traveled in 6 countries Read more
  • Day 22

    Wachten aan het zwembad☀️&terugvlucht✈️

    February 11 in Mexico ⋅ 🌬 29 °C

    Ik had een slecht nachtje (buikpijn, toiletbezoek, Stan…), dus ik voel me niet zo top (en misselijk)..dus ik neem iets in. We hebben wel nog even tijd, want we moeten pas om 12u uitchecken. De kindjes parkeren zich voor de tv en wij pakken verder in, maken de ijskast leeg en ik ga nog even om souvenirs 😁. Ik zweet me kapot!
    We smeren sandwiches, snijden de komkommer en watermeloen en Lars maakt nog wat nacho’s en de laatste margarita’s. We doen die in speciale bekers die we dan gaan meepikken (oeps).
    Om 12.15u staat onze bagage buiten. Pas om 22u stijgt het vliegtuig op dus we kunnen nog tot 17u aan het zwembad liggen. We nemen de noodzakelijke dingen mee naar het zwembad en Lars brengt de resterende bagage naar de balie. De kindjes spelen 3u quasi onafgebroken in het zwembad (lang leve puddle jumpers!). Enkel om even te eten en drinken, of als ze het koud hebben (2min knuffelen en er weer in), komen ze eruit. Ze spelen weer superlief samen: Tess gooit Stan in het rond, maken “soep” en spelen ook met het Amerikaanse gezin. Er zijn twee zwembaden en een ervan is ideaal voor kinderen: zelfs Stan kan er staan. Op een bepaald moment mag hij dan zonder bandjes spelen, en Tess helpt hem flink. Het is druk aan de zwembaden vandaag! Veel Amerikanen - maar die hangen bijna allemaal in het andere, diepere zwembad (jeej).
    Plots staat Stan stilletjes in het zwembad: weer kaka in de broek (een lekker smeerbare variant dan ook nog): ik loop met hem naar het toilet van de gym en kuis alles wat af en spoel de zwembroek uit. Kaka doen op het toilet of potje is echt een probleem voor hem..
    Wij genieten nog van de laatste uren zon (en margarita’s in onze gestolen bekers). Ik lees nog wat verder in m’n boek. We halen de kinderen uit het water zodat de bandjes en hun zwemkleren kunnen drogen. Ze spelen met de magneten en ik haal de laatste verrassing boven (plasticine).
    Om 16.15u pakken we ons boeltje in (snif). Lars gaat nog om cash geld terwijl de taxichauffeur de bagage inlaadt. Het is ongeveer 45min rijden naar de luchthaven van Cancun. Na 1min ligt staan KO op m’n schoot in slaap. Ook Tess nestelt zich tegen mij maar slaapt pas de laatste 15min. We passeren de gigantische hotelpoorten weer.
    We komen aan, zetten Stan in de buggy waar hij verder in slaapt (3u spelen in het zwembad doet wat met een kind haha). We wandelen naar de incheckbalie en zien al een rij staan. Er zijn maar 2 balies open dus het gaat heeeel traag. Na een tijdje doen ze er meer open maar uiteindelijk hebben we een uur aangeschoven, en terwijl sliep Stan en speelde Tess een Smartgame of stond gewoon bij ons. Na een beetje gedoe aan de balie zijn we wat bagage lichter. Door de scanner gaat heel vlot (amper volk) en al snel bevinden we ons tussen de “restaurants”. We kiezen hamburgers met frietjes. De kindjes zijn moe en ik krijg ook een klopje (het is ondertussen al 19.30u): er is wat drama aan tafel en Stan weent instant als ik even weg ben om water te kopen. Na het eten begeven we ons naar de gate waar zij tv kijken en ik nog wat verderlees in m’n boek. Normaal vertrokken we om 21.40u maar om 21u zitten we nog te wachten… Ze roepen af dat we nog 20min moeten wachten want ze zijn nog aan het kuisen. Dan begint het boarden en we mogen er al vrij snel op (voordeel aan kinderen hebben). We zitten vrij ver achteraan: ik met de 2 kindjes in het midden en Lars links van ons. We stijgen op rond 22.15u en plots hebben ze weer veel energie en praten ze keiveel. Ik wil eigenlijk gewoon slapen 🙈. Het goede nieuws is wel dat het maar 8.40u vliegen is (we dachten 10u)!!
    Ze mogen nog even tv kijken met een flesje. Stan moet zo hard hoesten dat hij wat overgeeft: in mijn handen en op onze kleren (al goe heb ik een verkoudheid en ruik ik toch niks haha) . Niet veel later brengen ze ineens eten voor de kindjes - whyyyy. We willen hen gewoon gaan laten slapen!! En wie wil er nu nog warm eten om half 11 ‘‘s avonds?? Aangezien ik nog altijd niet op en top ben, eet ik niks (Lars wel) - en maak ik me wat druk in de kindjes, want ik ben gewoon keimoe.
    We blazen de kussens op en proberen de kindjes te installeren zodat ze kunnen slapen. Dit verloopt wat moeizamer want Stan wil niet op mij slapen dus het is even puzzelen naar hoe ze naast elkaar kunnen liggen. Uiteindelijk valt hij toch in slaap tussen (en ook op, onder, naast) mijn benen. Ik slaap in blokjes want soms krijg ik pijn in m’n benen of rug van dezelfde houding en verleg ik me voorzichtig. Lars slaapt ook in stukjes.
    Stan slaap uiteindelijk 7 uur aan een stuk (beter dan in een bed?? En mist zelfs het ontbijt) en Tess 6-6,5 uur (wordt wakker tijdens het ontbijt): ideale vlucht dus! Mijn maag sputtert nog altijd wat tegen dus ik eet niet zo veel. Tess wil eerst niet eten maar eet dan toch 2 potjes yoghurt op.
    Een halfuur voor het landen wordt Stan wakker en hij is meteen goedgezind. Ze kijken nog wat Frozen en dan raken we om 13.15u de grond in Zaventem🛬. De vakantie is nu echt gedaan 🥲.

