Reset search
Zuidoost-AziëZuidoost-Azië
SatelliteEdit route

Zuidoost-Azië

July - October 2015
A 104-day adventure by Anika and Mike Read more
  • 34footprints
  • 5countries
  • 104days
  • 158photos
  • 0videos
  • 6.5kkilometers
Follow Calendar Share Bucket list
Date ascending
  • TravelerZuidoost-Azië
    Day 67

    VangVieng

    September 19, 2015 in Laos ⋅ 🌧 13 °C

    Een paar dagen gerelaxed in dit stadje dat bekend staat om het tuben. In een opgeblazen binnenband van een tractorband drijf je een paar kilometer met de stroming van de rivier mee. Tot 2012 was dit vooral heel bekend van de vele feestjes (lees barretjes langs de kant van het water en veel drugsgebruik). Na ingrijpen van de overheid zijn er nog maar 4 barretjes over en is drugs verboden. Als we aankomen bij het startpunt worden we verwelkomd met een shotje en kunnen we aanschuiven voor een potje 'Flip-cup' aka bier estafette. Met een deel van de groep gaan we daarna tuben naar bar 2, dit blijkt nog geen 50 meter verderop te zijn...gaat goed zo ;). Mike voelt zich niet top en het wordt al iets later dus we besluiten om echt te gaan tuben, zo'n uurtje lang dobberen we op de rivier, zwaaien we naar Chinezen in kayak's en worden we door 2 jongetjes aan de kant getrokken. Na ons komt een groepje Koreanen binnen, die helemaal ladderzat zijn geworden bij de Bucketbar, naam zegt genoeg volgens ons ;)
    Helaas geen foto's van, want je wordt helemaal nat en dat vindt de camera niet zo leuk. Wel ons duik-ei voor het eerst gebruikt om het geld en de sleutel van de kamer droog te houden.

    Ook hebben we nog een grot bezocht waar mooie stalagmieten en stalagtieten hangen :)    Read more

    See translation
  • TravelerZuidoost-Azië
    Day 70

    Luang Prabang

    September 22, 2015 in Laos ⋅ ☁️ 31 °C

    In Luang Prabang aangekomen werden we meteen gegrepen door de sfeer in de oude stad. In onze ogen veel authentieker, romantischer en sfeervoller dan de hoofdstad van Laos. Dus wat beter te doen dan na aankomst voor een romantische Sunset de heilige heuvel (Phousi) op om van de omgeving te genieten. Voor de goede orde een keer een foto geplaatst die een realistisch beeld geeft van de vele Sunrise en Sunset momenten, tourist activity number one (al was de Sunset weer wel super).

    De volgende dag besloten we in alle vroegte op eigen gelegenheid met de motorbike naar de Kuang Si Waterfall te rijden 'to beat the crowds', zodat we in alle rust zouden kunnen genieten van deze waterval en de omgeving. Dit was echt een goede beslissing, want dit was veruit de leukste waterval die we tot nu toe bezocht hebben op onze reis. We hebben er vijf uur doorgebracht met o.a. een hike naar de top van de waterval, varen op een Bambo vlot bovenaan de waterval, zwemmen en duiken in de waterval, een berenopvangcentrum, etc. Het was echt een topdag en de uitzichten tijdens de motorrit zelf waren ook weer fenomenaal, een echte aanrader dus.

    Onze laatse dag in Luang Prabang doorgebracht met een bezoekje aan de 'Alm ceremony' (6:00 in de ochtend), waarbij alle monniken in een lange rij langs de lokale bevolking (en tegenwoordig ook toeristen) lopen en van iedereen rijst ontvangen (zo laten ze zien dat ze een eenvoudig leven leiden). Aan de andere kant zie je ze ook gewoon rondlopen met de nieuwste mobiele telefoons, al kun je dit tegenwoordig wel beschouwen als een basisbehoefte. Daarnaast hebben we voor de vorm nog maar de oudste tempel bezocht in Luang Prabang, Wat Xien Thong. Er zijn erg veel 'Wats' hier, maar de meeste reizigers hebben al zo veel en mooiere tempels gezien dat er amper nog een blik op geworpen wordt. De dag hebben we afgesloten met de eerste massage van onze reis, heerlijk! Nu maken we ons op voor een 2-daagse boottocht richting de grens met Thailand.    Read more

    See translation
  • TravelerZuidoost-Azië
    Day 72

    Bootje varen

    September 24, 2015 in Laos ⋅ 🌬 15 °C

    Vanuit Luang Prabang zijn er 2 opties om in Thailand te komen, een nachtbus (bleh) of een 2-daagse boottocht met een slowboat over de Mekong rivier. Needless to say, wij doen optie 2!

