Província de Girona

Vandaag zou ik een eerste tochtje fietsen van nog geen 30 km, om deze vakantie een beetje rustig te beginnen. Het weer zat mee, ik had goed geslapen, de fiets zag er goed uit vanochtend en de route die ik met Komoot had gepland leek me leuk: weinig over de weg, veel over gravel door groene heuvels, en op de foto's zag het er allemaal heel gemoedelijk uit. Dus met vol vertrouwen begon ik aan deze fietsreis.

Boy was I wrong.

...oké, ik overdrijf. Maar dat is leuker voor het verhaal.

Het was absoluut een hele mooie route! De positieve punten: het is hier een schitterende omgeving en er zijn talloze paden en trails voor fietsers en wandelaars waardoor je als gravelaar je hart kunt ophalen hier! En vrijwel overal was ik alleen trouwens. Ik heb één mountainbiker en één andere gravelbiker begroet onderweg, en zag een groepje renners verderop toen ik even op asfalt was. Verder was er ongelofelijk weinig ander verkeer, zelfs als ik even een kort stukje over een provinciale weg reed. Pas in de allerlaatste kilometers vlakbij en in Gerona was er ander verkeer om me heen.
Verder waren er continu heel veel vogeltjes om me heen, en er was heel veel zon, en ook veel wind maar die had ik in mijn rug. Mijn fiets deed het goed en de paden langs vele akkers (graan?), over heuvels en door bossen waren prachtig.

Maar... mijn lijf??? Wat een waardeloze conditie zeg. Ik was ook wiebelig en zenuwachtig, want ik wil natuurlijk niet vallen of lek rijden. Maar je rijdt dan toch niet ontspannen en dat is irritant. Sommige paden waren single track en meer geschikt voor mountainbikes dan gravelbikes (met bepakking), waardoor ik af en toe moest afstappen. Op enkele stukken heb ik zelfs mijn fiets over rotsen of gaten in half weggespoelde modderpaden moeten tillen. Sommige heuveltjes waren te steil en het koste me dan veel te veel moeite om naar boven te rijden, waardoor ik wéér moest afstappen (en dat doet toch pijn aan het ego, of je nu alleen bent of niet). Soms was het grind te diep en slipte mijn band weg, waar ik dan weer de zenuwen van kreeg, en wederom... moest ik dan afstappen.

Kortom, het was wel echt een beetje inkomen dit tochtje. Maar ik heb onderweg een paar mooie foto's gemaakt met m'n camera en bovendien heb ik uitgebreid gespeeld met de GoPro van Matthijs, dus beelden volgen!Läs mer