Zuid Afrika,Treincruise 06-07

December 2006 - January 2007
A 17-day adventure by Mariatche Read more
  • 18footprints
  • 4countries
  • 17days
  • 108photos
  • 0videos
  • 21.5kkilometers
  • 18.5kkilometers
  • Day 11

    Sint Luca Wetlands & Shakaland

    December 28, 2006 in South Africa ⋅ 🌙 24 °C

    Na een hele nacht rijden door de mooiste landschappen van Kwa Zulu Natal bereiken we rond 5u Empangeni. Nog even de ogen sluiten maar om 6u worden we toch weer nieuwsgierig wakker met een opgewekt muziekje van KC and the sunshineboys
    De lucht is bewolkt maar het is niet koud. We laten de frisse lucht met plezier binnenwaaien en de slaaplucht moet eruit.
    Terwijl Dirk zich wast en scheert zoek ik een en ander op over de kolonie Natal.
    Natal is de woonplaats van de Zulu's al eeuwenlang, in 1856 kregen zij van de Britten een representatieve eigen regering. In 1854 negeerden de Britten de soevereiniteit van de Boeren (voortrekkers) in Oranje vrijstaat. De Britten waren dus meer voor de Zulu's dan voor de Boeren. Wat later ook zal uitmonden in de Boeren oorlog.
    In 1910 wordt de unie van Zuid Afrika onafhankelijk, Natal blijft een staat in de Unie en de Zulu koning mag zijn bewind blijven uitvoeren. In de jaren 1920 trachten zij onafhankelijk te worden maar dat mislukt. Nu zijn ze nog steeds representatief en zelfstandig maar in de Unie.
    Zover de geschiedenis.
    Maar eerst naar St Lucia estuarium.
    Via een houten boardwalk naar een boot waar we een tocht van +/- een uur maken. We zagen veel wevervogels die hun ronde nesten weven in het riet aan de kant, ook krokodillen waarvoor gewaarschuwd werd op de boardwalk, en Afrikaanse zeearenden. Ook een 20 tal nijlpaarden, die waren indrukwekkend, zij staren je aan en huppelen blijkbaar over de bodem want zwemmen kunnen zij niet!
    De hele tocht was de moeite meer dan waard. Het dorp waar we afgezet werden voor het middagmaal was een beetje te toeristisch voor ons, en stilaan hebben we ook nog weinig plaats voor souveniertjes!
    Vandaag was onze gids Rudy, een Zuid Afrikaan van Duitse origine, gehuwd met een Zuluvrouw.
    We kregen dus op weg naar Shakaland inside informatie.
    De Zulu zijn een trots en ijverig volk, om geen bedelaars te kweken wil de Zulu koning de arts & crafts stimuleren. Er wordt eucalyptus geteeld voor uitvoer naar Japan, voornamelijk voor papier. De stroom is in Zuid Afrika de goedkoopste v.d. hele wereld, er wordt dus aluminium en andere metalen gesmolten, geraffineerd of wat anders nog moet gebeuren en dan terug uitgevoerd.
    Er worden veel taxi busjes gebruikt, je moet het echter kennen want er word met gebaren gecommuniceerd. B.v. Naar Durban is een golvende beweging, lokaal is de wijsvinger naar beneden. Als je dus het teken voor Durban maakt en de taxi blijft lokaal dan stopt hij niet.
    Ons busje stopt gelukkig wel om ons in anderhalf uur naar Shakaland te brengen door de mooie heuvels met huisjes bezaaid op sommige plaatsen.
    Onderweg zien we nog ronde hutten, vroeger waren alle woningen rond opdat er geen boze geesten in de hoeken zouden kunnen zitten. De jonge generatie is niet zo traditiegetrouw en bouwt gewone huizen, als er nog een ronde hut op het erf staat is deze gewoonlijk voor de oude mensen, grootvader of moeder.
    In Shakaland, dat gebouwd werd als filmset voor de serie Shaka Zulu, worden we helemaal rondgeleid met uitleg over de oude leefwijze. Met als einde en hoogtepunt de Zulu dansen. Natuurlijk is dit voor ons toeristen en enkele voorstellingen per dag, maar zij verdienen er hun brood mee en voor ons blijft het interessant en leuk!
    Tegen half 5 terug op de bus en aan de achterkant zien we de scooters en motors van de acteurs van Shakaland, wel geruststellend vind ik.
    De dag was bewolkt en warm, vermoeiend door de lange busritten, maar we zogudenhet niet willen missen hebben!
    Vandaag blijft de trein hier ter plaatse zodat we na het eten nog even buiten kunnen rondwandelen. In tegenstelling met onze zomer valt de avond hier vroeg en is er bijna geen schemering, donker om 7u!
    Read more

