Australië & Zuid Amerika

July 2018 - June 2024
Na 20 maanden is het tijd om weer door te gaan. Eerst naar Australië. Eindelijk ga ik het mooiste stukje zien, namelijk de westkust. Vervolgens door naar Zuid Amerika waar Chile, Bolivia, Peru, Ecuador, Colombia en Cuba op de planning staan. Read more
Currently traveling
  • 74footprints
  • 9countries
  • 2,150days
  • 657photos
  • 9videos
  • 67.0kkilometers
  • 55.5kkilometers
  • Day 187

    La Paz, Copacabana en door naar Peru

    January 18, 2019 in Bolivia ⋅ ⛅ 13 °C

    Vorige week zondag om 7.30u uit Loenen vertrokken om op maandagochtend om 7u (lokale tijd) te landen in La Paz. We waren rond 9u in ons hostel en onze bedden waren al klaar dus konden gelijk inchecken. Erg fijn, vooral omdat we in totaal toch wel 30uur onderweg geweest waren.

    Toen ik mijn ticket terug naar Zuid Amerika boekte heb ik dezelfde vlucht als Michaela vanaf Madrid kunnen boeken, wel net zo gezellig 😊

    Na eerst een paar uur geslapen te hebben zijn we La Paz ingedoken. Even met de Teleférico (kabelbaan) over de stad geweest, langs de witch market gegaan en ergens geluncht. De witch market staat bekend om de vele kruiden en aparte dingen, zoals foetussen van lama's en gedroogde kikkers. In Bolivia denken ze dat het geluk brengt als je deze onder de fundering van je huis begraaft. Hierna weer terug naar het hostel gegaan. Michaela had erg veel last van de hoogte (3640m boven zee level). Dus rustig aangedaan en beetje bijgeslapen.

    De volgende ochtend rustig ontbeten, tas weer ingepakt en via de teleférico en cementary (de begraafplaatsen zijn hier heel bijzonder) naar onze bus gelopen en zijn we door gegaan naar Copacabana. Copacabana ligt 15 minuten van de grens met Peru en aan Lake Titicaca (3808m), het grootste meer van Zuid Amerika (8,372 km2) en wordt vaak ook het "highest navigable lake" genoemd. Copacabana is een super relaxt plaatsje, erg touristisch, maar ook veel Boliviaanse hippies die zich hier gesetteld hebben. Aangekomen, hostel aan het water gezocht en het terras opgedoken aan het meer in de zon. Heerlijk na 5 weken regen in Nederland...

    De volgende dag hebben we een super slome (2uur) ferry genomen naar Isla Del Sol. Isla Del Sol is een eiland (70m2) in Lake Titicaca, wat bekend staat om de stranden in het zuiden en de ruines in het noorden. Helaas is er op het moment ruzie tussen noord en zuid en konden we alleen maar naar zuid. Desalniettemin eg blij dat we gegaan zijn. Hiken op deze hoogte is erg pittig, klein trappetje zorgt ervoor dat je gelijk buiten adem bent en je hart als een razende tekeer gaat. De eerste trap die we op moesten was al een flinke beproeving en later besloten we naar een klein haventje te gaan, met als gevolg dat we daarna ook weer omhoog moesten. Maar zeker de moeite waard.

    De volgende dag ben ik naar Al Calvario gelopen. Dit was een flinke wandeling omhoog via 14 kruizen, deze kruizen geven het leven van Jezus weer (tenminste zo begrijp ik het 😅). Ik ging er vooral heen om het uitzicht bovenaan. De klim was wederom flink afzien, maar het uitzicht was het zeker waard. Helaas moest ik opschieten aangezien we onze spullen moesten pakken en de bus moesten halen. Want we zouden naar Peru!! Maar hierover de volgende keer meer 😊 bij het busstation was nog een fiesta (feestje) aan de gang. Live muziek en alle mannen (in hetzelfde pak) zaten aan de ene kant bier te drinken, alle vrouwen (in klederdracht) aan de andere kant en de touristen stonden te dansen ertussenin. .

    Wederom weer bij het achterlaten van een berichtje zet ook even je naam!

