• День 15

    Het is hier fantastisch!

    1 ноября 2023 г., Коста Рика ⋅ 🌧 28 °C

    Dat klinkt als een slechte slogan van een slechte film of serie. Op dit moment geeft het wel weer hoe ik mij vandaag voel.

    Na ons feestje van gister, stond ik met lichte hoofdpijn op. Gisteravond heb ik met 2 Nederlandse meiden, 2 Duitsers om 1u snachts koekjes gegeten, water gedronken en gezellig gekletst. We raakte in een gesprek over rijst en bonen waarna de Duitser met een liedje kwam over bonen en rijst die blijkbaar gedraaid was op het feestje. Het was vrij hilarisch. Voor de liefhebber, zoek dit op. Het nummer heet; Rice and Beans (zou je denken) van Compania Folclorica Matambu. Luister dit voor een vrolijke noot! 🤪

    Vanmorgen kwam bij mij de realisatie binnen dat ik gistermiddag onderweg in de bus van San Jose naar Puerto Viejo een koffie heb gekocht voor 1000 colones (circa €1,80) en dat ik gisteravond een Corona heb gekocht, ook voor 1000 colones.🤔 D
    Dat is toch een aparte realisatie, bier en koffie is even duur op ongeveer dezelfde inhoud.

    Oorspronkelijk zouden we rond 8:00 de bus nemen naar Cahuita National Park, maar de Franse en ik werden rond 7:30 wakker. En de Franse (Emma) voelde zich niet mega goed. Dit is qua tijd uitslapen voor hier, maar die bus van 8:00 gingen we niet meer redden natuurlijk. Opzich geen ramp er gaan genoeg bussen en iets langer slapen was wel fijn.
    Bij het ontbijt sprak ik de buurvrouw (Theodora) die uit Roemenië komt maar in Amsterdam woont en ik vroeg of ze mee ging. Met licht brakke kopjes stapten we met z'n 3e om 9:20 in de bus.
    Na een half uur rijden trok Theodora aan het koord om de bus te laten stoppen. Dit was alleen veelste vroeg dus schuldbewust keken we een beetje om ons heen maar we stapten niet uit, anders moesten we echt ver lopen.
    Bij de juiste halte aangekomen liepen we naar de ingang van het park waar we een donatie deden.
    Dit is een bijzonder park omdat de ene kant de zee is en aan de andere kant de jungle, zie filmpje. Het is zo grappig dat het zo'n contrast is maar tegelijkertijd is het zo prachtig. De zon brandde al snel dus het werd errug warm, gevoels temperatuur circa 35 graden! Gelukkig was de hike redelijk veel in de schaduw, dus dat was fijn. Er lopen altijd wat mensen met gidsen in de parken, de tactiek is even mee te luisteren en vaak is er wel iemand die je iets meer verteld over wat er te zien is.
    We hebben zoveel gezien vandaag!!

    Heel veel hagedissen wat heel leuk is, met knalblauwe staart. We zagen een luiaard op iets van 5 meter, zo dichtbij! Deze beesten bewegen serieus langzaam, dat is bizar. Deze was 'in actie' maar na 10 minuten was die pas op z'n nieuwe plek wat nog geen 2 meter verder was. Erg leuk om te zien want de vorige luiaard die ik zag was op 80 meter via een telelens. Deze kon ik bij wijze van aanraken (dat doen we natuurlijk niet). Op de boomstam zaten 10 vleermuizen te chillen! Misschien moet je inzoomen om het te zien, maar dat was echt tof. We hebben ook veel apen gezien, hun hoofden zagen er vrij agressief uit waardoor we snel verder liepen. Later zagen we nog een moeder met een jong op de rug schreeuwen. Ondertussen kwamen er 2 apen via de bomen naar haar toe. Dat schrok ons redelijk af dus snel liepen we door. Niet veel later zagen we een wasbeer uit een kokosnoot eten. Slim beest wel en een hoge schattigheidsfactor, al zijn deze beesten mega bijdehand en weet je nooit wanneer ze wat doen dus je moet erg opletten.
    Het was een hike van circa 10 kilometer dus dat was aardig aanpoten, maar tussendoor hebben we even gezwommen om af te koelen. Het helder blauwe prachtige water met prachtig uitzicht is zo fantastisch. Ik heb veel mentale foto's genomen! Hier in Puerto Viejo ben ik zo blij dat ik wat langer ben. Ik vind de sfeer in dit dorpje heel fijn, de mensen in het hostel zijn super chill en als ik wil kan ik elke dag in zee zwemmen na een wandeling van max 10 minuten.
    Eerlijk, wat wil een mens nog meer?!!

    Rond 15:00 waren we terug in het hostel en heb ik wat geluncht en even gechillt na de wandeling.

    Ik ben nog even het stadje in gegaan en wat rond gestruint door de straten en wat souvenirs gekocht. Uiteindelijk ben ik terug gegaan naar het hostel en heb ik mijn restje pasta gegeten en een biertje gedronken.
    Even gedoucht en toen startte we met de Duitse jongen, en Theodora wat spelletjes dat was erg leuk en gezellig. Helaas vertrekken ze morgen. Halverwege begon het te bliksemen en zagen we veel flitsen in de lucht. Op een gegeven moment kwam het met bakken uit de lucht en ging het mega hard waaien, net toen onze Jenga toren onstabiel stond! Gelukkig bleef deze staan en de bui trok over.
    We hebben nog een aantal potjes Uno gespeeld en zijn toen naar bed gegaan. Morgen weer een dag, na deze dier rijke dag.
    Читать далее