  • Day 12

    Hluhluwe-Umfolozi & Pongola Game Reserve

    December 29, 2006 in South Africa ⋅ 🌙 24 °C

    Vandaag vroeg op, ontbijt vanaf 6 uur, busje vertrekt om 7 uur en het zal Olivier zijn.
    Eerst via gewone wegen, zoals gister, naar Hluhluwe-Umfolozi Reserve. We zagen de verban g van Kwa Zulu-Natal in al hun glorie, bezaaid met kralen. Sommige in mooie kleuren geschilderd, rechthoekige huizen voor de jongere generatie en traditionele ronde hutten voor de oudere generatieL In ieder geval mooi verwoord en opgeruimd.
    Olivier, van geboorte Fransman en van roeping afrikaan was onze goede gids. Hij wist veel te vertellen over de Game Reserves. De inlanders, alhoewel ze hier wonen ,kennen weinig van de dierenwereld. Alle grote dieren worden gewoon meat genoemd, dus als je vraagt heb je vandaag antilopen gezien dan antwoorden zij 'Yes, we have seen some meat'
    In Zuid Afrika floreren de game reserves omdat de plaatselijke bevolking mee mag genieten van de opbrengst via tewerkstelling. Ook omdat men niet de gewoonte heeft elke dier op te eten, dus hier eet men geen apen, slangen, kevers e.d.
    De staff (medewerkers) van de trein moeten minstens één keer meegaan om te beleven wat de toeristen meemaken om dit te kunnen begrijpen. Soms leidt dit tot de gekste taferelen bv. een laundryboy die plots uit het voertuig sprong om rhino's weg te jagen met stenen. Een beetje uitleg was toen wel nodig.
    De witte neushoorn en de olifanten van het Krugerpark worden terug uitgezet in wildparken in Botswana en Kenia omdat de stropers daar driest te werk gaan. Men kan het (voorlopig) hier nog onder controle houden. De verkoop van de in overtal zijnde dieren brengt natuurlijk ook geld in het laatje: 1.000.000 Rand voor een zwarte rhino of 175.000 Rand voor één sabelantilope.
    Deze laatste moet met verschillende exemplaren gekocht worden, een kudde als het ware.
    We reden heel de morgen en zagen: Impala's, zebra's, witte neushoorn's, giraffen, buffels en veel verschillende volgels. Het was steeds verrassend om de dieren zo dichtbij op hun gemak te zien, zij houden de wagens wel in 't oog maar schrikken er niet van. Pas echter op, uitstappen zou wel een schrik of aanvalsreactie kunnen teweegbrengen. In de bergen was een hilltop stop waar we een sandwich bestelden, deze werd geserveerd met een portie fritten, we hadden maar 5' om alles op te eten, dat was spijtig.
    Om half 2 moesten we echter bij de bus zijn om naar Bongola te rijden, onderweg een hazenslaapje en net op tijd wakker om de ferry op het Jozini lake te halen.
    Gisteren was St Lucia heel aangenaam, maar de cruise op lake Jozini had alles: hapjes redelijk goedkoop bier en prachtige uitzichten. Omdat het afgelopen dagen geregend had stond het (bruin) water zeer hoog, de diepte was 6m en tegen 5uur kwamen de dieren uit de brousse om te dringen, impala's, antilopen, reigers, hypo's en krokodillen. Na de warmte van 38° op de middag komen deze dieren graag in de vooravonden het frisse meer.
    Op de oever waren open wagens die aan de boorden hun kampen opsloegen en onze trein kwam via een brug over het meer aanrijden, prachtig zicht.
    Er waren ook verschillende lodges en zelfs een woonboot die 6.000 Rand per nacht kostte!
    Boven op het dek van onze boot waren ligstoelen, beneden tafels en stoelen men kon buiten zitten of rondlopen, het was compleet relaxing!
    Het was te snel voorbij en met het busje reden was naar de grens van Swaziland waar onze reispassen werden afgestempeld. Met de trein den we naar Mpaka Swaziland waar we gingen overnachten. Swaziland werd in 1986 onafhakelijk van Zuid-Afrika.
    Read more