    We stappen rustig uit het vliegtuig, wandelen naar de douanecontrole, mogen naar een andere rij omdat we kinderen bij hebben…en moeten daar keeiiiilang aanschuiven 🤯!! De automatische controle is pas vanaf 12 jaar, maar bij onze rij is er maar 1 loket open waardoor het tergend traag gaat. Iedereen in onze buurt wordt er wat onnozel van. Zeker wanneer er nog 2 agenten komen zitten maar op het gemakje alles opstarten en een babbeltje doen etc. Uiteindelijk beginnen zij aan hun job en gaat het wat vooruit. We hebben zo lang moeten wachten dat de bagage al op ‘end’ staat, maar dat betekent wel dat alles er al is!
    We snellen naar de uitgang waar mijn papa ons opwacht en ons dan naar huis brengt (met brood en charcuterie, en soep van de mama wacht in de ijskast, en nog charcuterie van de andere ouders).
    We komen thuis en ze beginnen meteen te spelen, tekenen … Lars heeft om een of andere reden veel energie en laadt al wat dingen uit, ik lig uitgeblust in de zetel.

    Mexico 🇲🇽: Lars had weer een topreis in elkaar gestoken 🤩!
    Read more

  • Day 21

    Laatste dag genieten 🌈

    February 10 in Mexico ⋅ ☀️ 29 °C

    We worden rustig wakker en ik probeer al wat kleren in te pakken. Het is de laatste echte dag vandaag 🥲. Omdat we een dik uur hebben moeten wachten bij het inchecken, had Lars vouchers gekregen voor een ontbijt. Dat gaan we vandaag inwisselen. Het is in de beach club bij de pelikanen. Tess wil pannenkoeken, Stan eitjes, Lars een avocadotoast en ik club sandwich. Terwijl we wachten, spelen de kindjes in het zand 😊. Het eten smaakt! Ondanks de bon, moeten we toch servicekosten betalen 🧐: vreemd! We stappen met volle buikjes terug naar het strand. Het is weer een beetje bewolkt maar wel 28 graden. Ze spelen weer op het strand en in de zee. Ik keer een beetje vroeger terug met Stan want hij wil in het zwembad (maar eigenlijk moet hij een dutje doen). Hij hangt vol zand dus ik steek hem eerst in de douche en dan wil hij toch liever boven blijven en nog eventjes tv kijken. Terwijl pak ik wat verder in. Lars heeft een massage om half 2 geboekt voor mij 🤩. Ik leg Stan in z’n bedje en vertrek. De massage is heerlijk maar ook wel grappig. Mijn armen en benen worden soms gestrecht en in bepaalde hoeken geduwd 😅.
    Daarna trekken we nog even naar het zwembad waar ze weer leuk zwemmen en spelen. Ook het Amerikaanse jongetje is er weer. Wij liggen te chillen op een loungebed (ik lees zelfs een boek!!) terwijl de Amerikanen bij de kinderen zitten (haha): ze hebben nog een dochtertje dat kleiner is dan Stan en moeten haar in het oog houden want ze heeft geen bandjes aan. Lars oefent met Tess op zwemmen (we hebben een filmpje gekregen wat ze moet kunnen tegen het volgend brevet). Stan heeft al een paar keer gezegd dat hij kaka moet doen maar er komt nooit iets. Wanneer ik dan met Tess naar boven gaat met kaka, kom ik terug en vertelt Lars dat hij in z’n zwembroek heeft kaka gedaan en dat er zelfs 2 keuteltjes in het zwembad zijn gevallen 🙈.
    We liggen zalig in het zonnetje en de kindjes zijn lief samen aan het spelen en zich aan het amuseren. We moeten ons eigenlijk gaan klaar maken om op restaurant te gaan maar we liggen te goed: we schuiven ons bezoekje dan maar een halfuurtje op.
    Stan en ik gaan al in de douche en maken ons klaar, even later komen Tess en Lars ook naar boven.
    Om 18u komen we aan aan het restaurant Lido 🏝️. We nemen een tafeltje vlak aan de zee. De kindjes kunnen weer in het zand spelen. Er is ook een speeltuintje maar dan kan je niet aan het water zitten. We bestellen cocktails en ons eten: ik tonijn, Lars octopus en voor de kindjes hotdogs. Het is allemaal lekker maar niet super veel. We hebben dus nog een klein hongerke. Plots komen er mannen een vuurshow geven: de kindjes kijken gefascineerd toe. De kindjes vinden de muziek wel tof en dansen een beetje.
    We wandelen dan naar huis, stoffen de kindjes af en steken hen in bed. We steken al het meeste in de koffers en gaan voor de laatste keer op ons terras chillen 🥲 (en ik heb een beetje buikpijn).
    Read more