    Hierbij de foto's van La Paz
    Read more

  • Day 187

    Foto's Copacabana en Isla del Sol

    January 18, 2019 in Bolivia ⋅ ☁️ 11 °C

    En hierbij de foto's van Copacabana en Isla del Sol

  • Day 187

    Foto's Copacabana

    January 18, 2019 in Bolivia ⋅ ☁️ 13 °C

    En hierbij de laatste foto's van Copacabana en daarmee ook van Bolivia

  • Day 198

    Cusco, Salkantay en Machu Picchu

    January 29, 2019 in Peru ⋅ 🌧 16 °C

    Vanuit Copacabana de bus naar Cusco. Hier binnen 15 minuten al de grens overgegaan van Bolivia naar Peru. Volgens de stempels in mijn paspoort zijn we welgeteld 3 dagen in Bolivia geweest 😊

    Al met al zo'n 11 uur in de bus en toen kwamen we in Cusco aan. Een grote plaats, maar fijne sfeer. Hier wat leuke mensen leren kennen, 1 meisje was half Peruvian en half Duits, dus die heeft mij mooi kennis laten maken met typische peruviaanse gerechten. Waaronder de:
    antichuco; beef heart, lekker en zacht vlees,
    Inca Kola; zoete frisdrank, beetje bubbelgum smaak,
    Picarones; dessert, soort donut met syroop
    Chicha Morada; drankje gemaakt van mais (in verschillende kleuren)

    Verder met een clubje een avondje karaoke gedaan en vervolgens naar een club geweest, helaas werd Michaela ziek, dus die is niet mee geweest. Wel heerlijk gedanst weer even 😊. Verder een inca tour gedaan vanuit het hostel en een free walking tour in de stad (waar we halverwege weg gelopen zijn... zo veel info... haha) en lekker en goedkoop gegeten op de markt.

    De dag erna wilden we eigenlijk de tours boeken, maar toch maar een dagje uitgesteld aangezien Michaela ziek was. Achteraf ook maar goed ook. Wij hebben uiteindelijk de Montaña de Colores op maandag gedaan ipv zondag en wij konden de kleuren zien, op de zondag hebben ze niks gezien. Voor Montaña de Colores wordt je om 4.30u opgehaald, vervolgens zit je eerst 2uur in de bus, dan krijg je ontbijt. Vervolgens nog een uur rijden en dan ben je bij het begin van de trek aangekomen. Ondertussen zit je al op 4500m hoogte en moet je nog een uur lopen om op de 5000meter te komen. Hier had je een mooi uitzicht over de verschillende kleuren. De wandeling is behoorlijk pittig, op deze hoogte ben je enorm kortademig. Maar het was het waard. Toen we de berg opklommen begon het te sneeuwen, maar eenmaal boven bleven de wolken langskomen. Dus wel zicht, geen zicht. Al met al erg geluk gehad. Helaas wel super veel mensen, dus geen foto zonder kunnen krijgen 😕 Toen weer een uur terug lopen, een uur in de bus, lunch en nog 2uur in de bus. Een behoorlijke rit.

    De dag ernaar hadden we een rustdag, dus wat laatste dingen geregeld voor onze 5daagse Salkantay trek...

    Woensdag wederom om 4.30u opgehaald. 2 uur in de bus en toen werden we ergens langs de weg afgezet. Vanaf hier moesten we lopen naar het basecamp (7km) en konden we vast wennen aan het peruviaans plat 😂. Bij het basecamo even gerelaxt en geluncht en toen door naar Humantay Lake (4km), maar deze ging 2 km 500meter omhoog en vond ik erg pittig. Lake was het wel absoluut waard.
    Die avond was het het kouds en zou het 3 graden worden, maar het viel reuze mee in de tent.