  • Day 13

    Swaziland

    December 30, 2006 in Swaziland ⋅ 🌙 24 °C

    Vannacht aangekomen in een goederenstation, gestationeerd tussen de ertsen, beton balken en ijzerafval. Er lagen veel geiten bijeen op een strook grasland en die hebben ieder voor zich een geluid gemaakt, het leek of ze elkaar commentaar gaven over onze trein. Toen we echt wakker werden bleek het geregend te hebben. Een officieel document om ons verblijf te rechtvaardigen moet ons door de douane loodsen, vlot kregen we een in-stempel en ineens een uit-stempel, zodoende moest de beambte vanavond niet terugkomen.
    Er zijn 3 aparte koninkrijken in Afrika waarvan Swaziland het kleinste is, er wonen 1 miljoen Swazi's in Swaziland en ongeveer evenveel in het buitenland. De vorige koning had +/- 500 kinderen, deze koning die momenteel 36 jaar is heeft reeds 13 vrouwen, hij neemt ze ook steeds jonger wegens het AIDS gevaar.
    Eerste stop: Swazi Secrets te vergelijken met Aloë, de vrucht heet marula. Er zitten 3 zaden in en de persing hiervan geeft een olie of een crème melk waarvan ze Amarula likeur maken het lijkt op Baileys cream.
    Onderweg een gevarieerd landschap eerst vlak en daarna heuvelachtig. Onze gids, deze keer Ann, is een groot liefhebber van Swaziland en vertelde veel onderweg. Ze is een verstrooide meid en reed vrij hard, soms vergat zij de bumps en zaten we bijna met ons hoofd door het dak!
    We bezochten een markt waar zij ons eerst rondleidde zodat we alles vinden vinden, daarna waren we vrij. De mensen waren vriendelijk en helemaal niet opdringerig, we boden ook niet af uit respect en met deze prijzen zou het zelfs de moeite niet lonen.
    We reden daarna een groot stuk van het koninkrijk rond en stoppen aan Ngwenya Glass waar we mondgeblazen glas kochten en zelfgemaakte kaarsen.
    Het middagmaal was in een groot hotel waar we konden zwemmen, af en toe vielen er enkele druppels maar het was toch 25°, er was discrete bewaking aanwezig.
    Vandaag is het shoppen, shoppen en nog eens shoppen.
    Het is zaterdag dus er waren veel wandelaars onderweg, de mensen zijn hier ook vrij modern gekleed, op de markt zagen we veel kramen met tweede hands kleding, net zoals bij ons netjes gewassen en gestreken. In de steden zijn meer gewone kledingwinkels.
    De laatste stop was aan een kleine maar zeer mooie zaak: Rosecraft. De kleden en kussens waren prachtig en kleurrijk.Wegens te weinig tijd en omdat het deze keer niet zo (spot)goedkoop was hebben we niets gekocht, achteraf spijtig.
    Nu ja, gedane zaken nemen geen keer dus...
    Om kwart na 5 kwamen we terug aan de trein, het regende, een malse maar zeer aanhoudende regen. Toen ik een speciaal gebouw zag dat ik vanin de trein niet kon fotograferen stapte ik uit en direct kwam een bewaker van het domein met een groot regenscherm me tegemoet, en begeleidde mij om de foto te kunnen nemen. Zeer vriendelijke man.
    Wat schrijven, lezen en ons opfrissen en het was weeral dinner time. Een wijntje "Goats do roam" sprak me al langer aan en dat namen we dan ook.
    Op het etiket stond een hele uitleg:
    "One afternoon, at harvest time, my son Jason let the goats out of their tower and sent them for a walkabout amongst the vines. As in the legend ov Yemeni goat herder, our goats picket out the best and tastiest fruit. There choice serves as our inspiration for this one. To life!"

    Ondertussen was de trein weer onderweg en tjokten we de nacht in, af en toe zagen we nog wat lichtflitsen.
    Read more