  • Day 20

    Vamos a la playa 🏖️

    February 9 in Mexico ⋅ ⛅ 28 °C

    Terug een heerlijke slow morning (na een iets minder nachtje). We ontbijten en maken ons klaar om naar het strand te gaan. Het is wel vrij bewolkt, maar wel warm. Eerst passeren we langs La Quinta Avenida, de straat waar allemaal winkels zijn en vooral souvenirshops. Ik vind het leuk om in zo’n winkeltjes rond te kijken, maar onze wilde kinderen geven wat stress om niks kapot te maken 🙈. We kopen een sombrero (na goed af te dingen) en begeven ons dan naar het strand. Maar eerst: een foto met de letters!
    We installeren ons weer vrij dicht bij het water en de kindjes spelen er terug op los. Om de zoveel tijd komt er een poetsploeg zeewier rijven en opruimen. Het regent ook eventjes (dikke, koude druppels dus doen we de parasol even open)!
    Plots komt er een Mexicaans kindje spelen met onze ponderkes (zonder te vragen) terwijl Tess en Stan ergens anders spelen. Stan vindt het eerst maar gek maar al snel spelen de kindjes samen: Tess haalt emmertjes water voor het meisje. Ik vraag me wel af van wie het kind is want niemand houdt het meisje precies in het oog of komt is checken. Lars gaat lunch halen (tortas en frietjes). Naast ons geeft een groep oudere dames chips aan de meeuwen 🤨: ze cirkelen boven de dames, ik vind het maar vies en heb schrik dat ze ook bij ons komen bedelen als we eten. Het zijn lekkere Mexicaanse broodjes (tortas)!
    Om het uur (of zo) kruipen er traditionele mannen op een paal, maken muziek en draaien ondersteboven naar beneden: leuk om te zien, en Tess vraagt zich telkens af hoe ze naar boven geraken 😆.
    Lars gaat met Tess en Stan in zee, maar Stan is vrij snel terug - koud. Het is een bewolkte dag en het waait ook vrij hard. Af en toe zijn er wel opklaringen. Op het einde van ons stranddagje maakt Lars een zandkasteel met de kindjes. We eindigen nog met een plons in het zwembad, waar Tess met een Amerikaans kindje speelt. Voor margarita’s heb je blijkbaar veeeel limoenen nodig, dus ik moet weer naar de supermarkt..🍋
    De kindjes eten de restjes spaghetti en ik maak guacamole. Wij eten vanavond nachos met pulled pork en alles erop en eraan 😁. Die eten we gezellig op op ons terras (en gaan weer veel te laat slapen).
    Read more

  • Day 19

    Playa del Carmen ☀️🍸

    February 8 in Mexico ⋅ ⛅ 27 °C

    We doen het rustig aan deze ochtend. Na het ontbijt trekken we naar het zwembad 💦. Tijdens het middagdutje van Stan ga ik weer naar de winkel (voor drank!) en maakt Lars de spaghettisaus voor vanavond al. Na het dutje trekken we naar het strand om de beach club eens te checken. Deze ligt vlak aan de boten en het loopt er vol pelikanen en meeuwen: hier gaan we niet liggen en in de zee. We wandelen dan maar naar de andere kant en zoeken een plekje vlakbij de zee. De kindjes amuseren zich maar maken ook af en toe ruzie: Stan zit in zijn kapotmaakfase 🙄. Wij liggen op onze handdoeken tot er plots een meeuw een kakje doet op Lars 😂. Het wordt daarna tijd om te gaan douchen en eten. Lars maakt margarita’s - het blijken gigantische glazen te zijn 🤪. Lekker!
    Na bedtijd leggen wij ons weer op ons terras (met een dekentje want het waait) 🤩.
    Read more