  • День 14

    Adios San Jose. Hola Puerto Viejo

    31 октября 2023 г., Коста Рика ⋅ 🌧 27 °C

    Ik merkte dat ik erg graag uit San Jose wilde vertrekken. Ik liep in de ochtend langs allemaal zwervers en ondanks dat het eten gister heel lekker was, sliep ik niet in een mega fijne buurt. En dan niet te spreken over het bed met bulten haha. De kussens en het bed waren erg slecht. Gelukkig vertrek ik hier en heb ik voor m'n laatste nacht in San Jose een wat gezelliger en ik denk betere kamer geboekt.
    Op het busstation raakte ik aan de praat met een Canadese en Amerikaanse dame. Deze waren wel gezellig maar zaten een stukje achter mij. Im deze bus werden de busnummers op het kaartje weer heel serieus genomen. De chauffeur zei direct welk nummer je had en keek of je daar ging zitten. Anders riep hij je nogmaals je nummer na. Gelukkig zat ik op de 2e rij in de bus, goed tegen de wagenziekte. De bus vertrok precies op tijd! (That's a first).
    Deze busrit had gelukkig weinig bochten wat het super fijn maakte voor mijn reisziekte. Aangekomen in Puerto Viejo merkte ik direct dat de sfeer heel goed was ookal regende het wel. Een man zat rustig kokosnoten stuk te maken op zn wagentje en een andere man zat in de boom bladeren te kappen. Ziet er toch wel enigszins eigenaardig uit, zo'n man hangend in de boom zie foto's, maar wel tof.
    Na 10 minuten wandelen kwam ik aan bij m'n hostel. De eigenaar van m'n hostel is super fijn en aardig. Hij is chill legt alles duidelijk uit en de sfeer is direct al relaxed.
    Ik had mij lekker geïnstalleerd op m'n kamer en was gaan chillen in de hangmat. Ik voelde me wat onrustig en 2 meiden gingen hardlopen, dus ik dacht goed idee. Met 30 graden en mega hoge luchtvochtigheid heb ik toch 4,5km gerend. Dat was desalniettemin erg lekker.

    Er zijn best wat gezellige dames in het hostel en ook een aantal Nederlandse. Ik slaap met 2 Franse dames op de kamer waarvan 1 mij uitnodigde om mee te gaan naar een karaoke feestje en daarna naar een Halloween feest. Blijkbaar wordt dit groot gevierd hier.
    Het is dus vandaag Halloween en daar stond ik helemaal niet bij stil. Ik ben met andere meiden naar de feestjes geweest en dat was heel gezellig. Met een gemêleerd gezelschap van wat Nederlanders, Duitsers, man uit Peru en wat Fransen hebben we een leuke avond gehad. Het is nu redelijk laat en morgen wilde ik met een Frans meisje naar het Cahuita National Park gaan. Ik weet eigenlijk nog steeds niet of dat nou wel of niet gaat gebeuren haha maargoed het is vakantie. Rustig aan, lekker chillen en morgen zien we wel. Ik heb genoeg dagen hier, dus anders doe ik dat een dagje later.
    Читать далее

  • День 13

    Terug naar San José

    30 октября 2023 г., Коста Рика ⋅ 🌧 22 °C

    Om 5:15 ging de wekker van Juul in onze kamer. Ze ging met 2 meiden van het hostel naar de watervallen. Ik ben m'n bed uit gegaan om gedag te zeggen en daarna nog even lekker m'n bedje in gegaan. Wel gek om nu niet meer met haar te zijn, maar het is helemaal goed zo.

    Ik pakte m'n tas in en rond 10:00 ging ik naar de busterminal. M'n bus zou rond 11:00 gaan en ik moest er uiterlijk 10:40 zijn. Ze weten nooit precies hoe laat de bus vertrekt omdat deze om 8:00 ergens start en er vaak wel file is of ander random op onthoud. Rond 10:40 stonden er 5 bussen, ik had geen idee welke 'mijn' bus was. Dit bleek bus 110 te zijn, en dit was dezelfde chauffeur die mij naar Uvita heeft gebracht. Er was wel iets van herkenning wat wel grappig was. Deze bus was best wel vol, maar ik had gelukkig nog een plekje naast een vriendelijke meneer die een poging deed om een gesprek aan te gaan in het Spaans, maar door mijn gebrekkig Spaans strandde dit gesprek vrij snel😅 Engels leek de meneer niet helemaal te snappen.

    De bussen stoppen hier te pas en te onpas, er zit letterlijk geen systeem in. Iemand zegt, mag ik er daar en daar uit en dan gebeurd dat ook. Er was een dame die ruim een kwartier weg was en de bus was dus op haar aan het wachten, maar iedereen gaat er gemoedelijk mee akkoord.
    Zonder al teveel file kwamen we rond 15:00 aan bij de terminal in San Jose. Het was voor mij 20 minuten lopen naar mijn hotel. Daar aangekomen bleek dit een vrij krakkemikkig hotel te zijn, maargoed daar is de prijs ook naar. Het is alleen douchen, slapen en morgen weer door naar Puerto Viejo.

    Ik was even vergeten dat je in deze stad een dikke huid moet hebben en veel moet negeren. Er wordt veel geroepen naar je hoofd. Al zeg ik de meeste vriendelijk gedag, er zijn ook veel zwervers op sommige stukken. Ook weer lekker veel prikkels, kennen we die post nog😉 Nadat ik een bus ticket voor morgen had gehaald, boodschappen had gedaan en geld had gepint ben ik uit eten geweest bij Cafe Rojo. Op 2 minuten lopen van mijn hotel. Ik zag hem toevallig op TripAdvisor en deze had super goede reviews. Heerlijk Vietnamees eten in een soort (bijna Hollandse) huiskamer met Spaanse muziek. De combinatie geeft een heerlijke sfeer. Dat is erg leuk. De mensen zijn ook super vriendelijk en het eten echt goed! Daarna lekker terug naar hotel, serie kijken en slapen. Morgen om 8:00 de bus naar Puerto Viejo. Ik ben benieuwd.

    Chipsmeter;
    Er is geen chips gegeten vandaag😅🤷🏼‍♀️

    Vogelmeter;
    Lang in de bus gezeten en er waren niet mega veel vogels. Wel onderweg veel gieren gezien en vanmorgen nog de kaaiman gezien bij het hostel in Uvita. Dat was wel tof. Je moet een beetje inzoomen bij de tweede foto dan zie je hem zitten in het midden.

