Перу
Yanama

Узнайте в FindPenguins, куда ездят другие.
Путешествующие в этом месте
    • День 189

      C'est parti pour le trek Santa Cruz

      11 июня 2022 г., Перу ⋅ ⛅ 5 °C

      J187-J189 (du 9 au 11 juin) : C'est le grand jour : réveil à 6h pour entamer 3h de minibus bien tapecul puis attaquer la marche 🥾. La météo est radieuse et nous commençons à 10h30 par de la descente, idéal pour se mettre en confiance ☀️. Passée la 1ère heure, les choses se corsent avec le début de la grimpette. Marcher avec ces énormes sacs va bouleverser nos habitudes 🎒.

      Nous quittons peu à peu les villages environnants pour nous enfoncer dans la nature verdoyante avec comme toile de fond les monts enneigés 🏔️. La montée est rude mais à 15h, nous atteignons le premier point de bivouac 🏕️.

      La tentation est grande de nous étaler sur l'herbe pour profiter d'une sieste au soleil mais il serait judicieux de profiter de nos jambes fraîches pour amorcer la montée du lendemain 🧗. C'est donc reparti pour 2 km d'ascension... Nous arrivons à la tombée de la nuit avec finalement 14km au compteur. Le froid se fait sentir alors à 20h, extinction des feux, ça aussi ça bouleverse nos habitudes 😂 !

      Après une nuit glaciale où nous avons pu découvrir que notre tente n'était pas vraiment étanche 🙄, nous nous lançons vaillamment sous la neige à l'assaut du mur qui nous attend. 4 km et 700 mètres de dénivelés positif pour rejoindre le col Punta Union à 4750m, oui on en a chier avec nos maisons sur le dos 🥵 !

      Nous arrivons au sommet où une lagune d'un bleu intense hypnotisant et un soleil radieux nous accueillent 🌞. Des larmes coulent, mélange de fierté mais aussi de dépassement de soi, nous avons réussi ! Nos wraps avalés 🌯, nous descendons vite pour monter le camp et profiter des derniers rayons de soleil.

      Au programme des 2 prochains jours, 25 km de descente mais nous décidons de les parcourir en une seule journée pour profiter plus tôt d'un bon pisco 🍸.

      Pour un premier trek en autonomie, nous sommes fiers et ravis de l'expérience. Nos jambes ont tenu bon et les splendides paysages traversés nous ont presque fait oublier le poids des sacs (presque 😂).

      #roadtrip #voyage #trip #travel #travellers #ameriquedusud #southamerica #exploreamerica #Pérou #Perú #huaraz #cordillèreblanche #randonnée #trek #montagne #marche #santacruz #defi #challenge #altitude
      Читать далее

    • День 109

      Einsamkeit an der Lagune 69

      14 декабря 2023 г., Перу ⋅ ☁️ 10 °C

      Ein einsamer Campingplatz in der Natur mit Kühen, Vögeln und nur einem Lama. Wir haben hier drei Tage verbracht und waren viel wandern.
      Im nächsten Eintrag werde ich noch ein paar Bilder nachreichen ;)Читать далее