  • Day 14

    Kruger Park

    December 31, 2006 in South Africa ⋅ 🌙 19 °C

    De trein stopte om 3u 's nachts, Dirk en ik wisselden van bed want beneden is het frisser. Het regent nog steeds.
    Rond 5,3u staan we nog steeds in hetzelfde goederenstation, het is gestopt met regenen, we zijn dus waarschijnlijk in de buurt van het Kruger Park.
    Een beetje onwezenlijk op de laatste dag van 2006, het is nog bewolkt maar je voelt de warmte opkomen. Een vlug ontbijt want we moesten om 7u aan de busjes zijn. Hier in Komatipoort was het de eerste moeilijke afstapplaats: we moesten over de sporen, een groep was al over toen de trein naar Johannesburg eraan kwam. Dit is het laatste station vòòr de grens met Mozambique én lang weekend dus een ware volksverhuizing!
    Mozambique is een zeer arm land, er heerst veel malaria en de mensen die kunnen, komen in Zuid Afrika werken. Pakken, dozen alles werd van de trein gehaald, gedragen of opgeladen en ze gingen in colonne de berg op. Wij moesten door de trein naar het perron, geen probleem, men lachte eens vriendelijk, deed teken om foto's te maken en groetten ons.
    Onderweg naar Kruger Park leerden we nog dat dit een suiker regio is, de 2e belangrijkste in Zuid Afrika.
    Alain is vandaag onze gids en hij bracht ons na een uurtje aan de ingang: Malelane.
    Er stond een grote file, maar alle Shongololo busjes mocht verder rijden naast de file, bleek dat de gate dicht was voor degenen die niet gereserveerd hadden en het park was vol! Dwz: het aantal bezoekers is beperkt en men liet slechts 2 voertuigen tegelijk binnen. We kregen een half uurtje voor toiletbezoek en inschrijving en dan kon onze game drive beginnen.
    We zagen: Impala's, leopard schildpad (geen echt leopard), waterbok,rooibekkraanvogel, gieren, arenden, olifanten, roodkuif parelhoen, buffels, wrattenzwijnen, rhino's, wildebeest, zwarte ooievaars, zebra's, hamerkop vogel, ibissen, krokodillen, hypo's, klipspringer, gewone duiker, hyena's, jonge leeuwen, een reuze slak.
    In Lower sable aten we een middagmaal en in Tshokwane een koffiepauze. na de middag kregen we regen en dan zie je nog weinig dieren, we verlieten het Kruger park via De Paul Kruger uitgang. Het beeld van Kruger dat hier stond leek op Jerommeke uit Suske en Wiske. Vanaf 17u waren we precies in België, regen en fris, voor de dieren was dit weer dan weer beter dan de felle hitte van gisteren, maar we zagen er geen meer. Om 18,30u sluit het park en wie dan nog buiten moet betaalt 1.000 Rand fee of boete.

    Op de trein al heel wat beweging om oudejaarsavond te vieren. In het Engels, Dutchbat of Zuid Afrikaans maar verkleden hoort er blijkbaar bij. Verschillende outfits, gisteren in Swaziland gekocht, passeerden ons, ook omgeknoopte lakens voldeden blijkbaar. de gekste hoofddeksels en personages zagen we de reveu passeren.
    Wij gingen in de eerste beurt als gewoonlijk eten, en de rare combinatie smaakte ons verrassend lekker:
    - Papata pumpkin and cottage cheese salad
    - Carote & orange soup
    - Beef and muchrooms with vegetabels
    - Pinapple fries and ice cream
    dit alles begeleid met een frisse witte wijn.
    De crew was ook verkleed; maar niet overdadig, behalve de gidsen die kennen het blijkbaar!
    Emanuel droeg een strohoed en een rokje, tracy was een duiveltje, Innocent had een sarong aan de zwartmannen ware casual.
    Jenny was een viking, Ann een Swaziland princes, Ruddy een dorpsvrouw,Ray als Amerikaan, Olivier en Alain waren niet verkleed zij moesten nog dienst doen om vuurwerk af te steken.
    Tijdens onze maaltijd bracht men de beignets en oliebollen al naar de lounge.
    Na 't eten was het daar al veel te druk voor ons en wij trokken ons terug in onze coupé.
    Smssen naar huis, dagboek invullen en nog wat lezen, buiten was een concert van krekels en omdat het nog enkele uren was vòór middernacht zakten we onderuit en langzaam in slaap.
    Om half tien kleden we ons toch maar uit en al vlug waren we beiden in dromenland.
    Om kwart vòòr 12 werd ik wakker en ging toch eens kijken wat er allemaal te doen was. De eetzaal was omgetoverd tot muziekzaal en ik hoorde nog het laatste nostalgische lied dat door een zangeres gebracht werd. In de bar was het dansen op een rij want meer plaats was er niet. Klokslag twaalf werd er ‘Old Lang Sall’ gezongen en gezoend en vuurwerk buiten afgestoken, in de regen, ik ging vlug naar Dirk om hem wakker te kussen! Gelukkig 2007!
    Read more