    Het ticketoffice zou zich, volgens de Lonely Planet, in het centrum van het stadje bevinden. Daar aangekomen bleek er geen office meer te zijn, maar deze te zijn verplaatst naar een locatie 10 km buiten het stadje. Een geslaagde manier om meer geld van toeristen te krijgen, want nu moeten we een Tuk-Tuk (motor mannetje met laadbak) regelen. Gelukkig gaan er meer backpackers met de boot en kunnen we er eentje delen, scheelt toch weer in de kosten ;)

    De boot op dag 1 was zeer relaxt, doordat het laag seizoen is, zijn er voldoende plekken beschikbaar en hebben we 2 bankjes met een tafeltje ertussen in weten te bemachtigen. Er zijn nog een paar andere NL-ers op de boot en in de middag zijn we aan het kaarten geslagen. Anika heeft leren 'toepen' en met haar beginnersgeluk en goede kaarten meteen de mannen dik ingemaakt. Verder genieten we van de mooie uitzichten over de Mekong en de dorpjes die bijna geheel geïsoleerd en ver uit elkaar liggen (geen weg ernaartoe, alleen bereikbaar via het water). Locals maken ook gebruik van de boot en als er iemand (of een lading scooters) wordt opgepikt/afgezet dan kijken we onze ogen uit naar het leven in deze dorpjes en natuurlijk ontbreken de zwaaiende kinderen niet. We komen ook nog een olifant tegen onderweg (zie foto).

    's Avonds komen we aan in Pak Beng, dit dorpje bestaat uit een aantal guesthouses en restaurantjes waar iedereen overnacht die deze tocht maakt. Onze gastheer verzorgt zelfs lunchpakketjes voor op de boot de volgende dag, prima geregeld.

    Dag 2 hebben we een minder relaxte boot, nu geen tafeltjes en veel krappere bankjes. Omdat er meer locals meegaan hebben we maar 2 stoeltjes tot onze beschikking, en dan duurt een dag lang. Gelukkig kunnen we nog wel wat lezen en muziek luisteren. In de avond komen we aan in Huay Xai, de grensplaats met Thailand, wat aan de overkant van de rivier ligt.

    De volgende ochtend maken we de oversteek en wederom blijkt de info van de LP niet te kloppen. Er is ondertussen een brug gemaakt naar Thailand, waar je voorheen nog met een bootje de grens werd overgezet. Dit betekent: eerst op zoek naar een Tuk-Tuk driver die ons naar de brug 10 km verderop wil brengen (zo'n 6 Euro). Uitstempelen uit Laos, een makkie. Geld wisselen naar Thaise Baht. Een bus over de brug pakken (1 Euro). Aan de Thaise grens worden we opgewacht door een vrolijke douane beambte die ons een mooie gratis stempel geeft voor 15 dagen. De grenspost ligt uiteraard niet bij het bus station zodat je zo'n 6 km terug moet om verder Thailand in te gaan. De mannetjes vragen hier 1,5 euro per persoon voor, maar Mike is zo klaar met deze nieuwe brug en de extra kosten dat hij lopend wil gaan. Anika vind dat niet zo'n goed idee met een zware backpack en 35 graden onder de brandende zon. Na een beetje onderhandelen kunnen we ook aan de snelweg worden afgezet, hier schijnen de bussen naar Chiang Rai langs te komen die je dan kunt aanhouden. Na 15 min is er nog geen bus langs gekomen, en komt hetzelfde mannetje met zijn Tuk-Tuk weer langs en wil ons nu nog wel een stukje verder meenemen naar het busstation. Onderweg zien we de bus bij een bushalte staan en kunnen we nog net rennen om deze te halen. Ter vergelijking, deze 3 uur durende busrit kost ook 1,5 euro. Op naar Chiang Rai!    Read more

    See translation
  • TravelerZuidoost-Azië
    3
    Day 74

    Chiang Rai en kookles!