    Amerikanenmeter;
    Dit is de eerste dag zonder dat ik in contact ben geweest met een Amerikaan, halleluja! Hahaha
    Читать далее

  • День 12

    Laatste dag in Uvita

    29 октября 2023 г., Коста Рика ⋅ 🌧 26 °C

    Er was geen plan voor deze dag, heerlijk, eens zien wat de dag brengt. Bij het ontbijt waren er 2 andere meiden en die waren van plan om naar de waterval van Uvita te gaan lopen. De Catarata waterval. Een goed uur lopen, maar als het goed is zouden we dan prachtig uitzicht hebben en konden we daar zwemmen. Boterhammen smeren, en aan de wandel. Halverwege haalde ik een kaartje voor de bus voor morgen en toen begon het te regenen. We twijfelden of we door moesten lopen of niet. De regen was warm en het was nog steeds 25 graden dus het deed ons eigenlijk niks. De meid uit Amerika (+1 voor Amerika) zei 'My dad always says what is better water-resistant than my skin? So why wear so many clothes?!' Want ja hoe minder je draagt hoe minder er nat kan worden, dat is wel het motto hier.
    We liepen een stuk over de weg en kwamen daarna op de onverharde weg terecht. Na een goede 3 kwartier lopen kwamen we aan bij een rivier. In het midden van de rivier was een klein soort eilandje. En achter dat eilandje zag de stroming er erg sterk uit. Ëén van de meiden (weer +1 voor Amerika) probeerde over te steken, maar het tweede stuk ging niet. Ze liep een stuk tegen de rivier in over de rotsen en probeerde daar over te steken. Dat lukte haar uiteindelijk wel! Er volgde er nog 1 dame. Wij dachten met z'n 3e. Alles wat je heen moet, moet je ook weer terug. En we zagen het niet echt zitten, dus wij gingen met z'n 3e terug. Na de lunch een lekker boekje gelezen in de hangmat en rustig aan gedaan. Ik ben de achtertuin in gegaan met m'n verrekijker en heb weer heel wat vogels gezien. Ook een aantal die ik niet eerder had gezien, dus die toegevoegd aan m'n app.
    Wel wilde ik nog graag zwemmen, dus we liepen naar het strand. Elk strand hier zit in het nationaal park, dus je moet entree betalen. Gister konden we nog gratis omdat we de walvis tour hadden gedaan. We kwamen er rond 16:30 aan (het sluit om 18:00) en moesten alsnog betalen, terwijlwe alleen even wilden zwemmen. We wilden niet betalen dus we liepen weer terug. Ik ben uiteindelijk nog door gelopen naar een andere ingang van het strand en daar kon ik zo doorlopen. Ik heb nog even gezwommen en genoten van de zon die onder ging achter de wolken en de gieren die boven de palmbomen uit kwamen vliegen tijdens het zwemmen. Een klein magisch momentje.

    De meiden waren terug van de waterval en lieten foto's aan ons zien. Toen kwamen we er achter dat dat niet de juiste waterval was haha dus hun hele wandeling was voor niks uiteindelijk.

    Vandaag ben ik voor het eerst verbrand. Een klein beetje op m'n schouders en m'n nek😅🥲

    We hebben gegeten en op een gegeven moment kwam de beveiliging van het hostel en er ontstond een soort night tour de achtertuin in. Al vrij snel zagen we 3 wasberen! Die had ik nog niet gezien. Verderop zagen we een kaaiman. Blijkbaar leven er 2 kaaimannen bij dit hostel in het water vlak bij, en soms lopen die het toilet gebouw in. Gelukkig heb ik savonds nog niet hoeven plassen anders was ik die wellicht wel tegen gekomen! We zagen nog een slapende vogel en een kikker. Toch weer leuk.

    Morgen nemen Juul en ik afscheid van elkaar, voelt gek en goed tegelijkertijd. Ik heb morgen weer een reisdag, benieuwd wat dat mij gaat brengen.

    Chipsmeter;
    Laatste gezamenlijk Chipsmeter. Ik weet nog niet of deze in stand blijft.
    Smaak; tortilla cheese
    Structuur; 6,7
    Smaak; 7,3
    Totaal score; 7

    Vogelmeter;
    Vandaag heb ik 2 ijsvogels gezien! Twee keer de groene ijsvogel. Het blijven mega vette beesten. Elke dag zie ik ook super veel gieren, die vind ik ook zo tof! Ik zag een mooie roofvogel in de achtertuin zich wassen, Yellow headed caracara. En een mix tussen een meerkoet en een steltloper, Northen Jacana.
    Vlak bij de rivier hebben ik 2 toekans gezien de Yellow throated toecan.
    Het was een dag vol vogels, heerlijk.

    Amerikanenmeter;
    Ik heb veel gepraat met de girl from Californië en ik moet zeggen ze heeft me positief verrast! Ze zei wel duizend keer 'like ....' als ze iets aan het vertellen was, maar ze is oprecht leuk, aardig en grappig met zelfspot. Dus de Amerikanen komen iets positiever in beeld. Zo ben ik dan ook wel weer.
    Читать далее

