Riding the rails

April - June 2024
A 61-day adventure by Mirthe Read more
Currently traveling
  • 7footprints
  • 6countries
  • 33days
  • 74photos
  • 5videos
  • 1.4kkilometers
  • Day 1–4

    München

    April 20 in Germany ⋅ ☁️ 5 °C

    Zaterdag ben ik vertrokken vanaf Tilburg naar München! Samantha (vriendin van middelbare school) doet hier haar exchange dus dat was leuk om te combineren. We hebben ons heel goed vermaakt en hebben voor de verandering samen niet eens veel gekke dingen beleeft. Volgens Samantha zouden onze ervaringen alleen als avontuurlijk bestempeld worden in een Libelle blog 😂. Munchen is een hele grote stad met enorm veel musea, voornamelijk gefocust op kunst! Een paar kleine cultuurshocks had ik wel: in restaurants komen ze je alleen helpen als je oogcontract krijgt en overduidelijk zwaait. Geen service dus haha. Mensen dringen in het ov nogal voor. Bier is echt overal te krijgen maar ik heb me niet gewaagd aan een bierhuis door mijn kleine blaas. Het is frühlingsfest deze weken dus grappig om leeftijdsgenoten in lederhose te zien lopen door de stad. Meer fotos volgen nog! Op naar Salzburg morgen!Read more

  • Day 4–6

    Salzburg

    April 23 in Austria ⋅ ☁️ 2 °C

    De afgelopen 2 dagen heb ik in Salzburg doorgebracht. Ik was nog nooit in Oostenrijk geweest dus ik werd al enthousiast van het zien van bergen. Het is een prachtige stad met veel mooie historische gebouwen, musea, parken en hippe winkelstraten. Salzburg word gekenmerkt door klassieke muziek, omdat Mozart hier geboren en opgegroeid is en de meeste scenes uit de Sound of Music hier zijn gefilmd.
    Het is toevallig ook behoorlijk vegan friendly dus dat was fijn! De mensen hier vond ik heel behulpzaam vergeleken met andere grotere steden, mensen hielpen me met kleinste dingen of maakte een praatje.
    Ik sliep deze dagen in een hostel, in een meidenkamer, zo hoopte ik deze reis gesnurk snachts te vermijden. Helaas liet een kamergenootje horen dat ze nét zo hard kan snurken als een oude vent en was de eerste nacht niet best. De tweede nacht sliep ik er met oordoppen grotendeels doorheen. Hoogtepunten van deze dagen waren het bierklooster en het klassiek concert in de kerkzaal van het Mirabel paleis (helaas geen beelden van). De virtuose cellist en pianist brachten een aantal stukken van Mozart te gehore en nog 2 eigen composities. Ik was erg onder indruk. Het was hier verder net als in Munchen ontzettend koud en net nu vandaag de temperatuur omhoog zou gaan, sneeuwt het op het moment ik dit schrijf en is het ijzig koud. (Zoals oma Duijn zou zeggen: 'aprilletje geeft nog wel eens een gilletje'.
    Vanochtend mijn trein gemist want het bussysteem hier is nogal onduidelijk, dus dat word een lange reisdag naar Ljublana!
    Read more

  • Day 6–8

    Ljubljana

    April 25 in Slovenia ⋅ ☁️ 7 °C

    Warning: dit word een lange blogpost want ik heb veel te vertellen!

    Ik heb 3 hele leuke dagen in Ljubljana gehad! Het hostel was een bijzonder concept; het was underground en je slaapt in 'pods' (chinese uitvinding). Het geeft meer privacy dan in slaapzalen dus dat was erg chill. Ik heb de eerste dag en nacht vooral slaap ingehaald. Ik kwam al vrij snel een Nederlandse jongen (Jim) en meisje (Fenna) tegen waar ik goed mee overweg kon. Dag 2 had ik een stadstour gedaan wat erg tof was want de gids wist enorm veel te vertellen over de geschiedenis en archictuur van de stad. Hier wat leuke feitjes:

    - Slovenie is het enige land ter wereld dat het woord 'vrede' in hun volklied heeft
    - Het symbool van Slovenie is een draak, er zijn verschillende mythes over
    - Slovenie staat betekent om hun honing en de kleur van het land is groen. Gezien het meerendeel van het land uit natuur bestaat, voelt men zich meer verbonden de natuur wat resulteert in veel duurzame initiatieven. Slovenie ligt in 4 klimaatzones en heeft daardoor enorme biodiversteit. Vandaar dat het hier zo groen is!
    - Ljublana heeft 10de positie als veiligste stad ter wereld. Er is sterke sociale controle.

    Slovenie lijkt in heel veel aspecten op Nederland, de bussen, ambulances, borden etc. De mensen zijn ook vrij nuchter maar wel vriendelijk, spraakzaam en humoristisch. Over ruimtelijke ordening is net als in Nederland goed nagedacht. Het is ook een studentenstad want je kan er gratis studeren blijkbaar (had ik dat maar eerder weten). In het stads centrum van Ljublana rijden nauwelijks autos; het heeft het breedste voetgangerspad van Europa in een hoofdstad.

    Het land is echt ontzettend goed ontwikkeld vergeleken met de rest vd balkans vernam ik, en de welvaart is voornamelijk in Ljubljana echt goed te zien. Het haalt Nederland in op veel vlakken en dat is niet iets wat ik tot nu toe ergens anders heb gezien behalve in Denemarken en Zweden.
    Migranten die op doorweg zijn naar West Europa vormen wel een probleem omdat ze zich vervelen en zich soms misdragen.

    Aan het eind van de middag kwam ik Fenna en Jim weer tegen en ze vroegen of ik meeging naar een concert waar zij met de eigenaar en zijn vriendin heengingen (ik noem ze even Jantje (36) en Jannie (38)) en ze zouden erna nog uitgaan. Leek me wel leuk dus ik ging mee. Jantje grapte dat we ons moesten beseffen dat het zijn vrije tijd was en we dit natuurlijk niet in reviews moesten zetten (was denk ik toch geen grapje achteraf gezien😂).

    We gingen met zn vieren naar het concert, dat plaatsvond in een zaal in het kasteel boven op de berg. We lieten alles maar over ons heenkomen maar we verbaasde ons wel een beetje over de grote verhalen en jonge vibe van Jantje en Jannie, maar ach. De band  bracht een ode aan balkan muziek in een poppy jasje en kreeg de zaal goed los. Ik vond het superleuk om mee te krijgen, vooral de blazers waren erg leuk, maar ik vond het muzikaal niet erg interessant 😂. De avond was verder vrij chaotisch want Jantje was naar eigen zeggen voor de zevende dag op een rij aan het drinken en was ook niet vies van wiet (hij vond het maar raar dat wij, notabene 3 jonge Nederlanders, niet meededen). Jannie was daarentegen iets minder gek en was de regeltante van ons. Jantje maakte constant slechte grapjes en bekritiseerde de band in mijn oor (man, the leadsinger has the sexappeal of dinosaurus! The guy is so boring blabla). Ik zei op een gegeven moment van; ja ga jij daar eens lekker staan dan gast. 

    Later kregen Jim, Fenna en ik 'slovenische punten' toebedeeld door Jantje: jim 3, fenna 16, mirthe 83. We snapte er geen reet van en meneer kon ook niet echt uitleggen waar dit op gebaseerd was, misschien onze dansmoves.

    Gelukkig probeerde Jannie wat dingen te vertalen over de liedjes en hield ze Jantje een beetje in de toom. Erna hadden we geen idee waar we heengingen maar we hadden gehoord over een oude militaire basis dat nu fungeert als een club en daar namen Jantje en Jannie ons mee naar toe. Nou dat was me een bijzondere plek, ik heb nog nooit zoiets gezien. Het eerste wat door mijn hoofd ging was dat dit een soort maffiaase heroine en coke sfeer met zich meebracht. Dit bleek totaal niet het geval,  het was juist veilige plek voor jongeren om te feesten en er liep veeel security rond en Jantje regelde dat ze op de drie Nederlanders zouden letten. Er word daar sowieso extra op mannen gelet zodat vrouwen niet lastiggevallen werden. Het was fijner stappen dan in Tilburg eerlijk gezegd haha.

