Whitianga

Vandaag hebben we een lange rit voor de boeg naar het schiereiland Coromandel dus vetrekken we gelijk na het ontbijt (foto).
Gisteren hebben we nog gelachen over het feit dat in de nationaalparken, waar de ene bocht de andere opvolgt, er borden staan dat je 100 km/h mag rijden. Bij ons zou daar een bord van max 50, of 70 km/h staan! Maar vandaag is het de omgekeerde wereld… We rijden op een brede, gedeeltelijk 2 sporige weg, en Jana mist een ‚80‘ bord… We zien een politieauto staan en weten gelijk… dat is mis…. en jawel, de auto start, volgt ons en het blauwe licht gaat aan… dat betekent zo snel als het gaat rechts…uuuh links (!) stoppen. ‚License please‘… Okay, ook gelijk nog een alcohol test, wat blijkbaar stadaard is. Niks met „Niet meer doen, de volgende keer…“…Jana krijgt een bon in de hand gedrukt (een met de Hand ingevuld voorgedrukt vodje papier), dat ze online moet betalen… 80 NZ$ aub… Vele jaren zonder boete, maar ja, dat helpt nu niet ;o)
Het verloop van de route is erg bochtig en ons Idee om tijdens de rit wat te lezen, schrijven of foto’s te sorteren gaat helaas niet op.
Kort voordat we thuis zijn, nemen we nog 2 jonge liftende Backpackers mee. Zij komt uit Duitsland en is hier voor 4 weken, hij komt uit Zwitserland en is hier al een jaar. De twee hebben zich vandaag toevallig getroffen. De Zwitser heeft 11 maanden als bakker in Queenstown gewerkt, trekt nu 5 weken op het noord eiland rond voordat hij naar de Bahamas vliegt en daar een zeiltoer naar Florida start met einige anderen. Niet slecht de jeugd van tegenwoordig… ;-)
We checken in op een camping in een ruime bungalow met keuken en badkamer. De huiskat begroet ons… knorrend op ons bed ;0) Hier in Whitiangi slaan we ons kamp op voor de komende dagen.En savoir plus