  • Day 18

    Van Valladolid naar Playa del Carmen 🚗

    February 7 in Mexico ⋅ ☀️ 20 °C

    Wekker Stan gaat af om 6.30u dus we vliegen er vrij snel in. Tess slaapt nog terwijl wij alles verder inpakken. We laden alles in en rijden naar een leuk ontbijtplekje. Tess eet fruit met yoghurt en Stan bestelt eitjes, om die dan niet aan te raken (maar eet wel brood). We hebben niet zo veel tijd want we moeten ongeveer 2u rijden naar Playa del Carmen en het is daar een uur later. Ik wil nog door het meest kleurrijke straatje Calzada de los Frailes wandelen. Lars is wat zenuwachtig om in te checken en dan de auto op tijd terug te brengen, dus ik stap uit en hij rijdt telkens een stukje verder. Zo wandel ik de hele straat uit: ze is fleurig maar ik had er meer van verwacht. Op het einde van de straat achter het hoekje staan “de letters” waar we een foto maken. Ik dans daarna even met de kindjes in een kringetje om dan door te rijden. We luisteren muziek (Disney, Camille, Flowers en Miss you op repeat..again), de kindjes spelen wat en we moeten veel pipistops doen onderweg naar onze laatste bestemming!
    Op een bepaald moment rijden we door een monkey sanctuary en zien boven ons om de zoveel meter apenbruggetjes. Ook zien we weer de werken voor de mayatrein en wapperende mannetjes. Om 12.15u komen we aan en checkt Lars ons in. Het appartement is pas klaar om 15u maar we mogen wachten aan een zwembad. We geven al onze spullen af en ik begeef me naar het zwembad met de kindjes, terwijl Lars de auto wegbrengt. We kleden ons om en ze springen meteen het zwembad in 😄. Na een tijdje is Lars er ook. Om 15u trippelen we naar de receptie om te horen dat de kamer toch nog niet klaar is, pas binnen een uurtje.. Er zijn ergere plaatsen om nog wat te wachten 🤪, maar ter compensatie krijgen we een voucher voor een ontbijt in een beach club. Stan is moe dus hij komt bij mij knuffelen en valt vrij snel in slaap (voor 30-45min). Om 16.15u maken we hem wakker en worden we naar ons appartement begeleid. Het is suuupergroot en mooi! Fancy!! Ook ons uitzicht vanop ons terras is top 🤩: het zwembad en in de verte zien we de zee! We installeren ons en bestellen eten: ceviche, fishsticks en frietjes, een burrito en enchiladas. Het smaakt. Kort daarna steken we de kindjes in bed. Stan valt door zijn te late dut moeilijk in slaap dus ik moet precies eeuwen naast hem blijven liggen. Pas rond half 9 kan ik ontsnappen. Ik wandel daarna nog naar de winkel om inkopen doen. Het is een mega-supermarkt. We willen zelf margaritas maken dus ik zoek me suf naar triple sec maar vind het nergens 🙁. Om 22u begeef ik me naar de kassa en wordt onze wijn en tequila tegengehouden want ze verkopen geen alcohol meer na 22u 🙄. Mijn zakken wegen ook zonder die flessen heel zwaar en het zijn 10 lange minuten naar huis 😬.
    Na aankomst ploffen we nog efkes in de lounge op ons terras 🤩 - zonder wijntje weliswaar..
    Read more

