Reset search
Wereldreis JesperWereldreis Jesper
SatelliteEdit route
traveled in 21 countries Read more Netherlands
  • TravelerAround the world
    Day 362

    Bienvenido Guatemala & Central America

    August 30, 2019 in Guatemala ⋅ ⛅ 25 °C

    De weg richting Europa is ingezet. Althans met een omweg via Midden Amerika. Bienvenido Guatemala!

    Guatemala stond eigenlijk niet op mijn lijstje maar kwam in mijn vizier nadat ik een foto van de 2-daagse vulkaanbeklimming Acatenango zag. Dat triggerde me en liet me niet los. En toen ik me verder ging inlezen over backpacken in dit land kreeg ik het niet meer uit mijn hoofd. Dat wil ik ervaren...

    Het land is authentiek, heeft hike mogelijkheden, historie, cultuur, streetfood en is door het laagseizoen niet overlopen door toeristen.

    En waarom minimaal een jaar wachten tot eventuele 3 weken vakantie (wat klinkt dat ineens kort) als ik nu ook de gelegenheid heb. Dan kan ik tegen die tijd weer een andere kant op. Het grootste voordeel van een lange reis.

    Na een fantastische maand in Colombia en 6 maanden heb ik Zuid Amerika definitief achter me gelaten. Van te voren niet verwacht hier zo'n lange tijd te reizen.

    Mijn laatste reisbudget uitgegeven aan een ticket naar Guatemala. Van Zuid naar Midden Amerika....

    Na een vlucht van 3 uur landde ik in Guatemala City. Op een uitgestorven vliegveld. Een uur wachten om een taxirit naar Antigua met twee andere backpackers te delen. Guatemala City wordt door het merendeel van de reizigers overgeslagen. Er is niet veel te doen en in een aantal gebieden onveilig. Wat blijkt als we de stad uit langs winkels rijden die bewaakt worden door bewakers met een shotgun.

    Antigua ligt op een uur rijden en is een stijlvolle koloniale stad omringd door (actieve) vulkanen. Pittoresk, veilig, comfortabel en veel restaurants, hotels, hostels en koffietentjes. Een plaats waar toeristen graag neerstrijken. Tevens de uitvalsbasis van andere gebieden in Guatemala.

    Na 6 maanden is de rijst, chicken en papas menu del dia's uit Zuid Amerika vervangen door meer spicy food en onder Mexicaanse invloeden. Taco's, tortilla's, guacamole.... Het is fijn... De invloeden van de Latijns- en Noord-Amerika komen hier samen.

    Ik struinde door de stad, bereidde me voor op een tweedaagse vulkaan-hike en maakte kennis met de zogenoemde 'Chicken bussen'. In heel Guatemala rijden ze. Alles gaat mee, binnen en op het dak. Opgekocht tweedehands schoolbussen uit de Verenigde Staten die hier dienst doen als openbaar vervoer. De Guatemalees is klein van formaat en past perfect in de krappe banken. De bussen worden volledig volgeladen, zijn fraai opgepimpt met kleuren en lichten en soms nog in originele gele staat met 'School bus' op de voorkant.

    Het geeft het straatbeeld en land letterlijk kleur.
    Ik kijk uit naar meer...    Read more

    See translation
  • TravelerAround the world
    11
    Day 358

    Minca & Bogota

    August 26, 2019 in Colombia ⋅ ⛅ 17 °C

    Binnen een dag van woestijngebied naar prachtig regenwoud. Sierra Nevada Santa Marta.

    Minca was een mooie bestemming in dit gebied. Hikes en chillen. Veel biodiversiteit. Alleen in dit gebied komen al 300 vogelsoorten voor. Na Minca reisde ik via Santa Marta door naar de hoofstad Bogota.

    Om Colombia na een maand reizen af te sluiten.....

    De reis door dit land heeft mijn verwachtingen overtroffen. De diversiteit, de kleuren, de muziek, het klimaat, de koffie, intensiteit en de rauwe randjes. En bovenal de Colombiaanse mensen die je bijzonder welkom laten voelen. Een 'Gracias' wordt door de mensen steevast gevolgd door 'Con gusto' wat betekent, 'With pleasure'....