    De 2e dag werden we om 5u wakker gemaakt met cocathee (helpt tegen de hoogte) en dit zou de zwaarste dag worden. De eerste 7km (4uur) moesten we namelijk naar 4150m klimmen. Daarna zouden we nog 15km naar beneden. De klim viel uiteindelijk mee, hij was pittig, maar niet continu klimmen zoals Humantay lake. Telkens een stuk klimmen en dan weer vlak. Al met al blij toen we het gehaald hadden. Hier een korte ceremonie gedaan naar de goden/bergen van de inca cultuur en toen weer naar beneden. Vlak voor lunch kwam er een goede regenbui, maar na de lunch was het weer droog. Halverwege gingen we van bergen over in jungle en hier volgde er nog een tropische storm. Ook hier weer ergens kunnen schuilen en uiteindelijk na 22km hiken aangekomen op onze volgende campingspot.

    Op dag 3 werden we om 5.30u wakker gemaakt en zouden we een wat makkelijkere dag hebben. We zouden over de weg lopen, aangezien dat veiliger was ivm lawines door de regen. De eerste 2 uur gingen ook wel makkelijk, totdat we een break hadden en we 10min lopen voor ons een lawine zagen. Het was blijkbaar zo erg dat de weg weg was. Dus we moesten om. Helaas stonds onze auto met bagage en keukenpersoneel vast voor de lawine. Dus wij met alle bagage eerst naar beneden, een brug over en volgens het "officiële" junglepad. Hierbij over een aantal hele enge bruggetjes en uiteindelijk via een landslide (gelukkig met help van onze gidsen) naar beneden, weer de rivier over en toen konden we weer omhoog klimmen. Ook hier weer wat "leuke" stukjes.. maar uiteindelijk eindelijk weer hij de weg aangekomen!! Hier even een korte break gehad en toen nog een uurtje gelopen naar waar de bus ons kwam ophalen. Wat een makkelijke dag moest worden werd uiteindelijk een pittige dag van toch nog 18km.

    Hier moesten we ook afscheid nemen van een deel van de groep die de trek in 4 dagen deed. Zij gingen direct door. Vervolgens hebben we eindelijk geluncht (om 16u 😲) en toen naar de hotpools. Dit was wel even lekker voor de spieren zo na 2,5 dag hiken.. Onze dag werd afgesloten met een bonfire en muziek. Dus heerlijk aan de cocktails gezeten en gedanst op blote voeten in de regen 😎.

    De volgende ochtend om 7u wakker. Een aantal zouden gaan ziplinen en werden vroeg opgehaald. Wij zouden lopen naar Hidroeléctrica (11,5 km) en zouden hun daar zien voor lunch. Hierna zouden we met z'n allen naar Aguas Calientes (11,5km) lopen. Eenmaal hier aangekomen was iedereen gebroken. De ochtend wandeling was in de zon en heuvel op, heuvel af, dus behoorlijk vermoeiend. Die avond besloten Michaela en ik om een extra nacht in Aguas Calientes te boeken en een dag later na Cusco terug te keren. Achteraf een hele goede beslissing.

    Dag nummer 5 ging om 3.45u de wekker om om 4.20u te vertrekken naar Machu Picchu. Dit was eerst 20 minuten lopen naar het begin. Vervolgens ruim 1700 treden omhoog. En helaas geen gewone trap, maar heel onregelmatig en vaak heel hoog. Maar we hadden het gered binnen de tijd. Om 6u ging Machu Picchu open en we waren er!!!
    Helaas bleek dat je er dan nog niet was... nog meer treden en trappetjes, maar toen waren we bij het bekende uitzichtpunt. Als je onze hoofden ziet, snap je hoe zwaar het was 😂😂
    Na een half uurtje informatie over de Inca's en Machu Picchu konden we zelf gaan rondlopen. Wij besloten eerst de "sun gate" te doen. Gelukkig wisten we vooraf niet dat dat weer een hele klim was.. wel super gaaf uitzicht en zeker de klim waard. Vervolgens naar de "Inca Bridge" gelopen. Dit was een makkelijke wandeling en was het ook niet echt waard. Toen door naar de Inca City, daar draait het allemaal om. Helaas was het super druk en loop je te sjokken achter mensen aan. Hier waren we dan ook snel klaar mee..
    Nog gauw een stempel van Machu Picchu in ons paspoort gehaald en toen weer ruim 1700 treden naar beneden. Besloten niet te stoppen, onze benen trilden enorm, dus doorgaan.. maar wat waren we blij dat we in Aguas Calientes aankwamen na 16,6km. Hier gerelaxed, gegeten en beiden in slaap gevallen om 20.30u.