  • Day 17

    Ek’Balam,Cenote Xcanche/Palomitas/Suytun

    February 6 in Mexico ⋅ ☁️ 22 °C

    Een rustige nacht, maar ik heb slecht geslapen omdat ik superveel nekpijn heb 🫠. En Stan was wakker om half 7, dus rond 7u staan we op en Tess is er een halfuurtje later. Ideaal want er staat weer veel op de planning! Een archeologische site en 4 cenotes.
    We vertrekken eerst naar Ek’ Balam: de laatste tempel (de 11e op 14 dagen 🤪), die op een 40min rijden ligt. Niet zo ver van de ingang moeten we ons aanmelden en krijgen we informatie (supervreemd): zeggen met hoeveel we zijn en van welk land, en dan vertelt de mevrouw hoe we de site het best kunnen bezoeken en raadt ze enkele cenotes aan. Na 2km komen we een volgend punt tegen waar we de parking al moeten betalen, die we pas na 5km bereiken 🧐. Daar kunnen we dan ook ons toegangsticket kopen. Dat is hier nog zoiets gek: je hebt altijd 2 verschillende tickets nodig die we aan 2 aparte kiosken (die vaak naast elkaar zijn) moeten betalen: een provinciaal en een federaal ticket.
    We wandelen de ruïne binnen en zien 2 “Maya’s” staan. We nemen samen een paar foto’s (tegen betaling).
    We mogen weer overal op klauteren! We bestijgen al snel de eerste niet zo hoge tempel en kijken uit op de grote akropolis. Na het afdalen loopt Stan weer wild rond en valt opnieuw over de stenen: die knietjes op nieuwe plekken geschaafd en de vorige hier en daar ook weer open 🙈. Hij kruipt dan maar eventjes in de buggy. Het begint zachtjes (en eventjes) te miezeren. We schuilen onder de bomen en al snel gaat zijn pijn over en loopt hij weer vrolijk achter zijn zus en gaat op zoek naar nieuwe stokken. Ze willen de akropolis beklimmen. Stan legt zijn stokken opzij en we beginnen aan de klim. Een eerste tussenstop laat ons nog duidelijke versieringen zien. Daarna klimmen we tot de top. Ik draag Stan en bovenaan word ik getrakteerd op een applausje en bewondering van een oudere, Aziatische man: ik ben zijn sterke heldin 💪. Lars antwoordt dan maar dat hij thuis ‘the house cleans’ (haha wat een leugen). Vanop de top zien we de kleinere gebouwen waar we daarnet nog op stonden. Als we weer afdalen doen we een klein babbeltje met de Aziatische man, die uit Vietnam blijkt te komen. Hij blijft vol bewondering over het feit dat ik Stan naar boven heb gedragen 😆.
    De site is vrij klein dus we hebben snel alles gezien en keren dan maar terug naar de auto. Bij de ruïnes bevindt zich een cenote, de mevrouw aan de eerste stop had ons deze afgeraden wegens te druk, maar bij aankomst zijn we daar quasi alleen. Op het drukste zijn we er met 6 mensen ofzo. De cenote is weer prachtig! Ik spot al van ver veel zwarte vissen dus speel voor fotograaf (langs alle kanten) 🤪. Tess, Stan en Lars zwemmen naar de kleine waterval waar Tess onder zwemt. Ze vinden het weer geweldig! Tess springt ook als een zotte durver van zeker 4m hoog in het water! Haar sprong wordt onthaald op applaus van de volwassenen 😁. Later springt Lars ook van die hoogte met een kleiner hartje dan Tess: hij vond het best hoog. Als ze groter was geweest, had ze ongetwijfeld ook nog in het water geslingerd van 8-10m hoog 😱. Ze lijkt opnieuw duidelijk niet op mij (ik, de angsthaas).
    Na 40min bibbert iedereen en gaan we terug naar de auto, nadat we even in een hangmat zijn gaan liggen. We rijden verder naar een volgende cenote: agua dulce & palomitas - 2 in één klap. Helaas is agua dulce gesloten. Het is lunchtijd dus beslissen we om eerst even te eten aan het buffet. Daar ontmoeten we een Duits koppel met 3 kinderen die we ook al hadden zien afdalen met een palmboompje in Ek’ Balam. De man, Thomas, nodigt ons uit om bij hen te komen zitten. Het eten is oké en we doen een babbeltje met het koppel. Al snel stroomt het restaurant vol met 3 bussen toeristen. We eten snel voort en gaan dan naar de cenote, voordat al die mensen ook klaar zijn. Dit is een volledig ondergrondse cenote met stalagtieten: het is prachtig! Ik zie geen vissen dus ik waag me ook in het water. We zwemmen eventjes rond maar aangezien hier geen zonlicht is, kunnen we ons niet verwarmen en bibberen de kindjes sneller. We gaan weer naar boven en rijden naar de volgende, zogezegd Instagramable cenote Suytun. De Duitsers waren ook van plan die cenote te doen maar zijn nog aan het zwemmen.
    We dalen weer af in de grot maar zijn niet echt onder de indruk. Er is wel een platform onder het enige lichtgat maar de rest van de cenote is niet zo wauw - na het zien van al die andere mooie cenotes. We moeten dan ook kort eventjes aanschuiven om een foto te nemen. Het water is er ook troebeler maar toch zwemt Tess en probeert vissen te vangen. Stan bengelt met zijn voetjes in het water en roept Tess telkens als er vissen te dicht bij zijn voeten komen (helemaal z’n moeder). Zij is snel en kan zo een paar vissen aaien.
    Het is er opnieuw niet heel druk dus ik kan solo op de foto. Thomas en zijn oudste zoon zijn er ondertussen ook al (de vrouw en twee andere kindjes slapen in de auto). Ik stel voor om een foto van hen te nemen. Zijn zoontje wil niet op de foto dus hij gaat alleen en zegt plots ‘wait, let me do this naked’ en trekt tegelijk zijn speedo uit. Ik ben verbouwereerd maar het gaat allemaal heel snel dus ik zoek naar een goede hoek om de foto te nemen. Ik ging ervan uit dat hij wel met z’n poep naar mij zou blijven staan.. Nee hoor, hij draait zich om dus ik sta plots oog in oog met een onbekende piemel 🫣😳🍆!!! WTF, wie doet da nu?? Vrij snel wordt hij teruggefloten door de opzichter (die het ook maar raar vindt) en loopt hij terug naar mij om (nog steeds naakt) te vragen of ik een foto heb getrokken. Ik klik dan uit automatisme op de foto om hem te tonen, dus word ik weer geconfronteerd met een bekende naakte man 😂.
    Sidenote: terwijl dit allemaal aan het gebeuren was, stond Lars aan de overkant ook verbaasd te kijken en was Stan aan het wenen omdat hij mij wou hebben 🙈. Ook waren we zeker niet alleen in de grot, en waren er ook nog wat kinderen aanwezig. Het was echt supervreemd maar ik heb er wel al vaak om moeten lachen hoe absurd het wel niet was.
    We keren dan maar terug naar boven. Lars daalt nog snel even af in een andere cenote en daarna gaan we naar de auto om onze zwemkledij uit te doen. Terwijl Lars zijn boxer omhoog trekt (aan de auto in een handdoek), komt Thomas aangelopen om te vragen of we vanavond zin hebben om samen te gaan eten 😆. Hij geeft ons zijn nummer en in de auto denken we er eventjes over na: Lars heeft rare vibes bij Thomas na z’n naakte actie en we hebben eigenlijk geen zin om op restaurant te gaan met 2 vermoeide kinderen en een onbekend koppel die ons misschien gaan judgen- en dus wimpelen we zijn voorstel via sms af 😬. We rijden nog even naar het centrale pleintje voor een korte wandeling (en een babbeltje met mensen uit de Kempen) en rijden dan naar een pizzeria. We bestellen nog eens een margarita om de dag door te spoelen terwijl de kindjes met de steentjes spelen. We eten allemaal flink van onze pizza en nemen de restjes van de kindjes mee voor morgenmiddag.
    Tot slot keren we terug naar ons huisje en leggen de aapjes in bed. Stan heeft ondertussen de vreselijke gewoonte ontwikkeld dat ik bij hem in z’n bed (geen babybedje voorhanden) moet blijven liggen tot hij slaapt. Ik blijf er veeeeel te lang liggen (hij valt maar niet in slaap) en ga daarna nog snel naar een farmacie voor melkpoeder. Daarna pakken we het meeste al in want morgen rijden we naar onze laatste bestemming 🥲. We kruipen in bed en zetten de wekker om 7u want om 13u moet de auto binnengebracht worden in Playa del Carmen - en dat is een uur verschil (+1).
    Read more