    • День 21

      Laguna 69 - Huaraz, dag 3

      25 августа 2019 г., Перу ⋅ ⛅ 8 °C

      De bus haalde ons vanmorgen om 4:30 op voor een dagtrip naar Laguna 69. Onderweg stopten we nog halverwege een berg bij een klein restaurantje om daar te ontbijten. Daarna reden we verder naar Huascaran national park waar we de hele dag gingen hiken. Ongeveer een kwartier voor we waren aangekomen op de plek waar we zouden hiken hadden we nog een stop bij een heel mooi blauw meer.
      Om 8:45 kwamen we aan op het begin van onze route naar Laguna 69. We startten op ongeveer 3700 meter hoogte. Het zou ongeveer 3 uur lopen zijn, dan konden we een uur bij het meer zitten en dan weer ongeveer in 2 uur terug lopen. Omdat ik de afgelopen dagen nogal langzaam was besloot ik om er voor te gaan en de eerste kilometers zo snel mogelijk te wandelen zonder al te veel stoppen. Ik was namelijk bang dat ik te laat aan zou komen en het meer dus niet kunnen zien. Want om kwart voor 3 precies zou de bus weer terug rijden naar Huaraz.
      De klim naar boven begon makkelijk het ging langzaam een beetje omhoog de eerste 1 of 2 kilometer. Daarna zag ik geen pad meer en bleek dus dat we de eerste berg op moesten klimmen. We hadden vantevoren afgesproken dat we allemaal op ons eigen tempo gingen lopen dus al gauw liep ik alleen. Wel handig want dan hoef je niet met iedereen te kletsen en hou je meer adem over, en dat heb je nodig op zo'n hoogte. Op een gegeven moment kwam ik aan bij de tweede berg en ik hoopte dat ik er bijna zou zijn als ik daar opgeklommen was. Ik kwam wel uit bij een meer, maar dat was nog niet de goede helaas.
      Daarna was de route even wat makkelijker. Ik liep tussen 2 bergen door op een vrijwel vlakke ondergrond. Toen ik om me heen keek zag ik alleen maar hele hoge bergen en ik vroeg me af waar ik dan langs moest. Ze leken namelijk allemaal onmogelijk steil om te beklimmen. Tot dat ik in de verte andere mensen zag, midden op de berg. Vooral de laaste berg voor dat je er was was super steil. Ik liep de hele tijd voor heel veel mensen uit, maar op die laatste berg ben ik weer ingehaald door de helft.
      Uiteindelijk was ik 10 minuten voor dat we volgens de planning boven zouden moeten zijn boven, dus ik was tevreden. Wat een mooi uitzicht! Zoiets moois had ik nog nooit gezien. Het blauwe meer, de grijze rotsen, een waterval en besneeuwde bergtoppen. Bij het meer hebben we een hele boel mooie foto's gemaakt en even gegeten.
      Na iets meer dan een uur was het tijd om weer naar beneden te lopen en vooral niet uit te glijden over alle losse stenen. Dus liepen we voorzichtig terug.
      Halverwege werd ik opeens heel erg misselijk, duizelig en kreeg ik zoveel hoofdpijn dat het voelde dat m'n hoofd uit elkaar zou barsten. Hoogteziekte dus. Na een paar honderd meter kwamen Leandro, Marc en ik Charly en Hannah tegen. Ook zij hadden last gekregen van de hoogte ziekte. We liepen met zijn allen terug naar beneden, met de tourguide (David) achter ons, want we waren niet zo snel meer.
      Hoe verder we naar beneden gingen hoe beter het ging met Hannah en Charly. Maar met mij ging het nogsteeds heel slecht. Op een gegeven moment kreeg ik van David een watje met iets van vloeistof er op tegen de hoofdpijn. Dat hielp een klein beetje maar echt 5 minuten. En we moesten nog zo'n 4km naar beneden lopen in de volle zon, want het was midden op de dag.
      Het duurde een eeuwigheid en ook mijn blaar van de eerste hike was open gegaan. Uiteindelijk kwamen we toch bij de bus aan, iets later dan gepland en gingen we weer richting het hostel. Daar hebben we gedoucht en gegeten en vervolgens zijn we weer met de nachtbus terug naar Lima gereden.
      Читать далее

    • День 51

      Výstup k Laguna 69

      28 февраля, Перу ⋅ ☁️ 6 °C

      Vstávat ve 4 ráno po včerejším výletu bylo hodně náročné. Většinu věcí jsme měli sbalenou ze včerejška a tak jsme ráno nepotřebovali tolik času na přípravu. Na recepci čekalo dalších asi 5 lidi na stejný výlet k Laguna 69, což nás trochu uklidnilo. U našeho hostelu nabíral autobus mezi prvními a tak jsme si mohli vybrat dobrá místa. Po asi 20 minutách prejiždění od jednoho hostelu k druhému se bus naplnil a my mohli vyrazit.