    Dag nummer 6, wat waren wij blij dat we de tijd hadden in Machu Picchu en niet nog 15km terug hoefden te lopen naar Hidroeléctrica. Maar ook op dag 6 waren we blij dat we bij de bus waren en terug naar Cusco zouden gaan. Helaas was er een brug gebroken vorige week en moesten we door de rivier. Die dankzij de regen iets hoger was en daardoor auto's continu stil kwamen te staan. Na ruim een uur wachten reed het eindelijk. Wel moesten wij het busje uit (in de stromende regen) om over de voetgangersbrug de rivier over te steken om aan de andere kant weer in te stappen.

    Salkantay, al met al een hele beproeving, maar trots dat we het gehaald hebben en super blij met het weer dat ons zo mee zat (het is nu regenseizoen).

    Vanavond met de nachtbus naar Puno en dan is het even klaar met hiken 😊

    Hierbij de foto's van Cusco
    Read more

  • Day 198

    Foto's Machu Picchu en Aguas Calientes

    January 29, 2019 in Peru ⋅ 🌧 15 °C

    En hierbij de laatste foto's van Machu Picchu en Aguas Calientes.

  • Day 209

    Puno; festival & islas en Colca Canyon

    February 9, 2019 in Peru ⋅ ⛅ 9 °C

    Vanuit Machu Picchu hebben we de nachtbus naar Puno gepakt. Hier voor de dag erna een tour geboekt. Zouden met de boot naar Isla Flotantes, Isla Amantania en Isla Taquile gaan. Deze eilanden liggen allemaal in Lake Titicaca. Dit meer hebben we in Bolivia ook al bezocht vanaf Copacabana.
    De eerste stop was Isla Flotantes. Deze eilanden zijn gemaakt op een meter diepe blokken van grond en wortels. Deze blijven drijven. Hierop leggen ze een meter Totora, het lokale riet, en hier leven ze dan op. Elke 2 weken wordt er een nieuwe laag riet opgelegd, omdat het aan de onderkant natuurlijk nat wordt en wegrot. Artitis is een groot probleem, toch blijven ze hier wonen omdat ze geen belastingen hoeven te betalen. In eerste instantie zijn ze het meer opgevlucht om de Inca's te ontwijken en omdat er eten was, nu wonen ze er nog omdat het vasteland te duur is. Interssant om te zien, maar voelde me ook heel ongemakkelijk. Ze zijn echt een attractie voor touristen.

    Na dit bezoek doorgegaan naar Isla Amantani (eiland van de lovers). Hier zouden we bij een familie verblijven. Dit eiland is van alle bewoners samen, alle homestays worden dan ook onder alle inwoners verdeeld, met een maximum van 10 touristen over 2 maanden. Onze familie (Matilde & Jesus) had al 5 maanden niemand gehad. Matilde sprak slecht Spaans, maar Jesus was erg spraakzaam. Hij had allerlei kaartjes van over de hele wereld van touristen die bij hun waren verbleven. En een boek van Nederland, waar hij het heel graag over wilde hebben. In de middag naar Pachamama en Pachatata gewandeld. Dit zijn 2 tempels voor moeder en vader aarde. Moeder aarde is het belangrijkst, dus zij ligt het hoogst 😉
    Die avond was er een feest en werden we gekleed in de officiele klederdracht. Hier heel leuk met Jesus gedanst en de volgende ochtend door Matilde weer bij de boot afgezet. Toen door naar onze laatste stop, op isla Taquile. Hier staan ze bekend om hun weefkunst, blijkbaar beste materiaal komt van hier. Hier wederom naar de top gehiked, anders moesten we een uur wachten. Was beter uitzicht dan gister, aangezien de zon heerlijk door kwam.