  • День 11

    To see or not to see the whales

    28 октября 2023 г., Коста Рика ⋅ 🌧 27 °C

    Eindelijk de dag waar ik denk ik het meeste van alle dagen naar uitkeek. Op zoek naar de walvissen🐋🐳!!!
    Na het ontbijt van yoghurt, muesli, banaan en primatour, gingen we naar het verzamelpunt. Hier kregen we een korte instructie, en moesten we een 'emergency contact' doorgeven voor als alles mis zou gaan.👌🏻😅🤣 Dat klinkt geruststellend!
    Na 10 minuten lopen kwamen we aan bij zee. Het was duidelijk eb want het water stond mega laag. Juul en ik maakte ons licht zorgen over de golven gezien de zeeziekte. We hoopten maar dat de primatour haar werk zou doen.
    We stapten de boot in en de eerste golf, nog in de branding, maakte ons al doorweekt. Prima start.
    We vaarden de zee op en waren vol spanning. Er waren een aantal meiden in ons hostel die gister niks hadden gezien. De dag daarvoor was er wel wat gezien en aangezien het walvissen seizoen op z'n einde is (eind oktober zijn ze weg) is het altijd maar de vraag of je wat ziet. We vaarden langs een grot en niet heel veel later zei de gids, 'We have a report'. Precies voldoende informatie om scherp te zijn dat er iets is, en precies te weinig informatie zodat je niet weet of en wat een 'report' nou precies is. We vaarden een heel stuk de zee op, maar er was niks. We waren even aan het dobberen en niet veel later 'We have a report'. Spannend! Weer gingen we een stuk varen en daar aangekomen weer niks. Wat een spanning je weet nooit wanneer wat komt en je gaat af op de kennis en kunde van de gids en crew. We waren weer aan het dobberen toen de gids weer zei 'We have a report'. We vaarden een heel stuk de zee op en daar lagen 3 andere boten te dobberen, zou het dan toch....?! Er gebeurde niks het was helemaal stil op de golven en wat wind na. Vol spanning keek iedereen elkaar aan, zou het dan nu wel zo zijn. Ineens zagen we een rug van een walvis en de moeder! Wauw wat vet, niet veel later zagen we het weer! En het kalfje sprong uit het water, magisch en krachtig beest zeg super tof. Elke 5 a 10 minuten kwamen ze omhoog en konden we ze zien. Er was zelfs 1 moment waarbij de boot zo dicht bij de walvissen was dat ze op max 5 meter van ons af boven kwamen. Wat een gigantische beesten en zo dichtbij dat is echt mega bijzonder! Dit voelde toch wel euforisch, zo vet vonden we het. Naast dat we hiervan allemaal beeldmateriaal hebben geschoten, heb ik genoten van het uitzicht op de dieren en genoten dat het zo dichtbij was. Wat een geluk en wat vet dat we dit hebben mogen mee maken. Heel dankbaar hiervoor.
    Niet veel later gingen we weer terug naar de kust. Wat een ervaring! Ondanks dat we niet helemaal fit waren door de zeeziekte. Dank voor iedereen die heeft gebid/gehoopt/geduimd! Het heeft allemaal gewerkt!👌🏻🐳🐋☀️🇨🇷💃🏼🪩

    Daarna zijn we lekker naar het hostel gegaan en waren we aan het nagenieten.
    De zon scheen heerlijk dus na de lunch zijn we nog naar het strand gewandeld waar we in zee hebben gezwommen. Heerlijk water.
    We zijn terug gegaan en uit eten geweest en we hebben geproost op een van onze laatste avonden en dagen samen. We hadden een leuk tentje uit gezocht maar deze bleek dicht en ohja deze bleek ook te koop te staan😅 tot zover. Uiteindelijk ergens anders een lekker pasta gegeten.
    Daarna deed het regenseizoen haar naam weer eer aan. Bliksem onweer en stortregen vulde deze avond. Nu weer lekker slapen. Toch wel een intensieve dag.

    Chipsmeter;
    Smaak: chili cheese jalapeño
    Structuur: 7,5
    Smaak: 7,8
    Totaal score: 8, prima lekkere chips!

    Vogelmeter;
    Voor we de boot in stapte zagen we een pelikaan! Heel cool. Toen we eraf stapte zag ik een witte ibis en het hostel waar we nu zitten heeft zoveel vogels in de achtertuin dat het elke dag genieten is.

    Amerikanenmeter;
    Uiteraard hadden we op onze boot een Amerikaans stel. De eerste keer dat er een walvis uit sprong was. 'Holy cow people' haar stopwoordje was 'people' dat zei ze te pas en te onpas. Op het moment dat de walvis heel dichtbij was zei/schreeuwde ze 'What about that for up close people'. Later vroeg de gids of er iemand ziek was, iedereen zei nee en deze dame antwoordde 'No not at all, you know I never get sick people'. Waarop wij zeiden, niemand heeft je dat gevraagd maargoed. We hebben weer gelachen!
    Читать далее

  • День 10

    Kilometers! 370 kilometer, Uvita it is

    27 октября 2023 г., Коста Рика ⋅ 🌧 27 °C

    De trouwe lezer weet dat het een vroegertje was vanmorgen. Om 5:15 stonden we langs de kant van de weg. Het is hier heel normaal om gewoon 'ergens' te gaan staan en je hand op te steken als de bus eraan komt. Rond 5:40 was deze er, slaapdronken stapte we in en werden we warm onthaald. Onze UK 'vrienden' uit La Fortuna zaten in de bus! Direct even lekker bijgepraat, dat was gezellig. Het begin van de bustocht waren er extreem veel bochten dus nam ik snel een primatour tegen de misselijkheid. Één van de UK vrienden werd helemaal niet goed en Juul en ik hadden het ook zwaar. Gelukkig ging het net goed en hoefde niemand te spugen. Rond 11:15 kwamen we aan in San Jose en om 12:15 zou de bus naar Uvita gaan.

    Op dit bus station stonden heel veel taxichauffeurs te wachten op aankomende reizigers. Schreeuwend probeerde ze de aandacht te trekken en ze riepen 'Mexico, Chile, Nicaragua, where you want to go'. Wij riepen grappend 'Holland' terug.

    Ik haalde nog even een koffie en probeerde er achter te komen van welk platform deze bus ging. Er werd mij verteld dat er om 12:00 werd omgeroepen vanaf waar deze gaat. De omroeper was niet te volgen, het ging in snel Spaans en via de intercom. Weer wat navraag gedaan en niemand sprak uiteraard Engels. In mijn gebroken Spaans kwam ik er achter dat 'Verde, verde' de juist bus was, de groen bus dus.