  • Day 16

    Izamal ⛪️,Chichén Itzá🛕& Ik Kil Cenote🪸

    February 5 in Mexico ⋅ 🌬 26 °C

    Opnieuw een woelig nachtje.. wakker geweest met Stan tussen 5 en 6 die zichzelf (en mij) had wakker gehoest en dan niet opnieuw kon slapen 🥱 net nu we een drukke dag voor de boeg hebben…🫠 Na de ochtendlijke bezigheden van aankleden, ontbijten en koffer inladen, vertrekken we naar de eerste bestemming van de dag op een dik uur rijden: Izamal. Een dorpje waar de Paus ooit op bezoek is geweest en is bijna helemaal geel geschilderd: misschien om de verblindende zon te weerkaatsen en de Maya’s beschouwden die plek als een verblijfplaats voor de zonnegod, dus dat kwam goed uit. Er is een (geel) klooster dat we bezoeken. Het is heel winderig vandaag: onze lege buggy vliegt een paar keer om en petten blijven ook niet op de hoofdjes. Stan mocht zijn cape deze keer wel aanhouden, dus in de wind lijkt hij een echte superheld 🦸‍♂️. In Izamal is er ook een kleine, maar vrij hoge Maya ruïne die we uiteraard beklimmen. Het is al middag, dus Lars zoekt iets op waar we kunnen lunchen. Hij vond een rustig plekje waar we tosti’s kunnen eten. Er zaten vissen en schildpadden, en een meneer was de ‘vijver’ aan het poetsen dus ze hadden entertainment. Stan zorgde ervoor dat de meneer zeker werk had, want hij gooide er blaadjes in 🤭.
    Terug in de auto, moeten we terug een uurtje rijden naar een van de zeven wereldwonderen: Chichén Itzá!
    Al van vrij ver voor de ingang, proberen mensen je op hun parking te krijgen, maar we hadden gelezen dat je gewoon kon doorrijden tot de officiële parking. Niet zo ver daarvan, staan we aan te schuiven achter bussen. Ik stap even uit om te kijken of het nog ver is, want links van ons is er een parkeerplekje. Het is niet meer ver en we staan nog altijd stil dus beslissen we om langs de weg te parkeren: goeie deal blijkt snel want dit kostte $80 en op de officiële $116. We wandelen naar de kiosk voor tickets en schrikken van het massatoerisme. OVERAL bussen, auto’s en mensen. We schuiven eventjes aan voor een ticket, doen pipi en smeren ons in om dan naar de site te gaan. Overal wandelen er mensen en staan er marktkramers om hun souvenirs te verkopen. Lars vindt de weg niet meteen naar de verschillende bezienswaardigheden “want hier staan te veel bomen dus het is geen overzichtelijke site” 😆. We wandelen rond langs de verschillende ruïnes (je mag nergens op) terwijl Tess een beetje zaagt om in de buggy te mogen. Het waait nog steeds hard dus er is soms een stofwolk. Uiteindelijk komen we op het grote gras- en stenen veld waar dé tempel staat. Stan en Tess dartelen vrolijk rond tot Stan over een steen struikelt en zijn knieën en zijn arm (opnieuw) openhaalt en Tess 3 seconden later ook op de grond op de kiezels valt. Ze trakteren ons dus op een klein weenconcert 😭, dat vrij snel over is.
    Ik vind de tempel supermooi want je kan hem langs alle kanten bekijken in volle glorie. Maar het grote aantal toeristen maakt alles wel wat minder magisch.. zeker in vergelijking met alle sites waar we quasi alleen waren en optimaal konden genieten. We stappen nog even rond en proberen spotjes te vinden waar we met zo weinig mogelijk mensen een foto moeten delen. We vinden er wel maar moeten soms even wachten tot een meisje klaar is met een ellenlange fotoshoot 🙄. Onderweg naar de auto kopen we twee souveniertjes voor onszelf.
    De dag is nog niet voorbij want we gaan onze eerste cenote bezoeken! Op 10min rijden ligt de Ik Kil cenote. Het is er vrij druk, maar wel heel mooi! We doen onze zwemkledij en zwemvesten aan en dalen af. We gaan in het koude water en zwemmen wat rond terwijl we foto’s trekken met de onderwatercamera. Lars gaat toch z’n gsm halen in zo’n speciaal hoesje want betere kwaliteit. Lars is net weg, als Tess begint te bibberen dus ik probeer vanalles om ze “warm” te krijgen. Uiteindelijk is Lars er weer en wil Tess van de kant in het water springen. Stan wil ook maar heeft een klein zetje nodig van mij 🤭. De kindjes bibberen van de kou dus we gaan eruit, kleden ons snel om en zetten de laatste rit in naar Valladolid (45min). De kindjes vieren feest op de achterbank en doen wat gek, dus de tijd vliegt snel voorbij. We komen aan in ons huisje en laden de bagage uit. Tess houdt wacht voor de deur die anders openwaait. Wanneer we de deur op slot willen doen, lukt dit niet meer 😱. Tess had aan het slot gedraaid waardoor de dingen niet meer op zijn plaats zaten. Lars wordt boos en probeert gefrustreerd de deur weer op slot te krijgen. Tess is wel onder de indruk. Ik ga ondertussen eten halen (croques) want we zijn moe en het is al 18.30u. Na het eten springen we in de douche, krijgt Lars het slot ‘in orde’ en steken we de kindjes in bed. Stan ligt in een groot bed (niet op de grond) en ligt weer te woelen terwijl ik niet weg mag 🙈. Pas rond 20.30u ligt meneertje in slaap… Lars is ondertussen ons eten gaan ophalen (pasta): lekker! Daarna installeren we ons in de zetel en plannen welke cenotes we morgen allemaal willen bezoeken 💦.
    Read more