    Colombia staat aan en er is overal wel iets te beleven. Er vooroordelen over Colombia, hoe vaak ik van mensen die er niet geweest zijn niet heb gehoord dat het gevaarlijk is. Het mooie van hier reizen is echter dat je ziet dat dat niet de standaard is. Het is maar een klein deel in een land of stad waar het grootste deel van de mensen juist dolgraag wilt leven. Kleurrijk, vriendelijk en open zijn. En hoe snel een beeldvorming kan ontstaat zonder ergens geweest te zijn...

    Dat maakt reizen mooi.

    Cheers.    Read more

  • TravelerAround the world
    1
    Day 354

    Punta Gallinas - End of the continent!

    August 22, 2019 in Colombia ⋅ ☀️ 29 °C

    Een reis naar het meest Noordelijke puntje van het continent

    Beeld: https://youtu.be/BBdG2kcQJWg

    De dag na Tayrona NP startte ik mijn reis naar Punta Gallinas. Dit is het meest Noordelijkste puntje waar je op dit continent kan komen. Waar woestijn en duinen in de zee over gaan. Ik had er 3 reisdagen voor uitgetrokken, liet mijn grote backpack in het hostel en ging in de vroege ochtend op pad. Het kost tijd om er te komen en er weer vandaan te komen. En het is vrij primitief en off the beaten track.

    De eerste stap was een reisdag van Santa Marta naar de Noordelijke plaats Cabo de La Vela. Een reis van 9 uur met vier verschillende transportmiddelen. Een taxi, bus, collectivo en 4x4 jeep. Vervoer is in dit land is zonder veel organisatie wel heerlijk effectief en Zuid Amerikaans georganiseerd. Bij de eerste busterminal zonder te weten hoelaat bussen gaan opgevangen door een bus-mannetje, loopt mee, geeft me over aan iemand anders, geeft me weer door en we lopen 5 minuten naar de hoofdweg. Koop een ticket en binnen 1 minuut kan ik instappen. Vamos.

    Bij het volgende busstation hetzelfde. De eerste persoon wijst me ergens naar een plek, praatje met de bus mannetjes en 20 minuten later komt er een auto aan rijden. De collectivo, niet meer dan een afgedankte auto naar de volgende plaats.

    Vervolgens een laatste anderhalf uur per jeep kom ik in de namiddag aan in Cabo de Vela . De groene heuvels zijn inmiddels overgegaan in zanderig landschap, woestijngebied. Mensen veranderen. Een heel andere omgeving. Een beetje alsof je over de steppe in Afrika rijdt...

    Cabo de Vela is een basic woestijndorpje. Achterop een motorbike verken ik de omgeving in de namiddag en ben voor het donker terug. Er is geen electriciteit en geen stromend water. Wel heeft iedereen heeft hier een boot om verse vis te vangen, en dat is dan ook wat je in de avond eet.

    Na een korte nacht in de meest basic kamer deze reis (een Nederlandse cel is luxer) word ik om 5.00 in de ochtend door een jeep opgehaald voor transport richting Punta Gallinas.

    Een rit van drie uur door de woestijn, hobbelige wegen inclusief een stuk met een boot. Over eindeloze vlaktes. Waar locals op tientallen punten een touw over de zanderige woestijn weg spannen voor de vraag voor koekjes of koffie. Waar de chauffeur van te voren een grote zak van heeft ingekocht. Rond 11.00 komen we aan bij Punta Gallinas. Een prachtig uitzicht met strakblauwe lucht, duinen en kustlijn die overgaat in Carribische zee.... Het uiterste puntje van het continent. Verder kan je over land niet komen. Het is ver weg van alles. Ver weg van de bewoonde wereld. Een bijzonder gevoel.

    En een reis-mijlpaal. Eind februari ben ik vanuit Ushuaia, Patagonië (het uiterste Zuiden) de reis in dit continent gestart en in 6 maanden naar het meest Noordelijke puntje gereisd. Zuid-Amerika met veelal lokale bussen doorkruist. Meer dan 12.000 kilometer over land.

    Zoveel gezien en zoveel herinneringen. Wat een journey....

    Rondom Punta Gallinas verkennen we de woestijn en hebben we tijd een duik in zee te nemen. Door de grote afstanden breng ik de nacht door in de enige accommodatie in de buurt. In wederom in een hangmat. En als je zelfs in een hangmat in de buitenlucht kan slapen, zonder gemakken om je heen, voelt alles daarna als luxe...

    De volgende dag om 7.00 per jeep, een boot en bussen weer terug naar Santa Marta. Een reis met hetzelfde aantal vervoermiddelen (4) van meer dan 9 uur terug....

