Reset search
Brazil
Satellite

Brazil
Espírito Santo

Discover travel destinations of travelers writing a travel journal on FindPenguins.
Top 10 Travel Destinations Espírito Santo
Show all
Travelers at this place
    • TravelerWeltreise ab 2022
      Day 298

      Vitoria

      December 27, 2022 in Brazil ⋅ ☁️ 29 °C

      Nach einer langen Busfahrt assen wir im Subway, wurden von einem Taxifahrer abgezockt und landeten in unserem Airbnb, das Potenzial für einen Tatort in einem Horrorstreifen hätte.
      Vitoria diente uns nur als Zwischenstop für unsere Weiterreise und so erkundeten wir am nächsten Tag nur ein wenig die Stadt, um am nächsten Tag wieder weiter zu ziehen.Read more

      See translation
    • TravelerBrasil de novo
      Day 25

      Dag 23: Laatste dagje

      January 9, 2020 in Brazil ⋅ ☀️ 32 °C

      De laatste dag! De dag die je wist dat zou komen. Geen dag om rustig aan te doen, blijkbaar, Want na het opstaan, moesten we gelijk al op weg naar een kappersafspraak. Ondanks opschieten toch te laat, maar gelukkig de kapper ook. Terwijl Silvania werd geknipt, gekleurd en gestyled heb ik wat koffie gehaald en coxinhas (heerlijke Braziliaanse snack, soort kip-soufflé). Op weg naar de auto op straat nog een lekker flesje kokoswater gescoord, want dat zouden we voorlopig ook moeten missen.

      De auto hadden we neergezet bij een 'lava jato'. Aan de straat parkeren is goedkoper, maar de auto moest deze dag toch nog gewassen worden. Dus dat was op deze manier gelijk geregeld.

      Thuis de koffers ingepakt en nog wat gechilled met de familie: jaca (jackfruit) eten, lunchen, kletsen met Victor (Alex), snel nog even een vriendin bezoeken (Silvania) en tot slot: het huis vegen en dweilen met hulp van Lucia. Ik citeer cheffin hygiëne Silvania: 'ik kan mijn moeder niet achterlaten in een zooitje'. En dat is ook zo.

      Het afscheid was emotioneel. Er waren vriendelijke woorden van Edimar en Lucia, knuffels van Victor en Papa, tranen van Mama. Afscheid nemen met de wetenschap elkaar voorlopig een jaar niet meer te zien: het is allemaal niet niks.

      Al met al vertrokken we iets later dan gehoopt richting het vliegveld, dus moesten we een beetje doorrijden. Onderweg ook nog even de tank volgooien en langs de supermarkt voor Braziliaanse koffiebonen. Auto inleveren bij het vliegveld, en door! Check, check!

      We waren pas 17.45 op het vliegveld, en toen bleek ook nog eens de vlucht een half uur vervroegd(!) naar 18.30. Oei! Met het gebeuren van vorig jaar in het achterhoofd (vlucht gemist in Sao Paolo) gaf dat wel een beetje stress. We liepen gelijk naar de douane, maar vergaten even dat we de koffers hadden af moeten geven bij de incheckbalie. Dus wij terug en daarheen. Daar bleek mijn koffer te zwaar, dus uit de rij en zware spullen overhevelen naar een andere koffer. Pfoei, wat een gedoe! Nog een keertje wegen. Gelukkig goed! Geen tijd voor toilet of koffie, snel door naar de douane!

      Daar ging het gelukkig een stuk soepeler. Zonder rij of moeite konden we de douane passeren. En gelukkig is Victoria een klein vliegveld, dus ben je na de douane snel in de vertrekhal. De vlucht bleek iets vertraagd. Yes! Goed nieuws, dus toch nog tijd voor een koffietje met wat brood en een rustmomentje aan het begin van de terugreis.      Read more

      See translation
    • TravelerBrasil de novo
      Day 20

      Dag 19: Adventista de Setimo Dia

      January 4, 2020 in Brazil ⋅ 🌧 28 °C

      Vanochtend zijn we op bezoek geweest bij de zevendedagadventisten. Een kerk die veel bezig is met bijbelstudie en geloofsopbouw. Silvania volgt ook een dagelijkse bijbelstudie van deze kerkstroming. We gingen er dus weer even kijken. Vorig jaar zijn we bij de kerk in de wijk Mucuri geweest, nu zijn we naar de kerk in de wijk Vila Capixaba gegaan. Dat is ietsje verderop en tevens de wijk waar Silvania is opgegroeid.