    Deel 1 gehad, op naar deel 2. Om 12:15 stapte we in, na ons misselijkheid avontuur gingen we voorin zitten. Beide aan 1 kant van het gangpad. Al snel kwam er een man binnen en die riep 'quatro, quatro'. Hij zat op stoel nummer 4 en die bleek naast mij te zijn. Deze meneer had nog nooit gehoord van het woord aura denk ik. Breed uit met z'n benen wijd lukte het mij nog net de armleuning naar beneden te doen waar hij direct z'n elleboog op plantte. Ik had nog minimale ruimte. Ook vond hij het heerlijk om te praten en bleef hij maar tegen de chauffeur praten overdreven hard, erg vermoeiend. Op de meest random plekken stopte de chauffeur en stapte er weer wat mensen in. Een deel van de mensen neemt de zitplaats nummering erg serieus en anderen totaal niet. Erg verwarrend soms. Het kan dus ook zo zijn dat halverwege iemand erbij komt die ern kaartje heeft van de plek waar jij zit.
    Deze bus had wel airconditioning, dus al snel werd het erg koud. Gelukkig had ik een trui in m'n tas. Deze rit viel qua bochten verder mee, dus ik probeerde wat te slapen met een podcast in.
    Het is bij dit soort bussen normaal om na 2 uur te stoppen zodat je naar de wc kan en/of wat eten of drinken kunt halen, zie foto. Op deze stop kwamen we Jordan tegen, een Tico (een mannelijke inwoner van Costa Rica) uit Corcovado (het zuiden van Costa Rica) die z'n bus had gemist. Hij ging dus een stuk met ons mee. Hij probeerde contact te maken dus ik raakte met hem aan de praat. Nouja aan de praat, deze man kon meer Engels dan de gemiddelde Tico of Tica, maar dan toch weer net niet waardoor elk verhaal wat hij startte net te vaag was waardoor ik steeds reageerde met yes, yes of ik soort van mee ging in zijn toon als het positief of negatief was. Dat ging ook nog wel eens mis haha maargoed hij had niet perse iets door.

    Na ruim 370 kilometer reizen van vandaag zijn we aangekomen in Uvita! Wat een tocht vandaag. We hebben 12 uur gereisd waarvan we 11 uur in de bus hebben gezeten, jeetje mina! Tevens door file. Je weet hier nooit precies of je bus op tijd gaat, of je er de aangegeven tijd over doet en waar en wanneer die precies stopt. Onderaan de streep gaat het meestal wel vrij goed.
    Nu lig ik lekker in bed, ik ben kapot. Morgen op walvissen pad, ik ben zo benieuwd. Wil je voor mij duimen/bidden/hopen dat we iets zien?! Duizend maal dank!

    Chipsmeter;
    Die is op pauze, we hebben 2 smaken gekocht maar nog niet gegeten.

    Vogelmeter;
    We hebben bijna een vogel aangereden met de bus omdat ze op de weg aan het eten waren😅

    Amerikanenmeter;
    Onder mij in het stapelbed ligt een Amerikaan😱 ik moet oppassen met wat ik zeg. Ze lijkt aardig. Het is ook goed als de goede kant van de Amerikanen getoond wordt. Verder zit hier een meisje uit Texas. Ook zij komt best prima over. Benieuwd of dit zo blijft of hoe het zicht ontwikkeld. Wellicht zijn er ook 'nuchtere' Amerikanen.
    Читать далее

  • День 9

    Vogels, vlinders en bliksem

    26 октября 2023 г., Коста Рика ⋅ 🌧 20 °C

    Laatste dagje Monteverde! We hadden niks op de planning staan want we wilden rustig aan doen en waren niet zeker over wat wel of niet te doen. We startte de dag weer met prachtig uitzicht, wat genieten als je de gordijnen open doet. Qua weer lijkt het hier elke dag wel op elkaar. In de ochtend zon, lekker warm en hier en daar een wolkje. Gaandeweg veranderd dit naar meer wolken, mist en buien. Soms loop je letterlijk door de wolken heen en is het ineens extreem mistig. Heel bijzonder om mee te maken. Na onze rustige ochtend zijn we naar de Butterfly Garden geweest (hou de Amerikanenmeter hiervoor in de gaten😅😱). Nadat we zijn afgezet door de taxichauffeur, letterlijk(!!) en figuurlijk stapten we de vlindertuin. Dure les voor ons, vooraf afstemmen wat de rit gaat kosten. Weer wat leergeld betaald.😅
    De tour in de vlindertuin was net begonnen, maar we konden nog snel aanhaken. Er was al een gezelschap bezig met een gids (Daniel), 2 Duitsers, een Amerikaans stel en 1 jongen ergens uit Europa. De meest prachtige vlinders kwamen voorbij en Daniel, de gids, vertelde leuke weetjes nouja hij deed zijn best. De dame van het Amerikaanse stel had zelf iets van een boerderij dus die brak vaak in in het gesprek 'What can you tell us about this Daniel' maar dan met een méga irritante stem. Deze mevrouw zat in luttele seconden in onze allergie👌🏻. Onderaan meer uitspraken van deze mevrouw(stay tuned). De vlinders zaten in afgesloten ruimtes tussen tuinen en tussendoor liepen we door een bomenpartij waar een aantal vogels aan het bekvechten waren. Mijn vogelogen gingen direct aan! Ineens zie ik een rood kopje die typisch als een specht omhoog de boom beklom! Op 1 of andere manier kreeg de Amerikaanse man deze op de foto, oké eerlijk is eerlijk 1 punt voor de Amerikanen. Ik probeerde met de app de vogel te zoeken wat niet lukte. Thuis dan maar doen, maar hij stond in m'n hoofd gegrift.
    Toevallig had ik een bloemenjurk aan en 1 vlinder ging steeds op m'n jurk zitten. Er waren ook veel vlinder die met dichte vleugels bruin waren. Deze heet de uilvlinder. Aan de onderkant lijken de vleugels op een oog van een uil. De bovenkant (meest rechterkant op de foto) lijkt op de oog en neus van een slang. Deze vlinder heeft dus een perfect eigen afweersysteem ontwikkeld door vogels af te weren als deze dichtbij komen zodat ze schrikken van de 'uil' of 'slang'.

