Japan 2015

April 2015
A 19-day adventure by Dieter Read more
  • 19footprints
  • 1countries
  • 19days
  • 62photos
  • 0videos
  • 1.0kkilometers
  • Day 11

    Werelderfgoed wandeling

    April 15, 2015 in Japan ⋅ ⛅ 14 °C

    Vrij vroeg opgestaan, rond 7 uur, en niet lang erna op weg naar het station om een tempel iets buiten kyoto te bezoeken die bekend staat om zijn duizend torii: Fushimi inari, gewijd aan de god van de rijst, en dus een van de belangrijkste. Het is vorig jaar uitgeroepen tot de nr 1 touristische attractie in japan door tripadvisor, dus ik wilde voor de bustouristen zijn. Ik dacht toen ik om 8u30 in het station aankwam dat ik een van de eerste ging zijn, maar ik kon mij nog net in de trein persen. De schoolgaande jeugd moest er ook nog bij, en kyoto is een standaard uitstap voor alle scholen in japan.


    Achteraf viel het zeer goed mee, want die duizend torri beslaan een wandeling over een zeer uitgestrekt domein, tot op de top van een berg. Iedere torii is een schenking van iemand, en hoe meer geld die gaf, hoe groter de poort. Ze zijn dus allemaal van verschillende lengte, maar ge kunt er gemakkelijk onder. Het is een zeer mooie wandeling, en het aantal touristen verminderd naarmate je hogerop de berg gaat, tot ik af en toe alleen liep. Ik stond om 10 uur al aan de top. En toen ik terug beneden was, begon het daar echt druk te worden. Rond de tempel stond het vol met souvenierwinkeltjes en eetkraampjes. Nen omamori gekocht van de tempel en wat gegeten, en dan opweg naar een volgens stukje werelderfhoed aan de andere kant van kyoto.
    In arashiyama was het mij voornamelijk te doen om het bamboo bos, maar daarnaast lag ook de tenryuji tempel die bekend staat voor zijn mooie landschapstuin. De hele streek is daar mooi, want het ligt een eindje buiten kyoto aan de voet van de bergen en een rivier. De touristen en schoolkinderen wisten het ook te vinden, maar het was eerder een rustig soort drukte. De schoene moesten uit in de tempel, en ik had jammergenoeg besloten voor de bergwandeling die ochtend om al goed gebruikte sokken aan te doen, dus waarschijnlijk stinkt het daar nu nog. Na het tempelbezoek heb ik nog wat rondgekuierd in de straatjes en een japanse pannekoek met banaan en chocolade gegeten. De pannekoeken hier komen met allerlei soort vulling, en worden gevouwen in een puntzak om uit het vuistje te eten.


    Mijn benen begonnen rond 4 uur al zwaar te protesteren, dus ik besloot het voot bekeken te houden voor vandaag, ook gezien de meeste tempels sluiten tegen 5 uur. Voor morgen staat er weer een paar werelderfhoed zaken op het programma, en liggen er verse sokken klaar. Het is nog niet laat, misschien doe ik nog een uitstapje, maar ik betwijfel het want mijn benen zijn doodmoe.
    Read more

  • Day 12

    Kyoto tempels

    April 16, 2015 in Japan ⋅ ⛅ 19 °C

    Vroeg opgestaan vandaag, een beetje met spleetoogjes, maar ik had geen tijd om te luieren want het beloofde mooi weer te zijn. Mijn eerste doel was kiyomizu-dera, een tempel die bekend staat voor zijn hoog houten platform, een 14 meter hoge constructie die zonder nagel of bouten in elkaar zit. Het was rond 8u30 dat ik daar te voet aankwam, de souvenierwinkeltjes waren nog niet open, maar de eerste schoolbussen waren er wel al. Ik was nipt op tijd en heb nog rustig het platform kunnen bekijken, een kwartier later stond het vol. het is een boeddhistische tempel, maar er zijn ernaast ook enkele belangrijke shinto shrines. Ene is gewijd aan de god van de liefde en heeft twee rotsen waarvan gezegd wordt dat als je met je ogen dicht van de ene steen naar de andere kunt lopen ge de ware liefde zult vinden. Die steen is blijkbaar zeer populair bij de schoolmeisjes, want de ene na de andere probeerde het. De stenen liggen een goeie 20 meter van elkaar dus het is niet gemakkelijk.