      In de kerk werd opvallend goed gezongen, erg goede voorzangers, wat erg leuk was. Verder viel op dat veel verschillende personen een inbreng hadden in de dienst en bijbelstudie. Halverwege was er ook nog een gedeelte ingeruimd voor groepsgesprekken over het boek Daniël.

      De dienst duurde alles bij elkaar bijna tweeënhalf uur, wat voor mij best lang is. Er was veel afwisseling, maar ik wordt na een tijdje moe van zoveel Brazilliaanse taal achter elkaar. Dat kost me nog veel hersenkracht.

      Na de dienst hebben we ons favoriete self service restaurantje maar weer even opgezocht. Op de terugweg spontaan een bakkie koffie gedaan bij een oude bekende van Silvania, ook in Vila Capixaba.

      De rest van de dag thuis wat rondgehangen met de familie. Gilmar heeft vakantie dus die was er ook weer ff. Volgens mij hebben we nog we even een ijsje gehaald met elkaar, maar verder lekker veel rust gepakt.      Read more

      See translation
    • TravelerBrasil de novo
      Day 13

      Dag 12: Shoppen en kolibries

      December 28, 2019 in Brazil ⋅ ☀️ 24 °C

      We hadden geen vastomlijnd plan voor dit weekend. Ik had natuurlijk wel een beetje gekeken of er te doen was, maar wat we uiteindelijk wanneer gaan doen bekijken we dan ter plekke wel. Dat werkt het beste voor ons.

      Na het prima ontbijt van vers brood en fruit zijn we het circuito afgereden en naar het stadje van Santa Teresa gegaan. Eerst wat rondgelopen op de plaatselijke versmarkt. Veel lokale groente en fruit, maar die hadden we niet nodig want in het chaletje kon er toch niet gekookt worden. Wel koffie gekocht van twee mannetjes. Schitterend stel. Een rappe kleine met een hoed en kromme rug en een wat slomere lange met een glazen oog. Jammer dat ik geen foto genomen heb.

      Daarna wat winkels bezocht en wat geshopt, onder andere nieuwe slippers, een cadeautje voor Lucimar, wat vitaminen voor de hond van Edimar en een nieuwe hoed voor mij voor Ano Novo, nieuwjaar.

      Ik had op de kaart een parkje gezien dus daar ook even heen gewandeld. Dat bleek vol te staan met levensgrote kerstmannen en andersoortige kerstgerelateerde dingen. Daar wat foto's gemaakt en daarna een sapje en een caipirinha gedronken bij een gezellig tentje om de hoek, wat ook gerund wordt door Italianen. Eten hebben we daar niet gedaan, maar bij de self-service om de hoek. Dat is de helft goedkoper en ook altijd prima.

      We wilden nog wat shoppen maar de winkels waren dicht gegaan om 13 uur, dus dat ging niet door. Ik had wel een ander park gezien in de buurt wat wellicht wel leuk was, daar hadden ze ook vogels en dieren. Dus wij de auto opgehaald en daarheen gegaan.

      Dat park bleek best redelijk groot te zijn en bleek ook gratis. We hoefden geen entree te betalen, maar er was dan ook niks te eten of drinken. Ook was niet alles open, maar er was nog genoeg te zien over. De naam van het park is Musea de Biologia Prof. Mello Leitão. Het biologiemuseum van professor Mello dus. Naast levende dieren, vogels, schilpadden en slangen, bevat het museum ook veel opgezette dieren.