  • Day 15

    Panoramaroute

    January 1, 2007 in South Africa ⋅ 🌙 14 °C

    Gewekt door tropische vogelgeluiden, geen roekoe zoals bij ons thuis!
    Na 't ontbijt alle twee een andere richting uit: Dirk gaat terug naar het Kruger Park en ik doe de Panorama route.
    Hier in Hazyvieuw zitten we op 50m boven zeeniveau, vandaag rijden we tot op 1300m hoogte in Pelgrim's Rest.
    Jenny is mijn gids vandaag, we hebben (?) geluk met het triestige weer want dan zijn er weinig malariamuggen. Een beetje jammer want door de regen en de mist onderweg zagen we helemaal geen panorama. Via Graskop waar we doorrijden omdat alles gesloten is rijden we over de Sadie river, de droevige rivier. Aan de boorden hiervan liet Pieter Trichardt zijn gezin achter om een weg door de bergen te zoeken, hij en zijn mannen bleven weg, de ossewagens bleven staan en de vrouwen waar zeer droef (ongerust). Na vele dagen of weken gingen de vrouwen zelf op zoek en pas bij de Blyde river vonden zij hun mannen terug!
    De blyde river canyon met de 3 rondavels genoemd naar de 3 favoriete vrouwen van Malipskop, een inlands opperhoofd.
    Hier was het panorama wel spectaculair, de regen hield even op. De stop aan Gods Wonder Vieuwpont lag helemaal in de mist dus weer verder naar Bourke's Potholes. Deze uitgesleten kalkstenen canyon is zeer de moeite waard, zo is de dag afwisselend mooi en ontgoochelend.
    Terug naar Graskop voor het middagmaal, nu waren de winkels wel open en deed ik eerst een shoppingtour vòòr het eten! Ik kocht een zijden sjaal die ik bij de 'rosecraft' eerder deze week niet gekocht had, nu twijfelde ik geen tweede keer! Een typisch Zulu tapijtje en enkele souvenirs waren ook mijn leuke aankopen.
    Ik had nog 20' over voor het vertrek van het busje en verwittigde de restauranteigenaar, dat ik weinig tijd had, na een "misty day" koffie & chocolademelk bij een sandwich tuna & mayonaise en chips (frietjes) was ik toch keurig op tijd aan de bus!
    Op weg naar Pelgrim's rest, een oud mijnstadje dat helemaal gerestaureerd is en terug bewoond. Het was een mijnwerkers stadje van vòòr 1880 waar er in de omgeving goud gevonden was in de Pilgrim's creek er werden 400 claims uitgegeven en 1500 golddiggers werkten er, tot in 1895 de claims bijeengevoegd werden tot de "Transvaal Gold Mining Estates" toen werden er zwarte mensen tewerkgesteld en verviel het dorp tot in 1972 de laatste mijn sloot en er een mijn museum werd ingericht en het dorp terug bewoonbaar gemaakt werd.
    Er was een Uptown en een downtown gedeelte, in downtoon werden we vrijgelaten voor een namiddagje vrijheid. Jenny zou ons aan het begin van de straat ophalen een uurtje later. Ik had gezien dat de scenery tussen beide gedeeltes de moeite waard was en besloot naar boven te wandelen. Ik genoot, van winkelen, foto's nemen en de goede wandeling. Twee jongens verkleed als vogelschrik deden gek en toen ik wat kleingeld wou geven vroegen ze of ik geen balpen had, die hadden ze liever, en ze gingen naar school deelden ze me fier mee!
    Onderweg bij dames die fruit verkochten wou ik één mango kopen, maar er waren geen rijpe meer, toen ik vertelde dat het fruit voor morgen was zochten zij een mooie uit voor 3 rand.
    Jenny kwam vroeger dan verwacht met een vol busje aangereden en vroeg of ik het erg vond om vroeger naar de trein terug te rijden, de meeste mensen waren het moe en wilden zelfs Upton niet meer uitstappen, gelukkig had ik het dus al gezien!
    Door de uitlopers van Drakensbergen reden we terug naar Hazyvieuw maar door de regen wolken zagen we de bergen amper en de meesten sliepen toch.
    In de trein aangekomen direct mijn dagboek aangevuld en met Dirk onze dag verteld. Hij had ook geen geluk gehad in de open truck, geen dieren en vrij koud door de regen, jammer.
    De trein vertrok goed op tijd rond half zes we genoten van het landschap en reden nog een hele avond naast het Krugerpark.
    Read more