      Celkem měla naše jízda trvat tři hodiny, než dorazíme na místo, odkud budeme stoupat. My toho využili a na chvilku usnuli, než to s námi začlo házet. To jsme sjeli z hlavní silnice a mířili rovnou do hor. První kratší zastávka byla na snídani, kde jsme si za 18 Soles koupili dvě suchý housky a hnusný kafe a kakao. Hlavní je ale, že jsme měli něco v žaludku. 

      Druhá pauza na 5 minut byla u lagun Llangunuco, kde jsme mohli udělat pár fotek, než se pokračovalo dál. Od mamky jsem se dozvěděl, že se mezi těmito lagunami prý nachází i památník na 1. československou expedici, která v Peru v roce 1970 zahynula kvůli lavině způsobenou zemětřesením. Právě tito lidé prý stáli za vznikem Jizerské 50. Původně jsme se sem chtěli podívat v rámci samostatného výletu, ale na recepci na hotelu nám naštěstí vysvětlil, že nemá smysl se sem dvakrát táhnout 3 hodiny tam a zase 3 hodiny zpět, když stejně chceme na Laguna 69 a po cestě se tu staví. Památník jsme sice nikde neviděli, ale můžeme říct, že jsme tu byli 😃

      Během posledních pár minut jízdy nám průvodce vysvětlil, že máme 3 hodiny na výstup, 1 hodinu nahoře a 2 hodiny na sestup zpět k busu. On půjde poslední a kdo to nebude stíhat a nebo mu bude blbě, ten se musí vrátit - autobus na nikoho čekat nebude. Předchozí výlety v okolí Huarazu jsme podnikli právě abychom se aklimatizovali na tento výstup a tak jsme věděli, že se začíná ve 3800 m.n.m. a stoupá se k Laguna 69 ve výšce 4600 m.n.m. Jde se stejnou cestou nahoru i dolů a celkem člověk ujde 14 kilometrů.

      Po proslovu průvodce jsme se lehce cítili pod tlakem a tak jsme nasadili poměrně svižné tempo. To však Niki dělalo velké problémy a měla strach, jestli dnešní výlet vůbec zvládne. Trochu jsme tedy zvolnili a po chvíli bylo vše v pořádku. 

      Túra začínala v údolí, kudy tekla průzračně čistá voda, kolem se pásly krávy a zpívali ptáci, a my si připadali jak v pohádce. Kolem rostly stromy se skoro až zářivě oranžovou kůrou a my se nemohli nabažit okolí. 

      Po vystoupání do asi 4300 metrů přišla rovinka a my mohli v klidu vydýchat před finálním výstupem. Před námi stála obří stěna s několika vodopády a kolem se opět pásly krávy. Tady už začalo vykukovat slunce a my doufali, že nahoře něco uvidíme.

      Poslední stoupání nám sice dávalo zabrat, ale nebylo to ani zdaleka tak náročné, jako včerejší výstup k laguně Churup. Sice jsme poslední kilometr šli 45 minut, i tak to ale byla příjemnější cesta v porovnáním se včerejškem. Lehce se nám motala hlava a my lapali po dechu (hlavně já), přestávek jsme měli ale výrazně méně. Během jedné z nich jsme dali jednomu turistovi z Francie naše tabletky na bolest hlavy. Ten s námi celou dobu držel tempo (a nebo my s ním?), měl ale problém s výškou. 

      Nahoru jsme dorazili po 2 hodinách a 40 minutách a my rychle našli ideální místo u laguny. Když tak zpětné přemýšlíme, měli jsme asi nejlepší místo, které tam bylo. Na internetu už jsme samozřejmě viděli obrázky, jak laguna vypadá, bylo nám ale jasné, že jsou upraveny a realita bude jiná. K našemu překvapení to vypadá 100% stejně, ne-li mnohem líp. Voda je nádherně modrá, skoro až umělá - kam se na to hrabe Blausee ve Švýcarsku.
      Читать далее

    • День 51

      Laguna 69

      28 февраля, Перу ⋅ ☁️ 7 °C

      Část 2/2

      Do laguny stéká několik potoků a vodopádů, a nad nimi se tyčí hora Chacraraju s vrcholem ve výšce 6108 metrů. Z té na začátku vykukoval jen kousek zpoza mraků, u nás dole ale alespoň svítilo sluníčko. Mělo pořádnou sílu a tak jsem se tam mohl chvíli opalovat bez trička a stejně jsem si připadal jak u moře. Slunce kolem sebe tvořilo kruhovou duhu v mracích, kterou jsme se marně snažili vyfotit, aby na fotkách vypadala tak, jak jsme ji mohli pozorovat my.

