Kim Mues

De motor van de boot bromt zachtjes terwijl we slaperig van het uitzicht genieten. Nou ja, ik kijk slaperig naar buiten en Kim bestudeert de binnenkant van haar oogleden 😴. Donker wordt het hier niet dus dan is het niet zo erg om halverwege de nacht op te moeten staan voor de boot naar de Lofoten.

De afgelopen dagen hebben we heel veel van Zweden gezien. Volle dagen achter het stuur zonder dat het begint te vervelen, het uitzicht maakt het de moeite waard. Na Stockholm hebben we voornamelijk bos gezien en water en bos en verderop nog wat bos.

De noodgevallen app van de rally begint op gang te komen. Her en der staat er iemand met pech, de Multipla met een kapotte dynamo, een Landrover zat vast in een greppel, een camper met versnellingsbakproblemen, een Volkswagen bus met een kapotte rem en een Toyota Landcruiser met te weinig vermogen. Wat zullen die deelnemers balen. Ook al wordt de storing snel verholpen, inhalen is met zulke dagafstanden bijna niet te doen dus dan moeten de plannen gewijzigd worden.

Na een gezellige avond op de camping stonden we maandagochtend weer mooi op tijd klaar voor een lange rit, we hadden er zin in! Bij de eerste supermarkt nog even wat eten ingeslagen zodat we niet meer zoveel hoeven te stoppen en dan gaan we van start.
We kiezen een mooie route door een natuurreservaat en we gluren continue door de bomen in de hoop wat moois te zien. Midden op de weg staat een groot beest, op de rem. Het rendier kijkt ons even aan en maakt dan op z'n gemak de weg vrij. Hij blijft nog even op een afstandje poseren en als we genoeg foto's hebben dan rijden we met een 'big smile' weer verder.
Niet veel later, drie Elanden op een zijweggetje, ik gooi het stuur van de Jeep om en we rijden snel een stukje terug. Ze staan er nog, wat is dat genieten!! Nauwelijks bekomen van deze mooie indrukken zien we een paar witte dieren langs de weg, het blijken vrij zeldzame witte rendieren te zijn. Helaas vinden ze ons minder interessant dan wij hun en ze gaan er vandoor voordat we in de buurt zijn. Ze blijven nog wel even voor ons op de weg staan zodat we op een afstandje wel kunnen genieten van dit momentje.

In Nederland eten we rauwe vis, in Zweden eten ze Surströmming, dat is een of andere verrotte vis. Onze opdracht voor die dag was: potje Surströmming kopen en het geopende blik minimaal 200km meenemen. Makkie toch?
Onderweg zijn we even gestopt om het blik open te maken, een blikopener hebben we niet dus ik timmer er een schroevendraaier in.... die blikjes staan dus schijnbaar onder druk en het sap spuit in de auto en over m'n trui. Gatverdamme wat een stinkzooi, misselijkmakende lucht dit, welke gek vreet dit op 🤢🤢🤢🤮. De rest van de dag zitten we lekker in de stank, gelukkig hoeven we nog maar een paar honderd kilometer.

Nog even de ogen sluiten en dan is het tijd voor de Lofoten. Vanavond het eerste feestje daar 🍻Lue lisää