die Tickets anzustellen. Die Tickets gelten für den Folgetag. Das war uns bewusst, deshalb haben wir uns bereits ein Hotelzimmer rausgesucht.

      Wir checken in der Zwischenzeit also erstmal in unserem Hotel ein, und buchen Bus-Tickets für die Fahrt von Aqua Calientes nach Machu Picchu. Ja, wir lassen uns mit dem Reisebus hochfahren, so wie es die Mehrzahl der Machu Picchu Besucher macht.🤭
      Wir haben uns dafür entschieden mit dem Bus zu fahren, da wir direkt nach dem Machu Picchu Besuch die 12 km zurück zu unserem Stellplatz wandern möchten. Das reicht uns dann als Fußmarsch.😉
      Read more

    • Day 198

      Machu Picchu

      July 16 in Peru ⋅ 🌙 12 °C

      The Inca Trek was originally a highway linking Cusco and Machu Picchu, whilst today it is a hiking route that ends at this famous UNESCO site which is one of the 7 wonders of the world.

      We were up at 3.15 to start our hike aiming to get to the Sun Gate for sunrise. As you can see from the photo many other hikers did the same!

      After an hour hiking at speed under head torch we arrived at the Sun Gate for amazing views of Machu Picchu. After we regrouped we headed down into the site with amazing views from the top that day guests would never see.

      The site was impressive albeit crowded compared to our more remote sites on the trek. The Incas abandoned Machu Picchu after the Spanish arrived and it was forgotten about until 1911 when it was rediscovered. About 1,000 elite lived here with the Inca ruler visiting twice a year. It was an amazing achievement to build this site in such a remote exposed mountaintop.

      After a tour of the site we got the bus into nearby town had lunch and got a train back to civilization.

      We now have a rest day in Cusco to repack before heading to the Amazon for 6 days where we expect no internet access.
      Read more

    • Day 33

      Day Four: Machu Picchu

      June 3, 2023 in Peru ⋅ ☀️ 15 °C

      Finally, the day is here. I have dreamed about this moment since grade seven. I have been hiking to get here for three days. I have imagined this moment in my head countless times. And now, finally, I will be arriving at my first ever wonder of the world: Machu Picchu.

      We wake up early... very early (3:00am) in order to be the second group in line to enter into the last stretch of the Inca Trail and hopefully be one of the first to the Sun Gate. We waited for 2 hours in line (Angus and I just sat and played cards) before we were actually able to begin the hike. Today we only have two hours to go. Two hours stands between me and Machu Picchu! And let me tell you, these two hours flew by!

      The first hour was on Incan flats through cloud forest in order to reach the final staircase up to the Sun Gate. This final staircase is steep... Like so steep you use your hands to help pull you up. We take it one step at a time until we finally, after 15 mins, reach the top. The Sun Gate is the first place on the Inca Trail where you can see Machu Picchu. It's a small Inca site built with a perfect view of the sunrise during the summer solstice (not happening while we were there). The Inca people worshipped the Sun as a god and thus, the sunrise and consequently, the Sun Gate was very important. Arriving at the Sun Gate was magical. It's a view that you do not see in the pictures and postcards often but honestly, I think this view meant the most to me this entire trip. It was the culmination of so much hard work and the panoramic views of Machu Picchu surrounded by the mountains were breathtaking. I loved being able to just sit at the Sun Gate and appreciate what we had just accomplished and how lucky I am to be having this experience and adventure.

      We then had a casual 45 mins downhill before we finally officially made it to Machu Picchu. Machu Picchu is composed of agricultural terraces, Incan temples, and Incan homes. Only 65% of the site is uncovered and the rest still remains overgrown on the mountain (this is to preserve the site and prevent erosion). We had made it and we're overlooking the postcard view point of the ruins. And what a view point it was. To be able to see the ruins and the mountains surrounding it was so special. This moment was made all the richer by the journey it took to get there. While Machu Picchu itself is beautiful, being able to spend 3 days walking the path the Inca's walked and learning the nature and history of the route along the way makes Machu Picchu mean so much more.