    Maar nadat Jantje tickets voor ons had gekocht om de club in te gaan zeiden Jantje en Jannie 'guys have fun, call us when you need us!' En Jantje voegde er nog even aan toe 'and dont take a slovenian guy with you mirthe'. En ze liepen WEG. Wij keken elkaar aan van HUH zij zouden toch meegaan? Maar ja dat was dus niet zo. 
    Het stappen was niet heel bijzonder (vond vooral het hurktoilet niet zo fijn 😂), we hielden het niet heel lang vol en lagen rond half 3 op bed. 

    De volgende ochtend waren de meeste zaken dicht omdat het indepence day was en ben ik druk bezig geweest met wassen van kleding in een wassarette. Dat is wel erg veel gedoe met backpacken geef ik toe. Ik ging tijdens het wachten cola halen in de tent ernaast en raakte aan de praat met een Sloveense jongen van mijn leeftijd die in Nijmegen zijn exchange had gedaan, hele leuke gesprekken gehad over studeren, sociale systemen van onze landen en reizen.

    Toen ik dit schreef zat ik in de trein naar Zagreb (Kroatie) met weer een prachtig uitzicht op bergen en rvieren, boederijen en bossen. Het is bizar groen. Echt idyllisch.
    Read more

  • Day 11–20

    Split, Mostar en Sarajevo

    April 30 in Bosnia and Herzegovina ⋅ ☀️ 26 °C

    De afgelopen week heb ik doorgebracht in Split (Kroatie) Mostar en Sarajevo (BiH). Split was een mooie stad maar enorm touristisch. Veel leuke mensen ontmoet. Er viel verder niet enorm veel te beleven als je niet veel geld over hebt dus ik was ook blij weer verder te gaan. Vervolgens heb ik een blabla car genomen richting Mostar. Het was niet echt blabla😂niemand was erg spraakzaam, maar gelukkig werd het wat relaxter op het einde. Mostar was ontzettend leuk, het hostel waar ik verbleef was een familiehostel en dat maakte het wel knus. Enorm gelachen met de host, Miran. Hij organiseert paar keer per week een tour waar hij de mooie plekken in de omgeving laat zien, en dat was echt waanzinnig. Ook vertelt hij zijn verhaal over de oorlog. In Mostar ben ik nog naar het museum over slachtoffers van de oorlog geweest en dat was echt mega heftig opgezet. Gruwelijke verhalen en fotos. Ook heb ik nog een stadstour gedaan, en superveel geleerd over de stad. Mostar heeft zo'n boeiende geschiedenis. De tourguide had voorheen bij verschillende vredesopbouw missies gewerkt dus was goed haar perspectief op de oorlog te horen.

    Vervolgens met de trein naar Sarajevo gereist. De dag begon al lekker met een chagerijnige 80 jarige conducteur die niet snapte wat een interrail pas was. Toen ik eenmaal aankwam kon ik de weg niet vinden en wilde ik even naar een soort vegan cafe maar die werd verbouwd en kon ik weer terug reizen. Uiteindelijk aangekomen in het appartement dat ik had gehuurd en dat was wel heel chill want was ruim. Ik heb ook een stadstour gedaan en ik was de enige deelnemer 😂. De tourguide was een 19 jarige scholier die enorm veel wist te vertellen en zeer geamuseerd was door het feit dat ik vegan at.  De gids nam me mee allerlei zaakjes in van traditonele beroepen: koperbewerkers, borstelmakers, bakkers etc. De gids wist daarnaast veel te vertellen over de islam in de stad en de geschiedenis van Sarajevo. 