  • Day 16

    Pretoria

    January 2, 2007 in South Africa ⋅ 16 °C

    Heel de nacht goed en snel doorgereden, we schokten net niet uit onze britsen, tegen de ochtend zijn we in stedelijke omgeving, een heel verschil. We houden halt in een groot station om 7u, ontbijten en de busjes worden weer afgeladen. We staan op perron 14 in BrusselMidi lijkt het wel, veel volk, omroepers die je niet verstaat, muziek en treingeluiden.
    Vandaag is Ray onze gids, we vertrekken naar Pretoria dat men nu Twane noemt, het verkeer is niet zo druk omdat het hier blijkbaar nog een feestdag is. Via de highway kwamen we de oude hoofdstad binnen maar eerst moesten we door de onderkomen stationsbuurt van Joburg, zoals Ray het noemt. Afgetakelde flatgebouwen, gesloten winkelpanden met venters op de stoep, je ziet dit blijkbaar in alle grote steden en Joburg is de grootste stad van Zuid Afrika.
    Blijkbaar probeert het bestuur toch een en ander te wijzigen, zij kopen leegstaande flatgebouwen op, moderniseren ze en verhuren of verkopen ze weer. Dit zou de middenklasse van de bevolking van de stad moeten aantrekken. De armsten kunnen dit niet betalen en de rijken willen hier niet meer wonen.
    Maar dit was niet onze bestemming dus Ray concentreerde zich op Pretoria. De highway was naar Amerikaanse normen, veel rijvakken, afslagen via de roads en niet zo druk als verwacht. Eerst reden we naar de Kerkplaats waar verschillende Union Buildings staan met Paul Kruger in het midden van het plein. Hier staan o.a. de Raadszaal (1800) dit is het oude parlement van de boerenrepubliek. Het Paleis van Justitie, verschillende officiële gebouwen die nu zijn ingenomen door banken en/of het gouvernement. We mochten even rondwandelen, dus vlug, vlug foto's genomen en genoten van de verschillende mensen: een man die de massa's duiven voerde, een blanke vrouw die haar was deed aan de sproeikraan en hem ophing aan de lage omheining, een tuinman die leek te dansen en leuk gekleed wandelende mensen met kind op de rug en een zonnescherm in de hand!
    Daarna naar de bestuursgebouwen op de heuvel, Herbert Baker, de architect, koos zelf de heuvel uit van waarop de twee lange vleugels met elkaar verbonden door een halfronde zuilengang het indrukwekkendst waren. Het mooie gebouw met prachtige tuin leek wel Italiaans. We wandelden door de tuinen en het park naar beneden in een leuk zonnetje. Ray wachtte ons beneden op, we reden verder naar het Voortrekker Monument. Een indrukwekkend monument dat de Afrikaner Pioniers herdenkt. Mij deed de verheerlijking van de Boeren wat denken aan het taalmonument eerder op deze rondreis. In elk geval de indrukwekkende moed en volharding zie ik niet veel mensen heden nog opbrengen!
    Ray heeft veel sympathie voor de Boeren, minder voor de Engelsen en helemaal niet voor de zwarten!
    Na dit bezoek was het middag en Ray bracht ons naar Sandton, een chique woonwijk met kasten van huizen zwaar beveiligd. Een winkelparadijs voor shoppers met geld! Hier waren verschillende restaurants dus een salmon sandwich en werd genuttigd door ons, we slenterden door de shoppingcentra maar kochten niets. Hier is het zomer en bij ons winter en mijn hoofd stond niet echt op koopjes. Alle souvenirs hebben we als gekocht en ik begin stillaan aan inpakken te denken en hoe ik alles thuis zal krijgen!
    Toen was South West Township of Soweto aan de beurt.
    Ray is hier reeds gehighjackt geweest met een busje toeristen, revolver tegen de kop en buik en alles afgeven. Alhoewel het politiebureau maar 10' ver was duurde het 2,5u eer er politie opdaagde, later werd de zaak geseponeerd. Begrijpelijk dat Ray ons gewoon heen en weer bracht zonder echt te vertragen.
    In de jaren 1930 woonden zwartmensen rond de stad, zij werkten in de stad maar waren ongewenst om er ook te wonen. Een zwarte leider begon huizen voor hen te bouwen, gewoon één of tweekamerwoningen. De mensen moesten deze afbetalen zonder intrest, Soweto is dus helemaal niet zoals de shanty towns buiten Kaapstad. De mensen leefden en leven er betrekkelijk goed. Elektriciteit ontbrak nog in het begin maar water was verkrijgbaar.
    De opstand begon in 1967 toe de wet gestemd werd dat in de scholen en zeker in de universiteit Afrikaans de hoofdtaal moest zijn. Buiten hun status als 2e rangsburgers vinden de Bantu's zoals alle zwarten genoemd werden, dat deze kleine taal hun kansen om ooit in het buitenland hun diploma te gebruiken verminderde! Zij besloten een vreedzame betoging te houden naar Johannesburg en vertrokken op 16 december. De studenten gingen hand in hand op rijen van 5 de straat op, de politie omsingelde hen en wouden beletten dat zij Soweto verlieten. Dit liep uit de hand en honderden doden vielen! Dit was het eerst algemeen verzet tegen de verdrukking van de Apartheid. Hierna werd het verzet ondergronds voortgezet, de leiders van ANC en ander partijen gingen voor jaren de gevangenis is. Maar de wereld was op de hoogte gebracht door de beelden en men begon Zuid Afrika te boycotten, met het gevolg dat uiteindelijk in 1992 een onafhankelijkheid referendum en eind maakte aan de Apartheid!
    Sorry, maar deze geschiedenisles vond ik zeer leerrijk hier ter plaatse, we reden nog langs het huis van Mandela en van Desmond Tutu. Daarna terug naar Johannesburg via de oude treilen van de goudmijnen die terug afgegraven worden om het resterende goud er nog uit te halen. De nieuwe tereinen worden als industrieterrein terug gebruikt. We vonden onze trein terug op het Nasrec station, in het groen en rustig gelegen, dit station wordt later gebruikt bij de Worldcup voetbal.
    Op ons bed vonden we de rekening, nakijken en betalen was de boodschap.
    Alle consumpties vanaf nu moeten cash betaald worden. Een flesje witte wijn kon er nog af, Brandvlei Chenin Blanc.
    Wilhelmina kreeg extra rands voor haar service in het restaurant, en Moyo de garçon ook, hij had een boontje voor mij volgens Dirk ;-) Alle andere personeelsleden worden getipt met de algemene tiprekking op de factuur.
    Read more