    Een ander populaire shrine is ene met drie fonteintjes die elk voor iets staan, gezondheid, wijsheid en nog iets. Ge moet wat offeren en dan ervan drinken. Ook daar stond al een rij in de vroege ochtend. Rond het tempelcomplex zijn er een aantal straten met historisch geconserveerde huizen. Die typische houten huisjes dus, en elke daarvan was een souvenierwinkeltje of eetkraam. Eigenlijk zeer leuk om door te wandelen, want ze verkopen veel eigenaardige dingen. Zo heb ik daar matcha ijs gegeten (vrij bitter), of een soort van oliebollen die gevult zijn met creme met groene thee smaak (zeer lekker). Snoepjes en cake op basis van groene thee. Het is hier voor de thee liefhebbers een paradijs.


    Verder gewandeld richting filosofen wandeling. Dat is een pad naast een riviertje met veel sakura en andere bloeiende planten, van ongeveer twee km lang. Het is wel een eindje wandelen en ik ben meerdere malen afgeleid door de tempels die ik tegen kwam. Zo ben ik er nog twee binnen gegaan die een zeer mooie landschapstuin hebben, met van die geharkte steentjes ertussen. Ik vroeg mij af waarom ik daar iedere keer vrijwel alleen was, tot ik eens achter mij keek. Ik was de bustouristen nog voor.
    

De sakura waren uitgebloeid, maar het was een mooie wandeling. Mijn benen begonnen al wat te protesteren, want ik zal op dat moment al meer dan 20 km afgelegd hebben, het ligt hier allemaal ver uit elkaar. Maar onderweg komt ge veel mooie zaken tegen die niet direct op de kaart staan. De namen van alle tempels die ik bekeken heb ben ik al vergeten, en het aantal ook. Mijn middagmaal was het lunch menu in een willekeurig restaurant en ook daar zat er geen volk toen ik binnen ging, en zat het vol toen ik buiten ging. Het eten was een beetje van alles, een stuk hamburger, wat gefrituurde vis, en kip, en rijst en miso soep, en rare groentjes. Wel zeer lekker, en hoe je een hamburger moet snijden met stokjes had ik gelukkig al gezien op youtube. Het blijft moeilijk, die stokjes, ik denk dat ik nog iets verkeerd doe. Ik heb in een winkel een setje stokjes gezien om kindjes met stokjes te leren eten, maar ik kan moeilijk daarmee een restaurant binnengaan.


    Op wandel merkt ge natuurlijk veel meer op dan op de metro, zoals in de ochtend een werkmens in costuum die zich naar zijn werk haast op de fiets, maar even remt voor een tempel, dan een buigingsche maakt en dan rap verder rijd. Ook heb ik even een tempel binnengewandeld waar geen touristen waren, maar een hele hoop schoolkinderen in kostuum die in de rij stonden voor een monnik. Waarschijnlijk een ceremonie dus ben niet in de weg gaan lopen.

Ik heb een stukje de metro moeten nemen terug naar hotel, want mijn benen waren volledig uitgeput. Morgen wat meer openbaar vervoer. Zonet gegeten in een typisch japans fastfood restaurant: ge moet eerst aan een automaat je eten kiezen en betalen voor ge gaat zitten, en dan wordt in de keuken afgeroepen wat je gekozen hebt, zodat heel het restaurant het weet. Behalve ik, want het was allemaal in het japans en ik heb de betekenis van de knopjes proberen te begrijpen door wat willekeurig te drukken en te kijken wat er gebeurde. Ik kreeg koude noedels in pikante saus met rijst en gegrilde stukjes rund. Was niet slecht maar ik ben aant blussen met een guinness. Ze hebben in deze ierse pub ook zeer veel belgisch bier, maar nen duvel van 75 cl kost ongeveer 15 euro, nen vedett kunt ge al krijgen voor 6 euro.
    Read more

  • Day 13

    Kyoto tempels 2

    April 17, 2015 in Japan ⋅ ☀️ 16 °C

    Fris en lichte regen was het weerbericht. Ik heb goed gezweet vandaag in de zon, en ben wat verbrand. Ik begin te denken dat kyoto de stad is met het meeste werelderfhoed, want er stonden weer drie van die zaken op mijn agenda vandaag. Het was mij voornamelijk om het gouden pavilioen te doen vandaag, maar onderweg passeerde ik nog drie interessante tempelcomplexen, te voet natuurlijk.