    Via de supermarkt wandelde we terug naar onze lodge en het begon te regenen. Niet veel later begon het ook te onweren en bliksemen, ook dat is het 'leven' in de bergen. We liepen langs een kleine hoogspanningsmast en ineens sloeg de bliksem daar in! Vonken schoten er vanaf. Deze mast was op nog geen 2 meter van ons af en een seconde later links van ons een keiharde donder en we schrokken ons rot. M'n hart zat in m'n keel. We liepen 2 tica's (zo noemen ze de vrouwelijke inwoners van Costa Rica) tegemoet en die zagen er heel content uit. Dus dachten we het zal wel mee vallen. Gelukkig hield de onweer op en waren we bijna thuis. We dachten als het de tica's zo weinig uit maakt, dan zal het wel los lopen.

    Thuis heb ik de specht opgezocht en het bleek een Koningsspecht! Wat een vet beest met z'n knalrode hoofd en zwarte rug met witte streep. Heel tof om die ook aan m'n lijstje toe te kunnen voegen!
    Daarna hebben we de middag weer lekker rustig aan gedaan en onze tas ingepakt want morgen wacht er ons een lange reisdag naar Uvita. Om 5:30 moeten we de bus hebben. We zullen de hangstoelen gaan missen van deze lodge.

    Vanavond zijn we uit eten geweest met een collega van Juul die toevallig vandaag is aangekomen in Monteverde. En die toeva ook Janneke heet, lekker makkelijk. We hebben gegeten bij Taco Taco, erg lekkere Mexicaanse stoofpot had ik met mini wraps met dips zoals bruine bonen dip, guacamole, tomaat en wat kaas. Het was gezellig en we hebben lekker gegeten.

    Chipsmeter;
    Vandaag geen chips, we hebben restjes opgemaakt van de vorige dagen.

    Vogelmeter;
    De vogel van het 'roestige tuinhekje' heb ik gevonden! Het lijkt een kauwachtige en hij heet Langstaarttroepiaal!
    Natuurlijk mag de Koningsspecht ook niet vergeten worden vandaag, prachtig beest. Onderweg van de Butterfly Garden naar de supermarkt kwamen we de Mot Mot nog tegen. Ook een prachtig blauw, groen, bruine vogel met soort kwastjes aan de staart, zie foto.

    Amerikanenmeter;
    Hier hebben jullie natuurlijk op gewacht. Deze dame heeft ons veel input gegeven. Je moet je indenken dat dit allemaal heel overdreven is. Deze dame hield geen seconde haar mond. Haar partner heeft in die volledige tijd maximaal 10 woorden gezegd, arme man😅.
    "You guys, come here, you have to see this."
    Later was ze in gesprek over een vlinder met iemand.
    "Do you have it in your garden?! Really nooo, get out of here"
    En de eerder genoemde quote;
    "What can you tell us about this Dan, and this?"
    "What is this Dan?"
    Ze mocht al Dan zeggen ipv Daniel.

    Nu snel slapen morgen vroeg op!
    Читать далее

  • День 8

    Cloud Forest, Cafe Colibri, night tour

    25 октября 2023 г., Коста Рика ⋅ 🌧 20 °C

    Ik ben hier een week! In de auto vanmorgen rond 9:10 dacht ik wow in NL is het nu bijna 17:15 en vorige week om 17:15 stapte in aan boord van de Boeing 787. Het is snel gegaan en toch weer niet🤔 Ik heb al zoveel meegemaakt maar er staat mij ook (als het goed is) nog zoveel te wachten!
    De lodge waar we overnachten is werkelijk fantastisch, het is ruim en heeft waanzinnig uitzicht en dikke prima bedden. Het is ook heerlijk om al je spullen overal en nergens te laten slingeren. Vanmorgen werden we wakker met het geluid van de vogels en een prachtig uitzicht. Wat een cadeautje! Het is hier zo bijzonder qua weer. Het kan ineens mega mistig zijn en frisjes, want we zitten in de bergen, en later breekt het helemaal open en is het een heerlijke temperatuur en doet zelfs de zon haar best!
    We zijn naar een Misty Cloud Forest geweest waar het op sommige stukken ineens mistig was en daarna weer weg trok. Ik hou van deze mystieuze omgeving. Zo tof hoe dat zo veranderlijk is. Als je even niet kijkt ziet alles er weer compleet anders uit. Ook weer een nieuw beest leren kennen, ik had namelijk een bloedzuiger op m'n arm. Goede weerhaakjes heeft die want hij bleef echt een beetje hangen.
    Wederom pachtige natuur en we hoorden steeds een vogel die klonk alsof je een tuinhekje dat vrij roestig is open en dicht aan het doen bent. De vogel helaas tot op heden nog niet gevonden (stay tuned!) Sommige bladeren van planten waren zo groot, nog groter dan mijn neefjes van 3 en 6! Ter illustratie, kijk naar de foto met m'n hoofd erop. Er liepen ook een paar beekjes doorheen en de uitzicht punten waren mega tof. Heel veel groen groen groen hier.
    Aansluitend zijn we naar Cafe Colibri geweest. Dat is een beetje gemaakt, maar wel prachtige kolibries gezien die rakelings langs je vliegen, de een nog mooier dan de ander. Hier hebben we wat gedronken en gegeten.

    Smiddags rustig aan gedaan, rondje door het stadje gemaakt en thuis boekje gelezen. Ook hebben we de reisplannen doorgenomen. Ik ga zeker naar Uvita hierna en Juul heeft besloten uiteindelijk ook die kant op te gaan, dus we hebben alvast bus kaartjes gekocht voor vrijdag voor de bus van 5:30 smorgens (😱😱). Waarschijnlijk zullen na Uvita onze wegen scheiden, maar het is bijzonder hoe snel je op elkaar ingespeeld raakt en hoe leuk en gezellig we het hebben. Morgen komt haar collega Janneke (lekker verwarrend dus ik probeer Juul aan te leren mij Jans te noemen) ook naar Monteverde. Vandaag zei Juul "kijk een roofvogel" waarna ze zei "oh het is wel besmettelijk het vogelvirus". Jahaha En dat is het zeker, dat is heel leuk om te merken! Ik heb een prachtig vogelboek mogen lenen van een vriendin dus die blader ik zo af en toe lekker door.