    September 26, 2015 in Thailand ⋅ ⛅ 30 °C

    Chiang Rai is een relaxt eerste dorpje om kennis te maken met Thailand, niet zo toeristisch en we zijn er op een zaterdag. Dit betekent zaterdagavond markt! Een markt voor locals (niet toeristen, fijn!) incl. optredens, dansen en lekker eten. We besluiten bij verschillende stalletjes wat lekkernijen uit te proberen en zo een soort Walking Dinner te doen. Allereerst proberen we een soort shaslick spiesjes, daarna Thaise loempiatjes en dan komen we voorbij een kraampje met groene curry en een gezellig eethoekje. Als het toetjestijd is komen we langs een wafel kraampje en nemen we een wafel met banaan en hagelslag, heerlijke combi!

    Van de moeder van Anika krijgen we een Thaise kookcursus cadeau, laten we deze net toevallig die ochtend geboekt hebben. We gaan op stap met Addy, eerst naar de lokale markt om boodschappen te doen en wat dingetjes te proeven en we kunnen ons eigen menu samenstellen. We zijn ook maar met z'n 2en dus we kiezen alle lekkere dingen uit. Als starter een green papaya salad, deze hebben we al eens gegeten en nu willen we deze zelf maken. Mike blijkt de lekkerste te hebben gemaakt omdat hij iets meer lime gebruikte, dit maakt de salade iets minder pittig. Hierna gaan we aan de slag om een Chicken in coconut milk soep te maken, ook heel lekker. Door naar Anika's favoriet: Curry! We besluiten om de groene curry te maken, Anika met kip en Mike met visballetjes en kippenvel. Als toetje maken we gestoomde banaan in bananenblad. We mogen alles zelf opeten en de foto's en recepten krijgen we nagestuurd, een heerlijk relaxte dag.

    Even buiten Chiang Rai wordt een nieuw tempelcomplex gebouwd, de White temple. Een beroemde Thaise kunstenaar staat aan het roer en geeft de tempel een moderne uitstraling. Thai houden van glitter en glamour en alles blinkt je tegemoet. In tegenstelling tot alle 'oude' tempels die we tot nu toe hebben gezien heeft deze zelfs tekeningen van superman, minions en hello Kitty. Ook de kunst is totaal anders en grenst zelfs een beetje aan het lugubere.    Read more

    See translation
  • TravelerZuidoost-Azië
    Day 76

    Mae Hong Son loop (I)

    September 28, 2015 in Thailand ⋅ ☀️ 32 °C

    Vanuit Chiang Mai kun je een bekende loop doen met een motorbike, de Mae Hong Son loop. Dit is deel 1 van het verslag (Chiang Mai - Pai - Soppong).

    's Ochtends huren we een motortje voor 4 dagen en is het einddoel van vandaag Pai, een bergdorpje ten noordwesten van Chiang Mai. Een aantal km rijden en we komen aan bij een waterval welke maar liefst 10 levels heeft, we hiken in een half uurtje helemaal naar boven. Aan het eind van de middag bereiken we Pai, eindstation van dag 1. We besluiten eerst even te ontspannen in de hot springs en van een aantal schitterende views van de omgeving te genieten voordat we op zoek gaan naar een slaapplaats. In Pai zien we duidelijk dat de Chinese toeristen een week vrij hebben, het is namelijk druk!
    De volgende dag door naar Soppong, via de Lod cave. Een grot die je alleen kunt bezoeken met gids en bamboe bootje. We krijgen een oud vrouwtje mee met een olielamp. Het enige Engels dat ze kan is de rare vormen van de stalagmieten en stalagtieten aanduiden (frog, UFO, crocodile etc). Ook is er in de grot een tekening te zien die 2000 tot 3000 jaar oud is van een hert, we moeten wel 3 keer kijken maar dan zien we hem. Een indrukwekkende grot.    Read more

    See translation
  • TravelerZuidoost-Azië
    Day 78

    Mae Hong Son loop (II)

    September 30, 2015 in Thailand ⋅ ⛅ 32 °C

    Dag 2 is lekker touren en onderweg genieten van goede koffie en eten. De dag 2 begon met een waterval waarvan we het water toch echt amper konden zien stromen. Aan het eind van de middag komen we aan in Mae Hong Son en zien we vanuit de verte meteen de stupa's die op een berg staan en uitkijken over de stad. We rijden naar boven en genieten van het uitzicht. We blijven slapen bij Johnny's. Door de regenbui 's avonds zien we niet heel veel van het stadje.

    De volgende ochtend vroeg op om verder te gaan naar Ma Chaem, een klein dorpje. maar eerst nemen we nog een afslag naar de Surin waterval. Dit bleek een grotere detour dan we dachten en in bovendien barre weeromstandigheden op de berg. Gelukkig is de waterval wel de moeite waard. Deze dag zo'n 210 km gereden op de motorbike en we kwamen er gebutst (net voor het donker) weer af.