    Het eerste was een groot domein met ongeveer 50 kleine tempels. Het was gelijk een bungalow park van center parks, maar dan met mooiere gebouwen en zonder zwembad. Ik ben er gewoon eens doorgelopen op weg naar een tempel met een mooie landschapstuin en een paleisje. De japanse paleizen zijn anders dan de europese. Volledig in hout, enkel gelijkvloers en alle muren beschilderd. En altijd schoenen uitdoen natuurlijk.


    De volgende tempel was de eerste werelderfhoed tempel op de planning, namelijk Ryoanji, bekend voor zijn rotstuin. De tuin dateert van rond 1500 en telt 15 rotsen waarvan ge er maar 14 kunt zien, waar ge ook staat. Ik kan dit best geloven, want met al die touristen die in de weg stonden waren er niet veel te zien. Rond de rotstuin staan bomen, maar er is geen blaadje te zien want die gravé steentjes worden iedere ochtend geharkt.
    

Daarna was het tijd voor het gouden pavilioen. Het was ondertussen al middag, dus ik verwachte veel touristen want iedereen die naar kyoto komt moet dit gezien hebben. Het was behoorlijk aanschuiven en moeilijk voor een foto te nemen. De toegangsprijzen zijn eigenlijk vrij laag in vergelijking met europa. De meeste tempels zijn gratis, en bij de beroemde heb ik nog niet meer dan 8 euro betaald. Sommige tempels verdienen wel goed bij met de verkoop van geluksbrengers en dergelijke. Het gouden pavilioen schitterde in de zon.


    Gaan eten is altijd een beetje avontuur. Deze keer ben ik iets binnengestapt dat vol zat met studenten en een beetje het gevoel gaf van een schoolkantine hierdoor. Het eten was ook eenvoudig, ik heb kip met curry en rijst genomen. Het was daar vreemd genoeg zeer rustig.


    Gezien alles de neiging heeft om rond 4 a 5 uur te sluiten, betekende dat nog een ding op de planning en dat werd nijo castle. Een kasteel, ik zou het eerder paleis noemen, want enkel de gracht met vesten errond heeft enige verdedigingwaarde, werd gebouwd in 1603 en is nu werelderfhoed. Het is ook in renovatie, stukje per stukje, want het is volledig van hout en de muurschilderingen beginnen af te bladeren op sommige plekken. En natuurlijk hoort daar een prachtige tuin bij met veel sakura. Het kasteel staat bekend voor zijn nachtegaalvloeren, een houten vloer die geluid maakt als ge erop loopt. Dit om huurmoordenaars (ninja's) te horen aankomen. Het was nogal kabaal met al die touristen, eerder een bende schorre zeemeeuwen dan een nachtegaal.


    Op de terugweg voor de eerste keer meegemaakt dat ik niet meer op de trein kon, er was geen centimeter ruimte meer in alle wagons. Dan maar gewacht op de volgende, 10 min later en ervoor gezorgd dat ik vooraan in de rij stond. In ieder station staat op het peron geschilderd waar de deuren van elke wagon zullen staan, en is het de gewoonte om rijen te vormen voor die plaatsen. Een keer in tokyo heb ik meegemaakt dat de trein een halve meter te ver was doorgeschoven. De deuren gingen toen niet open voordat de trein weer iets achteruit reed.