  • Day 15

    Mérida 🚲🌇

    February 4 in Mexico ⋅ ☀️ 27 °C

    Wat.een.rotnacht. Nog voor wij goed en wel aan het slapen waren, weende Stan al 2x na elkaar. Ergens in het midden van de nacht riep Tess ook omdat haar muggenbeten aan het jeuken waren, en nog een ander moment riep Stan ook omwille van weetikveel welke reden 😵‍💫.
    Lars staat rond half 8 op met Tess en komt me een klein half uurtje later officieel wakker maken. We maken ons klaar en zijn om half 10 buiten. Op zondagen wordt er een boulevard met aan weerszijden grote, chique (maar ook soms leegstaande) gebouwen autoluw gemaakt en is het hier een ding dat er dan gefietst wordt. Wij huren een overdekte go-cart-fiets en fietsen een uurtje rond. De kindjes vinden het leuk, al vraagt Tess zich af waarom zij geen kinderfietsje heeft gekregen 😒. Het is wel weer heet!
    We komen uit op een dansoptreden waar Tess gefascineerd kijkt naar alle dansers. Stan vindt het maar niets. Toch kijken we een tijdje: soms knappe optredens, andere heel vreemd (springende fitnessgroep met lelijke vrouwen).
    Daarna wandelen we door om een ijsje te eten 🍨. We passeren nog een pleintje en daarna stappen we naar huis voor het dutje van Stan en platte rust. Vlakbij ons is er een rommelmarkt/collectors itemsmarktje met actiefiguren etc. Daar krijge ze van ons 2 autootjes: minnie mouse en Zuma van Paw Patrol.
    Het duurt even eer Stan in slaap ligt 🙄 en ik ben op een bepaald moment nap trapped wanneer hij in slaap valt met zijn arm rond mijn gezicht. Tess zwemt ondertussen en “wast” onze voeten en benen. Ik maak de koffers al wat en spoel wat pipikledij uit. Het loopt nog altijd niet 100% top met de zindelijkheid.
    Ik maak Stan wakker om 16u en we zijn weer weg. Op zondagen wordt er op de Plaza de la Independencia een soort volksfeest georganiseerd: veel eetkraampjes, rondom marktkraampjes en muziek (met optredens). De kindjes spelen op het plein tussen de bellenblazen. We bestellen frietjes en gefrituurde zwanworstjes voor hen. Dat eten ze met veel smaak op. Daarna zoeken wij een eettentje op en bestellen allerlei typische gerechten (tostado, taco, salbutes, empanadas, torta). Het smaakt wel maar het is best vettig (maar ook wel goedkoop). Ik heb nog nood aan een zoetje en koop een typische dessertje van Yucatan: een marquesita (harde crèpe met nutella en kaas) - speciaal maar wel lekker. Tess en Stan lopen weer achter bellen en plots hebben ze een vriendinnetje. Zij haalt een kooksetje uit haar handtasje en al snel spelen ze restaurantje. Plots zie ik een plas… Stan heeft pipi gedaan 🙈 time to go home!
    15min later zijn we thuis en springen we in de douche. Bedtijd bij Tess loopt weer vlot maar Stan kan de slaap niet vatten… Zijn dutje van vanmiddag was nodig, maar te laat en te lang 🫣. Van 20u tot 22u ben ik met hem ‘bezig’ geweest om hem in slaap te krijgen. Hij ligt op een grote matras op de grond en ik mag niet van zijn zijde wijken. Hij draait en keert, geeft kusjes, hoest veel, knuffelt, lacht .. allesbehalve slapen 🤯. Uiteindelijk valt hij in slaap.
    Wij chillen nog even en gaan dan veel te laat slapen. Ik lig nog maar een dik uur in slaap als Stan alweer wakker wordt. Dat belooft.. 😫
    Read more