      De grote hit was echter de observatieplek voor kolibries. Tientallen kolibries vlogen af en aan en slurpten water uit hangende glazen flessen. Erg tof. Je kon heel dichtbij komen en dan stond je dus midden tussen het zoemende geluid van hun vleugels. Erg leuk!      Read more

      See translation
    • TravelerFamiliebezoek Brasil
      Day 23

      Pousada Aargau

      January 18, 2019 in Brazil ⋅ ⛅ 27 °C

      We wilden er even een weekendje tussenuit. De keuze viel op de bergen bij Pedra Azul. Het geboekte pousada (b&b) is gelegen op een rustige en mooie locatie in de bergen met uitzicht op 'de blauwe steen' waarnaar de streek vernoemd is. Het bleek van Zwitserse oorsprong en wordt gerund door vriendelijke mensen. Een perfecte rustplek en uitvalsbasis. Ik denk de mooiste plek waar ik ooit gelogeerd heb.

      Het is een rijke, vruchtbare en mooie streek waar veel Italiaanse, Franse, Duitse en Zwitserse gelukszoekers zijn neergestreken toen Europa in oorlog was. Daar zie je veel van terug. In namen van restaurants en winkels, in architectuur, in de orde en netheid van alles. Op het pousada staan sparren en palmen naast elkaar. Tropische bloemen en planten in de tuin en een kleine Alpenweide achter het huis. Het beviel ons bijzonder prettig. Een klein Zwitserland midden in Brazilië.

      Silvania klikte wel met het meisje van de receptie, die verrassend goed Engels sprak. De vader probeerde Duits met mij te praten. De vocabulaire was een beetje stoffig aan mijn kant, maar er zijn woorden uitgewisseld.

      Het zou zo maar kunnen dat we nog eens terug gaan komen!      Read more

      See translation
    • Be KyanBrasil 2021/2022
      Day 44

      Vitoria

      January 10, 2022 in Brazil ⋅ ☁️ 28 °C

      Chegámos a Vitoria, um pouco antes das 7h da manhã. Apanhámos um uber para o aeroporto, para ir buscar o carro que tinha alugado.

      Sendo época alta, os carros estão muito caros e a agência de aluguer queria me cobrar quase mais 70 euros do que a minha reserva original. No final disseram que por cortesia iriam honrar a minha reserva original....

      Antes do almoço, subimos ao convento da Penha e ao Morro do Moreno, ambos com vista 360° sobre Vitoria. Quase parece o Rio em ponto pequeno, com morro e favelas, cortado com praias, rios e lagoas.

      Depois de almoçar uma moqueca no Atlântico fomos para a praia.
      Durante a tarde, toda a praia começou a bater palmas. Quando percebi, era uma senhora que não sabia do filho, andava pela praia a gritar "Samuel" com uma aflição enorme. As pessoas batem palmas provavelmente para chamar atenção do miúdo, não sei bem.

      No fim do dia, fomos para Guarapari um pouco mais a sul. Todo o caminho é incrivelmente verde no meio de montanhas e chegámos a tempo de ver o fim do por do sol.

      Jantámos peixe grelhado no Gaeta para tentar fugir à moqueca, mas com todos os acompanhamentos, parecia que estávamos a comer uma moqueca.      Read more

      See translation
    • TravelerFamiliebezoek Brasil
      Day 24

      Pedra Azul: Op avontuur met Flavio

      January 19, 2019 in Brazil ⋅ ☀️ 27 °C

      Zaterdagmorgen gingen we toch maar even kijken bij Pedra Azul. We waren wat lui opgestaan. We namen de toeristische aanbevolen route 'Rota do Lagarto'. Een schitterend smal eng slingerweggetje. Het uitzicht was fantastisch, maar omdat we allebei meer op de weg aan het letten waren ging dat een beetje langs ons heen.

      Het idee was wat info in te winnen over de wandelingen bij de berg en de souvenirshop te bekijken. Eerst de shop maar even in. Opeens herkende Silvania iemand: 'Heeeejjj!!!'. Ik kende de mensen niet, maar het was dus neef Flavio met vrouw Patricia, zoontje Gabriel en vrienden. Flavio is net zo enthousiast als zijn naam klinkt, dus we maakten al snel deel uit van de groep.