    Sarajevo heeft ook een gigantisch groot en mooi nationaal-historisch museum waar ik mijn ogen uitkeek. Qua archeologie was er veel tentoongesteld. Er was nog veel meer te doen in Sarajevo, maar mijn energielevel was niet zo hoog deze week en ik moest wat besparen voor de Srebrenica tour van gisteren. Ruim 2.5 uur rijden vanaf Sarajevo ligt het dorp Srebrenica waar voor de uiteenvalling van Yugoslavie veel mensen woonden en economisch bloeide. Het dorp, 3 km van de servische grens), dat door de VN als een safe zone werd bestempeld, viel in 1995 in handen van de Serviers die hier misselijk makende oorlogsmisdaden hebben begaan, waaronder genocide op 8273 mensen (voornamelijk bosniers die moslim waren) die in dit dorp woonde. Bij dit aantal zijn alle andere burgerslachtoffers van het conflict nog niet eens bij opgeteld. Het was bizar om op de plek rond te lopen waar dit alles bijna 30 jaar geleden heeft plaatsgevonden. Het museum en de tentoonstellingen zijn gebouwd op de voormalige basis van de Nederlandse battalion, die waren gezonden vanuit de Verenigde Naties. De bosniers die ik gesproken heb vinden dat de Nederlandse militairen mede verantwoordelijk zijn voor de genocide omdat ze bosnische mannen, van wie ze wisten dat ze gevaar liepen, hebben overhandigd aan de vijand. Er zijn veel rechtzaken geweest tegen de Nederlandse staat, vanuit de slachtoffers maar ook vanuit de militairen die zeggen dat ze niet voldoende uitgerust waren om de mensen te beschermen (wat ook waar is). Uiteindelijk komt het erop neer dat de VN laks is geweest omdat ze het maar bleven aankeken en te laat ingrepen, ondanks genoeg indicaties dat er oorlogsmisdaden zouden worden gepleegd. De nederlandse commandaten hebben ook gefaald en zijn genoeg beelden dat ze amicaal doen met mlevic, de servische leider Mladic. Echt schandalig.

    Het was al met al een bijzondere ervaring en nuttig voor mijn eigen begrip van deze oorlog, mede door de gesprekken met onze gids.

    Nu zit ik in de trein terug naar Mostar omdat ik morgen doorreis naar Dubrovnik. 

    Ook nog grappig om te vertellen is dat ik mijn was moest doen en iets in de buurt vond, op terrein van een autobanden zaak. Iedereen keek me raar aan natuurlijk 😂. Ik werd verwezen naar een aardige vrouw die probeerde me te helpen, maar communicatie was wel wat lastig. Ze had jaren geleden in Nederland gewerkt voor aantal maanden dus ze wist nog wat Nederlands. Wassen was blijknaar nogal gedoe maar uiteindelijk gelukt, en heb er nog een halfuur gezeten. Ze belde een bosnische vriend in Nederland op zodat hij kon vertalen en ik heb gehoord dat haar zoon professioneel karate doet en mijn leeftijd was. En ze had het eigenlijk te druk maar wilde me niet wegsturen, ze kreeg moeder vibes en wilde graag helpen. Ze vond het ook heel goed teken dat de kat vd zaak naast me op de bank kwam liggen, dat gaf aan dat ik een goede ziel ben (volgens mij is dat een islamitisch iets).
    Read more

  • Day 11–14

    Zagreb

    April 30 in Croatia ⋅ ☀️ 25 °C

    Na 4 dagen Zagreb ben ik gister aangekomen in Split!
    Heb weer goed cultuur kunnen snuiven in Zagreb. Binnen de interrail community word Zagreb vaak afgezeikt maar ik vond het juist heel tof. Het heeft een interessante geschiedenis en heeft prachtige parken en grappige musea. Er zit bijv een hangover museum, selfie museum en museum of broken relationships. Die laatste was een unieke ervaring (vraag me er maar keer naar).