    We hadden een Soda gehaald (bonen, rijst, sla, en groeten) en zijn rond 19:30 opgehaald voor de 'Nighttour' die dus savonds is ipv snachts zoals de naam wellicht doet vermoeden. Door de regen gingen we van start en we hadden een prima score! Wel 3 soort leave bugs gezien, 2 wandelende takken, een wolfspin, een mot mot vogel, een slapende toekan, een glaskikker met eitjes, een briljant kikker en een groefkopadder. Een slang dus, mega tof! Ondanks de regen wel een hele leuke ervaring.

    Chipsmeter;
    Smaak; jalapeno peper
    Structuur; 9
    Smaak; 9
    Overal score: een 9!

    Vogelmeter;
    Heel veel kolibries vandaag en wat Aras. Mijn vogelhart heeft het hier heel erg goed.

    Amerikanenmeter;
    In het park zaten een paar Amerikanen waarop de een tegen de ander zei 'I like spiders' Waarop de ander reageerde 'I just loooove Spiderman' hahaha
    Читать далее

  • День 7

    Bus - boot - bus -> Monteverde

    24 октября 2023 г., Коста Рика ⋅ 🌧 21 °C

    Vanmorgen zijn Juul en ik op de bus gestapt naar Monteverde. Ik stond te wachten en kwam de gids van gister tegen 'My friend, my friend you okay?!' Haha de energie van deze man houdt niet op, wel gezellig.
    Er kwamen 3 bussen aan waardoor het enigzins onduidelijk was welke bus we moesten hebben, tot ik de chauffeur vond met mijn naam erop. Wij stapten in de juist bus en gingen weg uit La Fortuna onderweg naar Monteverde.
    Monteverde ligt aan de andere kant van Laguna de Arenal, het meer. Hier hebben ze een leuke reis manier op bedacht namelijk bus - boot - bus van La Fortuna naar Monteverde. Na een uurtje rijden kwamen we aan bij de boten. Hier stapten we in en gingen varen. Heerlijk rustig kalm water en de kapitein probeerde ons nog wat dieren te laten zien. Op een stuk hoorde hij apen schreeuwen, helaas hebben we die niet gezien. Wel een eiland vol grote zilver reigers en bigua aalscholvers. M'n vogelkennis was dus weer helemaal on point, want de aalscholver herkende ik natuurlijk direct. Al is deze een slagje kleiner dan 'onze' Europese. Juul is al besmet aan het raken met het vogelvirus😏

    Onderweg zagen we de vulkaan prachtig gehuld in de wolken. Het blijft een bijzonder seizoen, het regenseizoen.
    Aangekomen aan de andere kant van het meer stonden er 4 witte busjes en 2 chrysler voyagers klaar. Iedereen kwam de boot af en keek verdwaasd om zich heen. Wij hadden ook geen idee waar we heen moesten en welke bus we moesten hebben. We gingen het beide ergens anders vragen en Juul vroeg een chauffeur of hij het was waarop de chauffeurs vroeg aan Juul 'Are you Janneke?' Waarop ze ja antwoordde terwijl ik ook reageerde dus de chauffeur keek verbaasd om zich heen. Wij moesten hard lachen uiteraard haha. We mochten in de chrysler! Hoe fijn, lekker met 6 personen over een weg waar nog nooit wegenbelasting voor is betaald, zoveel kuilen zaten er in. Na een goed uur rijden kwamen we rond 12:00 aan in de Rainbow Vally Lodge die ik al had geboekt, weliswaar voor 1 persoon, maar de receptie leek het niet eens op te merken. Wat een prachtige heerlijke lodge is dit!
    Vannacht hadden we nog 2 mannen in de kamer die erg goed konden snurken en weinig rekening hielden met anderen. De 2 nachten daarvoor zaten we in een 'Air Conditioning War'. Dus hoe heerlijk dat we de komende 3 nachten alleen met z'n 2e slapen.
    Het regenseizoen deed haar naam (eindelijk) eer aan. We kwamen aan en het ging stort regenen, de hele middag. Monteverde ligt veel hoger in de bergen (1.330m) en heeft veel 'laaghangende' wolken. Er is veel mist wat een heel mysterieus en tof effect geeft, zo anders dan La Fortuna maar ook weer heel bijzonder.
    Op de laatste foto is het uitzicht vanuit onze lodge te zien. Hopelijk wordt het een deze dagen nog iets helderder zodat ik een foto kan maken met iets meer uitzicht.
    We hebben hier best veel ruimte, dus onze spullen liggen overal. Dat wordt nog wat met inpakken. Vanmiddag door de regen met 24 graden lekker boodschappen gedaan en daarna met een muziek, een biertje, een chipje een boekje lezen en wat gepuzzeld. Even ontspannen, het is ook onze dinsdag! Daarna lekker pasta gekookt. We zouden een nachttour doen, maar het regende zo heftig dat we die naar morgen hebben verplaatst.
    Morgenochtend gaan we een hike in het Misty Forest doen en naar het Cafe Kolibri, nu al zin in!

    Grappig hoe snel je een klik met iemand kan hebben en hoe goed dat gaat. Juul en ik kennen elkaar nu 4 dagen volgens mij, maar het lijkt aan de ene kant veel langer en aan de andere kant leren we elkaar ook nog echt kennen. Wel heel leuk tot nu toe en we kijken tot wanneer en hoe lang onze rit nog samen is. In ieder geval nog 3 dagen hier in Monteverde en dan zien we verder. Gezellig is het zeker en dat is het belangrijkste!

    Chipsmeter!
    Smaak; kaas in ronde vormpjes
    Structuur: 9
    Smaak: 10
    Top chips!

    Vogelmeter!
    De afgelopen dagen weer zoveel vogels gezien dat ik ze niet allemaal meer bij kan houden😅
    Van de week al kolibries gezien, maar erg benieuwd naar het cafe van morgen!