      Dali jsme si svačinu, udělali pár fotek a zůstali ležet na námi obsazeném kameni. Po asi hodině se mraky začaly trhat a nám se otevřel pohled až na vrchol Chacraraju. Nemohli jsme uvěřit, že sedíme přímo pod šestitisícovkou a ještě k tomu máme tak nádherné počasí. V Huarazu a okolí je právě "léto" a tedy čas dešťů. Čas u laguny jsme protáhli na absolutní maximum, protože jsme zjevně byli poslední a průvodce už hnal zbytek dolů k autobusu. 

      Nikča v poslední části výstupu ztratila čepici, my ale doufali, že ji někdo najde a nebo že zůstane ležet někde podél cesty. Spoiler alert: nikdo nic neviděl ani neslyšel a tak jsme odjeli o čepici lehčí. 

      Během sestupu jsme udělali další fotky, na které jsme při cestě nahoru neměli čas a užívali si výhledy. Ještě v horní části treku bylo slyšet, jak nedaleko hřmí a v dálce byly vidět mraky a déšť. Ten přišel až když jsme sešli zpět do údolí a my měli neuvěřitelnou radost, jak nám opět vyšlo počasí. Klidným tempem jsme pokračovali k autobusu a fotili krávy, jak se pásly kolem řeky.

      Naše skupinka se sešla na minutu včas a my mohli jet zpět do Huarazu. Po třech výletech za sebou toho máme dost a proto si dneska dáme akorát večeři, padneme do postele a zítra nebudeme dělat vůbec nic.
      Читать далее

    • День 223

      Huaraz Santa cruz treck J 1

      21 июня 2023 г., Перу ⋅ ☀️ 13 °C

      Après notre séjour chill & cuite à Huacachina, nous avons rendu la voiture et pris un bus de nuit de Lima vers Huaraz. Là il n'était plus question de repos mais de treck de 3 jours, le fameux Santa Cruz (qui initialement se fait en 4 jours). On a donc souffert pendant 3 jours de marche intense et 2 nuits glaciales, mais dans un décors sublimissime. On a campé parmi les vaches et les ânes, qui vivent là, à moitié sauvages. D'ailleurs anecdote : je faisais caca nature tranquillement dans les fourrés pendant qu'une vache me regardait intensément, j'étais gênée. Elle m'a laissé finir mon affaire, sympa, jusqu'à ce que je me lève, me houste et là BAM elle me charge la garce! J'ai pris un coup de corne dans le bras. Si j'avais eu ma machette d'Amazonie, franchement je l'aurais mangée.
      Bref, on était un groupe de 6 personnes, très bonne ambiance, super guide et super "donkey driver" qui nous a tous impressionné par son andurance remarquable. Le mec nous a accompagné pendant 3j de marche, puis le dernier jour, pour rentrer chez lui, il a tout refait dans le sens inverse, en 1 jour, avec ses 4 ânes... on parle de 54 km quand même. Avec parfois un dénivelé important. En altitude. J'espère qu'il est toujours vivant.
      Читать далее