    Veel mensen vragen aan mij hoe je je alleen vermaakt tijdens zo'n reis. Nou, het is perse heel gezellig om alles in je eentje te doen maar de balkans zijn niet de meest populaire bestemming voor backpackers dus ik moet mezelf 70% vd tijd wel zelf vermaken haha. Maar een leuk voorbeld, op een moment dat ik gewoon rustig een boek las in een park werd ik gevraagd door een vrouw of ik fotos van haar wilde maken. Ze kwam uit New Jersey en haar man wilde alleen maar tv kijken en zij wilde wel wat meer actie (ze zat wel alleen maar in dure wellness hotels haha). Vervolgens zijn we samen naar museum van croatische rock en roll geweest wat niet echt een museum was maar een soort fotoexpositie wat madame eig alleen gebruikte als zitplek. Toen ik vroeg wat haar man ervan vind dat zij in haar eentje erop gaat zei ze vol overtuiging; he thinks im crazy! 😂

    Het hostel waar ik zat was wat apart, want er zaten ook veel oudere mensen rond de 40 en 50. Dit vond ik beetje ongemakkelijk haha. Maar ook hier leuke mensen ontmoet. Op zondag ben ik naar een Kroatisch-Amerikaanse kerk geweest. Ik vond het best spannend om daar alleen binnen te stappen, maar iedereen was zo aardig en heb er na de dienst nog een uur rondgehangen en gekletst met mensen. Het was een baptistenkerk dus dat sloot qua inhoud goed aan op wat ik gewend ben in Bleskensgraaf. Met een meid van 33 die ik in de kerk had ontmoet heb ik dag erna nog veel tijd doorgebracht en erg mee gelachen. 
    Het hoogtepunt gisteren was het kattencafé. Ik had al 9 dagen geen kat gezien dus mijn kattenhart werd weer blij. Ze lagen er heerlijk relaxt bij haha.

    De treinrit naar Split vond ik erg entertaining, het uitzicht was waanzinnig. Het ging echt nog op zn ouderwets, op elk stationnetje stond een conducteur in uniform met zo'n rode pet en een bordje. Ook hadden we om de 2 uur 5 minuten 'rookpauze'. Voordat we dan aankwamen op het station ging er een vogelgeluid door de coupés die de pauze aankondigde. Ook was er een non omgevallen op de mensen naast mij toen ze door gangpad liep 😂. Arm mensie.

    Het was verder geen aangename reis door alle snelheidswisselingen, bochten en gerem wat no fun is als je maag daar gevoelig was is en doordat het 6.5 uur duurde maar ach je moet iets.
    Read more

  • Day 21–22

    Dubrovnik

    May 10 in Croatia ⋅ ⛅ 22 °C

    Eerder deze week reisde ik van Mostar naar Dubrovnik. De busreis was al gezellig want ik reisde samen met een nederlandse jongen (O) die ik in het hostel in Mostar had ontmoet. We hadden meteen de hele achterbank van de bus geclaimd. Paar minuten later komt er een vrij forse man onze kant oplopen. We keken vol spanning af of hij tussen ons in zou komen zitten maar gelukkig plofde hij neer op een stoel voor ons. De man en O raakte halverwege de reis aan de praat en hadden het over O's opleiding tot sergeant. Na 3 uur kwamen we aan in Dubrovnik. De man kwam uit Dubrovnik en wilde ons wel de weg wijzen naar onze hostels. Mijn route werd snel uitgelegd en ik werd weggestuurd. Ik dacht okay ik ga maar, O vind de weg wel. Maar ik keek O nog even aan en zag beetje paniek in zijn gezicht. Ik kon het niet helemaal plaatsen en zei dat we contact zouden houden. Later  vertelde O dus dat die man had voorgesteld eerst nog een biertje te doen, maar daar zat O niet op te wachten. Vervolgens vroeg hij ook nog aan O of hij een uber wilde delen want zijn appartment lag dicht bij O's hostel. O kreeg de indruk dat meneer zijn intenties niet helemaal klopte en sloeg het aanbod af. Dit verklaarde wel het paniek in zijn ogen😂