Morgen laatste dag kyoto. Er is nog veel te zien, maar ik ga het wat rustig aan doen voor mijn benen.
    Read more

  • Day 14

    Kyoto laatste dag

    April 18, 2015 in Japan ⋅ ☀️ 20 °C

    Ik heb nog een hele hoop niet gedaan van mijn programma, ik zou nog gerust een weekje kunnen vullen hier, maar het was mooi weer en ik besloot het wat rustig aan te doen. Om 9 uur sochtends had ik al goesting om een schaduwplekje op te zoeken. Ik heb, grotendeels te voet, vier tempels en een park bezocht.


    Eerste stop was de nishi hongwanji, een van de grootste houten structuren van japan. Er was echter een viering of zoiets bezig, dus ik heb enkel even rap binnen gegluurd. Het interieur is prachtig, maar jammer genoeg moogt ge binnen nooit fotograferen.


    Tweede stop was de toji tempel, met de hoogste pagoda van japan, 55m, bouwjaar 1644. Mooie tuin en mooie boeddha standbeelden binnen. Toen ik bij een automaat een koel drankje wilde nemen tegen de hitte, heb ik geleerd dat die toestellen ook warme drank serveren. Ik kreeg een soort warme limonade. Bij tweede poging had ik een koel soort druivesap.


    Daarna was de sanjusangen-do aan de beurt. Deze tempel bevat 1001 boeddha standbeelden. De houten hal waarin ze staan is 120 meter lang. Het is de gewoonte van de japanners van een buiginkje te maken voor een boeddha standbeeld, maar het enthousiasme was hier wat minder, enkel de grooten in het midden kreeg een buiginkje.
    

Het was al middag op dat moment, dus heb ik de metro genomen naat het grote park van kyoto, 1300 op 700 meter, en daar wat gegeten. Er werd daar ook veel gepicnikt, maar aan de rivier verderop nog meer. Ook merkte ik aan de rivier zeer grote vogels op, ik denk sperwers.


    De laatste tempel van de dag was ouder dan kyoto zelf, van voor 794 dus, en daar was ook iets te doen, maar het was allemaal in het japanees aangeduid dus ik weet niet wat. Ik heb mensen aan de ingang een steen zien nemen om die wat verder in een mand te leggen, en ik denk dat er ook trouwfoto's genomen werden want ik herkende de traditionele trouwjurk. Ik heb daar dus maar niet te lang in de weg gelopen.

Daarna niet veel meer gedaan dan wat rondgekuierd en genoten van het weer. Ik zie al goed rood. Het is zaterdagavond en dat is te merken aan de rivier waar hopen studenten ronlopen en groepjes muzikanten aant spelen zijn. Ik heb ook even zitten tellen hoeveel automaten ik tegenkwam maar heb het na een uur opgegeven toen ik al boven de 100 zat.


    Morgen gedaan met de grootsteden, dan ga ik naar Nara.
    Read more

  • Day 15

    Nara aankomst

    April 19, 2015 in Japan ⋅ ⛅ 19 °C

    Bij het inpakken vannochtend moet mijn bagage tas gekrompen zijn, want ik kreeg er niet alles meer in. Zelfs mijn rugzakske zit bomvol en was het een beetje duwen. Misschien toch een beetje te veel gaan shoppen. Ook zijn mijn truien definitief in de bagage geland want onder de 20 graden zal het niet meer komen.


    Op weg naar het station nog iets vreemd opgemerkt. Toen ik aankwam in kyoto een week geleden merkte ik een reiger op die op het voetpad stond, naast een drukke straat. Nu ik weg ging stond ie daar weer, waarschijnlijk om mij uit te wuiven.


    Nara ligt maar een uurtje van kyoto. Ik ging het eerst als daguitstap doen, maar er is net iets te veel te zien daar, dus nu zit ik er drie dagen. Kwestie van niet te moeten haasten, ik had voorzien dat ik moe ging zijn de laatste week. Nara was vroeger nog even een hoofdstad van japan, ergens rond 710 tot 794, en heeft dus een hoop historische monumenten.
    

Na mijn bagage in het hotel gedumpt te hebben, ging ik de omgeving verkennen, met als eerste doel nara park, voor de hertjes. Er was daar vroeger eens een god binnengereden op de rug van een hert, en de herten worden hier nu als berichtgevers van de goden beschouwd. Er zijn overal kraampjes om koeken voor ze te kopen, en de herten zijn niet schuw en lopen gewoon los rond, ook op straat. Er lopen er ongeveer 1200 rond.