      Wat volgde is vooral veel eten en drinken. Eerst naar het naastgelegen terras bij Fjordland, met wapperende Noorse vlag. Daar genoten van het uitzicht, de koffie en de corona's. Toen lunchen bij een Cervejaria waar Flavio de eigenaren van kent. Weer uitzicht op die blauwe steen, maar ook een rondleiding door de bierbrouwerij! Erg leuk en interessant. Het bier ook geproefd uiteraard, dat smaakte erg goed. Misschien wel door de Nederlandse mout die we zagen liggen in de opslag...

      Daarna de auto in. Waarheen? We kwamen erachter dat we het eigenlijk niet precies wisten, we volgden Flavio gewoon. De eerste bestemming bleek een wijngaard 10km verderop. Flavio kende ook deze eigenaar en al snel zaten we aan een glas ontzettend lekkere rode wijn! Ik weet niet waarom ik niet gelijk een doosje gekocht heb. De wijn was echt heel lekker. Vol en fruitig van smaak, maar toch een lichte afdronk. Gelukkig kregen we de half aangebroken fles mee.

      Al met al al een mooie dag, maar er zou nog meer avontuur volgen in de vorm van een bijna lege benzinetank. Bij het wegrijden bij de wijngaard viel mij op dat de meter nog maar drie streepjes telde. Aiiii, vergeten te tanken! Die drie streepjes werden er al snel twee, en een probleem was geboren. Flavio het probleem uitgelegd en deze was niet blij, maar geen paniek. Eerst nog even druiven plukken, proeven en kopen bij een andere wijngaard even verderop. Daarna kijken we wel.

      Er werd overlegd. De dichtsbijzijnde pomp was 10km zandweggetjes verderop. Die konden we wel halen. Flavio ging rijden, de landman ging mee om de weg te wijzen en ik stapte natuurlijk ook in. De rest van de groep moest daar maar even wachten op ons. Ik voelde me een beetje dom en schuldig, maar het bleek een buitenkansje voor oud-rallyrijder Flavio om die nieuwe wagen van ons even lekker uit te laten. Ik en de landman hielden ons (hart) goed vast terwijl Flavio lekker gas zat te geven op dat leuke bosweggetje vol gaten en slingerbochten. Hij kon het wel gelukkig, en gelukkig haalden we ook de pomp op tijd.

      In de veertig minuten dat we weg waren, was besproken dat we de geplande churrasco bij Flavio door zouden schuiven naar morgen. Het was me het dagje wel geweest en vermoeid in de auto stappen is geen aanrader hier. Teveel gaten in de weg, malloten op de weg en slingerbochten die volle aandacht vragen.

      Onderweg naar huis deden we nog een pizza bij een Italiaanse pousada (incl. houtoven). Heerlijk, maar er was geen pinapparaat. Gelukkig was dat ook geen probleem. We kregen het vertrouwen, het bonnetje en een papiertje mee met wat bankgegevens. We mochten het overmaken of later komen betalen. Dat hebben we de volgende dag gelijk gedaan natuurlijk!      Read more

      See translation
    • TravelerFamiliebezoek Brasil
      Day 25

      Pedra Azul: Iets kortere wandeling

      January 20, 2019 in Brazil ⋅ ⛅ 20 °C

      Eigenlijk wilde ik nog wel iets actiefs doen en ik had gezien dat er wandelingen waren aan de voet van de Pedra Azul. Maandag was het Parque Estadual Pedra Azul gesloten, dus zondag moest het gaan gebeuren. Silvania had speciaal sportschoenen geleend bij de pousada, zodat we het avontuur samen aan konden gaan.

      Om acht uur 's-ochtends zaten we al aan het ontbijt, we aten een beetje extra en kletsten nog wat, om daarna snel de auto in te springen. Je moest er namelijk wel vroeg bij zijn, er mogen namelijk maar 150 personen per dag wandelen daar. Dus wij komen om 9 uur daar bij die poort, je raad het al, toch te laat. Trilhas fechadas, trails closed, wandelpaden dicht. Ik baalde wel ff. Dat moeten we de volgende keer dus anders doen.