    In Dubrovnik ben ik de stadsmuren gaan bewonderen, de prijs van het ticket was €35, echt achterlijk. Maar ik moest de stad waar veel scenes van Game of Thrones zijn opgenomen, wel goed kunnen zien. Ik vond het zo'n schattige binnenstad en het leverde mooie plaatjes op. Met nog wat mensen van de vorige avond gingen we drankjes doen en uiteten. Een jongen die werkte bij het restaurant vond ons wel gezellig en na zijn shift nam hij ons mee de stad in om te stappen. We belandde uiteindelijk in een soort club waar voornamelijk 16 jarige waren maar het was wel leuke muziek dus de tijd vloog. O had beloofd mee naar mijn hostel te lopen dus we vertrokken aan de 40 minuten wandeling, wat uiteindelijk dik een uur duurde want we raakte de weg kwijt 😂. O had nogal veel gedronken dus ik heb me wel erg vermaakt om zijn eerlijkheid en melancholie en we vonden onszelf wel een komisch duo. De dag erna vertrok ik richting Kotor.

    Eerder deze week reisde ik van Mostar naar Dubrovnik. De busreis was al gezellig want ik reisde samen met een nederlandse jongen (O) die ik in het hostel in Mostar had ontmoet. We hadden meteen de hele achterbank van de bus geclaimd. Paar minuten later komt er een vrij forse man onze kant oplopen. We keken vol spanning af of hij tussen ons in zou komen zitten maar gelukkig plofde hij neer op een stoel voor ons. De man en O raakte halverwege de reis aan de praat en hadden het over O's opleiding tot sergeant. Na 3 uur kwamen we aan in Dubrovnik. De man kwam uit Dubrovnik en wilde ons wel de weg wijzen naar onze hostels. Mijn route werd snel uitgelegd en ik werd weggestuurd. Ik dacht okay ik ga maar, O vind de weg wel. Maar ik keek O nog even aan en zag beetje paniek in zijn gezicht. Ik kon het niet helemaal plaatsen en zei dat we contact zouden houden. Later  vertelde O dus dat die man had voorgesteld eerst nog een biertje te doen, maar daar zat O niet op te wachten. Vervolgens vroeg hij ook nog aan O of hij een uber wilde delen want zijn appartment lag dicht bij O's hostel. O kreeg de indruk dat meneer zijn intenties niet helemaal klopte en sloeg het aanbod af. Dit verklaarde wel het paniek in zijn ogen😂

    In Dubrovnik ben ik de stadsmuren gaan bewonderen, de prijs van het ticket was €35, echt achterlijk. Maar ik moest de stad waar veel scenes van Game of Thrones zijn opgenomen, wel goed kunnen zien. Ik vond het zo'n schattige binnenstad en het leverde mooie plaatjes op. Met nog wat mensen van de vorige avond gingen we drankjes doen en uiteten. Een jongen die werkte bij het restaurant vond ons wel gezellig en na zijn shift nam hij ons mee de stad in om te stappen. We belandde uiteindelijk in een soort club waar voornamelijk 16 jarige waren maar het was wel leuke muziek dus de tijd vloog. O had beloofd mee naar mijn hostel te lopen dus we vertrokken aan de 40 minuten wandeling, wat uiteindelijk dik een uur duurde want we raakte de weg kwijt 😂. O had nogal veel gedronken dus ik heb me wel erg vermaakt om zijn eerlijkheid en melancholie en we vonden onszelf wel een komisch duo. De dag erna vertrok ik richting Kotor.
    Read more

  • Day 22–27

    Kotor

    May 11 in Montenegro ⋅ ⛅ 21 °C

    Ik bevind me inmiddels 5 dagen in Albanie maar eerst up zal nog even terugblikken op de dagen in Kotor. ik heb echt enorm genoten door combinatie van goed weer, een leuke nieuwe vriendschap en de charme van de binnenstad en de natuur.