      We then spent the next two hours exploring the ruins. Our guides explained how things were made, why they were built a certain way, and so much more. There were some sections that were very busy, but luckily since there were protests in Peru earlier this year, tourism was down and thus, the site was not as busy as usual. We got to have many areas to explore and learn about with just our group without others getting in the way (although some temples were more busy)! The ruins themselves were very impressive and it was interesting to see things pointed out to us by the guides that I wouldn't have noticed otherwise (such a difference in the quality of polish on the rock indicates when a new generation of builders began). The theory of Machu Picchu is that it was built in the mountains to protect against invaders and natural disasters. It was an important place of worship and when the Spanish came to Peru, it was abandoned in a rush and unfinished to prevent the Spanish from finding it and destroying it (to prevent them from worshipping their gods). It was then lost for almost 400 years. It is truly something so special to learn about and see.

      Overall, the Inca Trail exceeded my expectations in every way. Alpaca exhibitions were incredible and made the experience so fun and stress free. The trail itself is so beautiful. It is hard to put into words but honestly, something everyone should experience if they are able. And Machu Picchu itself is absolutely stunning and definitely worth the many, many, many hours of hiking. I am coming back from this trip tired and sore but with my heart full of joy. So grateful for this adventure.
      Read more

    • Day 85–88

      Camino Inka to Machu Picchu

      July 6 in Peru ⋅ ⛅ 22 °C

      I ha lang überleit wini die vier Tag Inka Trail gschid ine Bitrag verpacke ohni daser z läng wird. Was mer uf däm guet 45km länge Trail erlebt hei, chame gar nid imne Bitrag verfasse, me muess es selber erlebt ha.

      Trotz mim schwache Mage bini sehr motiviert gstartet. Dr erst Tag isch im Verglich zum Reste no eher gmüetlech u z loufe isch sehr gäbig gange.
      Dr zwöit Tag isch dr strängst, da me am längste louft, aus berguf und me passiert dr höchst Punkt vom Trail, d Dead Womans Pass uf 4'215 M ü. M. Mi Mage het scho am Morge ume nid so wöue u i bi drum sehr langsam losgloffe. Zwüschine isch mau besser worde, aber die huere Stägetritte ufe si scho sehr sträng si. Churz vorem Pass isch mer ume chli übel worde u i ha es Pöiseli brucht. Wonis de ändlech ufe Pass gschafft ha, bini so erliechteret gsi u so glade mit Emotione dasi eifach gredi use ha afa gränne. D Guides u dGruppe heimi de tröstet u mer Muet gmacht. Offebar passiert ds nid nume mir dert obe. Umso glücklecher bini gsi womer de z Basecamp am Nami erreicht hei.
      Dr Dritt Tag isch besser gsi u i ha viel meh Energie gha. Landschaftlich isch das dr schönst Tag gsi vo aune.
      Am vierte Tag simer am 3 am Morge uf zum packe und losloufe. Dür das simer scho früeh a üsem eigentliche Ziel acho. Mir hei e Tour gmacht dür Machu Picchu u si mega beidruckt gsi.

      I ha i dene vier Tag viel über d Inkas erfahre. Dr Wäg dert here het mi meh beidruckt aus Machu Picchu säuber. Me gseht no so viel meh Ruine unterwegs, wo derzue ghöre weme sech für die Kultur intressiert. Zudem bini überrascht gsi vo mir säuber u wasi aus cha erreiche weni gnue Wille ha. Üsi Pumas Crew (üse Gruppenme) isch wine Family gsi, me het sech gegesitig motiviert und unterstützt. Üsi zwei Guides, Raùl und Katy, si immer für üs da gsi. Üsi zwei Chöch hei immer hammer Esse zuebereitet u gluegt dases a nüt fehlt. U üsi 18 Porters (Träger) hei z ganze Material ire wahnsinns Gschwindigkeit vo A nach B treit u derfür gsorget, das aus isch parat gsi we mir achöme. Ohne die Crew im Hintergrund isch sone Wanderig nid möglich. Dankbar, Glücklech, Müed und mit viele Idrück simer in Cusco acho u froh gsi, mau ume chönne ga zdusche.
      Read more

    • Day 309

      Choquequirao und der Rückweg

      September 22, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 15 °C

      Atemberaubend was für eine Landschaft die Jungs sich damals ausgesucht hatten, wenn man hier lebte, müsste man sich wörtlich für den König der Berge halten.
      Es ist ebenso mehr als nachvollziehbar, dass die Spanier damals das nicht gefunden haben. Gut für mich.😆 aber auf die Idee zu kommen bis hier herzuwandern, weil sich da noch ein paar Inkas verstecken, wäre ich auch nicht.
      An der Größe der Steine ist auch zu erkennen, dass es für die Inkas auch kein unbeschwerlicher Weg war. Es sind viel kleine Steine verbaut und die Wasser Leitungen sind hier mit Schieferplatten zusammen gesetzt worden. Normalerweise haben sie in massive Steine Kanäle geschliffen. Das alles mindert jedoch nicht im geringsten, die majestätische Ausstrahlung des ganzen Komplexes.