    • День 145

      Magischer Ort: Laguna 69

      20 ноября 2019 г., Перу ⋅ ⛅ 9 °C

      Zum Abschluss unseres Huaraz-Aufenthaltes haben wir uns die Wanderung zur "Lagune 69" aufgehoben. Diese Lagune liegt auf 4604 m und gilt als eine der schönsten Lagunen und mit einem moderaten, tollen Wanderweg.
      Da die Lagune 3 h nördlich von Huaraz liegt und die Wanderung weitere 6 Stunden dauern sollte, wurden wir bereits um 4:30 Uhr vom Hostel abgeholt. Die Fahrt führte durch viele Bergdörfer, wo wir den Anbau von Gemüse und Blumen (auf einer Höhe von über 3500 m!) und ein Leben wie in den 50ern in Deutschland aus dem Fenster bestaunen könnten. Nach dem Frühstücksstop in dem letzten Dorf auf unserer Strecke, führte uns der Weg an einem riesigen See entlang, der Lagune Llangunuco. Die Sonne schien, das Wasser leuchtete in seinem schönsten türkis und die rotbraunen Bäume boten einen tollen Kontrast. Nach weiteren 10 Minuten Fahrt erreichten wir endlich gegen 9 Uhr den Ausgangspunkt für unsere Wanderung - auf 3900 Höhenmetern. Unser Tourguide beschrieb den Wanderweg wie folgt: "der Weg in eine Richtung ist 7 km, zuerst flach, dann zick zack zick zack nach oben, dann flach, dann zick zack zick zack und das letzte Stück wieder flach und sehr steil zick zack nach oben". Spätestens jetzt wussten alle aus unserer Gruppe worauf sie sich eingelassen haben 😅. Die Lagune musste innerhalb von 3 Stunden erreicht werden, dann hätte man gut 1 h Zeit für ein Picknick - um sich für den 2,5 sündigen Abstieg zu stärken. Wir starteten den Kampf gegen die Zeit in einem Tal mit einem lauten Bach, Wasserfall, Bergausblick und Begleitung von flauschigen Kühen. Nach ca. 1 h erreichten wir den ersten "zick zack" - Teil und dieser hatte es in sich! Schnaufend und keuchend schafften wir es aber dennoch ein paar Leute zu überholen (die Akklimatisierung nach den 4. Tag in den Bergen zeigte endlich ihre Wirkung!). Der zweite flache Abschnitt, so kurz er auch war, war dann aber mehr als notwendig. Der zweite "zick zack" - Abschnitt war knackig, aber kurz und wir standen plötzlich an einem kleinen See mit Ausblick auf ein weites Tal und noch mehr steile Berge. Leider deutete alles darauf hin, dass unser Weg genau auf den riesigen steilen Berg führte. Die etwas längere flache Strecke ließ uns nochmal Kraft für das letzte und härteste Stück sammeln. Die außergewöhnliche Landschaft ließ die Anstrengung etwas vergessen. Dann ging es los! Im Zick Zack schraubten wir uns die letzten 200 Hm immer höher, immer steiler. Und als wir schon gar nicht mehr dran geglaubt haben, dass die Serpentinen ein Ende haben, konnte man unerwartet das Türkis des Wassers erhaschen. Wir haben es geschafft, wir standen direkt an der Lagune 69, deren leuchtendes türkises Wasser von hellen aschgrauen Bergen eingesäumt wird - ein magischer Ort. Bei jedem Sonnenstrahl hörte man den Gletscher, der nur noch die Gipfel bedeckt, knacken - was uns nun mehr verdeutlichte, dass er nicht mehr lange vorhanden sein wird 😱. Wir suchten uns ein schönes Plätzchen für unser Stärkungspicknick und genossen die surreale Umgebung um uns herum. Nach 1 h mussten wir den Rückweg antreten. Dieser führte nun zum Glück über 2 Stunden fast nur noch bergab. Durch den Feierabendverkehr verzögerte sich die Rückfahrt mit dem Bus nach Huaraz etwas. Dennoch hatten wir Zeit für ein sehr leckeres peruanisches Abendessen, bevor wir den Nachtbus nach Lima bestiegen. Es gibt fast nicht besseres als eine Nachtbusfahrt nach einer 14 km Wandertour durchs Hochgebirge... ähm...NICHT - da waren wir wohl etwas übermütig bei der Planung 🤔😅

      Die Berge um Huaraz (Cordillera Blanca) sind atemberaubend und jede Mühe und Anstrengungen diese zu erleben haben sich gelohnt - nun geht es weiter in die Hauptstadt Lima. Mehr Kontrast geht nicht.
      Читать далее

    • День 79

      Laguna 69

      30 сентября 2023 г., Перу ⋅ ☁️ 4 °C

      Mili 🇦🇺, Angus 🇳🇿 und Mats 🇳🇱 im Hostel gestern getroffen und dann gleich beschlossen zusammen spontan den Huayhuash 8 Tages Trek zu machen.