  • Day 14

    Mérida ☀️

    February 3 in Mexico ⋅ ☀️ 31 °C

    Ah, zalig, een nachtje doorgeslapen! Stan is wakker rond 7.15u en we nemen hem bij ons in bed. We staan een uurtje later op en zien Tess al in de zetel met een iPad (haar pinguïn was groen). We kleden ons aan, ontbijten en nemen een Uber naar Mercado Lucas de Galvéz en San Benito. De chauffeur waarschuwt ons voor zakkenrollers. We wandelen tussen schoenen, kruiden, groenten, fruit, vlees (stinkt), elektronica, dieren (zielig met veel in kleine hokjes gepropt), ijzerwaren en eetkraampjes. Het is zaterdag dus het is druk. We wandelen hier een uurtje rond en op het einde mogen de kindjes een speelgoedje kiezen. Het is een moeilijke keuze want het is allemaal brol. Uiteindelijk kiezen ze een slang en nadenkspelletje. We zijn nog geen 5m verder en iemand stapt op de slang en de staart is er al af 🙈. We lopen uit de mercado naar de Plaza Grande via de Pasaje de la Revolución. Daar bezoeken we de sobere kathedraal en snacken eventjes in het parkje in de schaduw. Vervolgens bezoeken we een gratis museum: musea Casa Montejo toont het interieur van een koloniaal huis. We begrijpen al snel waarom het gratis is: het is klein en niet echt de moeite.. Maar we kunnen wel een pipistop houden. Daarna zoeken we de ‘letters’ op en nemen daar een foto.
    We beslissen om iets te gaan eten. Lars heeft een tof restaurantje gevonden. De kindjes raken hun eten amper aan 🙄 maar dat van ons ziet er mooi uit en het is ook lekker.
    Opnieuw nemen we een Uber naar Parque Zoológico del Centenario: een speeltuin met zoo aan. Echt een topplek om met kinderen naartoe te komen! Helemaal gratis, zelfs de zoo! Overal zijn er kraampjes, veel speeltuinen, een treintje dat $1 per persoon kost (vonden ze de max, rijdt ook door de zoo), springkastelen en een kleine kermis. Eerst rijden we op het treintje en dan bezoeken we de zoo. Er zijn giraffen, zebra’s, apen, slangen, krokodillen, struisvogels, schildpadden, vogels, tijgers, jaguars, leeuwen, panters… die laatste groep heeft wel telkens kleine kooien (beetje zielig). Maar de kindjes vinden het geweldig!
    Na de zoo keren we terug naar de speeltuinen waar ze zich weer even uitleven. We doen ook een ‘telefrico’ en dat vond Stan wel spannend. Tot slot mogen ze nog 15min springen op een Anna en Elsa-springkasteel, waar Tess zich op het einde wat pijn doet (velletje los aan de teen). We wandelen naar de uitgang (de gewonde Tess in de buggy) en stoppen nog even in de supermarkt. Stan stapt weer superflink.
    Nog 15min naar huis wandelen en dan ploffen we allemaal in de zetel. We spoelen het zweet van ons af (het was 32 graden vandaag) en maken croques voor de kindjes. Ik maak terwijl guacamole. Na hun bedtijd eten wij nachos met kaas en guacamole en drinken een seltzer margarita erbij (niet top). Onze magen zitten nog redelijk vol van vanmiddag. Het eten is hier wel lekker maar allemaal best zwaar (wraps, kaas, bonen, veel vlees… er lopen hier dan ook echt veel dikke mensen en kinderen rond).
    Nog even chillen en dan oogjes toe..🥱
    Read more

  • Day 13

    Uxmal onderweg naar Mérida 🛕

    February 2 in Mexico ⋅ ☀️ 30 °C

    Om 7u waren we weer wakker: we ontwaken rustig, pakken de koffers in, Lars gaat nog even naar de winkel voor wat yoghurt, we ontbijten (eitjes en een donut voor de kindjes) en vertrekken. Onderweg naar Mérida stoppen we nog even voor een archeologische site. Eerst rijden we 2u naar deze ruïnestad. De kindjes gedragen zich weer perfect in de auto, terwijl ze telkens het volgende liedje kiezen.
    We komen aan en zien een volle parking, met 4 bussen. Oei, toeristen?! Voor we aan ons bezoek beginnen, smeren en eten we sandwiches. Ondertussen vertrekken er al 2 bussen. Stan heeft al de hele zijt zijn superheldencape 🦸‍♂️ aan, maar moet hem van mij uitdoen om de ruïnes te bezoeken. Dit leidt tot een crisis die wel eventjes duurt 🙈. Ik moet hem spartelend naar de ingang dragen (en wanneer ik hem loslaat, loopt hij weg). Hij blijft boos wenen en een mevrouw vraagt waarom ik hem niet knuffel 🧐 (moei u nie).
    Uxmal is duidelijk toeristischer: voor 2 tickets ongeveer €25 (meestal rond €10). Je mag hier ook niet op de tempeltrappen klimmen. We wandelen binnen en vinden het al meteen mooi. Tess vindt het ook spijtig dat we nergens op mogen “want wij kunnen dat toch”. Je mag wel door en langs de gebouwen. Opnieuw zien we overal leguanen en iguanen. We maken er een sport van om ze te spotten. We wandelen er ongeveer 2u rond: het is best een grote site die mooi bewaard is; vaak zie je nog de versieringen wat de gebouwen wel graaf maakten. Het is wel snikheet (30 graden)! Op een bepaald moment willen we een leuke foto maken tussen zuilen, wanneer ik naar boven kijk en allemaal kleine vleermuisjes tussen de balken spot (op 30cm van mijn hoofd) - iek - daar wil ik niet meer onder staan. Uiteindelijk viel het aantal toeristen wel mee: nog voldoende foto’s met amper mensen op kunnen nemen. Het was dan ook al middag (tussen 12-14u) toen we de site bezochten: misschien heeft dat ermee te maken? Op deze site spot ik ook de eerste kleurrijke vogels: een felgele en feloker/oranje.
    Na het bezoek hebben we wel een ijsje verdiend om wat af te koelen! Nu moeten we nog een dik uur doorrijden naar ons huisje in Mérida. Het is een huisje met 3 slaapkamers, dus yes, geen Stan op onze kamer! Het heeft ook een zwem/plonsbadje en daar duiken de kindjes meteen in. Ik ga terwijl even naar de supermarkt.
    We bestellen eten, douchen (brakke douche en slechts lauw water) en eten. We steken de kindjes in bed en gaan vervolgens zelf ook maar in bed liggen bij gebrek aan een gezellige living. Er is wel een zetel maar die is naast Tess haar kamer en er zijn nogal dunne muren..
    We genieten van de airco en ons wijntje in bed 🍷.
    Read more

Join us:

FindPenguins for iOSFindPenguins for Android