      Maar goed, dan iig maar wel bij het vertrekpunt van de trails gaan kijken aan de voet van de berg. We zijn er nu toch. Dat bleek nog een pittige wandeling van 800 meter omhoog te wezen. Best wel leuk en zeker de moeite waard. Het tempo was wel errug laag. Ik denk dat we een volgende keer niet alleen eerder aan de poort moeten verschijnen, maar ook wat fitter.. :-)

      Het Park bleek niet zo groot. Het is niet meer dan een plek om even uit te rusten voordat je weer naar beneden gaat. Het heeft een huisje met daarin wc's en een verzameling opgezette dieren. Twee stukken boom bieden huisvesting aan bijennesten. Er zijn flink wat grote tropische planten, onder andere bromelia's. Een bord met wat uitleg over de regio. Een rots met uitzicht. Een bankje om op te zitten. Ik denk dat dat het wel zo'n beetje was.

      Het alternatief voor teleurgestelde trailzoekers is trouwens een ander park ietsje verderop, Parque Estadual Forno Grande, deze heeft namelijk geen bezoekerslimiet. Ondanks de ietwat beangstigende naam, een goed alternatief denk ik. Dus we hebben sowieso nog iets overgelaten voor een volgende keer!      Read more

      See translation
    • TravelerFamiliebezoek Brasil
      Day 25

      Pedra Azul: Palacio de Flavio

      January 20, 2019 in Brazil ⋅ ☀️ 29 °C

      De volgende dag gingen we naar Flavio voor een churrasco, dat is een uitgebreide lunch met bbq. De locatieomschrijving die we gisteren hadden gekregen was als volgt: 'Bij dit bordje, -wijst een bordje aan van iets onduidelijks-, naar links en dan 5km doorrijden en mijn huis is aan het einde van de weg.' Het bordje markeerde ik gelijk in mijn navigatie, anders zou het helemaal hopeloos worden.

      Wat achtergrondinfo. De hele regio daar is een vruchtbare groene streek en dat komt door het heuvelachtige karakter en de vele regen die er valt. Die regen stroomt en vindt zijn weg naar het laagste punt. Hierbij kiest het water de makkelijkste route en maakt het zijn eigen wegen, heel natuurlijk allemaal. Ons zandweggetje laat het allemaal lekker gebeuren en vindt de geulen en putten die ontstaan in zijn gelaat blijkbaar geen probleem.

      Na 6km hobbelende zandweg waren wij het wel eens: Hier wonen? Elke dag deze weg rijden? Liever niet.
      We vroegen na 5km voor de zekerheid nog maar even de weg en het bleek dat we er al bijna waren. De man noemde het huis van Flavio een 'palacio'. Dat snap ik wel, want het is niet alleen het laatste, maar ook het mooiste, huis van de straat.

      De poort werd opengeslingerd en we zetten de auto naast het huis. We liepen de veranda op en zagen dat de elektrische churrasco al stond te draaien en de vrienden van gisteren er ook weer bij waren. Ook tante Lili was er, zus van Papa Eduardo. Heel gezellig allemaal! Het huis hebben we uitgebreid bewonderd en geprezen, en het eerste biertje stond al snel klaar. Vanaf de veranda heb je schitterend zicht op, jaja, het voetbalveld! Nog geen tien minuten later liep ik ('Messi') daar al te voetballen met zoontje Gabriel ('Neymar'). Lekker hoor! Daarna lag die jongen alleen nog maar in het zwembad. Wat een leven joh.

      De middag gleed voorbij als het zonnetje aan de hemel. De gekoelde cola en biertjes gleden net zo gewillig naar binnen als de Braziliaanse worstjes. In de vijver gleden de vissen vrolijk door het mineraalwater. Ja inderdaad, mineraalwater, daar uit de bergen. Je kan het ook kopen in de winkel, maar daar komt het uit de kraan en de tuinslang. De bananenbomen, andere planten en het voetbalveld kregen er ook allemaal wat van. Silvania liep rond met de tuinslang, vergat daarbij niks, en vooral haar eigen voeten niet. ;) Het water kon ik ook drinken en smaakte verrassend goed, dus we hebben ook 5 liter in flessen gestopt en meegenomen.