    En terwijl ik met de terugreis bezig ben besluit ik niet naar Santa Marta, waar mijn backpack nog is te gaan maar naar Minca, een bergdorpje op zo'n 45 minuten van Santa Marta. Bij het uitstappen van de bus ontmoet ik een backpack stel die hier toevallig ook heen gaat en we delen een taxi. Ik heb geen reservering of voorbereiding en loop met hun mee naar een eco-hostel accommodatie op een heuvel in de natuur. Er is nog een dormbed in de bamboehut beschikbaar waar ik in-check.

    Na bijna 10 uur reizen kom ik precies met de zonsondergang aan. Een prachtig uitzicht over de Sierra Nevada Santa Marta bergen in de verte. De avond valt. Veelal backpack reizigers, sinds maanden een glas rode wijn, live muziek en een hut in de natuur.....

    Go with the flow

    De reis van Santa Marta naar Punta Gallinas van 3 dagen in 2.5 minuut zie: https://youtu.be/BBdG2kcQJWg    Read more

  • TravelerAround the world
    11
    Day 349

    Caribische kust en slapen in een hangmat

    August 17, 2019 in Colombia ⋅ ⛅ 29 °C

    Colombia is groot, ik wil meer zien....

    De afweging tussen doorreizen of ergens langer blijven hangen. Iedere reiziger kent het. Ik houd van een omgeving in me opnemen maar ook van tempo in mijn reis. En hoewel het vertrek van een fijne reisplek altijd een beetje pijn doet leert ervaring dat er altijd iets moois voor in de plaats komt. Travel goes on...

    Na een week in Medellín lag mijn volgende bestemming in het Noorden van Colombia en aan de Carribische kust. Van Medellín naar Cartagena.

    Cartagena begon met een aantal tropische buien. Waarbij hele straten veranderden in rivieren en ik een aantal keer moest omlopen. Op sommige punten zag ik jongens met lege bierkratjes een loopbrug maken en geld vragen aan mensen die wilde oversteken. Creatief omgaan met omstandigheden.

    De volgende dag scheen de zon en was het tropisch warm. Cartagena heeft een historische centrum met kleuren, beeldschone straatjes. En een haven die die in het verleden gebruikt werd door de Spanjaarden. Ik verbleef budget op zo'n 20 minuten lopen van dit centrum. Zodra je de stadsmuren verlaat zie je ook een andere kant van de stad. Vergelijk het met de Bijlmer in Amsterdam. Dat is ook anders dan de grachtengordel. Rauwer en meer local life. En druk.

    Zo liep ik elke dag langs een politiebureau waar zo'n zes gasten zonder shirt in een hok uit de tralies hingen. Soms communicerend met familieleden buiten het hek. In Nederland nog nooit meegemaakt. Verder krottenhuizen naast mooie shopping malls. Mensen met straatkarren en voetballen op een zandveld. Het doet me op sommige stukken een beetje aan India denken. De prikkels, mengelmoes, afval in de berm en krioelend straatleven. Het rauwe vind ik mooi in het reizen. Reizen doet je ook telkens beseffen hoe rijk we eigenlijk zijn ten opzichte van het merendeel van de wereldbevolking. Deze mensen hebben weinig. En het kantoorleven is al helemaal niet te vergelijken met het overgrote deel van hoe deze mensen leven.

    Vanuit Cartagena reisde ik per locale bus in vijf uur door naar Santa Marta. Nadat ik bij de terminal een buskaartje had gekocht en twee uur moest wachten liet ik mijn backpack daar en ging even op en neer het stadje in. Alleen werd ik op de terugweg bij een andere busterminal afgezet dan waar mijn backpack stond. De taxi was al weg en ik wist niet meer waar de eerste terminal was. En de mensen daar kende ook geen tweede terminal. Uiteindelijk de plaats door een toevallige foto die ik in de buurt had gemaakt achterhaald. De bus haalde ik net op tijd. Reizen is soms schakelen....

    Santa Marta is een plaatsje aan de kust en ideale uitvalbasis voor activiteiten in de omgeving. En een plaats waar rond het strand in de avond op iedere straathoek cocaïne, sigaren, wiet en/of vrouwen worden aangeboden ('psst, amigo'). Het zal de Caribische sfeer zijn. Over het algemeen heel veilig met hardwerkende mensen, maar wel een plaats waar je in de avonduren buiten de toeristen straten niet zomaar moet gaan ronddwalen.