  • Day 17

    Pretoria B &B

    January 3, 2007 in South Africa ⋅ ⛅ 18 °C

    Een heerlijke rustige nacht, tot 5u ongestoord geslapen en dan in gedachten de valiezen sorteren, als afleiding er een Flair bijgenomen want Dirk is nog niet wakker.
    Om 6u kwam de zon op en zo te zien wordt het een stralende dag.
    Planning:
    -ontbijt
    -Emanuel laten bellen naar onze B&B om afhaling te regelen
    -Inpakken: souvenirs + wat we niet nodig hebben in de soepele valies, alles voor 3 dagen en de thuisreis in de harde valies, hopen dat het lukt.
    - zonnen, zwemmen en luieren!
    We kregen nog een afscheidsreceptie, een dankwoordje van Emanuel en een liedje van de volledige crew.
    Vlug ingepakt en op tijd klaar voor Carl onze taxi naar Pretoria.
    Hij is een nationale guide, onderweg hebben we heel wat verteld over de trein en reclame gemaakt, zelf doet Carl gepersonaliseerde reizen. Hij spreekt 6 talen waaronder Arabsch en de Koxa klik-taal uit Zuid Afrika, en goed nederlands natuurlijk.
    De B&B Des Amies is prachtig, gelegen in de ambassadewijk. Achter de hoek de Amerikaanse ambassade daarover de Indische en de Koeweitse enz...
    We werden ontvangen met koffie en kruidkoek, alle uitleg met een plannetje om de weg te vinden, waar de restaurants zijn en natuurlijk de mooie kamer ingenomen.
    Corrine lijkt wat op Mrs Bucket, veel strikjes en kussens maar net en bezorgd, niet opdringerig.
    Na het uitpakken gingen we met het plan in de hand de omgeving verkennen. Corrine kwamen een staaltje zonnecéme omdat ze bezorgd was voor onz huid.
    We zijn hier +/- 5 km van het oude stadscentrum van Pretoria, op wandelafstand dus.
    Corinne is heel bezorgd en dringt erop aan om geen juwelen, geld of andere uitlokkende dingen mee te nemen, dat doen wij toch al niet alleen mijn camera gaat mee. Geld nemen we zo wie zo nooit veel mee.
    Alle huizen hebben tralies vòòr of achter het glas,omheiningen met prikkeldraad en nog onder stroom ook veel politie patrouilles maar al bij al voelden we ons niet onveilig.
    In een Pick'n Pay supermarkt een BBQ kip gekocht, broodjes en water en dit aten we 's avonds op onder de pergola in de tuin.
    Om 10u na een uitgebreid bad de 8! kussens van het hemelbed verwijderd en ons te rusten gelegd 5' en we sliepen!
    Read more

  • Day 18

    Aartselaar

    January 4, 2007 in Belgium ⋅ ⛅ 9 °C

    Na weer een verkwikkende nacht tegen 8 u gaan ontbijten buiten in de tuin. Eerst een fruitsla met topping, dan een taartje van toast, ei, champignons, spek en tomaten. Fruitsap, thee en koffie niets ontbrak.
    Op 4 jan gaan we naar Venning Park en daarna naar het Modern Arts Museum en helemaal terug om in een Portugees restaurant te gaan eten.
    Alles was de moeite waard en wegens de warmte kwamen we rond 4u afgepeigerd terug, direct in de schaduw en een zwembeurt.
    Wat lezen, dutten en terug zwemmen tot de zon onderging rond 7u, dan nog genieten van ons restje wijn op de kamer en een dag zit er weeral op.