    Dag 4 beginnen we in het Doi Inthanon park (officieel zijn we hier niet geweest, aangezien we nooit de park entrance fee van $10 p.p. hebben moeten betalen) waar we eerst naar de hoogste piek van Thailand rijden, op 2.565 meter. Ook bezoeken we hier de Royal Chedi's, een cadeau aan de koning en koningin van Thailand waar we een schitterend uitzicht hebben op het wolkendek onder ons. Beneden in het dal bezoeken we nog 2 watervallen voordat onze tocht eindigt in Chiang Mai.

    Hier besluiten we in voorbereiding op Myanmar onze was te droppen en dollars te gaan halen. 3 Uur, 6 bankpassen, 10 banken, en nog meer bankmedewerkers (en managers) verder toch nog iets van een succesje kunnen boeken. We hebben als voorzorgsmaatregel 2 banken, 6 bankpassen, 3 rekeningen en 2 credit cards (Mastercard en Visa) lopen. Toch blijkt het in Chiang Mai een bijna onmogelijke opgave. En dat in het meest geavanceerde en westerse land tot nu toe.

    Om 'bij te komen' van dit alles hebben we ons laten masseren door ex-gevangen. Totaal anders dan de massage in Laos. Waar het bij de Laos massage vooral draait om de drukpunten en spieren, is het bij de Thaise variant bovenstaande plus; kunnen we dit uit elkaar trekken en opvouwen, ja of nee? ;)    Read more

    See translation
  • TravelerZuidoost-Azië
    Day 83

    On the road to Mandalay

    October 5, 2015 in Myanmar ⋅ ⛅ 31 °C

    Aangekomen in Mandalay leek het alsof we in een tijdmachine waren gekropen om een aantal jaar terug te gaan. Het contrast met de luxe in Noord Thailand is vrij groot en Myanmar doet ons weer heel erg denken aan China, vanwege de vele Chinese invloeden. Daarnaast zijn power 'black-outs' normaal en doet Internet het vaker niet dan een heel klein beetje.

    Aangezien we maar één volle dag in Mandalay verbleven, besloten we wederom een motorbike te huren om zo de omgeving te kunnen verkennen. Een beetje research naar de beschikbare tours en ons ‘do-it-yourself’ programma stond al weer snel in de steigers. Ons hotel lag ver uit het centrum en omdat $12 voor een treinkaartje naar Hsipaw en $15 voor de huur van een scooter ons te gortig was, besloten we op de gratis fietsjes van het hotel de stad in te rijden. Wij waren op ‘sight-seeing’ maar het bleek al snel dat twee toeristen op veel te kleine fietsen in het centrum van Mandalay voor de locals toch echt de grootste bezienswaardigheid was. Bij het station aangekomen is het ons niet gelukt een treinkaartje te kopen. De reden is onbekend; balie reeds gesloten om 17u, onwelwillendheid van de man achter de balie die stond te schreeuwen of dat je alleen de dag van tevoren kunt boeken? Wederom vonden de locals het een mooi schouwspel om gade te slaan. Daarna op zoek naar een motorbike voor de volgende dag bij een motorverhuur/restaurant. We wilden dat ze de motorbike bij ons hotel zouden afleveren en ophalen, want anders zouden we het wel bij ons hotel regelen en konden ze de motorbike niet verhuren. Na een half uur overleg (en Mike al meerdere malen aangegeven had dat ‘nee’ ook een geaccepteerd antwoord zou zijn) tussen de gastvrouw van het restaurant (die uiteindelijk duidelijk de broek aan had) en het volledige restaurant inclusief bezoekers, bleek het onmogelijk te zijn want wie zou er dan op het restaurant moeten passen. Toen we naar buiten liepen kwam er een klant van het restaurant achter ons aan rennen en die wist voor $7 wel iets voor ons te fixen, want in Myanmar vinden ze het mooi dat wij de moeite nemen om hun land te bezoeken en daarom wilde hij ons helpen en niet teleurstellen. En inderdaad, de gok gewaagd, de volgende ochtend stonden er twee personen die geen Engels spraken met een motorbike bij ons hotel.