      Die Rückwanderung war nicht ganz meine eigene Entscheidung. Mir gingen meine Lebensmittel Vorräte aus und ich hatte riesigen Hunger. Die nächste Möglichkeit an essbarem ran zu kommen war in Marampata ein kleines Dorf ca. 1h entfernt, also packte ich mein Hab und Gut. Die Strecke kannte ich ja und beeindruckend was Hunger für ein Motivation sein kann. Ich flog die strecke fast zurück. 😅😅 Beim Mittag essen habe ich die schönen Maiskolben gesehen und bis mein Essen fertig war, spielte die Tochter des Besitzers mit mir. Vielleicht 3 Jahre alt; kochte sie mir Tee und Suppe. 😍 das Essen wieder ein großer Teller Reis.
      Der Abstieg war etwas herausfordernd, da meine Knie diese Neigung auf Dauer nicht aushielten. Jedoch lernte ich schnell, dass das ganze auch rückwärts machbar ist. In den sehr steilen hängen lief ich rückwärts und wenn's etwas flacher wurde, drehte wieder um. Jedoch mit etwas flacher ist immer zu steil für gewöhnliche, motorisierte Fahrzeuge. Natürlich dürften die hier auch nicht fahren dem Lärm. Können überall Felsen sich lösen, nicht ganz so sicher wie man an den dezent gehaltenen Warnschildern gut erkennen kann. 😨😨
      Aber nichts passiert, bin wohl auf und fühle mich besser den je.
      Read more

    • Day 100

      Salkantay Jour 1 : Laguna Humantay

      June 1, 2023 in Peru ⋅ ☀️ 9 °C

      Ce matin c'est le grand : c'est le départ du trek du salkantay qui nous amènera au Machu Picchu. On se réveille donc à 7h pour partir le plus rapidement possible mais encore une fois, le petit-déjeuner tarde à être servi par l'hostal.
      Dès qu'on est prêt, guidés par Louis, on se rend au collectivo qui nous mènera au départ du trek. On en a pour environ 3h.

      Après un premier arrêt à une barrière où on attend une trentaine de minutes pendant lesquelles on joue notamment au ninja (on fait un cercle et tour à tour on doit essayer de taper dans les mains des personnes à côté de nous), on reprend la voiture pour arriver à Mollepata. L'arrêt ici est bref car on y passe uniquement pour s'enregistrer et payer les droits du trek (20 sols/personnes). On recroise aussi des français qu'on avait vu au Potosi en Bolivie qui font eux-aussi le trek. On devrait donc partager quelques moments avec eux pendant ces 5 jours.

      Ensuite, le collectivo nous arrête à notre destination finale : Soraypampa. On quitte le parking et on marche 15 minutes pour aller là où sont les hostal et après on se lance à la recherche de places de camping où poser la tente. On arrive à trouver un endroit où on dormira bien au sec avec nos tentes puis, ayant faim, on mange nos sandwichs, avant d'entamer un petit repos.
      Après manger, libre de nos sacs, on va au lac Humantay Ccocha qui est perché à 300m au-dessus de nos têtes, ça tape pas mal sur les jambes et le cardio cette reprise de trek. Après avoir admiré ce lac dominé par les montagnes et un glacier, ce qui nous rappelle grandement la Patagonie, on décide de monter encore un peu pour se rendre sur des petites crêtes qui longent le lac et qui nous offrent une super vue sur la vallée derrière nous, le lac, le glacier et les montagnes autours.

      On redescend ensuite au campement. De là, les filles, qui étaient descendus avant, nous font un spectacle pour fêter nos 1 mois de voyage ensemble. C'est très amusant, très esthétique et réalisé avec beaucoup de grâce. S'en suit d'autres activités folles de mimes, chorales et autres fantaisies avec en toile de fond, derrière nous la montagne Humantay et son pic à plus de 5500 mètres, qui s'habille aux couleurs du couché de soleil. C'est beau et ce moment permet de rigoler et de nous réchauffer car la nuit s'annonce, et le froid aussi.