    Gezien ik tijd had tot 16u voor ik mocht inchecken, ben ik al even een shrine gaan bezoeken, vlak bij het oerbos dat begint achter het park. En ik bleek geluk te hebben, want uitzonderlijk was de shrine geopend voor iedereen. Normaal gezien mag enkel de keizelijke familie daar binnen. Ik heb geen flauw idee hoe of waarom, want alles was in het japanees en ik was daar weer de enige niet aziaat die naar binnen ging. Het was een prachtige tempel waar weer geen foto's van genomen mochten worden, en met veel koperen lantaarns waarvan sommige opgepoetst waren zodat ze blonken ipv groen zagen. Er waren ook ongeveer 2000 stenen lantarens op het pad ernaartoe.


    Hierna nog een paadje gevolgd in het bos en ik kwam een shrine tegen waar net een trouw bezig was. Het was een speciaal shinto shrine, want de ema hadden alle de vorm van een hartje. Ema zijn kleine houten plakaatjes waar je je gebeden of wensen op schrijft en dan op een rek naast de shrine gangt zodat de locale god ze kan lezen. Alles stond in het japanees, maar ik denk dat ik de bedoeling kan raden.


    De locatie van het hotel is ideaal, midden in het centrum. Nu ja, dat in kyoto was ook midden het centrum, maar dat centrum is 'ietsje' groter. Nara heeft meer de grootte van brugge of zo, exclusief park. De stad heeft 8 unesco werelderfhoed dingen, en een hele hoop steegjes met kleine winkeltjes en restaurants, een soort van mini-kyoto dus.
    Read more

  • Day 16

    Luie regendag

    April 20, 2015 in Japan ⋅ ⛅ 18 °C

    De vermoeidheid zit een beetje in mijn benen, het is eerder slenteren dat ik doe in plaats van wandelen. Vrij vroeg opgestaan vandaag om de todai-ji tempel te bezoeken, de grootste houten structuur van japan. De tempel zelf is 48.74m hoog en er staat een buddha in van 20m hoog. Een behoorlijk indrukwekkend gebouw dus. En tot mijn verbazing mocht ge foto's nemen, maar ze lukten niet zo goed vanwege de slechte verlichting. Jammer genoeg begon het toen water te gieten, en dat bleef zo voor de rest van de dag.


    Er waren een viertal toeristen voor mij, en een hele hoop bussen reden de parking op toen ik weg ging. Ik vraag mij wel af van wat de meeste foto's genomen worden hier in nara. Van de tempels of van de hertjes. In ieder geval mochten die hertjes blijven waar ze waren, ik ging terug naar de overdekte winkelstraat voor een tweede ontbijt. Ik had toen al besloten van niet veel meer te doen die dag buiten wat in het centrum rond lopen. 

Terwijl ik wat willekeurige straatjes aan het doen was, kwam ik nog een tempel tegen die ook werelderfhoed is, niet door zijn uitzicht, maar door een aantal relekwieen en historische dingen. Het was vooral droog binnen.

Mijn middageten was noedels, en voor avondeten dacht ik van de vietnamees eens uit te proberen ernaast. Ze hadden daar echter geen kaart in engels, dus heb ik weer iets willekeurigs genomen en wat bleek: vietnamese noedels. Morgen zeker geen noedels. Het was wel lekker.

Er was behoorlijk minder volk dan gisteren op pad, ik was zelfs de enige die in de gietende regen door de modder wilde ploeteren in het park. Buiten de hertjes natuurlijk. Ik heb ook twee van mijn hemden laten wassen door het hotel. Er waren wasautomaten voor het zelf te doen, maar na het zien van al die knopjes met rare tekens naast zag ik dit niet zitten.
    Read more

  • Day 17

    Nara op 't gemak

    April 21, 2015 in Japan ⋅ ⛅ 14 °C

    Acht uur slapen is nog wat te weinig blijkt, maar ik ben toch maar opgestaan om te ontbijten. Miso soep met twee soorten rijst en wat vreemde groentenslaatjes is het traditionele ontbijt hier. Ge kunt toch moeilijk nen dag beginnen zonder een portie rijst. Die miso soep is wel zeer lekker en je krijgt die bij veel gerechten, hoewel ik geen idee heb wat ze er allemaal in steken, volgens wikipedia zeewier, tofu, gedroogde baby sardines, en nog leuke dingen.