    Het is ook de enige plaats in Colombia waar je in in het centrum niet met twee mannen op een motorbike mag rijden, een veiligheidsmaatregel.

    In Santa Marta verblijf ik in een mooi, modern en schoon hostel. Met zwembad en 24 uur receptie. Op 5 minuten van het strand en het historische centrum. Met een 4.9 uit 5 beoordeling op Google. Inclusief ontbijt en koffie. Voor 5 euro per nacht. Als je daarnaast voor een paar euro eet kan je hier ongelooflijk goedkoop reizen....

    Mijn eerste uitstap was een tweedaagse trek in het National Park Tayrona. Een populair beschermd natuurgebied met regenwoud en meerdere stranden. Twee dagen hiken en overnachten op het strand. Ik had besloten naar het strand te hiken waar de massa niet heen gaat. Waar je niet op een paard heen kan. Waar je drie uur uur naartoe loopt door jungle achtig omgeving met hoogtemeters. De meeste mensen kiezen ervoor om vanaf een andere ingang naar het meest populaire strand Juan Cabo te lopen. Handig want dat maakte de plek waar ik de eerste nacht verbleef bijzonder idyllisch.

    Er waren een handvol mensen en ik heb de avond met twee backpackende stellen doorgebracht. Een Belgisch stel die 6 maanden reizen en Nederlands stel die 3 weken in Colombia op vakantie zijn. Overnachten in een hangmat op het strand. In slaap vallen met geluid van de zee. Een bijzondere ervaring. Na het opstaan een binnen tien tellen een duik in zee en de hike verder vervolgen.

    Het waren mooie dagen met combinatie van steden, hiken en prachtige stranden.

    Beelden van Cartagena: https://youtu.be/4cwxWNcpUgU
    Beelden van Tayrona hike: https://youtu.be/wmNoe2fl6JA    Read more

    See translation
  • TravelerAround the world
    11
    Day 346

    Vibes en zon in Medellín

    August 14, 2019 in Colombia ⋅ ⛅ 27 °C

    Beeld: https://youtu.be/oJgvv393Hjs

    Viva Medellin. 'De stad van de eeuwige lente'. Ooit de gevaarlijkste stad ter wereld, nu een moderne stad met kleuren, zon, groene parken, muziek én vibes. Zelden in een stad zo'n energie gevoeld.

    Wat bijzonder is gezien de transformatie die de stad heeft doorgemaakt in de afgelopen 20 jaar. Toen ik opgroeide kon je hier never nooit zo lopen. Van binnenlandse oorlog naar innovatie. Het land is er nog lang niet, maar de verandering is in dit soort steden zichbaar.

    Om hierover wat meer te weten te komen ben ik de eerste dag gestart met een Free walking tour. Iets wat ik normaal niet doe. En eigenlijk nooit heb gedaan. Ik houd van ruimte en flexibiliteit, ben er te ongeduldig voor en vind het niet chill met een groep toeristen achter elkaar aan te lopen. Verken liever zelf. Deze walking tour wordt echter gegeven door mensen opgegroeid in de stad. Een ochtend met informatie en verhalen. Het schetst een context. Bijzonder te horen hoe de conflicten, aanslagen en narcobendes het leven van iedere Colombiaan in de jaren 80 en 90 heeft geraakt. Toen vijftien autobommen of 150 moorden per dag geen uitzondering waren.

    In het land dat pas de laatste tien jaar meer en meer open is gegaan voor toeristen. Een beschadigd kunstwerk op een plein herinnert nog aan een bomaanslag tijdens een festival. Een plein waar de lokale mensen om die reden niet graag komen. Veel meer zie je er in deze stad niet van.

    Zodra je een beetje van de gebaande af paden gaat ervaar je ook direct het rauwe karakter van de stad. Huizen met golfplaten daken op soms onmogelijke plekken tegen heuvels gebouwd, mensen die zich wassen in een rivier of eten uit een vuilnisbak. En waar je op sommige stukken met openbaar vervoer, de metro cable, overheen kan zweven en zo een bijzondere blik krijgt op deze wijken waar je als toerist niet snel zelf gaat rondlopen. Het verschil tussen arm en rijk is groot.