    Nadat we eerst met de motorbike naar het treinstation zijn gereden (en meer geluk hadden, $3 voor een kaartje), hebben we de omgeving verkend. We zijn naar Mingún en Inwa gereden waar veel verschillende pagoda’s en tempels te bewonderen zijn. We besloten de dag af te sluiten met een ‘sunset’ bij de bekende U-bein bridge (met een lengte van 1.3km de langste teak-brug ter wereld). De hele dag geen toerist gezien, maar waar komen ze dan toch ineens vandaan? Omdat we de volgende dag de trein om 4u ‘s ochtends moesten halen, was een taxi naar het station minimaal 8,000 kyat (zo’n $7) bij ons hotel. Omdat alles met de motorbike goed verlopen was en de mensen in Myanmar behulpzaam en vriendelijk tegen toeristen zijn, dachten we dat het een goed idee was om met deze mannen een deal te sluiten voor de volgende ochtend om ons naar het station te brengen. Dit wilden ze graag doen voor 5,000 kyat en wij goed gemutst ons bedje in. Toen we om 3am buiten bij ons hotel stonden, was er na een klein half uur nog steeds niemand te bekennen en werden we een beetje nerveus. Misschien was ons vertrouwen iets te groot of betrof het een miscommunicatie (aangezien ze de motorbike ook voor 8pm kwamen ophalen en wij toen nog niet terug waren)? We zullen het nooit weten. Maar het zou Myanmar niet zijn als het hotel niet iemand uit zijn bed zou trommelen en samen met de security guard ons achterop de motor naar het staion zou brengen. Pff, toch nog net op tijd de trein gehaald.    Read more

    See translation
  • TravelerZuidoost-Azië
    Day 84

    Trekking in Hsipaw

    October 6, 2015 in Myanmar ⋅ ⛅ 31 °C

    De treinrit die ons van Mandalay naar Hsipaw brengt, wordt zowel afgeraden als aanbevolen. Het duurt veel langer dan met de minivan (11u ipv 5u), vaak materieel pech waardoor het nog langer duurt, het is erg oncomfortabel en het tijdstip van vertrek onhandig. Daarentegen is een hoogtepunt van de treinrit het ‘Gokteip’-viaduct die de trein over een ravijn loodst. Aangezien het treinkaartje inclusief ‘life insurance’ was, maakten wij ons geen zorgen. En alles wat we vantevoren gehoord hadden was waar, alleen bleef ons de materieel pecht gelukkig bespaard. We spraken de volgende dag andere toeristen die over de helft van het traject even lang hadden gedaan.
    De voornaamste reden dat we naar Hsipaw waren getrokken was om te gaan ‘hiken’ naar afgelegen dorpjes in de Shan provincie. Deze dorpjes zijn over de weg niet goed te bereiken en leek ons de beste optie qua authenticiteit als we het vergelijken met Vietnam, Laos en Thailand (waar de ‘locale stammen’ iedere dag mensenmassa’s voorbij zien komen). Daarnaast is het ook een bijzondere provincie, aangezien deze bijna volledig afgesloten is voor toeristen vanwege de politieke onrust in het land. Dit stukje wordt gecontroleerd door de Shan-army en zij willen geen pottenkijkers van de overheid in hun gebied hebben. Tijdens de hike was onze gids heel open over de situatie in het land en dit was ook het hoogtepunt van deze dagen. Achter de schermen is er nog zoveel gaande in dit land, wat voor de ogen van de toeristen wordt afgeschermd. Het is heel onwerkelijk als je de verhalen hoort die een paar kilometer verderop aan de orde van de dag zijn, terwijl je jezelf in een open land waant met alleen maar vriendelijke mensen. De locals schuwen vergeljken met de genocide in Cambodje niet (de schaal zal vast kleiner zijn, maar er verdwijnen regelmatig mensen zonder dat iemand er ook maar iets van af weet). De mensen concentreren zich dan ook voornamelijk op hun eigen leefgebied, zijn blij met wat ze hebben en nemen geen onnodige risico’s. Het voordeel op de hike is dat er geen informanten van de overheid in de groep zitten, want buiten de hike om zijn de mensen heel voorzichtig en op hun hoede om iets negatiefs over de overheid te vertellen. Je merkt in het hele land de gevoelens van hoop op een democratie met vrijheid van meningsuiting en van angst vanwege de onderdrukking. Laten we hopen dat de verkiezingen van 8 November positief uit pakken voor de ‘gewone’ mens in Myanmar, al zijn de locals erg skeptisch. “Ook al winnen we de verkiezingen, de overheid heeft de macht en het leger en zullen dit net zoals in het verleden waarschijnlijk toch niet afstaan”.
    Over de hike kunnen we verder kort zijn, doffe ellende. Een dag in de stromende regen en een dag tot je enkels weg zakken in de modder en van een bergpadje naar beneden glibberen. Vooral voor Anika was het één groot drama. Op dit soort tochten moet je het leuk vinden om af te zien en genieten van het zware werk op zich. De homestay bij de familie was voor haar het enige lichtpuntje van deze dagen. Een andere Nederlands stel had vanuit NL sterke ballonnen mee genomen voor de kinderen en het was erg leuk om te zien hoe blij ze hier mee waren en de hele avond zoet aan het spelen waren.    Read more