      Zur Aufwärmung gab es aber zuerst heute die Laguna 69. Ein kleiner aber feiner Gletschersee auf 4600m Seehöhe. Leider war das Wetter nicht optimal, sodass wir den Gipfel nicht erblicken konnten.Читать далее

    • День 30

      Laguna 69

      6 мая 2019 г., Перу ⋅ ⛅ 10 °C

      Voor de laatste keer dit jaar gaan we op hoogtestage. Huaraz ligt op 3000 meter, aan de voet van het Cordillera Blanca gebergte. Het is een drukke, luidruchtige en vuile stad waar we niet te lang willen blijven.

      De volgende dag trekken we de natuur in. Om 4u15 gaat onze wekker, een halfuur later zitten we op de bus richting Laguna 69 samen met 25 andere toeristen. Vooral Fransen, dat zijn we hier al gewoon ondertussen. In de verte verschijnen de eerste besneeuwde bergtoppen. Na het ontbijt stoppen we om wat foto’s te trekken van de 2 Llanganuco meren. Er is een “mannelijk” en “vrouwelijk” meer die beiden een felle turquoise kleur hebben.

      Iets verderop begint onze wandeling. Gids David vertelt ons dat het ongeveer 3 uur zal duren om boven te geraken. We zitten nu op 3900m hoogte en zullen stijgen naar 4600m. Dat wordt geen lachertje. De eerste 2 kilometers lopen we door een groene vlakte langs kuddes koeien en kleine riviertjes. Enkele witte pieken domineren de horizon, zowel voor als achter ons.

      Na een mooie waterval gaat het steiler bergop tot we aan een leuk klein bergmeer komen. Hier vlakt het pad weer uit zodat we wat kunnen bekomen voordat we aan de laatste kilometer beginnen. We zijn er bijna, maar nu wordt het echt zwaar. De hoogte begint ons parten te spelen. Het wordt lastiger om te ademen. Om de paar minuten hebben we pauze nodig en we doen zeker 45 minuten over dit laatste stuk.

      Als we boven komen, blijkt het meer dan de moeite waard te zijn. Het contrast tussen het appelblauwzeegroene meer en de spierwitte sneeuw op de imposante bergtoppen erachter is geweldig om te zien. Wat een plek om te lunchen!

      Na een uurtje rust in de zon beginnen we op ons gemak aan de terugweg. Dat gaat veel vlotter dan daarnet natuurlijk. Ik moet even stoppen om de “Inca baños” te gebruiken. Squatten tussen de planten dus. Zelden zo’n mooi uitzicht op het toilet gehad. Daarna trekken we ons tempo wat op en na een kleine 2 uur staan we al terug aan de bus. De rest heeft nog een halfuur om hier te geraken. Wij stappen op ons gemak richting een van de Llanganuco meren om nog wat foto’s te trekken. Daarna terug de bus op en rond 18u30 landen we in Huaraz. Morgen verlaten we deze stad al weer en trekken we naar Trujillo.
      Читать далее

    • День 98

      Huascarán NP

      12 февраля 2023 г., Перу ⋅ ☁️ 5 °C

      Hellish 20km ascent on dirt road to the pass in drizzly weather. Roadwork in progress with lots of trucks, carrying gravel up. Muddy road became a river towards the highpoint. Rain turned into flurries with subzero temps... Descending down to milder altitudes for 10km on the other side, ended up in a large riverside grassy field, rain stopped and a few hours of sunshine helped dry out most of the gear. All in all 10/10.Читать далее

    Вам может быть известно это место также под этими именами:

    Yanama

    Присоединяйтесь к нам:

    FindPenguins для iOSFindPenguins для Android