    Medellín is een indrukwekkende stad. Ik verbleef in een privekamer Airbnb bij Colombiaan Juan en Zwitserse Julie. In eerste instantie drie nachten geboekt en uiteindelijk een week in deze stad verbleven. Hier wil je eigenlijk niet weg. Alleen al het heerlijke klimaat is reden om langer te zijn. Warm en zwoel in de avond. Hardlopen in de ochtend in een van de parken, daarna een kop Colombiaanse koffie met vers lokaal fruit op het balkon. Blij dat ik niet na 3 dagen hoef door te reizen in verband met een strak reisschema. Alles relaxed ontdekken. Het grootste voordeel van een grote reis en zelf organiseren. Ik plan per dag. Herinneringen maken.....

    Een van die herinneringen was een bezoek aan een Colombiaanse voetbalwedstrijd. Toevallig kon ik vanuit mijn Airbnb lopend naar het stadion en toevallig stond er een een klassieker (derby) op het programma: Medellín - Cali. In Buenos Aires had ik zo van de Zuid Amerikaanse voetbalsfeer genoten dat ik zoiets graag nog een keer wilde meemaken. Ik ga niet zozeer voor het voetbal, maar voor de sfeer. In zo'n stadion word je ondergedompeld in local life en cultuur.

    Tientallen trommels, vlaggen, spandoeken en zelfs trompetten op de tribune. Er komen nog honderden mensen ruim na het fluitsignaal binnen (Latijns Amerika time) en tijdens de wedstrijd lopen er tientallen mensen door het publiek om drinken en eten te verkopen. De volle 90 minuten zang, muziek en aanmoedigingen. Maken er een feest van. Ik ben twee keer van plaats gewisseld om dichterbij het sfeervak te komen - kaartjes worden niet echt gecontroleerd, ieder kiest willekeurig een plekje. Beide wedstrijden waren een hoogtepunt in deze reis.

    Verder was er het weekend dat het jaarlijkse Flower Festival. Dacht je dat dit alleen in Nederland was heb je het mis. Colombia is de tweede grootste bloemenexporteur ter wereld. Een week in het teken van bloemen met veel mooie parades, feest en activiteiten. Wat nog in het nieuws was door een tragisch ongeval van twee soldaten die vanuit een helicopter aan een vlag hingen waarvan het touw knapte.

    Een ander hoogtepunt was het rondstruinen in de Comuna 13 wijk. Twintig jaar geleden de gevaarlijkste volkswijk van Medellín met 130.000 bewoners. Voordat duizenden militairen de wijk in 2002 uitkamden met troepen, helicopters en tanks. Na transformatie is het nu mogelijk om er als toerist rond te lopen. Veel graffiti, steegjes en onafgebroken golfplaten huizen tegen een heuvel opgebouwd. Dit zag in ook op een andere dag op weg naar een hoger gelegen park Arvi aan de andere kant van de stad. Het blijft indrukwekkend hoe mensen daar wonen. Een rijtjeshuis in Nederland is een villa vergeleken met dit.

    Nightlife is Salsa. Op een avond ook naar een salsa bar gegaan en genoten van de live muziek en sfeer. Waar Chicago Jazz is, kan je hier je hart ophalen met de Salsa melodieën.

    De 'Pablo Escobar tour' heb ik overgeslagen. Idemdito het museum wat gerund wordt door zijn neef en broer ergens in de stad. Drie keer raden hoe het beeld daar over hem wordt neergezet. Wel kwam ik er toevallig achter dat de plek waar hij is doodgeschoten zich in dezelfde wijk als mijn Airbnb bevond. Tijdens het hardlopen even langs gelopen. De historische plek is niet veel meer zichbaar dan een Spaanse taalschool. Het blijft een bijzonder hoofstuk in de historie van de stad.

    Tot slot bezocht ik de botanische tuin in het midden van de stad en ben ik per lokale bus een dag naar Guatape gereisd, op twee uur van Medellín. Een stadje omringd door water. Erg kleurrijk, mooie huizen en een heuvel beklommen. En aan het einde van de dag met een kop Colombiaanse filterkoffie op het plein het straatleven bekijken waar oudere mannen met hoed het straatbeeld sieren.

    Colombia op z'n best....

    Voor mijn week Medellín in 2 minuten zie:
    https://www.youtube.com/watch?v=oJgvv393Hjs (incl. geluid)

    Hasta luego!    Read more

    See translation
  • TravelerAround the world
    13
    Day 340

    Zuid Colombia - 1/2

    August 8, 2019 in Colombia ⋅ ⛅ 23 °C

    Pasto, Popayan, Cali, Salento en Jardin.