Ik heb in de ochtend vlug een hoopje werelderfhoed gaan bekijken, en de rest van de dag op het gemak gedaan. Wel heb ik bepaalde stukken met de trein gedaan, om de vermoeidheid wat tegen te gaan. Het was een locale trein die niet in mijn reispas inbegrepen zat, maar een treinticket kopen aan een automaat is zeer gemakkelijk. Er staat een schema met alle stations boven de automaten, en bij elk station staat de prijs. Gewoon geld insteken en op de juiste prijs drukken. Het juiste spoor en de juiste trein vinden is moeilijker, maar lukt met een beetje nadenken. 

Mijn eerste stop was een soort paleisgebouw dat herbouwd is sinds 2006 van de grond af, en ik was een beetje verward daar. Het is een grote open vlakte met enkel dat gebouw en er was daar niemand buiten de security. Er was ook geen ingang en alle borden waren in het japans. Uiteindelijk ben ik gewoon recht naar het gebouw gelopen en binnen gegaan. Er kwam iemand van de security naar mij gelopen en ik dacht eerst dat ik toch iets misdaan had, maar het was om mij een engelstalig foldertje te geven met de uitleg, zo vriendelijk zijn ze hier. Ik ken nu ook de japanse tekens voor het woord ingang.

Er waren nog twee andere tempelcomplexen in de buurt, op een paar km van elkaar, dus ik besloot het te voet te doen. Het was een grijze kille voormiddag en ik heb maar weinig volk gezien, hier en daar een paar man, maar aan de grootte van de parkings merk ik dat ze veel volk aankunnen. De tempels waren zeer mooi en vooral rustig. Het was middag en alles war ik gepland had zat er al op. Mijn eerste doel was eten, maar erna had ik meerdere opties. Uiteindelijk in samenspraak met mijn benen gekozen om niets meer te doen. De andere opties waren een uitstap naar osaka, of een bergwandeling in yoshimaya, maar ik ben gewoon te moe.

Ik heb dan terug in nara naar de tempel gegaan die ik gisteren maar half bezocht had wegens de regen, en dat bleek een goede keus. De zon was aan het doorbreken en dat zorgde voor een mooi uitzicht. Ik merk dat weer op veel van mijn foto's hertjes te zien zijn. En ook studenten, want die stroomden met bussen tegelijk binnen, allemaal in het uniform van hun school, en zelfs de rugzak was hetzelfde.

Tot zover mijn laatste dag nara. Morgen op weg naar miyajima, een klein dorp op een klein eiland.Read more

  • Day 18

    Mijayima aan het strand

    April 22, 2015 in Japan ⋅ ⛅ 18 °C

    Over de voormiddag valt niet veel te vertellen, want die bestond voornamelijk uit reizen met de trein. Ik heb de hertjes van nara vaarwel gezegt en een boemeltreintje opgesprongen richting kyoto, daar een shinkansen genomen naar okayama, en van daaruit een andere shinkansen naar hiroshima. De stad hiroshima links laten liggen, om niet depri te worden, en op een boemeltreintje gesprongen richting de ferries. En dan nog eens tien min op de ferry, zonder zeeziek te worden, en ik was er.

Het is een klein eiland voor de kust van hiroshima dat bekend staat voor zijn tori in het water. Ik heb dus de rest van den dag net als honderden andere touristen die tori aan alle kanten gefotografeerd, inclusief bijhorende tempel, en dan in de winkelstraatjes de eetstandjes uitgeprobeerd met wisselvallig success. Die brochette van koetong (denk ik) was het beste. Het bijhorende shinto shrine is blijkbaar ook een favoriete plek voor trouwfeesten, want er was een fotosessie gaande met een trouwkoppel.