      On part ensuite dans la salle commune pour manger et en attendant le repas, qui sera servi à 18h30 (c'est un autre rythme) on joue aux cartes.
      Une fois la bonne plâtrée de pâtes et la soupe avalé, c'est direction le lit ou plutôt la tente. Ça fait longtemps qu'on a pas dormi dedans, c'est bien aussi de se remettre aux treks. Par contre, point négatif, Louis a son matelas percé, il risque donc de passer une mauvaise nuit.
      En plus, demain, c'est réveil 5h et on a une belle journée : 20 km, 800 de D+ avec un passage à 4650m puis 1800 de D-. Il faudra donc être en forme.
      Read more

    • Day 70

      Trek Salkantay jour 1

      December 1, 2022 in Peru ⋅ ☀️ 15 °C

      Par Alban.

      JOUR 1 :

      Aujourd’hui levés 4h pour un départ vers 4h50 avec le transport que j’ai réservé la veille et qui nous fait l’aller retour du trek du Salkantay pour 27€ chacun. On monte donc dans le minibus avec d’autres personnes qui font la rando de la laguna Humantay que l’on a aussi prévu de faire aujourd’hui mais en partant d’un peu plus bas que les tours.

      On s’arrête pour un p’tit dej à 15S avec le tour, on ne fait pas la même erreur que la dernière fois et on mange avec eux. On a eu raison car c’est un grand buffet hyper bon 😋

      Ensuite le bus nous dépose un peu plus loin sur la route, à Chalacancha, le départ du trek. Première journée très tranquille car on a seulement 8km de marche et 200m de D+ sur le premier km. On arrive donc très tôt (10h) à Soraypampa, point où l’on doit dormir le soir. On se pose dans une ferme qui élève des chevaux pour le tourisme (mules pour le trek et pour monter les touristes à la lagune). On mange un bout le temps que les touristes montent à la lagune, c’est encore un pèlerinage de touriste que nous voyons. Et on est bien content d’y aller vers 13h lorsque tous redescendent car on a la lagune pour nous tous seul ! Une très belle lagune bleue turquoise. Le chemin du retour est un petit sentier longeant une rivière, bien sympa ! Finalement il est 14h30 et on a l’aprem devant nous, au programme bronzage au soleil, podcast écriture de FindPenguins. Puis montage de tente, repas et dodo.
      Read more

    • Day 77

      Trek du Slakantay J-1

      May 28 in Peru ⋅ ☁️ 14 °C

      Encore une fois réveil à 4h30 pour partir pour le trek du Salkantay. Le but : marcher 4 jours pour rejoindre le Macchu Picchu. Pour pas m’embêter à enchaîner les collectivos j’ai réservé uniquement le transport dans un tour qui va à la laguna Humantay, départ du trek. C’est assez loin donc on commence par deux heures de bus qui me permettent de finir ma nuit avant d’arriver au restaurant pour prendre le petit déjeuner. Comme à chaque fois avec les tours c’est buffet à volonté donc je me fais plaisir, en prévision des 4 jours intenses qui arrivent. Après une autre heure de bus on arrive en bas de la laguna, je lâche donc le groupe et je commence l’ascension. C’est assez escarpé, on monte environ 400 mètres sur 3 kilomètres, surtout que j’ai mon gros sac avec moi contrairement à toutes les personnes qui font le tour à la journée. Au final ça se passe bien je monte même un peu plus rapidement que prévu. Arrivé en haut je me pose car c’est quand même éprouvant et je prend du temps pour faire quelques photos. Après une grosse demi-heure, je redescend car y’a plus rien à voir. Arrivé en bas au lieu de retourner au bus donc je continue mon chemin sur le trek du Salkantay. Après environ une heure et demi et encore 400 mètres de dénivelé j’arrive devant un endroit pour camper. Je demande à une locale si c’est possible de camper plus haut car il est tôt et je peux encore marcher pour raccourcir la journée de demain. Elle me répond que c’est pas vraiment une bonne idée car je risque d’avoir très froid. Je décide de l’écouter et on verra plus tard que j’ai bien fait. Je plante donc ma tente ici, à 4200m d’altitude, il est environ 13h. Après avoir mangé un bout je vais faire une sieste car le réveil n’a pas encore été digéré. Je me réveille après trois heures d’un sommeil bien réparateur et nécessaire. Je lis un peu avant de me faire à manger et de profiter du magnifique ciel étoilé malgré le froid mordant. C’est là que je dis que j’ai bien fait d’écouter les conseils de la femme, déjà ici je sens plus mes doigts de pieds alors 400 mètres plus haut j’imagine même pas. Je pars me coucher de bonne heure parce que de toute façon on voit plus rien et demain encore il faut se lever tôt pour attaquer une longue journée de marche.Read more