    De eerste bestemmingen in het Zuiden van Colombia geven me na Valparaíso in Chili voor het eerste weer het gevoel bij het beeld wat ik vooraf van Latijns Amerika had. De muziek en geluiden op straat, de kleuren, het tropische klimaat. Het is wat rauwer, assertiever en exitriek dan de voortgaande landen in Zuid Amerika....

    Waar ik mensen en landen als Peru en Bolivia over het algemeen mild en temide ervaarde, is dat in Colombia anders.

    De kapsels, kleding, tatoeages, huidskleuren, lichaamsbouw, hoeden. Er zit veel variatie in. Vooral in een stad als Cali. Voor Zuid Amerika begrippen meer een mengelmoes. Prikkels en meeslepender. Alles staat hier aan.

    Colombia kent veel lokale talen en accenten en soms heb ik moeite het hier Spaans te verstaan. Alsof ik weer opnieuw begin. Zo gaat dat op reis. Het zet me weer in de leermodus.

    De ochtenden begin ik met verse koffie ergens op straat. En de middagen vaak ook. Colombianen houden van koffie. Van vroeg tot 's avonds laat. Authentiek en uit hun eigen land. Zeker in de regio rondom Salento en Jardin. Iedereen drinkt hier filterkoffie, van eigen bodem.

    Langzaam reis ik per bus naar het noorden en dat betekent ook meer de 'toeristische route' in. Waar ik in eerdere landen vooralsnog Fransen tegenkwam zijn dat in Colombia ook Nederlanders. In Salento wemelde het ervan - in de minibus naar Salento zaten er alleen al 7.

    Populaire plaatsen zoals Salento waren 20 jaar geleden slapende dorpjes, nu de uitvalsbasis van activiteiten. En Nederlanders pik je er zo tussenuit. Vaak niet gehinderd door het hardop uitspreken van hun mening over wat ze zien of zich hardop afvragen waarom of hoe sommige dingen gaan. Wat opvalt als je 11 maanden niet omringd bent door landgenoten :-).

    Na een hike door Valle de Cocora - met hoogste palmbomen ter wereld - en dag in Salento besloot ik om door te reizen. Salento is een prima plaatsje, maar mij te toeristisch, wat betekent minder authentiek. Met twee bussen in een volle dag doorgereisd naar het dorpje Jardin 'verderop', op 10 uur reizen. Dit ligt iets meer off the beaten track.

    Een bustocht door bergen, meer dan 1000 meter stijgen en dalen over geasfalteerde weg, met zelfs een kalf en honden van locals in de bus. In de avond kwam ik er net voor het donker aan....

    Jardin is een pittoresk dorpje omringd de bergen en in een belangrijke koffieregio. De mensen zijn enorm gastvrij, vriendelijk, de omgeving prachtig en doet me een denken aan Vilcabamba in Ecuador. Het ademt sfeer. Mannen met cowboyhoeden, heuptasjes, paarden, gekleurde huizen en gekleurde houten terrasstoelen van eenzelfde type. (Nog) niet overspoeld door toeristen, waarschijnlijk door de reis waarvan uren over over hobbelige wegen.

    In Jardin heb ik hardgelopen, een lokale koffiefarm bezocht, koffiebessen geplukt, paard gereden door de heuvels, véél Koffieapparaat gedronken en rondgestruind. Een heerlijk plaatsje in Colombia.

    Mijn backpack zit nog vol truien, themoshirts, drinkflessen en zelfs een gas voor trekkingen. Eén voor één laat ik spullen achter in de hostels. Colombia is qua klimaat een omschakeling... Hier is het tegenovergestelde nodig.

    Mijn volgende bestemming is Medellin. Na in totaal 35 reis (bus) uren in de afgelopen 10 dagen wil ik daar voor iets langere tijd neerstrijken. Ik kijk er naar uit....

    Zie meer foto's in post 2/2. Om in de sfeer te komen, zet even dit nummer op bij het bekijken van de foto's: https://youtu.be/4PcJOujg3_8

    Buenos Noches.    Read more

    See translation
  • TravelerAround the world
    3
    Day 337

    Zuid Colombia - 2/2 (foto's)

    August 5, 2019 in Colombia ⋅ ⛅ 31 °C
  • TravelerAround the world
    Day 334

    Grensovergang naar Colombia & 17e land..

    August 2, 2019 in Colombia ⋅ ☁️ 25 °C

    'Welcome to the paradise called Colombia'.