Het hotel waar ik twee maal overnacht is in japanse stijl ingericht, op het moment dat ik dit boekte vond ik dat ik het eens moest proberen. Met japans bedoel ik dat alles op de grond te doen valt, er zijn geen stoelen en het bed is een matras op de grond. Ik heb gelukkig wel een kamer met badkamer genomen, want die publieke baden ben ik niet voor. De badkamer is ongeveer een vierkante meter denk ik, maar ik moet ten minste niet naar buiten voor de wc. Door het raam zie ik nu de lichtjes van hiroshima.

Gezien de meesten dit eiland doen als daguitstap is het hier nu zeer rustig buiten en alles sluit al rond 18u, een groot verschil met kyoto of tokyo. Wel was het daardoor wat moeilijker om iets open te vinden voor avondeten. Uiteindelijk een restaurant gevonden en daar gefrituurde oesters gegeten. Er liggen oesterkweekerijen in het water voor de kust, en het is hier al oester dat ge ziet, dus ik wilde het eens proberen. Morgen iets anders.

En voor ik het vergeet, wat loopt er hier rond op het eiland: hertjes!Read more

  • Day 19

    Miyajima bergwandeling

    April 23, 2015 in Japan ⋅ ⛅ 19 °C

    Het was vrij goed gelukt om te slapen, ondanks dat het donsdeken maar 1,5 m is en de grond nogal hard. Ik ben dus niet van plan om mijn kamer thuis zo in te richten. Gezien ge geen honderd foto's van dezelfde tempel kunt nemen zonder zot te worden stond vandaag een bergwandeling op de planning. De berg in kwestie is 535 m hoog, en de eerste 400 meters heb ik toch wel met de kabelbaan gedaan, wat vrij verstandig bleek want de berg gaat zeer stijl naar omhoog.

Het uitzicht was zeer mooi en deed mij een beetje denken aan croatie, maar dan met hogere bergen, omdat het daar ook al beboste eilandjes in de zee zijn. Het was behoorlijk zweten onder de zon, en ik was er niet voor gekleed met mijn zware jeans en gewone lichte schoetjes. Op de wandeling kwam ik een aantal tempels tegen, maar ik had op dat moment liever nen oostenrijkse alm gehad om braadworst en een pint te nemen. Het pad naar beneden was vrijwel continue trappen zigzag langs de berghelling. Vrij lastig maar mijn knie heeft geen moment geklaagd, mijn maag daarentegen de helft van de baan. 

Onderweg ook een shrine tegen gekomen aan een heilig bronnetje. Mijn schoenen zijn daar gezegend geweest door de heilige modder. Ik denk dat mijn wandeling in totaal ongeveer 4 uur geduurd heeft. Mijn benen trilden een beetje. In de namiddag dus niet al te veel meer uitgespookt buiten eten en wat rondsnuffelen. Een van de culinaire todo's die nog op mijn lijstje stond was okonomiyaki, een regionale specialiteit. Dat is een pannekoek met verschillende lagen naar keuze, de mijne was met noedels, sla, kaas en een ei. Klaargemaakt voor mijn neus door vader en dochter van het restaurant. De dochter gaf de indruk dat ze liever aan het strand wilde liggen.

De straat met souvenierwinkeltjes is behoorlijk saai, ze verkopen blijkbaar allemaal hetzelfde. En ik vroeg mij af of ze elkaar niet doodconcureerden, tot ik opmerkte dat ze blijkbaar deals gesloten hebben met de gidsen van busjestouristen en schoolkinderen, want ze gingen in kuddes die winkels binnen. Waarschijnlijk heeft elke gids zo zijn winkel. Een van de specialiteiten hier is een soort van kleine cake met vulling en die wordt volledig gemaakt met een robotmachine die wel leuk is om te zien, er bestaan filmpjes van: http://youtu.be/jAi_AHfr2Xg
    

Ik ga hier mijn blog afsluiten, want morgen zit ik het grootste deel van de dag op de trein, en de dag erna op den vlieger en daarover valt niet veel te zeggen.
    Read more