    Amerikanenmeter!
    Er zijn hier zoveel Amerikanen waar wij graag om lachen en deze doen uitspraken zoals; 'I'm embracing it' 'What's up what's up what's up what's going on' 'it's amazing, so amazing'.
    Hele koffers nemen ze mee om deze vervolgens over de hobbelige wegen te slepen. Ze lijken af en toe wel wereldvreemd. Het is echt een ander slag mens. Aan de andere kant is het maar goed dat we niet allemaal hetzelfde zijn haha.
    Читать далее

  • День 6

    Prachtig blauw water en dierenrijk

    23 октября 2023 г., Коста Рика ⋅ 🌧 28 °C

    Vanmorgen zijn Juul en ik naar Rio Celeste geweest. Dit is een punt waar het water mega blauw is. Dit komt doordat bepaalde mineralen samen komen uit de aarde waardoor het helder blauw kleurt. Niet zoals je wellicht in Griekenland oid hebt gezien. Eerder beetje melk achtig blauw maar dan helderder. Snappen jullie het nog?!😉
    We waren samen met een Duits meisje en onze gids Gonzalo en chauffeur Erik.
    Onderweg hebben we veel gekletst over waarom hij hier terecht is gekomen en waarom hij doet wat hij doet. Al snel hadden Juul en ik door dat hij eigenlijk 1 stop woordje had, nouja 2 namelijk 'My friend'. Iedereen was zijn vriend. Op een gegeven moment kon ik hem bijna niet meer serieus nemen omdat hij het zo vaak zei en ik barste in lachen uit, Juul met mij. Hij vroeg direct waarom we zo aan het lachen waren, dat kon ik hem natuurlijk niet vertellen haha.
    We reden door de prachtige natuur en ineens stopte de chauffeur. We zagen kaaimannen! En schildpadden! En ook nog 4 apen! Wauw wat bijzonder om al de dieren zo samen te zien. Het was een kleine Kaaiman van circa een meter met prachtige kleuren op de rug. Er zaten ook wat reigers en er kwam iets aanvliegen. Ik had natuurlijk mijn verrekijker al paraat en ik zei 'het lijkt wel een ijsvogel'. Ik had de vogel (soort van) goed. Na wat zoekwerk kwamen we eruit dat het de Amazone ijsvogel was! Vet beest, lijkt op onze ijsvogel maar dus net wat anders. We reden weer door en verderop kwamen we een luiaard tegen. Hoog en ver in de boom, maar met de telelens van de gids erg goed te zien. Een sloom, maar cool beest om te zien. Helemaal in de chill stand.
    We reden door, hier en daar een bui, en uiteindelijk waren we bij Rio Celeste. De hike begon, we hoorden uilen, toekans, vogels, vogels, vogels, vogels en vogels. Je oren weten niet waar wie hoe of wat ze moeten horen. Zo'n bijzondere explosie aan geluiden, heel gaaf om mee te maken. Onze wandeling werd beloond met de prachtige waterval bij Rio Celeste. Het prachtige blauwe water waardoor je niet weet waar je kijken moet, de indrukwekkende waterval stort in volle vaart naar beneden en kleurt prachtig blauw. Later zijn we een stuk verder gelopen en kwamen we uit bij de oorsprong van de rivier. Hier zie je de 2 stromen samen komen. Als je goed kijkt zie je een lijn tussen de 2 wateren, heel bijzonder om te zien.
    Langzaamaan zijn we weer terug gelopen en hadden we er een hike van ruim 3 uur op zitten. Lekker actief bezig geweest weer. Juul en ik beloonde onszelf met een verse kokosnoot, heerlijk!
    Op de terugweg spotte we de halsbandarassari toekan. Mijn eerste toekan in Costa Rica! De natuur hier blijft zo overweldigend. Ook de contrasten zijn soms zo groot. Dankzij het regenseizoen staat alles in bloei en in het groen. Al is het volgens de Tica's (zo heten de inwonders van Costa Rica) een van de meest droge jaren sinds jaren.
    Op de terug weg kregen we nog een cadeautje van een uitzicht op de vulkaan. Deze is overigens constant aan het roken, dat is wel een mysterieus en gaaf beeld. Ook omdat er vaak laaghangende bewolking om heen hangt en ook in het dal er omheen.

    Ik ga heel goed in m'n dierenlijstje;
    - Vogels!! Ontelbaar!!
    - Apen
    - Luiaard
    - Salamander
    - Kaaiman
    - Schildpadden
    - Spinnen
    - mini slang
    - mini kikker

    Na de hike kwamen we weer in ons hostel in onze gedeelde kamer en alle 4 andere bedden waren leeg! Wij waren helemaal blij en ik zei maar misschien komt er nog iemand. Nadat we wat hadden gegeten liep ik even langs de kamer. Ik kom terug bij Juul 'We hebben 2 mannelijke huisgenoten' Waarop Juul zegt 'Je liegt!' Haha niet dus. 'Maar straks snurken ze' zei Juul. Nouja daar heb je geen invloed op. Wij vertrekken morgen. Ik zei als ze snurken gaan we morgenochtend geen rekening met ze houden als wij op tijd op moeten. We zullen zien wat de nacht ons brengt.

    Juul en ik hebben een traditie, want het is de 3e keer dat we dat doen dan schijnt het een traditie te heten. We testen chips op smaak en structuur. First World problems I know, maar toch leuk.
    De chips meter.
    Chipsmeter dag 1.
    Smaak BBQ;
    Structuur: 9
    Smaak: 6
    Totaal score: 7

    Chipsmeter dag 2.
    Smaak tomaat kaas peper;
    Structuur: 7,5
    Smaak: 9
    Totaal score: 8,2

    Chipmeter dag 3.
    Smaak limoen zout;
    Structuur: 7
    Smaak: 8
    Totaal score: 7,6

    Dan zijn jullie ook weer bij. Volg mij voor meer chips tips😉
    Читать далее

Присоединяйтесь к нам:

FindPenguins для iOSFindPenguins для Android