      Tot slot zei Flavio nog tegen ons dat we de volgende keer wel gratis daar konden slapen, we zijn immers: 'boa gente'. 'Good people' dus. We bedankten hartelijk en zeiden dat we het aanbod zeker zouden onthouden.

      We hobbelden vermoeid, voldaan en vrolijk terug naar de snelweg. En terug naar de rust van ons paradijsje van onze pousada.      Read more

      See translation
    • Be KyanBrasil 2021/2022
      Day 46

      Buda Gigante

      January 12, 2022 in Brazil ⋅ ⛅ 32 °C

      Hoje estou um pouco de ressaca porque bebemos muito ontem e quase não comi nada. Está muito calor o que dificulta ainda mais.

      Mesmo assim decidimos visitar o centro histórico de Vitória. Começámos o percurso na Catedral metropolitana de Vitória. Inspirada na Catedral neogótica de Colónia, na Alemanha, foi construída no início século XX.
      Nem deu para tirar fotos do interior porque estava a decorrer uma missa em pleno dia da semana e a Catedral estava completamente cheia.

      Continuámos o nosso percurso por várias igrejas e conventos até chegar ao palácio Anchieta. Chegámos por uma rua estreita e entrámos no primeiro edifício antigo que encontrámos. Um rapaz muito simpático disse que podiamos entrar e levou-nos a visitar um pequeno teatro, relativamente recente, completamente banal. Não merecia de todo uma visita, mas ficámos a saber que tinham espectáculos grátis ou quando eram pagos, custavam 4 a 5 reais.

      Quando saímos do teatro e olhámos em frente, percebemos que estávamos no lugar errado. O Palacio Anchieta era do outro lado da praça e era bem mais imponente.

      Foi uma boa surpresa, para além de ter visitas grátis ficámos a conhecer um pouco melhor a história do estado de Espírito Santo e de Vitória. Este estado não se desenvolveu muito porque durante muito tempo serviu de barreira de protecção para o estado de Minais Gerais. Os indígenas que moravam aqui eram bem perigosos e por isso acabavam por proteger o seu espaço e por consequência o acesso a Minas Gerais.

      Fomos ao parque da Pedra da Cebola para tentar fugir ao calor. A Thaís veio ter connosco para seguirmos para a casa dela e dos pais em Linhares, a 2h30 de Vitoria.

      A caminho, e junto à estrada, foi construído um buda gigante. Foi construído graças a doações. Uns quilómetros mais para dentro existe um mosteiro budista zen. As visitas são apenas ao fim se semana.

      Aproveitámos para comer um pastel que a Thaís acompanhou com caldo de cana. Pelos vistos é muito tradicional essa combinação, mas eu achei o caldo muito doce.

      Chegámos à quinta da Thaís já de noite, com uma grande recepção. Churrasco pronto, cerveja fresca e muito animação, com o Pedro, os pais dele, a mãe e irmã da Thaís e o marido dela.      Read more

      See translation

    You might also know this place by the following names:

    Espírito Santo, Espirito Santo, ES, إسبيريتو سانتو, Штат Эспірыту-Санту, Еспирито Санто, কাপিক্সাবা, Estat dEspírito Santo, Espirito-Santo, Espírito Santo osariik, اسپیریتو سانتو, אספיריטו סאנטו, एस्पिरितो सान्तो, エスピリトサント州, ესპირიტუ-სანტუ, 이스피리투산투 주, Civitas Spiritus Sancti, Espirito Santas, Espiritu Santu, एस्पिरितो सांतो, Эспириту-Санту, Espìrito Santo, اسپریتو سانتو, Chuya Ispiritu suyu, Эспириту Санту, รัฐเอสปีรีตูซานตู, Еспіріту-Санту, Espiritu-Santu, 圣埃斯皮里图州

    Join us:

    FindPenguins for iOSFindPenguins for Android

    • 2024© FindPenguins
    • Home
    • About us
    • Blog
    • Group Tracking
    • Press
    • Terms
    • Privacy Policy & Cookies
    • Support
    • Legal notice
    • English