    De busrit van Mostar naar Kotor ging niet zo soepel, want de bus kwam uur te laat opdagen en zat propvol. Er kwam een vaag figuur naast me zitten die te breed was voor de stoel dus nogal vaak met zijn schouder me aanstootte en voor de mensen die mij goed kennen, daar werd ik van binnen echt agressief van 😂. Hij wilde ook heel graag praten maar ik vond zijn verhaal maar beetje vaag. Uiteindelijk hostel gevonden en ingecheckt. Toen ik paar minuten later terug de kamer inliep maakte ik kennis met Marisa, die ook uit Nederland kwam, ongeveer even oud. We konden al meteen goed met elkaar overweg en ik vond het prachtig iemand tegen te komen die vegetarisch was, avontuurlijk, politiek/maatschappelijk betrokken. Bovendien is Marisa net zo'n kattengek als ik! 

    Kotor heeft enorm veel katten (vroeger ingezet tegen de rattenplaag) en ze worden goed verwend door de lokale mensen. Er is een soort parkje waar ze huisjes hebben, en ze krijgen meer eten dan zippy en milou 😹. Katten brengen geluk werd ons in een souvenirwinkel verteld. (Spoiler: deze footprint heeft veel kattenfotos)

    Marisa en ik gingen smiddags naar de boatchillings die het hostel organiseerde en dat was wel relaxt, het was fris weer maar nadat vrijwel iedereen het water in dook kon ik niet achterblijven. 

    De dag erna gingen we naar het kattenmuseum wat bestond uit twee zaaltjes met oude plaatjes, krantenartikelen en reclame over katten. Er zat een oude man met een bas, dat waren de manager en de directeur die het museum samen leidde ;). Vervolgens wilde we naar het kasteel op de berg gaan hiken.
    Toen we ons net op het pad begaven zagen we een kat en liepen er enthousiast heen.
    'Wat mooi beest' 'Ja maar hij ziet er wel anders uit he' 'Oh ja, hij kijkt wel aanvallend' 'Zie zn staart'
    'oh nee dit is een wilde kat hoor' 'Oh shit kijk die andere kat die komt aanlopen die is ook bang'. Twee mensen die er vervolgens langs liepen vonden t niet zo'n big deal maar vervolgens rendde de wilde kat richting ons, wij gillend wegrennen. Gelukkig maakte hij een draai en maakte wij dat we wegkwamen. De hike had nog een uitdagend punt (we hadden de onbetaalde illegale route genomen), want je moest door een soort raam klimmen en ik was niet lang genoeg. Met hulp van Marisa kwam ik er gelukkig wel opgeklommen.

    We zijn ook met een speedboot tour meegeweest die vaarde langs verschillende plekken. De blue eye was heel mooi en het eilandje ook, zie fotos!
    Dag erna gingen we met een georganiseerde tour een aantal mooie plekken in het noorden van Montenegro bekijken. De tour zat super in elkaar en onze gids wist veel te vertellen met een no goede dosis humor. Het was een lange dag, 14 uur in totaal maar was het dubbel en dwars waard. Het coolste vonden Marisa en ik toch wel het Ostrog klooster in de berg. Het is opgezet door bisshopSveti Vasilije Ostroški  in de 17e eeuw en is vandaag de dag een populair pelgrimsord. Sveti Vasilije heeft veel mensen genezen (door zijn kennjs van geneeskrachtige planten en kruiden) en zijn klooster stond open voor iedereen, wat vrij bijzonder was. Net als bij veel andere heiligen, werd hij pas opgemerkte na zijn dood. Mensen omschrijven dat hij in hun dromen voorkomt of dat ze genezen dor aanwezigheid van artifacten. We zagen een hele oude vrouw 'lopen' die geholpen werd door haar kinderen, en dat paste wel in het verhasl van onze gids dat mensen echt geloven in genezing op die plek. De tocht is best pittig met de auto en zwaar ter voet, maar dit houd men niet tegen. Ik en veel anderen van de tour ervaarden ook wel een bijzondere energie/sfeer in dit klooster.

    Montenegro heeft echt supermooie natuur en logisch dat het er steeds toeristischer word.
    Kotor is qua stad echt een aanrader als je van knuss steden houdt en katten leuk vind!
    Read more