    See translation
  • TravelerZuidoost-Azië
    Day 89

    Leven op het water - Inle lake

    October 11, 2015 in Myanmar ⋅ ⛅ 31 °C

    Na de trekking (zie vorige bericht) hadden we 5 minuten om te douchen, spullen te pakken en de bus te pakken naar onze volgende bestemming, Nyaung Shwe, ook wel bekend als Inle lake. Na helemaal gebroken de nachtbus uit te rollen (stoelen kunnen maar 10 cm achterover) en om 4:00 op zoek te zijn geweest naar een betaalbaar hotel, besluiten we om de hele dag niets te doen, een beetje bij te slapen en uit te rusten. ’s Avonds gaan we op zoek naar een eettentje en komen we Phyoe tegen, een jongen uit de buurt die een boot heeft. Hij biedt aan om met ons de hele dag op pad te gaan de volgende dag en zo de commissie van de hotels te vermijden. Hij spreekt ook nog aardig Engels, een bonus!

    De volgende ochtend rond half 9 varen we weg om al snel een paar vissermannen te zien op het meer. Meer toeristenboten hangen hier rond en kijken naar de kunsten van de vissers. Het blijkt dat zij niet echt vissen, maar alleen de toeristen vermaken. Phyoe weet gelukkig nog wel een paar echte vissers op te sporen en het is mooi om te zien hoe zij op 1 been staan en met het andere been de peddel hanteren, terwijl zij met een soort hengel hun visnetten uitgooien. Hierna slaan ze met hun peddel op het water om de vissen te laten schrikken en het net in te jagen. Inle lake heeft een paar dorpjes op het meer waar de mensen wonen, hier hebben ze van hout en grond een soort drijvend/op het water gebouwde dorpjes gemaakt. Er wordt veel aan handwerk gedaan (lotus en zijde spinnen/weven, sigaren rollen, lakwerk doosjes maken, papieren parasols maken, zilver smeden etcetera etcetera). We mogen binnen kijken (en natuurlijk iets kopen) bij deze bijzondere handwerkers. Ook hebben ze floating gardens waar ze tomaten op het water laten groeien, heel bijzonder om te zien.
    Natuurlijk is er ook een markt op het meer, deze wordt via een 5 daags roterend schema elke dag in een ander dorpje gehouden. Iedereen komt met bootjes vanaf het meer en met scootertjes uit de bergen op deze happening af. We wilden een dragon fruit kopen, maar nadat 2 locale vrouwen de prijs al te hoog vonden terwijl wij er stonden, had de verkoper vast aan ons de veel te hoge toeristenprijs gevraagd en hebben we niets gekocht.    Read more

    See translation
  • TravelerZuidoost-Azië
    Day 92

    Bagan - 3000 tempels

    October 14, 2015 in Myanmar ⋅ 🌙 6 °C

    Op naar Bagan, een grote vlakte met meer dan 3000 tempels, pagoda’s en stupa’s. Volgens een lokale vrouw zijn 3 dagen te kort om ze allemaal te zien, maar we hebben toch een aardige poging gedaan.
    2 dagen hebben we een fiets gehuurd en zijn we naar old town Bagan gefietst waar we onderweg vaak stopten om een pagoda te bezoeken. De pagoda’s lijken allemaal op elkaar in het opzicht dat de pagoda vaak vierkant is met in de vier windrichtingen een buddha. Een paar pagoda’s kun je ook opklimmen wat heel mooi is voor een overzicht over de vlakte en natuurlijk een sunset en sunrise mee te pikken. Mike vind de Dammayazika paya (een soort piramide vorm) het mooist en Anika de Ananda paya (vanwege de versieringen en mooie tegeltjes). De derde dag zijn we naar het centrum van Nyaung U gelopen waar we lekker geluncht hebben en ’s middags nog de Schwezigon paya hebben meegepikt.    Read more

    See translation
  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice
  • English