    Per Uber, een bus, een taxi, nog een taxi en een minibus ben ik afgelopen week in een dag de grens met Colombia overgestoken. Een tocht van ruim 10 uur en de meest bijzondere grensovergang tot nu toe.

    In verband met veiligheid vertrok ik al vroeg vanuit Quito, om de route gedurende daglicht te ondernemen en voor het donker in een plaats van bestemming aan te komen. Colombia is in steden redelijk toeristisch maar kent ook gebieden wat no-go area's zijn. De grensovergang zit daar niet ver vandaan. Sterker nog - is rood gekleurd gebied. Vandaar de reis bij daglicht. Via info bij andere backpackers en wat inlezen, bleek het mogelijk om zelf en per lokaal vervoer te ondernemen.

    De bus vanuit Quito tot aan de grenspost duurde ongeveer zes uur. Het komt in deze busritten regelmatig voor dat er iemand instapt en een persoonlijk verhaal doet. Om vervolgens iedereen af te te gaan om iets te verkopen, vaak een zakje snoep, een toffee of nootjes... voor zo'n 0.25$ct. Moet je eens afwegen tegen je eigen salaris. Al tientallen keer meegemaakt in Ecuador en Peru. In alleen deze rit al minimaal vier keer. Zelfs een keer iemand met die met megafoon en een verhaalspel ging doen....

    Bij de grenspost aangekomen is het zoeken naar de juiste ingang. Deze grensovergang blijkt ook de key doorreisroute voor Venezuelanen die hun land ontvluchten. Ik zie honderden Venezuelanen in rijen en op deze grond zitten. Kinderen, gezinnen, ouderen. Er heerst geen bedroefde stemming, maar de situatie is wel triest. Hun uitweg naar een beter leven. Ook Unicef en het Rode kruis hebben hier tenten opgezet. Je loopt er letterlijk langs.....

    Ik weet niet hoe de crisis situatie over Venezuela in Nederland binnenkomt, maar zie onder deze blog een video hierover....

    Bij het migratiekantoor sluit ik achteraan in de rij. Na de juiste stempels, wissel ik dollars bij een mannetje op straat. Altijd belangrijk voor de eerste uren in in een nieuw land. Na ruim een een uur verder en beide stempels loop ik met mijn backpack Colombia tegemoet. Het ultieme rauwe reisgevoel. Ecuador van Zuid tot Noord per bus doorkruist en lopend de grenspost over.

    Welcome to Colombia! Stempels voor alweer het 17e land in deze wereldreis....

    Vanaf de grenspost nog een taxi en zo'n drie uur per minibus naar mijn bestemming. In een busje met twee locals en vijf luidruchtige en niet fris ruikende mannen uit Kameroen. Ze spreken gebrekkig Engels. De travel-struggles die je soms moet doorstaan. Al overdrijf ik niet dat als je door India hebt gereisd alles daarna in meer of mindere mate meevalt. In India maak je in 8 uur mee wat je hier in weken ziet en ruikt, en dan nog haalt het het prikkel niveau van India niet.

    Als de avond valt kom ik bij mijn tussenbestemming Pasto aan. De reisdag ging uiteindelijk relatief makkelijk en alles sloot prima aan. In Pasto verblijf ik een nachtje. Enerzijds om de reistijd te spreiden - ben helemaal gaar - en geen 25 uur onderweg te zijn, maar ook voor veiligheid. Er zijn in het verleden in de nacht overvallen geweest op dit traject Pasto - Papayan en daarom kan je er beter met daglicht reizen.

    Na een nacht in een basic accommodatie in Pasto - waar geen toerist te bekennen is - en heerlijk lokaal eten (grilled pork) vertrek ik per minibus richting Popayán. Waar de route door slingerend berggebied, langs dorpjes en militaire checkpoints gaat. Ik zie regelmatig groepjes Venezuelanen met koffers, matjes en slaapzakken lopend langs de weg, waarschijnlijk op weg naar die grens. Voor de avond valt en het donker wordt kom ik aan in Popayán. Ciudad de Blanco. Een leuk en klein stijlvol plaatsje.

    Colombia maakt me nieuwsgierig. Van mensen die er zelf geweest zijn hoor ik alleen maar positieve ervaringen. In Lima ontmoette ik een reiziger die ik twee jaar geleden in India had ontmoet. Toevallig kruiste ons pad nu weer. Zijn mening na maanden Colombia: 'Colombia is amazing! The best country I’ve seen in my life!'. En hij is niet de enige.