    • Day 85

      Salkantay 2.0

      November 9, 2019 in Peru ⋅ ☁️ 6 °C

      Um 4:30 ist am zweiten Tag die Nacht zu Ende. Zu kurz war sie nicht, wir hatten fast 8 Stunden schlaf...nur so kalt, dass ich in meinem Schlafsack nur Dank Mütze, Fließpulli und Jacke überlebt habe :-).

      Langsam schälen sich alle aus ihren kleinen Hütten, mehr als eine kleine Katzenwäsche mit kaltem Wasser ist nicht drin, ist aber völlig ausreichend.
      Irgendwer übergibt sich auf dem Klo und das wird nicht das letzte mal an diesem Tag sein, dass die Höhenkrankheit ihr unschönes Gesicht zeigt...zumindest bei dem einen oder anderen.

      Wir stehen also nach dem Frühstück, um 5:30 bereit zum Abmarsch um unseren Guide herum. Er erläutert uns den Ablauf des härtesten Tages der Tour, teilt noch einige Cocablätter aus und erzählt uns beiläufig, dass die 2. von den heutigen 4 Etappen liebevoll "Gringo Killer" genannt wird.
      Im gleichen Moment tut mir der arme Tropf leid, den ich heute morgen nur den Porzellangott habe anbeten hören....TOI TOI TOI!

      Wir schrauben uns langsam den Pass hoch während der Sonnenaufgang die ersten Bergspitzen in leuchtendes Orange taucht. Der erste Teil ist erstaunlich einfach und dann ist der "Gringokiller" doch nicht so schlimm wie gedacht, es geht "nur" etwas über eine Stunde steil bergauf.....bis auf der ungewöhnlich harte Pochen meines Herzens und den immer häufig werdenden Pausen ist alles normal und trotzdem sehr anstrengend.
      Zugegeben gedanklich klopfe ich mir schon das eine oder andere Mal selbst auf die Schulter....#tschakaaaaaaaa

      Je höher es geht...desto weniger wird geredet. Jeder läuft so gut er kann stoisch mit kleinen Schritten den Pass hoch.
      Das Wetter ist fantastisch an diesem Tag, es ist klar, der Salkantay zeigt sich schneebehangen aber irgendwie unbeeindruckt von unseren Mühen.
      Immer wieder gibt der Berg laute knackende Geräusche von sich. Das Eis bricht in regelmäßiger Abständen von den Hängen und dem Getöse nach sind es jedes Mal zig Tonnen von Eis und Schnee die den Berg runter krachen!

      Nach etwas mehr als 4 Stunden bergauf, sind wir am höchsten Punkt angelangt auf 4630 Meter. Der Wind bläst hier unerbittlich und ich habe mittlerweile Fließpulli, Jacke, Regenjacke, Mütze und Handschuhe angezogen.
      Wir sind viel näher am Salkantay und er wirkt von hier oben noch mächtiger und imposanter, wer da wohl schon ganz oben war???.....

      Wir machen eine kleine Pause und beginnen unseren Abstieg. Es geht so schnell bergab, dass es etwas unwirklich wirkt nach 2 Stunden im Jungel zu sein um bei 30 Grad zu schwitzen. Etwas tut es mir leid, dass wir das schöne Bergpanorama so schnell verlassen haben, ich wäre gerne noch ein bisschen in den Bergen geblieben.

      Wir erreichen unser Camp pünktlich als es anfängt zu regnen, schnell noch heiße Dusche (Temperatur ähnlich dem Fluss nebenan), Abendessen und ab ins Bett...
      Morgen auf ein Neues!!!
      Read more

    You might also know this place by the following names:

    Santa Teresa

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android