    't is nu 5 jan en de Airco gebruikt deze nacht, de 35° van gisteren bleven in de kamer hangen. Na 't ontbijt aan het zwembad gezeten tot de zon te heet werd.
    om 11u wandelden we naar het Springbok park, onder de bomen is het iets beter, 4 blocks up en dan 7 blocks down naar Hatfield plaza, af en toe een pauze voor een Castel biertje bracht ons in normale vakantiestemming. Tegen 2u terug ,even een siësta en dan naar het zwembad in de schaduw. We lazen in de krant "Hittestroon mee as drië da" Zuid afrikaans voor hittegolf.
    We hadden gisteren met Corinne afgesproken om een home made BBQ te doen (tegen betaling) zoals zij het zelf doen een braai dus!
    In de vooravond hoorden we gasten aankomen die in de annex zouden logeren. De braai werd aangestoken om 8u en wij vervoegden ons bij het gezelschap. Corinne en Jan, Ina en Jan hun gasten uit de annex en een overbuurvrouw wiens naam ik niet verstond. Het gesprek in Afrikaans was wat wennen voor ons maar het ging. De huidige tijd werd besproken, de economie enz..
    Alle vlees werd ineens gebakken en opzij van de braai gegaard. Worst, steak en schapekorteletjes. Op tafel kwam polenta en maiskolven en tomatensaus, een soort toast met kaas en dan werd het vlees op een schotel tafel gezet. Wij moesten eerst toetasten dus we konden niet zien hoeveel of wat zij normaal nemen. Ik nam een beetje van alles een stukje Jan legde er nog een sandwichtoast bovenop ik at maar vanaf mijn schoot want er werd geen tafel gedekt en iedereen zat verspreid. Ik vond het maar zozo onze Bbq is veel lekkerder en uitgebreider. Dirk zou de twee Jannen nog veel kunnen leren. Er werd een flesje (rode?) champagne ontkurkt en rustig gingen de gesprekken verder;
    Ina van Schawijk, die schilderes is, vertelde van de streek waar zij woont. Midden in de bergen met watervallen links en rechts op haar erf. Als we terug naar Zuid Afrika komen moeten we haar zeker bezoeken zei ze met de voorzichtige bemerking als ze daar dan nog zou kunnen blijven wonen.
    Zo kwamen we stilaan aan de gruwelverhaal van het leven Zuid Afrika.
    De regering werkt met verschillende sandalen volgens de cultuur van de mensen. Bv. een moord: gepleegd door een zwartmens met ampele reden zal niet zwaar gestraft worden. Een ruziënde vrouw de keel oversnijden is een cultureel verschijnsel en geeft als straf een boete van 25 rand! want een vrouw moet haar plaats kennen!
    Een Shobolo (medicijnman) kan menselijke delen nodig hebben zoals een tong, vingers, geslacht om een medicijn te maken en kan daarvoor iemand verminken of doden, zonder noemenswaardige straf.
    Ik zou het niet geloofd hebben als Jenny (de gids van de trein) dit niet eerder terloops gezegd had.
    Maar een blanke die een overvaller doodschiet gaat de gevangenis in omdat de cultuur anders is??
    Ik las eerder in de krant artikelen die dit bevestigen.
    We kregen nog een Amarula als slaapmutsje en daarna een koffie(!)
    Het was een gezellige avond en zeer leerzaam.

    Onze gastheren zijn blanke Afrikaners afkomstig van Boeren en zeer godsdienstig, er werd voor het eten gebeden.
    Ina vertelde dat bij een ruzie tussen zwarten en blanken gezegd wordt "ga terug naar jullie land" maar wij (Ina) wonen hier al 5 generaties en hebben geen ander land antwoordt ze dan.

    De laatste dag 6 jan 2007: Na een weeral uitgebreid ontbijt wandelen we naar de Belgische ambassade, dat was toch het plan. De weg was goed te vinden op het plan maar de km's waren er teveel aan. Er waren veel zwartmensen op straat en we voelden ons na het verhaal van gisteren toch niet meer zo veilig.
    En dan hoorden we het laatste nieuws: Ina had een telefoontje ontvangen dat haar hele huis in Tzaneen was leeggehaald. De drie bedienden die als bewaking waren achtergebleven waren niet meer te vinden. Ofwel waren ze bedronken en komen later terug of erger....
    Dit zijn de binnenlanden van Zuid Afrika zei Jan. Een verzekering nemen kan niet en is onbetaalbaar, de privé weg afsluiten met een hek is verboden, bewakers betalen is onzeker!
    De politie zal wel komen, noteren en de zaak seponeren. Dan nog gelukkig dat ze niet thuis waren want voor hetzelfde zouden ze vermoord zijn om hun bezittingen te roven.
    Normaal zijn Ina en Jan altijd gewapend en thuis, volgens hen is men vroeger al eens geweest en heeft men de zaak in 't oog gehouden. Hun eigen zwartmensen verdenken ze niet van de diefstal, zij werken al 20j voor hen, maar zij zijn wel heel nonchalant.
    Wat moeten jullie denken van ons land, zegt Corinne. Ja, wat zeg je dan.

    We zijn naar onze kamer gegaan om te pakken, tegen half 3 nog wat zwemmen en zonnen om 4u een English thea with sandwiches en chrismas cake en om 6u komt men ons halen voor het vertrek.

    Zondagmiddag zijn we gelukkig in ons geliefd en veilig België!
    Read more