    Ik ben nu in het uiterste Zuiden van Colombia en reis de komende week per bus door naar Cali, Salento en Medellín. Hoelang ik waar blijf weet ik niet. Alles is open, ik heb geen concreet plan.

    Ik wil maximaal genieten. En omdat ik nog geen ticket naar Nederland heb geboekt, voelt het nog steeds als vrijheid....

    Ps. Een video over de huidige situatie Venezuela: https://youtu.be/9qdO2pFoGgw    Read more

    See translation
  • TravelerAround the world
    Day 330

    Hiking volcanoes in Ecuador

    July 29, 2019 in Ecuador ⋅ ⛅ 22 °C

    - Volcán Cotopaxi (tot glacierlijn) - 5050 meter
    - Volcán Rucu Pichincha (tot de summit) - 4780 meter

    See translation
  • TravelerAround the world
    Day 328

    Hoofdstad Quito + Ciudad Mitad del Mundo

    July 27, 2019 in Ecuador ⋅ ⛅ 18 °C

    Quito is de hoofdstad van Ecuador en telt 3.5 miljoen inwoners. De stad stretcht 45 kilometer lang tussen vulkanen en het prachtige Andes gebergte.

    Quito kent veel historie en cultuur. En met name in het historische centrum is bijzonder stijlvol. Het centrum is nog geheel in tact en al in de jaren 70 uitgeroepen tot werelderfgoed.

    Als je de reisadviezen over Quito (en eigenlijk heel Ecuador, volgens het ministerie van Buitenlandse zaken) leest is er veel te doen, maar moet je ook op je hoede zijn. Een typische Zuid Amerikaanse stad met al zijn contrasten. In de lokale bus op weg naar Quito, waar ik als enige toerist in zat, werd ik al gewaarschuwd om mijn tas dichtbij me te houden.

    In de praktijk heb ik in Quito alleen maar het tegendeel ervaren. Je moet als toerist, vooral buiten gebaande paden en in de avond niet naïef zijn, maar als je de juiste voorzorgsmaatregelen neemt geen reden om je zorgen te maken. Gebruik je common sense, spreek met locals en je ziet en voelt welke gebieden fijn zijn en niet zijn. Al heb je nooit zekerheid... ook niet in Nederland.

    Aangekomen Quito reis ik vanuit het centrale busstation per Uber naar mijn hostel. Met als chauffeur een Venezolaanse man, voormalig buschauffeur en twee jaar geleden gevlucht uit zijn land. De uitwerking van de humanitaire crisis in Venezuela zie ik al heel mijn reis in Zuid Amerika in de praktijk.

    Uiteindelijk ben ik meer dan een week in Quito verbleven. Een luxe voor op reis. De lijst van Matthew met '20 Things to do' grotendeels afgewerkt. Ik struinde door het historische centrum, bezocht kerken, dronk koffie in lokale tentjes, zag de wisseling van de wacht bij het paleis, beklom vulkanen in de omgeving en maakte uitjes.

    Een bezoek aan Mitta del Mundo, het historische en middelpunt van de aarde. De equator line. Een plek met monument en een museum, in de jaren 1870 is aangelegd. Met betere techniek bleek de exacte lijn overigens op 200 meter van het monument te liggen en er is nu dus een historische en nieuwe lijn. Beide bezocht.

    Verder twee prachtige dayhikes in de omgeving. Eén richting de top van de vulkaan Rucu Pichincha , dichtbij Quito. Een andere dag richting Cotopaxi Nacional Parc op anderhalf uur rijden van Quito. Cotopaxi is een van de hoogste actieve vulkanen ter wereld. Hiken richting de refugio en glacierlijn op 5050 meter en deels per mountainbike naar beneden. Ik heb nog overwogen om tijdens mijn tijd in Quito de summit op 5900 meter te beklimmen, maar het is momenteel niet het ideale weer hiervoor.

    De week in Quito vloog voorbij. Een mooie tijd. Wat een fijne stad. Travel goes on.... Op naar Colombia!    Read more

    See translation

Join us:

FindPenguins for iOSFindPenguins for Android

  • 2024© FindPenguins
  • Home
  • About us
  • Blog
  • Group Tracking
  • Press
  • Terms
  • Privacy Policy & Cookies
  • Support
  • Legal notice
  • English