    Eenmaal terug in Puno hadden we een couchsurfing adres. Dus hier heerlijk gratis kunnen verblijven en kunnen genieten van festival Candalaria, is een katholiek festival. Met op de zondag een traditionele danswedstrijd met 120 groepen. Na de wedstrijd komen ze over de straat, dat begint dus 's ochtends vroeg en toen wij 's avonds om 8u vertrokken waren ze bij groep 83. De dansgroepen zijn wel leuk, al dansen ze allemaal hetzelfde en hebben ze alleen verschillend kleuren aan ongeveer. Die zaterdag zelf ook lekker uit dansen geweest en kwamen bij een lokale club uit, super geslaagde avond en heerlijk gedanst ☺

    Op zondagnacht door naar Arequipa gegaan, hier een nachtje gebleven. Leuke stad, redelijk westers, maar ook super druk. Dit was voor ons alleen een punt om door naar Colca Canyon te gaan. Dus de dag erna met de bus naar Cabanaconde wat op de rand van Colca Canyon ligt.
    Besloten om Colca Canyon in 3 dagen en 2 nachten ze doen. De eerste dag van Cabanaconde naar Llahua 12 km naar beneden. Behoorlijk steil, dus weer een lekkere belasting op de knieën. Bij ons hostel aangekomen mochten we ook de hotpools in, klonk leuker dan het was, was niet al te schoon namelijk. Gelukkig wel warm. Ons hostel had allerlei fruitbomen staan, dus heerlijk gratis biologisch fruit gehad 😊
    De volgende dag om 5.30u de wekker. Hadden namelijk 15km op de planning staan. Helaas regende het en we kwamen erachter dat we het eerste stuk 700meter omhoog moesten, dus besloten vals te spelen en de bus te pakken. Achteraf maar goed ook, de klim was vrij steil omhoog en het stuk dat we daarna liepen was nog 12 km 😇
    In San Juan de Chuccho een hostel gevonden waar onze kamer een uitzicht had op de rivier. Super gaaf.
    De laatste dag wederom om 5.30u de wekker. Dit zou de zwaarste worden, 1200meter omhoog. Dit wilden we dus doen voor de zon te sterk werd. Het ging eigenlijk wonderbaarlijk goed. Had een super ritme, langzaam maar gestaag. En toen we na 8 km (2uur) bij de lookout kwamen had ik nog geen 1 keer hoeven stoppen. Hier wel een goede break gehad. En super mazzel, terwijl wij daar zaten kwam er op nog geen 3 meter afstand de Andean Condor langs vliegen. Kippenvel moment, wat een geluk!
    De Andean Condor is de grootste vliegende landvogel, met een spanwijdte tot 3 meter. Ze zweven door de lucht op de luchtbellen en vliegen tot zo'n 70 km/u. In de Inca cultuur geloven ze dat ze immortal zijn. De Andean Condor staat voor kracht, intelligentie en zowel goede als slechte omens. Het beschermt de familie en blijft bij zijn levenspartner. Mocht de partner vroegtijdig overlijden, dan stort de ander zich naar de bodem van de canyon om hem te volgen.

    Na de vogel bewonderd te hebben toch weer door, moesten achteraf nog verder klimmen, gelukkig nu iets meer "Peruvian vlak". Maar blij en trots dat we het wederom gehaald hadden.

    Vanuit Cabanaconde de bus naar Arequipa (8uur) en besloten om meteen de nachtbus naar Nazca te pakken. Hier zouden we om 6u aankomen. Helaas was dat niet het geval en stonden we om 3.30uur stil en hebben we stil gestaan voor 6uur voordat het begon te rijden. Langer eigenlijk, want we reden om 11uur weer. Ik dacht een avalanche, maar achteraf bleek het om een overstroomde rivier te gaan. Toen dachten we alles gehad te hebben. Maar ruim een uur later stonden we weer stil. Dacht voor een lunchbreak, maar de bus was kapot. Gelukkig deze weer aan de praat gekregen na een uur. 2uur later stonden we weer even stil, maar dat was maar van korte duur gelukkig. Uiteindelijk om 18.30uur in Nazca aangekomen. Ruim 12uur later dan gepland... maargoed, we hebben het gehaald :-)

    Hierbij de foto's van Puno, Isla Flotantes en Isla Amantani
    Read more